10.9.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 227/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1221
z dnia 1 czerwca 2018 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/35 w odniesieniu do obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych z tytułu sekurytyzacji i prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji posiadanych przez zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (1), w szczególności jej art. 111 ust. 1 lit. c) i art. 135 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dobrze funkcjonujący rynek sekurytyzacji zapewnia dodatkowe źródła finansowania dla rynków kapitałowych, poprawiając w ten sposób zdolność finansowania gospodarki realnej i przyczyniając się do dokończenia budowy unii rynków kapitałowych. Ponadto dobrze funkcjonujący rynek sekurytyzacji zapewnia alternatywne możliwości inwestycyjne dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, które przy utrzymujących się na niskim poziomie stopach procentowych muszą zdywersyfikować swoje portfele. Zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji, jako inwestorzy instytucjonalni, powinny zatem zostać w pełni włączone do unijnego rynku sekurytyzacji. |
(2) |
Aby zapewnić trwałe ożywienie unijnego rynku sekurytyzacji, ustanowiono w tym obszarze nowe ramy regulacyjne, opierając się przy tym na doświadczeniach wyniesionych z kryzysu finansowego. W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 (2) określono istotne elementy nadrzędnych ram sekurytyzacji, z uwzględnieniem kryteriów identyfikacji prostych, przejrzystych i standardowych (STS) sekurytyzacji oraz systemu nadzoru mającego na celu monitorowanie właściwego stosowania tych kryteriów przez jednostki inicjujące, jednostki sponsorujące, emitentów i inwestorów instytucjonalnych. Ponadto rozporządzenie to zawiera zbiór wspólnych wymogów dotyczących zatrzymania ryzyka, należytej staranności i ujawniania informacji, odnoszących się do wszystkich sektorów usług finansowych. Ponadto rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2401 (3) zmieniono, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2019 r., rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (4) w celu ustanowienia skorygowanych wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, które inicjują lub sponsorują sekurytyzacje lub które inwestują w sekurytyzacje, w szczególności zmienionych wymogów kapitałowych z tytułu inwestycji w sekurytyzacje STS. |
(3) |
W zakresie, w jakim zmienione ramy prawne sekurytyzacji pokrywają się z zakresem przepisów rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35 (5), konieczne jest, w celu uniknięcia powielania przepisów oraz dla zachowania jasności i spójności, dostosowanie ram ostrożnościowych mających zastosowanie do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. |
(4) |
Rozporządzenie (UE) 2017/2402 zawiera definicje szeregu pojęć związanych z sekurytyzacją. Ponieważ rozporządzenie to ma zastosowanie do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji objętych zakresem dyrektywy 2009/138/WE, do celów zdefiniowania pojęć zdefiniowanych również w rozporządzeniu (UE) 2017/2402 właściwe jest odniesienie się w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/35 do odpowiednich definicji określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/2402. Z tych samych względów w zakresie, w jakim wymogi dotyczące zatrzymania ryzyka i należytej staranności są określone w rozporządzeniu (UE) 2017/2402 w odniesieniu do wszystkich inwestorów instytucjonalnych, wymogi takie należy usunąć z rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35. |
(5) |
W rozporządzeniu (UE) 2017/2402 ustanowiono kryteria kwalifikowalności w odniesieniu do sekurytyzacji STS w celu zapewnienia zharmonizowanej definicji produktu sekurytyzacyjnego wyższej jakości dla unijnych rynków kapitałowych. W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/35 stworzono kategorię aktywów „sekurytyzacje typu 1”, tak aby osiągnąć podobny cel w odniesieniu do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, przy porównywalnych kryteriach kwalifikowalności. Aby zapewnić spójność i równe warunki działania na rynku sekurytyzacji z rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35 należy usunąć przepisy ogólne dotyczące kategorii aktywów „sekurytyzacje typu 1” i zamiast nich wprowadzić odniesienia do odpowiednich przepisów dotyczących sekurytyzacji STS określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/2402. W celu uniknięcia negatywnych skutków tych zmian należy przewidzieć środki przejściowe w odniesieniu do istniejących aktywów należących do kategorii „sekurytyzacje typu 1”. |
(6) |
Kalibracja kapitałowego wymogu wypłacalności zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE opiera się na ryzyku i ma na celu zapewnienie właściwych zachęt w odniesieniu do całej gamy różnych form inwestycji w sekurytyzacje. Aby osiągnąć ten cel, poziom kalibracji i wrażliwość na ryzyko w poszczególnych transzach powinny być współmierne do cech sekurytyzacji STS oraz powinny być zgodne z wymogami ostrożnościowymi opracowanymi dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych. Należy zatem zastąpić istniejące przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35 dotyczące kalibracji w odniesieniu do „sekurytyzacji typu 1” przez bardziej wrażliwą na ryzyko kalibrację w odniesieniu do sekurytyzacji STS obejmującą wszystkie możliwe transze, które również spełniają dodatkowe wymogi w celu zminimalizowania ryzyka. |
(7) |
Rozpoczęcie stosowania zmienionych ram prawnych nie powinno mieć negatywnego wpływu na istniejące inwestycje w sekurytyzacje, w szczególności w przypadku tych inwestorów instytucjonalnych, którzy utrzymują określone inwestycje mimo kryzysu finansowego. Należy zatem ustanowić środki przejściowe. |
(8) |
W świetle dat rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2017/2402 i rozporządzenia (UE) 2017/2401, a także przepisów przejściowych zawartych w tych aktach prawnych, należy zapewnić, aby niniejsze rozporządzenie było stosowane od tego samego dnia, to jest od dnia 1 stycznia 2019 r. |
(9) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2015/35, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/35
W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/35 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
art. 4 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Do celów ust. 5 większe lub bardziej złożone ekspozycje zakładu obejmują pozycje sekurytyzacyjne, o których mowa w art. 178 ust. 8 i 9, oraz pozycje resekurytyzacyjne.”; |
3) |
uchyla się art. 177; |
4) |
art. 178 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 178 Ryzyko spreadu kredytowego związane z pozycjami sekurytyzacyjnymi: obliczanie wymogu kapitałowego 1. Wymóg kapitałowy SCRsecuritisation dla ryzyka spreadu kredytowego związanego z pozycjami sekurytyzacyjnymi jest równy stracie podstawowych środków własnych, która nastąpiłaby wskutek nagłego względnego spadku o czynnik ryzyka stressi wartości każdej pozycji sekurytyzacyjnej i. 2. Czynnik ryzyka stressi zależy od zmodyfikowanego czasu trwania w latach (duri ). Zmodyfikowany czas trwania duri nie może być krótszy niż 1 rok. 3. Uprzywilejowanym pozycjom sekurytyzacyjnym w ramach sekurytyzacji STS, które spełniają wymogi określone w art. 243 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dla których dostępna jest ocena kredytowa sporządzona przez wyznaczoną ECAI, przypisuje się czynnik ryzyka stressi na podstawie stopnia jakości kredytowej i zmodyfikowanego czasu trwania pozycji sekurytyzacyjnej i, zgodnie z poniższą tabelą:
4. Innym niż uprzywilejowane pozycjom sekurytyzacyjnym w ramach sekurytyzacji STS, które spełniają wymogi określone w art. 243 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dla których dostępna jest ocena kredytowa sporządzona przez wyznaczoną ECAI, przypisuje się czynnik ryzyka stressi na podstawie stopnia jakości kredytowej i zmodyfikowanego czasu trwania pozycji sekurytyzacyjnej i, zgodnie z poniższą tabelą:
5. Uprzywilejowanym pozycjom sekurytyzacyjnym w ramach sekurytyzacji STS, które spełniają kryteria określone w art. 243 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dla których nie jest dostępna ocena kredytowa sporządzona przez wyznaczoną ECAI, przypisuje się czynnik ryzyka stressi na podstawie zmodyfikowanego czasu trwania pozycji sekurytyzacyjnej i, zgodnie z poniższą tabelą:
6. Innym niż uprzywilejowane pozycjom sekurytyzacyjnym w ramach sekurytyzacji STS, które spełniają kryteria określone w art. 243 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dla których nie jest dostępna ocena kredytowa sporządzona przez wyznaczoną ECAI, przypisuje się czynnik ryzyka stressi odpowiadający stopniowi jakości kredytowej równemu 5 i zmodyfikowanemu czasowi trwania ekspozycji zgodnie z tabelą zawartą w ust. 3. 7. Pozycjom resekurytyzacyjnym, dla których dostępna jest ocena kredytowa sporządzona przez wyznaczoną ECAI, przypisuje się czynnik ryzyka stressi obliczany zgodnie z następującym wzorem:
8. Pozycjom sekurytyzacyjnym nieobjętym przepisami ust. 3–7, dla których dostępna jest ocena kredytowa sporządzona przez wyznaczoną ECAI, przypisuje się czynnik ryzyka stressi obliczany zgodnie z następującym wzorem:
9. Pozycjom sekurytyzacyjnym nieobjętym przepisami ust. 3–8 przypisuje się czynnik ryzyka stressi wynoszący 100 %.”; |
5) |
dodaje się art. 178a w brzmieniu: „Artykuł 178a Ryzyko spreadu kredytowego związane z pozycjami sekurytyzacyjnymi: przepisy przejściowe 1. Niezależnie od przepisów art. 178 ust. 3 sekurytyzacjom wyemitowanym przed dniem 1 stycznia 2019 r., które kwalifikują się jako sekurytyzacje typu 1 zgodnie z art. 177 ust. 2 w wersji obowiązującej w dniu 31 grudnia 2018 r., przypisuje się czynnik ryzyka stressi zgodnie z art. 178 ust. 3 również w przypadku, gdy sekurytyzacje te nie są sekurytyzacjami STS spełniającymi wymogi określone w art. 243 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się wyłącznie wtedy, gdy po dniu 31 grudnia 2018 r. żadne nowe ekspozycje bazowe nie zostały dodane ani zastąpione. 3. Niezależnie od przepisów art. 178 ust. 3 sekurytyzacjom wyemitowanym przed dniem 18 stycznia 2015 r., które kwalifikują się jako sekurytyzacje typu 1 zgodnie z art. 177 ust. 4 w wersji obowiązującej w dniu 31 grudnia 2018 r., przypisuje się czynnik ryzyka stressi zgodnie z art. 177 i 178 w wersji obowiązującej w dniu 31 grudnia 2018 r. 4. Niezależnie od przepisów art. 178 ust. 3 sekurytyzacjom wyemitowanym przed dniem 1 stycznia 2019 r., które kwalifikują się jako sekurytyzacje typu 1 zgodnie z art. 177 ust. 5 w wersji obowiązującej w dniu 31 grudnia 2018 r., przypisuje się do dnia 31 grudnia 2025 r. czynnik ryzyka stressi zgodnie z art. 177 i 178 w wersji obowiązującej w dniu 31 grudnia 2018 r.”; |
6) |
w art. 180 wprowadza się następujące zmiany:
|
7) |
uchyla się art. 254, 255 i 256; |
8) |
w art. 257 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 2
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 czerwca 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia ogólnych ram dla sekurytyzacji oraz utworzenia szczególnych ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji, a także zmieniające dyrektywy 2009/65/WE, 2009/138/WE i 2011/61/UE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 35).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2401 z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 1).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 12 z 17.1.2015, s. 1).