(1)

Od pewnego czasu choroby roślin lub porażenia agrofagami powodują coraz większe szkody w produkcji owoców i warzyw w Unii. Na przykład w latach 2013–2018 pojawy Xyllela fastidiosa objęły m.in. drzewa produkujące owoce pestkowe, takie jak śliwki, czereśnie i migdały, we Włoszech, Hiszpanii i Francji. W latach 2018–2019 w wyniku wprowadzenia i rozprzestrzenienia inwazyjnego wirusa brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) zniszczeniu uległa produkcja pomidorów (Solanum lycopersicum L.) i papryki (Capsicum annuum) we Włoszech i w Niemczech. Jeśli chodzi o agrofagi, np. Eurytoma schreineri Schreiner, wprowadzony w Unii przy przywozie w 2013 r., spowodował szkody w produkcji śliwek, moreli i czereśni w Bułgarii i w krajach z nią sąsiadujących. Ostatnio w 2019 r. w następujących północnych regionach Włoch: Emilia Romania, Wenecja Euganejska, Trydent-Górna Adyga, Lombardia, Piemont i Friuli-Wenecja Julijska wysokie straty w produkcji spowodowała tarczówka marmurkowata (Halyomorpha halys), co miało negatywny wpływ na wartość produkcji sprzedanej przez organizacje producentów działających w tych regionach.

(2)

Z uwagi na zwiększoną częstotliwość występowania szkód fitosanitarnych potrzebne jest długoterminowe rozwiązanie dotyczące obliczania wartości produkcji sprzedanej przez organizacje producentów, które zwiększyłoby odporność tych organizacji w przyszłości. Konieczna jest zmiana rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/891 (2) poprzez zapewnienie elastyczności obliczania wartości produkcji sprzedanej przez organizacje producentów w Unii w przypadku, gdy dotkną ich szkody fitosanitarne uniemożliwiające wykorzystanie produkcji do konsumpcji i przetwórstwa.

(3)

Znaczne straty wartości produkcji sprzedanej spowodowane szkodami fitosanitarnymi mają istotny wpływ na kwotę pomocy unijnej otrzymywanej przez organizacje producentów w kolejnym roku, ponieważ kwota pomocy unijnej jest obliczana jako odsetek wartości produkcji sprzedanej przez każdą organizację producentów. W przypadku utraty dużej części lub całości zbiorów organizacje producentów ryzykują utratę swojego uznania, ponieważ jednym z kryteriów uznania jest osiągnięcie pewnej minimalnej wartości produkcji sprzedanej, którą ustala się na poziomie krajowym. Oznacza to poniesienie podwójnej straty ekonomicznej, co może zagrozić długoterminowej stabilności organizacji producentów.

(4)

Należy zatem dopuścić większą elastyczność w odniesieniu do obliczania wartości produkcji sprzedanej przez organizacje producentów. Jest to konieczne, aby uniknąć sytuacji, w której organizacje producentów, które zainwestowały w środki zapobiegawcze, lecz mimo to poniosły znaczne straty fitosanitarne, były narażone nie tylko na stratę wartości produkcji sprzedanej, ale również na znaczne i nagłe zmniejszenie pomocy finansowej Unii w kolejnym roku. Taka elastyczność w zakresie obliczania wartości produkcji sprzedanej powinna być jednak dostępna wyłącznie dla organizacji producentów, które udowodnią, że wprowadziły niezbędne środki zapobiegawcze przeciwko chorobom roślin i porażeniom agrofagami, takie jak stosowanie sieci ochronnych, monitorowanie agrofagów i chorób, biologiczne środki zwalczania agrofagów oraz inne środki ograniczające występowanie agrofagów i chorób oraz powodowanych przez te agrofagi i choroby szkód w produkcji.

(5)

Ze względu na zwiększoną częstotliwość występowania porażeń agrofagami lub chorób roślin i wynikające z tego znacznie większe straty w produkcji w porównaniu ze szkodami związanymi z warunkami atmosferycznymi, zabezpieczenie ustanowione w art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891, zgodnie z którym uznaje się, że wartość produkcji sprzedanej danego produktu stanowi 65 % jego wartości w poprzednim okresie odniesienia, jest niewystarczające.

(6)

W związku z tym, a także ze względu na potrzebę zapewnienia stabilności gospodarczej i finansowej organizacji producentów, których dotyczą znaczne straty wartości produkcji sprzedanej spowodowane szkodami fitosanitarnymi, próg obliczania wartości produkcji sprzedanej należy podwyższyć. Ze względu na powyższe fakty oraz biorąc pod uwagę poważne szkody spowodowane przez niedawne porażenia agrofagami, wartość produkcji sprzedanej, o której mowa w art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891, należy podwyższyć do 85 %.

(7)

Z uwagi na fakt, że programy operacyjne są realizowane w latach kalendarzowych, a obliczanie wartości produkcji sprzedanej, która determinuje kwotę unijnej pomocy finansowej, opiera się na poprzednim roku kalendarzowym, konieczne jest, aby niniejsze rozporządzenie weszło w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/891,