Bruksela, dnia 23.12.2004

COM(2004) 830 końcowy

2004/0284 (COD)

.

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się po Wspólnocie oraz rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 określające procedurę wdrażaniarozporządzenia (EWG) nr 1408/71

.

(przedstawiona przez Komisję)

UZASADNIENIE

1. WSTęP

Rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i 574/72 zostały zaktualizowane rozporządzeniem (WE) nr 118/97[1] i ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 631/2004[2] Parlamentu Europejskiego i Rady.

Niniejszy wniosek ma na celu aktualizację tych rozporządzeń Rady, aby odzwierciedlić zmiany w krajowym ustawodawstwie, a zwłaszcza w ustawodawstwie nowych Państw Członkowskich po zakończeniu negocjacji akcesyjnych. Ma również za zadanie zakończyć upraszczanie procedur otrzymywania opieki medycznej za granicą wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 631/2004[3] przez rozszerzenie niektórych tych zmian na identyczne procedury dotyczące odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

2. Komentarze do artykułów

Artykuł 1

Poprawki do rozporządzenia (EWG) nr 1408/71

Załączniki I, II, IIa, III, IV i VI do rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 zostaną zmienione zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Poprawki do rozporządzenia (EWG) nr 574/72

Usunięcie art. 60 ust. 5 i 6

Są to przepisy dotyczące odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych identyczne z art. 17 ust. 6 i 7 dotyczącymi świadczeń rzeczowych z tytułu choroby, które zostały zniesione przez rozporządzenie (WE) nr 631/2004. W tym samym celu uproszczenia należy również usunąć identyczne przepisy dotyczące odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Skreśla się ust. 5 art. 60 obligujący instytucję w miejscu zamieszkania do informowania właściwej instytucji w razie hospitalizacji o dniu przyjęcia do szpitala i prawdopodobnym czasie trwania hospitalizacji. W praktyce zawiadomienie o hospitalizacji jest mało użyteczne i coraz rzadziej stosowane.

Również w celu uproszczenia skreśla się ust. 6, który obliguje instytucję w miejscu zamieszkania do zawiadomienia właściwej instytucji w razie przyznania jakichkolwiek większych świadczeń rzeczowych.

Poprawka do art. 62

Poprawka ta rozciąga skreślenie art. 20 i poprawkę do art. 21 dotyczącego świadczeń rzeczowych z tytułu choroby przez rozporządzenie 631/2004 na równoległy przepis art. 62 dotyczącego wypadków przy pracy i chorób zawodowych: Artykuł 62 ust. 1-5 dotyczący jedynie osób zatrudnionych w międzynarodowym transporcie nie jest już potrzebny po wprowadzeniu Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz uregulowaniu prawa do świadczeń z tytułu choroby przez rozporządzenie 631/2004 dla wszystkich ubezpieczonych. Artykuł 62 ust. 6 i 7 stanowi, że osoba musi przedstawić instytucji w miejscu pobytu poświadczoną deklarację stwierdzające jej uprawnienia do świadczeń rzeczowych. Identyczne zobowiązanie dla świadczeń z tytułu choroby zostało zastąpione możliwością bezpośredniego dostępu do opieki medycznej bez potrzeby uprzedniego kontaktu z instytucją w miejscu pobytu, dlatego to samo powinno dotyczyć świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Poprawka do art. 63 ust. 2

Artykuł 63 ust. 2 będzie musiał zostać zmieniony w celu odzwierciedlenia skreślenia ust. 5 i 6 z art.. 60.

Poprawka do art. 66 ust. 1

Artykuł 66 ust. 1 będzie musiał zostać zmieniony w celu odzwierciedlenia skreślenia art. 20 przez rozporządzenie 631/2004.

Artykuł 3

Wejście w życie

Postanowienia porozumienia dwustronnego wymienione w załączniku III obejmujące nowe Państwa Członkowskie nadal mają zastosowanie i nie zostają zastąpione rozporządzeniem 1408/71 od momentu jego zastosowania w nowych Państwach Członkowskich, dlatego poprawki te muszą obowiązywać od daty akcesji, czyli od dnia 1 maja 2004 r.

3. KOMENTARZE DO ZAŁĄCZNIKA

1. POPRAWKA DO ROZDZIAłU I załącznika I

Rozdział I załącznika I definiuje znaczenie terminu „członek rodziny” tam, gdzie ustawodawstwo krajowe nie umożliwia odróżnienia członków rodziny od innych osób.

Sformułowanie po wyrazach „V. SŁOWACJA” otrzymuje brzmienie odzwierciedlające przyjęcie nowej ustawy nr 600/2003 Coll. o zasiłku na dziecko oraz poprawkę do ustawy nr 461/2003 Coll. o ubezpieczeniu społecznym.

2. Poprawka do rozdziału I załącznika II

Rozdział I załącznika II wymienia specjalne programy dla osób prowadzących działalność na własny rachunek, które są wyłączone z zakresu rozporządzenia na mocy czwartego akapitu art. 1 lit. j).

Zmiany w przedmiotowym ustawodawstwie francuskim przekazały inicjatywę ustanawiania niektórych programów obecnie wymienionych pod hasłem „H. FRANCJA” przedtem przysługującą zainteresowanym grupom krajowemu ustawodawcy. W wyniku tego nie spełniają już one warunku wyłączenia z rozporządzenia 1408/71, czego wymaga czwarty akapit art. 1 lit. j), ale pozostają w zwykłym zakresie tego rozporządzenia. Należy odpowiednio zmienić odniesienie pod hasłem „H. FRANCJA”.

3. Poprawka do rozdziału II załącznika II

Rozdział II załącznika II wymienia specjalne zasiłki z tytułu urodzenia dziecka lub adopcji wyłączone z zakresu rozporządzenia, w tym z jego zasad dotyczących eksportu świadczeń.

Ustawodawca estoński przyznaje ryczałtowe świadczenie rodzinne, które ma skompensować jednorazowe koszty związane z adopcją dziecka. Ma ono ten sam cel co zasiłki adopcyjne cytowane w art. 1 lit. u) (i) rozporządzenia nr 1408/71 i wymienione w rozdziale II załącznika II. Odniesienie pod hasłem „E. ESTONIA" należy odpowiednio zmienić tak, aby wziąć to pod uwagę.

Łotewskie prawo zostało zmienione w celu wprowadzenia nowego zasiłku z tytułu adopcji dziecka, który składa się z ryczałtowej płatności za adopcję dziecka, które było przed adopcją umieszczone pod opieką instytucji. Odniesienie pod hasłem „L. ŁOTWA" należy odpowiednio zmienić tak, aby wziąć to pod uwagę.

W wyniku wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie Leclere C-43/99, zasiłki z tytułu urodzenia dziecka w Luksemburgu nie powinny być już uznawane za specjalne zasiłki z tytułu urodzenia dziecka, wyłączone z zakresu rozporządzenia, ale raczej za nadające się na eksport świadczenia rodzinne. Dlatego należy je usunąć spod hasła „N. LUKSEMBURG”.

Polskie prawo zostało zmienione tak, aby wprowadzić jednorazowe dodatkowe świadczenie do zasiłków rodzinnych w celu pokrycia dodatkowego kosztu związanego z urodzeniem dziecka. Odniesienie pod hasłem „S. POLSKA" należy odpowiednio zmienić tak, aby wziąć to pod uwagę.

4. Poprawki do załącznika IIa

Załącznik IIa zawiera specjalne świadczenia o charakterze nieskładkowym przyznawane odpowiednim osobom wyłącznie na terytorium Państwa Członkowskiego, w którym zamieszkują, na warunkach art. 10a rozporządzenia (EWG) nr 1408/71.

Niemieckie prawo zostało zmienione tak, aby wprowadzić podstawowe zabezpieczenie dla osób poszukujących pracy, zastępujące obecny zasiłek dla bezrobotnych oraz częściowo diety w ramach pomocy społecznej. Ten „zasiłek dla bezrobotnych II” stanowi mieszane świadczenie zawierające elementy ubezpieczenia społecznego oraz pomocy społecznej, ma charakter nieskładkowy i finansowane jest przez rząd, przez co spełnia kryteria uznania za specjalne świadczenie o charakterze nieskładkowym. Należy je wymienić pod hasłem „D. NIEMCY”. Jednakże w wypadku osób, które otrzymywały przedtem pieniężne zasiłki dla bezrobotnych, zasiłek dla bezrobotnych II obejmuje przez pierwsze dwa lata dodatek stanowiący odsetek różnicy między poprzednim, pieniężnym, zasiłkiem dla bezrobotnych i zasiłkiem dla bezrobotnych II. Z tym dodatkiem świadczenie jest pośrednio powiązane z uprzednim dochodem. Dlatego odniesienie pod hasłem „D. NIEMCY” nie wymienia zasiłku dla bezrobotnych II w razie kwalifikacji do tego dodatku.

Łotewskie prawo zostało zmienione tak, aby zastąpić poprzednią ustawę o pomocy społecznej ustawą o państwowych świadczeniach społecznych dla uzyskania jasności. Nie ma to żadnego wpływu na charakter dwóch świadczeń obecnie wymienionych w załączniku IIa, dlatego odniesienie pod hasłem „L. ŁOTWA” należy zmienić tak, aby odzwierciedlić tę zmianę w krajowej podstawie prawnej.

W Polsce podstawa prawna do przyznania renty obecnie zawarta w załączniku IIa została zmieniona bez zmiany charakteru świadczenia. Odniesienie pod hasłem „S. POLSKA" należy odpowiednio zmienić tak, aby wziąć to pod uwagę.

Słowacka władza ustawodawcza zniosła ustawę o ubezpieczeniu społecznym, która stwarzała uprawnienia do specjalnych świadczeń o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku IIa i zastąpiło ją nową ustawą. Na mocy nowej ustawy nie powstają nowe uprawnienia, ale, aby egzekwować uprawnienia już powstałe na mocy starej ustawy, odniesienie pod hasłem „V. SŁOWACJA” należy zmienić tak, aby odzwierciedlić tę zmianę w krajowym ustawodawstwie.

5. Poprawki do załącznika III

W załączniku III wymienione są postanowienia obowiązujących dwustronnych porozumień, które były w mocy przed zastosowaniem rozporządzenia w danym Państwie Członkowskim. Część A wymienia postanowienia porozumień dwustronnych, które nadal obowiązują mimo faktu, że postanowienia porozumień dwustronnych są na ogół zastępowane przez rozporządzenie (EWG) 1408/71, a część B wymienia te postanowienia porozumień dwustronnych, które nie dotyczą wszystkich osób, których dotyczy rozporządzenie.

Należy usunąć te zmieniające zapisy wprowadzone do części A i B załącznika II przez Traktat Akcesyjny, które wskazują na brak porozumień dwustronnych lub stwierdzą, że porozumienia dwustronne istnieją, ale żadne z ich postanowień nie spełnia warunków wymienienia w którejś z tych części. Nie są one potrzebne do zastosowania rozporządzenia 1408/71 i utrudniają czytanie załącznika III. Usunięcie tych zapisów zbiega się z proponowanymi zmianami w części A i B załącznika III przez ostateczny wniosek Komisji COM (2003) 468 dotyczący rozporządzenia 1408/71 przed akcesją. Wszystkie pozostałe zapisy należy ponownie ponumerować.

Wprowadzenie postanowień do części A załącznika III jest uzasadnione tylko w dwóch wypadkach: jeżeli dane postanowienia stwarzają korzystne skutki dla beneficjantów danego porozumienia, przez co odzwierciedlają prawo precedensowe Trybunału lub jeżeli dane postanowienia stanowią reakcję na szczególne, wyjątkowe okoliczności, zazwyczaj historyczne, a konsekwencje są ograniczone w czasie, przez wyczerpanie potencjalnych praw dla odpowiednich osób przez daną szczególną sytuację.

Porozumienia dwustronne między Republiką Czeską a Niemcami, między Republiką Czeską a Cyprem, między Republiką Czeską a Luksemburgiem oraz między Republiką Czeską a Słowacją zawierają postanowienia, które spełniają te warunki. Dlatego należy poprawić odpowiednie hasła.

Zapisy w części B załącznika III powinny być ograniczone do wyjątkowych obiektywnych sytuacji uzasadniających wyjątek od art. 3 ust. 1 rozporządzenia i art. 12, 39 i 42 Traktatu.

Postanowienia porozumienia dwustronnego między Republiką Czeską a Cyprem oraz między Austrią a Słowacją spełniają te wymogi.

Te postanowienia porozumień dwustronnych, które obowiązywały w chwili akcesji, będą obowiązywały nadal, ponieważ są zawarte w załączniku III i dlatego konieczne jest, aby odniesienie miało skutek wsteczny od daty akcesji.

6. Poprawka załącznika IV

Część A załącznika IV zawiera listę „ustaw wymienionych w art. 37 ust. 1 rozporządzenia, na mocy których kwota rent inwalidzkich jest niezależna od długości okresów ubezpieczenia”.

W Republice Czeskiej poziom rent inwalidzkich zależy od długości okresów ubezpieczenia (system typu „B”) z wyjątkiem renty z tytułu pełnego inwalidztwa dla osób, których pełne inwalidztwo powstało przed ukończeniem 18 roku życia i które nie były ubezpieczone przez wymagany okres. Świadczenie to jest przyznawane w ramach systemu ubezpieczeń emerytalnych, ale bez jakichkolwiek odliczeń ubezpieczeniowych i dlatego powinno być uwzględnione pod hasłem „B. REPUBLIKA CZESKA”.

Część C załącznika IV wymienia „przypadki wymienione w art. 46 ust. 1 lit. b) rozporządzenia, gdzie obliczenie świadczeń zgodnie z art. 46 ust. 2 rozporządzenia może zostać uchylone”, ponieważ podwójne obliczenie renty nigdy nie doprowadzi do uzyskania wyższego wyniku.

Na mocy ustawodawstwa czeskiego świadczenia pośmiertne można obliczać nie tylko w oparciu o wysokość renty inwalidzkiej lub emerytury faktycznie otrzymywanej przez zmarłego, ale także w oparciu o rentę inwalidzką lub emeryturę, do której zmarły byłby uprawniony w chwili śmierci. W takim wypadku wynik obliczenia proporcjonalnego zgodnie z art. 46 ust. 2 rozporządzenia dotyczącego emerytury może być wyższy niż wynik obliczenia krajowego, co stwarza konieczność dwukrotnego obliczenia. Bieżący zapis pod hasłem „B. REPUBLIKA CZESKA" wymaga poprawienia.

Na mocy ustawodawstwa estońskiego renty oparte na okresach ubezpieczenia nabyte przed 31 grudnia 1998 r. składają się z dwóch części, z których jedna stanowi kwotę ryczałtową. W takich wypadkach wynikiem krajowego obliczenia renty zawsze będzie kwota przynajmniej równa wynikowi obliczenia zgodnego z art. 46 ust. 2 rozporządzenia. Dlatego hasło „E. ESTONIA" należy odpowiednio zmienić.

Część D załącznika IV wymienia świadczenia i porozumienia wymienione w szczególnych przepisach art. 46b ust. 2 rozporządzenia odnośnie nakładania się świadczeń tego samego rodzaju w dwóch lub więcej Państwach Członkowskich.

Jako, że ustawodawstwo słowackie zostało zmienione, co objęło zniesienie instytucji „częściowej renty inwalidzkiej” bieżący zapis w części D załącznika IV należy odpowiednio zmienić w pkt 2) lit. g).

7. Poprawki do załącznika VI

Załącznik VI wymienia szczegółowe metody zastosowania ustawodawstwa w niektórych Państwach Członkowskich.

Punkt 4 lit. b) pod hasłem „Q. HOLANDIA” należy zmienić tak, aby było jasne, że czynnikiem decydującym o tym, czy świadczenie powinno zostać obliczone na mocy holenderskiego ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy dla osób zatrudnionych, czy też na mocy holenderskiego ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy dla osób pracujących na własny rachunek, jest to, czy dana osoba w chwili wystąpienia niezdolności do pracy pracowała jako pracownik najemny czy na własny rachunek.

Zapis w punkcie 7 pod hasłem „Q. HOLANDIA” dotyczący ustalania mającego zastosowanie ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych, należy zmienić tak, aby odzwierciedlał fakt rozszerzenia klasyfikacji niektórych osób przez holenderski Sąd Najwyższy jako pracowników najemnych lub zatrudnionych na własny rachunek na inną grupę osób. Dotyczy to osób prowadzących w Holandii działalność, z tytułu której na mocy krajowego prawa podlegają one jednocześnie programowi dla pracowników najemnych i dla osób zatrudnionych na własny rachunek.

4. ZASTOSOWANIE W KRAJACH EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO I W KONFEDERACJI SZWAJCARSKIEJ

Swobodny przepływ osób jest jednym z celów i zasad umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EEA), która weszła w życie 1 stycznia 1994 r.[4] W rozdziale 1 trzeciej części dotyczącym swobodnego przepływu osób, usług i kapitału, art. 28, 29 i 30 zajmują się swobodnym przepływem pracowników najemnych i zatrudnionych na własny rachunek. Co do szczegółów, to art. 29 ponownie przedstawia zasady wymienione w art. 42 Traktatu o WE w zakresie ubezpieczenia społecznego dla osób poruszających się w obrębie terytorium Wspólnoty. W konsekwencji, jeżeli ten projekt rozporządzenia zostanie przyjęty, będzie musiał obowiązywać w krajach członkowskich EEA.

Umowa między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony a konfederacją szwajcarską z drugiej strony w sprawie swobodnego przepływu osób, która weszła w życie 1 czerwca 2002 r.[5], zawiera art. 8 ponownie przedstawiający zasady wymienione w art. 42 Traktatu o WE w zakresie ubezpieczenia społecznego dla osób poruszających się w obrębie terytorium Wspólnoty. W konsekwencji, jeżeli ten projekt rozporządzenia zostanie przyjęty, będzie musiał obowiązywać w konfederacji szwajcarskiej.

2004/0284 (COD)

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się po Wspólnocie oraz rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 określające procedurę wdrażaniarozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej, a szczególnie artykuły 42 i 308 tego Traktatu,

uwzględniając wniosekKomisji[6],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Społeczno-Ekonomicznego[7],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu[8],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wraz z wejściem w życie rozporządzenia (WE) nr 631/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady[9] dostęp do świadczeń rzeczowych z tytułu choroby w okresie czasowego pobytu w innym Państwie Członkowskim nie wymaga już dodatkowych formalności innych niż przedstawienie dokumentu. Te dodatkowe wymagania, a zwłaszcza obowiązek systematycznego i z wyprzedzeniem przedstawiania poświadczonego oświadczenia z instytucji w miejscu pobytu, stanowiącego dowód uprawnienia do świadczeń rzeczowych oraz realizacja dodatkowych formalności po przybyciu na terytorium innego Państwa Członkowskiego, były oficjalnie wymagane, ale nie stosowano ich w praktyce. Ten sam formalny obowiązek wciąż istnieje w zakresie uzyskiwania świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w czasie pobytu w innym Państwie Członkowskim i również wydaje się niepotrzebnie restrykcyjne i o charakterze ograniczającym swobodny przepływ zainteresowanych osób. Dlatego celowe jest rozszerzenie uproszczonych procedur na przepisy dotyczące świadczeń rzeczowych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych zawartych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1408/71[10] i rozporządzeniu Rady (EWG) nr 574/72[11].

(2) Aby uwzględnić zmiany w ustawodawstwie niektórych Państw Członkowskich, a zwłaszcza w nowych Państwach Członkowskich od zakończenia negocjacji akcesyjnych należy zmienić załączniki do rozporządzenia (EWG) nr 1408/71. Pewne zmiany należy również wprowadzić do rozporządzenia (EWG) nr 574/72.

(3) W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenie (EWG) nr 574/72 .

(4) Aby zagwarantować pewność prawną i chronić uzasadnione oczekiwania zainteresowanych osób, konieczne jest zagwarantowanie, że niektóre przepisy zmieniające załącznik III do rozporządzenia 1408/71 nabiorą skuteczności wstecznie od 1 maja 2004 r.

(5) Traktat nie daje uprawnień innych niż wynikające z art. 308 do zastosowania odpowiednich środków w dziedzinie ubezpieczeń społecznych osobom innym niż osoby zatrudnione.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki I, II, IIa, III, IV i VI do rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 zostają zmienione zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W rozporządzeniu (EWG) nr 574/72 wprowadza się następujące zmiany:

(1) W art. 60 skreśla się pkt 5 i 6.

(2) Artykuł 62 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 62

Świadczenia w naturze w razie pobytu w Państwie Członkowskim innym niż Państwo właściwe

1. Aby otrzymać świadczenia rze czowe na mocy art. 55 ust. 1 lit. a) (i) rozporządzenia, osoba będąca pracownikiem najemnym lub zatrudniona na własny rachunek przedstawi dostawcy usług opieki dokument wystawiony przez właściwą instytucję, zaświadczający, że osoba ta jest uprawniona do świadczeń rzeczowych. Dokument ten zostanie przygotowany zgodnie z art. 2. Jeżeli dana osoba nie jest w stanie przedstawić tego dokumentu, skontaktuje się z instytucją w miejscu pobytu, która złoży wniosek do właściwej instytucji o poświadczone oświadczenie stwierdzające uprawnienia tej osoby do świadczeń rzeczowych.

Dokument wystawiony przez właściwą instytucję w celu uprawnienia do świadczeń zgodnie z art. 55 ust. 1 lit. a) (i) rozporządzenia w każdym indywidualnym wypadku będzie miał ten sam efekt w odniesieniu do dostawcy usług co krajowy dowód uprawnienia dla ubezpieczonych w instytucji w miejscu pobytu”.

2. Artykuł 60 ust. 9 rozporządzenia wdrażającego będzie obowiązywał przez analogię”.

(3) Artykuł 63 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Artykuł 60 ust. 9 rozporządzenia wdrażającego będzie obowiązywał przez analogię”.

(4) W art. 66 ust. 1 słowa „w art. 20 i 21” zostają zastąpione słowami „w art. 21”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Punkt 5 lit. a) (ii)-(ix) oraz pkt 5 lit. b) (ii) i (iv) Załącznika będą obowiązywały od 1 maja 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia […]

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach do rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 wprowadza się następujące zmiany:

1. W rozdziale II załącznika I rozdział „V. SŁOWACJA” otrzymuje brzmienie:

„V. SŁOWACJA

Dla potrzeb ustalania uprawnienia do świadczeń rzeczowych, na mocy przepisów rozdziału 1 tytułu III rozporządzenia, „członek rodziny” oznacza małżonka i/lub pozostające na utrzymaniu dziecko zgodnie z definicją w ustawie o zasiłkach na dziecko”.

2. W rozdziale I załącznika II rozdział „H. FRANCJA” otrzymuje brzmienie:

„H. FRANCJA

1. Programy uzupełniających świadczeń dla osób zatrudnionych na własny rachunek w zakresie działalności rzemieślniczej, przemysłowej, handlowej lub jako wolny zawód, programy uzupełniającego ubezpieczenia emerytalnego dla osób pracujących na własny rachunek w wolnym zawodzie, programy uzupełniającego ubezpieczenia dla osób pracujących na własny rachunek w wolnym zawodzie obejmujące inwalidztwo lub śmierć oraz programy uzupełniających świadczeń emerytalnych dla najemnych lekarzy i zawodów pomocniczych zgodnie z odpowiednimi wzmiankami w art. L.615-20, L.644-1, L.644-2, L.645-1 i L.723-14 Kodeksu Ubezpieczeń Społecznych.

2. Programy dodatkowych ubezpieczeń chorobowych i macierzyńskich dla osób zatrudnionych na własny rachunek w rolnictwie, zgodnie ze wzmianką w art. L.727-1 Kodeksu Wiejskiego”.

3. W rozdziale II załącznika II wprowadza się następujące zmiany:

(a) Rozdział „E. ESTONIA” otrzymuje brzmienie:

„E. ESTONIA

(a) Zasiłek z tytułu urodzenia dziecka

(b) Zasiłek adopcyjny”

(b) Rozdział „L. ŁOTWA” otrzymuje brzmienie:

„L. ŁOTWA

(a) Zasiłek z tytułu urodzenia dziecka

(b) Zasiłek adopcyjny”

(c) Rozdział „N. LUKSEMBURG” otrzymuje brzmienie:

„N. LUKSEMBURG

Brak”

(d) Rozdział „S. POLSKA” otrzymuje brzmienie:„S. POLSKADodatek z tytułu urodzenia dziecka (ustawa z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych)”.

4. W załączniku IIa wprowadza się następujące zmiany:

(a) Pod hasłem „D. NIEMCY” słowo „brak” zostanie zastąpione poniższym tekstem:

„Świadczenia na pokrycie kosztów pobytu, na mocy podstawowego przepisu dla osób poszukujących pracy, chyba że w odniesieniu do tych świadczeń spełnione są wymogi zakwalifikowania się do czasowego dodatku po otrzymaniu zasiłku dla bezrobotnych (art. 24 ust. 1 księgi II Kodeksu społecznego)”.

(b) Rozdział „L. ŁOTWA” otrzymuje brzmienie:

„L. ŁOTWA

(a) Państwowe świadczenie z tytułu ubezpieczeń społecznych (ustawa o państwowych świadczeniach socjalnych z 1 stycznia 2003 r.)

(b) Zasiłek z tytułu zwrotu kosztów transportu dla osób niepełnosprawnych o ograniczonej możliwości poruszania się (ustawa o państwowych świadczeniach socjalnych z 1 stycznia 2003 r.)”

(c) Rozdział „S. POLSKA” otrzymuje brzmienie:

„S. POLSKA

Renta socjalna (ustawa z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej)”

(d) Rozdział „V. SŁOWACJA” otrzymuje brzmienie:

„V. SŁOWACJA

Korekta rent jako wyłącznego źródła dochodu przy uprawnieniach powstałych zgodnie z ustawą nr 100/1998 Coll.

5. W załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

(a) W części A wprowadza się następujące zmiany:

(i) Skreśla się następujące punkty:

Punkty: 1, 4, 10, 11, 12, 14, 15, 18, 20, 21, 25, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 34, 35, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 45, 46, 47, 49, 55, 56, 57, 59, 60, 63, 65, 66, 70, 76, 77, 78, 81, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 115, 116, 117, 119, 120, 123, 125, 126, 133, 134, 135, 137, 138, 141, 143, 144, 150, 151, 152, 154, 155, 158, 160, 161, 166, 167, 168, 170, 171, 174, 176, 177, 181, 182, 183, 185, 186, 189, 192, 196, 197, 198, 199, 200, 201, 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 209, 210, 211, 212, 213, 214, 215, 216, 217, 218, 219, 220, 221, 222, 223, 224, 225, 226, 227, 228, 229, 230, 231, 232, 233, 234, 235, 236, 239, 241, 246, 247, 249, 250, 252, 253, 254, 255, 256, 257, 258, 259, 260, 261, 262, 263, 264, 266, 268, 269, 280, 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297.

(ii) Zmieniona zostaje poniższa numeracja:hasła BELGIA-NIEMCY z „3” na „1”,hasła BELGIA-FRANCJA z „7” na „2”,hasła REPUBLIKA CZESKA-NIEMCY z „26” na „3”,hasła REPUBLIKA CZESKA-CYPR z „33” na „4”,hasła REPUBLIKA CZESKA-LUKSEMBURG z „36” na „5”,hasła REPUBLIKA CZESKA-AUSTRIA z „40” na „6”,hasła REPUBLIKA CZESKA-SŁOWACJA z „44” na „7”,hasła DANIA-FINLANDIA z „67” na „8”,hasła DANIA-SZWECJA z „68” na „9”,hasła NIEMCY-GRECJA z „71” na „10”,hasła NIEMCY-HISZPANIA z „72” na „11”,hasła NIEMCY-FRANCJA z „73” na „12”,hasła NIEMCY-LUKSEMBURG z „79” na „13”,hasła NIEMCY-WĘGRY z „80” na „14”,hasła NIEMCY-HOLANDIA z „82” na „15”,hasła NIEMCY-AUSTRIA z „83” na „16”,hasła NIEMCY-POLSKA z „84” na „17”,hasła NIEMCY-SŁOWENIA z „86” na „18”,hasła NIEMCY-SŁOWACJA z „87” na „19”,hasła NIEMCY-SZWECJA z „89” na „20”,hasła NIEMCY-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO z „90” na „21”,hasła HISZPANIA-PORTUGALIA z „142” na „22”,hasła FRANCJA-WŁOCHY z „149” na „23”,hasła IRLANDIA-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO z „180” na „24”,hasła WŁOCHY-SŁOWENIA z „191” na „25”,hasła LUKSEMBURG-SŁOWACJA z „242” na „26”,hasła WĘGRY-AUSTRIA z „248” na „27”,hasła WĘGRY-SŁOWENIA z „251” na „28”,hasła HOLANDIA-PORTUGALIA z „267” na „29”,hasła AUSTRIA-POLSKA z „273” na „30”,hasła AUSTRIA-SŁOWENIA z „275” na „31”,hasła AUSTRIA-SŁOWACJA z „276” na „32”,hasła PORTUGALIA-ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO z „290” na „33” orazhasła FINLANDIA-SZWECJA z „298” na „34”.

(iii) Pod hasłem „3. REPUBLIKA CZESKA– NIEMCY” słowa „brak konwencji” zostają zastąpione poniższym tekstem: „Artykuł 39 ust. 1 lit. b) i c) umowy o ubezpieczeniach społecznych z 27 lipca 2001 r.; Punkt 14 ostatecznego protokołu do umowy o ubezpieczeniach społecznych z 27 lipca 2001 r.”

(iv) Pod hasłem „4. REPUBLIKA CZESKA– CYPR” słowo „brak” zostaje zastąpione poniższym tekstem:„Artykuł 32 ust. 4 umowy o ubezpieczeniach społecznych z 19 stycznia 1999 r.;

(v) Pod hasłem „5. REPUBLIKA CZESKA– LUKSEMBURG” słowo „brak” zostaje zastąpione poniższym tekstem:

„Artykuł 52 punkt 8 Konwencji z 17 listopada 2000 r."

(vi) Rozdział „7. REPUBLIKA CZESKA– SŁOWACJA” otrzymuje brzmienie:„7. REPUBLIKA CZESKA–SŁOWACJA„Artykuły 12, 20 i 33 Konwencji o ubezpieczeniach społecznych z 29 października 1992 r.;

(vii) Pod hasłem „19. NIEMCY-SŁOWACJA” słowa „brak konwencji” zostają zastąpione poniższym tekstem:„Artykuł 29 ust. 1, pkt 2 i 3 umowy z 12 września 2002 r. Punkt 9 ostatecznego protokołu do umowy z 12 września 2002 r.”

(viii) Pod hasłem „26. LUKSEMBURG-SŁOWACJA” słowa „brak konwencji” zostają zastąpione poniższym tekstem:„Artykuł 50 pkt 5 Traktatu o ubezpieczeniach społecznych z 23 maja 2002 r."

(ix) Pod hasłem „32. AUSTRIA-SŁOWACJA” słowa „brak konwencji” zostają zastąpione poniższym tekstem:„Artykuł 34 ust. 3 umowy z 21 grudnia 2001 r. o ubezpieczeniach społecznych”.

(b) Część B otrzymuje brzmienie:

(i) Skreśla się następujące punkty:

Punkty: 1, 4, 10, 11, 12, 14, 15, 18, 20, 21, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 34, 35, 36, 37, 38, 29, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 49, 55, 56, 57, 59, 60, 63, 65, 66, 70, 76, 77, 78, 81, 84, 87, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 115, 116, 117, 119, 120, 123, 125, 126, 133, 134, 135, 137, 138, 141, 143, 144, 150, 151, 152, 154, 155, 158, 160, 161, 166, 167, 168, 170, 171 174, 176, 177, 181, 182, 183, 185, 186, 189, 192, 196, 197, 198, 199, 200, 201, 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 209, 210, 211, 212, 213, 214, 215, 216, 217, 218, 219, 220, 221, 222, 223, 224, 225, 226, 227, 228, 229, 230, 231, 232, 233, 234, 235, 236, 239, 241, 242, 246, 247, 249, 250, 252, 253, 254, 255, 256, 257, 258, 259, 260, 261, 262, 263, 264, 266, 268, 269, 280, 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297.

(ii) Zmieniona zostaje poniższa numeracja:

hasła REPUBLIKA CZESKA-CYPR z „33” na „1”,

hasła REPUBLIKA CZESKA-AUSTRIA z „40” na „2”,

hasła NIEMCY-WĘGRY z „80” na „3”,

hasła NIEMCY-SŁOWENIA z „86” na „4”,

hasła WŁOCHY-SŁOWENIA z „191” na „5”,

hasła WĘGRY-AUSTRIA z „248” na „6”,

hasła WĘGRY-SŁOWENIA z „251” na „7”,

hasła AUSTRIA-POLSKA z „273” na „8”,

hasła AUSTRIA-SŁOWENIA z „275” na „9” oraz

hasła AUSTRIA-SŁOWACJA z „276” na „10”.

(iii) Pod hasłem „1. REPUBLIKA CZESKA– CYPR” słowo „brak” zostaje zastąpione poniższym tekstem:"Artykuł 32 ust. 4 umowy o ubezpieczeniach społecznych z 19 stycznia 1999 r.;

(iv) Pod hasłem „10. AUSTRIA-SŁOWACJA” słowa „brak konwencji” zostają zastąpione poniższym tekstem:"Artykuł 34 ust. 3 umowy z 21 grudnia 2001 r. o ubezpieczeniach społecznych”.

6. W załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:

(a) W rozdziale A pod hasłem „B. REPUBLIKA CZESKA” słowo „brak” zostaje zastąpione poniższym tekstem:

„Renta z tytułu pełnego inwalidztwa dla osób, których pełne inwalidztwo powstało przed ukończeniem osiemnastego roku życia i które nie były ubezpieczone przez wymagany okres (rozdział 42 ustawy o ubezpieczeniu emerytalnym nr 155/1995 Coll.)”.

(b) W części C wprowadza się następujące zmiany:

(i) Rozdział „B. REPUBLIKA CZESKA” otrzymuje brzmienie:„B. REPUBLIKA CZESKARenty z tytułu niezdolności do pracy (pełnej lub częściowej) oraz pośmiertne (dla wdów, wdowców i sierot), jeżeli nie wyprowadzone z wysokości emerytury, do której zmarły byłby uprawniony w chwili śmierci”.

(ii) Pod hasłem „E. ESTONIA” słowo „brak” zostaje zastąpione poniższym tekstem:„Wszystkie wnioski o renty z tytułu niezdolności do pracy, emerytury lub zasiłki pośmiertne, dla których:

- okresy ubezpieczenia w Estonii zostały spełnione do 31 grudnia 1998 r.

- osobisty podatek socjalny wnioskodawcy zapłacony zgodnie z estońskim prawem wynosi przynajmniej średnią wysokość podatku socjalnego za odpowiedni rok ubezpieczenia”.

(c) W rozdziale D pkt 2) lit. g) otrzymuje brzmienie:

„(g) Słowackie renty z tytułu niezdolności do pracy i pośmiertne z niej wyprowadzone”

7. W załączniku VI wprowadza się następujące zmiany:

(a) Pod hasłem „Q. HOLANDIA” pkt 4) lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) Jeżeli na mocy lit. a) dana osoba jest uprawniona do holenderskiej renty z tytułu niezdolności do pracy, to obliczenie świadczeń zgodnie z art. 46 ust. 2 rozporządzenia zostanie przeprowadzone:

(i) zgodnie z postanowieniami zawartymi w WAO, jeżeli przed wystąpieniem niezdolności do pracy dana osoba pracowała przynajmniej jako zatrudniony w znaczeniu art. 1 lit. a) rozporządzenia;

(ii) zgodnie z przrepisami zawartymi w ustawie o ubezpieczeniu z tytułu niezdolności do pracy (zatrudnieni na własny rachunek), jeżeli przed wystąpieniem niezdolności do pracy dana osoba pracowała przynajmniej w charakterze innym niż jako osoba zatrudniona w znaczeniu art. 1 lit. a) rozporządzenia”.

(b) Pod hasłem „Q. HOLANDIA” pkt 7) otrzymuje brzmienie:

„7. Do celu stosowania tytułu II rozporządzenia, osobę uznawaną za zatrudnioną w znaczeniu ustawy o podatku od wynagrodzeń z 1964 r., która jest ubezpieczona w ramach ubezpieczenia krajowego, uznaje się za prowadzącą działalność w ramach płatnego zatrudnienia”.

[1] Dz.U. L 28 z 30.1.1997.

[2] Dz.U. L 100 z 6.4.2004.

[3] Dz.U. L 100 z 6.4.2004.

[4] Dz.U. L 1 z 3.1.1994, zmienione decyzją Wspólnego Komitetu EEA nr 7/94 z 21.3.1994(Dz.U. L 160 z 28.6.1994).

[5] Dz.U. L 114 z 30.4.2002.

[6] Dz.U. C […] z […], str. […].

[7] Dz.U. C […] z […], str. […].

[8] Dz.U. C […] z […], str. […].

[9] Dz.U. L 100, z 6.4.2004, str. 1.

[10] Dz.U. L 149 z 5.7.1971, rozporządzenie zaktualizowane rozporządzeniem (WE) nr 118/97(Dz.U. L 28 z 30.1.1997, str. 1) ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 631/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 100 z 6.4.2004) i uchylone rozporządzeniem (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 166 z 30.4.2004) ze skutkiem od daty wejścia w życie rozporządzenia wdrażającego.

[11] Dz.U. L 74 z 5.7.19971, rozporządzenie zaktualizowane rozporządzeniem (WE) nr 118/97(Dz.U. L 28 z 30.1.1997, str. 1) ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 631/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 100 z 6.4.2004)