DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/118

z dnia 27 stycznia 2022 r.

w sprawie zmiany decyzji 2011/72/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 31 stycznia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/72/WPZiB (1) dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji.

(2)

Jak wynika z przeglądu decyzji 2011/72/WPZiB, obowiązywanie środków ograniczających należy przedłużyć w odniesieniu do czterdziestu dwóch osób do dnia 31 stycznia 2023 r., a w odniesieniu do jednej osoby – do dnia 31 lipca 2022 r. Ponadto w załączniku do tej decyzji należy zmienić uzasadnienia w odniesieniu do trzech osób oraz informacje na temat stosowania prawa do obrony i do skutecznej ochrony sądowej na mocy prawa tunezyjskiego w odniesieniu do siedmiu osób.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/72/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2011/72/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

1. Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 stycznia 2023 r.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 środki określone w art. 1 mają w odniesieniu do wpisu nr 45 w załączniku zastosowanie do dnia 31 lipca 2022 r.

3. Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. W stosownych przypadkach Jej okres obowiązywania może być przedłużany lub może być ona zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.”;

2)	w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 stycznia 2022 r.

W imieniu Rady

J.-Y. LE DRIAN

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2011/72/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r. dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji (Dz.U. L 28 z 2.2.2011, s. 62).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji 2011/72/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

(i)

poniższe wpisy w sekcji „A. Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 1” otrzymują brzmienie:

	Nazwisko	Dane identyfikacyjne	Uzasadnienie
„7.	Halima Bent Zine El Abidine Ben Haj Hamda BEN ALI	Obywatelstwo: tunezyjskie Miejsce urodzenia: Tunis, Tunezja Data urodzenia: 17 lipca 1992 r. Ostatni znany adres: pałac prezydencki, Tunis, Tunezja Nr dokumentu tożsamości: 09006300 Państwo wydające: Tunezja Płeć: kobieta Inne informacje: matka – Leïla TRABELSI	Osoba podlegająca wszczętemu przez władze tunezyjskie postępowaniu sądowemu lub procesowi odzyskiwania mienia w następstwie prawomocnego orzeczenia sądowego w związku ze współudziałem w sprzeniewierzeniu przez urzędnika państwowego środków publicznych, ze współudziałem w nadużyciu stanowiska przez urzędnika państwowego w celu zapewnienia osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści i spowodowania szkody dla administracji, z wywieraniem nacisków na urzędnika państwowego w celu uzyskania bezpośrednio lub pośrednio korzyści dla osoby trzeciej; powiązana z Leïlą Trabelsi (nr 2).
29.	Ghazoua Bent Zine El Abidine Ben Haj Hamda BEN ALI	Obywatelstwo: tunezyjskie Miejsce urodzenia: Le Bardo Data urodzenia: 8 marca 1963 r. Ostatni znany adres: 49 avenue Habib Bourguiba – Carthage Nr dokumentu tożsamości: 00589758 Państwo wydające: Tunezja Płeć: kobieta Inne informacje: lekarz; matka – Naïma EL KEFI; mąż – Slim ZARROUK	Osoba podlegająca wszczętemu przez władze tunezyjskie postępowaniu sądowemu lub procesowi odzyskiwania mienia w następstwie prawomocnego orzeczenia sądowego w związku ze współudziałem w sprzeniewierzeniu przez urzędnika państwowego środków publicznych, ze współudziałem w nadużyciu stanowiska przez urzędnika państwowego w celu zapewnienia osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści i spowodowania szkody dla administracji oraz z wywieraniem nacisków na urzędnika państwowego w celu uzyskania bezpośrednio lub pośrednio korzyści dla osoby trzeciej; powiązana ze Slimem Zarroukiem (nr 30).
42.	Ghazoua Bent Hamed Ben Taher BOUAOUINA	Obywatelstwo: tunezyjskie Miejsce urodzenia: Monastyr Data urodzenia: 30 sierpnia 1982 r. Ostatni znany adres: rue Ibn Maja – Khezama est – Sousse Nr dokumentu tożsamości: 08434380 Państwo wydające: Tunezja Płeć: kobieta Inne informacje: matka – Hayet BEN ALI; współmałżonek – Badreddine BENNOUR	Osoba podlegająca wszczętemu przez władze tunezyjskie postępowaniu sądowemu lub procesowi odzyskiwania mienia w następstwie prawomocnego orzeczenia sądowego w związku ze współudziałem w sprzeniewierzeniu przez urzędnika państwowego środków publicznych, ze współudziałem w nadużyciu stanowiska przez urzędnika państwowego w celu zapewnienia osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści i spowodowania szkody dla administracji oraz z wywieraniem nacisków na urzędnika państwowego w celu uzyskania bezpośrednio lub pośrednio korzyści dla osoby trzeciej; powiązana z Hayetem Ben Alim (nr 33).”

(ii)

w poniższych wpisach w sekcji „B. Prawa do obrony i do skutecznej ochrony sądowej na mocy prawa tunezyjskiego” pod nagłówkiem „Stosowanie praw do obrony i do skutecznej ochrony sądowej” dodaje się zdania końcowe w brzmieniu:

„25.	W dniach 15 lutego 2021 r. i 10 marca 2021 r. Mohamed Slim Ben Mohamed Hassen Ben Salah CHIBOUB został wysłuchany przez sędziego śledczego w sprawie 19592/1. W dniu 31 marca 2021 r. sędzia śledczy postanowił wyłączyć jego sprawę z ogólnej sprawy 19592/1. Sprawa 1137/2 jest w toku.
26.	W dniu 31 marca 2021 r. sędzia śledczy postanowił wyłączyć jej sprawę z ogólnej sprawy 19592/1. Sprawa 1137/2 jest w toku.
30.	Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Tunisie z dnia 15 kwietnia 2021 r. w sprawie 29443 został on uznany winnym sprzeniewierzenia środków publicznych.
31.	Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Tunisie z dnia 1 listopada 2018 r. w sprawie 27658 został on uznany winnym sprzeniewierzenia środków publicznych.
33.	Wyrokiem z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie 40800 została ona uznana winną sprzeniewierzenia środków publicznych.
34.	Wyrokiem z dnia 7 stycznia 2016 r. w sprawie 28264 została ona uznana winną sprzeniewierzenia środków publicznych.
46	Wyrokiem sądu pierwszej instancji w Tunisie z dnia 21 marca 2019 r. w sprawie 41328/19 został on uznany winnym sprzeniewierzenia środków publicznych.”