(1)

Umowa o partnerstwie gospodarczym między Unią Europejską a Japonią (1) (zwana dalej „Umową”) weszła w życie z dniem 1 lutego 2019 r.

(2)

Załącznik 2-C do Umowy, dotyczący pojazdów silnikowych i części do nich, zawiera w dodatku 2-C-1 wykaz regulaminów ONZ stosowanych przez obie Strony, a w dodatku 2-C-2 wykaz regulaminów ONZ stosowanych przez jedną ze Stron i jeszcze nieuwzględnionych przez drugą Stronę.

(3)

Od czasu podpisania Umowy, w wyniku postępów poczynionych w pracach regulacyjnych przez Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ), obie Strony obecnie stosują dwa dodatkowe regulaminy ONZ, które nie były wymienione w dodatku 2-C-1. Ponadto dwa regulaminy ONZ, które były wymienione w dodatku 2-C-2 są obecnie stosowane przez obie strony i mają zostać przeniesione do dodatku 2-C-1. Dodatki 2-C-1 i 2-C-2 powinny zatem zostać zaktualizowane zgodnie z art. 9 załącznika 2-C do Umowy. Taka aktualizacja zwiększy pewność prawa dla podmiotów gospodarczych w odniesieniu do ram regulacyjnych preferencyjnych stosunków handlowych między Stronami.

(4)

Zgodnie z art. 23.2 ust. 3 i art. 23.2 ust. 4 lit. b) Umowy, zgodnie z odpowiednimi krajowymi procedurami prawnymi Stron, Wspólny Komitet może przyjmować decyzje w sprawie zmiany dodatków 2-C-1 i 2-C-2 do załącznika 2-C do Umowy.

(5)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu, ponieważ proponowana decyzja Wspólnego Komitetu będzie dla Unii wiążąca.

(6)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu powinno w związku z tym opierać się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu,