(1)

W październiku 2005 r. rozporządzeniem (WE) nr 1631/2005 (2) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu trichloroizocyjanurowego („TCCA”) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) i Stanów Zjednoczonych Ameryki („USA”). Stawki cła antydumpingowego na przywóz z ChRL wynosiły od 7,3 % do 40,5 % dla poszczególnych przedsiębiorstw, podczas gdy ogólnokrajowe cło ustalono na poziomie 42,6 %.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 855/2010 (3) Rada obniżyła stawki cła antydumpingowego względem jednego producenta eksportującego z 14,1 % do 3,2 %.

(3)

W następstwie przeglądu wygaśnięcia, rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1389/2011 (4) Rada wprowadziła ostateczne środki antydumpingowe względem przywozu TCCA pochodzącego z ChRL, które obejmują indywidualne stawki w wysokości od 3,2 % do 40,5 %, ze stawką cła rezydualnego w wysokości 42,6 %.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 569/2014 (5) Komisja wprowadziła stawkę cła antydumpingowego w wysokości 32,8 % w odniesieniu do jednego nowego producenta eksportującego. W przypadku innego producenta eksportującego Komisja zakończyła dochodzenie rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/392 (6).

(5)

W następstwie drugiego przeglądu wygaśnięcia, na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/2230 (7) Komisja wprowadziła ostateczne środki antydumpingowe względem przywozu TCCA pochodzącego z ChRL, które obejmują indywidualne stawki w wysokości od 3,2 % do 40,5 % oraz stawkę cła rezydualnego w wysokości 42,6 %.

(6)

Komisja otrzymała trzy wnioski o dokonanie przeglądu pod kątem nowego eksportera na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Wnioski zostały złożone przez Hebei Xingfei Chemical Co., Ltd (Hebei Xingfei) w dniu 13 lipca 2020 r., przez Inner Mongolia Likang Bio-Tech Co., Ltd (Mongolia Likang) w dniu 29 lipca 2019 r. (wersja zaktualizowana w dniu 12 lutego 2021 r.) oraz przez Shandong Lantian Disinfection Technology Co., Ltd (Shandong Lantian) w dniu 13 kwietnia 2021 r. („wnioskodawcy”), których wywóz do Unii podlega ostatecznemu cłu antydumpingowemu w wysokości 42,6 %.

(7)

Wnioskodawcy twierdzili, że nie dokonywali wywozu TCCA do Unii w okresie objętym dochodzeniem pierwotnym, tj. od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r. („OD”).

(8)

Wnioskodawcy twierdzili też, że nie są powiązani z żadnym z producentów eksportujących TCCA, którzy podlegają obowiązującym środkom. Wreszcie wnioskodawcy twierdzili, że dokonywali wywozu TCCA do Unii po zakończeniu okresu objętego pierwotnym dochodzeniem.

(9)

Po zbadaniu dostępnych informacji Komisja uznaje, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądów pod kątem nowego eksportera zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Po umożliwieniu przedstawienia uwag producentom unijnym Komisja wszczęła, w drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1209 (8), trzy przeglądy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2230 w odniesieniu do wnioskodawców.

(10)

Produktem objętym przeglądem jest kwas trichloroizocyjanurowy i jego preparaty, znany także pod międzynarodową niezastrzeżoną prawnie nazwą (INN) „symclosene”, objęty obecnie kodami CN ex 2933 69 80 i ex 3808 94 20 (kody TARIC 2933698070 i 3808942020) i pochodzący z ChRL („produkt objęty przeglądem” lub „TCCA”).

(11)

TCCA jest produktem chemicznym, który służy jako środek odkażający i wybielający o szerokim zastosowaniu na bazie chloru organicznego, w szczególności do dezynfekcji wody w basenach i uzdrowiskach. Inne zastosowania obejmują uzdatnianie wody w zbiornikach septycznych lub w chłodniach kominowych oraz czyszczenie urządzeń kuchennych. TCCA sprzedawany jest w formie proszku, granulatu, tabletek lub płatków. Wszystkie formy TCCA i jego preparaty mają takie same podstawowe właściwości (odkażające), dlatego uznaje się je za jeden produkt.

(12)

Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu przeglądów wnioskodawców, przemysł Unii oraz przedstawicieli rządu państwa wywozu. Zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie opinii na piśmie i ustnie.

(13)

Komisja wysłała kwestionariusze do wspomnianych trzech wnioskodawców. Kwestionariusze te udostępniono również w internecie w dniu wszczęcia dochodzenia.

(14)

Z uwagi na wybuch pandemii COVID-19 i środki izolacji wprowadzone przez poszczególne państwa członkowskie, jak również przez poszczególne państwa trzecie, Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych na podstawie z art. 16 rozporządzenia podstawowego. Zamiast tego Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe wszystkich informacji uznanych za niezbędne, aby dokonać ustaleń zgodnie z zawiadomieniem w sprawie skutków, jakie pojawienie się COVID-19 ma na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne (9). Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe z trzema wnioskodawcami oraz z przedsiębiorstwem w państwie analogicznym:

(15)

Dochodzenie objęło okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 30 czerwca 2021 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”).

(16)

25 lutego 2022 r. Komisja ujawniła zainteresowanym stronom swój zamiar zakończenia dochodzeń przeglądowych bez określania indywidualnych marginesów dumpingu dla wnioskodawców. Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag.

(17)

Po ujawnieniu wnioskodawcy twierdzili, że ich prawo do obrony zostało naruszone z powodu niewystarczającego ujawnienia ustaleń. W szczególności wnioskodawcy utrzymywali, że Komisja nie ujawniła informacji dotyczących wartości normalnej, które pozwoliłyby wnioskodawcom na przedstawienie dalszych uwag do decyzji Komisji.

(18)

Komisja przypomniała, że zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja powinna ujawnić istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza podjąć decyzję. Biorąc pod uwagę wyniki dochodzeń, informacje dotyczące wartości normalnej nie stanowiły elementu, na którym Komisja oparła swoje ustalenia. W związku z tym ujawnienie takich informacji nie było konieczne, aby umożliwić wnioskodawcom skorzystanie z przysługujących im praw procesowych. W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.

(19)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawcy wystąpili z wnioskiem o posiedzenie wyjaśniające ze służbami Komisji i wniosek ten został rozpatrzony pozytywnie. Ponadto wnioskodawcy złożyli wniosek o posiedzenie wyjaśniające przed rzecznikiem praw stron, które odbyło się w dniu 11 marca 2022 r. Rzecznik praw stron stwierdził, że prawa procesowe wnioskodawców były w pełni przestrzegane.

(20)

Zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego kryteria, które musi spełnić nowy producent eksportujący, są następujące:

(21)

W toku dochodzenia potwierdzono, że trzej wnioskodawcy nie dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem oraz że zaczęli wywozić go do Unii po zakończeniu tego okresu.

(22)

Dochodzenie potwierdziło również, że wnioskodawcy nie byli powiązani z żadnym z chińskich producentów eksportujących podlegających obowiązującym środkom antydumpingowym w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.

(23)

W odniesieniu do kryterium, zgodnie z którym należy zbadać, czy wnioskodawcy rozpoczęli wywóz do Unii po okresie objętym pierwotnym dochodzeniem, biorąc pod uwagę, że każdy wnioskodawca zrealizował tylko jedną transakcję wywozową o ograniczonej wielkości w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym („ODP”), Komisja zbadała, czy tę transakcję wywozową można uznać za wystarczającą, aby dokładnie odzwierciedlić obecną i przyszłą politykę eksportową wnioskodawców. W szczególności Komisja przeanalizowała w odniesieniu do każdego wnioskodawcy: udział ilości wywożonej w stosunku do całkowitego wywozu i produkcji; ceny sprzedaży wywozu do UE w stosunku do cen eksportowych stosowanych względem państw trzecich oraz ceny sprzedaży wywozu do UE w stosunku do średnich cen innych chińskich producentów eksportujących, którzy wywozili znaczne ilości do UE w ODP.

(24)

W przypadku przedsiębiorstwa Hebei Xingfei dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem zarejestrowano tylko jedną transakcję sprzedaży do UE, która dotyczyła 9 ton produktu. Ta transakcja stanowiła w tym okresie 0,09 % całkowitej produkcji przedsiębiorstwa i 0,63 % jego całkowitej wielkości wywozu.

(25)

Jeżeli chodzi o ceny, dochodzenie wykazało, że w przypadku gatunków TCCA wywożonych do UE cena eksportowa w ramach jedynej transakcji była od 115 % do 140 % wyższa niż średnia cena eksportowa Hebei Xingfei do państw trzecich w ODP.

(26)

Komisja porównała również ceny eksportowe stosowane w wywozie do UE między Hebei Xingfei a innymi chińskimi producentami eksportującymi zaopatrującymi konkretny rynek UE (10) w ODP. Ustalono, że cena transakcji Hebei Xingfei na poziomie CIF była o 53 % wyższa niż średnia cena pozostałego chińskiego wywozu. Po dodaniu obowiązującego cła antydumpingowego cena transakcji Hebei Xingfei była o 105 % wyższa.

(27)

Z powyższych powodów jedyna transakcja sprzedaży eksportowej Hebei Xingfei do UE w ODP nie została uznana za wystarczająco reprezentatywną, aby dokładnie odzwierciedlić obecną i przyszłą politykę eksportową Hebei Xingfei.

(28)

W przypadku przedsiębiorstwa Shandong Lantian dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem zarejestrowano tylko jedną transakcję sprzedaży do UE, która dotyczyła 29 ton produktu. Ta transakcja stanowiła w tym okresie 0,07 % całkowitej produkcji przedsiębiorstwa i 0,02 % jego całkowitej wielkości wywozu.

(29)

Jeżeli chodzi o ceny, dochodzenie wykazało, że w przypadku rodzajów TCCA sprzedanych do UE cena eksportowa w ramach jedynej transakcji była od 60 % do 86 % wyższa niż średnia cena eksportowa Shandong Lantian do państw trzecich w ODP.

(30)

Komisja porównała również ceny eksportowe stosowane w wywozie do UE między Shandong Lantian a innymi chińskimi producentami eksportującymi zaopatrującymi konkretny rynek UE w ODP. Ustalono, że cena transakcji Shandong Lantian na poziomie CIF była o 43 % wyższa od średniej ceny pozostałego chińskiego wywozu. Po dodaniu obowiązującego cła antydumpingowego cena transakcji Shandong Lantian była o 87 % wyższa.

(31)

Z powyższych powodów jedyna transakcja wywozowa Shandong Lantian do UE w ODP nie została uznana za wystarczająco reprezentatywną, aby dokładnie odzwierciedlić obecną i przyszłą politykę eksportową Shandong Lantian.

(32)

W przypadku przedsiębiorstwa Mongolia Likang dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem zarejestrowano tylko jedną transakcję sprzedaży do UE, która dotyczyła 9 ton produktu. Ta transakcja stanowiła w tym okresie 0,10 % całkowitej produkcji przedsiębiorstwa i 0,71 % jego całkowitej wielkości wywozu.

(33)

Jeżeli chodzi o ceny, dochodzenie wykazało, że w przypadku rodzajów TCCA sprzedanych do UE cena eksportowa w ramach tej jedynej transakcji była ok. 50 % wyższa niż średnia cena eksportowa Mongolia Likang do państw trzecich w ODP.

(34)

Komisja porównała również ceny eksportowe stosowane w wywozie do UE między Mongolia Likang a innymi chińskimi producentami eksportującymi zaopatrującymi konkretny rynek UE w ODP. Ustalono, że cena transakcji Mongolia Likang na poziomie CIF była o 11 % wyższa niż średnia cena pozostałego chińskiego wywozu. Po dodaniu obowiązującego cła antydumpingowego cena transakcji Mongolia Likang była o 48 % wyższa.

(35)

Z powyższych powodów jedyna transakcja sprzedaży eksportowej Mongolia Likang do UE w ODP nie została uznana za wystarczająco reprezentatywną, aby dokładnie odzwierciedlić obecną i przyszłą politykę eksportową Hebei Xingfei.

(36)

W trakcie dochodzenia, w odpowiedzi na zapytania Komisji dotyczące powodów, dla których ceny różniły się między rynkami eksportowymi, wnioskodawcy wskazali na różnice w opakowaniach, jakości i wyższą premię cenową, jaką mogli uzyskać na rynku unijnym. Różnice w opakowaniach i jakości wynikały jednak z numeru kontrolnego produktu przypisanego produktom w porównaniu z innymi miejscami przeznaczenia wywozu. Ponadto porównania z wywozem innych chińskich producentów w ODP wykazały, że na rynku unijnym nie występowała premia cenowa, która byłaby w stanie wyjaśnić odnotowaną różnicę cen.

(37)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawcy stwierdzili, że ustalenia Komisji nie miały podstawy prawnej, ponieważ opierały się na ocenie reprezentatywności transakcji, która nie jest przewidziana w art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Ponadto wnioskodawcy twierdzili, że ocena Komisji dotycząca reprezentatywności transakcji była niezgodna z orzecznictwem WTO. Odnieśli się oni do sprawy DS295 Meksyk – Środki antydumpingowe dotyczące ryżu, w której stwierdzono, że ustanowienie dodatkowego wymogu dotyczącego wszczęcia przeglądu, tj. reprezentatywnej wielkości, jest niezgodne z art. 9 ust. 5 porozumienia antydumpingowego. Ten sam argument został przedłożony przez importera unijnego.

(38)

Komisja uznała, że ustalenia Organu Apelacyjnego WTO w sprawie DS295 nie były ściśle powiązane z przedmiotową sprawą. Ustalenie to dotyczyło innych okoliczności, mianowicie tego, czy przepis w meksykańskim prawie krajowym ograniczający możliwość wszczęcia przeglądu pod kątem nowego eksportera poprzez wymóg istnienia minimalnych reprezentatywnych wielkości był zgodny z porozumieniem antydumpingowym (ADA). W przedmiotowej sprawie Komisja nie zastosowała takiego kryterium w celu podjęcia decyzji o otwarciu obecnych przeglądów dotyczących eksporterów.

(39)

Ponadto w odniesieniu do etapu dochodzenia Komisja przypomniała, że jej decyzja o zakończeniu przeglądów nie była oparta na braku reprezentatywnych wielkości, lecz na ocenie, czy cena eksportowa wnioskodawców, biorąc pod uwagę niewielkie wielkości w tylko jednej transakcji sprzedaży dla każdego z wnioskodawców, była wystarczająca, aby dokładnie odzwierciedlić obecną i przyszłą politykę eksportową eksporterów. Jak przypomniano w motywie 23, w ODP każdy eksporter zrealizował tylko jedną transakcję wywozową, co spowodowało, że Komisja przeprowadziła dogłębną analizę adekwatności ceny tej pojedynczej transakcji wywozowej. Wynika to z faktu, że w przeciwieństwie do pierwotnego dochodzenia na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego, w kontekście dochodzenia przeglądowego, a w szczególności w kontekście przeglądu pod kątem nowego eksportera, to eksporter wnosi o wszczęcie przeglądu na podstawie transakcji, o których wie, że posłużą jako podstawa obliczenia marginesu dumpingu. Ponadto Komisja przypomina, że jest zobowiązana do zapewnienia skuteczności obowiązujących ceł, aby nie podważyć celu rozporządzenia podstawowego, jakim jest udzielenie pomocy przemysłowi Unii poprzez zrównoważenie szkodliwych skutków przywozu, co do którego stwierdzono, że był dumpingowy w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Dlatego obecność tylko jednej transakcji w ODP w kontekście dochodzenia przeglądowego wymaga dodatkowych gwarancji, że taka cena eksportowa jest wystarczająca, aby można było dostatecznie dokładnie stwierdzić istnienie dumpingu, co pozwoli uniknąć ryzyka osłabienia istniejących ceł. W związku z tym Komisja postanowiła przeanalizować i zbadać wszystkie istotne dowody otrzymane od wnioskodawców, w tym ceny stosowane na innych rynkach eksportowych oraz wyjaśnienia przedstawione w sprawie odnotowanego odchylenia w odniesieniu do cen tych pojedynczych transakcji na rynku UE. W wyniku tego badania, z przyczyn, które zostały przedstawione, Komisja uznała, że ceny eksportowe poszczególnych transakcji trzech eksporterów nie były odpowiednie, aby dostatecznie dokładnie stwierdzić istnienie dumpingu. W związku z tym na podstawie wszystkich dowodów zebranych w trakcie dochodzenia oraz w celu zapewnienia skuteczności obowiązujących ceł Komisja ustaliła, że zastosowanie cła rezydualnego w odniesieniu do wnioskodawców było właściwe w przedmiotowej sprawie. W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.

(40)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawcy nie zgodzili się ponadto z opinią Komisji, że różnice w jakości wynikały z tzw. numerów kontrolnych produktu, które zostały wykorzystane w kwestionariuszach, i w związku z tym wnioskodawcy stwierdzili, że porównania cen dokonane między cenami eksportowymi wnioskodawców a cenami innych chińskich eksporterów były pozbawione znaczenia.

(41)

Komisja przypomniała, że numery kontrolne produktu zastosowane w przedmiotowej sprawie były takie same, jak te zastosowane w pierwotnym dochodzeniu oraz we wszystkich kolejnych dochodzeniach dotyczących tego produktu. Komisja zauważyła, że numery kontrolne produktu klasyfikują różne rodzaje produktu wchodzące w zakres definicji produktu objętego postępowaniem na podstawie różnych właściwości technicznych. Klasyfikacja ta pozwala na porównanie produktów podobnych, ponieważ są one porównywane zgodnie z ich podobnymi cechami charakterystycznymi. Wnioskodawcy nie uzasadnili, że przy ustalaniu cen uwzględniono rzekome różnice w jakości, co miało wpływ na porównywalność cen. W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.

(42)

Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawcy stwierdzili, że porównanie ich cen eksportowych stosowanych wobec UE ze średnią ceną innych chińskich producentów eksportujących nie doprowadziło do miarodajnych wniosków, ponieważ 1) ceny te są wynikiem różnych strategii eksportowych; 2) eksporterzy podlegają różnym cłom, które mogą mieć wpływ na ceny; oraz 3) okres badany jest zbyt długi, a wahania cen mogły zniekształcić ocenę. Ponadto wnioskodawcy przedstawili zbiór danych Eurostatu dotyczących przywozu, w których średnie ceny importowe produktu objętego postępowaniem były rzekomo wyższe od cen wnioskodawców, wskazując tym samym na istnienie unijnej premii cenowej.

(43)

Analiza cen importowych w Unii umożliwiła jednak Komisji ustalenie poziomu ceny referencyjnej, po której produkt objęty postępowaniem był wprowadzany do obrotu w Unii. Pozwoliło to zatem również ocenić, czy ceny eksportowe stosowane przez wnioskodawców w wywozie do Unii odpowiadały warunkom rynku unijnego. Analiza danych dotyczących przywozu na poziomie TARIC wykazała, że większość cen innych chińskich producentów eksportujących, którzy dokonywali wywozu w ODP i którzy mogą realizować różne strategie eksportowe, była jednak zbieżna w ramach określonego i ograniczonego zakresu cen na poziomie CIF, a różnice między nimi stały się jeszcze mniejsze po dodaniu cła. Jak wspomniano powyżej w motywach 26, 30 i 34, ceny wnioskodawców znacznie odbiegały od ustalonego poziomu cen referencyjnych, które uznano za komercyjne ceny rynkowe w Unii. Nie można było wyjaśnić tego odchylenia w sposób racjonalny. Ponadto, porównanie cen w miesiącu, w którym miała miejsce transakcja, nie miało wpływu na wynik analizy (11).

(44)

W odniesieniu do danych Eurostatu dotyczących przywozu dostarczonych przez wnioskodawców Komisja zauważyła, że statystyki te były na poziomie ośmiocyfrowego kodu CN i w związku z tym dotyczyły szerszego asortymentu produktów. W tym szerszym asortymencie produkt objęty postępowaniem stanowił mniej niż 30 % pod względem wielkości i mniej niż 25 % pod względem wartości. Ocena Komisji opierała się na danych na poziomie dziesięciocyfrowego kodu TARIC, który dotyczył wyłącznie produktu objętego postępowaniem, a zatem stanowił bardziej dokładne źródło informacji. W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.

(45)

W związku z powyższym Komisja uznała, że transakcje przedstawione przez wnioskodawców nie stanowiły wystarczająco reprezentatywnej podstawy i nie stanowiły wystarczająco dokładnego odzwierciedlenia ich obecnych i przyszłych praktyk w zakresie cen eksportowych, które mogłyby stanowić podstawę do określenia indywidualnego marginesu dumpingu. W związku z powyższym dochodzenia przeglądowe powinny zostać zakończone.

(46)

W świetle przedstawionych powyżej ustaleń Komisja stwierdziła, że należy zakończyć przeglądy dotyczące przywozu TCCA produkowanego przez wnioskodawców i pochodzących z ChRL. Cło mające zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” na podstawie art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2230 powinno mieć zastosowanie do produktów wytwarzanych przez wnioskodawców. W związku z tym należy zakończyć rejestrację przywozu wnioskodawców i należy nałożyć na ten przywóz ogólnokrajowe cło obowiązujące wobec wszystkich innych przedsiębiorstw (42,6 %) nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/2230, licząc od dnia rozpoczęcia tych przeglądów. Pozostaje to bez uszczerbku dla możliwości ubiegania się przez importerów o zwrot zgodnie z art. 11 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(47)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 (UE) 2016/1036,