4.4.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 95/9 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/544
z dnia 3 kwietnia 2019 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2018/2031 stwierdzającą, na ograniczony okres, że ramy regulacyjne mające zastosowanie do kontrahentów centralnych w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej są równoważne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (1), w szczególności jego art. 25 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 2 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/2031 (2) decyzję tę stosuje się od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii Północnej („Zjednoczone Królestwo”) i w Zjednoczonym Królestwie na podstawie art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, chyba że umowa o wystąpieniu wejdzie w życie przed tą datą lub przedłużony zostanie dwuletni okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. |
(2) |
W dniu 22 marca 2019 r. Rada Europejska – w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem – przyjęła decyzję (UE) 2019/476 (3) przedłużającą okres określony w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. W związku z tym nie zostanie spełniony drugi warunek dotyczący stosowania decyzji wykonawczej (UE) 2018/2031, a mianowicie, że nie zostanie przedłużony dwuletni okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. |
(3) |
Powody leżące u podstaw decyzji wykonawczej (UE) 2018/2031 pozostają jednak zasadne, niezależnie od tego, o ile przedłużony zostanie okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. W szczególności w przypadku wystąpienia bez zawarcia umowy po upływie przedłużonego okresu, nadal istnieje potencjalne ryzyko w odniesieniu do stabilności finansowej Unii i jej państw członkowskich. W związku z tym, jeżeli Zjednoczone Królestwo wystąpi z Unii bez zawarcia umowy, decyzję wykonawczą (UE) 2018/2031 należy stosować. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2018/2031. |
(5) |
Niniejsza decyzja powinna wejść w życie w trybie pilnym w celu zapewnienia jej stosowania w przypadku wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii bez zawarcia umowy o wystąpieniu po upływie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, przedłużonego przez Radę Europejską w dniu 22 marca 2019 r. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 2 decyzji wykonawczej (UE) 2018/2031 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:
„Niniejszej decyzji nie stosuje się jednak, jeżeli umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zgodnie z art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej wejdzie w życie przed datą, o której mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu.”
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 3 kwietnia 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/2031 z dnia 19 grudnia 2018 r. stwierdzająca, na ograniczony okres, że ramy regulacyjne mające zastosowanie do kontrahentów centralnych w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej są równoważne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 325 z 20.12.2018, s. 50).
(3) Decyzja Rady Europejskiej (UE) 2019/476 przyjęta w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem z dnia 22 marca 2019 r. przedłużająca okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE (DzU L 80I z 22.3.2019, s. 1.).