(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1005/2008 (zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie połowów NNN”) ustanawia unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (zwanym dalej „połowami NNN”), ich powstrzymywania i eliminowania.

(2)

W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedurę dotyczącą uznawania państw trzecich za niewspółpracujące, działań wobec takich państw, sporządzania wykazu takich państw, usunięcia ich z tego wykazu, publicznego dostępu do niego oraz wszelkich środków nadzwyczajnych.

(3)

W dniu 24 marca 2014 r. Rada przyjęła decyzję wykonawczą 2014/170/UE (2) ustanawiającą wykaz niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(4)

Zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powiadomiła Republikę Kamerunu (zwaną dalej „Kamerunem”), decyzją z dnia 17 lutego 2021 r. (3) (zwaną dalej „decyzją z dnia 17 lutego 2021 r.”), o możliwości uznania jej za państwo, które Komisja uważa za niewspółpracujące państwo trzecie.

(5)

W decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. Komisja uwzględniła informacje dotyczące istotnych faktów i ustaleń leżących u podstaw takiego uznania.

(6)

O decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. powiadomiono Kamerun, któremu przekazano jednocześnie pismo wzywające Kamerun do wdrożenia we współpracy z Komisją planu działania w celu naprawienia stwierdzonych uchybień w ramach rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(7)

Decyzją z dnia 17 lutego 2021 r. Komisja rozpoczęła proces dialogu z Kamerunem.

(8)

W szczególności Komisja wezwała Kamerun do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu realizacji działań zawartych w planie działania zalecanym przez Komisję oraz do dokonania oceny realizacji tych działań.

(9)

Kamerunowi zapewniono możliwość udzielenia odpowiedzi na decyzję z dnia 17 lutego 2021 r. oraz odniesienia się do innych istotnych informacji przekazanych przez Komisję, a także przesłania materiału dowodowego, aby odpowiedzieć na zarzuty lub uzupełnić fakty przywołane w tej decyzji.. Kamerunowi zapewniono prawo do zwrócenia się o dodatkowe informacje lub do ich udzielenia.

(10)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich istotnych informacji. Uwagi ustne i pisemne przedłożone przez Kamerun po przyjęciu decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. zostały rozpatrzone i wzięte pod uwagę, a w celu omówienia istotnych zagadnień zorganizowano wirtualne spotkanie Kamerunu i Komisji. Kamerun był na bieżąco informowany o uwagach Komisji, ustnie lub pisemnie.

(11)

Na podstawie zgromadzonych informacji Komisja uznała, że Kamerun nie zareagował w sposób wystarczający na kwestie będące przedmiotem zastrzeżeń i uchybienia określone w decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. Ponadto Komisja stwierdziła, że nie wdrożono w pełni środków proponowanych w planie działania.

(12)

W związku z tym Komisja przyjęła decyzję wykonawczą z dnia 5 stycznia 2023 r. uznającą Kamerun za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN (zwaną dalej „decyzją wykonawczą z dnia 5 stycznia 2023 r.”).

(13)

Na podstawie dochodzenia i procesu dialogu przeprowadzonych przez Komisję, obejmujących też wymianę korespondencji i spotkania, oraz w oparciu o uzasadnienie decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. i decyzji wykonawczej z dnia 5 stycznia 2023 r., należy umieścić Kamerun w wykazie niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN.

(14)

W decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. Komisja zbadała obowiązki Kamerunu oraz dokonała oceny przestrzegania przez to państwo jego zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę kryteria określone w art. 31 ust. 4–7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(15)

Komisja dokonała przeglądu przestrzegania przez Kamerun jego obowiązków zgodnie z ustaleniami zawartymi w decyzji z dnia 17 lutego 2021 r. oraz uwzględniając istotne informacje przedstawione w odniesieniu do nich przez Kamerun, zaproponowanego planu działania, a także środków przyjętych w celu naprawy sytuacji.

(16)

Główne uchybienia stwierdzone przez Komisję dotyczyły szeregu sytuacji niewypełnienia obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, w szczególności nieprzyjęcia odpowiednich i zaktualizowanych ram prawnych, braku jasnych i przejrzystych procedur rejestracji i wydawania licencji oraz braku skutecznego i odpowiedniego monitorowania statków rybackich. Stwierdzone uchybienia odnosiły się, w bardziej ogólnym wymiarze, do warunków rejestracji statków rybackich i ich kontroli zgodnie z prawem międzynarodowym. Stwierdzono również brak zgodności z zaleceniami i rezolucjami odpowiednich organów, takimi jak międzynarodowy plan działania FAO na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (MPD-NNN) oraz dobrowolne wytyczne FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery. Brak spójności procedur Kamerunu z niewiążącymi zaleceniami i rezolucjami wzięto jednak pod uwagę jedynie jako dowody pomocnicze, a nie jako podstawę do uznania za niewspółpracujące państwo trzecie.

(17)

W decyzji wykonawczej z dnia 5 stycznia 2023 r. Komisja uznała zatem Kamerun za niewspółpracujące państwo trzecie zgodnie z rozporządzeniem w sprawie połowów NNN.

(18)

Mając na uwadze ewentualne ograniczenia dotyczące Kamerunu jako państwa rozwijającego się należy zauważyć, że ogólny poziom rozwoju Kamerunu nie ma negatywnego wpływu na jego status rozwojowy i ogólne wyniki w dziedzinie połowów.

(19)

Mając na uwadze decyzję z dnia 17 lutego 2021 r., decyzję wykonawczą z dnia 5 stycznia 2023 r. oraz proces dialogu prowadzonego przez Komisję z Kamerunem i jego wyniki, stwierdza się, że działania podejmowane przez Kamerun w świetle jego obowiązków jako państwa bandery są niewystarczające do spełnienia wymogów art. 91, 92, 94, 117 i 118 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

(20)

Kamerun nie wypełnił zatem spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego obowiązków państwa bandery w zakresie podejmowania działań w celu zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania.

(21)

Mając na uwadze wnioski wyciągnięte w odniesieniu do Kamerunu państwo to należy umieścić zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN w wykazie niewspółpracujących państw trzecich, ustanowionym na mocy decyzji wykonawczej 2014/170/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić tę decyzję.

(22)

Wpisanie Kamerunu do wykazu niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN wiąże się z zastosowaniem środków określonych w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W art. 38 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN ustanowiono zakaz importu produktów rybołówstwa złowionych przez statki pływające pod banderą niewspółpracujących państw trzecich. W przypadku Kamerunu zakazem tym należy objąć wszystkie stada i gatunki, jak określono w art. 2 pkt 8 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, gdyż brak odpowiednich środków przyjętych w związku z połowami NNN, które doprowadziły do uznania Kamerunu za niewspółpracujące państwo trzecie, nie jest ograniczony do danego stada lub gatunku.

(23)

Zauważono, że połowy NNN powodują między innymi przetrzebienie zasobów rybnych, niszczenie siedlisk morskich, osłabienie środków ochrony i zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich, zakłócanie konkurencji, zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego, postawienie rybaków przestrzegających przepisów w niekorzystnej pozycji konkurencyjnej oraz osłabienie społeczności nadbrzeżnych. Ze względu na skalę problemów związanych z połowami NNN za niezbędne uznaje się pilne wdrożenie przez Unię działań w odniesieniu do Kamerunu jako niewspółpracującego państwa trzeciego. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(24)

Jeżeli Kamerun wykaże, że sytuacja stanowiąca podstawę do umieszczenia go w wykazie została naprawiona, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, usunie Kamerun z wykazu niewspółpracujących państw trzecich zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Przy podejmowaniu każdej takiej decyzji o usunięciu z wykazu należy również wziąć pod uwagę, czy Kamerun przyjął konkretne środki pozwalające uzyskać trwałą poprawę sytuacji,