DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/504

z dnia 19 marca 2019 r.

w sprawie zmiany dyrektywy 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej i rozporządzenia (UE) 2018/1999 w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 i art. 194 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo przekazało notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po tej notyfikacji, to znaczy od dnia 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.

(2)

Umowa o wystąpieniu, w brzmieniu uzgodnionym przez negocjatorów, obejmuje rozwiązania dotyczące stosowania przepisów prawa Unii do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie. Jeżeli umowa ta wejdzie w życie, dyrektywa (UE) 2018/2002 (3), zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE (4), oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 (5) będą miały zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w okresie przejściowym zgodnie z tą umową i przestaną mieć zastosowanie z końcem tego okresu.

(3)

Art. 3 ust. 5 dyrektywy 2012/27/UE, wprowadzony dyrektywą (UE) 2018/2002, zobowiązuje państwa członkowskie do określenia orientacyjnych krajowych wkładów w zakresie efektywności energetycznej służących realizacji celów Unii w zakresie efektywności energetycznej na poziomie co najmniej 32,5 % na rok 2030. Określając te wkłady państwa członkowskie mają uwzględnić zużycie energii w Unii w 2030 r. pod względem energii pierwotnej lub energii końcowej.

(4)

Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2018/1999 zobowiązuje państwa członkowskie, by uwzględniły zużycie energii w Unii w 2030 r. pod względem energii pierwotnej lub energii końcowej w swoich orientacyjnych krajowych wkładach w realizację celów Unii. Zgodnie z art. 29 ust. 3 akapit pierwszy tego rozporządzenia zużycie energii na poziomie Unii jest również istotne z punktu widzenia dokonywanej przez Komisję oceny postępów na drodze do zbiorczego osiągnięcia celów Unii.

(5)

Ze względu na wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii konieczna jest zmiana prognozowanego zużycia energii w Unii w 2030 r., aby odzwierciedlało ono sytuację w Unii składającej się z 27 państw członkowskich bez Zjednoczonego Królestwa (zwanych dalej „UE-27”). Z prognoz dotyczących głównych celów Unii na poziomie co najmniej 32,5 % wynika, że w 2030 r. w przypadku Unii składającej się z 28 państw członkowskich zużycie energii pierwotnej powinno wynieść 1 273 mln ton ekwiwalentu ropy naftowej (Mtoe), zaś zużycie energii końcowej powinno wynieść 956 Mtoe. Z odpowiednich prognoz dotyczących UE-27 wynika, że w 2030 r. zużycie energii pierwotnej powinno wynieść 1 128 Mtoe, a zużycie energii końcowej – 846 Mtoe. Wymaga to zmiany danych dotyczących poziomu zużycia energii w 2030 r.

(6)	Te same prognozy dotyczące zużycia energii w 2030 r. są istotne w przypadku art. 6 i 29 rozporządzenia (UE) 2018/1999.

(7)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 (6) ustanie zastosowania aktów ustalone na określoną datę przypada na moment upłynięcia ostatniej godziny dnia przypadającego na tę datę. Niniejsza decyzja powinna zatem być stosowana od dnia następującego po dniu, w którym dyrektywa 2012/27/UE i rozporządzenie (UE) 2018/1999 przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa.

(8)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2012/27/UE i rozporządzenie (UE) 2018/1999.

(9)	W celu bezzwłocznego przygotowania się na wystąpienia Zjednoczonego Królestwa, niniejsza decyzja powinna wejść w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiana dyrektywy 2012/27/EU

Art. 3 ust. 5 dyrektywy 2012/27/UE otrzymuje brzmienie:

„5. Każde państwo członkowskie wyznacza orientacyjne krajowe wkłady w unijny cel w zakresie efektywności energetycznej na 2030 r., o którym mowa w art. 1 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zgodnie z art. 4 i 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 (*1). Wyznaczając przedmiotowe wkłady, państwa członkowskie biorą pod uwagę fakt, że unijne zużycie energii w 2030 r. nie może być większe niż 1 128 Mtoe energii pierwotnej i 846 Mtoe energii końcowej. Państwa członkowskie przekazują Komisji przedmiotowe wkłady w ramach swoich zintegrowanych krajowych planów w zakresie energii i klimatu, o których mowa w art. 3 i 7–12 rozporządzenia (UE) 2018/1999, i zgodnie z procedurą w nich określoną.

Artykuł 2

Zmiany rozporządzenia (UE) 2018/1999

W rozporządzeniu (UE) 2018/1999 wprowadza się następujące zmiany:

art. 6 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„1. W swym orientacyjnym wkładzie krajowym w poprawę efektywności energetycznej do 2030 r. i na ostatni rok okresu objętego kolejnymi krajowymi planami zgodnie z art. 4 lit. b) pkt 1 niniejszego rozporządzenia, każde państwo członkowskie bierze pod uwagę, że zgodnie z art. 3 dyrektywy 2012/27/UE, zużycie energii w Unii w 2020 r. nie może być większe niż 1 483 Mtoe energii pierwotnej lub 1 086 Mtoe energii końcowej, a zużycie energii w Unii w 2030 r. nie może być większe niż 1 128 Mtoe energii pierwotnej lub 846 Mtoe energii końcowej.”;

art. 29 ust. 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„3. W obszarze efektywności energetycznej, w ramach oceny, o której mowa w ust. 1, Komisja ocenia postępy na drodze do zbiorczego osiągnięcia maksymalnego zużycia energii w Unii na poziomie 1 128 Mtoe energii pierwotnej oraz 846 Mtoe energii końcowej w roku 2030, zgodnie z art. 3 ust. 5 dyrektywy 2012/27/UE.”.

Artykuł 3

Terminy

Art. 1 i 2 niniejszej decyzji pozostają bez uszczerbku dla terminów określonych w art. 2 dyrektywy (UE) 2018/2002 i art. 59 rozporządzenia (UE) 2018/1999.

Artykuł 4

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Art. 1 i 2 stosuje się od dnia następującego po dniu, w którym dyrektywa 2012/27/UE i rozporządzenie (UE) 2018/1999 przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie.

Artykuł 5

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 marca 2019 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

A. TAJANI

Przewodniczący

W imieniu Rady

G. CIAMBA

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 23 stycznia 2019 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 14 lutego 2019 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 4 marca 2019 r.

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2002 z dnia 11 grudnia 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 210).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1).

(6) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/1971 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1).