1.

Instytucje i państwa członkowskie UE powinny opracować lub dalej realizować oparte na dowodach politykę i praktyki służące stałemu zwiększaniu wśród młodych ludzi umiejętności krytycznego oceniania i przetwarzania informacji – zarówno poprzez edukację formalną, jak i pozaformalną.

2.

Instytucje i państwa członkowskie UE we współpracy z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego powinny wspierać prowadzone przez młodzież media – przejrzyste, niezależne i różnorodne – gdyż pomaga to zwiększać wśród młodych ludzi umiejętność korzystania z mediów oraz umiejętność krytycznego i analitycznego myślenia. Komisja Kultury i Edukacji w Parlamencie Europejskim oraz Komisja Europejska są proszone o uwzględnienie tej kwestii podczas przeglądu programu Erasmus+, Europa dla obywateli, Kreatywna Europa oraz wszelkich innych stosownych programów.

1.

Ponieważ w kontekście edukacyjnym coraz częściej oczekuje się zachowań rywalizacyjnych, właściwe organy krajowe muszą dbać o to, by młodzi ludzie mieli wystarczająco dużo czasu i przestrzeni na działania, które pomagają im budować odporność, samoświadomość i pewność siebie.

2.

Właściwe organy krajowe powinny wdrażać edukację poświęconą dobrostanowi i zdrowiu psychicznemu, zarówno poprzez system edukacji formalnej, jak i w kontekście pozaformalnym. Celem jest walczyć ze stygmatyzacją poprzez działania uświadamiające oraz pozwolić młodym ludziom uczyć się, jak zachować zdrowie psychiczne i jak komunikować się z rówieśnikami w tej sprawie.

1.

Władze europejskie i krajowe powinny zwiększyć finansowanie i wsparcie instytucjonalne na rzecz ustanawiania lokalnych programów i wymian na szczeblu krajowym, aby umożliwić wszystkim młodym ludziom bezpośredni kontakt z osobami z różnych środowisk i realiów społecznych w celu zwiększania kompetencji międzykulturowych, walki z dyskryminacją, propagowania empatii i solidarności oraz doświadczania korzyści z różnorodności.

2.

Aby wszyscy młodzi ludzie mogli żyć w różnorodnej Europie, właściwe władze unijne i krajowe muszą opracować lub wspierać programy szkoleń i rozwoju skierowane do nauczycieli i społeczności szkolnych, tak by stworzyć bezpieczne i inkluzywne otoczenie, w którym młodzi ludzie mogliby rozwijać kompetencje pozwalające przezwyciężać strach i dyskryminację.

1.

Zwracamy się do wszystkich państw członkowskich o wolę zapewnienia poradnictwa i doradztwa, które dadzą wszystkim młodym ludziom umiejętność rozwoju i znajdowania swojej drogi w życiu na wszystkich etapach edukacji.

2.

Edukacja nie daje młodym ludziom niezbędnych praktycznych umiejętności mających znaczenie w nowoczesnym społeczeństwie. Apelujemy do wszystkich państw członkowskich, by zachęcały do uwzględniania w edukacji praktycznych umiejętności życiowych, tak by młodzi ludzie mogli być aktywnymi uczestnikami różnorodnych społeczeństw i miejsc pracy.

1.

Instytucje edukacyjne i lokalne zainteresowane strony powinny we współpracy z młodymi ludźmi oferować dopasowane wsparcie i dostępne usługi oraz tworzyć przestrzenie użytecznej interakcji, tak by wszyscy młodzi ludzie mogli odkrywać i akceptować własną tożsamość i wartość. To podstawa do budowania wzajemnego zaufania między młodymi ludźmi z różnych środowisk.

2.

Komisja Europejska i państwa członkowskie powinny dopilnować – udostępniając taką możliwość – by każda młoda osoba, niezależnie od swojej sytuacji osobistej i społecznej, mogła swobodnie angażować się w wolontariat. Należy dbać o zaangażowanie, np. w działalność organizacji młodzieżowych, tak by dać młodym ludziom poczucie przynależności i sprawczości jako obywatelom.

1.

Komisja Europejska i Europejskie Forum Młodzieży powinny wspólnie przeanalizować i zrozumieć, jak młodzi ludzie uzyskują dostęp do informacji z UE i o UE, oraz opracować strategię komunikacyjną, by informować młodych Europejczyków o UE i o tym, jak pozytywnie wpływać na unijny projekt.

2.

Aby zmniejszyć dystans pomiędzy młodymi ludźmi a UE i jej polityką, we wszystkich państwach członkowskich należy w związku z inicjatywami europejskimi organizować krajowe lub regionalne unijne festiwale młodzieży. Festiwale te, łączące działania społeczne, polityczne i kulturalne, powinny gromadzić młodych ludzi z różnych środowisk. Wydarzenia te sprzyjałyby – w lekkiej formie – uczeniu się i debatom o UE i jej możliwościach oraz kształtowałyby jej polityki.

1.

Państwa członkowskie i Komisja Europejska powinny dołożyć starań, by usunąć obecne przeszkody w dostępie młodych ludzi do mobilności. Dostęp do programów mobilności powinien być prostszy i lepiej dopasowany do zróżnicowanych potrzeb młodych ludzi. Należy zapewnić informacje i doradztwo, aby rozpowszechniać wiedzę o możliwościach mobilności.

2.

Państwa członkowskie UE powinny stworzyć ramy prawne uznawania i walidowania kompetencji nabytych poprzez programy mobilności na szczeblu krajowym i europejskim. Nie tylko dałoby to równy dostęp do różnorodnych możliwości uczenia się, lecz także pozwoliłoby walidować nabyte umiejętności i przyczyniłoby się do włączenia społecznego młodych ludzi.

1.

Państwa członkowskie i Komisja Europejska powinny propagować i wspierać miejsca w przestrzeni wirtualnej i fizycznej służące do profesjonalnej pracy z młodzieżą, po to by odpowiedzieć na potrzeby i zainteresowania wszystkich młodych ludzi.

2.

Komisja Europejska i państwa członkowskie powinny przyznać dostateczną ilość środków operacyjnych, tak by organizacje pracujące z młodzieżą i organizacje młodzieżowe mogły realizować trwałą pracę z młodzieżą – dostępną, istotną i użyteczną dla wszystkich młodych ludzi.