[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 4.12.2006

KOM(2006) 760 wersja ostateczna

2006/0253 (CNS)

Wniosek dotyczący

DYREKTYWY RADY

dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału

(wersja przekształcona)

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

STRESZCZENIE

Niniejszy wniosek dotyczy przekształcenia dyrektywy Rady 69/335/EWG[1]. Celem wniosku jest uproszczenie bardzo skomplikowanego aktu prawa wspólnotowego, stopniowe wycofanie podatku kapitałowego, który jest uważany za znaczną przeszkodę w rozwoju spółek w UE, oraz wzmocnienie zakazu tworzenia lub nakładania innych podobnych podatków.

Dyrektywa reguluje kwestie nakładania podatków pośrednich od gromadzenia kapitału. Celem dyrektywy było:

a) zharmonizowanie podatków od gromadzenia kapitału, w odniesieniu do ich struktury i stawek; oraz

b) zapobieżenie tworzeniu lub nakładaniu przez państwa członkowskie innych podobnych podatków.

Dyrektywę zmieniono po raz pierwszy w 1973 r. dyrektywami 73/79/EWG[2] oraz 73/80/EWG[3], które ustanowiły normalną stawkę podatku kapitałowego na poziomie 1 % a obniżoną stawkę w odniesieniu do niektórych działań na rzecz odbudowy spółek na poziomie między 0 % a 0,5 %. W 1974 r. dyrektywa została po raz kolejny zmieniona dyrektywą 74/553/EWG[4], w której wartość rzeczywistą udziałów w spółce ustalono jako minimalną podstawę opodatkowania. Wreszcie, w 1985 r. w dyrektywie 85/303/EWG[5] stwierdzono, że podatek kapitałowy powinien zostać całkowicie zniesiony ze względu na jego niekorzystny wpływ na gospodarkę. Niemniej jednak, utrata przychodów, która byłaby wynikiem takiej zmiany, była nie do przyjęcia dla niektórych państw członkowskich, w związku z czym państwa członkowskie uzyskały możliwość bądź zwolnienia operacji z podatku kapitałowego bądź naliczania podatku o jednolitej stawce nie przekraczającej 1 %. Domyślny obowiązek przestrzegania zasady „stand still” sprawił, że państwa członkowskie, które zniosły podatek kapitałowy, nie mogły go już ponownie nałożyć.

Od 1985 r. obserwowana jest tendencja w kierunku całkowitego zniesienia podatku kapitałowego. Wiele państw członkowskich zniosło podatek kapitałowy ze względu na jego niekorzystny wpływ na gospodarkę. Zjednoczone Królestwo zniosło podatek kapitałowy w 1988 r., Niemcy i Francja w 1992 r., Dania w 1993 r. a Włochy w 2000 r. W ostatnim czasie podatek kapitałowy został zniesiony w Irlandii – od dnia 7 grudnia 2005 r., a także w Belgii i Niderlandach od dnia 1 stycznia 2006 r. W chwili obecnej jedynie 7 z 25 państw członkowskich (Grecja, Hiszpania, Cypr, Luksemburg, Austria, Polska i Portugalia) nakłada podatek kapitałowy. W Polsce i Portugalii stawka nakładanego podatku kapitałowego wynosi już tylko 0,5 % lub jest jeszcze niższa; na Cyprze stawka podatku wynosi 0,6 %. W pozostałych 4 państwach członkowskich wynosi ona 1,0 %.

W Lizbonie UE wyznaczyła sobie strategiczny cel uczynienia z Unii Europejskiej gospodarki najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej w świecie opartej na wiedzy i zdolnej do łączenia zrównoważonego wzrostu z większą liczbą lepszych miejsc pracy i większą spójnością społeczną. W niniejszym przekształceniu proponuje się obniżenie stawki podatku do 2008 r. do 0,5 % i wycofanie podatku kapitałowego do 2010 r., zgodnie ze strategią lizbońską. Rok 2010 wydaje się być odpowiednim momentem na zniesienie podatku kapitałowego. Do 2010 r. państwa członkowskie będą miały w sumie 25 lat na dostosowanie swoich uregulowań podatkowych przygotowując się do zniesienia omawianego podatku.

Przekształcona dyrektywa składa się z dwóch części, co odzwierciedla sytuację, do której dyrektywa faktycznie się odnosi, i uwzględnia cel dyrektywy, jakim od 1985 r. jest zniesienie podatku kapitałowego. Pierwsza część zawiera główne zasady zakazujące nakładania podatku kapitałowego i innych podobnych podatków. Druga część zawiera przepisy szczególne dotyczące nakładania podatku kapitałowego, mające zastosowanie do tych państw członkowskich, które zdecydują się na dalsze naliczanie podatku kapitałowego w okresie jego stopniowego wycofywania. W momencie, kiedy wszystkie państwa członkowskie zniosą podatek kapitałowy, przepisy części drugiej staną się zbędne, podczas gdy pierwsza część dyrektywy będzie w dalszym ciągu obowiązywała.

Przeprowadzono konsultacje z państwami członkowskimi odnośnie do proponowanych zmian na poziomie technicznym. Wyniki konsultacji potwierdziły, że konieczne jest przekształcenie dyrektywy w celu wyjaśnienia jej przepisów oraz że najlepiej będzie, jeżeli podatek kapitałowy zostanie zniesiony.

KOMENTARZ DO POSZCZEGÓLNYCH ARTYKUŁÓW

PRZEDMIOT

Artykuł 1 zawiera nowe wprowadzenie, które dodano w celu dostarczenia informacji na temat tego, czego dyrektywa dotyczy. Zgodnie z tym artykułem dyrektywa reguluje nakładanie podatków pośrednich w odniesieniu do wkładu kapitałowego do spółek kapitałowych, działań restrukturyzacyjnych z udziałem spółek kapitałowych oraz emisji niektórych papierów wartościowych lub obligacji. Pomimo, iż jest to nowy artykuł, nie stanowi on istotnej zmiany dyrektywy, ponieważ podane informacje wynikają z dawnych art. 10 i 11.

SPÓłKA KAPITAłOWA

Artykuł 2 jest właściwie identyczny z dawnym art. 3. Określa on spółki kapitałowe, do których dyrektywa ma zastosowanie. Definicja „spółki kapitałowej” pozostała w zasadzie bez zmian, niemniej jednak wykaz spółek ustanowionych zgodnie z prawem krajowym państw członkowskich, który znajdował się w dawnym art. 3 ust. 1 lit. a), jest obecnie zamieszczony oddzielnie w załączniku I. Wynika to z jego długości oraz natury technicznej.

W celu zapewnienia zgodności terminologicznej, ogólnie stosowane odniesienie do: „spółek, przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych” zostało w całym tekście dyrektywy zastąpione wyrażeniem „spółka kapitałowa”, tj. w art. 3 lit. e), art. 3 lit. f), art. 5 ust. 1 lit. c), art. 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii), art. 6 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 6 ust. 2.

Artykuł 2 ust. 2 odpowiada pierwszemu zdaniu dawnego art. 3 ust. 2 i pozostaje bez zmian. Celem art. 2 ust. 2 jest zapobieżenie temu, aby wybór danej formy prawnej prowadził do innego traktowania podatkowego działań, które są zasadniczo równoważne.

Zdanie drugie dawnego art. 3 ust. 2 zostało przeniesione do art. 9 ze względów redakcyjnych. Zgodnie z tym przepisem państwa członkowskie nie mają obowiązku uznawania niektórych podmiotów za spółki kapitałowe do celu naliczania podatku kapitałowego. Ponieważ ten wyjątek dotyczy jedynie sytuacji, w których podatek kapitałowy może być nakładany, przepis ten powinien znajdować się w rozdziale III dyrektywy.

WKłADY KAPITAłOWE

Artykuł 3 ustanawia nowy termin „wkłady kapitałowe” poprzez wyliczenie operacji, do których dyrektywa ma zastosowanie. Wszystkie wymienione operacje są związane z przeniesieniem kapitału lub majątku do spółki kapitałowej lub prowadzą do rzeczywistego podwyższenia kapitału lub majątku spółki; są one zasadniczo identyczne do operacji wymienionych w dawnych art. 4 ust. 1 i 2. Niemniej jednak niektóre działania restrukturyzacyjne, które wcześniej były zawarte w dawnym art. 4 ust. 1, są obecnie określone oddzielnie w art. 4, w związku z czym część wprowadzająca w art. 3 stanowi znaczną zmianę.

Przepisy zawarte w dawnym art. 4 dotyczące konkretnie podatku kapitałowego są obecnie przedmiotem art. 10, ponieważ są one istotne jedynie dla tych państw członkowskich, które w dalszym ciągu nakładają podatek kapitałowy. Wkłady kapitałowe, o których mowa w art. 3 lit. a) - d), odpowiadają operacjom, o których była mowa w dawnym art. 4 ust. 1 lit. a) - d). Artykuł 3 lit. e) i f) dotyczą przeniesienia centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej lub jej statutowej siedziby z państwa trzeciego do państwa członkowskiego. Litery te odpowiadają dawnemu art. 4 ust. 1 lit. e) i f), oprócz warunku, zgodnie z którym spółka kapitałowa musi być uważana za spółkę kapitałową w danym państwie członkowskim. Ponieważ warunek ten jest istotny jedynie dla państw członkowskich, które nakładają podatek kapitałowy, wynika on obecnie z przepisów art. 9.

Litery g) i f) dawnego art. 4 ust. 1 dotyczące przeniesienia między państwami członkowskimi centrum rzeczywistego zarządzania lub statutowej siedziby niektórych podmiotów zostały skreślone w celu uproszczenia definicji „wkładów kapitałowych”. Stanowi to znaczną zmianę, ponieważ przeniesienia te podlegały wcześniej podatkowi kapitałowemu. Niemniej jednak należy zauważyć, że przepisy te mają stosunkowo ograniczony zakres zastosowania. Po pierwsze, dotyczą one jedynie przeniesień centrum rzeczywistego zarządzania podmiotu, o którym mowa w art. 2 ust. 2, lub statutowej siedziby podmiotu, o którym mowa w art. 2 ust. 2, którego centrum rzeczywistego zarządzania znajduje się w państwie trzecim, z jednego państwa członkowskiego do innego. Po drugie, mają one zastosowanie jedynie w przypadku, gdy oba państwa członkowskie, o których mowa, rzeczywiście nakładają podatek kapitałowy. Co więcej, dany podmiot musi być uważany za spółkę kapitałową w państwie członkowskim, do którego zostaje przeniesiony, natomiast nie może być za taką uważny w państwie członkowskim, z którego zostaje przeniesiony. Przeniesienia zgodnie z dawnymi lit. g) i h) są obecnie objęte zakresem art. 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii), co oznacza, że nie może być na nie nałożony żaden podatek pośredni.

Litery g) - j) artykułu 3 odpowiadają literom a) - d) akapitu pierwszego dawnego art. 4 ust. 2 i pozostają bez zmian.

Akapit drugi dawnego art. 4 ust. 2 zezwala Grecji na określenie, które z operacji wymienionych w dawnym art. 4 zostaną przez nią objęte podatkiem kapitałowym. Grecja to uczyniła i w związku z tym przepis ten został skreślony.

DZIAłANIA RESTRUTURYZACYJNE

Artykuł 4 stanowi, że niektórych rodzajów „działań restrukturyzacyjnych” nie uważa się za wkłady kapitałowe w rozumieniu art. 3. Zgodnie z obowiązującą zasadą, tj. zgodnie z dawnym art. 4, dyrektywa obejmuje działania restrukturyzacyjne jedynie wtedy, jeżeli są one związane z podwyższeniem kapitału danej spółki kapitałowej lub jej majątku (zob. sprawa C-152/97 [6] ). Takie podwyższenie nie jest już wymagane zgodnie z definicją działań restrukturyzacyjnych znajdującą się w art. 4, tak więc dyrektywa będzie miała zastosowanie do takich działań restrukturyzacyjnych niezależnie od tego, czy prowadzą one do podwyższenia kapitału, czy nie. Zmiana ta jest zmianą istotną, ponieważ zwiększony został zakres dyrektywy.

Działania restrukturyzacyjne określone w art. 4 obejmują dwa rodzaje połączeń: a) połączenia w wyniku wniesienia aktywów, i b) połączenia w wyniku wymiany udziałów. W obu przypadkach, warunkiem jest, aby rekompensata obejmowała przynajmniej częściowo papiery wartościowe stanowiące kapitał spółki przejmującej. Definicja działań restrukturyzacyjnych pochodzi zasadniczo z dawnego art. 7 ust. 1 zmienionego dyrektywą 85/303/EWG.

Dawny art. 7 ust. 1 otrzymał obecne brzmienie w wyniku zmiany z 1985 r., która w domyśle uchylała i zastępowała dawny art. 7 ust. 1 lit. b) i bb). Na mocy dawnego art. 7 ust. 1 państwa członkowskie zwalniają z podatku kapitałowego operacje, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,50 % lub niższą. Operacje, o których mowa, to dwa rodzaje połączeń określone w dawnych art. 7 ust. 1 lit. b) i bb). W związku z obowiązkiem przestrzegania zasady „stand-still” dawne lit. b) i bb) są w dalszym ciągu decydujące przy interpretacji dyrektywy i dlatego zostały one ponownie włączone do art. 4.

Działanie restrukturyzacyjne opisane w art. 4 lit. a) odpowiada zasadniczo opisowi w dawnym art. 7 ust. 1 lit. b), czyli operacjom restrukturyzacyjnym, w których spółki kapitałowe przenoszą wszystkie swoje aktywa i pasywa, lub gałęzie swojej działalności do innych spółek kapitałowych. Sformułowanie w art. 4 lit. a) różni się nieco od sformułowania w dawnym art. 7 ust. 1 lit. b). Na przykład wyrażenie „gałęzi swojej działalności” brzmi obecnie: „oddziału” w związku z orzeczeniem Trybunału w sprawie C-164/90[7] dotyczącym dawnego art. 7 ust. 1 lit. b) i bb). Trybunał stwierdził w pkt 22 orzeczenia:

„Ze sformułowania w art. 7 ust. 1 lit. b), a w szczególności z zawartego w nim odniesienia do koncepcji „aktywów i pasywów”, wyraźnie wynika, że dotyczy to sytuacji, w której jedna spółka przenosi do innej spółki różne przedmioty, które – niezależnie od tego, czy stanowią całość czy jedynie część jej aktywów i pasywów, tworzą jednostkę zdolną do niezależnej działalności.”

Poprzez zastosowanie pojęcia „oddział” sformułowanie to jest również powiązane z terminologią użytą w art. 2 lit. i) dyrektywy Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE pomiędzy państwami członkowskimi[8].

Sformułowanie w art. 4 lit. a) różni się także w odniesieniu do rekompensaty. Na mocy dawnego art. 7 ust. 1 lit. b) rekompensatą jest zasadniczo wyłącznie przyznanie udziałów w spółce przejmującej, chociaż w niektórych państwach członkowskich może zostać wyrażona zgoda na rekompensatę nawet jeżeli obejmuje ona płatność gotówkową nieprzekraczającą 10 % nominalnej wartości udziałów. Zgodnie z art. 4 lit. a) może zostać wyrażona zgoda na większą płatność gotówkową, ponieważ papiery wartościowe muszą stanowić jedynie część rekompensaty za przeniesienie. Powyższe zmiany, które upraszczają definicję działań restrukturyzacyjnych, stanowią istotne zmiany.

Działanie restrukturyzacyjne opisane w art. 4 lit. b) odpowiada zasadniczo opisowi w dawnym art. 7 ust. 1 lit. bb), czyli operacjom restrukturyzacyjnym, w których spółka kapitałowa nabywa udziały stanowiące przynajmniej 75 % wyemitowanego kapitału akcyjnego innej spółki kapitałowej. Sformułowanie w art. 4 b) zostało jednak zmienione tak, że obecnie istnieje obowiązek, aby nabyte udziały stanowiły większość praw głosu. Nowe sformułowanie jest spójne z terminologią użytą w dyrektywie 90/434/EWG. Ponadto, zgodnie z art. 4 lit. b) rekompensatę muszą jedynie częściowo stanowić papiery wartościowe spółki przejmującej, podczas gdy na mocy dawnego art. 7 ust. 1 lit. bb) rekompensatą są zasadniczo wyłącznie takie papiery wartościowe. Nie wprowadzono również ponownie pięcioletniego okresu, o którym mowa w dawnej lit. bb), w którym istnieje obowiązek zatrzymania kapitału akcyjnego. Powyższe zmiany, które upraszczają definicję działań restrukturyzacyjnych, stanowią istotne zmiany.

OPERACJE NIEPODLEGAJąCE PODATKOWI POśREDNIEMU

Artykuł 5 ustanawia główną zasadę dyrektywy, zgodnie z którą państwa członkowskie nie obejmują spółek kapitałowych żadną formą podatku pośredniego od gromadzenia kapitału. Artykuł jest częściowo oparty na ogólnym zakazie zawartym w dawnym art. 10, który stanowi, że spółki kapitałowe i podmioty uważane za spółki kapitałowe nie mogą, za wyjątkiem podatku kapitałowego, być objęte żadnymi podatkami w odniesieniu do gromadzenia kapitału. Niemniej jednak, zakaz zawarty w art. 5 jest szerszy niż zakaz w dawnym art. 10, ponieważ zakazany jest w nim również podatek kapitałowy. Dlatego też jest to istotna zmiana.

Artykuł 5 ust. 1 lit. a) - c) odpowiada dawnemu art. 10 lit. a) - c). Artykuł 5 ust. 1 lit. d) odpowiada dawnemu art. 4 ust. 3 lecz zakres art. 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii) jest szerszy niż zakres dawnego art. 4 ust. 3 lit. b). Artykuł 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii) wyraźnie stanowi, że przeniesienia z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego centrum rzeczywistego zarządzania lub statutowej siedziby spółki nie są objęte podatkiem pośrednim, podczas gdy zgodnie z dawnym art. 4 ust. 3 lit. b) takie przeniesienia są zwalniane z podatku jedynie w przypadku, gdy do celów naliczania podatku kapitałowego dany podmiot jest uważany w obu państwach członkowskich za spółkę kapitałową. Nowe sformułowanie w art. 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii) odzwierciedla skreślenie dawnego art. 4 ust. 1 lit. g) i h).

Artykuł 5 ust. 1 lit. e) jest nowy i wyraźnie określa, że działania restrukturyzacyjne wymienione w art. 4 nie są objęte podatkiem pośrednim. Z jednej strony, działania restrukturyzacyjne, które wcześniej były objęte dawnym art. 7 ust. 1 lit. b), obecnie art. 4 lit. a), są zwolnione z podatku kapitałowego od zmiany w 1985 r. Z drugiej strony, państwa członkowskie, które w dniu 1 lipca 1984 r. (lub w dniu przystąpienia do UE) naliczały podatek kapitałowy od działań restrukturyzacyjnych objętych dawnym art. 7 ust. 1 lit. bb), obecnie art. 4 lit. b), przy zastosowaniu normalnej stawki, miały możliwość dalszego jego naliczania na mocy dawnego art. 7 ust. 1. Tej możliwości obecnie nie ma, ponieważ działania restrukturyzacyjne nie należą do operacji, które mogą zostać objęte podatkiem kapitałowym. Artykuł 5 ust. 1 lit. e) stanowi więc istotną zmianę, która ma wpływ na państwa członkowskie, które obecnie naliczają podatek kapitałowy od przedmiotowych działań restrukturyzacyjnych.

Niektóre z działań restrukturyzacyjnych, o których obecnie mowa w art. 4, a mianowicie połączenia niezwiązane z podwyższeniem kapitału, nie wchodziły wcześniej w zakres dyrektywy, i w związku z tym państwa członkowskie mogły naliczać podatki pośrednie od tych działań restrukturyzacyjnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. e) państwa członkowskie już nie mogą tego robić. Jest to istotna zmiana, która ma wpływ na wszystkie państwa członkowskie, które obecnie naliczają podatki pośrednie od działań restrukturyzacyjnych niezwiązanych z podwyższeniem kapitału.

Artykuł 5 ust. 2 odpowiada dawnemu art. 11 i pozostaje bez zmian. Artykuł 5 ust. 2 zakazuje opodatkowania niektórych działań, które mogłyby prowadzić do operacji podlegających podatkowi pośredniemu.

OPłATY I PODATEK OD WARTOśCI DODANEJ

Artykuł 6 zawiera wyczerpującą listę opłat i podatków, które państwa członkowskie mogą naliczać od operacji wymienionych w art. 5. Artykuł 6 odpowiada dawnemu art. 12 i oprócz kilku zmian redakcyjnych pozostaje bez zmian.

NAKłADANIE PODATKU KAPITAłOWEGO W NIEKTÓRYCH PAńSTWACH CZłONKOWSKICH

Artykuł 7 określa termin „podatek kapitałowy” jako podatek nakładany na wkłady kapitałowe do spółek kapitałowych. Przepis ten odpowiada częściowo dawnemu art. 1.

Zgodnie z art. 5 podatek kapitałowy zasadniczo nie jest nakładany. Niemniej jednak art. 7 stanowi, że niektóre państwa członkowskie mogą naliczać podatek kapitałowy przez określony okres czasu. Z przepisu tego, który częściowo opiera się na dawnym art. 7 ust. 2, wynika kilka istotnych zmian.

Jedynie operacje, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), czyli wkłady kapitałowe, mogą być objęte podatkiem kapitałowym. Oznacza to, że działania restrukturyzacyjne rodzaju określonego w art. 4 lit. b) nie są już objęte podatkiem kapitałowym.

Państwa członkowskie, które faktycznie nakładały podatek kapitałowy w dniu 1 stycznia 2006 r. mogą dalej go naliczać. Konkretna data została wyznaczona po to, aby wyraźnie stwierdzić, że obecna sytuacja, w której jedynie 7 z 25 państw członkowskich nakłada podatek kapitałowy, podlega zasadzie „stand-still”. Przepis ten gwarantuje, że państwa członkowskie, które w tym dniu nie nakładały podatku kapitałowego lub które przestały go nakładać po tej dacie, nie mogą ponownie go wprowadzić. W rzeczywistości, już sam cel dyrektywy, zwłaszcza po jej zmianie w 1985 r., był interpretowany jako domyślne zobowiązanie do przestrzegania zasady „stand still”. Tak więc rzecznik generalny Fennelly w swojej opinii w sprawie C-350/98 jasno stwierdził, że państwa członkowskie nie maja prawa wprowadzać nowych podatków kapitałowych od operacji wymienionych w przedmiotowej dyrektywie, jeżeli wcześniej nie zdecydowali się na ich wprowadzenie. Trybunał Sprawiedliwości podtrzymał to rozumowanie w swoim orzeczeniu z dnia 11 listopada 1999[9]. Ogólny obowiązek do przestrzegania zasady „stand still” zawarty w art. 7 konsoliduje domyślny obowiązek do przestrzegania zasady „stand still” i zastępuje obowiązki do przestrzegania zasady „stand still” zawarte w dawnym art. 4 ust. 2 i dawnym art. 8.

Wreszcie, artykuł 7 zobowiązuje do zniesienia podatku kapitałowego.

STAWKA PODATKU KAPITAłOWEGO

Artykuł 8 stanowi, że stawka naliczanego podatku musi być jednolita. Przepis ten pozostał bez zmian i odpowiada dawnemu art. 7 ust. 2. Artykuł 8 stanowi również, że stawka podatku kapitałowego nie może przekraczać stawki stosowanej przez państwa członkowskie w dniu 1 stycznia 2006 r. i w żadnym przypadku nie może przekraczać 1 %. Dla państw członkowskich, w których w dniu 1 stycznia stawka nakładanego podatku kapitałowego wynosiła 1 %, przepis ten oznacza, że mogą one dalej stosować tę stawkę oraz, że ich maksymalna stawka wynosi 1 %. Dla państw członkowskich, w których w tym dniu stawka nakładanego podatku była niższa, artykuł 8 oznacza, że mogą one zachować tę stawkę, która będzie jednocześnie ich indywidualną stawką maksymalną. Tak więc, państwo członkowskie, w którym w dniu 1 stycznia 2006 r. stawka nakładanego podatku wynosiła 0,5 %, może w dalszym ciągu nakładać podatek przy zastosowaniu tej stawki.

W przypadku, gdy państwo członkowskie zdecyduje się na stawkę podatku niższą niż jego indywidualna stawka maksymalna w dniu 1 stycznia 2006 r., nie może ono ponownie wprowadzić wyższej stawki.

Zawarte w art. 8 obowiązki do przestrzegania zasady „stand still” stanowią istotne zmiany, ponieważ dawny art. 7 ust. 2 nie wykluczał wyraźnie możliwości podwyższenia stawki do wysokości stawki maksymalnej. Tak czy inaczej, zgodnie z obecną dyrektywą domyślny obowiązek do przestrzegania zasady „stand still” nie pozwala państwom członkowskim na podwyższenie stawki podatku.

Wreszcie, artykuł 8 stanowi, że stawka maksymalna nie może przekraczać 1 % do dnia 31 grudnia 2007 r. i 0,5 % do dnia 31 grudnia 2009 r. Limit 0,5 % dla stosowanej stawki podatku jest nowy i stanowi istotną zmianę, ponieważ stawka maksymalna zgodnie z dawnym art. 7 ust. 2 wynosi 1 %.

WYłąCZENIE NIEKTÓRYCH PODMIOTÓW Z ZAKRESU STOSOWANIA

Na mocy artykułu 9 państwa członkowskie mogą określić, czy podmioty wymienione w art. 2 ust. 2, będą uważane za spółki kapitałowe do celów naliczania podatku kapitałowego, czy nie. Przepis ten odpowiada zdaniu drugiemu dawnego art. 3 ust. 2 i pozostaje bez zmian.

OPERACJE PODLEGAJąCE PODATKOWI KAPITAłOWEMU I PRAWO DO NAłOżENIA PODATKU

Artykuł 10 łączy dawny art. 2 dotyczący prawa do nałożenia podatku i dawny art. 4, w którym rozróżnia się między operacjami, które muszą być objęte podatkiem kapitałowym a operacjami, które mogą być nim objęte. Zgodnie z art. 10, podatek kapitałowy jest nakładany na spółkę kapitałową, która otrzymuje wkład kapitałowy. Artykuł 10 stanowi również, że podatek kapitałowy jest naliczany jedynie przez państwo członkowskie, w którym znajduje się centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej w momencie, w którym ma miejsce wniesienie wkładu kapitałowego. Przepis ten odpowiada dawnemu art. 2 ust. 1. i pozostał bez zmian. Jak jasno wynika z tego przepisu, podatek kapitałowy może zostać naliczony we Wspólnocie jedynie raz, jeżeli w ogóle. Tak więc, jeżeli wkład kapitałowy wchodzi w zakres art. 10 i stanowi podstawę poboru podatku kapitałowego w jednym państwie członkowskim, ten sam wkład nie może stanowić podstawy poboru podatku kapitałowego w innym państwie członkowskim. Odpowiednio, jeżeli państwo członkowskie nie nakłada podatku kapitałowego w ramach swojej właściwości, inne państwo członkowskie nie ma prawa do nałożenia tego podatku.

Artykuł 10 ust. 1 odpowiada dawnemu art. 2 ust. 1 i dawnemu art. 4 ust. 1 lit. a) - f) i pozostaje bez zmian. Artykuł 10 ust. 2 odpowiada dawnemu art. 2 ust. 1 i dawnemu art. 4 ust. 2 i pozostaje bez zmian. Artykuł 10 ust. 3 i 4 odpowiadają dawnym art. 2 ust. 2 i 3 i pozostają bez zmian.

PODSTAWA OPODATKOWANIA PODATKIEM KAPITAłOWYM

Artykuł 11 określa podstawę opodatkowania podatkiem kapitałowym. Odpowiada on dawnemu art. 5 ust. 1 i dawnemu art. 5 ust. 2 i pozostaje bez zmian. Dawny art. 5 ust. 3 został przeniesiony do art. 12 ust. 1, ponieważ dotyczy on wyłączeń z podstawy opodatkowania.

WYłąCZENIE Z PODSTAWY OPODATKOWANIA PODATKIEM KAPITAłOWYM

Artykuł 12 ust.1 stanowi, że w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, kiedy kapitał jest podwyższany, podstawa opodatkowania nie obejmuje sum, na które podatek kapitałowy już został nałożony. Artykuł 12 ust. 1 odpowiada dawnemu art. 5 ust. 3 i pozostaje bez zmian.

Na mocy art. 12 ust. 2 państwo członkowskie ma możliwość wyłączenia z podstawy opodatkowania podatkiem kapitałowym kapitału wniesionego przez członka z nieograniczoną odpowiedzialnością. Jednak jeżeli udział komplementariusza jest przekształcony w udział komandytariusza, poprzez ograniczenie odpowiedzialności tego udziałowca, podatek kapitałowy jest należny. Artykuł 12 ust. 2 odpowiada dawnemu art. 6 ust. 1 i 2 i pozostaje bez zmian, oprócz skreślenia tiret pierwszego i drugiego w dawnym art. 6 ust. 2. Oba tiret dotyczą opodatkowania przeniesienia centrum rzeczywistego zarządzania lub statutowej siedziby spółki kapitałowej. Skreślenie jest wynikiem zmienionego art. 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii), zgodnie z którym takie przeniesienia nie są podstawą naliczenia podatku.

Pierwszy i drugi akapit dawnego art. 7 ust. 1 są obecnie zawarte w art. 4 i art. 5 ust. 1 lit. e). Akapit trzeci dawnego art. 7 ust. 1, który zezwala Grecji na określenie, czy obejmie ona podatkiem kapitałowym niektóre rodzaje odbudowy spółek, został skreślony. Przepis ten nie ma już zastosowania. Dawny art. 7 ust. 2 został przeniesiony do art. 7 i 8.

Artykuł 12 ust. 3 stanowi, że w przypadku podwyższenia po zmniejszeniu kapitału spółki w następstwie poniesionych strat, ta część podwyższenia może zostać wyłączona z podstawy opodatkowania. Artykuł 12 ust. 3 odpowiada dawnemu art. 7 ust. 3 i pozostaje bez zmian.

ZWOLNIENIE WKłADÓW KAPITAłOWYCH DO NIEKTÓRYCH SPÓłEK KAPITAłOWYCH

Zgodnie z artykułem 13 państwa członkowskie mogą zwolnić z podatku kapitałowego wkłady kapitałowe do niektórych spółek kapitałowych, które są dostarczycielami usług publicznych. Akapit pierwszy art. 13 odpowiada dawnemu art. 8 i pozostaje bez zmian. Akapit drugi art. 13 dotyczy naliczania podatku kapitałowego na oddział spółki kapitałowej, który dostarcza usług publicznych w przypadku, kiedy statutowa siedziba i centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej znajdują się w państwie trzecim. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli państwa członkowskie zdecydują się na zwolnienie wkładów na mocy pierwszego akapitu, muszą one również zwolnić z podatku kapitałowego wkłady do przedmiotowych oddziałów. Celem tego przepisu jest zapewnienie takiego samego traktowania działań, które z gospodarczego punktu widzenia są równoważne. Powyższy przepis jest nowy i stanowi istotną zmianę.

PROCEDURA ODSTęPSTWA

Artykuł 14 dotyczy procedury odstępstwa i odpowiada dawnemu art. 9. Niemniej jednak, zgodnie z art. 14 nie będzie już możliwe odstępstwo od przepisów niniejszej dyrektywy poprzez podwyższenie stawki podatku kapitałowego. Jest to istotna zmiana. Należy zauważyć, że procedura odstępstwa nie była dotychczas często stosowana i w chwili obecnej nie istnieją odstępstwa w odniesieniu do podwyższenia stawki.

Dawny art. 10 jest obecnie art. 5 ust. 1, dawny art.. 11 jest art. 5 ust. 2, dawny art. 12 jest art. 6 i dawne art. 13 i 14 są obecnie art. 15.

TRANSPOZYCJA, UCHYLENIE, WEJśCIE W żYCIE I ADRESACI

Artykuły 15, 16, 17 i 18 dotyczące transpozycji, uchylenia, wejścia w życie i adresatów są artykułami standardowymi.

WYKAZ SPÓłEK, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1 LIT. A)

Załącznik I zawiera wykaz określonych spółek na mocy prawa krajowego państw członkowskich. Wykaz ten odpowiada w zasadzie wykazowi spółek, o którym mowa w dawnym art. 3 ust. 1 lit. a). Niemniej jednak wykaz ten był niekompletny i został dostosowany. Obecnie zawiera od odesłanie do spółek uwzględnionych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE)[10]. Zawiera on również spółki prawa estońskiego i litewskiego. Dokonano również aktualizacji wykazu spółek prawa niderlandzkiego.

Spółki uwzględnione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE)[11] nie zostały zawarte w wykazie. Wynika to z faktu, że spółdzielnie europejskie w przeciwieństwie do spółek europejskich niekoniecznie przyjmują formę spółek kapitałowych we wszystkich państwach członkowskich. W przypadku, gdy spółdzielnia kapitałowa ma formę spółki kapitałowej, będzie ona objęta definicją w art. 2.

POPRAWKI JęZYKOWE

W niektórych wersjach językowych dyrektywy mogą wystąpić pewne poprawki językowe.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

2006/0253 (CNS)

Wniosek dotyczący

DYREKTYWY RADY

dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 99 √ 93 i 100 √ 94 ,

uwzględniając wniosek Komisji[12],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[13],

uwzględniając opinię √ Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[14],

a także mając na uwadze, co następuje:

⎢

1. Dyrektywa rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału[15] była kilkakrotnie w zasadniczy sposób zmieniana[16]. Ze względu na konieczność dalszych zmian, celem zachowania przejrzystości, dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.

⎢ 69/335/EWG Motyw 1 (dostosowany)

Celem tego Traktatu jest stworzenie unii gospodarczej o cechach podobnych do cech rynku krajowego, a jednym z istotnych warunków do osiągnięcia tego celu jest wspieranie swobodnego przepływu kapitału.

⎢ 69/335/EWG Motyw 2 i 8 (dostosowany)

? nowy

2. Obowiązujące obecnie w Państwach Członkowskich Ppodatki pośrednie od gromadzenia kapitału, to znaczy podatki naliczane od wkładówu kapitałowychego do spółek i przedsiębiorstw √ , zwane dalej „podatkiem kapitałowym”, oraz opłata stemplowa od papierów wartościowych √ oraz podatek od działań restrukturyzacyjnych ð niezależnie od tego, czy działania te są związane z podwyższeniem kapitału czy nie, ï powodują nierówne traktowanie, podwójne opodatkowanie i dysproporcje, które zakłócają swobodny przepływ kapitału. √To samo dotyczy innych podatków pośrednich o takich samych cechach jak podatek kapitałowy i opłata stemplowa od papierów wartościowych.

3. i dDlatego √ w interesie rynku wewnętrznego leży ujednolicenie prawodawstwa dotyczącego podatków pośrednich od gromadzenia kapitału tak, aby powinny zostać usunięte w drodze ujednolicenia; √ w możliwie największym stopniu wyeliminować czynniki ð , które mogą zakłócać warunki konkurencji lub ï √ utrudniać swobodny przepływ kapitału.

⎢ 69/335/EWG Motyw 3 (dostosowany)

Ujednolicenie podatków od gromadzenia kapitału musi być dokonane w taki sposób, aby konsekwencje dla budżetów Państw Członkowskich zostały zredukowane do minimum.

⎢ 85/303/EWG Motyw 2

4. Konsekwencje gospodarcze podatku kapitałowego są niekorzystne dla łączenia i rozwoju przedsiębiorstw; takie konsekwencje są szczególnie szkodliwe przy obecnej koniunkturze gospodarczej, w której istnieje potrzeba uznania wspierania inwestycji za nadrzędny priorytet.

⎢ 85/303/EWG Motyw 3 (dostosowany)

? nowy

5. najlepszym rozwiązaniem w tym celu byłoby ð Należy zatem ï zniesieśćnie podateku kapitałowyego.

6. Uutrata przychodów, którae byłayby wynikiem natychmiastowego zastosowania podjęcia takich środków, jest nie do przyjęcia dla niektórych państw członkowskichÖ , które obecnie stosują podatek kapitałowy. ∏wW związku z tym należy dać √ te państwaom członkowskiem √ powinny ð przez określony okres czasu ï mieć możliwość uzyskania zwolnienia z podatku kapitałowego lub ð dalszego ï nakładania go podatku kapitałowego na wszystkie lub część √ przedmiotowych operacji objętych jego zakresem, zakładając, że w jednym i tym samym państwie członkowskim musi być stosowana jednolita stawka podatku. ð Państwo członkowskie, które podejmie decyzję o nienakładaniu podatku kapitałowego na wszystkie lub niektóre operacje objęte niniejszą dyrektywą, nie powinno mieć możliwości ponownego wprowadzenia takich podatków. ï

∫ nowy

7. Właściwe jest, aby maksymalna stawka podatku kapitałowego stosowana przez państwa członkowskie, które w dalszym ciągu naliczają podatek kapitałowy, została obniżona do 2008 r. i aby podatek kapitałowy został zniesiony najpóźniej do 2010 r.

⎢ 69/335/EWG Motyw 4 (dostosowany)

Naliczanie przez Państwo Członkowskie opłaty stemplowej od papierów wartościowych z innych Państw Członkowskich, wprowadzanych do jego terytorium lub emitowanych na jego terytorium jest sprzeczne z koncepcją wspólnego rynku, którego cechy są cechami rynku krajowego; poza tym stało się oczywistym, że utrzymanie opłaty stemplowej od emisji papierów wartościowych w odniesieniu do pożyczek wewnętrznych i wprowadzenia lub emisji zagranicznych papierów wartościowych na rynku Państwa Członkowskiego jest zarówno niepożądane z ekonomicznego punktu widzenia jak i niezgodne z bieżącym zmianami zachodzącymi w prawie podatkowym Państw Członkowskich w tej dziedzinie.

⎢ 69/335/EWG Motyw 6 (dostosowany)

8. kKoncepcja wspólnego √ wewnętrznego rynku, którego cechy są cechami rynku krajowego zakłada, że podatek od gromadzenia kapitału w ramach wspólnego √ wewnętrznego rynku przez spółkę lub przedsiębiorstwo √ nie może być naliczany √ więcej niż jeden raz. tylko jednorazowo √W związku z tym, jeżeli państwo członkowskie posiadające prawo do nałożenia podatku nie nakłada podatku kapitałowego na niektóre lub wszystkie operacje objęte niniejszą dyrektywą, żadne inne państwo członkowskie nie może nałożyć podatku na te operacje. oraz że wysokość tego podatku powinna być identyczna we wszystkich Państwach Członkowskich, tak aby nie powodowała utrudnień w przepływie kapitału.

∫ nowy

9. Należy utrzymać ścisłe warunki dotyczące sytuacji, w których państwa członkowskie w dalszym ciągu nakładają podatek kapitałowy, w szczególności w odniesieniu do zwolnień i obniżenia jego wymiaru .

⎢ 69/335/EWG Motyw 7 (dostosowany)

W związku z tym niezbędne jest ujednolicenie tego podatku, zarówno pod względem jego struktury, jak i stawek.

⎢ 69/335/EWG Motyw 5 i 8 (dostosowany)

10. Utrzymanie innych podatków pośrednich o takich samych cechach jak podatek kapitałowy lub opłaty stemplowej od papierów wartościowych może udaremnić cel środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie, w związku z czym te podatki powinny zostać zniesione. √Oprócz podatku kapitałowego, nie powinny być nakładane żadne podatki pośrednie od gromadzenia kapitału . W tych okolicznościach wskazane jest zniesienie √ W szczególności nie powinna być nakładana opłatay stemplowaej od papierów wartościowych bez względu na pochodzenie tych √ takich ∏ papierów wartościowych i bez względu na to, czy √ stanowią pochodzą one z kapitału własnyego spółki, czy z kapitału pożyczkowyego;

∫ nowy

11. Wykaz spółek kapitałowych określony w dyrektywie 69/335/EWG jest niekompletny i w związku z tym powinien zostać dostosowany.

12. Ponieważ z tych powodów cele niniejszej dyrektywy nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, i mogą być w związku z tym lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

⎢

13. Obowiązek transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinien ograniczyć się tylko do przepisów, które stanowią istotną zmianę w stosunku do poprzednich dyrektyw. Obowiązek transpozycji przepisów, które nie zostały zmienione, wynika z poprzednich dyrektyw.

14. Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w części B załącznika II,

⎢ 69/335/EWG

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ROZDZIAŁ IÕ

√ PRZEDMIOT I ZAKRES

Artykuł 1

Państwa Członkowskie naliczają podatek od wkładu kapitałowego do spółek kapitałowych, ujednolicony zgodnie z przepisami art. 2 i 9, zwany dalej «podatkiem kapitałowym».

√ Przedmiot

√Niniejsza dyrektywa reguluje nakładanie podatków pośrednich w odniesieniu do:

√a) wkładu kapitałowego do spółek kapitałowych;

√b) działań restrukturyzacyjnych z udziałem spółek kapitałowych;

√c) emisji niektórych papierów wartościowych lub obligacji.

Artykuł 2

1. Transakcje podlegające podatkowi kapitałowemu podlegają opodatkowaniu jedynie w tym Państwie Członkowskim, na którego terytorium znajduje się rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej w momencie przeprowadzania tych transakcji.

2. Jeśli rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej znajduje się w państwie trzecim, a jej statutowa siedziba znajduje się w Państwie Członkowskim, transakcje podlegające podatkowi kapitałowemu podlegają opodatkowaniu w tym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się statutowa siedziba.

3. Jeśli statutowa siedziba i rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej znajdują się w państwie trzecim, wniesienie kapitału trwałego lub kapitału obrotowego do oddziału znajdującego się w Państwie Członkowskim może być opodatkowane w Państwie Członkowskim, na którego terytorium znajduje się oddział.

Artykuł 32

√ Spółka kapitałowa

⎢ Akt Przystąpienia DK, IRL i UK, art. 29 i załącznik I, str. 93 (dostosowany)

⎝1 Akt Przystąpienia E i P, art. 26 i załącznik I, str. 167

⎝2 Akt Przystąpienia EL, art. 21 i załącznik I, str. 95

1. Przez spółkę kapitałową w znaczeniu niniejszej dyrektywy należy rozumieć:

a) √każdą spółkę, która przyjmuje jedną z form wyszczególnionych w załączniku I; spółki prawa belgijskiego, duńskiego, niemieckiego, hiszpańskiego, ⎜ francuskiego, greckiego, ⎜ irlandzkiego, włoskiego, luksemburskiego, niderlandzkiego, portugalskiego ⎜ i Zjednoczonego Królestwa, nazwane odpowiednio:

- société anonyme/naamloze vennootschap; aktieselskab, Aktiengesellschaft, sociedad anónima, ⎜ société anonyme, Ανώνυμος Εταιρία, ⎜ companies incorporated with limited liability, società per azioni, société anonyme, naamloze vennootschap, sociedade anónima, ⎜ companies incorporated with limited liability;

- société en commandite par actions/commanditaire vennootschap op aandelen, kommandit-aktieselskab, Kommanditgesellschaft auf Aktien, sociedad comanditaria por acciones, ⎜ société en commandite par actions, Ετερόρρυθμος κατά μετοχάς Εταιρία, ⎜ società in accomandita per azioni, société en commandite par actions, commanditaire vennootschap op aandelen, sociedade em comandita por acções ⎜ ;

- société de personnes à responsabilité limitée/ personenvennootschap met beperkte aan-sprakelijkheid, Gesellschaft mit beschränkter Haftung, sociedad de responsabilidad limitada, ⎜ société à responsabilité limitée, Εταιρία Περιωρισμένης Ευθύνης, ⎜ società a responsabilità limitata, société à responsabilité limitée, sociedade por quotas ⎜ .

⎢ Akt Przystąpienia A, S i FIN art. 29 i załacznik I, str. 196 (dostosowany)

Firmy prawa austriackiego znane jako:

- «Aktiengesellschaft»;

«Gesellschaft mit beschränkter Haftung»;

Firmy prawa fińskiego znane jako:

- «osakeyhtiö/aktiebolag»«osuuskunta/andelslag»«säästöpankki/sparbank», i «vakuutusyhtiö/försäkringsbolag»;

Firmy prawa szwedzkiego znane jako:

- aktiebolag

- bankaktiebolag

- försäkringsaktiebolag;

⎢ Akt Przystąpienia z 2003 r. art. 20 i Annex II (dostosowany)

Spółki ustanowione zgodnie z prawem czeskim o następujących nazwach:

«akciová společnost»

«komanditní společnost»

«společnost s ručením omezeným»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem cypryjskim o następujących nazwach:

«εταιρείες περιορισμένης ευθύνης»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem łotewskim o następujących nazwach:

«kapitālsabiedrība»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem węgierskim o następujących nazwach:

«részvénytársaság»

«korlátolt felelősségű társaság»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem maltańskim o następujących nazwach:

«Kumpaniji ta' Responsabilità Limitata»

«Soċjetajiet en commandite li l-kapital tagħhom maqsum f'azzjonijiet»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem polskim o następujących nazwach:

«spółka akcyjna»

«spółka z ograniczoną odpowiedzialnością»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem słoweńskim o następujących nazwach:

«delniška družba»

«komanditna delniška družba»

«družba z omejeno odgovornostjo»;

Spółki ustanowione zgodnie z prawem słowackim o następujących nazwach:

«akciová spoločnosť»

«spoločnosť s ručením obmedzeným»

«komanditná spoločnosť».

⎢ 69/335/EWG

b) każdąa spółkęa, przedsiębiorstwo, stowarzyszenie lub osobęa prawnąa, których udziały w kapitale lub majątku mogą być przedmiotem transakcji na giełdzie;

c) każdąa spółkęa, przedsiębiorstwo, stowarzyszenie lub osobęa prawnąa prowadzące działalność skierowaną na zysk, których członkowie mają prawo zbytu swoich udziałów stronom trzecim bez uprzedniego upoważnienia oraz odpowiadają za długi spółki, przedsiębiorstwa lub osoby prawnej tylko do wysokości swoich udziałów.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

2. Do celów stosowania niniejszej dyrektywy, wszelkie inne spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawne prowadzące działalność skierowaną na zysk uważa się za spółki kapitałowe. Jednak Państwa Członkowskie mają prawo, do celów naliczenia podatku kapitałowego, nie uważać ich za takie spółki.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

? nowy

Artykuł 43

√ Wkład kapitałowy

1. √Do celów niniejszej dyrektywy ð i z zastrzeżeniem art. 4 za „wkłady kapitałowe” uważa się ï Podatkowi kapitałowemu podlegają następujące operacje:

⎢ 69/335/EWG

a) utworzenie spółki kapitałowej;

b) przekształcenie spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która nie jest spółką kapitałową, w spółkę kapitałową;

c) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju;

d) podwyższenie majątku spółki kapitałowej poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju, jednak nie w zamian za udział w kapitale lub majątku spółki, lecz za prawa tego samego rodzaju jak te, które posiadają członkowie, takie jak prawo głosu, udział w zyskach lub udział w podziale nadwyżki powstałej po likwidacji spółki;

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

e) przeniesienie z państwa trzeciego do państwa członkowskiego rzeczywistego centrum √ rzeczywistego zarządzania spółki √ kapitałowej , przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której statutowa siedziba znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego w tym Państwie Członkowskim jest uważana za spółkę kapitałową;

f) przeniesienie z państwa trzeciego do państwa członkowskiego statutowej siedziby spółki √ kapitałowej , przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której rzeczywiste centrum √ rzeczywistego zarządzania znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego, jest uważana w tym Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową;

g) przeniesienie z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym drugim Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową, natomiast w tym innym Państwie Członkowskim nie jest za taką uważana;

h) przeniesienie z Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego, jest uważana w tym drugim Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową, natomiast w tym innym Państwie Członkowskim nie jest za taką uważana.

⎢ 85/303/EWG art. 1 ust. 1 (dostosowany)

2. Następujące operacje mogą, w zakresie, w jakim były opodatkowane stawką 1 % w dniu 1 lipca 1984 r., nadal podlegać podatkowi kapitałowemu:

⎢ 69/335/EWG

a)g) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej w drodze kapitalizacji zysków lub rezerwy stałej lub tymczasowej;

b)h) zwiększenie majątku spółki kapitałowej w drodze świadczenia usług przez członka, które nie powodują zwiększenia kapitału spółki, ale powodują zmianę w prawach spółki bądź mogą zwiększyć wartość udziałów spółki;

c)i) zaciągnięcie pożyczki przez spółkę kapitałową, jeśli wierzyciel uprawniony jest do udziału w zyskach spółki;

d)j) zaciągnięcie pożyczki przez spółkę kapitałową u członka, współmałżonka lub dziecka członka, a także zaciągnięcie pożyczki u strony trzeciej, jeżeli jest ona gwarantowana przez członka, pod warunkiem że takie pożyczki mają taką samą funkcję jak zwiększenie kapitału spółki.

⎢ 85/303/EWG art. 1 ust. 1

Jednakże Republika Grecka określi, które z wymienionych wyżej operacji zostaną objęte podatkiem kapitałowym.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

? nowy

√ Artykuł 4

√ Działania restrukturyzacyjne

?Do celów niniejszej dyrektywy następujących „działań restrukturyzacyjnych” nie uważa się za wkłady kapitałowe: ï

⎢ przywrócenie 69/335/EWG art. 7 ust.1 lit. b) uchylonego przez 85/303/EWG (dostosowany)

? nowy

√a) przeniesienie przez jedną lub kilka spółek kapitałowych wszystkich swoich aktywów i pasywów, lub jednego bądź więcej oddziałów do jednej lub więcej spółek kapitałowych, które są w trakcie tworzenia lub już istnieją, pod warunkiem, że rekompensata obejmuje ð przynajmniej częściowo papiery wartościowe stanowiące kapitał spółki przejmującej; ï

⎢ przywrócenie 73/79/EWG art. 1 uchylonego przez 85/303/EWG (dostosowany)

? nowy

√b) przejęcie przez spółkę kapitałową, która jest w trakcie tworzenia lub już istnieje, udziałów stanowiących ð większość praw głosu ï √ w innej spółce kapitałowej, pod warunkiem że rekompensata obejmuje ð przynajmniej częściowo papiery wartościowe stanowiące kapitał tej pierwszej spółki. W przypadku, gdy większość praw głosu ï √ uzyskuje się za pomocą co najmniej dwóch operacji, za działania restrukturyzacyjne uznaje się wyłącznie operację, w której uzyskano ? większość praw głosu ⎪ √ , i wszelkie kolejne operacje.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

? nowy

√ROZDZIAŁ II

√ PRZEPISY OGÓLNE

√ Artykuł 5

√ Operacje niepodlegające podatkowi pośredniemu

? 1. Państwa członkowskie nie nakładają na spółki kapitałowe podatku pośredniego w żadnej formie w odniesieniu do: ï

√a) wkładów kapitałowych; ∏

√ b) pożyczek, świadczenia usług w ramach wkładów kapitałowych; ∏

√c) rejestracji lub jakiejkolwiek innych formalności wymaganych przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą być wymagane od spółki kapitałowej ze względu na jej formę prawną;

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

3.d) Utworzenie spółki kapitałowej, w rozumieniu ust. 1 lit. a) nie obejmuje jakiejkolwiek zmiany aktu założycielskiego lub statutu spółki kapitałowej, w szczególności:

⎢ 69/335/EWG

a)(i) przekształcenia spółki kapitałowej w inny rodzaj spółki kapitałowej;

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

b)(ii) przeniesienia z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego rzeczywistego centrum √ rzeczywistego zarządzania spółki lub statutowej siedziby spółki √ kapitałowej , przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w obu Państwach Członkowskich za spółkę kapitałową;

⎢ 69/335/EWG

c)(iii) zmiany przedmiotu działalności spółki kapitałowej;

d)(iv) przedłużenia okresu istnienia spółki kapitałowej;

∫ nowy

e) działań restrukturyzacyjnych, o których mowa w art. 4.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ 2. Państwa członkowskie nie obejmują żadną formą podatku pośredniego: ∏

√a) tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu akcjami, obligacjami lub innymi papierami wartościowymi tego samego rodzaju, a także świadectwami udziałowymi, bez względu na osobę emitenta;

√ b) pożyczek, łącznie z obligacjami państwowymi, zaciągniętych poprzez emisję obligacji lub innych zbywalnych papierów wartościowych, bez względu na osobę emitenta, lub jakichkolwiek związanych z tym formalności, ani tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu tymi obligacjami lub innymi zbywalnymi papierami wartościowymi.

√ Artykuł 6

√ Opłaty i podatek od wartości dodanej

√1. Nie naruszając przepisów art. 5, państwa członkowskie mogą naliczać następujące opłaty i podatki:

√a) podatki od przeniesienia papierów wartościowych, o stawce zryczałtowanej bądź nie;

√b) podatki od przeniesienia, włączając w to podatek od wpisu do księgi wieczystej, od przeniesienia, na rzecz spółki kapitałowej, przedsiębiorstwa lub nieruchomości położonych na ich terytorium; ∏

√c) podatki od przeniesienia aktywów jakiegokolwiek rodzaju przekazanych spółce kapitałowej, o ile przeniesienie tego majątku jest dokonywane w zamian za inną rekompensatę niż udziały w spółce;

√d) opłaty od ustanowienia, rejestracji lub skreślenia hipotek lub innych obciążeń gruntu lub innego majątku; ∏

√e) podatki w formie opłat lub należności; ∏

√f) podatek od wartości dodanej (VAT). ∏

√2. Wysokości kwoty naliczanej w drodze opłat i podatków wymienionych w ust. 1 lit. b) - e) nie można różnicować w zależności od tego, czy centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej lub jej statutowa siedziba znajduje się na terytorium państwa członkowskiego naliczającego opłaty lub podatki, czy nie. Kwoty te nie mogą przekraczać kwot opłat i podatków, które stosuje się do podobnych operacji w państwie członkowskim, które je nalicza.

√ROZDZIAŁ IIII

√ PRZEPISY SZCZEGÓLNE

√ Artykuł 7

√Nakładanie podatku kapitałowego w niektórych państwach członkowskich

∫ nowy

1. Nie naruszając przepisów art. 51 ust. 1 lit. a) państwo członkowskie, które na dzień 1 stycznia 2006 r. naliczało podatek od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych, zwany dalej „podatkiem kapitałowym”, może go w dalszym ciągu naliczać do dnia 31 grudnia 2009 r. pod warunkiem, że jest on zgodny z art. 8 - 14.

2. Jeżeli w jakimkolwiek momencie po dniu 1 stycznia 2006 r. państwo członkowskie przestanie naliczać podatek kapitałowy, nie może go ono ponownie wprowadzić.

3. Jeżeli w jakimkolwiek momencie po dniu 1 stycznia 2006 r. państwo członkowskie przestanie naliczać podatek kapitałowy od wkładów kapitałowych, o których mowa w art. 3 lit. g) - j), nie może ono ponownie wprowadzić podatku kapitałowego od takich wkładów kapitałowych, bez względu na przepisy art. 10 ust. 2.

4. Jeżeli w jakimkolwiek momencie po dniu 1 stycznia 2006 r. państwo członkowskie przestanie naliczać podatek kapitałowy od wniesienia do oddziału kapitału trwałego lub kapitału obrotowego, nie może ono ponownie wprowadzić podatku kapitałowego od danych wkładów kapitałowych, bez względu na przepisy art. 10 ust. 4.

5. Jeżeli w jakimkolwiek momencie po dniu 1 stycznia 2006 r. państwo członkowskie przyzna zwolnienie na mocy art. 13, nie może ono później naliczać podatku kapitałowego od wkładów kapitałowych, których dotyczy to zwolnienie.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

ð nowy

√ Artykuł 8 ∏

√ Stawka podatku kapitałowego

√ 1. Stawka naliczanego podatku kapitałowego jest jednolita.

? 2. Stosowana przez państwo członkowskie stawka podatku kapitałowego nie może przekraczać stawki stosowanej przez to państwo członkowskie w dniu 1 stycznia 2006 r. ï

?W przypadku, gdy po tej dacie państwo członkowskie zmniejszy stosowaną stawkę, nie może ono ponownie wprowadzić wyższej stawki. ï

√ 3. W żadnym przypadku stawka podatku kapitałowego nie może przekraczać 1 %; ð po dniu 31 grudnia 2007 r. stawka ta nie może przekraczać 0,5 %. ï

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ Artykuł 9

√ Wyłączenie niektórych podmiotów z zakresu stosowania

√Do celów nakładania podatku kapitałowego państwa członkowskie mogą zdecydować o nieuznawaniu podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 2, za spółki kapitałowe.

√ Artykuł 10

√ Operacje podlegające podatkowi kapitałowemu i prawo do nałożenia podatku

√1. W przypadku, gdy zgodnie z art. 7 ust. 1 państwo członkowskie w dalszym ciągu nalicza podatek kapitałowy, obejmuje nim wkłady kapitałowe, o których mowa w art. 3 lit. a) - d), jeżeli centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej znajduje się w tym państwie członkowskim w momencie, w którym dokonuje się wkładu kapitałowego.

√ Nakłada ono również podatek kapitałowy na wkłady kapitałowe, o których mowa w art. 3 lit. e) i f).

√2. W przypadku, gdy państwo członkowskie w dalszym ciągu nalicza podatek kapitałowy, może nim objąć wkłady kapitałowe, o których mowa w art. 3 lit. g) - j), jeżeli centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej znajduje się w tym państwie członkowskim w momencie, w którym dokonuje się wkładu kapitałowego.

√3. W przypadku, gdy centrum rzeczywistego zarządzania spółki kapitałowej znajduje się w państwie trzecim a jej statutowa siedziba znajduje się w państwie członkowskim, które w dalszym ciągu nalicza podatek kapitałowy, wkłady kapitałowe podlegają podatkowi kapitałowemu w tym państwie członkowskim.

√4. W przypadku, gdy statutowa siedziba spółki kapitałowej i jej centrum rzeczywistego zarządzania znajdują się w państwie trzecim, wniesienie kapitału trwałego lub kapitału obrotowego do oddziału znajdującego się w państwie członkowskim, które w dalszym ciągu nalicza podatek kapitałowy, może podlegać podatkowi kapitałowemu w tym państwie członkowskim.

Artykuł 511

√ Podstawa opodatkowania podatkiem kapitałowym

1. Podatek nalicza się:

a) √ W przypadku ∏ przy utworzeniu spółki kapitałowej, podwyższeniu kapitału lub zwiększeniu majątku spółki, jak określono w z art. 4 ust. 1 lit. a), c) i d): √ wkładów kapitałowych, o których mowa w art. 3 lit. a), c) i d), podstawą opodatkowania podatkiem kapitałowym jest rzeczywistaej wartośćci aktywów jakiegokolwiek rodzaju wniesionych lub mających być wniesionymi przez członków, po pomniejszeniu o przyjęte zobowiązania i poniesione wydatki przez spółkę w następstwie każdego wkładu.

Państwa Członkowskie mogą odłożyć naliczenie podatku kapitałowego √ Naliczenie podatku kapitałowego może zostać odłożone do czasu wniesienia wkładów;.

b)2.wW przypadku przekształcenia w spółkę kapitałową lub przeniesienia rzeczywistego centrum zarządzania lub statutowej siedziby spółki kapitałowej, jak to określono w art. 4 ust. 1 lit. b), e), f), g) i h): od √ wkładów kapitałowych, o których mowa w art. 3 lit. b), e) i f), podstawą opodatkowania podatkiem kapitałowym jest rzeczywistaej wartośćci aktywów jakiegokolwiek rodzaju należących do spółki w momencie przekształcenia lub przeniesienia, pomniejszonaej o zobowiązania i wydatki, za które spółka w tym czasie odpowiada.;

c)3. √ W przypadku przy podwyższeniu kapitału w drodze kapitalizacji zysków, rezerw lub innych rezerw, jak określono w z art. 4 ust. 2 lit. a): od √ wkładów kapitałowych, o których mowa w art. 3 lit. g), podstawą opodatkowania podatkiem kapitałowym jest wartośćci nominalnaej takiego podwyższenia.;

d)4. √ W przypadku przy podwyższeniu majątku spółki, jak to określono w art. 4 ust. 2 lit. b): od √ wkładów kapitałowych, o których mowa w art. 3 lit. h), podstawą opodatkowania podatkiem kapitałowym jest rzeczywistaej wartośćci świadczonych usług, pomniejszonaej o przyjęte zobowiązania i poniesione wydatki przez spółkę w następstwie świadczenia tych usług.;

e)5. √ W przypadku w wypadku pożyczek, o których mowa w z art. 4 ust. 2 lit. c) i d): od √ wkładów kapitałowych, o których mowa w art. 3 lit. i) i j), podstawą opodatkowania podatkiem kapitałowym jest wartośćci nominalnaej zaciągniętej pożyczki.

⎢ 74/553/EWG (dostosowany)

26. W przypadkach wymienionych w ust. 1 lit. a) i b) 2 Państwa Członkowskie mogą przyjąć jako podstawę opodatkowania podatkiem od podwyższenia kapitału rzeczywistaą wartość subskrybowanych udziałów w spółce lub należących do każdego z udziałowców √ może zostać wykorzystana jako podstawa opodatkowania podatkiem kapitałowym, z wyjątkiem sytuacji, kiedy . Nie dotyczy to przypadków, w których wkłady dokonywane są wyłącznie w gotówce.

W żadnym przypadku podstawa opodatkowania nie może być mniejsza od nominalnej sumy udziałów subskrybowanych w spółce lub należących do każdego z udziałowców.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ Artykuł 12

√ Wyłączenie z podstawy opodatkowania podatkiem kapitałowym

3. √ 1. W przypadku podwyższenia kapitału, podstawa opodatkowania podatkiem kapitałowym nie obejmuje: ∏

-a) sumy aktywów należących do spółki kapitałowej, które są przeznaczone na podwyższenie kapitału, i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym;

-b) sumy zaciągniętych przez spółkę kapitałową pożyczek, które są zamieniane na udziały w spółce i które już zostały objęte podatkiem kapitałowym.

Artykuł 6

12.Każde Państwo członkowskie może wyłączyć z podstawy opodatkowania √ podatkiem kapitałowym , jak określono zgodnie z art. 5, sumę kapitału wniesionego przez członka z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki kapitałowej, jak również udział takiego członka w majątku spółki.

2. Jeśli państwo członkowskie zastosuje √ te uprawnienia przewidziane w ust. 1, podatkowi kapitałowemu podlegają:

przeniesienie rzeczywistego centrum zarządzania spółki kapitałowej do innego Państwa Członkowskiego, które nie stosuje takiego uprawnienia;

przeniesienie statutowej siedziby spółki kapitałowej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, do innego Państwa Członkowskiego, które nie stosuje takiego uprawnienia;

każda transakcja, w następstwie której odpowiedzialność członka jest ograniczona do jego udziału w kapitale spółki, w szczególności jeśli ograniczenie odpowiedzialności jest wynikiem przekształcenia spółki kapitałowej w inny rodzaj spółki kapitałowej √ , podlega podatkowi kapitałowemu .

⎢ 69/335/EWG

Podatek kapitałowy jest w takich przypadkach naliczany od wartości udziału w majątku spółki, który należy do członków z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki.

⎢ 85/303/EWG art. 1 ust. 2 (dostosowany)

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie zwolnią z podatku kapitałowego operacje, inne niż operacje określone w art. 9, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,50 % lub niższą.

Zwolnienie zależy od warunków, które w tamtym dniu były stosowane do przyznania zwolnienia lub, zależnie od okoliczności, nałożenia podatku według stawki 0,50 % lub niższej.

Republika Grecka określi, które operacje zostaną zwolnione z podatku kapitałowego.

2. Państwa Członkowskie mogą zwolnić z podatku kapitałowego wszystkie operacje inne niż określone w ust. 1 lub naliczyć od nich podatek o jednolitej stawce nie przekraczającej 1 %.

3. W przypadku podwyższenia kapitału spółki zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c) √ wkładu kapitałowego, o którym mowa w art. 3 lit. c) , po zmniejszeniu kapitału spółki w następstwie poniesionych strat, ta część zwiększenia √ wkładu kapitałowego , która odpowiada zmniejszeniu kapitału może być objęta zwolnieniem √ zostać wyłączona z podstawy opodatkowania , o ile takie podwyższenie √ przedmiotowy wkład kapitałowy nastąpi w ciągu czterech lat po zmniejszeniu kapitału.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

Artykuł 813

√ Zwolnienie wkładów kapitałowych do niektórych spółek kapitałowych

⎢ 85/303/EWG art. 1 ust. 3 (dostosowany)

Z zastrzeżeniem art. 7 ust. 1 Państwa członkowskie mogą przyznać zwolnienie √ zwolnić z podatku kapitałowego dla operacji określonych w art. 4 ust. 1 i 2, odnoszących się do √ wkłady kapitałowe do :

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

-a) spółek kapitałowych, które są dostarczycielami usług publicznych, takich jak przedsiębiorstwa transportu publicznego, przedsiębiorstwa zapewniające obsługę portów, przedsiębiorstwa zaopatrujące w wodę, gaz lub elektryczność, jeżeli ich kapitał przynajmniej w połowie jest własnością państwa, władz regionalnych lub lokalnych;

-b) spółeki kapitałowyche, które zgodnie ze swoim statutem i faktycznie realizują wyłącznie i bezpośrednio cele kulturalne, dobroczynne √ społeczne , pomocowey lub edukacyjne.

∫ nowy

Państwo członkowskie, które zwalnia takie wkłady kapitałowe z podatku kapitałowego, stosuje również zwolnienie w przypadku wniesienia kapitału trwałego lub kapitału obrotowego do oddziału znajdującego na jego terytorium, jak określono w art. 10. ust. 4.

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

Artykuł 914

√ Procedura odstępstwa

Niektóre rodzaje operacji √ wkładów kapitałowych lub spółek kapitałowych mogą być przedmiotem wyłączeń, √ lub obniżenia lub podwyższenia stawek, o ile przemawiają za tym względy sprawiedliwości podatkowej, względy społeczne, bądź też aby umożliwić państwu członkowskiemu właściwe postępowanie w szczególnych sytuacjach.

Państwo członkowskie, które zamierza zastosować takie środki, wnosi sprawę do Komisji we właściwym czasie, zgodnie z art. 102 √ 97 Traktatu.

Artykuł 10

Oprócz podatku kapitałowego, Państwa Członkowskie nie naliczają żadnych podatków w odniesieniu do spółek, przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych prowadzących działalność skierowaną na zysk w odniesieniu do:

a) operacji, o których mowa w art. 4;

b) wkładów, pożyczek lub świadczenia usług w ramach operacji, których mowa w art. 4;

c) rejestracji lub jakiejkolwiek innych formalności wymaganych przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą być wymagane od spółek, przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych prowadzących działalność skierowaną na zysk ze względu na ich formę prawną.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie nie pobierają żadnego podatku od:

a) tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu akcjami, obligacjami lub innymi papierami wartościowymi tego samego rodzaju, a także świadectwami udziałowymi, bez względu na osobę emitenta;

b) pożyczek, łącznie z obligacjami państwowymi, zaciągniętych poprzez emisję obligacji lub innych zbywalnych papierów wartościowych, bez względu na osobę emitenta, lub jakichkolwiek związanych z tym formalności, ani od tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu tymi obligacjami lub innymi zbywalnymi papierami wartościowymi.

Artykuł 12

1. Niezależnie od art. 10 i 11, Państwa Członkowskie mogą naliczać:

a) podatki od przeniesienia papierów wartościowych, o stawce zryczałtowanej bądź nie;

b) podatki od przeniesienia, włączając w to podatek od wpisu do księgi wieczystej, od przeniesienia, na rzecz spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej prowadzących działalność w celu uzyskania zysku, przedsiębiorstwa lub nieruchomości położonych na ich terytorium;

c) podatki od przeniesienia aktywów jakiegokolwiek rodzaju przekazanych spółce, przedsiębiorstwu, stowarzyszeniu lub osobie prawnej prowadzących działalność skierowaną na zysk, o ile przeniesienie tego majątku jest dokonywane w zamian za inną rekompensatę niż udziały w spółce;

d) opłaty od ustanowienia, rejestracji lub skreślenia hipotek lub innych obciążeń gruntu lub innego majątku;

e) podatki w formie opłat lub należności;

f) podatek od wartości dodanej (VAT).

2. Opłaty i podatki określone w ust. 1 lit. b), c), d) i e) powinny być takie same, bez względu na to, czy rzeczywiste centrum zarządzania lub statutowa siedziba spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej prowadzących działalność w celu uzyskania zysku znajduje się na terytorium Państwa Członkowskiego naliczającego opłaty lub podatki, czy też nie znajduje się na jego terytorium. Opłaty i podatki nie mogą być wyższe od tych, które stosuje się do podobnych operacji w Państwie Członkowskim, które je nalicza.

√ROZDZIAŁ IV

√ PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 13

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 stycznia 1972 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 14

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

⎢

Artykuł 15

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 3, 4, 5, 7, 8, 10, 12, 13 i 14 najpóźniej do dnia 31 grudnia 2006 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Zawierają także oświadczenie, zgodnie z którym odesłania w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą interpretowane są jako odesłania do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odesłania i formułowania takiego oświadczenia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekażą Komisji tekst głównych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 16

Uchylenie

Dyrektywa 69/355/EWG, zmieniona dyrektywami wymienionymi w części A załącznika II, traci moc z dniem 1 stycznia 2007 r., bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich w odniesieniu do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w części B załącznika II.

Odesłania do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy i odczytuje się je zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku III.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Artykuły 1, 2, 6, 9 i 11 mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2007 r.

⎢ 69/335/EWG

Artykuł 1815

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia

W imieniu Rady

Przewodniczący

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

? nowy

√ ZAŁĄCZNIK I

√ WYKAZ SPÓŁEK, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1 LIT. A)

? (1) Spółki uwzględnione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE)[17] ï

√ (2) spółki prawa belgijskiego określane jako:

√ (i) société anonyme/naamloze vennootschapÕ

√ (ii) société en commandite par actions/commanditaire vennootschap op aandelen

√ (iii) société privée à responsabilité limitée/besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

√ (3) spółki prawa czeskiego określane jako:

√ (i) akciová společnostÕ

√ (ii) komanditní společnost

√ (iii) společnost s ručením omezeným

√ (4) spółki prawa duńskiego określane jako:

√ (i) aktieselskab

√ (ii) kommandit-aktieselskab

√ (5) spółki prawa niemieckiego określane jako:

√ (i) Aktiengesellschaft

√ (ii) Kommanditgesellschaft auf Aktien

√ (iii) Gesellschaft mit beschränkter Haftung

∫ nowy

(6) spółki prawa estońskiego określane jako:

(i) täisühing

(ii) usaldusühing

(iii) osaühing

(iv) aktsiaselts

(v) tulundusühistu

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ (7) spółki prawa greckiego określane jako:

(i) Ανώνυμος Εταιρία

(ii) Ετερόρρυθμος κατά μετοχάς Εταιρία

(iii)Εταιρία Περιωρισμένης Ευθύνης

√ (8) spółki prawa hiszpańskiego określane jako:

√ (i) sociedad anónimaÕ

√ (ii) sociedad comanditaria por accionesÕ

√ (iii) sociedad de responsabilidad limitadaÕ

√ (9) spółki prawa francuskiego określane jako:

√ (i) société anonymeÕ

√ (ii) société en commandite par actionsÕ

√ (iii) société à responsabilité limitéeÕ

√ (10) spółki prawa irlandzkiego określane jako: companies incorporated with limited liability

√ (11) spółki prawa włoskiego określane jako:

√ (i) società per azioniÕ

√ (ii) società in accomandita per azioniÕ

√ (iii) società a responsabilità limitataÕ

√(12) spółki prawa cypryjskiego określane jako: εταιρείες περιορισμένης ευθύνηςÕ

√(13) spółki prawa łotewskiego określane jako: kapitālsabiedrībaÕ

∫ nowy

(14) spółki prawa litewskiego określane jako:

(i) akcinė bendrovė

(ii) uždaroji akcinė bendrovė

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ (15) spółki prawa luksemburskiego określane jako:

√ (i) société anonymeÕ

√ (ii) société en commandite par actionsÕ

√ (iii) société à responsabilité limitéeÕ

√ (16) spółki prawa węgierskiego określane jako: ∏

√ (i) részvénytársaságÕ

√ (ii) korlátolt felelősségű társaságÕ

√ (17) spółki prawa maltańskiego określane jako: ∏

√ (i) Kumpaniji ta' Responsabilità LimitataÕ

√ (ii) Soċjetajiet in akkomandita li l-kapital tagħhom jkun maqsum f'azzjonijietÕ

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

? nowy

√ (18) spółki prawa niderlandzkiego określane jako:

√ (i) naamloze vennootschapÕ

? (ii) besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid ï

√ (iii) open commanditaire vennootschapÕ

⎢ 69/335/EWG (dostosowany)

√ (19) spółki prawa austriackiego określane jako:

√ (i) Aktiengesellschaft

√ (ii) Gesellschaft mit beschränkter HaftungÕ

√ (20) spółki prawa polskiego określane jako:

√ (i) spółka akcyjnaÕ

√ (ii) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąÕ

√ (21) spółki prawa portugalskiego określane jako:

√ (i) sociedade anónimaÕ

√ (ii) sociedade em comandita por acções

√ (iii) sociedade por quotas

√ (22) spółki prawa słoweńskiego określane jako:

√ (i) delniška družbaÕ

√ (ii) komanditna delniška družbaÕ

√ (iii) družba z omejeno odgovornostjoÕ

√ (23) spółki prawa słowackiego określane jako:

√ (i) akciová spoločnosťÕ

√ (ii) poločnosť s ručením obmedzenýmÕ

√ (iii) komanditná spoločnosťÕ

√ (24) spółki prawa fińskiego określane jako:

√ (i) osakeyhtiö - aktiebolagÕ

√ (ii) osuuskunta - andelslagÕ

√ (iii) säästöpankki - sparbankÕ

√ (iv) vakuutusyhtiö - försäkringsbolagÕ

√ (25) spółki prawa szwedzkiego określane jako:

√ (i) aktiebolagÕ

√ (ii) försäkringsaktiebolagÕ

√ (26) spółki prawa Zjednoczonego Królestwa określane jako: companies incorporated with limited liability.

⎡

ZAŁĄCZNIK II

Część A

Uchylona dyrektywa wraz z wykazem jej kolejnych zmian(o których mowa w art. 16 ust. 1)

Dyrektywa Rady 69/335/EWG | (Dz. U. L 249 z 3.10.1969, str. 25) |

Punkt VI.1 załącznika I do Aktu Przystąpienia z 1972 r. | (Dz. U. L 73 z 27.3.1972, str. 93) |

Dyrektywa Rady 73/79/EWG | (Dz. U. L 103 z 18.4.1973, str. 13) |

Dyrektywa Rady 73/80/EWG | (Dz. U. L 103 z 18.4.1973, str. 15) |

Dyrektywa Rady 74/553/EWG | (Dz. U. L 303 z 13.11.1974, str. 9) |

Punkt VI.1 załącznika I do Aktu Przystąpienia z 1979 r. | (Dz. U. L 291 z 19.11.1979, str. 95) |

Dyrektywa Rady 85/303/EWG | (Dz. U. L 156 z 15.6.1985, str. 23) |

Punkt V.1 załącznika I do Aktu Przystąpienia z 1985 r. | (Dz. U. L 302 z 15.11.1985, str. 167) |

Punkt XI.B.I.1 załącznika I do Aktu Przystąpienia z 1994 r. | (Dz. U. L 241 z 29.8.1994, str. 196) |

Punkt 9.1 załącznika II do Aktu Przystąpienia z 2003 r. | (Dz. U. L 236 z 23.9.2003, str. 555) |

Część B

Wykaz terminów transpozycji do prawa krajowego (o których mowa w art. 16 ust. 1)

Dyrektywa | Termin transpozycji |

Dyrektywa Rady 69/335/EWG | 1 stycznia 1972 r. |

Dyrektywa Rady 73/79/EWG | - |

Dyrektywa Rady 73/80/EWG | - |

Dyrektywa Rady 74/553/EWG | - |

Dyrektywa Rady 85/303/EWG | 1 stycznia 1986 r. |

____________

ZAŁĄCZNIK III

TABELA KORELACJI

Dyrektywa 69/335/EWG | Niniejsza dyrektywa |

Artykuł 1 | Artykuł 7 |

– | Artykuł 1 |

Artykuł 2 ust. 1 | Artykuł 10 ust. 1 akapit pierwszy i art. 10 ust. 2 |

Artykuł 2 ust. 2 | Artykuł 10 ust. 3 |

Artykuł 2 ust. 3 | Artykuł 10 ust. 4 |

Artykuł 3 ust. 1 wyrazy wprowadzające | Artykuł 2 ust. 1 wyrazy wprowadzające |

Artykuł 3 ust. 1 lit. a) | Artykuł 2 ust. 1 lit. a) i załącznik I |

Artykuł 3 ust. 1 lit. b) | Artykuł 2 ust. 1 lit. b) |

Artykuł 3 ust. 1 lit. c) | Artykuł 2 ust. 1 lit. c) |

Artykuł 3 ust. 2 zdanie pierwsze | Artykuł 2 ust. 2 |

Artykuł 3 ust. 2 zdanie drugie | Artykuł 9 |

Artykuł 4 ust. 1 lit. a) - f) | Artykuł 3 lit. a) - f) i art. 10 ust. 1 |

Artykuł 4 ust. 1 lit. g) i h) | Artykuł 5 ust. 1 lit. d) ppkt (ii) |

Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy | Artykuł 3 lit. g) - j), art. 7 ust. 3 i art. 10 ust. 2 |

Artykuł 4 ust. 2 akapit drugi | – |

Artykuł 4 ust. 3 | Artykuł 5 ust. 1 lit. d) |

Artykuł 5 ust. 1 lit. a) | Artykuł 11 ust. 1 |

Artykuł 5 ust. 1 lit. b) | Artykuł 11 ust. 2 |

Artykuł 5 ust. 1 lit. c) | Artykuł 11 ust. 3 |

Artykuł 5 ust. 1 lit. d) | Artykuł 11 ust. 4 |

Artykuł 5 ust. 1 lit. e) | Artykuł 11 ust. 5 |

Artykuł 5 ust. 2 | Artykuł 11 ust. 6 |

Artykuł 5 ust. 3 | Artykuł 12 ust. 1 |

Artykuł 6 ust. 1 | Artykuł 12 ust. 2 akapit pierwszy |

Artykuł 6 ust. 2 | Artykuł 12 ust. 2 akapit drugi i trzeci |

Artykuł 7 ust. 1 akapit pierwszy i drugi | Artykuł 4, art. 5 ust. 1 lit. e) |

Uchylony art. 7 ust. 1 lit. b) | Artykuł 4 lit. a) |

Uchylony art. 7 ust. 1 lit. bb) | Artykuł 4 lit. b) |

Artykuł 7 ust. 1 akapit trzeci | - |

Artykuł 7 ust. 2 | Artykuły 7 i 8 |

Artykuł 7 ust. 3 | Artykuł 12 ust. 3 |

Artykuł 8 | Artykuł 7 ust. 5 i art. 13 akapit pierwszy |

- | Artykuł 13 akapit drugi |

Artykuł 9 | Artykuł 14 |

Artykuł 10 | Artykuł 5 ust. 1 lit. a) - c) |

Artykuł 11 | Artykuł 5 ust. 2 |

Artykuł 12 | Artykuł 6 |

Artykuł 13 | Artykuł 15 ust. 1 |

Artykuł 14 | Artykuł 15 ust. 2 |

– | Artykuł 16 |

– | Artykuł 17 |

Artykuł 15 | Artykuł 18 |

– | Załącznik I |

– | Załącznik II |

– | Załącznik III |

_______

[1] Dyrektywa Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U. L 249 z 3.10.1969, str. 25).

[2] Dz.U. L 103 z 18.4.1973, str. 13.

[3] Dz.U. L 103 z 18.4.1973, str. 15.

[4] Dz.U. L 303 z 13.11.1974, str. 9.

[5] Dz.U. L 156 z 15.6.1985, str. 23.

[6] Sprawa C-152/97 Abruzzi Gas SpA (Agas) [1998] ECR I-06553.

[7] Sprawa C-164/90 Muwi Bouwgroep BV [1991] ECR I-06049.

[8] Dz.U. L 225 z 20.8.1990, str. 1.

[9] Sprawa C-350/98 Henkel Hellas ABEE [1999] ECR I-08013.

[10] Dz.U. L 294 z 10.11.2001, str. 1.

[11] Dz.U. L 207 z 18.8.2003, str. 1.

[12] Dz.U. C […].

[13] Dz.U. 119 z 3. 7.1965, str. 2057/65 C […].

[14] Dz.U. 134 z 23. 7. 7.1965, str. 2227/65 C […].

[15] Dz. U. L 249 z 3.10.1969, str. 25. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.

[16] Zob. załącznik II, część A.

[17] Dz. U. L 294 z 10.11.2001, str. 1.