3.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 57/59


ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/355

z dnia 15 lutego 2017 r.

w sprawie pewnych procedur dotyczących stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*1), z drugiej strony

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*1), z drugiej strony (2), (zwany dalej „Układem”) został podpisany dnia 27 października 2015 r. Układ wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2016 r.

(2)

Należy określić zasady dotyczące wdrażania pewnych postanowień Układu, jak również procedury przyjmowania szczegółowych zasad dotyczących wdrażania.

(3)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania Układu należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (3). Zgodnie z tym rozporządzeniem procedura sprawdzająca ma zastosowanie w szczególności do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących wspólnej polityki handlowej. W uzasadnionych przypadkach może mieć jednak zastosowanie procedura doradcza. W przypadkach gdy w Układzie przewidziano – w wyjątkowych i poważnych okolicznościach – możliwość stosowania doraźnych środków niezbędnych do zaradzenia sytuacji, Komisja powinna natychmiast przyjmować takie akty wykonawcze. Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, jeżeli w uzasadnionych przypadkach związanych ze środkami dotyczącymi produktów rolnych i produktów rybołówstwa jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą.

(4)

Układ stanowi, że pewne produkty rolne i produkty rybołówstwa pochodzące z Kosowa mogą być przywożone do Unii przy zastosowaniu obniżonych stawek celnych w granicach określonych kontyngentów taryfowych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących zarządzanie tymi kontyngentami taryfowymi i ich przegląd w celu umożliwienia ich dokładnej oceny.

(5)

W przypadku konieczności wprowadzenia środków ochrony handlu należy je przyjąć zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 (4), rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 (5) lub, w zależności od przypadku, z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 (6).

(6)

Jeżeli państwo członkowskie powiadomi Komisję o możliwym przypadku nadużycia finansowego lub braku współpracy administracyjnej, zastosowanie powinny mieć odpowiednie przepisy Unii, w szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 (7).

(7)

Niniejsze rozporządzenie zawiera środki wykonawcze dotyczące Układu, a zatem powinno być stosowane od dnia wejścia w życie Układu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa zasady i procedury dotyczące przyjęcia szczegółowych zasad wdrażania pewnych postanowień Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*1), z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”).

Artykuł 2

Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa

Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wdrażania art. 31 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Obniżenie stawek celnych

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2, preferencyjne stawki celne zaokrągla się w dół, do pierwszego miejsca po przecinku.

2.   Za stawkę preferencyjną uznaje się całkowite zwolnienie, jeżeli wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej zgodnie z ust. 1 odpowiada wartościom podanym poniżej:

a)

1 % lub mniej w przypadku opłat celnych naliczanych ad valorem;

b)

1 EUR lub mniej w przypadku stawki kwotowej cła specyficznego.

Artykuł 4

Dostosowania techniczne

Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, konieczne w związku ze zmianą kodów nomenklatury scalonej i podpodziałów Zintegrowanej Taryfy Wspólnot Europejskich lub wynikające z zawarcia między Unią a Kosowem nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Ogólna klauzula ochronna

W przypadku potrzeby zastosowania środka, o którym mowa w art. 43 Układu, Komisja przyjmuje ten środek w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o ile art. 43 Układu nie przewiduje inaczej.

Artykuł 6

Klauzula niedoboru

W przypadku potrzeby zastosowania środka, o którym mowa w art. 44 Układu, Komisja przyjmuje ten środek w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Wyjątkowe i poważne okoliczności

W przypadku wystąpienia wyjątkowych i poważnych okoliczności w rozumieniu art. 43 ust. 5 lit. b) i art. 44 ust. 4 Układu, Komisja może podjąć środki mające natychmiastowe zastosowanie przewidziane w art. 43 i 44 Układu, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Klauzula ochronna dotycząca produktów rolnych i produktów rybołówstwa

1.   Niezależnie od procedur przewidzianych w art. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy w odniesieniu do produktów rolnych i produktów rybołówstwa Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 34 lub 43 Układu, Komisja podejmuje decyzję w sprawie koniecznych środków na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy, po zastosowaniu, w stosowanych przypadkach, procedury przekazania sprawy przewidzianej w art. 43 Układu. Środki te przyjmowane są przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby, łącznie z przypadkiem, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja przyjmuje akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

2.   W przypadku gdy Komisja otrzyma od państwa członkowskiego wniosek, o którym mowa w ust. 1, podejmuje stosowną decyzję w terminie:

a)

trzech dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, w przypadku gdy nie ma zastosowania procedura przekazania sprawy przewidziana w art. 43 Układu; lub

b)

trzech dni roboczych od upływu trzydziestodniowego terminu, o którym mowa w art. 43 ust. 5 lit. a) Układu, w przypadku gdy ma zastosowanie procedura przekazania sprawy przewidziana w art. 43 Układu.

Komisja powiadamia Radę o środkach, w sprawie których podjęła decyzję.

Artykuł 9

Dumping i subsydia

W przypadku praktyk, które mogą spowodować zastosowanie przez Unię środków, o których mowa w art. 42 ust. 2 Układu, decyzję w sprawie wprowadzenia środków antydumpingowych lub wyrównawczych przyjmuje się zgodnie z przepisami ustanowionymi odpowiednio w rozporządzeniu (UE) 2016/1036 i rozporządzeniu (UE) 2016/1037.

Artykuł 10

Konkurencja

1.   W przypadku praktyk, które Komisja uznaje za niezgodne z art. 75 Układu, po zbadaniu sprawy z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego, podejmuje ona decyzję o zastosowaniu odpowiedniego środka przewidzianego w art. 75 Układu.

Środki przewidziane w art. 75 ust. 9 Układu są przyjmowane w przypadkach dotyczących pomocy zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/1037.

2.   W przypadku praktyk, które mogą prowadzić do zastosowania przez Kosowo wobec Unii środków na podstawie art. 75 Układu, po zbadaniu sprawy Komisja podejmuje decyzję w sprawie zgodności tych praktyk z zasadami określonymi w Układzie. W razie konieczności Komisja podejmuje stosowne decyzje na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania art. 101, 102 i 107 Traktatu.

Artykuł 11

Nadużycia finansowe lub brak współpracy administracyjnej

1.   Jeżeli Komisja na podstawie informacji dostarczonych przez państwo członkowskie lub z własnej inicjatywy stwierdzi, że spełnione są warunki określone w art. 48 Układu, niezwłocznie:

a)

informuje o tym Parlament Europejski i Radę; oraz

b)

powiadamia o swoich ustaleniach Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia, przekazując równocześnie obiektywne informacje stanowiące podstawę tych ustaleń, a także rozpoczyna konsultacje w ramach Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia.

2.   Zawiadomienia na mocy art. 48 ust. 5 Układu są publikowane przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3.   Komisja może zadecydować, w drodze aktów wykonawczych, o tymczasowym zawieszeniu odpowiedniego preferencyjnego traktowania produktów, zgodnie z art. 48 ust. 4 Układu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Procedura komitetowa

1.   Na użytek art. 2, 4 i 11 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 285 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (8). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   Na użytek art. 5–8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony na mocy art. 3 rozporządzenia Rady (UE) 2015/478. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 8 ust. 1–4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 13

Powiadamianie

Komisja, działając w imieniu Unii, odpowiada za powiadamianie odpowiednio Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia zgodnie z wymogami określonymi w Układzie.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 15 lutego 2017 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

A. TAJANI

Przewodniczący

W imieniu Rady

I. BORG

Przewodniczący


(*1)  Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244(1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie deklaracji niepodległości Kosowa.

(1)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 19 stycznia 2017 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 7 lutego 2017 r.

(2)  Dz.U. L 71 z 16.3.2016, s. 3.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55).

(7)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).