8.5.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 120/20 |
DECYZJA DELEGOWANA KOMISJI (UE) 2019/708
z dnia 15 lutego 2019 r.
uzupełniająca dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wskazania sektorów i podsektorów uznanych za narażone na ryzyko ucieczki emisji w okresie 2021–2030
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 10b ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa 2003/87/WE stanowi, że sprzedaż na aukcji przydziałów emisji gazów cieplarnianych stanowi podstawową zasadę systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii (EU ETS). |
(2) |
Na posiedzeniu w październiku 2014 r. Rada Europejska uznała, że przydział bezpłatnych uprawnień nie powinien tracić ważności, a istniejące środki należy dalej stosować po 2020 r. w celu przeciwdziałania ryzyku ucieczki emisji z uwagi na politykę przeciwdziałania zmianie klimatu, dopóki inne ważne gospodarki nie podejmą porównywalnych wysiłków. Aby utrzymać korzyści dla środowiska płynące z redukcji emisji w Unii, jeżeli środki państw trzecich nie oferują przemysłowi porównywalnych zachęt do redukcji emisji, należy zachować przejściowy przydział bezpłatnych uprawnień dla instalacji w sektorach i podsektorach narażonych na ryzyko ucieczki emisji. |
(3) |
Doświadczenia zgromadzone w trakcie funkcjonowania EU ETS potwierdziły, że sektory i podsektory są narażone na ryzyko ucieczki emisji w różnym stopniu oraz że przydział bezpłatnych uprawnień zapobiega ucieczce emisji. Niektóre sektory i podsektory mogą zostać uznane za bardziej zagrożone ucieczką emisji, zaś inne są w stanie przenieść znaczną część kosztów uprawnień pokrywających ich emisje na ceny produktów bez utraty udziału w rynku i ponoszą jedynie pozostałą część kosztów, w związku z czym ryzyko ucieczki emisji w tych sektorach jest niewielkie. Z myślą o zmniejszeniu ryzyka ucieczki emisji art. 10b ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE stanowi, że Komisja ma ustalić wykaz sektorów i podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji. Takie sektory i podsektory mają otrzymać bezpłatne uprawnienia w wysokości 100 % liczby określonej na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE. |
(4) |
Decyzją 2014/746/UE (2) Komisja ustaliła wykaz sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji na lata 2015–2019. Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 (3) przedłużono ważność wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji do dnia 31 grudnia 2020 r. |
(5) |
W art. 10b dyrektywy 2003/87/WE określono kryteria oceny na podstawie danych dostępnych z trzech ostatnich lat kalendarzowych. W związku z tym Komisja wykorzystała dane z lat 2013, 2014 i 2015, ponieważ w terminie przeprowadzania oceny dane z 2016 r. były dostępne jedynie w odniesieniu do niektórych parametrów. |
(6) |
W celu sporządzenia wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji w latach 2021–2030 Komisja oceniła ryzyko ucieczki emisji sektorów i podsektorów na poziomie NACE-4 statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (4). NACE-4 jest poziomem zapewniającym optymalną dostępność danych precyzyjnie określających sektory. Sektor jest oznaczony na czterocyfrowym poziomie klasyfikacji NACE, a podsektor jest oznaczony na sześcio- lub ośmiocyfrowym poziomie Prodcom, tj. wg klasyfikacji towarów stosowanych w odniesieniu do statystyk dotyczących produkcji przemysłowej w Unii, wynikającej bezpośrednio z klasyfikacji NACE. |
(7) |
Ocenę ryzyka ucieczki emisji przeprowadzono dwuetapowo. Na potrzeby ilościowej oceny pierwszego poziomu na poziomie NACE-4 sektor uznaje się za narażony na ryzyko ucieczki emisji, jeżeli „wskaźnik ucieczki emisji” przekracza próg 0,2 określony w art. 10b ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE. W odniesieniu do niewielkiej liczby przypadków spełniających jasno określone kryteria kwalifikowalności określone w art. 10b ust. 2 i 3 dyrektywy 2003/87/WE przeprowadzono „ocenę drugiego poziomu” jako ocenę jakościową z określonymi kryteriami albo jako ocenę ilościową na poziomie zdezagregowanym. |
(8) |
Zgodnie z art. 10b dyrektywy 2003/87/WE wskaźnik ucieczki emisji obliczono, mnożąc intensywność handlu sektora z państwami trzecimi przez intensywność emisji tego sektora. |
(9) |
Zgodnie z art. 10b dyrektywy 2003/87/WE intensywność handlu z państwami trzecimi obliczono jako stosunek całkowitej wartości eksportu do państw trzecich powiększonej o wartość importu z państw trzecich do całkowitej wielkości rynku w Europejskim Obszarze Gospodarczym (roczny obrót plus całkowita wartość importu z państw trzecich). Komisja oceniła intensywność handlu dla każdego sektora i podsektora na podstawie danych zgłoszonych przez Eurostat w bazie danych COMEXT. Komisja uważa, że są to najbardziej kompletne i wiarygodne dane na temat całkowitej wartości eksportu do państw trzecich i całkowitej wartości importu z państw trzecich, a także całkowitego rocznego obrotu w Unii. |
(10) |
Intensywność emisji, którą mierzy się w kg CO2 na euro, obliczono jako sumę bezpośrednich i pośrednich emisji w danym sektorze, podzieloną przez wartość dodaną brutto. Komisja uważa dziennik transakcji Unii Europejskiej za najbardziej dokładne i przejrzyste źródło danych o emisji CO2 na poziomie instalacji i dlatego wykorzystuje się je do obliczenia emisji bezpośrednich dla sektorów. Instalacje przypisano do poszczególnych sektorów na poziomie NACE-4 na podstawie informacji na poziomie instalacji dostarczonych przez państwa członkowskie w ramach krajowych środków wykonawczych przedłożonych na podstawie art. 11 dyrektywy 2003/87/WE i decyzji Komisji 2011/278/UE (5). Do oszacowania wartości dodanej brutto na poziomie sektorowym wykorzystano dane pochodzące ze statystyk strukturalnych Eurostatu dotyczących przedsiębiorstw, ponieważ uważa się je za najdokładniejsze źródło. |
(11) |
Z uwagi na brak dostępnych danych na poziomie UE-28 za najbardziej wiarygodne źródła informacji do celów określenia emisji pośrednich uznaje się dane dotyczące zużycia energii elektrycznej uzyskane bezpośrednio od państw członkowskich. W celu przeliczenia zużycia energii elektrycznej na emisje pośrednie stosuje się współczynnik emisji dla energii elektrycznej. Jako wartość odniesienia Komisja wykorzystała średnią unijna produkcję energii elektrycznej w koszyku energetycznym. Wartość ta opiera się na całkowitej rocznej wielkości emisji w Unii z sektora elektroenergetycznego w odniesieniu do wszystkich źródeł wytwarzania energii elektrycznej w Europie, podzielonej przez odpowiednią ilość wytworzonej energii elektrycznej. Współczynnik emisji dla energii elektrycznej został zaktualizowany, aby uwzględnić dekarbonizację systemu energii elektrycznej i coraz większy udział energii ze źródeł odnawialnych. Nowa wartość powinna odnosić się do 2015 r., a zatem opierać się na danych dostępnych z trzech ostatnich lat kalendarzowych (2013–2015). Uaktualniona wartość wynosi 376 gramów dwutlenku węgla na kWh. |
(12) |
W art. 10b ust. 2 i 3 dyrektywy 2003/87/WE zawarto szczegółowe zasady kwalifikowalności dla poszczególnych sektorów i podsektorów na potrzeby wnioskowania o drugą ocenę, w przypadku gdy nie spełnią one głównego kryterium ucieczki emisji kwalifikującego do umieszczenia w wykazie sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji. W przypadkach gdy wskaźnik ucieczki emisji wynosił 0,15–0,2, sektor mógł wnioskować o przeprowadzenie oceny jakościowej zgodnie z kryteriami określonymi w art. 10b ust. 2 wspominanej dyrektywy. Zgodnie z art. 10b ust. 3 sektory i podsektory, w których intensywność emisji przekracza 1,5, kwalifikują się do wnioskowania o przeprowadzenie oceny jakościowej albo oceny ilościowej na poziomie zdezagregowanym (poziom 6- lub 8-cyfrowy PRODCOM). Sektory i podsektory, w odniesieniu do których przydział bezpłatnych uprawnień oblicza się na podstawie wskaźników dotyczących rafinerii, również kwalifikowały się do wnioskowania o przeprowadzanie obu rodzajów ocen. Sektory i podsektory wymienione w pkt 1.2 załącznika do decyzji 2014/746/UE kwalifikowały się do składania wniosków o ocenę ilościową na poziomie zdezagregowanym. |
(13) |
Przeprowadzono trwające od listopada 2017 r. do lutego 2018 r. konsultacje internetowe, podczas których zainteresowane strony mogły przedstawić swoje opinie na temat wybranych metod sporządzenia wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji. Respondenci co do zasady opowiadali się za ocenami drugiego poziomu, w przypadku których poziom solidności, uczciwości, przejrzystości i sprawiedliwości dorównywałby ocenom ilościowym pierwszego poziomu, i wyrażali poparcie dla jednolitych ram oceny, w którą zaangażowane są zainteresowane strony. Zorganizowano cztery posiedzenia, aby przygotować wykaz sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji i kontynuować prace dotyczące ocen, jakie należy przeprowadzić z udziałem państw członkowskich i zainteresowanych stron w okresie od lutego do maja 2018 r. |
(14) |
Przeprowadzono ocenę skutków (6) w celu zapewnienia, by oceny pierwszego i drugiego poziomu przeprowadzane na potrzeby sporządzenia wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji na lata 2021–2030 przeprowadzano w sposób porównywalny, tj. by obie oceny zapewniały identyfikację wyłącznie sektorów narażonych na ryzyko ucieczki emisji. Ocena skutków dotyczyła głównie możliwości operacyjnych związanych z ramami oceny drugiego poziomu. |
(15) |
Wstępny wykaz sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji na lata 2021–2030 (7) opublikowano dnia 8 maja 2018 r. wraz z ramowymi wytycznymi Komisji w sprawie oceny jakościowej i zdezagregowanej oceny ilościowej (8). |
(16) |
Oceny na podstawie kryteriów określonych w art. 10b ust. 2 i 3 dyrektywy 2003/87/WE przeprowadzono w odniesieniu do szeregu sektorów, których nie uznano za narażone na ryzyko ucieczki emisji na podstawie kryteriów ilościowych określonych w art. 10b ust. 1. |
(17) |
Komisja oceniła łącznie 245 sektorów przemysłowych klasyfikowanych w NACE jako „górnictwo i wydobywanie” oraz „przetwórstwo przemysłowe”. Sektory i podsektory wymienione w pkt 1 załącznika do niniejszej decyzji spełniają kryteria określone w art. 10b ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE i powinny zostać uznane za narażone na ryzyko ucieczki emisji. |
(18) |
Oceny jakościowe na podstawie kryteriów określonych w art. 10b ust. 2 i 3 dyrektywy 2003/87/WE przeprowadzono w odniesieniu do szeregu sektorów. W przypadku sektorów: „wydobywanie soli” (kod NACE 0893), „wykończanie wyrobów włókienniczych” (kod NACE 1330), „produkcja podstawowych substancji farmaceutycznych” (kod NACE 2110), „produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych” (kod NACE 2341), „produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych” (kod NACE 2342) oraz „produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny” (kod NACE 2332) stwierdzono, że dodanie tych sektorów do wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji jest uzasadnione. Należy zatem uznać te sektory za narażone na ryzyko ucieczki emisji w okresie 2021–2030. |
(19) |
W przypadku sektora „wydobywanie węgla brunatnego (lignitu)” (kod NACE 0520) podczas przeprowadzania oceny jakościowej stwierdzono szereg nieprawidłowości, w tym brak możliwości uznania, że koszty bezpośredniej emisji mają wpływ na ten sektor, oraz wyrażono wątpliwości dotyczące związku między wewnątrzunijną konkurencją ze strony innych źródeł paliw a ucieczką emisji. Wykazano istnienie pewnej konkurencji na szczeblu regionalnym ze strony pozaunijnych elektrowni opalanych węglem brunatnym, chociaż w wyniku oceny obejmującej całą Unię potwierdzono, że narażenie na zewnętrzną konkurencję było znacznie ograniczone. Stwierdzono zatem, że dodanie tego sektora do wykazu sektorów i podsektorów uznanych na narażone na ryzyko ucieczki emisji nie jest uzasadnione. |
(20) |
Otrzymano trzy wnioski od sektorów, których nie uwzględniono we wstępnym wykazie sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji: „górnictwo gazu ziemnego” (kod NACE 0620), „produkcja wyrobów gipsowych budowlanych” (kod NACE 2362) i „odlewnictwo metali lekkich” (kod NACE 2453). Ocena tych wniosków dotyczyła głównie kwalifikowalności sektorów do uwzględnienia w wykazie sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji na podstawie ilościowej oceny pierwszego poziomu na poziomie NACE-4. Oficjalne dane wykorzystane do przeprowadzenia ocen pierwszego poziomu przekazano zainteresowanym stronom i uznano za wystarczająco solidne, aby móc opublikować wstępny wykaz sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji. Komisja zbadała dodatkowe informacje przedstawione przez trzy sektory w złożonych przez nie wnioskach i nie uznała, by uzasadniały one zmianę pierwotnego stanowiska. Sektorów tych nadal nie uznaje się za narażone na ryzyko ucieczki emisji, ponieważ właściwe wskaźniki ucieczki emisji nie przekraczają progu 0,2 określonego w art. 10b ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE. Ponadto sektory te nadal nie spełniają kryteriów kwalifikowalności do przeprowadzenia dalszych ocen, o których mowa w art. 10b ust. 2 i 3 dyrektywy 2003/87/WE. |
(21) |
Na podstawie kryteriów określonych w art. 10b ust. 1 i 3 dyrektywy 2003/87/WE przeprowadzono zdezagregowane oceny ilościowe w odniesieniu do szeregu podsektorów. W przypadku podsektorów: „kaolin i pozostałe gliny kaolinowe” (kod PRODCOM 08.12.21), „ziemniaki zamrożone, przetworzone lub zakonserwowane (włączając ziemniaki ugotowane lub częściowo ugotowane w oleju, a następnie zamrożone, z wyłączeniem zakonserwowanych octem lub kwasem octowym)” (kod PRODCOM 10.31.11.30), „ziemniaki suszone w postaci mąki, mączki, płatków, granulek i pelletów” (kod PRODCOM 10.31.13.00), „przecier pomidorowy i pasta, zagęszczone” (kod PRODCOM 10.39.17.25), „odtłuszczone mleko w proszku” (kod PRODCOM 10.51.21), „mleko pełne w proszku” (kod PRODCOM 10.51.22), „kazeina” (kod PRODCOM 10.51.53), „laktoza i syrop laktozowy” (kod PRODCOM 10.51.54), „serwatka i serwatka zmodyfikowana, w proszku, w granulkach lub w innej stałej postaci, nawet zagęszczona lub zawierająca dodatek środka słodzącego” (kod PRODCOM 10.51.55.30), „drożdże piekarnicze” (kod PRODCOM 10.89.13.34), „szkliste emalie i glazury, pobiałki (masy lejne) i podobne preparaty, w rodzaju stosowanych w przemyśle ceramicznym, emalierskim i szklarskim” (kod PRODCOM 20.30.21.50), „ciekłe materiały do wytwarzania połysku i podobne preparaty, fryta szklana i pozostałe szkło w postaci proszku, granulek lub płatków” (kod PRODCOM 20.30.21.70) i „części z żelaza kutego swobodnie, do wałów napędowych, wałów krzywkowych, wałów wykorbionych i do korb itp.” (kod PRODCOM 25.50.11.34) stwierdzono, że dodanie tych podsektorów do wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji jest uzasadnione. Należy zatem uznać te podsektory za narażone na ryzyko ucieczki emisji w okresie 2021–2030. |
(22) |
W przypadku podsektorów „pasta kakaowa, nawet odtłuszczona” (kod PRODCOM 10.82.11), „masło, tłuszcz i olej, kakaowe” (kod PRODCOM 10.82.12) i „proszek kakaowy, niezawierający dodatku cukru lub innego środka słodzącego” (kod PRODCOM 10.82.13) w trakcie przeprowadzonych zdezagregowanych ocen ilościowych stwierdzono szereg odstępstw od zharmonizowanej metodyki prowadzących do ryzyka znacznego przeszacowania wskaźnika ucieczki emisji. W związku z tym stwierdzono, że dodanie tych podsektorów do wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji nie jest uzasadnione. |
(23) |
Ponieważ wykaz sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji ma być ważny w okresie 2021–2030, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Sektory i podsektory wymienione w załączniku uznaje się za narażone na ryzyko ucieczki emisji w okresie 2021–2030.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
(2) Decyzja Komisji 2014/746/UE z dnia 27 października 2014 r. ustalająca, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji na lata 2015–2019 (Dz.U. L 308 z 29.10.2014, s. 114).
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 z dnia 14 marca 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu wzmocnienia efektywnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji niskoemisyjnych oraz decyzję (UE) 2015/1814 (Dz.U. L 76 z 19.3.2018, s. 3).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).
(5) Decyzja Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 130 z 17.5.2011, s. 1).
(6) Dokument roboczy służb Komisji SWD(2019) 22.
(7) Zawiadomienie Komisji w sprawie wstępnego wykazu sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji na lata 2021–2030 (Dz.U. C 162 z 8.5.2018, s. 1).
(8) https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/ets/allowances/leakage/docs/framework_for_qualitative_assessments.pdf https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/ets/allowances/leakage/docs/framework_for_disaggregated_assessments.pdf
ZAŁĄCZNIK
Sektory i podsektory uznane za narażone na ryzyko ucieczki emisji zgodnie z art. 10b dyrektywy 2003/87/WE
1. W oparciu o kryteria określone w art. 10b ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE
Kod NACE |
Opis |
0510 |
Wydobywanie węgla kamiennego |
0610 |
Górnictwo ropy naftowej |
0710 |
Górnictwo rud żelaza |
0729 |
Górnictwo pozostałych rud metali nieżelaznych |
0891 |
Wydobywanie minerałów dla przemysłu chemicznego oraz do produkcji nawozów |
0899 |
Górnictwo i wydobywanie pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane |
1041 |
Produkcja olejów i pozostałych tłuszczów płynnych |
1062 |
Wytwarzanie skrobi i wyrobów skrobiowych |
1081 |
Produkcja cukru |
1106 |
Produkcja słodu |
1310 |
Przygotowanie i przędzenie włókien tekstylnych |
1395 |
Produkcja włóknin i wyrobów wykonanych z włóknin, z wyłączeniem odzieży |
1411 |
Produkcja odzieży skórzanej |
1621 |
Produkcja arkuszy fornirowych i płyt wykonanych na bazie drewna |
1711 |
Produkcja masy włóknistej |
1712 |
Produkcja papieru i tektury |
1910 |
Wytwarzanie i przetwarzanie koksu |
1920 |
Wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej |
2011 |
Produkcja gazów technicznych |
2012 |
Produkcja barwników i pigmentów |
2013 |
Produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych |
2014 |
Produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów organicznych |
2015 |
Produkcja nawozów i związków azotowych |
2016 |
Produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych |
2017 |
Produkcja kauczuku syntetycznego w formach podstawowych |
2060 |
Produkcja włókien chemicznych |
2311 |
Produkcja szkła płaskiego |
2313 |
Produkcja szkła gospodarczego |
2314 |
Produkcja włókien szklanych |
2319 |
Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne |
2320 |
Produkcja wyrobów ogniotrwałych |
2331 |
Produkcja ceramicznych kafli i płytek |
2351 |
Produkcja cementu |
2352 |
Produkcja wapna i gipsu |
2399 |
Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana |
2410 |
Produkcja surówki żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych |
2420 |
Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali |
2431 |
Produkcja prętów ciągnionych na zimno |
2442 |
Produkcja aluminium |
2443 |
Produkcja ołowiu, cynku i cyny |
2444 |
Produkcja miedzi |
2445 |
Produkcja pozostałych metali nieżelaznych |
2446 |
Wytwarzanie paliw jądrowych |
2451 |
Odlewnictwo żeliwa |
2. W oparciu o kryteria określone w art. 10b ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE
Kod NACE |
Opis |
0893 |
Wydobywanie soli |
1330 |
Wykończanie wyrobów włókienniczych |
2110 |
Produkcja podstawowych substancji farmaceutycznych |
2341 |
Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych |
2342 |
Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych |
3. W oparciu o kryteria określone w art. 10b ust. 3 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE
Kod NACE |
Opis |
2332 |
Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny |
4. W oparciu o kryteria określone w art. 10b ust. 3 akapit piąty dyrektywy 2003/87/WE
Kod Prodcom |
Opis |
081221 |
Kaolin i pozostałe gliny kaolinowe |
10311130 |
Ziemniaki zamrożone, przetworzone lub zakonserwowane (włączając ziemniaki ugotowane lub częściowo ugotowane w oleju, a następnie zamrożone, z wyłączeniem zakonserwowanych octem lub kwasem octowym) |
10311300 |
Ziemniaki suszone w postaci mąki, mączki, płatków, granulek i pelletów |
10391725 |
Przecier pomidorowy i pasta, zagęszczone |
105121 |
Odtłuszczone mleko w proszku |
105122 |
Mleko pełne w proszku |
105153 |
Kazeina |
105154 |
Laktoza i syrop laktozowy |
10515530 |
Serwatka i serwatka zmodyfikowana, w proszku, w granulkach lub w innej stałej postaci, nawet zagęszczona lub zawierająca dodatek środka słodzącego |
10891334 |
Drożdże piekarnicze |
20302150 |
Szkliste emalie i glazury, pobiałki (masy lejne) i podobne preparaty, w rodzaju stosowanych w przemyśle ceramicznym, emalierskim i szklarskim |
20302170 |
Ciekłe materiały do wytwarzania połysku i podobne preparaty, fryta szklana i pozostałe szkło w postaci proszku, granulek lub płatków |
25501134 |
Części z żelaza kutego swobodnie do wałów napędowych, wałów krzywkowych, wałów wykorbionych i do korb itp. |