24.6.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 163/1

(1)

Instrumenty szczególne były w znacznym stopniu wykorzystywane w pierwszych latach realizacji wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 ustanowionych w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 (1) w celu sprostania nowym wyzwaniom, które pojawiły się w krajach sąsiadujących Unii; wyzwania te wymagały szybkich i kompleksowych działań Unii, aby zareagować na ich daleko idące konsekwencje humanitarne i te związane z bezpieczeństwem.

(2)

Okoliczności, które skłoniły do podjęcia tych nadzwyczajnych środków, oraz potrzeba dalszych działań utrzymują się, co widoczne jest w budżecie na 2017 r., w którym ponownie skorzystano z marginesów i instrumentów szczególnych, w wyniku czego zmniejszona została pula środków – które można wykorzystać w celu stawienia czoła takim sytuacjom – dostępnych w pozostałym okresie WRF.

(3)

Z myślą o wprowadzeniu szczególnej i jak największej elastyczności oraz zapewnieniu wystarczających środków na płatności, aby umożliwić Unii wypełnienie jej zobowiązań zgodnie z art. 323 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, trzeba zwiększyć kwoty maksymalne ustalone na potrzeby dostosowania pułapów płatności na lata 2019–2020 w ramach łącznego marginesu na płatności.

(4)

Aby utrzymać wystarczającą zdolność Unii do reagowania na nieprzewidziane okoliczności, ze szczególnym uwzględnieniem nowych wyzwań, należy wzmocnić rezerwę na pomoc nadzwyczajną i instrument elastyczności, zlikwidować czasowe ograniczenia dotyczące utworzenia łącznego marginesu na zobowiązania i rozszerzyć zakres łącznego marginesu na zobowiązania.

(5)

Szczególną i jak największą możliwą elastyczność należy również zapewnić poprzez wprowadzenie przepisu, zgodnie z którym niewykorzystane kwoty z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej i z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji byłyby udostępniane na rzecz instrumentu elastyczności.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE, Euratom) nr 1311/2013,

1)

w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Instrumenty szczególne przewidziane w art. 9–15 zapewniają elastyczność WRF oraz zostają określone, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie procedury budżetowej. Środki na zobowiązania można zapisać w budżecie poza pułapami dla odpowiednich działów określonych w WRF, gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów dostępnych w ramach rezerwy na pomoc nadzwyczajną, Funduszu Solidarności Unii Europejskiej, instrumentu elastyczności, Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, marginesu na nieprzewidziane wydatki, specjalnej elastyczności służącej przeciwdziałaniu bezrobociu osób młodych i zintensyfikowaniu badań naukowych oraz łącznego marginesu na zobowiązania w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w szczególności zatrudnienia młodzieży, oraz w zakresie środków w dziedzinie migracji i bezpieczeństwa, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2012/2002 (*1), rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 (*2) oraz porozumieniem międzyinstytucjonalnym w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (*3).

(*1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 2012/2002 z dnia 11 listopada 2002 r. ustanawiające Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (Dz.U. L 311 z 14.11.2002, s. 3)."

(*2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855)."

(*3)  Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1).”;"

2)

w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Roczne dostosowania nie mogą przekroczyć poniższych kwot maksymalnych (w cenach z 2011 r.) w latach 2018–2020 w porównaniu z pierwotnym pułapem płatności na dany rok:

3)

w art. 6 ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:

4)

w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Roczną kwotę rezerwy ustala się na 300 mln EUR (w cenach z 2011 r.) i zgodnie z rozporządzeniem finansowym można ją wykorzystywać do roku n + 1. Rezerwa ta zostaje zapisana w budżecie ogólnym Unii jako rezerwa. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część rocznej kwoty wynikającą z roku poprzedniego. Ta część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n + 1, wygasa.”;

5)

art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Instrument elastyczności

1.   Instrument elastyczności ma umożliwić finansowanie w danym roku budżetowym i do wskazanej wysokości precyzyjnie określonych wydatków, których nie można było pokryć w ramach pułapów dostępnych w ramach co najmniej jednego innego działu. Z zastrzeżeniem akapitu drugiego pułap rocznej kwoty dostępnej na rzecz instrumentu elastyczności wynosi 600 mln EUR (w cenach z 2011 r.).

Każdego roku, począwszy od 2017 r., roczna kwota dostępna na rzecz instrumentu elastyczności będzie zwiększana o:

Kwoty udostępnione na rzecz instrumentu elastyczności zgodnie z akapitem drugim wykorzystuje się na warunkach określonych w niniejszym artykule.

2.   Niewykorzystana część rocznej kwoty instrumentu elastyczności może zostać wykorzystana do roku n+3. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część rocznej kwoty wynikającą z lat poprzednich według porządku chronologicznego. Ta część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+3, wygasa.”;

6)

art. 14 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 14

Łączny margines na zobowiązania w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w szczególności zatrudnienia młodzieży, oraz w zakresie środków w dziedzinie migracji i bezpieczeństwa

1.   Marginesy pozostawione poniżej pułapów WRF na środki na zobowiązania stanowią łączny margines WRF na zobowiązania, który zostanie udostępniony poza pułapami określonymi w WRF na lata 2016–2020 na cele polityki związane ze wzrostem gospodarczym i zatrudnieniem, w szczególności zatrudnieniem młodzieży, oraz z migracją i bezpieczeństwem.

2.   Co roku, w ramach dostosowania technicznego przewidzianego w art. 6, Komisja oblicza dostępną kwotę. Łączny margines WRF lub jego część mogą zostać uruchomione przez Parlament Europejski i Radę w ramach procedury budżetowej na mocy art. 314 TFUE.”.