[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 23.1.2007

SEK(2007) 72 wersja ostateczna

Zalecenie

OPINIA RADY

zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie zaktualizowanego programu konwergencji Słowacji na lata 2006-2009

(przedstawione przez Komisję)

UZASADNIENIE

INFORMACJE OGÓLNE

Pakt na rzecz stabilności i wzrostu, który wszedł w życie dnia 1 lipca 1998 r., opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy. Przeprowadzona w 2005 r. reforma paktu potwierdziła jego przydatność w zakresie utrzymywania dyscypliny budżetowej, a jednocześnie miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej.

Stanowiące część Paktu na rzecz stabilności i wzrostu rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych[1] stanowi, że państwa członkowskie muszą przedstawiać Radzie i Komisji programy stabilności lub konwergencji oraz ich coroczne zaktualizowane wersje (państwa członkowskie, które przyjęły jednolitą walutę, przedstawiają (zaktualizowane) programy stabilności, a te, które jej jeszcze nie przyjęły, przedstawiają (zaktualizowane) programy konwergencji). Pierwszy program konwergencji Słowacji przedstawiono w maju 2004 r. Zgodnie z rozporządzeniem Rada zaopiniowała go dnia 5 lipca 2004 r. opierając się na zaleceniu Komisji i po zasięgnięciu opinii Komitetu Ekonomiczno-Finansowego. Zgodnie z tą samą procedurą zaktualizowane programy stabilności i konwergencji są oceniane przez Komisję i badane przez wyżej wymieniony Komitet, przy czym istnieje również możliwość zbadania programów przez Radę.

PODSTAWY OCENY ZAKTUALIZOWANEGO PROGRAMU

Komisja zbadała przedstawioną w dniu 1 grudnia 2006 r. najnowszą, zaktualizowaną wersję programu konwergencji Słowacji i przyjęła zalecenie dotyczące opinii Rady w sprawie przedmiotowego programu (główne aspekty podlegające ocenie przedstawiono w ramce).

W celu określenia kontekstu, w którym dokonywana jest ocena strategii budżetowej przedstawionej w zaktualizowanej wersji programu konwergencji, poniżej przedstawiono podsumowanie:

1. wyników gospodarczych i budżetowych w okresie ostatnich dziesięciu lat;

2. sytuacji kraju w odniesieniu do części naprawczej Paktu na rzecz stabilności i wzrostu (procedury nadmiernego deficytu);

3. najnowszej oceny sytuacji kraju w odniesieniu do aspektu prewencyjnego Paktu na rzecz stabilności i wzrostu (podsumowanie opinii Rady dotyczącej poprzedniej aktualizacji programu konwergencji); oraz

4. dokonanej przez Komisję oceny krajowego programu reform przedstawionego w październiku 2006 r.

Najnowsze wyniki gospodarcze i budżetowe

Słowacja odnotowywała intensywny wzrost gospodarczy przez znaczną część ostatniej dekady. Jednak nie udało się poprawić sytuacji na rynku pracy ani znieść dysproporcji regionalnych. Choć w 2005 r. w końcu odnotowano poprawę wydajności rynku pracy, to stopa zatrudnienia rzędu 54,2 % była nadal znacznie niższa niż docelowa wartość 70 % zapisana w strategii lizbońskiej. W 2005 r. stopa bezrobocia wyniosła 16,3 % i była druga pod względem wysokości w UE, a bezrobocie dotykało szczególnie młodych ludzi. Nadal utrzymują się dysproporcje regionalne. Ceny energii mają nadal stosunkowo duży wpływ na słowacką inflację HICP, co może negatywnie wpłynąć na dostosowanie krajowej inflacji do poziomu strefy euro, zwłaszcza ze względu na niepewność towarzyszącą przyszłej wysokości cen ropy. Dzięki reformie systemu emerytalnego realizowanej od 2005 r. udało się zmniejszyć presję wydatków związanych ze starzeniem się społeczeństwa na długoterminową równowagę finansów publicznych.

Procedura nadmiernego deficytu w stosunku do Słowacji

W dniu 5 lipca 2004 r. Rada zgodnie z art. 104 ust. 6 przyjęła decyzję stwierdzającą istnienie nadmiernego deficytu na Słowacji. Jednocześnie Rada wydała zalecenie zgodnie z art. 104 ust. 7, stwierdzając konieczność korekty nadmiernego deficytu do roku 2007. Słowacji zalecono: podjęcie skutecznych działań do dnia 5 listopada 2004 r. w celu osiągnięcia docelowej wartości deficytu za 2005 r., energiczną realizację działań przewidzianych w programie z maja 2004 r. oraz przyspieszenie dostosowań budżetowych, jeżeli wprowadzane reformy strukturalne spowodują wyższy wzrost niż zakładano w programie, zwłaszcza poprzez przeznaczenie nadwyżki dochodów budżetowych przede wszystkim na szybszą redukcję deficytu.

W komunikacie Komisji z dnia 22 grudnia 2004 r. na podstawie dostępnych wówczas informacji oraz w oparciu o środki planowane w budżecie na rok 2005, uznano, że rząd słowacki, w odpowiedzi na zalecenie Rady przedstawione na mocy art. 104 ust. 7 wzywające do korekty nadmiernego deficytu najpóźniej do 2007 r., podjął konkretne działania w celu osiągnięcia docelowej wartości deficytu na rok 2005 do dnia 5 listopada.

Ocena zawarta w opinii Rady dotyczącej poprzedniego programu

W dniu 24 stycznia 2006 r. Rada przyjęła opinię na temat poprzedniej aktualizacji programu konwergencji, obejmującej lata 2005-2008. Rada uznała, że „program jest zgodny ze ścieżką korekty deficytu określoną w zaleceniach Rady na podstawie art. 104 ust. 7". Rada wezwała Słowację do tego, by „(i) wzmocnić działania związane z korektą strukturalną budżetu w związku z szybkim wzrostem obecnym i przyszłym, w celu szybszego osiągnięcia celu średniookresowego i (ii) wzmocnić wiążący charakter średniookresowych pułapów wydatków rządu centralnego".

Dokonana przez Komisję ocena krajowego programu reform z października 2006 r.

Sprawozdanie z realizacji krajowego programu reform Słowacji zostało przedstawione w dniu 13 października 2006 r. w kontekście zaktualizowanej strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia. W przedstawionym przez Słowację krajowym programie reform za najważniejsze wyzwania/kwestie uznano: rozwój społeczeństwa informacyjnego; wzrost nakładów na badania, rozwój i innowacyjność; poprawę warunków prowadzenia działalności gospodarczej; poprawę systemu edukacji i wzrost zatrudnienia.

Z dokonanej przez Komisję oceny programu (przyjętej w ramach rocznego sprawozdania Komisji z postępów w realizacji strategii lizbońskiej z grudnia 2006 r. [2] ) wynika, że Słowacja z powodzeniem realizuje krajowy program reform. Nadal istnieją jednak istotne zagrożenia i potrzeba podejmowania dalszych działań, zwłaszcza w sferze mikroekonomii i zatrudnienia.

W świetle wskazanych mocnych i słabych stron zalecono Słowacji podjęcie działań w następujących dziedzinach: badań, rozwoju i innowacji; uczenia się przez całe życie i reformy systemu szkolnictwa oraz prowadzenia aktywnej polityki na rynku pracy na rzecz najsłabszych grup społecznych.

Główne aspekty podlegające ocenie Zgodnie z wymaganiami art. 5 ust. 1 (w przypadku programów stabilności) i art. 9 ust. 1 (w przypadku programów konwergencji) rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97, ocena obejmuje następujące kwestie: czy założenia ekonomiczne, na których opiera się program, są realistyczne; czy przedstawiony przez dane państwo członkowskie średniookresowy cel budżetowy oraz prowadząca do niego ścieżka dostosowania są odpowiednie; czy podejmowane i/lub proponowane działania mające na celu przestrzeganie ścieżki dostosowań wystarczą, by osiągnąć średniookresowy cel budżetowy w trakcie cyklu; w ramach oceny ścieżki dostosowania prowadzącej do średniookresowego celu budżetowego: czy podejmowane działania korygujące są intensyfikowane w okresach dobrej koniunktury, podczas gdy w okresach dekoniunktury mogą być ograniczane, oraz – w przypadku strefy euro oraz państw członkowskich należących do systemu ERM II – czy dane państwo realizuje coroczną poprawę salda dostosowywanego cyklicznie bez uwzględnienia środków jednorazowych i tymczasowych o referencyjną wartość 0,5 % PKB, pozwalającą na osiągnięcie średniookresowego celu budżetowego; w ramach definiowania ścieżki dostosowania prowadzącej do średniookresowego celu budżetowego (w przypadku państw członkowskich, które jeszcze go nie osiągnęły) lub pozwolenia na czasowe odejście od niego (w przypadku państw, które tego dokonały): realizację kluczowych reform strukturalnych, przynoszących bezpośrednie oszczędności w perspektywie długoterminowej (między innymi poprzez zwiększanie dynamiki potencjalnego wzrostu), a tym samym mających konkretny wpływ na długoterminową stabilność finansów publicznych (pod warunkiem zachowania odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa odnośnie do referencyjnej wartości 3 % PKB oraz spodziewanego powrotu sytuacji budżetowej do celu średniookresowego w okresie objętym programem), ze szczególnym uwzględnieniem reform systemu emerytalnego wprowadzających strukturę wielofilarową, obejmującą obowiązkowy filar kapitałowy; czy prowadzona przez dane państwo członkowskie polityka gospodarcza jest zgodna z ogólnymi wytycznymi polityki gospodarczej. Wiarygodność założeń makroekonomicznych programu ocenia się w odniesieniu do prognozy służb Komisji z jesieni 2006 r., z zastosowaniem między innymi powszechnie przyjętej metodyki szacowania produktu potencjalnego i sald dostosowywanych cyklicznie. Zgodność z ogólnymi wytycznymi polityki gospodarczej ocenia się w odniesieniu do ogólnych wytycznych polityki gospodarczej w dziedzinie finansów publicznych, zawartych w zintegrowanych wytycznych na lata 2005-2008. W ramach oceny zbadano również: zmiany wskaźnika zadłużenia oraz długoterminową perspektywę stabilności finansów publicznych, którym zgodnie ze sprawozdaniem Rady z dnia 20 marca 2005 r. w sprawie „Poprawy wdrażania Paktu na rzecz stabilności i wzrostu” należy poświęcić „należytą uwagę w procesie nadzoru nad sytuacją budżetu”; podejście do oceny długoterminowej stabilności przedstawiono w komunikacie Komisji z dnia 12 października 2006 r.[3]; stopień integracji z krajowym programem reform, przedstawianym przez państwa członkowskie w kontekście strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia; w skierowanym do Rady Europejskiej piśmie przewodnim z dnia 7 czerwca 2005 r. w sprawie ogólnych wytycznych polityki gospodarczej na lata 2005-2008 Rada ECOFIN stwierdziła, że krajowe programy reform powinny być zgodne z programami stabilności i konwergencji; zgodność z kodeksem postępowania[4], w którym między innymi określono jednolitą strukturę oraz jednolite tabele danych dla programów konwergencji i stabilności. |

- Zalecenie

OPINIA RADY

zgodnie z art. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie zaktualizowanego programu konwergencji Słowacji na lata 2006-2009

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych[5], a w szczególności jego art. 9 ust. 3,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po zasięgnięciu opinii Komitetu Ekonomiczno-Finansowego,

PRZEDSTAWIA NINIEJSZĄ OPINIĘ:

5. W dniu [27 lutego 2007 r.] Rada zbadała zaktualizowany program konwergencji Słowacji obejmujący okres od roku 2006 do 2009.

6. Scenariusz makroekonomiczny będący podstawą programu przewiduje, że wzrost realnego PKB podniesie się z 6,6 % w 2006 r. do 7,1 % w 2007 r., a następnie spadnie do 5,5 % w 2008 r. i 5,1 % w 2009 r. W oparciu o obecnie dostępne informacje scenariusz ten wydaje się być oparty na ostrożnych założeniach dotyczących wzrostu w 2006 r. oraz realnych założeniach dotyczących pozostałej części okresu objętego programem. Przedstawione w programie przewidywania dotyczące inflacji również wydają się realistyczne.

7. W odniesieniu do 2006 r. w prognozie służb Komisji z jesieni 2006 r. deficyt sektora general government oszacowano na 3,4 % PKB, podczas gdy w poprzedniej zaktualizowanej wersji programu konwergencji zakładano, że osiągnie on 4,2 % PKB. Nadspodziewanie dobre wyniki osiągnięto dzięki znacznie wyższemu wzrostowi PKB i wzrostowi zatrudnienia, jak również niższym niż oczekiwano wydatkom z tytułu odsetek oraz niższym kosztom reformy emerytalnej. Część dodatkowych dochodów uzyskanych dzięki nadspodziewanie wysokiemu wzrostowi gospodarczemu spożytkowano jednak na inne cele niż szybsza redukcja deficytu.

8. Podobnie jak w poprzedniej zaktualizowanej wersji programu, głównym celem średniookresowej strategii budżetowej zawartej w nowym programie jest zapewnienie długoterminowej stabilności finansów publicznych do 2010 r. dzięki realizacji średniookresowego celu w zakresie sytuacji budżetowej, który zakłada saldo strukturalne (tj. saldo dostosowane cyklicznie, nieuwzględniające środków jednorazowych i tymczasowych) rzędu 0,9 % PKB. W programie przewidziano, że deficyt zasadniczy powinien stopniowo się zmniejszać począwszy od wartości 3,7 % PKB w 2006 r. do 1,9 % PKB w 2009 r., a deficyt pierwotny z 1,9 % PKB w 2006 r. do 0,2 % PKB w 2009 r. Planowana konsolidacja budżetowa zakłada ograniczenie wydatków – zarówno bieżących jak i kapitałowych (obniżenie wskaźnika wydatków o około 3¼ punktu procentowego PKB), które nie zostanie w pełni zbilansowane poprzez spadek wskaźnika dochodów (1½ punktu procentowego). W porównaniu z poprzednią zaktualizowaną wersją programu, jego najnowsza wersja zasadniczo potwierdza planowaną korektę, przy czym zakłada bardziej korzystny scenariusz makroekonomiczny.

9. Saldo strukturalne obliczane zgodnie z powszechnie przyjętą metodą ma wzrosnąć od wartości około o -3½ % PKB w 2006 r. do około 2½ % PKB w 2009 r. Podobnie jak w poprzedniej aktualizacji, określony w programie cel średniookresowy dla sytuacji budżetowej zakłada deficyt strukturalny wynoszący nieco poniżej 1 % PKB, przy czym nie jest planowane osiągnięcie tego celu w okresie objętym programem, lecz do roku 2010. Ponieważ cel ten jest bardziej ambitny niż wymaga tego minimalna pośrednia wartość odniesienia (szacowana jako deficyt wynoszący około 2 % PKB), jego osiągnięcie powinno zapewnić margines bezpieczeństwa chroniący przed ryzykiem wystąpienia nadmiernego deficytu. Wyznaczony cel średniookresowy mieści się w zakresie określonym dla strefy euro i dla państw członkowskich grupy ERM II w Pakcie na rzecz stabilności i wzrostu oraz w kodeksie postępowania, a także odpowiednio uwzględnia wskaźnik zadłużenia i średni wzrost produktu potencjalnego w perspektywie długoterminowej.

10. Ryzyko związane z celami budżetowymi określonymi w programie wydaje się być zasadniczo zrównoważone. Zagrożenia wypływające ze scenariusza makroekonomicznego mają zasadniczo charakter neutralny, podczas gdy prognozy podatkowe są oparte na ostrożnych założeniach. Planowana w programie konsolidacja fiskalna polega w dużym stopniu na ograniczeniu wydatków, choć w programie nie zawarto wystarczających informacji na temat środków, które mają być w tym celu wprowadzone (po roku 2007), ani też nie przedstawiono wiążącego średniookresowego planu wydatków. W ostatnich latach Słowacja osiągała dobre wyniki, choć osiągnięcie celów budżetowych ułatwił nadspodziewanie wysoki wzrost gospodarczy i niższe niż oczekiwano wykorzystanie środków unijnych.

11. W świetle powyższej oceny ryzyka nakreślony w programie kurs polityki budżetowej wydaje się zasadniczo zgodny z zaleconą przez Radę korektą nadmiernego deficytu do 2007 r. Należy jednak ugruntować strukturalny zakres ścieżki dostosowawczej w okresie korekty, ze względu skorygowanie w górę prognoz wzrostu oraz panującą dobrą koniunkturę gospodarczą. Wydaje się, że w kolejnych latach przyjęte w programie stanowisko w sprawie budżetu nie zapewni dostatecznego marginesu bezpieczeństwa chroniącego przed naruszeniem progu deficytu wynoszącego 3 % PKB przy normalnych wahaniach makroekonomicznych. Ponadto wydaje się, że stanowisko to nie umożliwi osiągnięcia przewidywanego w programie celu średniookresowego w 2010 r. W latach następujących po korekcie nadmiernego deficytu, należy zwiększyć tempo działań dostosowawczych zmierzających do osiągnięcia przyjętego w programie celu średniookresowego, zgodnie z Paktem na rzecz stabilności i wzrostu, który stanowi, że dla strefy euro i dla państw członkowskich grupy ERM II roczna poprawa salda strukturalnego powinna wynieść 0,5 % PKB (pośrednia wartości odniesienia) oraz że dostosowanie powinno być większe w okresach dobrej koniunktury gospodarczej. W szczególności planowana poprawa salda strukturalnego w latach 2007-2009, czyli w okresie w którym spodziewana jest dobra koniunktura, ma wynieść jedynie ¾ % PKB.

12. Szacuje się, że w 2006 r. wskaźnik długu publicznego brutto osiągnął 33,1 % PKB, czyli znacznie poniżej wartości odniesienia określonej Traktatem, która wynosi 60%. Program przewiduje obniżenie się wskaźnika zadłużenia o 3,4 punktów procentowych w okresie objętym programem.

13. Długoterminowy wpływ na budżet związany ze starzeniem się społeczeństwa jest na Słowacji niższy niż średnia UE, a dzięki niedawnej reformie systemu emerytalnego wydatki na emerytury rosną wolniej niż w wielu innych krajach. Wyjściowa sytuacja budżetowa stanowi zagrożenie dla stabilności finansów publicznych, nawet bez uwzględnienia długoterminowego wpływu na budżet związanego ze starzeniem się społeczeństwa. Konsolidacja finansów publicznych przyczyniłaby się do ograniczenia zagrożenia dla ich stabilności. Generalnie wydaje się, że zagrożenia dla stabilności finansów publicznych Słowacji kształtują się na średnim poziomie.

14. Program konwergencji nie zawiera jakościowej oceny ogólnego wpływu przedstawionego w październiku 2006 r. sprawozdania z realizacji krajowego programu reform w ramach średniookresowej strategii budżetowej. Jednak podano w nim również pewne informacje o bezpośrednich kosztach lub oszczędnościach budżetowych wynikających z najważniejszych reform przewidzianych w krajowym programie, a w przedstawionych prognozach budżetowych uwzględniono skutki działań nakreślonych w krajowym programie reform dla finansów publicznych. Przedstawione w programie konwergencji środki w dziedzinie finansów publicznych nie wydają się być w pełni zgodne z działaniami przewidzianymi w krajowym programie reform. Zwłaszcza, że oprócz sektora szkolnictwa, zawarte w programie priorytety w zakresie wydatków różnią się od głównych wyzwań określonych w krajowym programie reform. Ponadto z budżetu na 2007 r. ani z programu konwergencji nie wynika w sposób oczywisty istotne wsparcie dla edukacji, które wskazano w krajowym programie reform.

15. Przewidziana w programie strategia budżetowa jest zasadniczo zgodna z ogólnymi wytycznymi polityki gospodarczej zawartymi w zintegrowanych wytycznych na lata 2005-2008.

16. Co do wymagań odnośnie do danych, określonych w kodeksie postępowania dotyczącym programów stabilności i konwergencji, w programie przestawiono wszystkie dane obowiązkowe i większość opcjonalnych[6].

W świetle powyższej oceny program wydaje się zgodny z korektą nadmiernego deficytu do 2007 r., choć w późniejszym okresie przewiduje ograniczone postępy w realizacji celu średniookresowego.

Biorąc pod uwagę powyższą ocenę oraz w świetle zalecenia wydanego zgodnie z art. 104 ust. 7 dnia 5 lipca 2004 r. wzywa się Słowację do:

(i) wykorzystania przewidywanego intensywnego wzrostu gospodarczego na dostosowania strukturalne, zmierzające do większego marginesu korekty nadmiernego deficytu w 2007 r. oraz do szybszego osiągnięcia celu średniookresowego; oraz

(ii) nadania wiążącego charakteru średniookresowym pułapom wydatków rządu centralnego.

Porównanie głównych prognoz makroekonomicznych i budżetowych

2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |

Realny PKB (zmiana w %) | PK grudzień 2006 | 6,1 | 6,6 | 7,1 | 5,5 | 5,1 |

KOM listopad 2006 | 6,0 | 6,7 | 7,2 | 5,7 | n.d. |

PK grudzień 2005 | 5,1 | 5,4 | 6,1 | 5,6 | n.d. |

Inflacja HICP (%) | PK grudzień 2006 | 2,8 | 4,4 | 3,1 | 2,0 | 2,4 |

KOM listopad 2006 | 2,8 | 4,5 | 3,4 | 2,5 | n.d. |

PK grudzień 2005 | 2,2 | 1,5 | 2,2 | 2,5 | n.d. |

Luka produktowa (% potencjalnego PKB) | PK grudzień 20061 | -2,2 | -0,9 | 1,0 | 1,6 | 1,9 |

KOM listopad 20065 | -2,0 | -0,7 | 1,1 | 1,6 | n.d. |

PK grudzień 20051 | -1,6 | -1,1 | 0,1 | 0,8 | n.d. |

Saldo sektora general government6 (% PKB) | PK grudzień 2006 | -3,1 | -3,7 | -2,9 | -2,4 | -1,9 |

KOM listopad 2006 | -3,1 | -3,4 | -3,0 | -2,9 | n.d. |

PK grudzień 2005 | -4,9 | -4,2 | -3,0 | -2,7 | n.d. |

Saldo strukturalne6 (% PKB) | PK grudzień 2006 | -1,4 | -1,9 | -0,9 | -0,6 | -0,2 |

KOM listopad 2006 | -1,4 | -1,7 | -1,1 | -0,9 | n.d. |

PK grudzień 2005 | -3,1 | -2,3 | -1,1 | -0,8 | n.d. |

Saldo dostosowane cyklicznie6 (% PKB) | PK grudzień 20061 | -2,4 | -3,4 | -3,2 | -2,9 | -2,5 |

KOM listopad 2006 | -2,5 | -3,2 | -3,3 | -3,3 | n.d. |

PK grudzień 20051 | -4,4 | -3,9 | -3,0 | -2,9 | n.d. |

Saldo strukturalne2 (% PKB) | PK grudzień 20063 | -1,6 | -3,5 | -3,2 | -2,9 | -2,5 |

KOM listopad 20064 | -1,7 | -3,3 | -3,3 | -3,3 | n.d. |

PK grudzień 2005 | -3,6 | -3,9 | -3,1 | -2,9 | n.d. |

Dług publiczny brutto6 (% PKB) | PK grudzień 2006 | 34,5 | 33,1 | 31,8 | 31,0 | 29,7 |

KOM listopad 2006 | 34,5 | 33,0 | 31,6 | 31,0 | n.d. |

PK grudzień 2005 | 33,7 | 35,5 | 35,2 | 36,2 | n.d. |

Uwagi: 1 Obliczenia służb Komisji na podstawie danych zawartych w programie. 2 Saldo dostosowane cyklicznie (jak w poprzednich wierszach) bez środków jednorazowych i innych środków tymczasowych. 4 Środki jednorazowe i inne środki tymczasowe pochodzące z programu (0,8% PKB w 2005 r. – zwiększające deficyt: 0,1% w 2006 r. – obniżające deficyt) 4 Środki jednorazowe i inne środki tymczasowe pochodzące z prognozy służb Komisji z jesieni 2006 r. (0,9% PKB w 2005 r. – zwiększające deficyt; 0,1% w 2006 r. – obniżające deficyt). 5 W oparciu o szacunkowy potencjalny wzrost w wysokości odpowiednio 5,2%, 5,3%, 5,3% i 5,2% w latach 2005-2008. 6Od października 2006 r. Słowacja realizuje decyzję Eurostat z dnia 2 marca 2004 r. w sprawie klasyfikacji kapitałowych systemów emerytalnych drugiego filara. Dane dotyczące sektora general government z poprzedniej zaktualizowanej wersji programu zostały odpowiednio skorygowane, aby ułatwić porównanie z bieżącą aktualizacją i prognozą służb Komisji z jesieni 2006 r. Źródło: Program konwergencji (PK), prognozy gospodarcze służb Komisji z jesieni 2006 r. (KOM), obliczenia służb Komisji |

[1] Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1055/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 1). Wszystkie dokumenty przytoczone w niniejszym tekście są dostępne na stronie internetowej:

[2] Komunikat Komisji na wiosenny szczyt Rady Europejskiej „Realizacja odnowionej strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia – rok wyników” z 12.12.2006, COM(2006)816.

[3] Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego „Długoterminowa stabilność finansów publicznych w UE” z 12.10.2006, COM (2006) 574 wersja ostateczna, oraz Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Gospodarczych i Finansowych (2006), „The long-term sustainability of public finances in the European Union”, European Economy nr 4/2006.

[4] „Szczegółowe zasady wdrażania Paktu na rzecz stabilności i wzrostu oraz wytyczne dotyczące formy i treści programów stabilności i konwergencji”, zatwierdzone przez Radę ECOFIN dnia 11 października 2005 r.

[5] Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1055/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 1). Dokumenty przytoczone w niniejszym tekście są dostępne na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

[6] W szczególności nie przedstawiono tabeli wydatków sektora general government w układzie kalkulacyjnym na rok 2009.