3.3.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 57/59 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/355
z dnia 15 lutego 2017 r.
w sprawie pewnych procedur dotyczących stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*1), z drugiej strony
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*1), z drugiej strony (2), (zwany dalej „Układem”) został podpisany dnia 27 października 2015 r. Układ wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2016 r. |
(2) |
Należy określić zasady dotyczące wdrażania pewnych postanowień Układu, jak również procedury przyjmowania szczegółowych zasad dotyczących wdrażania. |
(3) |
W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania Układu należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (3). Zgodnie z tym rozporządzeniem procedura sprawdzająca ma zastosowanie w szczególności do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących wspólnej polityki handlowej. W uzasadnionych przypadkach może mieć jednak zastosowanie procedura doradcza. W przypadkach gdy w Układzie przewidziano – w wyjątkowych i poważnych okolicznościach – możliwość stosowania doraźnych środków niezbędnych do zaradzenia sytuacji, Komisja powinna natychmiast przyjmować takie akty wykonawcze. Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, jeżeli w uzasadnionych przypadkach związanych ze środkami dotyczącymi produktów rolnych i produktów rybołówstwa jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą. |
(4) |
Układ stanowi, że pewne produkty rolne i produkty rybołówstwa pochodzące z Kosowa mogą być przywożone do Unii przy zastosowaniu obniżonych stawek celnych w granicach określonych kontyngentów taryfowych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących zarządzanie tymi kontyngentami taryfowymi i ich przegląd w celu umożliwienia ich dokładnej oceny. |
(5) |
W przypadku konieczności wprowadzenia środków ochrony handlu należy je przyjąć zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 (4), rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 (5) lub, w zależności od przypadku, z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 (6). |
(6) |
Jeżeli państwo członkowskie powiadomi Komisję o możliwym przypadku nadużycia finansowego lub braku współpracy administracyjnej, zastosowanie powinny mieć odpowiednie przepisy Unii, w szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 (7). |
(7) |
Niniejsze rozporządzenie zawiera środki wykonawcze dotyczące Układu, a zatem powinno być stosowane od dnia wejścia w życie Układu, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie określa zasady i procedury dotyczące przyjęcia szczegółowych zasad wdrażania pewnych postanowień Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*1), z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”).
Artykuł 2
Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa
Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wdrażania art. 31 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Obniżenie stawek celnych
1. Z zastrzeżeniem ust. 2, preferencyjne stawki celne zaokrągla się w dół, do pierwszego miejsca po przecinku.
2. Za stawkę preferencyjną uznaje się całkowite zwolnienie, jeżeli wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej zgodnie z ust. 1 odpowiada wartościom podanym poniżej:
a) |
1 % lub mniej w przypadku opłat celnych naliczanych ad valorem; |
b) |
1 EUR lub mniej w przypadku stawki kwotowej cła specyficznego. |
Artykuł 4
Dostosowania techniczne
Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, konieczne w związku ze zmianą kodów nomenklatury scalonej i podpodziałów Zintegrowanej Taryfy Wspólnot Europejskich lub wynikające z zawarcia między Unią a Kosowem nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
Ogólna klauzula ochronna
W przypadku potrzeby zastosowania środka, o którym mowa w art. 43 Układu, Komisja przyjmuje ten środek w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o ile art. 43 Układu nie przewiduje inaczej.
Artykuł 6
Klauzula niedoboru
W przypadku potrzeby zastosowania środka, o którym mowa w art. 44 Układu, Komisja przyjmuje ten środek w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 7
Wyjątkowe i poważne okoliczności
W przypadku wystąpienia wyjątkowych i poważnych okoliczności w rozumieniu art. 43 ust. 5 lit. b) i art. 44 ust. 4 Układu, Komisja może podjąć środki mające natychmiastowe zastosowanie przewidziane w art. 43 i 44 Układu, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Klauzula ochronna dotycząca produktów rolnych i produktów rybołówstwa
1. Niezależnie od procedur przewidzianych w art. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy w odniesieniu do produktów rolnych i produktów rybołówstwa Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 34 lub 43 Układu, Komisja podejmuje decyzję w sprawie koniecznych środków na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy, po zastosowaniu, w stosowanych przypadkach, procedury przekazania sprawy przewidzianej w art. 43 Układu. Środki te przyjmowane są przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby, łącznie z przypadkiem, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja przyjmuje akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
2. W przypadku gdy Komisja otrzyma od państwa członkowskiego wniosek, o którym mowa w ust. 1, podejmuje stosowną decyzję w terminie:
a) |
trzech dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, w przypadku gdy nie ma zastosowania procedura przekazania sprawy przewidziana w art. 43 Układu; lub |
b) |
trzech dni roboczych od upływu trzydziestodniowego terminu, o którym mowa w art. 43 ust. 5 lit. a) Układu, w przypadku gdy ma zastosowanie procedura przekazania sprawy przewidziana w art. 43 Układu. |
Komisja powiadamia Radę o środkach, w sprawie których podjęła decyzję.
Artykuł 9
Dumping i subsydia
W przypadku praktyk, które mogą spowodować zastosowanie przez Unię środków, o których mowa w art. 42 ust. 2 Układu, decyzję w sprawie wprowadzenia środków antydumpingowych lub wyrównawczych przyjmuje się zgodnie z przepisami ustanowionymi odpowiednio w rozporządzeniu (UE) 2016/1036 i rozporządzeniu (UE) 2016/1037.
Artykuł 10
Konkurencja
1. W przypadku praktyk, które Komisja uznaje za niezgodne z art. 75 Układu, po zbadaniu sprawy z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego, podejmuje ona decyzję o zastosowaniu odpowiedniego środka przewidzianego w art. 75 Układu.
Środki przewidziane w art. 75 ust. 9 Układu są przyjmowane w przypadkach dotyczących pomocy zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/1037.
2. W przypadku praktyk, które mogą prowadzić do zastosowania przez Kosowo wobec Unii środków na podstawie art. 75 Układu, po zbadaniu sprawy Komisja podejmuje decyzję w sprawie zgodności tych praktyk z zasadami określonymi w Układzie. W razie konieczności Komisja podejmuje stosowne decyzje na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania art. 101, 102 i 107 Traktatu.
Artykuł 11
Nadużycia finansowe lub brak współpracy administracyjnej
1. Jeżeli Komisja na podstawie informacji dostarczonych przez państwo członkowskie lub z własnej inicjatywy stwierdzi, że spełnione są warunki określone w art. 48 Układu, niezwłocznie:
a) |
informuje o tym Parlament Europejski i Radę; oraz |
b) |
powiadamia o swoich ustaleniach Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia, przekazując równocześnie obiektywne informacje stanowiące podstawę tych ustaleń, a także rozpoczyna konsultacje w ramach Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia. |
2. Zawiadomienia na mocy art. 48 ust. 5 Układu są publikowane przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
3. Komisja może zadecydować, w drodze aktów wykonawczych, o tymczasowym zawieszeniu odpowiedniego preferencyjnego traktowania produktów, zgodnie z art. 48 ust. 4 Układu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 12
Procedura komitetowa
1. Na użytek art. 2, 4 i 11 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 285 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (8). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. Na użytek art. 5–8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony na mocy art. 3 rozporządzenia Rady (UE) 2015/478. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 8 ust. 1–4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.
Artykuł 13
Powiadamianie
Komisja, działając w imieniu Unii, odpowiada za powiadamianie odpowiednio Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia zgodnie z wymogami określonymi w Układzie.
Artykuł 14
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2016 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 15 lutego 2017 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
A. TAJANI
Przewodniczący
W imieniu Rady
I. BORG
Przewodniczący
(*1) Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244(1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie deklaracji niepodległości Kosowa.
(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 19 stycznia 2017 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 7 lutego 2017 r.
(2) Dz.U. L 71 z 16.3.2016, s. 3.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55).
(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1).
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).