9.12.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 317/24 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/2400
z dnia 23 listopada 2022 r.
zmieniające załączniki IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 (3) dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych wdrożono na poziomie Unii zobowiązania określone w Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanej dalej „konwencją”), zatwierdzonej w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 2006/507/WE (4), oraz zobowiązania określone w Protokole do konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanego dalej „protokołem”), zatwierdzonym w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 2004/259/WE (5). |
(2) |
Na siódmym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, które odbyło się w dniach 4–15 maja 2015 r., uzgodniono, że do załącznika A do konwencji dodany zostanie pentachlorofenol oraz jego sole i estry (zwane dalej „pentachlorofenolem”). Na dziewiątym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, które odbyło się w dniach 29 kwietnia – 10 maja 2019 r., uzgodniono, że do załącznika A do konwencji dodany zostanie dikofol, a także kwas perfluorooktanowy (PFOA), jego sole i związki pochodne. Na dziesiątym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji, które odbyło się w dniach 6–17 czerwca 2022 r., uzgodniono, że do załącznika A do konwencji dodany zostanie kwas perfluoroheksanosulfonowy (PFHxS), jego sole i związki pochodne. W związku z tymi zmianami w konwencji oraz w celu zapewnienia, aby gospodarowanie odpadami zawierającymi te substancje odbywało się zgodnie z postanowieniami konwencji, trzeba również zmienić załączniki IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 poprzez dodanie do tych załączników pentachlorofenolu, dikofolu i PFOA, jego soli i związków pochodnych oraz PFHxS, jego soli i związków pochodnych oraz wskazanie odpowiadających im dopuszczalnych wartości stężenia. |
(3) |
Pentachlorofenol został wymieniony już wcześniej w załącznikach IV i V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/636 (7), przy czym wartość wskazana w załączniku IV wynosiła 100 mg/kg, a wartość w załączniku V – 1 000 mg/kg. W rozporządzeniu (UE) 2019/1021 uchylającym rozporządzenie (WE) nr 850/2004 w sposób niezamierzony pominięto pentachlorofenol. Konieczna jest zatem zmiana załączników IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 w celu dodania do nich pentachlorofenolu. |
(4) |
Załączniki IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 zawierają już dopuszczalne wartości stężenia dla następujących substancji lub grup substancji: a) suma stężeń eteru tetrabromodifenylu, eteru pentabromodifenylu, eteru heksabromodifenylu, eteru heptabromodifenylu i eteru dekabromodifenylu (z wyjątkiem tego ostatniego, który nie jest wymieniony w załączniku V do tego rozporządzenia); b) heksabromocyklododekan; c) chloroalkany C10-13 (krótkołańcuchowe parafiny chlorowane) (SCCP); oraz d) polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany (PCDD/PCDF). Zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1021 dopuszczalne wartości stężenia określone w załączniku IV dla tych substancji należy zmienić, aby dostosować ich wartości dopuszczalne do postępu naukowo-technicznego. Aby zachować spójność z wykazem polibromowanych eterów difenylowych (PBDE) określonym w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2019/1021, substancję eter dekabromodifenylowy należy dodać do PBDE wymienionych w trzeciej kolumnie załącznika V do tego rozporządzenia. |
(5) |
Aby umożliwić państwom członkowskim gromadzenie danych na temat faktycznej ilości PCDD/PCDF i dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli (dl-PCB) w popiołach i sadzy pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych oraz w popiołach lotnych z kotłów na biomasę wykorzystywanych do produkcji ciepła i energii elektrycznej, a także aby dać państwom członkowskim wystarczająco dużo czasu na podjęcie środków niezbędnych do wprowadzenia w życie rozporządzenia (UE) 2019/1021, zmieniona dopuszczalna wartość stężenia dla sumy PCDD/PCDF i dl-PCB powinna, w odniesieniu do popiołów i sadzy z prywatnych gospodarstw domowych oraz do popiołów lotnych z kotłów na biomasę, mieć zastosowanie dopiero po pewnym czasie od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Aby umożliwić opracowanie odpowiednich strategii zbierania i przetwarzania tych popiołów i sadzy oraz aby ułatwić przegląd, o którym mowa w załączniku IV, i monitorowanie wdrażania na podstawie art. 13 rozporządzenia (UE) 2019/1021, państwa członkowskie powinny gromadzić informacje na temat obecności PCDD/PCDF i dl-PCB w popiołach i sadzy pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych oraz w popiołach lotnych z kotłów na biomasę wykorzystywanych do produkcji ciepła i energii elektrycznej. Informacje te należy udostępniać nie później niż 1 lipca 2026 r. |
(6) |
W odniesieniu do PBDE wymienionych w rozporządzeniu (UE) 2019/1021 dopuszczalną wartość stężenia dla sumy tych substancji w odpadach należy ustalić na poziomie 500 mg/kg. Biorąc pod uwagę spadek stężenia PBDE w niektórych odpadach wynikający z istniejących ograniczeń co do wprowadzania do obrotu i stosowania PBDE oraz w świetle możliwego rozwoju odpowiednich metod sortowania i metod analitycznych, dopuszczalną wartość należy obniżyć do 350 mg/kg po 3 latach od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i do 200 mg/kg po pięciu latach od jego wejścia w życie. |
(7) |
Biorąc pod uwagę, że podgrupa 12 kongenerów PCB, a mianowicie PCB-77, PCB-81, PCB-105, PCB-114, PCB-118, PCB-123, PCB-126, PCB-156, PCB-157, PCB-167, PCB-169 i PCB 189, znanych jako dl-PCB, ma właściwości toksykologiczne bardzo zbliżone do PCDD/PCDF, i aby uwzględnić łączny wpływ wszystkich związków dioksynopodobnych wymienionych w rozporządzeniu (UE) 2019/1021, należy dodać dl-PCB do istniejącej pozycji grupowej dla PCDD/PCDF w załącznikach IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021. Należy również zmienić wykaz wartości współczynnika równoważnego toksyczności w części 2 załącznika V do tego rozporządzenia, aby wprowadzić odpowiednie wartości dla poszczególnych kongenerów dl-PCB. |
(8) |
Zaproponowane dopuszczalne wartości stężenia w załącznikach IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 ustalono z zastosowaniem metodyki wykorzystanej do określenia dopuszczalnych wartości stężeń w ramach poprzednich zmian załączników IV i V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Zaproponowane dopuszczalne wartości stężenia powinny opierać się na zasadzie ostrożności ustanowionej w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i prowadzić do wyeliminowania w miarę możliwości uwalniania trwałych zanieczyszczeń organicznych do środowiska, aby osiągnąć cel, jakim jest wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska wiążący się ze zniszczeniem lub nieodwracalnym przekształceniem przedmiotowych substancji. Dopuszczalne wartości stężenia powinny również uwzględniać szerszy cel polityczny polegający na doporowadzeniu do zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń na rzecz nietoksycznego środowiska, zwiększenia recyklingu, zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych, rozwinięcia nietoksycznych cykli materiałowych oraz na doprowadzeniu do nietoksycznej gospodarki o obiegu zamkniętym, który to cel został zapisany w komunikacie Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowanym „Europejski Zielony Ład”. |
(9) |
Dopuszczalne wartości stężenia określone w załącznikach IV i V do rozporządzenia (UE) 2019/1021 powinny być spójne i powinny przyczyniać się do wdrożenia komunikatu Komisji z dnia 14 października 2020 r. zatytułowanego „Strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności na rzecz nietoksycznego środowiska”. |
(10) |
Aby zapewnić lepszą identyfikowalność i skuteczne przetwarzanie odpadów zawierających trwałe zanieczyszczenia organiczne oraz aby uniknąć niespójności w prawie Unii, konieczne jest zapewnienie spójności przepisów dotyczących odpadów zawierających trwałe zanieczyszczenia organiczne pierwotnie ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004, obecnie uchylonym rozporządzeniem (UE) 2019/1021, z przepisami ustanowionymi później. Komisja powinna zatem ocenić, czy odpady zawierające trwałe zanieczyszczenia organiczne w stopniu przekraczającym dopuszczalne wartości stężenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2019/1021 powinny zostać sklasyfikowane jako niebezpieczne, i w stosownym przypadku przedstawić odpowiednio wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (8) lub wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany decyzji Komisji 2000/532/WE (9) bądź oba te wnioski. |
(11) |
Zgodnie z celami strategii w zakresie wyrobów włókienniczych określonymi w komunikacie Komisji z dnia 30 marca 2022 r. zatytułowanym „Strategia UE na rzecz zrównoważonych wyrobów włókienniczych o obiegu zamkniętym” wyroby włókiennicze wprowadzane do obrotu w Unii powinny być w znacznej mierze wykonane z włókien pochodzących z recyklingu, które nie zawierają substancji niebezpiecznych. W celu zapewnienia, aby wyroby włókiennicze pochodzące z recyklingu nie zawierały od początku niebezpiecznych substancji chemicznych, takich jak PFOA, konieczne jest obniżenie wartości dopuszczalnych dla PFOA, jego soli i związków pochodnych w odpadach, ponieważ ich obecność może mieć wpływ na zbieranie i przetwarzanie odpadów włókienniczych. Komisja powinna zatem dokonać przeglądu dopuszczalnej wartości stężenia, by obniżyć tę wartość, pod warunkiem że będzie to wykonalne w świetle postępu naukowego i technicznego. |
(12) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/1021. |
(13) |
Należy przewidzieć odpowiedni okres, aby umożliwić przedsiębiorstwom i właściwym organom dostosowanie się do nowych wymogów. |
(14) |
Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ochrona środowiska i zdrowia ludzkiego przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z powodu transgranicznych skutków tych zanieczyszczeń, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) 2019/1021 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 21a Przepis przejściowy 1. Wartość 10 μg/kg ma zastosowanie do popiołów lotnych z kotłów na biomasę wykorzystywanych do produkcji ciepła i energii elektrycznej, zawierających polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany (PCDD/PCDF) oraz dioksynopodobne polichlorowane bifenyle (dl-PCB) lub nimi zanieczyszczonych, zgodnie z wykazem w załączniku IV, do dnia 30 grudnia 2023 r. Wartość 5 μg/kg przewidziana w załączniku IV ma zastosowanie do popiołów lotnych z kotłów na biomasę wykorzystywanych do produkcji ciepła i energii elektrycznej od dnia 31 grudnia 2023 r. 2. Wartość 15 μg/kg ma nadal zastosowanie w przypadku popiołów i sadzy pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych, zawierających polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany (PCDD/PCDF) lub nimi zanieczyszczonych, zgodnie z wykazem w załączniku IV, do dnia 31 grudnia 2024 r. Wartość 5 μg/kg przewidziana w załączniku IV ma zastosowanie w przypadku popiołów i sadzy pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych, zawierających polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany (PCDD/PCDF) oraz dioksynopodobne polichlorowane bifenyle (dl-PCB) lub nimi zanieczyszczonych, od dnia 1 stycznia 2025 r.”; |
2) |
w załącznikach IV i V wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Komisja oceni, czy nie należałoby zmienić dyrektywy 2008/98/WE lub decyzji 2000/532/WE bądź ich obu, tak by odpady zawierające trwałe zanieczyszczenia organiczne w stopniu przekraczającym dopuszczalne wartości stężenia określone w załączniku IV do rozporządzenia (UE) 2019/1021 zostały sklasyfikowane jako niebezpieczne, i, w stosownym przypadku, na podstawie tej oceny i nie później niż w ciągu 36 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, przedstawi odpowiednio wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany dyrektywy 2008/98/WE lub wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany decyzji 2000/532/WE bądź oba te wnioski.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą rozporządzenie stosuje się od dnia 10 czerwca 2023 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 23 listopada 2022 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
Przewodnicząca
R. METSOLA
W imieniu Rady
Przewodniczący
M. BEK
(1) Dz.U. C 152 z 6.4.2022, s. 197.
(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 4 października 2022 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 24 października 2022 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 z dnia 20 czerwca 2019 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 45).
(4) Decyzja Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 209 z 31.7.2006, s. 1).
(5) Decyzja Rady 2004/259/WE z dnia 19 lutego 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 81 z 19.3.2004, s. 35).
(6) Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7).
(7) Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/636 z dnia 23 kwietnia 2019 r. zmieniające załączniki IV i V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 109 z 24.4.2019, s. 6).
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
(9) Decyzja Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępująca decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach IV i V wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku V część 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
(1) Wartość dopuszczalną oblicza się jako sumę PCDD, PCDF i dl-PCB zgodnie ze współczynnikami równoważnymi toksyczności (TEF) określonymi w załączniku V część 2 akapit trzeci tabela.”;
(2) „Heksabromocyklododekan” oznacza heksabromocyklododekan, 1,2,5,6,9,10-heksabromocyklododekan i jego główne diastereoizomery: alfa-heksabromocyklododekan, beta-heksabromocyklododekan i gamma-heksabromocyklododekan.”;