(1)

W załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (2) określono kryteria klasyfikacji substancji chemicznych w klasach zagrożeń, w tym w klasach zagrożeń pod względem rakotwórczości, działania mutagennego na komórki rozrodcze i szkodliwego działania na rozrodczość, kategorii 1A lub 1B. Substancje zaklasyfikowane do jakiejkolwiek z tych klas nazywane są w tym rozporządzeniu łącznie „substancjami CMR”.

(2)

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określono ograniczenia dotyczące produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania niektórych niebezpiecznych substancji, mieszanin i wyrobów. Komisja opracowała kryteria identyfikacji wyrobów, które zawieją substancje CMR i mogłyby być stosowane przez konsumentów oraz w odniesieniu do których należałoby dodać nowe ograniczenie w załączniku XVII z wykorzystaniem uproszczonej procedury, o której mowa w art. 68 ust. 2 tego rozporządzenia. Zgodnie z kryteriami opracowanymi przez Komisję odzież, inne wyroby włókiennicze i obuwie traktowane są priorytetowo (3).

(3)

Niektóre substancje CMR występują w odzieży i powiązanych akcesoriach, innych wyrobach włókienniczych oraz obuwiu, w postaci zanieczyszczeń wynikających z procesu produkcji albo ponieważ zostały celowo dodane, aby nadać tym wyrobom konkretne właściwości.

(4)

Z informacji pochodzących ze sprawozdań organów publicznych i zainteresowanych stron wynika, że konsumenci są potencjalnie narażeni na substancje CMR występujące w odzieży i powiązanych akcesoriach, innych wyrobach włókienniczych oraz obuwiu przez kontakt tych wyrobów ze skórą lub przez wdychanie tych substancji. Wyroby te są szeroko dostępne dla konsumentów, zarówno w użyciu prywatnym, jak i w kontekście usług świadczonych dla ogółu społeczeństwa (na przykład bielizna pościelowa w szpitalach lub tapicerka w bibliotekach publicznych). Aby zminimalizować zatem to narażenie konsumentów, wprowadzanie do obrotu substancji CMR w używanej przez konsumentów odzieży i powiązanych akcesoriach (w tym między innymi w odzieży sportowej i torbach) oraz w obuwiu powinno zostać zakazane, jeżeli substancje CMR występują w stężeniu powyżej pewnego poziomu. Z tego też względu ograniczenie to powinno również obejmować sytuacje, w których substancje CMR występują w tych stężeniach w innych wyrobach włókienniczych, które mogą być w kontakcie ze skórą ludzką w zakresie zbliżonym to tego, jak ma to miejsce w przypadku odzieży (takich jak: bielizna pościelowa, koce, tapicerka lub pieluchy wielokrotnego użytku).

(5)

Komisja przeprowadziła konsultacje z zainteresowanymi stronami w odniesieniu do substancji i wyrobów, które powinny zostać objęte nowym ograniczeniem na podstawie art. 68 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (4), a także podczas posiedzeń technicznych omówiła z nimi szczegółowe aspekty tego ograniczenia (w tym najwyższe dopuszczalne stężenia i dostępność metod badania) (5).

(6)

Każda z substancji, które mają zostać objęte ograniczeniem, ma inne właściwości i jest stosowana w różnych procesach przez branże produkujące odzież i powiązane akcesoria, wyroby włókiennicze i obuwie. W związku z tym należy ustalić najwyższe dopuszczalne stężenia w odniesieniu do poszczególnych substancji albo grup substancji, z uwzględnieniem możliwości technicznych w zakresie osiągnięcia tych najwyższych dopuszczalnych stężeń oraz dostępności odpowiednich metod analitycznych. Formaldehyd stosowany jest w kurtkach, płaszczach i tapicerce, aby nadać tym wyrobom odpowiednio właściwości związane ze strukturą oraz jako środek zmniejszający palność. Ze względu na brak informacji dotyczących odpowiednich substancji alternatywnych w odniesieniu do formaldehydu w kurtkach, płaszczach i tapicerce przez ograniczony czas powinno obowiązywać mniej restrykcyjne najwyższe dopuszczalne stężenie tej substancji, tak aby umożliwić podmiotom gospodarczym dostosowanie się do tej zmiany.

(7)

Odzież, powiązane akcesoria i obuwie lub części odzieży, powiązanych akcesoriów lub obuwia, które są wykonane w całości ze skóry lub futra nie powinny być objęte tym nowym ograniczeniem, które ma zostać przyjęte w niniejszym rozporządzeniu, ponieważ podczas ich produkcji wykorzystywane są inne substancje i procesy chemiczne. Z tego samego względu to nowe ograniczenie nie powinno objąć zapięć i ozdobnych dodatków wykonanych z materiałów innych niż włókiennicze.

(8)

Wykładziny dywanowe i pokrycia podłogowe włókiennicze do użytku w pomieszczeniach, dywaniki i chodniki powinny na razie zostać wyłączone z zakresu nowego ograniczenia ze względu na potencjalne kolizje regulacji, a także ponieważ w ich przypadku istotne mogą być inne substancje. Komisja powinna dokonać przeglądu wyłączenia, a także oceny zasadności wprowadzenia odrębnego ograniczenia.

(9)

Nowym ograniczeniem nie należy również obejmować środków ochrony indywidualnej objętych zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 (6) oraz wyrobów medycznych objętych zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 (7), ponieważ te środki i wyroby muszą spełniać konkretne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i funkcjonalności.

(10)

Podczas procesu opracowywania ograniczenia przeprowadzono konsultacje w ramach forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów działającego pod auspicjami Europejskiej Agencji Chemikaliów, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, oraz uwzględniono jego zalecenia.

(11)

Podmiotom gospodarczym należy zapewnić dostateczną ilość czasu na wprowadzenie odpowiednich środków w celu zastosowania się do ograniczenia przyjętego w niniejszym rozporządzeniu. Nowe ograniczenie powinno zatem obowiązywać wyłącznie od konkretnej daty, późniejszej niż data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,