(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1005/2008 ustanawia unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym („NNN”) połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(2)

W rozdziale VI rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 określono procedury dotyczące uznawania państw trzecich za niewspółpracujące, działań w odniesieniu do państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie, sporządzania wykazu niewspółpracujących państw trzecich, usunięcia z wykazu niewspółpracujących państw trzecich, publicznego dostępu do wykazu niewspółpracujących państw trzecich i wszelkich środków nadzwyczajnych.

(3)

Zgodnie z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, w drodze decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. (2), Komisja powiadomiła osiem państw trzecich o możliwości uznania ich za państwa, które Komisja uważa za niewspółpracujące państwa trzecie.

(4)

W decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. Komisja uwzględniła informacje dotyczące najważniejszych faktów i analiz, które stanowiły podstawę takiego uznania.

(5)

Również w dniu 15 listopada 2012 r. odrębnymi pismami Komisja powiadomiła osiem państw trzecich o rozważanej możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwa trzecie.

(6)

W tych pismach Komisja podkreśliła, że dla uniknięcia uznania i wskazania ich do formalnego wpisania do wykazu niewspółpracujących państw trzecich, zgodnie z art. 31 i 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zachęca te państwa trzecie do opracowania, w ścisłej współpracy z Komisją, planu działania na rzecz likwidacji niedociągnięć stwierdzonych w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r.

(7)

W rezultacie Komisja zachęciła zainteresowane osiem państw trzecich: (i) do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków na rzecz realizacji działań zawartych w planach działania zalecanych przez Komisję; (ii) do dokonania oceny realizacji działań zawartych w planach działania zalecanych przez Komisję; (iii) do przesyłania Komisji co sześć miesięcy szczegółowych sprawozdań, zawierających ocenę realizacji każdego działania w odniesieniu do, między innymi, do ich jednostkowej lub ogólnej skuteczności dla zapewnienia w pełni zgodnego systemu kontroli rybołówstwa.

(8)

Ośmiu zainteresowanym państwom trzecim dano szansę udzielenia na piśmie odpowiedzi dotyczących zagadnień wyraźnie poruszonych w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r., a także innych ważnych informacji, pozwalając im na przesłanie materiału dowodowego, aby odeprzeć zarzuty lub uzupełnić fakty przywołane w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. lub aby przyjąć, o ile to właściwe, plan działania na rzecz poprawy i środków przyjętych dla naprawy sytuacji. Ośmiu państwom zapewniono prawo do zwrócenia się o dodatkowe informacje lub do ich udzielenia.

(9)

W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja zainicjowała proces dialogu z ośmioma państwami trzecimi i podkreśliła, że w jej opinii okres sześciu miesięcy jest zasadniczo wystarczający do osiągnięcia porozumienia w tej sprawie.

(10)

Komisja nadal poszukiwała wszelkich informacji, jakie uważała za niezbędne, i je weryfikowała. Uwagi ustne i pisemne przedłożone przez osiem państw w następstwie decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. zostały przeanalizowane i wzięte pod uwagę. Osiem państw było na bieżąco, ustnie lub pisemnie, informowanych o rozważaniach Komisji.

(11)

W dniu 24 marca 2014 r. przyjęto decyzję wykonawczą Rady 2014/170/UE (3). Trzy z ośmiu państw, których dotyczyła decyzja z dnia 15 listopada 2012 r., zostały wymienione w wykazie jako niewspółpracujące państwa trzecie, ponieważ pomimo podjęcia pewnych środków, nadal nie wypełniały spoczywających na nich jako na państwach bandery lub państwach nadbrzeżnych obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(12)

W decyzji wykonawczej 2014/715/UE (4) Komisja wskazała Demokratyczno-Socjalistyczną Republikę Sri Lanki („Sri Lankę”) jako państwo trzecie niewspółpracujące przy zwalczaniu połowów NNN. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 Komisja podała powody, dlaczego uważa, że Sri Lanka nie wypełniła spoczywających na niej jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w zakresie podejmowania działań w celu zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania.

(13)

Niniejszą decyzję, wpisującą Sri Lankę do wykazu niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN, powinno się zatem przyjąć w kontekście wykonania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, a jest ona wynikiem procedur dochodzenia i dialogu, prowadzonych zgodnie z merytorycznymi i proceduralnymi wymogami określonymi w tym rozporządzeniu. Niniejsza decyzja opiera się na tych procedurach dochodzenia i dialogu, w tym na wymienionej korespondencji i odbytych spotkaniach, oraz na decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. oraz decyzji wykonawczej 2014/715/UE. Powody leżące u podstaw tych procedur i aktów są takie same jak powody leżące u podstaw niniejszej decyzji. Niniejsza decyzja, wpisująca Sri Lankę do wykazu niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN, powinna pociągać za sobą skutki określone w art. 38 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

(14)

Po przyjęciu niniejszej decyzji wpisującej Sri Lankę do wykazu niewspółpracujących państw trzecich zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 decyzja wykonawcza 2014/715/UE wskazująca Sri Lankę jako niewspółpracujące państwo trzecie stanie się nieaktualna.

(15)

Zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, usuwa państwo trzecie z wykazu niewspółpracujących państw trzecich, jeżeli to państwo trzecie wykaże, że sytuacja stanowiąca podstawę do umieszczenia go w wykazie została naprawiona. Przy podejmowaniu decyzji o usunięciu z wykazu bierze się również pod uwagę, czy dane państwa trzecie podjęły konkretne środki pozwalające uzyskać trwałą poprawę sytuacji.

(16)

W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja powiadomiła Sri Lankę na podstawie art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, że rozważa możliwość uznania jej za niewspółpracujące państwo trzecie, i zachęciła Sri Lankę, by w ścisłej współpracy z jej służbami przyjęła plan działania na rzecz usunięcia niedociągnięć stwierdzonych w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. W okresie od grudnia 2012 r. do czerwca 2014 r. Sri Lanka składała oświadczenia pisemne, dając wyraz swojemu stanowisku, oraz brała udział w spotkaniach z Komisją w celu omówienia stosownych kwestii. Komisja dostarczyła Sri Lance stosownych informacji na piśmie. Komisja nadal poszukiwała wszelkich informacji, jakie uważała za niezbędne, i je weryfikowała. Uwagi ustne i pisemne, przedłożone przez Sri Lankę w następstwie decyzji z dnia 15 listopada 2012 r., zostały rozpatrzone i wzięte pod uwagę, a Sri Lanka była na bieżąco informowana ustnie lub pisemnie o rozważaniach Komisji. Komisja uznała, że Sri Lanka nie zareagowała w sposób dostateczny na niepokojące kwestie i niedociągnięcia opisane w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. Co więcej, Komisja stwierdziła, że nie wdrożono w pełni środków zaleconych w planie działania.

(17)

W decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. Komisja zbadała obowiązki Sri Lanki i dokonała oceny przestrzegania przez nią jej zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę parametry określone w art. 31 ust. 4–7 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

(18)

Komisja dokonała przeglądu przestrzegania przez Sri Lankę jej zobowiązań zgodnie z ustaleniami w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. i uwzględniając informacje przedstawione w odniesieniu do nich przez Sri Lankę, z zalecanym planem działania, a także ze środkami przyjętymi dla naprawy sytuacji.

(19)

Najważniejsze niedociągnięcia stwierdzone przez Komisję w zalecanym planie działania dotyczyły kilku przypadków niewdrożenia obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, związanych w szczególności z nieprzyjęciem odpowiednich ram prawnych, brakiem odpowiedniego i skutecznego systemu monitorowania, brakiem programu obecności obserwatorów, brakiem odstraszającego systemu sankcji oraz niewłaściwym wdrożeniem systemu świadectw połowowych. Inne stwierdzone niedociągnięcia odnoszą się ogólnie do przestrzegania zobowiązań międzynarodowych, w tym zaleceń i rezolucji regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem oraz warunków rejestracji statków zgodnie z prawem międzynarodowym. Stwierdzono również nieprzestrzeganie zaleceń i rezolucji odpowiednich organów, na przykład międzynarodowego planu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom. Jednakże nieprzestrzeganie niewiążących zaleceń i rezolucji wzięto pod uwagę jedynie jako dowody pomocnicze, a nie jako podstawę do wyznaczenia.

(20)

W decyzji wykonawczej 2014/715/UE Komisja wskazała Sri Lankę jako niewspółpracujące państwo trzecie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

(21)

W odniesieniu do ewentualnych ograniczeń w odniesieniu do Sri Lanki jako państwa rozwijającego się należy zauważyć, że ogólny stopień rozwoju Sri Lanki nie ma negatywnego wpływu na jej szczególny poziom rozwoju i ogólne postępowanie w dziedzinie połowów.

(22)

Biorąc pod uwagę decyzję z dnia 15 listopada 2012 r. i decyzję wykonawczą 2014/715/UE oraz proces dialogu prowadzonego przez Komisję z Sri Lanką i jego wyniki, należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Sri Lankę w świetle jej obowiązków jako państwa bandery są niewystarczające dla spełnienia wymogów art. 94, 117 i 118 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza oraz art. 18, 19 i 20 Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

(23)

Sri Lanka nie wypełniła zatem spoczywających na niej jako na państwie bandery obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w zakresie podejmowania działań w celu zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania.

(24)

W świetle powyższych konkluzji w odniesieniu do Sri Lanki, kraj ten należy wpisać zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 do wykazu niewspółpracujących państw trzecich, ustanowionego decyzją wykonawczą 2014/170/UE, zmienioną decyzją wykonawczą Rady 2014/914/UE (5). Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2014/170/UE.

(25)

Działania wobec Sri Lanki w formie środków, które powinny mieć zastosowanie, określono w art. 38 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Zakaz przywozu obejmuje wszystkie stada i gatunki, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, ponieważ wskazanie jako niewspółpracujące państwa trzecie nie jest uzasadnione niepodjęciem właściwych środków w związku z połowami NNN wywierającymi negatywny wpływ na dane stado lub gatunek.

(26)

Należy zauważyć, że połowy NNN powodują między innymi zmniejszenie zasobów rybnych, niszczenie siedlisk morskich, osłabienie środków ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów morskich, zaburzanie konkurencji, zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego, postawienie uczciwych rybaków w nieuczciwej gorszej pozycji konkurencyjnej oraz osłabienie wspólnot nadbrzeżnych. Ze względu na skalę problemów związanych z połowami NNN za niezbędne uznaje się pilne wdrożenie przez Unię działań w odniesieniu do Sri Lanki jako niewspółpracującego państwa trzeciego. W świetle powyższego niniejsza decyzja powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(27)

Jeżeli Sri Lanka wykaże, że sytuacja stanowiąca podstawę do umieszczenia jej w wykazie została naprawiona, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, usunie ją z wykazu niewspółpracujących państw trzecich zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Przy podejmowaniu każdej decyzji o usunięciu z wykazu powinno być również wzięte pod uwagę, czy Sri Lanka podjęła konkretne środki pozwalające uzyskać trwałą poprawę sytuacji,