[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 23.12.2005

KOM(2005) 705 wersja ostateczna

2005/0277 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007-2013)

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

1. KONTEKST WNIOSKU

Do przyjętego w dniu 6 kwietnia 2005 r. wniosku Komisji w sprawie siódmego programu ramowego (7PR) dołączony był roboczy dokument służb Komisji zatytułowany „Simplification in the 7th Framework Programme” („Uproszczenie siódmego programu ramowego”), który określał 10 głównych obszarów działań i podkreślał znaczenie uproszczenia jako „krytycznego czynnika decydującego o sukcesie”.

Wniosek Komisji w sprawie zasad uczestnictwa w siódmym programie ramowym pozwala urzeczywistnić wiele elementów tego uproszczenia, także w oparciu o zasady ustanowione w szóstym programie ramowym (6PR).

2. PODSTAWA PRAWNA

Niniejszy wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady oparty jest na rozdziale XVIII art. 167 traktatu WE, który przewiduje przyjęcie zasad uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych oraz zasady upowszechniania wyników badań celem realizacji wieloletniego ramowego programu Wspólnoty w dziedzinie badań. Zasady te określają prawa i obowiązki podmiotów prawnych, które chcą uczestniczyć w programie oraz określają zasady wykorzystania i upowszechniania wyników prac badawczych. Siódmy program ramowy realizowany jest zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu finansowym i jego przepisach wykonawczych, a także zgodnie z przepisami w zakresie pomocy państwa, w szczególności przepisami dotyczącymi pomocy państwa na rzecz prac badawczo- rozwojowych.

3. WCZEśNIEJSZE KONSULTACJE

W trakcie seminariów i za pośrednictwem specjalnej strony internetowej przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami, państwami członkowskimi i państwami stowarzyszonymi dotyczące ewentualnych zmian w zasadach uczestnictwa w 7PR. Ponadto konsultacje w sprawie wniosku przeprowadzono z grupą mniejszych podmiotów, tak aby zapewnić, że zmiany nie będą niekorzystne dla tego rodzaju uczestników.

4. TREŚĆ

Niniejszy wniosek składa się z czterech rozdziałów: przepisy wstępne (przedmiot, definicje, kwestia poufności), udział w działaniach pośrednich (wymagania minimalne, aspekty proceduralne, w tym minimalna liczba oraz siedziba uczestników, składanie i ocena wniosków, realizacja działań, umowy o grant, monitorowanie projektów i programów, wkład finansowy Wspólnoty: dopuszczalność finansowania i formy grantów, stawki zwrotu kosztów, wypłaty, podział, zwrot i zabezpieczenia), Europejski Bank Inwestycyjny oraz zasady upowszechniania i wykorzystania oraz prawa dostępu (własność, ochrona, publikacja, upowszechnianie i wykorzystanie oraz dostęp do istniejącej i nowej wiedzy).

Minimalna liczba uczestników oraz warunki dotyczące siedziby uczestników określone są w zależności od rodzaju działania. Podmioty prawne mające siedzibę w państwach stowarzyszonych mogą uczestniczyć w programie na tych samych warunkach, co podmioty mające siedzibę w państwach członkowskich.

Zasady określają procedury publikacji zaproszeń do składania wniosków oraz wyjątków od tychże, oraz procedury składania, oceny, wyboru i przyznania pomocy. Ustanawiają one także procedury wyznaczania niezależnych ekspertów. Dalsze, bardziej szczegółowe wewnętrzne zasady regulujące procedury składania, oceny, wyboru i przyznania pomocy zostaną ustanowione przez Komisję. Będą one zawierać przepisy dotyczące wyznaczania niezależnych ekspertów. Zasady te zawierać również będą specjalne przepisy dotyczące dwuetapowych procedur składania (które, tam gdzie jest to stosowne, mają być wykorzystywane w większym stopniu, np. gdy można się spodziewać dużej liczby wniosków, w przypadku bardzo dużych projektów oraz w celu ograniczenia kosztów przygotowania wniosków, które być może nigdy nie zostaną sfinansowane itp.) oraz dwuetapowych procedur oceny (w przypadku wniosków składanych w ramach normalnej procedury). Kontynuowane będzie bez zasadniczych zmian stosowanie procesu oceny , który został wypracowany w trakcie poprzednich programów ramowych, i który został przedstawiony w tych wewnętrznych zasadach. Tam, gdzie to możliwe, wykorzystywana będzie w większym stopniu „ocena na odległość” i nadal będą udoskonalane instrukcje ekspertów. Zracjonalizowane zostanie stosowanie posiedzeń. Kryteria oceny są obecnie zawarte w programach szczegółowych, a nie w zasadach uczestnictwa, i mogą być dalej rozwijane w programach prac (i zaproszeniach do składania wniosków).

Chociaż nie zostało to określone w zasadach uczestnictwa, proponuje się, by regułą w 7PR stało się w pełni elektroniczne składanie wniosków , ponieważ rozwiązanie to zostało z pozytywnym skutkiem sprawdzone i było używane w 6PR. Także stosowanie uprzednio wypełnionych formularzy/uprzedniej rejestracji wykorzystujące dane z centralnego źródła oraz zmiany treści i formatu wniosków powinny pozwolić na szybszą realizację wybranych wniosków. Jednolity system rejestracji ze wspólną bazą danych dla wszystkich służb Komisji powinien stanowić znaczącą pomoc.

W celu zapewnienia jednolitej oceny kondycji finansowej uczestników oraz powiązanych procedur finansowych Komisja przyjmie i opublikuje wewnętrzne zasady przeprowadzania oceny.

Komisja przygotuje wzór umowy o grant, który będzie określał prawa i obowiązki uczestników między sobą oraz w stosunku do Wspólnoty. Kontynuowana będzie wprowadzona w 6PR zasada autonomii i elastyczności konsorcjum, w szczególności w odniesieniu do zmian w jego składzie. Umowa o grant będzie wchodzić w życie po podpisaniu przez koordynatora i upoważnionego urzędnika Komisji, podobnie jak w 6PR. Wszyscy uczestnicy muszą przystąpić do umowy o grant aby móc korzystać ze swoich praw i obowiązków w ramach projektu.

Podobnie jak w 6PR uczestnicy muszą zawrzeć umowę konsorcjum, chyba że zaproszenie do składania wniosków przewiduje w tym zakresie wyjątek. Wiele nowych przepisów dotyczących praw własności intelektualnej powinno ułatwić zawieranie i ewentualne zmiany umów konsorcjum.

Komisja będzie monitorować wszystkie działania pośrednie finansowane przez Wspólnotę, jak również siódmy program ramowy i jego programy szczegółowe, w razie potrzeby przy pomocy niezależnych ekspertów.

W podsekcji dotyczącej finansowego wkładu Wspólnoty określone zostało, którzy uczestnicy kwalifikują się do otrzymania finansowania. Sekcja ta zawiera również przepisy dotyczące formy grantów, stawek zwrotu kosztów, wypłaty, podziału, zwrotu oraz zabezpieczeń.

Wkład finansowy Wspólnoty może przybrać jedną z trzech form grantów : zwrot kosztów kwalifikowanych, stawki ryczałtowe oraz finansowanie według jednolitych stawek (to ostatnie może być oparte na skali kosztów jednostkowych, ale obejmuje również jednolite stawki dla kosztów pośrednich). Każda z tych form może być stosowana by pokryć cały wkład finansowy Wspólnoty do systemu finansowania lub w połączeniu z pozostałymi formami. Dla większości systemów finansowania preferowaną formą będzie zwrot kosztów kwalifikowanych, w szczególności na początku realizacji 7PR. Wykorzystanie stawek ryczałtowych oraz finansowanie według jednolitych stawek będą wprowadzane stopniowo, a jeśli ich stosowanie okaże się sukcesem, stosowane częściej.

W przypadku działań w zakresie badań pionierskich Rada Naukowa Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych zaproponuje właściwe sposoby i tryby finansowania, w ramach warunków określonych przez zasady uczestnictwa i rozporządzenie finansowe. Komisja zapewni Radzie Naukowej wszelką niezbędną pomoc przy określeniu możliwie najlepszego rozwiązania.

Definicja kosztów kwalifikowanych została uproszczona, a trzy modele sprawozdawczości w zakresie kosztów stosowane w poprzednich programach ramowych zostały zlikwidowane. Oznacza to, że uczestnicy mogą naliczać wszystkie swoje bezpośrednie i pośrednie koszty i mają możliwość stosowania ryczałtowej stawki dla kosztów pośrednich. Koszty są określane zgodnie z zasadami rachunkowości i zarządzania stosowanymi zwyczajowo przez uczestników, przy czym w pierwszym rzędzie stoi osiągnięcie celów projektu i przestrzegane są zasady gospodarności, skuteczności i wydajności.

Wkład finansowy Wspólnoty będzie wynosił maksymalnie 50 % kosztów kwalifikowanych pomniejszonych o wpływy z działań w zakresie badań i demonstracji. W przypadku małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), instytucji publicznych, szkół średnich i uczelni wyższych oraz organizacji badawczych o charakterze niezarobkowym przyznawana będzie dodatkowa kwota wynosząca maksymalnie 25 % na rzecz działalności badawczej. W przypadku działań w zakresie badań pionierskich wszystkie podmioty będą mogły otrzymać zwrot kosztów w wysokości 100 %. W przypadku wszystkich pozostałych działań, w tym działań koordynacyjnych i wspierających oraz działań w zakresie kształcenia zawodowego i rozwoju kariery naukowców, wszystkie podmioty będą mogły otrzymać zwrot kosztów w wysokości do 100 %.

Podane wyżej pułapy mają zastosowanie do wszystkich rodzajów kosztów kwalifikowanych danych podmiotów, także wówczas, gdy niektóre z kosztów zwracane są na podstawie stawek ryczałtowych lub według jednolitych stawek. Pułapy te mają również zastosowanie w przypadku podmiotów uczestniczących w projektach finansowanych w całości na podstawie stawek ryczałtowych lub według jednolitych stawek.

Dla sieci doskonałości proponuje się szczególny rodzaj stawki ryczałtowej . Kwota stawki ryczałtowej została określona w zasadach uczestnictwa jako stała kwota przypadającą na naukowca na rok. Okresowe płatności części stawki ryczałtowej będą wypłacane w zależności od osiągnięcia wskaźników ukazujących stopień zaawansowania realizacji wspólnego programu działań (Joint Programme of Activities, JPA).

Instytucje publiczne, organizacje badawcze o charakterze niezarobkowym oraz szkoły średnie i uczelnie wyższe będą uprawnione do wystawiania świadectw kontroli przez upoważnionego urzędnika publicznego. Liczba świadectw kontroli przypadających na umowę o grant i uczestnika zostanie zmniejszona, a sprawozdania i okresy sprawozdawcze zostaną zracjonalizowane.

Podobnie jak w 6PR, uczestnicy konsorcjum będą odpowiedzialni za pełne przeprowadzenie powierzonych im zadań, nawet jeśli jeden z uczestników nie zrealizuje przypisanych mu zadań. Jednakże w celu usunięcia barier dla uczestnictwa w programie, w szczególności dla MŚP, zrezygnowano z dalszego stosowania zasady solidarnej odpowiedzialności finansowej, wprowadzonej w 6PR dla większości działań. Powinno to również przyspieszyć procedury i zwiększyć rentowność. W zależności od oceny ryzyka, które dla budżetu Wspólnoty niesie europejskie finansowanie badań, może zostać wprowadzony mechanizm, który zabezpieczy finansowe ryzyko niezwrócenia przez uczestnika kwot należnych Wspólnocie. Mechanizm ten byłby finansowany przez niewielką składkę przedsiębiorstw i pozostałych uczestników, nie będących instytucjami publicznymi, szkołami średnimi ani uczelniami wyższymi, lub których udział nie jest gwarantowany przez państwo członkowskie lub państwo stowarzyszone. Uczestnicy działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców, uczestnicy działań prowadzonych na rzecz określonych grup, za wyjątkiem działań prowadzonych na rzecz MŚP, oraz uczestnicy działań w zakresie badań pionierskich nie będą finansować tego mechanizmu. Składka będzie pobierana poprzez zatrzymywanie należnych kwot. Komisja wspólnie z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI) zbada możliwości powierzenia tego mechanizmu EIB. Zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia finansowego, zatrzymane kwoty, które nie są już potrzebne do zabezpieczenia ryzyka finansowego, zostaną ponownie przypisane działaniom badawczym w ramach odpowiedniego ramowego programu badań. W związku z powyższym gwarancje bankowe będą wymagane jedynie w tych wyjątkowych przypadkach, w których finansowanie wstępne stanowi ponad 80 % grantu. Jest to jedyna sytuacja, w której rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek zapewnienia gwarancji. Komisja podejmie również wszelkie niezbędne działania, aby zmniejszyć specyficzne ryzyko związane z poszczególnymi uczestnikami.

W odniesieniu do upowszechniania i wykorzystania oraz praw dostępu (własność, ochrona, publikacja, upowszechnianie i wykorzystanie, prawa dostępu do istniejącej i nowej wiedzy) celem było zachowanie możliwie największej ciągłości w stosunku do 6PR i wprowadzenie wyłącznie tych ulepszeń i doprecyzowań, które uznano za niezbędne w trakcie realizacji 6PR. Zasadnicze zmiany to a) zlikwidowanie większości zobowiązań uczestników do sfinalizowania warunków przed przystąpieniem do umowy z WE oraz b) zlikwidowanie większości zobowiązań do uzyskania uprzedniej zgody Komisji na publikację, przeniesienie własności oraz zapewnienie praw dostępu dla stron trzecich w przypadku, kiedy istnieje zgoda wśród wszystkich pozostałych uczestników konsorcjum. Zmiany powinny zapewnić uczestnikom większą elastyczność w trakcie realizacji projektu. Zmiany definicji są następujące: „istniejąca wiedza” zastępuje „istniejące know-how” i nie obejmuje już wiedzy uzyskanej w trakcie realizacji projektu poza projektem („side-ground”) oraz odpowiednio „nowa wiedza” zastępuje „wiedzę”. Nadal istnieje możliwość wykluczenia istniejącej wiedzy oraz zdefiniowania warunków innych niż określone w zasadach uczestnictwa, ale ma ona o wiele bardziej elastyczny charakter, który pozwala na dokonywanie dostosowań przez uczestników w miarę realizacji projektu. W przypadku współwłasności wprowadzona zostaje standardowa procedura wykorzystania wyników, ułatwiająca wykorzystanie wspólnie posiadanych wyników, w przypadku braku w tym zakresie jasnej umowy między stronami. Jeśli uczestnik nie chce objąć ochroną wiedzy, może on zaproponować pozostałym uczestnikom możliwość przejęcia jej na własność zanim zaoferuje taką możliwość Komisji. Uczestnik będzie miał ponadto możliwość zaoferowania wyłącznych praw dostępu stronie trzeciej, jeśli wszyscy pozostali uczestnicy zrezygnują ze swoich praw dostępu.

Ulepszona została spójność wymogów w zakresie upowszechniania i publikacji. Zrezygnowano z obowiązku uprzedniego powiadomienia Komisji w związku z publikacją wyników.

Przewidziano dodatkowe lub inne przepisy dotyczące działań szczególnych o specjalnych wymaganiach (np. działania w zakresie badań pionierskich, badania w dziedzinie bezpieczeństwa, działania prowadzone na rzecz określonychgrup itp.).

Inne działania, które nie zostały objęte zasadami uczestnictwa

Komitety programów

Komitety programów będą otrzymywać wyczerpujące i aktualne informacje o finansowanych projektach, ale zrezygnowano z ich udziału w zatwierdzaniu poszczególnych projektów, zgodnie z wnioskami w sprawie programów szczegółowych 7PR, przyjętymi przez Komisję w dniu 21 września 2005 r. W ten sposób zlikwidowana zostanie konieczność wydania przez Komisję decyzji w sprawie każdego odrzuconego bądź wybranego do finansowania wniosku (i wszystkie związane z nią wewnętrzne procedury), co przyspieszy moment podpisania umowy. Komitety programów będą nadal pełnić ważną rolę polegającą na aktualizacji i zatwierdzaniu programów prac oraz w pozostałych ważnych kwestiach politycznych. Będą one nadal wyczerpująco informowane o wszystkich procesach i wynikach ocen.

Punkty kontaktowe

Należy zapewnić jednolitą interpretację, w szczególności w odniesieniu do prawnych i finansowych postanowień projektów, we wszystkich służbach Komisji, których może to dotyczyć. Do pewnego stopnia może to zostać osiągnięte poprzez zasady Komisji, które mają być sformułowane zgodnie z przepisami projektu zasad uczestnictwa. Punkty kontaktowe i instytucje koordynujące („clearing houses”) mają zagwarantować, że informacje wydawane przez Komisję są spójne i jednolite. W dalszym ciągu funkcjonować ma pomoc tzw. „IPR-helpdesk”.

Komunikowanie

Czynione będą dalsze starania, aby zapewnić, że informacje są możliwie jasne i łatwo dostępne. Liczba i długość dokumentów powinny zostać ograniczone i skonsolidowane. Zamierza się również unikać powielania informacji oraz różnego sposobu przedstawiania tych samych informacji w różnych dokumentach.

2005/0277 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007-2013) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 167 i art. 172 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji[1],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[2],

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego[3],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 traktatu[4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Siódmy program ramowy został przyjęty decyzją nr […/…./WE] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia […] r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013)[5]. Komisja Europejska jest odpowiedzialna za realizację programu ramowego i jego programów szczegółowych, w tym za powiązane z nimi aspekty finansowe.

(2) Siódmy program ramowy jest realizowany zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich[6] (zwanym dalej „rozporządzeniem finansowym”) oraz rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia finansowego[7] (dalej zwanym „zasadami wykonawczymi”).

(3) Siódmy program ramowy realizowany jest także zgodnie z przepisami w zakresie pomocy państwa, w szczególności przepisami dotyczącymi pomocy państwa na rzecz prac badawczo-rozwojowych[8].

(4) Zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych powinny stanowić spójne i przejrzyste ramy zapewniające sprawną realizację siódmego programu ramowego i łatwy dostęp do niego dla wszystkich uczestników.

(5) Siódmy program ramowy powinien wspierać udział podmiotów z najbardziej oddalonych regionów Wspólnoty oraz możliwie szerokiego kręgu przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych.

(6) Dla zachowania spójności i przejrzystości należy stosować definicję mikroprzedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw małych i średnich (MŚP) ustaloną w zaleceniu Komisji 2003/361/WE[9].

(7) W związku z tym właściwe jest dopuszczenie udziału nie tylko osób prawnych, pod warunkiem, że mają one zdolność do czynności prawnych, ale również osób fizycznych. Udział osób fizycznych gwarantuje, że powstawanie i rozwijanie doskonałych osiągnięć naukowych nie jest ograniczone do wspólnotowego finansowania projektów, w których biorą udział jedynie osoby prawne, poprzez umożliwienie również udziału MŚP, które nie są osobami prawnymi.

(8) Niezbędne jest ustanowienie minimalnych wymogów dotyczących udziału, zarówno zasad ogólnych, jak również odnoszących się do specjalnego charakteru działań pośrednich w ramach siódmego programu ramowego. Należy w szczególności określić zasady dotyczące liczby uczestników i ich siedziby.

(9) Właściwe jest, by każdy podmiot prawny miał możliwość udziału w programie, jeśli spełnia minimalne wymogi. Udział wykraczający poza minimalne wymogi powinien zapewnić sprawne przeprowadzenie przedmiotowego działania pośredniego.

(10) Do udziału w siódmym programie ramowym zachęcać należy organizacje międzynarodowe, których działalność poświęcona jest rozwojowi współpracy w dziedzinie badań w Europie, i których członkami są w większości państwa członkowskie lub państwa stowarzyszone.

(11) Zgodnie z celami współpracy międzynarodowej, przewidzianej w szczególności w art. 164 i 170 traktatu, zakłada się udział podmiotów prawnych z państw trzecich, jak również udział organizacji międzynarodowych. Należy jednakże wymagać, by udział ten był uzasadniony zwiększonym wkładem wniesionym w ten sposób w osiągnięcie celów zakładanych przez siódmy program ramowy.

(12) Zgodnie z wyżej wymienionymi celami konieczne jest ustanowienie zasad i warunków przyznawania środków finansowych Wspólnoty uczestnikom działań pośrednich.

(13) W uzupełnieniu przepisów zawartych w rozporządzeniu finansowym i jego zasadach wykonawczych Komisja musi określić dalsze zasady i procedury dotyczące składania, oceny, wyboru oraz przyznania pomocy. Należy w szczególności ustanowić zasady regulujące wykorzystanie pomocy niezależnych ekspertów.

(14) W uzupełnieniu przepisów zawartych w rozporządzeniu finansowym i jego zasadach wykonawczych Komisja musi określić dalsze zasady i procedury dotyczące oceny kondycji finansowej i prawnej uczestników działań pośrednich prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego.

(15) Rozporządzenie finansowe i zasady wykonawcze dotyczą między innymi ochrony interesów finansowych Wspólnoty, zwalczania nieprawidłowości i nadużyć finansowych, procedur odzyskiwania kwot należnych Komisji, wykluczania z procedur zawierania umów i przyznawania grantów oraz związanych z tym kar, a także audytów, kontroli i inspekcji prowadzonych przez Komisję i Trybunał Obrachunkowy na podstawie art. 248 ust. 2 traktatu.

(16) Zawierane dla każdego działania umowy powinny zawierać postanowienia w zakresie nadzoru oraz kontroli finansowej sprawowanych przez Komisję lub przez każdy upoważniony przez nią podmiot, jak również postanowienia w zakresie audytów przeprowadzanych przez Trybunał Obrachunkowy i kontroli na miejscu przeprowadzanych przez Europejski Urząd ds. Nadużyć Finansowych (OLAF), zgodnie z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady nr 2185/96.

(17) Komisja powinna monitorować zarówno działania pośrednie prowadzone w ramach siódmego programu ramowego, jak również siódmy program ramowy i jego programy szczegółowe.

(18) Zasady dotyczące upowszechniania wyników badań powinny zapewnić, że tam gdzie jest to właściwe uczestnicy chronią własność intelektualną powstałą w trakcie działań oraz wykorzystują i upowszechniają wyniki badań.

(19) Respektując prawa właścicieli własności intelektualnej, zasady te powinny być sformułowane w taki sposób, aby zapewnić uczestnikom dostęp do informacji wnoszonych przez nich do projektu, a także do wiedzy powstającej w wyniku prac badawczych prowadzonych w ramach projektu, w stopniu niezbędnym do prowadzenia prac badawczych lub do wykorzystania powstałej w ich wyniku wiedzy.

(20) Odstępuje się od ustanowionego w szóstym programie ramowym wymogu przejęcia przez niektórych uczestników odpowiedzialności finansowej za swoich partnerów w ramach tego samego konsorcjum. W zależności od poziomu ryzyka związanego z nieodzyskaniem kwot należnych Komisji, część wkładu finansowego Wspólnoty może zostać zatrzymana dla pokrycia należnych, ale niezwróconych przez uczestników kwot. Uczestnicy, którzy mieliby zostać zobowiązani do przejęcia finansowej odpowiedzialności za pozostałych uczestników, płaciliby dla pokrycia ryzyka składkę, która byłaby zatrzymywana przez Komisję w momencie wypłaty przez nią wsparcia finansowego.

(21) Wkłady Wspólnoty do wspólnego przedsiębiorstwa lub każdej innej struktury utworzonej na podstawie art. 171 traktatu, lub wkłady Wspólnoty na podstawie art. 169 traktatu nie wchodzą w zakres zastosowania niniejszego rozporządzenia.

(22) Niniejsze rozporządzenie respektuje podstawowe prawa i przestrzega w szczególności zasad przyjętych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

(23) Wspólnota może przyznać grant Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI) w celu wspierania inwestycji sektora prywatnego w kwalifikujące się do wsparcia duże europejskie przedsięwzięcia w dziedzinie RTD, poprzez zwiększenie możliwości Banku w zakresie zarządzania ryzykiem, umożliwiając tym samym (i) zwiększenie wielkości pożyczek EBI na określonym poziomie ryzyka oraz (ii) finansowanie europejskich przedsięwzięć w dziedzinie RTD objętych większym ryzykiem, niż byłoby to możliwe bez takiego wsparcia Wspólnoty.

(24) Wspólnota może zapewnić wsparcie finansowe, przewidziane w rozporządzeniu finansowym, między innymi w następującej postaci:

(a) zamówienia publiczne, w postaci określonej umownie ceny za towary lub usługi, które zostały wybrane w drodze postępowania przetargowego;

(b) granty;

(c) członkostwo w organizacji, która pobiera składki członkowskie;

(d) honoraria dla niezależnych ekspertów w rozumieniu art. 17 niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział I Przepisy wstępne

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych, uczelni wyższych i innych podmiotów prawnych w działaniach podejmowanych przez jednego lub więcej uczestników przy pomocy systemów finansowania określonych w załączniku III część (a) do decyzji […/…] ustanawiającej siódmy program ramowy, zwanych dalej „działaniami pośrednimi”.

Ustanawia ono także zasady, zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”) oraz rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 (zwanego dalej „zasadami wykonawczymi”), dotyczące wkładu finansowego Wspólnoty na rzecz uczestników działań pośrednich prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego.

W odniesieniu do wyników badań prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady ujawniania nowej wiedzy poprzez wszelkie stosowne środki, za wyjątkiem ujawniania, które wynika z formalności związanych z ochroną tej nowej wiedzy; obejmuje to publikację nowej wiedzy przy pomocy dowolnego nośnika, zwane dalej „upowszechnianiem”.

Ponadto niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady bezpośredniego lub pośredniego wykorzystywania nowej wiedzy w dalszej działalności badawczej nieobjętej działaniem, lub w celu opracowania, stworzenia i wprowadzenia do obrotu produktu lub procesu, lub w celu stworzenia i świadczenia usługi, zwane dalej „wykorzystaniem”.

Zarówno w odniesieniu do nowej, jak i do istniejącej wiedzy niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące związanych z nią licencji i praw użytkownika, zwane dalej „prawami dostępu”.

Artykuł 2

Definicje

Oprócz definicji zawartych w rozporządzeniu finansowym i zasadach wykonawczych, do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje:

(1) „nowa wiedza” oznacza wyniki działań, w tym informacje, niezależnie od tego, czy mogą one zostać objęte ochroną, czy też nie. Wyniki te obejmują prawa autorskie i pokrewne, prawa do wzorów przemysłowych, prawa patentowe, prawa do odmian roślin lub podobne formy ochrony prawnej;

(2) „istniejąca wiedza” oznacza informacje, które są własnością uczestników przed ich przystąpieniem do umowy o grant, jak również prawa autorskie i pozostałe prawa własności intelektualnej odnoszące się do tych informacji, w przypadku których wnioski o ich ochronę zostały złożone przez uczestników przed ich przystąpieniem do umowy o grant, i które są potrzebne do przeprowadzenia działania pośredniego lub wykorzystania wyników takiego działania;

(3) „organizacja badawcza” oznacza organizację o charakterze niezarobkowym, której głównym zadaniem jest przeprowadzanie badań naukowych lub technicznych;

(4) „państwo trzecie” oznacza państwo, które nie jest państwem członkowskim;

(5) „państwo stowarzyszone” oznacza państwo trzecie, które jest stroną umowy międzynarodowej ze Wspólnotą, na mocy której, lub na podstawie której, wnosi ono wkład finansowy do całości lub części siódmego programu ramowego;

(6) „organizacja międzynarodowa” oznacza organizację międzyrządową, inną niż Wspólnota Europejska, posiadającą osobowość prawną na mocy międzynarodowego prawa publicznego, jak również każdą specjalną agencję utworzoną przez tego rodzaju organizację międzynarodową;

(7) „międzynarodowa organizacja o znaczeniu europejskim” oznacza organizację międzynarodową, której większość członków stanowią państwa członkowskie lub państwa stowarzyszone, i której głównym celem jest wspieranie współpracy naukowej i technologicznej w Europie;

(8) „partnerski kraj współpracy międzynarodowej” oznacza państwo trzecie, które Komisja Europejska klasyfikuje w grupie państw o niskich dochodach, dolnej strefie dochodów średnich lub górnej strefie dochodów średnich, i które zostało wymienione jako takie w programach prac;

(9) „organ publiczny” oznacza dowolny podmiot prawny ustanowiony w tej formie na podstawie krajowego prawa publicznego lub organizację międzynarodową;

(10) „MŚP” oznacza mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE w wersji z dnia 6 maja 2003 r.;

(11) „program prac” oznacza plan przyjęty przez Komisję w celu realizacji programu szczegółowego określonego w art. 3 decyzji […/…];.

(12) „systemy finansowania” oznaczają wspólnotowe mechanizmy finansowania działań pośrednich przewidziane w załączniku III część (a) do decyzji […/…];

(13) „podmiot RTD” oznacza podmiot prawny przeprowadzający działania w zakresie badań i rozwoju technologicznego na rzecz określonych grup w ramach projektów badawczych prowadzonych na rzecz tych grup.

Artykuł 3

Poufność

Z zastrzeżeniem warunków określonych w umowie o grant, nominacji lub umowie, Komisja oraz uczestnicy traktują jako poufne wszelkie udostępnione im dane, wiedzę i dokumenty.

Rozdział IIUdział

Sekcja 1Wymogi minimalne

ARTYKUł 4

Zasady ogólne

1. Przedsiębiorstwa, uczelnie wyższe, ośrodki badawcze lub inne podmioty prawne, niezależnie od tego, czy mają siedzibę w państwie członkowskim, państwie stowarzyszonym lub państwie trzecim, mogą uczestniczyć w działaniach pośrednich pod warunkiem, że spełniają minimalne wymogi określone w niniejszym rozdziale, w tym określone na podstawie art. 12 wymogi dodatkowe.

Jednakże w przypadku działań pośrednich, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 7, 8 i 9, w przypadku których możliwe jest spełnienie minimalnych wymogów także bez udziału podmiotu prawnego mającego siedzibę w państwie członkowskim, wzmocnione musi być osiągnięcie celów ustanowionych w art. 163 i 164 traktatu.

Podmiot prawny oznacza każdą osobę fizyczną lub każdą osobę prawną utworzoną na mocy prawa krajowego obowiązującego w miejscu jej ustanowienia, na mocy prawa wspólnotowego lub prawa międzynarodowego, posiadającą osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych we własnym imieniu.

2. W przypadku osób fizycznych odniesienie do siedziby oznacza odniesienie do ich głównego miejsca zamieszkania.

3. Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej, zwane dalej „WCB”, może uczestniczyć w działaniach pośrednich na tych samych zasadach i mając te same prawa i obowiązki, co podmiot prawny mający siedzibę w państwie członkowskim.

Artykuł 5

Wymogi minimalne

1. W przypadku działań pośrednich zastosowanie mają następujące minimalne wymogi:

(a) minimalna liczba uczestników wynosi trzy podmioty prawne, z których każdy ma siedzibę w państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym, i z których żadne dwa podmioty nie mają siedziby w tym samym państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym;

(b) wszystkie trzy podmioty prawne muszą być od siebie niezależne zgodnie z art. 6.

2. Dla spełnienia kryteriów ust. 1 lit. a), jeśli jednym z uczestników jest WCB lub międzynarodowa organizacja o znaczeniu europejskim lub podmiot utworzony na mocy prawa wspólnotowego, uważa się, że mają one siedzibę w innym państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym niż pozostali uczestnicy tego samego działania.

Artykuł 6

Niezależność

1. Dwa podmioty prawne są uważane za niezależne od siebie, jeśli jeden z nich nie znajduje się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą drugiego, lub jeśli obydwa podmioty nie są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowane przez trzeci podmiot prawny.

2. Do celów ust. 1 kontrola może w szczególności wynikać z:

(a) bezpośredniego lub pośredniego posiadania udziału przekraczającego 50% wartości nominalnej wyemitowanego kapitału akcyjnego przedmiotowego podmiotu prawnego, lub większości praw głosu akcjonariuszy lub wspólników tego podmiotu;

(b) bezpośredniego lub pośredniego posiadania uprawnień decyzyjnych w przedmiotowym podmiocie prawnym, faktycznych lub na mocy prawa.

3. Następujące związki między podmiotami prawnymi nie są uważane same w sobie za ustanawiające stosunek kontroli:

(a) ta sama publiczna spółka inwestycyjna, ten sam inwestor instytucjonalny lub ta sama spółka venture capital (kapitału podwyższonego ryzyka) posiada bezpośredni lub pośredni udział przekraczający 50% wartości nominalnej wyemitowanego kapitału akcyjnego, lub większość praw głosu akcjonariuszy lub wspólników;

(b) ten sam organ publiczny jest właścicielem przedmiotowych podmiotów prawnych lub podlegają one jego nadzorowi.

Artykuł 7

Działania pośrednie dotyczące partnerskich krajów współpracy międzynarodowej

W przypadku wskazanych w programie prac projektów realizowanych w ramach współpracy, obejmujących udział partnerskich krajów współpracy międzynarodowej na równych warunkach z państwami członkowskimi lub państwami stowarzyszonymi, zastosowanie mają następujące minimalne wymogi:

(a) minimalna liczba uczestników wynosi cztery podmioty prawne;

(b) przynajmniej dwa podmioty prawne, o których mowa w lit. a), muszą mieć siedzibę w państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym, ale żadne dwa podmioty nie mogą mieć siedziby w tym samym państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym;

(c) przynajmniej dwa podmioty prawne, o których mowa w lit. a), muszą mieć siedzibę w partnerskich krajach współpracy międzynarodowej, ale żadne dwa podmioty nie mogą mieć siedziby w tym samym partnerskim kraju współpracy międzynarodowej;

(d) wszystkie cztery podmioty prawne, o których mowa w lit. a), muszą być od siebie niezależne zgodnie z art. 6.

Artykuł 8

Działania koordynacyjne i wspierające oraz kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców

W przypadku działań koordynacyjnych i wspierających oraz działań na rzecz kształcenia zawodowego i rozwoju kariery naukowców minimalnym wymogiem jest udział przynajmniej jednego podmiotu prawnego.

Ustęp pierwszy nie ma zastosowania w przypadku działań służących koordynacji projektów badawczych.

Artykuł 9

Projekty badań pionierskich inspirowane przez naukowców

W przypadku działań pośrednich wspierających projekty badań pionierskich inspirowane przez naukowców, finansowanych w ramach Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, wymagany jest udział przynajmniej jednego podmiotu prawnego mającego siedzibę w państwie członkowskim lub w państwie stowarzyszonym.

Artykuł 10

Pojedynczy uczestnik działań

Jeśli minimalne wymogi udziału w działaniu pośrednim są spełnione przez szereg podmiotów prawnych, które wspólnie utworzyły jeden podmiot prawny, ten ostatni może być wyłącznym uczestnikiem działania pośredniego pod warunkiem, że ma on siedzibę w państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym.

Artykuł 11

Organizacje międzynarodowe i podmioty prawne mające siedzibę w państwach trzecich

Udział w działaniach pośrednich organizacji międzynarodowych i podmiotów prawnych mających siedzibę w państwach trzecich jest możliwy pod warunkiem spełnienia przez pozostałych uczestników minimalnych wymogów określonych w niniejszym rozdziale, jak również wszelkich wymogów określonych w programach szczegółowych lub odpowiednich programach prac.

Artykuł 12

Wymogi dodatkowe

Oprócz minimalnych wymogów określonych w niniejszym rozdziale, programy szczegółowe lub programy prac mogą ustanawiać wymogi dotyczące minimalnej liczby uczestników.

W programach szczegółowych lub w programach prac mogą również zostać ustanowione, odpowiednio do charakteru i celów działania pośredniego, dodatkowe wymogi w odniesieniu do rodzaju uczestników oraz, tam gdzie jest to właściwe, ich siedziby.

Sekcja 2Procedury

PODSEKCJA 1 ZAPROSZENIA DO SKłADANIA WNIOSKÓW

ARTYKUł 13

Zaproszenia do składania wniosków

1. Komisja publikuje zaproszenia do składania wniosków dla działań pośrednich zgodnie z wymaganiami ustanowionymi w odpowiednich programach szczegółowych i programach prac.

Oprócz wymagań w zakresie publikacji ustanowionych w zasadach wykonawczych Komisja publikuje zaproszenia do składania wniosków na stronach internetowych siódmego programu ramowego, poprzez specjalne kanały informacyjne oraz przez krajowe punkty kontaktowe utworzone przez państwa członkowskie i państwa stowarzyszone.

2. Tam, gdzie jest to właściwe, Komisja zaznacza w zaproszeniu do składania wniosków, że uczestnicy mogą zrezygnować z zawarcia umowy konsorcyjnej.

Artykuł 14

Odstępstwa

Komisja nie publikuje zaproszeń do składania wniosków w przypadku:

(a) działań koordynacyjnych i wspierających prowadzonych przez podmioty prawne wymienione w programach szczegółowych lub, jeśli program szczegółowy zgodnie z zasadami wykonawczymi pozwala na takie określenie beneficjentów, w programach prac;

(b) działań koordynacyjnych i wspierających w postaci zakupu lub usługi, które podlegają określonym w rozporządzeniu finansowym przepisom dotyczącym zamówień publicznych;

(c) działań koordynacyjnych i wspierających związanych z wyznaczaniem niezależnych ekspertów;

(d) innych działań, jeśli jest to przewidziane w rozporządzeniu finansowym i jego zasadach wykonawczych.

PODSEKCJA 2 OCENA WNIOSKÓW

ARTYKUł 15

Ocena i wybór wniosków, przyznanie pomocy

1. Komisja ocenia wszystkie wnioski złożone w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków na podstawie zasad oceny oraz kryteriów wyboru i przyznania pomocy określonych w programie szczegółowym oraz w programie prac.

Program prac może określać szczególne kryteria lub szczegółowe informacje dotyczące stosowania kryteriów.

2. Wniosek, który narusza podstawowe zasady etyczne, lub który nie spełnia warunków wymienionych w programie szczegółowym, programie prac lub w zaproszeniu do składania wniosków, nie zostaje wybrany. Taki wniosek może w dowolnym czasie zostać wyłączony z procedur oceny, wyboru lub przyznania pomocy.

3. Wnioski są wybierane na podstawie wyników oceny.

Artykuł 16

Procedury składania, oceny i wyboru wniosków oraz przyznania pomocy

1. Komisja przyjmuje i publikuje zasady dotyczące procedury składania wniosków oraz powiązanych procedur oceny, wyboru i przyznawania pomocy. W szczególności Komisja ustanawia szczegółowe zasady dwuetapowej procedury składania wniosków oraz zasady dwuetapowej procedury oceny wniosków.

2. Jeśli zaproszenie do składania wniosków przewiduje dwuetapową procedurę składania wniosków, jedynie w przypadku wniosków, które spełniają kryteria oceny określone dla pierwszego etapu, żądane będzie złożenie pełnego wniosku w drugim etapie.

3. Jeśli zaproszenie do składania wniosków przewiduje dwuetapową procedurę oceny, jedynie te wnioski, które pomyślnie przeszły przez pierwszy etap na podstawie oceny dokonanej w oparciu o ograniczony zestaw kryteriów, są poddawane ocenie w drugim etapie.

4. Komisja przyjmuje oraz podaje do wiadomości publicznej zasady służące zapewnieniu jednolitej weryfikacji istnienia, statusu prawnego i kondycji finansowej uczestników działań pośrednich.

Artykuł 17

Mianowanie niezależnych ekspertów

1. Komisja wyznacza niezależnych ekspertów pomagających w dokonywaniu ocen wymaganych w ramach siódmego programu ramowego oraz jego programów szczegółowych.

W odniesieniu do działań koordynacyjnych i wspierających, o których mowa w art. 14, niezależni eksperci są wyznaczani wyłącznie w przypadku, gdy Komisja uzna to za właściwe.

2. Niezależni eksperci są wybierani przy uwzględnieniu umiejętności i wiedzy stosownych do powierzonych im zadań.

Niezależni eksperci są przedstawiani i wybierani na podstawie zaproszeń do składania podań przez osoby fizyczne oraz zaproszeń do sporządzenia list odpowiednich kandydatów kierowanych do krajowych agencji badawczych, instytucji badawczych lub przedsiębiorstw.

Komisja może, jeśli uzna to za właściwe, wybrać posiadające odpowiednie umiejętności osoby spoza tych list.

W przypadku wyznaczania grup niezależnych ekspertów należy we właściwy sposób zapewnić rozsądną równowagę płci w składzie grup.

3. Wyznaczając niezależnego eksperta Komisja podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że ekspert ten nie znajduje się w konflikcie interesów w odniesieniu do spraw, w związku z którymi wymagana jest jego opinia.

4. Komisja przyjmie wzór nominacji, zwany dalej „nominacją”, zawierający oświadczenie, że niezależny ekspert nie znajduje się w żadnym konflikcie interesów w chwili jego wyznaczenia, i że zobowiązuje się on do powiadomienia Komisji w przypadku zaistnienia jakiegokolwiek konfliktu interesów w trakcie sporządzania przez niego opinii lub pełnienia obowiązków. Komisja zawiera umowę o nominacji między Wspólnotą i każdym niezależnym ekspertem.

5. Komisja publikuje okresowo w odpowiedniej formie listę niezależnych ekspertów, którzy pomagali jej przy poszczególnych programach szczegółowych.

Podsekcja 3Realizacja działań i umowy o grant

ARTYKUł 18

Kwestie ogólne

1. Uczestnicy realizują działanie pośrednie i podejmują w tym celu wszystkie konieczne i uzasadnione kroki. Uczestnicy tego samego działania pośredniego realizują prace przy solidarnej odpowiedzialności przed Wspólnotą.

2. Na podstawie wzoru, o którym mowa w art. 19 ust. 7, i przy uwzględnieniu specyfiki wykorzystywanego systemu finansowania, Komisja sporządza umowę o grant między Wspólnotą i uczestnikami.

3. Uczestnicy nie mogą podejmować żadnych zobowiązań niezgodnych z umową o grant.

4. Jeśli uczestnik nie wypełnia swoich zobowiązań, pozostali uczestnicy wypełniają zobowiązania wynikające z umowy o grant bez dodatkowego wkładu Wspólnoty, chyba że Komisja jednoznacznie zwolni ich z tego obowiązku.

5. Jeśli realizacja działania jest niemożliwa, lub jeśli uczestnicy nie wypełniają swojego zobowiązania do jego realizacji, Komisja zapewnia zakończenie działania.

6. Uczestnicy zapewniają, że Komisja jest informowana o wszelkich zdarzeniach, które mogą mieć wpływ na realizację działania pośredniego lub na interes Wspólnoty.

Artykuł 19

Przepisy ogólne w umowach o grant

1. Umowa o grant określa prawa i obowiązki uczestników względem Wspólnoty, zgodnie z decyzją […/…], niniejszym rozporządzeniem, rozporządzeniem finansowym i jego zasadami wykonawczymi oraz zgodnie z ogólnymi zasadami prawa wspólnotowego.

Umowa o grant określa również, zgodnie z wyżej wymienionymi warunkami, prawa i obowiązki podmiotów prawnych, które status uczestnika uzyskały dopiero w trakcie trwania działania pośredniego.

2. Tam, gdzie jest to właściwe, umowa o grant określa, jaka część wkładu finansowego Wspólnoty opiera się na zasadzie zwrotu kosztów kwalifikowanych, a jaka część opiera się na stawkach jednolitych (w tym skali kosztów jednostkowych) lub stawkach ryczałtowych.

3. Umowa o grant określa, jakie zmiany w składzie konsorcjum wymagają uprzedniej publikacji zaproszenia do składania wniosków.

4. Umowa o grant wymaga składania Komisji okresowych sprawozdań z postępu prac dotyczących realizacji przedmiotowego działania pośredniego.

5. Tam, gdzie jest to właściwe, umowa o grant może stanowić, że Komisja musi zostać z góry powiadomiona o każdym planowanym przeniesieniu prawa własności do nowej wiedzy na stronę trzecią.

6. Jeśli umowa o grant wymaga od uczestników przeprowadzania działań, z których korzyści odnosi strona trzecia, uczestnicy informują o tym powszechnie oraz określają, oceniają i wybierają stronę trzecią w sposób przejrzysty, sprawiedliwy i bezstronny. Jeśli zostało to przewidziane w programie prac, umowa o grant określa kryteria wyboru strony trzeciej. Komisja zastrzega sobie prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec wyboru strony trzeciej.

7. Komisja opracowuje wzór umowy o grant zgodny z niniejszym rozporządzeniem.

8. Wzór umowy o grant uwzględnia zasady zawarte w Europejskiej Karcie Naukowca oraz Kodeksie postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych[10]. Uwzględnia on również, o ile jest to uzasadnione, synergie z wszystkimi poziomami kształcenia; gotowość i możliwość wspierania dialogu i dyskusji o zagadnieniach naukowych i wynikach badań z szerokimi kręgami społeczeństwa, wykraczającymi poza środowisko naukowe; działania mające na celu zwiększenie udziału oraz wzmocnienie roli kobiet w badaniach; oraz działania dotyczące społeczno-ekonomicznych aspektów badań naukowych.

Artykuł 20

Przepisy dotyczące praw dostępu, wykorzystania i upowszechniania

1. Umowa o grant określa obowiązki uczestników w zakresie praw dostępu, wykorzystania i upowszechniania, o ile obowiązki te nie zostały ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

W tym celu umowa o grant ustanawia wymóg przedłożenia Komisji planu wykorzystania i upowszechniania nowej wiedzy.

2. Umowa o grant może określać, pod jakimi warunkami uczestnicy mogą sprzeciwić się przeprowadzeniu przez określonych, upoważnionych przedstawicieli Komisji technologicznej kontroli wykorzystania i upowszechniania nowej wiedzy.

Artykuł 21

Przepisy dotyczące rozwiązania umowy

Umowa o grant precyzuje powody jej częściowego lub pełnego rozwiązania, w szczególności z powodu niedotrzymania warunków niniejszego rozporządzenia, braku odpowiednich wyników lub naruszenia warunków umowy, jak również konsekwencje niedotrzymania warunków umowy przez uczestnika dla pozostałych uczestników.

Artykuł 22

Przepisy szczególne

1. W przypadku działań pośrednich wspierających istniejące infrastruktury badawcze oraz, tam gdzie jest to właściwe, nowe infrastruktury badawcze, umowa o grant może zawierać postanowienia szczególne dotyczące poufności, obwieszczania, praw dostępu oraz zobowiązań, które to postanowienia mogą mieć skutki dla użytkowników tych infrastruktur.

2. W przypadku działań pośrednich wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców umowa o grant może zawierać postanowienia szczególne dotyczące poufności, praw dostępu oraz zobowiązań, odnoszące się do naukowców czerpiących korzyści z działania.

3. W przypadku działań pośrednich w dziedzinach badań dotyczących bezpieczeństwa oraz przestrzeni kosmicznej umowa o grant może zawierać postanowienia szczególne dotyczące poufności, klasyfikacji informacji niejawnych, praw dostępu oraz przeniesienia praw własności do nowej wiedzy i jej wykorzystania.

4. Tam, gdzie jest to właściwe, umowa o grant dla działań pośrednich związanych z kwestiami bezpieczeństwa, innych niż te wymienione w ust. 3, również może zawierać tego rodzaju postanowienia szczególne.

Artykuł 23

Podpisanie i przystąpienie

Umowa o grant wchodzi w życie po podpisaniu przez koordynatora i Komisję.

Umowa ma zastosowanie do każdego uczestnika, który formalnie do niej przystąpił.

PODSEKCJA 4 KONSORCJA

ARTYKUł 24

Umowy konsorcyjne

Jeśli zaproszenie do składania wniosków nie stanowi inaczej, wszystkie podmioty prawne pragnące uczestniczyć w działaniu pośrednim zawierają umowę, zwaną dalej „umową konsorcyjną”, w celu uregulowania następujących kwestii:

(a) wewnętrznej organizacji konsorcjum;

(b) podziału wkładu finansowego Wspólnoty;

(c) dodatkowych zasad upowszechniania i wykorzystywania obejmujących, jeśli jest to uzasadnione, uzgodnienia dotyczące praw własności intelektualnej;

(d) rozstrzygania wewnętrznych sporów.

Artykuł 25

Koordynator

1. Podmioty prawne pragnące uczestniczyć w działaniu pośrednim wyznaczają ze swego kręgu jednego uczestnika, który pełni rolę koordynatora i podejmuje następujące działania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, rozporządzeniem finansowym, jego zasadami wykonawczymi oraz umową o grant:

(a) zapewnia, że podmioty prawne wymienione w umowie o grant spełniają formalne warunki związane z przystąpieniem do umowy o grant, określone w tejże;

(b) otrzymuje wkład finansowy Wspólnoty i dokonuje jego podziału;

(c) zapewnia właściwe prowadzenie rachunków finansowych i ksiąg rachunkowych oraz informuje Komisję o podziale wkładu finansowego Wspólnoty zgodnie z art. 36;

(d) zapewnia właściwą i sprawną komunikację między uczestnikami a Komisją.

2. Koordynator zostaje określony w umowie o grant.

Wyznaczenie nowego koordynatora wymaga pisemnej zgody Komisji.

Artykuł 26

Zmiany w składzie konsorcjum

1. Uczestnicy działania pośredniego mogą zaproponować przystąpienie nowego uczestnika do konsorcjum lub wykluczenie uczestnika z konsorcjum.

2. Każdy podmiot prawny, który przyłącza się do trwającego działania, przystępuje do umowy o grant.

3. Jeśli przewiduje to umowa o grant, konsorcjum publikuje zaproszenie do składania wniosków i informuje o nim powszechnie, wykorzystując specjalne nośniki informacji, przede wszystkim strony internetowe siódmego programu ramowego, prasę specjalistyczną, broszury oraz krajowe punkty kontaktowe utworzone przez państwa członkowskie i państwa stowarzyszone.

Konsorcjum ocenia oferty na podstawie kryteriów, które były stosowane przy rozpoczęciu działania pośredniego, i z pomocą niezależnych ekspertów wyznaczonych przez konsorcjum zgodnie z zasadami określonymi w art. 15, względnie art. 17.

4. Konsorcjum powiadamia Komisję o wszelkich zmianach w swoim składzie; Komisja może wnieść sprzeciw w ciągu 45 dni od daty otrzymania powiadomienia.

Zmiany w składzie konsorcjum w związku z propozycjami innych zmian w umowie o grant, które nie są bezpośrednio związane ze zmianą składu, wymagają pisemnej zgody Komisji.

PODSEKCJA 5 MONITOROWANIE PROGRAMÓW I DZIAłAń POśREDNICH ORAZ PRZEKAZYWANIE INFORMACJI

ARTYKUł 27

Monitorowanie

Komisja monitoruje realizację działań pośrednich na podstawie okresowych sprawozdań z postępu prac składanych zgodnie z art. 19 ust. 4.

W szczególności Komisja monitoruje realizację planu wykorzystania i upowszechniania nowej wiedzy, składanego zgodnie z art. 20 ust. 1 akapit drugi. W tym celu Komisja może skorzystać z pomocy niezależnych ekspertów wyznaczonych zgodnie z art. 17.

Komisja monitoruje siódmy program ramowy, jego programy szczegółowe oraz, tam gdzie jest to właściwe, poprzednie programy ramowe, korzystając z pomocy niezależnych ekspertów wyznaczonych zgodnie z art. 17. Komisja może dodatkowo ustanawiać grupy niezależnych ekspertów, wyznaczonych zgodnie z art. 17, jako doradców do spraw realizacji wspólnotowej polityki w dziedzinie badań naukowych.

Artykuł 28

Udostępniane informacje

1. Na żądanie Komisja udostępnia państwom członkowskim lub państwom stowarzyszonym posiadane przez nią użyteczne informacje dotyczące nowej wiedzy, która jest wynikiem prac prowadzonych w ramach działania pośredniego, pod warunkiem, że spełnione są następujące warunki:

(a) informacje te są istotne dla polityki publicznej;

(b) uczestnicy nie przedstawili należycie uzasadnionych i wystarczających powodów dla nieudostępnienia tych informacji.

2. W żadnych okolicznościach udostępnienie informacji zgodnie z ust. 1 nie przenosi żadnych praw lub zobowiązań Komisji lub uczestników na odbiorcę informacji.

Jednakże dopóki informacje te nie zostaną upublicznione lub udostępnione przez uczestników, lub nie zostaną przekazane Komisji bez zastrzeżenia ich poufności, odbiorca informacji traktuje je jako poufne.

Sekcja 3Wkład finansowy Wspólnoty

PODSEKCJA 1 KWALIFIKOWANIE DO FINANSOWANIA ORAZ FORMY GRANTÓW

Artykuł 29

Kwalifikowanie do finansowania

1. Niżej wymienione podmioty prawne uczestniczące w działaniu pośrednim mogą otrzymać wsparcie finansowe Wspólnoty:

(a) podmioty prawne, które mają siedzibę w państwie członkowskim lub w państwie stowarzyszonym, lub które zostały utworzone na mocy prawa wspólnotowego,

(b) międzynarodowe organizacje o znaczeniu europejskim,

(c) podmioty prawne, które mają siedzibę w partnerskim kraju współpracy międzynarodowej.

2. W przypadku biorących udział organizacji międzynarodowych innych niż międzynarodowe organizacje o znaczeniu europejskim, lub podmiotów prawnych mających siedzibę w państwie trzecim innym niż partnerski kraj współpracy międzynarodowej, wkład finansowy Wspólnoty może zostać przyznany pod warunkiem, że spełniony został przynajmniej jeden z poniższych warunków:

(a) jeśli w programach szczegółowych lub w odpowiednim programie prac przewidziano taką możliwość,

(b) jeśli ma to zasadnicze znaczenie dla przeprowadzenia działania pośredniego,

(c) jeśli takie finansowanie jest przewidziane w dwustronnej umowie o współpracy naukowej i technicznej lub w innej umowie zawartej między Wspólnotą a państwem, w którym podmiot prawny ma swoją siedzibę.

Artykuł 30

Formy grantów

1. Wkład finansowy Wspólnoty, w przypadku grantów określonych w załączniku III część a) do siódmego programu ramowego, opiera się na zwrocie kosztów kwalifikowanych.

Jednakże wkład finansowy Wspólnoty może mieć również formę finansowania według jednolitych stawek, w tym skali kosztów jednostkowych, lub stawek ryczałtowych, albo być połączeniem zwrotu kosztów kwalifikowanych z finansowaniem według jednolitych stawek lub stawkami ryczałtowymi. Wkład finansowy Wspólnoty może mieć również formę stypendiów lub nagród.

2. Wkład finansowy Wspólnoty jest obliczany w odniesieniu do kosztów całego działania pośredniego i jest oparty na kosztach wykazanych przez każdego uczestnika.

Artykuł 31

Zwrot kosztów kwalifikowanych

1. Działania pośrednie są współfinansowane przez uczestników.

Wkład finansowy Wspólnoty mający na celu zwrot kosztów kwalifikowanych nie może prowadzić do osiągnięcia zysku.

2. Wpływy są uwzględniane przy obliczaniu i wypłacie grantu na koniec realizacji działania.

3. Koszty poniesione dla realizacji działania pośredniego uznawane są za kwalifikowane, jeśli spełniają następujące warunki:

(a) muszą zostać rzeczywiście poniesione;

(b) muszą zostać poniesione podczas trwania działania, za wyjątkiem końcowych sprawozdań, jeśli tak stanowi umowa o grant;

(c) muszą zostać określone zgodnie ze zwyczajowo przyjętymi przez uczestnika zasadami i praktykami rachunkowości i zarządzania, oraz muszą zostać poniesione wyłącznie dla osiągnięcia celów i zamierzonych wyników działania pośredniego, z zachowaniem zasad gospodarności, skuteczności i wydajności;

(d) muszą zostać zaksięgowane jako zapłacone w księgach rachunkowych uczestnika oraz, w przypadku jakiegokolwiek wkładu strony trzeciej, w księgach rachunkowych strony trzeciej;

(e) muszą wykluczać koszty niekwalifikowane, w szczególności dające się określić podatki pośrednie, w tym podatek od wartości dodanej, opłaty celne, należne odsetki, rezerwy na możliwe przyszłe straty lub obciążenia, straty z tytułu kursu wymiany walut, koszty związane ze stopą zwrotu z kapitału, koszty zadeklarowane lub poniesione lub zwrócone w związku z innym projektem Wspólnoty, zobowiązania i koszty ich obsługi, wydatki zbędne lub nieprzemyślane oraz wszelkie inne koszty, które nie spełniają warunków określonych w lit. a) do d).

Do celów lit. a) mogą zostać wykorzystane przeciętne koszty personelu, jeśli odpowiadają one praktykom rachunkowości i zasadom zarządzania uczestnika, i nie odbiegają znacząco od rzeczywistych kosztów.

Artykuł 32

Bezpośrednie i pośrednie koszty kwalifikowane

1. Do kosztów kwalifikowanych zalicza się koszty, które mogą zostać przypisane bezpośrednio do działania, dalej zwane „bezpośrednimi kosztami kwalifikowanymi”, oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, koszty, które nie mogą zostać bezpośrednio przypisane do działania, ale które zostały poniesione w bezpośrednim związku z przypisanymi do działania bezpośrednimi kosztami kwalifikowanymi, zwane dalej „pośrednimi kosztami kwalifikowanymi”.

2. Dla pokrycia pośrednich kosztów kwalifikowanych każdy uczestnik może wybrać jednolitą stawkę, stanowiącą określony procent jego całkowitych bezpośrednich kosztów kwalifikowanych pomniejszonych o bezpośrednie koszty kwalifikowane umów podwykonawstwa.

3. Szczególnie w przypadku działań koordynacyjnych i wspierających oraz, tam gdzie jest to stosowne, działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców, umowa o grant może stanowić, że zwrot pośrednich kosztów kwalifikowanych jest ograniczony do określonego maksymalnego procentu bezpośrednich kosztów kwalifikowanych pomniejszonych o bezpośrednie koszty kwalifikowane umów podwykonawstwa.

Artykuł 33

Dopuszczalne poziomy wsparcia finansowego

1. W przypadku działań w zakresie badań i rozwoju technologicznego wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 50 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

Jednakże w przypadku organów publicznych, szkół średnich i uczelni wyższych, organizacji badawczych oraz MŚP wkład ten może wynosić maksymalnie 75 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

2. W przypadku działań w zakresie demonstracji wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 50 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

3. W przypadku działań w zakresie badań pionierskich, działań koordynacyjnych i wspierających oraz działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców, wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 100 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

4. W przypadku kosztów administracyjnych, świadectw kontroli i pozostałych działań, które nie są uwzględnione w ust. 1, 2 i 3, wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 100 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

Pozostałe działania, o których mowa w poprzednim akapicie, obejmują między innymi działania szkoleniowe, które nie są objęte systemem finansowania kształcenia zawodowego i rozwoju kariery naukowców, koordynację, nawiązywanie kontaktów oraz upowszechnianie.

5. Do celów ust. 1 do 4 koszty kwalifikowane pomniejszone o wpływy są uwzględniane przy obliczaniu wkładu finansowego Wspólnoty.

6. Ustępy 1 do 5 mają, tam gdzie jest to stosowne, zastosowanie w przypadku działań pośrednich finansowanych w całości na podstawie stawek ryczałtowych lub według jednolitych stawek.

Artykuł 34

Sprawozdawczość w zakresie kosztów kwalifikowanych i ich kontrola

1. Komisji należy składać okresowe sprawozdania dotyczące kosztów kwalifikowanych, odsetek z zaliczek oraz wpływów związanych z przedmiotowym działaniem pośrednim, które tam, gdzie jest to stosowne, są poświadczone świadectwem kontroli sporządzonym zgodnie z rozporządzeniem finansowym i jego zasadami wykonawczymi.

W sprawozdaniu należy wykazać istnienie finansowania uzupełniającego w odniesieniu do przedmiotowego działania oraz, tam gdzie jest to stosowne, poświadczyć je świadectwem kontroli na koniec realizacji działania.

2. W przypadku organów publicznych, organizacji badawczych oraz szkół średnich i uczelni wyższych, świadectwo kontroli wymagane zgodnie z ust. 1 może zostać wystawione przez upoważnionego urzędnika publicznego.

Artykuł 35

Sieci doskonałości

1. Jeśli program prac nie stanowi inaczej, wkład finansowy Wspólnoty na rzecz sieci doskonałości ma formę stawki ryczałtowej obliczonej na podstawie liczby naukowców, którzy mają zostać włączeni do sieci doskonałości, oraz czasu trwania działania.

2. Kwota podstawowa stawki ryczałtowej wypłacanej na podstawie ust. 1 wynosi 23 500 EUR rocznie na jednego naukowca.

Wysokość tej kwoty jest dostosowywana przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem finansowym i zasadami wykonawczymi.

3. Program prac określa maksymalną liczbę uczestników oraz tam, gdzie jest to właściwe, maksymalną liczbę naukowców, która może służyć za podstawę obliczenia maksymalnej stawki ryczałtowej zgodnie z ust. 1. Jednakże tam, gdzie jest to właściwe, liczba uczestników może wykraczać poza maksymalną ich liczbę służącą do określenia wkładu finansowego.

4. Wypłata stawki ryczałtowej zgodnie z ust. 1 następuje w postaci okresowych rat.

Raty okresowe są wypłacane na podstawie oceny bieżącej realizacji wspólnego programu działań poprzez kontrolę integracji zasobów i możliwości badawczych w oparciu o wskaźniki uzgodnione z konsorcjum i określone w umowie o grant.

Podsekcja 2Wypłata, podział, zwrot i zabezpieczenia

ARTYKUł 36

Wypłata i podział

1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany uczestnikom za pośrednictwem koordynatora.

2. Koordynator prowadzi dokumentację księgową umożliwiającą ustalenie w dowolnym momencie, jaka część funduszy wspólnotowych została przydzielona każdemu z uczestników.

Na żądanie koordynator przekazuje te informacje Komisji.

Artykuł 37

Zwrot

Komisja może podjąć decyzję o zwrocie zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Artykuł 38

Kwoty zatrzymane dla pokrycia ryzyka

1. W zależności od poziomu ryzyka związanego z nieodzyskaniem kwot należnych Wspólnocie, Komisja może zostać zatrzymać niewielki procent wkładu finansowego Wspólnoty przeznaczonego dla każdego uczestnika działania pośredniego, w celu pokrycia wszelkich należnych, ale niezwróconych przez uczestników tego działania kwot.

2. Ustęp 1 nie stosuje się do:

(a) organów publicznych, podmiotów prawnych, których udział w działaniu pośrednim jest gwarantowany przez państwo członkowskie lub państwo stowarzyszone, oraz szkół średnich i uczelni wyższych;

(b) uczestników działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców, uczestników działań w zakresie badań pionierskich oraz uczestników działań prowadzonych na rzecz określonych grup, za wyjątkiem działań prowadzonych na rzecz MŚP.

Uczestnicy określeni w lit. (a) i (b) są odpowiedzialni jedynie za swoje własne zobowiązania.

3. Zatrzymane kwoty stanowią dochody przypisywane siódmemu programowi ramowemu w rozumieniu art. 18 ust. 2 rozporządzenia finansowego.

4. Na zakończenie realizacji programu ramowego ustala się szacunkową kwotę wymaganą do pokrycia pozostałego ryzyka. Część kwoty zatrzymanej dla pokrycia ryzyka, która przekracza kwotę wymienioną w poprzednim zdaniu, jest ponownie przypisywana programowi ramowemu i stanowi dochód przeznaczony na określony cel.

Rozdział IIIUpowszechnianie i wykorzystanie oraz prawa dostępu

Sekcja 1Nowa wiedza

PODSEKCJA 1 WłASNOść

ARTYKUł 39

Prawo własności do nowej wiedzy

1. Nowa wiedza jest własnością Wspólnoty w następujących przypadkach:

(a) działań koordynacyjnych i wspierających w postaci zakupu lub usługi, które podlegają określonym w rozporządzeniu finansowym przepisom dotyczącym zamówień publicznych;

(b) działań koordynacyjnych i wspierających związanych z niezależnymi ekspertami.

2. Nowa wiedza, która powstała w wyniku prac prowadzonych w ramach działań pośrednich niewymienionych w ust. 1, jest własnością uczestników, którzy przeprowadzili prace prowadzące do jej powstania.

3. W przypadku gdy osoby zatrudnione przez uczestnika lub inne osoby pracujące dla tegoż roszczą prawa do nowej wiedzy, uczestnik podejmuje odpowiednie kroki aby zapewnić, że ze wspomnianych praw można korzystać w sposób zgodny ze zobowiązaniami uczestnika wynikającymi z umowy o grant.

Artykuł 40

Współwłasność nowej wiedzy

1. Jeśli kilku uczestników wspólnie prowadziło prace prowadzące do powstania nowej wiedzy i udział każdego z nich w tych pracach jest niemożliwy do ustalenia, ta nowa wiedza jest współwłasnością ich wszystkich.

2. Jeśli nie zostało zawarte porozumienie dotyczące podziału oraz warunków korzystania ze wspomnianego prawa współwłasności, każdy ze współwłaścicieli może przyznawać stronom trzecim niewyłączne licencje, wykluczające możliwość przyznawania sublicencji, pod następującymi warunkami:

(a) uprzedniego powiadomienia pozostałych współwłaścicieli;

(b) świadczenia sprawiedliwego i godziwego odszkodowania na ich rzecz.

Artykuł 41

Prawo własności do nowej wiedzy na rzecz określonych grup

Artykuł 39 ust. 2 i art. 40 ust. 1 nie mają zastosowania do działań prowadzonych na rzecz określonych grup. W przypadku tych działań nowa wiedza jest współwłasnością uczestników będących członkami określonej grupy, na rzecz której prowadzono działanie, chyba że uczestnicy postanowili inaczej.

W przypadku gdy właściciele nowej wiedzy nie są członkami wspomnianej grupy, zapewniają oni, że grupie tej przyznane są wszystkie niezbędne prawa do nowej wiedzy, tak by wiedza ta mogła być upowszechniana i wykorzystywana zgodnie z tym co przewidziano w załączniku technicznym do umowy o grant.

Artykuł 42

Przeniesienie prawa własności do nowej wiedzy

1. W przypadku gdy uczestnik przenosi na cesjonariusza prawo własności do nowej wiedzy, przenosi on również swoje zobowiązania wynikające z umowy o grant, w szczególności dotyczące przyznawania praw dostępu oraz upowszechniania i wykorzystania.

2. Jeśli uczestnik jest zobowiązany przenieść prawa dostępu, powiadamia o tym wcześniej, z zastrzeżeniem swoich zobowiązań dotyczących poufności, pozostałych uczestników tego samego działania i udziela im wystarczających informacji o cesjonariuszu, tak by mogli oni korzystać ze swoich praw dostępu zgodnie z umową o grant.

Pozostali uczestnicy mogą jednakże, w formie pisemnej umowy, zrezygnować ze swojego prawa do indywidualnego uprzedniego powiadomienia w przypadku przeniesienia prawa własności z jednego uczestnika na dokładnie określoną stronę trzecią.

3. Po dokonaniu powiadomienia zgodnie z ust. 2 akapit pierwszy pozostali uczestnicy mogą wnieść sprzeciw wobec każdego przeniesienia prawa własności, które wpłynęłoby niekorzystnie na ich prawa dostępu.

W przypadku gdy pozostali uczestnicy udowodnią, że ich prawa zostałyby naruszone, planowane przeniesienie prawa własności może nastąpić dopiero po osiągnięciu porozumienia między zainteresowanymi uczestnikami.

4. Tam, gdzie jest to właściwe, umowa o grant może dodatkowo stanowić, że Komisja musi zostać z góry powiadomiona o każdym planowanym przeniesieniu prawa własności na stronę trzecią.

Artykuł 43

Utrzymanie europejskiej konkurencyjności oraz przestrzeganie zasad etycznych

Komisja może wnieść sprzeciw wobec przeniesienia prawa własności do nowej wiedzy na podmiot prawny mający siedzibę w państwie trzecim niestowarzyszonym z siódmym programem ramowym, lub wobec przyznania wyłącznej licencji do nowej wiedzy takiemu podmiotowi, jeśli uzna, że nie służy to wzmocnieniu konkurencyjności gospodarki europejskiej lub jest sprzeczne z zasadami etycznymi.

W takich przypadkach nie może nastąpić przeniesienie prawa własności lub przyznanie wyłącznej licencji, chyba że Komisja jest przekonana, iż zostały podjęte odpowiednie środki ochrony.

PODSEKCJA 2 OCHRONA, PUBLIKACJA, UPOWSZECHNIANIE I WYKORZYSTANIE

ARTYKUł 44

Ochrona nowej wiedzy

1. W przypadku gdy nowa wiedza może mieć zastosowanie przemysłowe lub handlowe, właściciel takiej wiedzy zapewnia jej odpowiednią i skuteczną ochronę, zgodnie z właściwymi przepisami prawa oraz przy należytym uwzględnieniu uzasadnionych interesów, zwłaszcza interesów ekonomicznych, uczestników przedmiotowego działania pośredniego.

Jeśli uczestnik powołuje się na swój uzasadniony interes, musi w każdym przypadku udowodnić, że jego nieuwzględnienie wyrządziłoby mu nieproporcjonalnie dużą szkodę.

2. Jeśli właściciel nowej wiedzy nie chroni nowej wiedzy, którą posiada, oraz nie przenosi praw własności do niej na innego uczestnika zgodnie z art. 42 ust. 1 i 2, nie można podjąć żadnych działań w zakresie upowszechniania przed powiadomieniem o tym Komisji.

W takim przypadku Komisja może, za zgodą danego uczestnika, zostać właścicielem tej nowej wiedzy i podjąć działania mające na celu jej odpowiednią i skuteczną ochronę. Dany uczestnik może nie wyrazić zgody jedynie wtedy, kiedy potrafi udowodnić, że wyrządziłoby to nieproporcjonalnie dużą szkodę jego uzasadnionym interesom.

Artykuł 45

Oświadczenie związane z finansowym wsparciem Wspólnoty

Wszystkie publikacje, wnioski patentowe złożone przez lub w imieniu któregokolwiek z uczestników oraz wszelkie inne formy upowszechnienia nowej wiedzy muszą zawierać oświadczenie wskazujące na fakt, że wiedza ta powstała przy pomocy finansowego wsparcia Wspólnoty.

Treść tego oświadczenia zostaje określona w umowie o grant.

Artykuł 46

Wykorzystanie i upowszechnianie

1. Uczestnicy wykorzystują nową wiedzę, której są właścicielami, lub też zapewniają, że jest ona wykorzystywana.

2. Każdy uczestnik zapewnia możliwie szybkie upowszechnienie nowej wiedzy, której jest właścicielem. W przypadku gdy nie udaje mu się tego dokonać, Komisja może sama upowszechniać nową wiedzę.

3. Działania w zakresie upowszechniania muszą być zgodne z prawami własności intelektualnej, uzasadnionymi interesami właścicieli nowej wiedzy oraz uwzględniać kwestię poufności.

4. Uczestnicy powiadamiają z wyprzedzeniem pozostałych zainteresowanych uczestników o wszelkich działaniach podjętych w zakresie upowszechniania.

Po dokonaniu takiego powiadomienia każdy z uczestników może wnieść sprzeciw jeśli uważa, że jego uzasadnionym interesom w odniesieniu do nowej wiedzy zostałaby wyrządzona nieproporcjonalnie duża szkoda. W takich przypadkach działanie w zakresie upowszechniania nie może zostać przeprowadzone, chyba że zostaną podjęte odpowiednie kroki w celu zabezpieczenia tych uzasadnionych interesów.

Artykuł 47

Upowszechnianie w odniesieniu do działań w zakresie badań pionierskich

W przypadku działań w zakresie badań pionierskich uczestnicy aktywnie działają na rzecz upowszechniania nowej wiedzy i uwzględniają przy tym potrzebę ochrony praw własności intelektualnej, korzyści płynące z szybkiego upowszechniania, kwestię poufności oraz uzasadnione interesy uczestników.

SEKCJA 2 PRAWA DOSTęPU DO ISTNIEJąCEJ I NOWEJ WIEDZY

ARTYKUł 48

Istniejąca wiedza

Uczestnicy mogą w pisemnej umowie określić istniejącą wiedzę wymaganą dla potrzeb danego działania pośredniego oraz, tam gdzie jest to stosowne, mogą wykluczyć określoną istniejącą wiedzę.

Artykuł 49

Zasady

1. Wnioski o przyznanie praw dostępu są składane w formie pisemnej.

2. O ile właściciel istniejącej lub nowej wiedzy nie postanowił inaczej, prawa dostępu nie obejmują prawa do przyznawania sublicencji.

3. Przyznanie wyłącznych licencji na nową lub istniejącą wiedzę jest możliwe pod warunkiem, że wszyscy pozostali uczestnicy pisemnie potwierdzają rezygnację ze swoich praw dostępu do tej wiedzy.

4. Bez uszczerbku dla ust. 3 każda umowa przewidująca prawa dostępu do nowej lub istniejącej wiedzy dla uczestników lub stron trzecich musi zapewnić, że potencjalne prawa dostępu pozostałych uczestników pozostają nienaruszone.

5. Uczestnicy tego samego działania powiadamiają się nawzajem możliwie szybko o wszystkich ograniczeniach w przyznawaniu praw dostępu do istniejącej wiedzy, a także o wszystkich innych ograniczeniach, które mogłyby w znaczący sposób wpłynąć na przyznawanie praw dostępu.

6. Zakończenie przez uczestnika udziału w działaniu pośrednim nie wpływa w żaden sposób na jego zobowiązanie do przyznania praw dostępu pozostałym uczestnikom tego samego działania na warunkach określonych w umowie o grant.

Artykuł 50

Prawa dostępu w celu realizacji działań pośrednich

1. Prawa dostępu do nowej wiedzy są przyznawane pozostałym uczestnikom tego samego działania pośredniego, jeśli jest to konieczne dla umożliwienia tym uczestnikom przeprowadzenia własnych prac w ramach tego działania pośredniego.

Tego rodzaju prawa dostępu przyznawane są nieodpłatnie.

2. Prawa dostępu do istniejącej wiedzy są przyznawane pozostałym uczestnikom tego samego działania pośredniego, jeśli jest to konieczne dla umożliwienia tym uczestnikom przeprowadzenia własnych prac w ramach tego działania pośredniego i jeśli dany uczestnik jest uprawniony do ich przyznania.

Tego rodzaju prawa dostępu przyznawane są nieodpłatnie, chyba że przed przystąpieniem do umowy o grant wszyscy uczestnicy ustalili inaczej.

Jednakże podmioty RTD przyznają prawa dostępu do istniejącej wiedzy nieodpłatnie.

Artykuł 51

Prawa dostępu w celu wykorzystania

1. Uczestnicy tego samego działania pośredniego korzystają z praw dostępu do nowej wiedzy, jeśli wiedza ta jest potrzebna do wykorzystania ich własnej nowej wiedzy.

Takie prawa dostępu przyznawane są na sprawiedliwych i rozsądnych warunkach lub nieodpłatnie.

2. Uczestnicy tego samego działania pośredniego korzystają z praw dostępu do istniejącej wiedzy, jeśli wiedza ta jest potrzebna do wykorzystania ich własnej nowej wiedzy i jeśli dany uczestnik jest uprawniony do ich przyznania.

Takie prawa dostępu przyznawane są na sprawiedliwych i rozsądnych warunkach lub nieodpłatnie.

3. Wniosek o prawa dostępu zgodnie z ust. 1 lub ust. 2 może zostać złożony w okresie jednego roku od upływu następujących wydarzeń:

(a) zakończenia działania pośredniego;

(b) zakończenia udziału w działaniu przez właściciela istniejącej lub nowej wiedzy.

Zainteresowani uczestnicy mogą jednakże uzgodnić inny okres.

4. Z zastrzeżeniem zgody wszystkich przedmiotowych właścicieli, podmiotowi RTD przyznawane są na wymagających uzgodnienia sprawiedliwych i rozsądnych warunkach, prawa dostępu do nowej wiedzy, tak by mogli oni prowadzić dalsze prace badawcze.

5. Podmioty RTD przyznają nieodpłatnie prawa dostępu do istniejącej wiedzy, potrzebnej do wykorzystania nowej wiedzy powstałej w ramach działania pośredniego.

Artykuł 52

Dodatkowe przepisy dotyczące praw dostępu w ramach działań w zakresie badań pionierskich oraz działań prowadzonych na rzecz określonych grup

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 50 i 51, w przypadku działań w zakresie badań pionierskich prawa dostępu do nowej i istniejącej wiedzy służące realizacji lub wykorzystaniu przyznawane są nieodpłatnie.

2. Jeśli określona grupa, na rzecz której prowadzone jest działanie, reprezentowana jest przez podmiot prawny, który na jej miejscu uczestniczy w działaniu, podmiot ten może przyznawać sublicencje na wszelkie przyznane mu prawa dostępu tym członkom określonej grupy, którzy mają siedzibę w państwie członkowskim lub w państwie stowarzyszonym.

Rozdział IVEuropejski Bank Inwestycyjny

Artykuł 53

1. Wspólnota może przyznać Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI) dotację służącą pokryciu ryzyka kredytów udzielanych przez EBI dla wsparcia realizacji celów w zakresie badań naukowych określonych w siódmym programie ramowym („mechanizm finansowania oparty na podziale ryzyka”).

2. EBI udziela powyższych kredytów zgodnie z zasadami sprawiedliwości, przejrzystości, bezstronności i równego traktowania.

3. Komisja ma prawo wnieść sprzeciw wobec wykorzystania mechanizmu finansowania opartego na podziale ryzyka w przypadku określonych kredytów, na warunkach, które zostaną określone w umowie o grant zgodnie z programem prac.

Rozdział V Przepisy końcowe

Artykuł 54

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

[1] Dz.U. C […] z […], str. […].

[2] Dz.U. C […] z […], str. […].

[3] Dz.U. C […] z […], str. […].

[4] Opinia Parlamentu Europejskiego z kwietnia 2005 r. i decyzja Rady z […] r.

[5] Dz.U. C […] z […], str. […].

[6] Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

[7] Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1, zmienione rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 1261/2005 (Dz.U. L 201 z 2.8.2005, str. 3).

[8] Obowiązujące Wspólnotowe zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na badania i rozwój,Dz.U. C 45 z 17.2.1996, str. 5.

[9] Dz.U. L 124 z 20.5.2003, str. 36.

[10] Dz.U. L 75 z 22.3.2005, str. 67.