29.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 115/37

(1)

zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2015/478 uprzedni nadzór unijny może zostać wprowadzony w przypadku, gdy tendencje przywozu danego wyrobu grożą wyrządzeniem szkody producentom unijnym oraz gdy wymaga tego interes Unii. W art. 7 rozporządzenia (UE) 2015/755 również umożliwiono wprowadzenie uprzedniego nadzoru, jeżeli wymaga tego interes Unii.

(2)

Komisja Europejska opublikowała komunikat w dniu 16 marca 2016 r. określający możliwe sposoby sprostania ostatnim wyzwaniom, przed którymi stoją europejscy producenci stali (3).

(3)

Przywóz wyrobów z żelaza i stali do Unii wzrósł w ujęciu ogólnym o 32 % w latach 2012–2015 z 41,8 mln ton do 55,0 mln ton. W tym samym okresie ceny łącznego przywozu stali spadły o 17 %. Z drugiej strony unijny wywóz wyrobów ze stali zmniejszył się o prawie 20 % w ujęciu średnim, z 62,3 mln ton w 2012 r. do 50,7 mln ton w 2015 r. (4).

(4)

Tendencje te są jeszcze bardziej wyraźne w przypadku wyrobów ze stali, które były wcześniej objęte uprzednim nadzorem unijnym do 2012 r. (5). W odniesieniu do tych wyrobów przywóz zmniejszył się o 53 % w tym samym okresie, z 13,3 mln ton w 2012 r. do 20,2 mln ton w 2015 r., a odpowiednie ceny importowe spadły o 22 % w ujęciu średnim (6).

(5)

Na początku pierwszej dekady XXI w. moce produkcyjne dotyczące stali na poziomie globalnym szybko rosły, a największy wzrost tych mocy odnotowano w Chińskiej Republice Ludowej („ChRL”). Zgodnie z szacunkami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju („OECD”) światowe nominalne moce produkcyjne dotyczące stali miały osiągnąć 2 243 mln ton w 2014 r. – poziom ten jest dwukrotnie wyższy od poziomu wynoszącego 1 060 mln ton odnotowanego w 2000 r.

(6)

Jednocześnie łączny wywóz, pochodzący głównie z Chin, znacząco wzrósł z uwagi na ogólne pogorszenie koniunktury gospodarczej oraz zmniejszający się popyt krajowy. Zaniżyło to ceny stali na całym świecie. Obecnie Chiny są pierwszym producentem światowym wyrobów ze stali z produkcją wynosząca 822,7 mln ton stali surowej w 2014 r. (7), co stanowi prawie połowę globalnej produkcji stali. Nadwyżki chińskich mocy produkcyjnych są szacowane na około 350 mln ton (8). Reprezentują one około 40 % chińskiej produkcji i prawie dwukrotnie przewyższają łączną roczną produkcję stali w Unii.

(7)

Już w 2015 r. 10 % chińskiego wywozu było skierowane do Unii, reprezentując ponad 30 % łącznego przywozu unijnego. W konsekwencji niewielki wzrost unijnego wewnętrznego popytu został w pełni zaspokojony przez przywóz. Mając na uwadze, że Unia jest ważnym rynkiem dla stali pod względem wielkości i cen, jest bardziej niż prawdopodobne, że jakiekolwiek nadwyżki produkcji stali będą nadal kierowane do Unii.

(8)

Jednocześnie dostęp do rynków państw trzecich został ostatnio ograniczony w istotnym zakresie. Rządy w coraz większym stopniu odwołują się do środków polityki handlowej, aby sprostać kryzysowi, z którym zmaga się globalny przemysł stalowy, a wiele gospodarek, które wcześniej nie wprowadzały takich środków, obecnie korzysta z nich. Środki te przyjęły różne formy ograniczeń w handlu, włącznie ze wzrostem ceł, środkami antydumpingowymi i antysubsydyjnymi oraz dotyczą rynków o znaczącym udziale w globalnej konsumpcji (9). Zwiększa to dodatkowo możliwości przekierowania handlu stalą do Unii.

(9)

Unijny przemysł stalowy pozostaje światowym liderem w segmencie wyrobów wysoko wyspecjalizowanych technologicznie. Pozycja konkurencyjna unijnych producentów stali na globalnym rynku tego produktu pogorszyła się jednak w ostatnich kilku latach. Znajduje to odzwierciedlenie w wynikach finansowych unijnego przemysłu stalowego, które również w szybkim tempie uległy pogorszeniu w ostatnich latach. Poziom średniej rentowności operacyjnej jest niższy od zrównoważonego poziomu, tempo inwestycji uległo spowolnieniu, zatrudnienie zmniejszyło się, a możliwości rozwoju są znikome. Przemysł unijny musi sprostać wysokim kosztom energii i uzależnieniu od przywozu surowców.

(10)

Ponadto, nawet jeżeli produkcja stali surowej w Unii utrzymywała się na względnie stałym poziomie w okresie 2013–2015 (około 166–169 mln ton rocznie), w drugiej połowie roku 2015 nastąpił znaczący spadek o około 10 % w porównaniu z pierwszym półroczem.

(11)

Na podstawie ostatnich tendencji w przywozie wyrobów ze stali, obecnej niestabilnej sytuacji przemysłu unijnego, słabego popytu na rynku unijnym i prawdopodobieństwa, że w przypadku zwiększenia popytu obecna i przyszła nadwyżka produkcji zostanie skierowana do Unii, uznaje się, że istnieje zagrożenie wyrządzeniem szkody producentom unijnym.

(12)

Z tego względu interes Unii wymaga, aby przywóz niektórych wyrobów ze stali podlegał uprzedniemu nadzorowi unijnemu w celu dostarczania z wyprzedzeniem danych statystycznych pozwalających na szybką analizę tendencji przywozowych ze wszystkich państw niebędących członkami UE. Szybko dostępne i przewidywalne dane dotyczące handlu są konieczne, aby móc skutecznie reagować na problem dużej wrażliwości unijnego rynku stali na nagłe zmiany na światowych rynkach stali. Jest to szczególnie ważne w kontekście obecnego kryzysu charakteryzującego się niepewnością, czy nastąpi trwały wzrost popytu i czy przemysł UE skorzysta z tego wzrostu.

(13)

W świetle zmian na rynku niektórych wyrobów ze stali, właściwe jest, by zakres uprzedniego nadzoru obejmował wyroby wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

(14)

Zakończenie tworzenia rynku wewnętrznego wymaga, aby formalności, których musi dopełnić każdy importer dokonujący przywozu do Unii, były identyczne wszędzie, gdzie można zgłaszać towary do odprawy celnej.

(15)

W celu ułatwienia gromadzenia danych dopuszczenie do swobodnego obrotu wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem powinno nastąpić pod warunkiem przedłożenia dokumentu nadzoru spełniającego jednolite kryteria. Obowiązywanie tego wymogu rozpoczyna się 21 dni roboczych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, aby nie stanowić przeszkody dla dopuszczenia do swobodnego obrotu wyrobów wysłanych do Unii oraz by zapewnić wystarczającą ilość czasu importerom na wystąpienie z wnioskiem o niezbędne dokumenty.

(16)

Dokument ten, na wniosek importera, powinien być zatwierdzony przez władze państwa członkowskiego w określonym terminie, nie udzielając jednak tym samym importerowi prawa do przywozu. Dokument powinien zatem zachować ważność, tylko o ile zasady przywozu pozostawać będą bez zmian.

(17)

Dokumenty nadzoru wystawiane do celów uprzedniego nadzoru unijnego powinny być ważne w całej Unii, bez względu na państwo członkowskie wystawienia.

(18)

Państwa członkowskie i Komisja powinny dokonywać, w możliwie najpełniejszym zakresie, wymiany informacji wynikających z uprzedniego nadzoru unijnego.

(19)

Wystawienie dokumentów nadzoru, podlegające warunkom normalnym na poziomie unijnym, ma stanowić obowiązek władz krajowych.

(20)

W celu zminimalizowania zbędnych ograniczeń oraz aby nie utrudniać nadmiernie działalności przedsiębiorstw zlokalizowanych w pobliżu stref przygranicznych, przywóz o wadze netto nieprzekraczającej 2 500 kg powinien zostać wyłączony ze stosowania niniejszego rozporządzenia,

(21)

Unia jest bardzo mocno zintegrowana gospodarczo z Norwegią, Islandią i Liechtensteinem w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego („EOG”). Ponadto, zgodnie z Porozumieniem EOG, członkowie EOG zasadniczo nie stosują środków ochrony handlu we wzajemnych stosunkach. Z tych powodów wyroby pochodzące z Norwegii, Islandii i Liechtensteinu powinny być wyłączone ze stosowania niniejszego rozporządzenia.

a)

pełną nazwę (nazwisko) i adres wnioskodawcy (włącznie z e-mailem, numerami telefonu lub faksu oraz numerem umożliwiającym identyfikację wnioskodawcy przez właściwy organ krajowy) oraz numer identyfikacyjny VAT, jeżeli importer jest płatnikiem VAT;

b)

tam gdzie stosowne, pełną nazwę (nazwisko) i adres zgłaszającego lub przedstawiciela wyznaczonego przez wnioskodawcę (włącznie z e-mailem oraz numerami telefonu lub faksu);

c)

opis towarów z podaniem:

d)

deklarowane ilości w kilogramach i, tam gdzie stosowne, w innych dodatkowych jednostkach miary (pary, sztuki itd.);

e)

wartość towarów, CIF na granicy Unii, w euro;

f)

następujące oświadczenie, z datą i podpisem wnioskodawcy oraz jego nazwą (nazwiskiem) wypisaną(-ym) drukowanymi literami: „Ja, niżej podpisany oświadczam, że informacje zawarte w niniejszym wniosku są prawdziwe i podane w dobrej wierze oraz że moje przedsiębiorstwo ma siedzibę w Unii.”.

a)

okres ważności dokumentu nadzoru ustala się niniejszym na cztery miesiące,

b)

niewykorzystane lub częściowo niewykorzystane dokumenty nadzoru mogą być odnowione na taki sam okres.