1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Komisja może zwrócić się do wspólnego komitetu ustanowionego Umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską – zwanej dalej „Umową” – w celu podjęcia środków przewidzianych w art. 22, 24, 24a i 26 Umowy. Komisja w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy Komisja postanawia przekazać sprawę do wspólnego komitetu, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

w art. 2 ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Komisja w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.”;

3)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1.   W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 24, 24a i 26 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 27 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia lub, w przypadkach pilnych – zgodnie z art. 7 ust. 3.

2.   Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w sprawie takiego wniosku najpóźniej w terminie pięciu dni roboczych od daty jego otrzymania.”;

4)

uchyla się art. 5;

5)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 7

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (1). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (2).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 8

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (3).

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Komisja może zwrócić się do Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii – zwaną dalej „Umową” – w sprawie środków przewidzianych w art. 23, 25, 25a i 27 Umowy. Komisja w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy Komisja postanawia przekazać sprawę do wspólnego komitetu, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

w art. 2 ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Komisja w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.”;

3)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1.   W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 25, 25a i 27 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 28 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia lub, w przypadkach pilnych – zgodnie z art. 7 ust. 3.

2.   Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w sprawie takiego wniosku najpóźniej w terminie pięciu dni roboczych od daty jego otrzymania.”;

4)

uchyla się art. 5;

5)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 7

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (4). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (5).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011w związku z jego art. 5.

Artykuł 8

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (6).

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Komisja może zdecydować, że zwróci się do Wspólnego Komitetu powołanego na podstawie Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii, zwanej dalej „Umową”, w sprawie podjęcia środków przewidzianych w art. 22, 24, 24a i 26 Umowy. W miarę potrzeby Komisja przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy Komisja postanawia przekazać sprawę do Wspólnego Komitetu, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

w art. 2 ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„W miarę potrzeby Komisja przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.”;

3)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1.   W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 24, 24a i 26 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 27 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia lub, w przypadkach pilnych – zgodnie z art. 7 ust. 3.

2.   Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w sprawie takiego wniosku najpóźniej w terminie pięciu dni roboczych od daty jego otrzymania.”;

4)

uchyla się art. 5;

5)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 7

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (7). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (8).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 8

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (9).

1)

art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   W przypadku gdy staje się jasne, że skarga nie zawiera dostatecznego dowodu uzasadniającego wszczęcie dochodzenia, składający skargę powinien zostać o tym poinformowany.

W przypadku gdy Komisja postanawia, że skarga nie zawiera dostatecznego dowodu uzasadniającego wszczęcie dochodzenia, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

art. 6 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   W przypadku gdy staje się jasne, że wniosek nie dostarcza dostatecznych dowodów uzasadniających wszczęcie dochodzenia, powiadamia się o tym dane państwo członkowskie.

W przypadku gdy Komisja postanawia, że skarga nie zawiera dostatecznego dowodu uzasadniającego wszczęcie dochodzenia, informuje o tym państwa członkowskie.”;

3)

art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Procedura komitetowa

2.   Komisja przekazuje również Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacje przedstawione na mocy niniejszego rozporządzenia, aby mogły one rozważyć szersze implikacje dla wspólnej polityki handlowej.

4)

art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W przypadku gdy dla Komisji staje się jasne, że istnieją dostateczne dowody uzasadniające wszczęcie procedury badawczej oraz, że jest ona konieczna w interesie Unii, Komisja:

W przypadku gdy Komisja postanawia, że skarga zawiera dostateczne dowody uzasadniające wszczęcie dochodzenia, informuje o tym państwa członkowskie.”;

5)

art. 9 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

6)

w art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Zakończenie i zawieszenie procedury

1.   W przypadku gdy ustalono w wyniku procedury badawczej przeprowadzonej zgodnie z art. 8, że interesy Unii nie wymagają żadnych działań, procedura zostaje zakończona przez Komisję zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. c).

3.   W przypadku gdy po zakończeniu procedury badawczej przeprowadzonej zgodnie z art. 8 lub w dowolnym momencie przed, w trakcie lub też po procedurze rozstrzygania sporów międzynarodowych wydaje się, że najbardziej odpowiednim środkiem rozstrzygnięcia sporu wynikającego z przeszkody w handlu jest zawarcie umowy z danym państwem trzecim lub państwami trzecimi, które może zmienić prawa materialne Unii oraz danego państwa trzeciego lub państw trzecich, procedura zostaje zawieszona przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, a negocjacje są prowadzone zgodnie z postanowieniami art. 207 Traktatu.”;

7)

art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Procedury podejmowania decyzji

1.   W przypadku gdy Unia, w wyniku skargi na podstawie art. 3 lub 4, lub przekazania na podstawie art. 6, podejmuje procedury oficjalnych międzynarodowych konsultacji lub rozstrzygania sporów, decyzje odnoszące się do rozpoczęcia, prowadzenia oraz zakończenia tych procedur podejmuje Komisja.

W przypadku gdy Komisja postanawia rozpocząć, prowadzić lub zakończyć procedury oficjalnych międzynarodowych konsultacji lub rozstrzygania sporów, informuje o tym państwa członkowskie.

2.   W przypadku gdy, po podjęciu działań zgodnie z art. 12 ust. 2, Unia musi podjąć decyzję co do środków w zakresie polityki handlowej, które mają zostać podjęte na podstawie art. 11 ust. 2 lit. c) lub art. 12 niniejszego rozporządzenia, stanowi ona niezwłocznie zgodnie z art. 207 Traktatu oraz, w stosownych przypadkach, zgodnie z innymi mającymi zastosowanie procedurami.”;

8)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 13a

Sprawozdanie

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (11).

9)

uchyla się art. 14.

1)

art. 5 ust. 11 otrzymuje brzmienie:

„11.   Bez uszczerbku dla art. 15 ust. 2, jeśli dla Komisji staje się jasne, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja wszczyna je w ciągu 45 dni od daty złożenia skargi lub, w przypadku wszczęcia postępowania zgodnie z ust. 8, nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od kiedy powzięto wiadomość o sprzedaży lub od kiedy sprzedaż ta powinna być wiadoma, i publikuje zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jeśli przedstawione dowody uznaje się za niewystarczające, składającego skargę powiadamia się o tej decyzji w ciągu 45 dni od daty złożenia skargi do Komisji.

Gdy Komisja ustali konieczność wszczęcia takiego postępowania, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

3)

art. 8 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Postępowanie może zostać zakończone bez nałożenia opłaty wyrównującej, jeśli budowniczy statku ostatecznie i nieodwołalnie unieważni sprzedaż statku będącego przedmiotem nieuczciwych praktyk cenowych lub zastosuje inny równoważny środek zaakceptowany przez Komisję.”;

4)

art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Jeśli budowniczy statku nie wnosi opłaty wyrównującej skutki nieuczciwych praktyk cenowych nałożonych na mocy art. 7, Komisja nakłada środki zaradcze w formie odmowy prawa załadunku i rozładunku w stosunku do statków wybudowanych przez tego budowniczego.

Gdy pojawią się przesłanki dla środków zaradczych, o których mowa w akapicie pierwszym, Komisja informuje o tym państwa członkowskie.”;

5)

art. 10 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 10

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga komitet ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1225/2009 (12). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (13).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

6)

art. 13 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie ujawniają informacji, w stosunku do których osoba, która ich dostarczyła, złożyła wniosek o zachowanie poufności, bez wyraźnej zgody tej osoby. Nie ujawnia się również, chyba że niniejsze rozporządzenie przewiduje inaczej, informacji, które wymieniają między sobą Komisja i państwa członkowskie ani wewnętrznych dokumentów przygotowywanych przez władze Unii lub państwa członkowskie.”;

7)

art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Ostateczne ustalenia ujawniane są na piśmie. Dokonuje się tego przy należytym uwzględnieniu potrzeby ochrony informacji poufnych, jak najszybciej i zwykle nie później niż na jeden miesiąc przed wydaniem ostatecznej decyzji. Jeśli Komisja nie jest w stanie ujawnić określonych faktów lub okoliczności w danym momencie, ujawniane są one jak najszybciej w późniejszym czasie. Ujawnienie ustaleń nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Komisję dalszych decyzji i jeśli decyzje te opierają się na innych faktach i okolicznościach, muszą być one jak najszybciej ujawnione.”;

8)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 14a

Sprawozdanie

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.”.

1)

art. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11a, aby dodawać do załącznika do niniejszego rozporządzenia przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne państw trzecich mające zastosowanie eksterytorialne i wywierające niekorzystny wpływ na interesy Unii i interesy osób fizycznych i prawnych wykonujących prawa zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz aby wykreślić przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne, kiedy nie wywierają już takiego wpływu.”;

2)

uchyla się art. 7 lit. c);

3)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

1.   Do celów wykonywania art. 7 lit. b) Komisję wspomaga Komitet ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (14).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11a

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 1, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja ta staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o cztery miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”.

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

1.   W każdym przypadku, gdy ORS przyjmuje sprawozdanie dotyczące środków przyjętych przez Unię na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (15), rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 (16) lub niniejszego rozporządzenia („środek kwestionowany”), Komisja może przyjąć jeden lub większą liczbę spośród następujących środków, które uznaje za właściwe, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 3a ust. 3:

2.   Do celów przyjęcia środka na mocy ust. 1, Komisja może poprosić zainteresowane strony o dostarczenie wszystkich informacji niezbędnych do uzupełnienia informacji uzyskanych w toku badania skutkującego przyjęciem środka kwestionowanego.

3.   Jeśli przed przyjęciem środka na mocy ust. 1 lub w momencie jego przyjęcia, właściwe jest przeprowadzenie rewizji, rewizję tę podejmuje Komisja. Gdy Komisja postanawia podjąć rewizję, informuje o tym państwa członkowskie.

4.   Jeśli właściwe jest zawieszenie środka kwestionowanego lub środka, do którego wprowadzono zmiany, Komisja przyznaje takie zawieszenie na czas określony, działając zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 3a ust. 2.

2)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

1.   Jeśli Komisja uzna to za właściwe, może również przyjąć wszelkie środki wspomniane w art. 1 ust. 1, w celu wzięcia pod uwagę wykładni prawnych przedstawionych w sprawozdaniu przyjętym przez ORS w odniesieniu do środka niekwestionowanego.

2.   Do celów przyjęcia środka na mocy ust. 1, Komisja może poprosić zainteresowane strony o dostarczenie wszystkich informacji niezbędnych do uzupełnienia informacji uzyskanych w toku badania skutkującego przyjęciem środka niekwestionowanego.

3.   Jeśli przed przyjęciem środka na mocy ust. 1 lub w momencie jego przyjęcia właściwe jest przeprowadzenie rewizji, rewizję tę podejmuje Komisja. Gdy Komisja postanawia podjąć rewizję, informuje o tym państwa członkowskie.

4.   Jeśli właściwe jest zawieszenie środka niekwestionowanego lub środka, do którego wprowadzono zmiany, Komisja przyznaje takie zawieszenie na czas określony, działając zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 3a ust. 2.”;

3)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 3a

1.   Komisję wspomaga komitet ustanowiony w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (17).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 13a

Sprawozdanie

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.”.

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Koncesje na młodą wołowinę

Komisja przyjmuje szczegółowe przepisy wykonawcze do art. 14 ust. 2 Umowy przejściowej, a następnie art. 27 ust. 2 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, dotyczące kontyngentów taryfowych na młodą wołowinę, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia.”;

2)

uchyla się art. 3;

3)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Dalsze koncesje

Jeżeli przyznane zostaną, w ramach kontyngentów taryfowych, dodatkowe ulgi na produkty rybołówstwa na podstawie art. 29 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz art. 16 Umowy przejściowej, Komisja przyjmie szczegółowe przepisy wykonawcze w odniesieniu do tych kontyngentów taryfowych, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia.”;

4)

uchyla się art. 5;

5)

art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Dostosowania techniczne

Zmiany i dostosowania techniczne do szczegółowych przepisów wykonawczych, przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne w następstwie zmian kodów Nomenklatury Scalonej oraz podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia nowych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów między Unią i byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, należy przyjmować zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4.”;

6)

w art. 7a wprowadza się następujące zmiany:

7)

art. 7b otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7b

Okoliczności wyjątkowe i krytyczne

W przypadku pojawienia się okoliczności wyjątkowych i krytycznych w rozumieniu art. 25 ust. 4 lit. b) i art. 26 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 38 ust. 4 lit. b) i art. 39 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja może podjąć natychmiastowe środki przewidziane w art. 25 i 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 38 i 39 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia lub, w przypadkach pilnych, zgodnie z art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy Komisja otrzyma wniosek od państwa członkowskiego, zobowiązana jest ona podjąć decyzję w przedmiotowej sprawie w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania danego wniosku.”;

8)

art. 7e ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W przypadku praktyki, która podlega uzasadnionemu stosowaniu przez Unię środków przewidzianych w art. 33 Umowy przejściowej, a następnie w art. 69 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja po przeanalizowaniu sprawy, z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego, podejmuje decyzję co do zgodności danej praktyki z Umową. W miarę potrzeby przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4, z wyjątkiem przypadków pomocy, do której stosuje się rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 (18), kiedy środki przyjmuje się zgodnie z procedurami ustanowionymi w tym rozporządzeniu. Środki przyjmuje się wyłącznie zgodnie z warunkami określonymi w art. 33 ust. 5 Umowy przejściowej, a następnie w art. 69 ust. 5 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.

9)

w art. 7f wprowadza się następujące zmiany:

10)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 7fa

Procedura komitetowa

1.   Do celów art. 2 Komisję wspomaga komitet ustanowiony w art. 195 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (19). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (20).

2.   Do celów art. 4 Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (21). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   Do celów art. 7a, 7b, 7e i 7f Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (22). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

5.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

1)

art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Jeżeli okaże się, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, a konsultacje przeprowadzone na mocy ust. 3 nie doprowadziły do osiągnięcia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony, Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Gdy Komisja ustali konieczność wszczęcia takiego postępowania, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

3)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Zakończenie postępowania bez nakładania środków

Jeżeli dwustronne środki ochronne okażą się zbędne, badanie lub postępowanie zostaje zakończone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 3.”;

4)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

5)

art. 12 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.   W czasie obowiązywania dowolnego środka ochronnego Komisja może, na wniosek państwa członkowskiego albo z własnej inicjatywy, zbadać efekty stosowania tego środka oraz stwierdzić, czy jego stosowanie jest nadal konieczne.

Jeżeli Komisja uzna, że stosowanie tego środka jest nadal konieczne, informuje o tym państwa członkowskie.

4.   Jeżeli Komisja uzna, że środek ochronny powinien być uchylony lub zmieniony, uchyla ona lub zmienia dany środek ochronny zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 3.”;

6)

art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   W interesie Unii środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia mogą zostać zawieszone decyzją Komisji na okres dziewięciu miesięcy, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, może przedłużyć zawieszenie na kolejny okres nie dłuższy niż jeden rok.”;

7)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 14a

Przekazanie uprawnień

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14b niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zmian do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 625/2009 (23), w celu usunięcia państw z wykazu państw trzecich znajdującego się w tym załączniku, kiedy stają się one członkami WTO.

Artykuł 14b

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 22 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 22 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 22 ust. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

8)

art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 15

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (24). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (25).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.

5.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

9)

art. 17 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie mogą ujawniać żadnych informacji uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w stosunku do których osoba przekazująca wnioskowała o poufność, bez wyraźnego zezwolenia tej osoby. Wymiana informacji między Komisją a państwami członkowskimi, lub informacji dotyczących konsultacji prowadzonych na podstawie art. 12 lub konsultacji określonych w art. 5 ust. 3 i art. 9 ust. 1, bądź dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub państwa członkowskie nie są podawane do publicznej wiadomości ani ujawniane żadnej stronie postępowania, z wyjątkiem sytuacji wyraźnie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.”;

10)

w art. 18 ust. 4 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„Ujawnienie nie narusza żadnej dalszej decyzji, która może zostać podjęta przez Komisję, jednak w przypadku gdy taka decyzja będzie oparta na innych faktach i ustaleniach, są one niezwłocznie ujawniane.”;

11)

art. 19 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5.   Komisja analizuje informacje właściwie przekazane oraz zakres, w jakim są one reprezentatywne, a wyniki tej analizy i opinię dotyczącą ich istoty przekazuje komitetowi jako część projektu środka przedstawianego na podstawie art. 9 niniejszego rozporządzenia. Komisja uwzględnia poglądy wyrażane na forum komitetu na zasadach określonych w rozporządzeniu (UE) nr 182/2011.

6.   Strony postępujące zgodnie z ust. 2 mogą występować z wnioskiem o udostępnienie faktów i ustaleń, w oparciu o które mogą zostać podjęte ostateczne decyzje. Te informacje udostępnia się w możliwym zakresie, bez uszczerbku dla dalszych decyzji podejmowanych przez Komisję.”;

12)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 19a

Sprawozdanie

1.   Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (26).

13)

w art. 22 uchyla się ust. 3.

1)

w art. 1 ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„1.   Jeżeli Komisja uzna, że połączenie środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych z ochronnymi środkami taryfowymi w stosunku do tego samego przywozu mogłoby mieć skutki większe niż pożądane w ramach polityki ochrony handlu Unii, Komisja może przyjąć zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 2a ust. 2, takie spośród następujących środków, jakie uzna za właściwe:”;

2)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 2a

1.   Komisję wspomaga komitet ustanowiony w art. 15 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (27). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (28).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

1)

art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 15a w celu zmiany załączników I, II, III, IV i V. Zamieszczone w załączniku I dane dotyczące właściwych organów państw członkowskich są zmieniane na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.”;

2)

uchyla się art. 15;

3)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 15a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużane na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

4)

uchyla się art. 16.

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa

Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wykonania art. 15 ust. 1 Umowy przejściowej, a następnie art. 28 ust. 1 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

2)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Dostosowania techniczne

Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem niezbędne w związku ze zmianą kodów nomenklatury scalonej i podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia między Unią a Republiką Albanii nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymian listów lub innych aktów przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

3)

art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

Ogólna klauzula ochronna

W przypadku gdy Unia pragnie zastosować środek, o którym mowa w art. 25 Umowy przejściowej, a następnie w art. 38 Układu, środek ten przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 25 Umowy przejściowej, a następnie art. 38 Układu stanowią inaczej.”;

4)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Klauzula o niedoborach

W przypadku gdy Unia pragnie zastosować środek, o którym mowa w art. 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 39 Układu, środek ten przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

5)

art. 7 akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:

„Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 lub, w sprawach pilnych, zgodnie z art. 8a ust. 4.”;

6)

art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 lub, w sprawach pilnych, zgodnie z art. 8a ust. 4.”;

7)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Procedura komitetowa

1.   Do celów art. 2, 4 i 11 Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (EWG) nr 450/2008 (29). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (30).

2.   Do celów art. 5, 6, 7 i 8 Komisję wspomaga komitet ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 260/2009 (31). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

8)

art. 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Komisja może postanowić, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o tymczasowym zawieszeniu stosownego preferencyjnego traktowania produktów, zgodnie z art. 30 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 43 ust. 4 Układu.”;

9)

uchyla się art. 12.

1)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

2)

art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Szczegółowe zasady wprowadzenia kontyngentów taryfowych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, ustala się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 5.”;

3)

art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Szczegółowe zasady dotyczące podziału według regionów i wprowadzenia kontyngentów, o których mowa w niniejszym artykule, przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 5.”;

4)

art. 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Komisja przyjmuje szczegółowe zasady podziału ilości określonych w ust. 1 i dotyczące zarządzania systemem, o którym mowa w ust. 1, 3 i 4 niniejszego artykułu, oraz dotyczące decyzji zawieszających zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 5.”;

5)

art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Komisja przyjmuje szczegółowe zasady zarządzania tym systemem oraz decyzje zawieszające zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 5.”;

6)

art. 14 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.   Jeżeli po konsultacjach oczywiste jest, że istnieją wystarczające dowody, by uzasadnić wszczęcie postępowania, Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Postępowanie zostaje wszczęte w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania informacji od państwa członkowskiego.

O swojej analizie tych informacji Komisja informuje państwa członkowskie zazwyczaj w terminie 21 dni od daty przekazania Komisji tych informacji.

4.   Jeżeli Komisja przyjmie stanowisko, że zaistniały okoliczności określone w art. 12, bezzwłocznie powiadomi dane regiony lub państwa wymienione w załączniku I o swoim zamiarze wszczęcia dochodzenia. Powiadomieniu może towarzyszyć zaproszenie do konsultacji mających na celu wyjaśnienie sytuacji i uzyskanie wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania.”;

7)

w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:

8)

art. 17 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 17

Zakończenie dochodzenia i postępowania bez wprowadzenia środków

W przypadkach gdy dwustronne środki ochronne zostaną uznane za niepotrzebne, dochodzenie i postępowanie zostają zakończone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 5.”;

9)

w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

10)

art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Decyzję o wprowadzeniu nadzoru podejmuje Komisja zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 21 ust. 4.”;

11)

art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Procedura komitetowa

1.   Do celów art. 16, 17, 18 i 20 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (32). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (33).

2.   Do celów art. 4 i 5 Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (34). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   Do celów art. 6, 7 i 9 Komisję wspomaga komitet ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1234/2007 (35). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

5.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

6.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.

12)

uchyla się art. 24;

13)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 24b

Sprawozdanie

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (36).

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa

Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wykonania art. 14 Umowy przejściowej oraz art. 29 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

2)

art. 4, 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 4

Dostosowania techniczne

Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, konieczne w związku ze zmianą kodów nomenklatury scalonej i podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia między Unią a Republiką Czarnogóry nowych albo zmienionych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Ogólna klauzula ochronna

W przypadku gdy Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 41 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 26 Umowy przejściowej, a następnie art. 41 Układu stanowi inaczej.

Artykuł 6

Klauzula o niedoborach

W przypadku gdy Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 27 Umowy przejściowej, a następnie w art. 42 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

3)

art. 7 akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:

„Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 4.”;

4)

art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 4.”;

5)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Procedura komitetowa

1.   Do celów art. 4 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (37). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (38).

2.   Do celów art. 5, 6, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga komitet ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 260/2009 (39). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

6)

art. 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Komisja może zdecydować zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o tymczasowym zawieszeniu zastosowanego preferencyjnego traktowania danych produktów, zgodnie z art. 31 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 46 ust. 4 Układu.”;

7)

uchyla się art. 12.

1)

art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Niezależnie od pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia, w szczególności art. 10, jeśli przywóz produktów rolnych powodowałby poważne zakłócenia na rynkach unijnych i ich mechanizmów regulacyjnych, Komisja może przedsięwziąć odpowiednie środki w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 5.”;

2)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Wdrożenie kontyngentu taryfowego dla przetworów mlecznych

Komisja określa w drodze aktów wykonawczych szczegółowe przepisy w celu wdrożenia kontyngentu taryfowego na pozycje 0401 – 0406. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 5.”;

3)

uchyla się art. 8;

4)

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

5)

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

6)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11a

Procedura komitetowa

1.   Do celów art. 3 ust. 3, art. 11 i art. 12 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (40). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (41).

2.   Do celów art. 4 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga komitet ustanowiony w art. 195 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (42). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   Do celów art. 10 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga komitet ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (43). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

5.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

6.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.

7)

art. 12 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku naruszenia przez Mołdawię reguł pochodzenia lub w przypadku nieudzielania pomocy administracyjnej, o której mowa w art. 2, w odniesieniu do wyżej wspomnianych działów 17, 18, 19 i 21, lub w przypadku gdy przywóz towarów objętych tymi działami podlegających uzgodnieniom preferencyjnym przyznanym na podstawie niniejszego rozporządzenia znacząco przekracza zwykły poziom wywozu z Mołdawii, podejmowane są odpowiednie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 5.”.

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Przywileje w zakresie produktów rybnych i produktów rybactwa

Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wykonywania art. 13 umowy przejściowej, a następnie art. 28 USiS dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz produktów rybnych i produktów rybactwa zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

2)

art. 4, 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 4

Dostosowania techniczne

Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, które muszą zostać wprowadzone w konsekwencji zmian w kodach Nomenklatury Scalonej lub poddziałach TARIC albo zmian wynikających z zawarcia nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymiany listów i innych aktów między Unią a Bośnią i Hercegowiną, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Ogólna klauzula ochronna

W przypadku gdy Unia musi zastosować środek przewidziany w art. 24 umowy przejściowej, a następnie w art. 39 USiS, środek ten przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 24 umowy przejściowej, a następnie art. 39 USiS stanowią inaczej.

Artykuł 6

Klauzula niedoboru

W przypadku gdy Unia musi zastosować środek przewidziany w art. 25 umowy przejściowej, a następnie w art. 40 USiS, środek ten przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.”;

3)

art. 7 akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:

„Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 lub, w sprawach pilnych, zgodnie z art. 8a ust. 4.”;

4)

art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 lub, w sprawach pilnych, zgodnie z art. 8a ust. 4.”;

5)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Procedura komitetowa

1.   Do celów art. 2, 4 i 11 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (44). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (45).

2.   Do celów art. 5, 6, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (46). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

6)

art. 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Komisja może zdecydować, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o czasowym zawieszeniu właściwych preferencji dotyczących produktów, zgodnie z art. 29 ust. 4 umowy przejściowej, a następnie art. 44 ust. 4 USiS.”;

7)

uchyla się art. 12.

1)

art. 10 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8.   Jeżeli, w szczególnych okolicznościach, Komisja podejmie decyzję o wszczęciu dochodzenia bez otrzymania pisemnej skargi ze strony lub w imieniu unijnego przemysłu o wszczęcie takiego dochodzenia, zostanie ono podjęte na podstawie dostatecznych dowodów istnienia subsydiów stanowiących podstawę dla środków wyrównawczych, szkody oraz związku przyczynowego opisanego w ust. 2. Gdy Komisja ustali konieczność wszczęcia takiego dochodzenia, informuje o tym państwa członkowskie.”;

2)

art. 10 ust. 11 otrzymuje brzmienie:

„11.   Jeżeli okaże się, że istnieją dostateczne dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja uczyni to w ciągu 45 dni od daty wniesienia skargi i opublikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W przypadku przedstawienia niedostatecznych dowodów strona wnosząca skargę zostanie poinformowana w ciągu 45 dni od daty wniesienia skargi do Komisji. O swojej analizie skargi Komisja informuje państwa członkowskie zwykle w ciągu 21 dni od daty wniesienia skargi do Komisji.”;

3)

w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

5)

art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   W przypadku gdy środki ochronne nie są niezbędne, dochodzenie bądź postępowanie zostaną zakończone. Komisja zamyka dochodzenie zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 3.”;

6)

w art. 15 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

7)

art. 16 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„2.   W przypadku gdy zastosowano cło tymczasowe, a ustalony ostatecznie stan faktyczny wskazuje na istnienie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz szkody, Komisja zdecyduje, bez względu na to, czy ma zostać nałożone ostateczne cło wyrównawcze, czy też nie, jaką część tymczasowego cła należy ostatecznie pobierać.”;

8)

art. 20 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Przegląd taki wszczyna się po umożliwieniu unijnym producentom przedstawienia uwag.”;

9)

art. 21 ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„4.   Komisja podejmuje decyzję, czy i w jakim zakresie wniosek należy przyjąć lub może również podjąć w dowolnym momencie decyzję o wszczęciu przeglądu okresowego, w którym to przypadku informacje i ustalenia wynikające z takiego przeglądu, przeprowadzonego zgodnie z przepisami stosowanymi w przypadku takich przeglądów, są wykorzystane do stwierdzenia, czy i w jakim stopniu refundacja jest uzasadniona.”;

10)

w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

11)

w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:

12)

w art. 24 wprowadza się następujące zmiany:

13)

art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 25

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga komitet ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1225/2009 (47). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (48).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.

5.   Jeżeli zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 stosuje się procedurę pisemną, by zdecydować o przyjęciu ostatecznych środków na podstawie ust. 3 niniejszego artykułu lub by zdecydować o wszczęciu lub braku wszczęcia przeglądu w przypadku wygaśnięcia środków na podstawie art. 18 niniejszego rozporządzenia, procedura zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub gdy wystąpi o to większość członków komitetu określona w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Jeżeli procedurę pisemną stosuje się w innych okolicznościach, w których komitet omawiał projekt środka, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub wystąpi o to zwykła większość członków komitetu. Jeżeli procedurę pisemną stosuje się w innych okolicznościach, w których komitet nie omawiał projektu środka, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub wystąpi o to przynajmniej jedna czwarta członków komitetu.

6.   Komitet może rozpatrywać wszelkie kwestie odnoszące się do stosowania niniejszego rozporządzenia zgłaszane przez Komisję lub państwo członkowskie. Państwa członkowskie mogą żądać informacji oraz wymieniać poglądy na forum komitetu lub w bezpośredniej relacji z Komisją.

14)

art. 29 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie ujawnią żadnej informacji otrzymanej na podstawie niniejszego rozporządzenia, o której poufne traktowanie prosiła osoba dostarczająca, bez jej wyraźnej zgody. Nie będzie ujawniana, z wyjątkiem szczególnych przypadków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, wymiana informacji między Komisją a państwami członkowskimi ani żadne wewnętrzne dokumenty sporządzane przez władze Unii lub jej państwa członkowskie.”;

15)

art. 30 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4.   Ostateczne ujawnienie należy składać w formie pisemnej. Należy go dokonywać, uwzględniając w sposób należyty ochronę informacji poufnych, najszybciej jak to możliwe, jednak z zasady nie później niż jeden miesiąc przed rozpoczęciem procedur określonych w art. 14 lub art. 15. Jeśli Komisja nie jest w stanie ujawnić niektórych faktów lub okoliczności w danym momencie, zostają one ujawnione później, gdy tylko stanie się to możliwe.

Ujawnienie nie wyklucza podjęcia kolejnej decyzji przez Komisję, jeśli jednak decyzja taka opiera się na innych faktach i okolicznościach, wówczas muszą one być ujawnione najszybciej jak to możliwe.

5.   Oświadczenia złożone po dokonaniu ostatecznego ujawnienia będą wzięte pod uwagę tylko wtedy, jeśli zostaną zgłoszone w formie pisemnej w terminie określonym przez Komisję osobno dla każdego przypadku, który to termin nie może być krótszy niż 10 dni, z uwzględnieniem pilnego charakteru sprawy. Wyznaczony termin może być krótszy, jeżeli konieczne jest dokonanie dodatkowego ostatecznego ujawnienia.”;

16)

w art. 31 wprowadza się następujące zmiany:

17)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 33a

Sprawozdanie

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.”.

1)

uchyla się art. 3;

2)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (49).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

5.   Jeżeli zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 stosuje się procedurę pisemną, by zdecydować o przyjęciu ostatecznych środków w myśl ust. 17 niniejszego rozporządzenia, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub gdy wystąpi o to większość członków komitetu określona w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Jeżeli procedurę pisemną stosuje się w innych okolicznościach, w których komitet omawiał projekt środka, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub wystąpi o to zwykła większość członków komitetu. Jeżeli procedurę pisemną stosuje się w innych okolicznościach, w których komitet nie omawiał projektu środka, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub wystąpi o to przynajmniej jedna czwarta członków komitetu.

3)

w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

4)

art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Jeżeli w terminie dziewięciu miesięcy od wszczęcia postępowania wyjaśniającego Komisja uzna, że zastosowanie unijnego nadzoru lub środków ochronnych nie jest konieczne, postępowanie wyjaśniające zostaje zakończone w ciągu jednego miesiąca. Komisja zamyka postępowanie zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 2.”;

5)

art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie ujawnią żadnych informacji o poufnym charakterze uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub jakichkolwiek informacji dostarczonych z zastrzeżeniem poufności bez uzyskania wyraźnej zgody osoby, która tych informacji udzieliła”;

6)

art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Decyzja o zastosowaniu nadzoru jest podejmowana przez Komisję w drodze aktu wykonawczego zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 2.”;

7)

art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

W przypadku gdy przywóz produktu nie został poddany uprzedniemu unijnemu nadzorowi, Komisja, zgodnie z art. 18, może wprowadzić nadzór ograniczony do przywozu do jednego lub kilku regionów Unii. Gdy Komisja postanawia wprowadzić nadzór, informuje o tym państwa członkowskie.”;

8)

art. 16 ust. 6 i 7 otrzymuje brzmienie:

„6.   W przypadku gdy państwo członkowskie zwróciło się do Komisji z wnioskiem o interwencję, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 3 lub – w sprawach pilnych – zgodnie z art. 4 ust. 4, podejmuje decyzję w terminie nieprzekraczającym pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku.”;

9)

art. 17 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 17

Gdy wymagają tego interesy Unii, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 3, oraz z przepisami rozdziału III, może przyjąć odpowiednie środki zapobiegające przywozowi do Unii produktów w tak znacznie zwiększonych ilościach lub na takich warunkach, które powodują lub grożą spowodowaniem poważnej szkody dla unijnych producentów produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych.

Zastosowanie ma art. 16 ust. 2–5.”;

10)

art. 21 ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

1.   Podczas trwania środków nadzoru lub środków ochronnych stosowanych zgodnie z przepisami rozdziałów IV i V, Komisja może na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy nie później niż w połowie okresu stosowania środków o czasie trwania przekraczającym trzy lata:

Jeżeli Komisja uznaje, że stosowanie środka jest nadal konieczne, informuje o tym państwa członkowskie.

2.   Jeżeli Komisja uznaje, że środki nadzoru lub środki ochronne określone w art. 11, 13, 16, 17 i 18 powinny zostać uchylone lub zmienione, uchyla lub zmienia dany środek zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 3.

W przypadku gdy decyzja odnosi się do środków nadzoru regionalnego, stosuje się ją od szóstego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.”;

11)

art. 23 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 23

Jeżeli wymagają tego interesy Unii, Komisja może, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 3, przyjąć odpowiednie środki umożliwiające wykonanie aktów ustawodawczych, tak by umożliwić wykonywanie praw i wypełnianie zobowiązań Unii lub wszystkich jej państw członkowskich, w szczególności dotyczących handlu produktami, na poziomie międzynarodowym.”;

12)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 23a

Sprawozdanie

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (50).

1)

uchyla się art. 3;

2)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 260/2009 (51). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (52).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

3)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

4)

art. 6 ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„2.   W przypadku gdy w terminie dziewięciu miesięcy od wszczęcia postępowania Komisja uzna, że zastosowanie unijnych środków ochronnych lub nadzoru nie jest konieczne, postępowanie zostaje zakończone w ciągu jednego miesiąca. Komisja kończy postępowanie zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 2.”;

5)

art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie udostępniają żadnych informacji o charakterze poufnym otrzymanych na podstawie niniejszego rozporządzenia ani żadnych informacji udostępnionych z zastrzeżeniem poufności, bez wyraźnej zgody osoby dostarczającej tych informacji.”;

6)

w art. 9 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a.   Decyzje, o których mowa w ust. 1, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 2.”;

7)

art. 11 tiret drugie otrzymuje brzmienie:

8)

art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

W przypadku gdy przywóz danego produktu nie został poddany uprzedniemu nadzorowi unijnemu, Komisja może, w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 2, i zgodnie z art. 17, zastosować nadzór nad przywozem produktu ograniczony do jednego lub kilku regionów Unii.”;

9)

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

10)

art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Komisja może, szczególnie w sytuacji, o której mowa w art. 15 ust. 1, przyjąć właściwe środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 3.”;

11)

art. 18 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 18

1.   Podczas trwania środków ochronnych lub nadzoru stosowanych zgodnie z przepisami rozdziałów IV i V, Komisja może na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy:

Jeżeli Komisja stwierdzi, że stosowanie środka jest nadal konieczne, informuje o tym państwa członkowskie.

2.   W przypadku gdy Komisja uzna, że środki ochronne lub nadzoru określone w rozdziałach IV i V powinny zostać zmienione lub uchylone, zmienia lub uchyla je zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 3.”;

12)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 19a

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (53).

1)

uchyla się art. 3;

2)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1.   Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 260/2009 (54). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (55).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

3)

w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 7 ust. 1 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„1.   Jeżeli interesy Unii tego wymagają, Komisja może zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 2, przyjąć właściwe środki w celu:”;

5)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

1.   W czasie stosowania środków określonych w art. 6 i 7, Komisja może na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy:

Jeżeli Komisja stwierdzi, że stosowanie środków jest nadal konieczne, informuje o tym państwa członkowskie.

2.   Jeżeli Komisja uważa, że potrzebne jest uchylenie lub zmiana środków określonych w art. 6 lub 7, stanowi zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 2.”;

6)

art. 9 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W przypadku produktów wymienionych w załączniku I, państwa członkowskie są upoważnione, do momentu, w którym Parlament Europejski i Rada przyjmą właściwe środki na podstawie zobowiązań międzynarodowych zaciągniętych przez Unię lub przez wszystkie państwa członkowskie, do wprowadzania, bez uszczerbku dla przepisów przyjętych przez Unię w tym zakresie, systemów zarządzania kryzysowego wprowadzających obowiązek przydziału wobec państw trzecich, oraz będących przedmiotem zobowiązań międzynarodowych, które państwa członkowskie zaciągnęły przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.”;

7)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 9a

Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (56).

1)

w art. 2 ust. 7 lit. c) wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

5)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

6)

art. 10 ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„2.   W przypadku gdy zastosowano cło tymczasowe i ostatecznie ustalono istnienie dumpingu oraz szkody, Komisja decyduje, bez względu na fakt, czy zostanie nałożone ostateczne cło antydumpingowe, jaka część cła tymczasowego powinna być ostatecznie pobrana.”;

7)

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

8)

w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:

9)

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

10)

w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

11)

art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 15

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (57).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.

5.   Jeżeli zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 stosuje się procedurę pisemną, by zdecydować o przyjęciu ostatecznych środków w myśl ust. 3 niniejszego artykułu lub by zdecydować o wszczęciu bądź braku wszczęcia przeglądu wygaśnięcia środków w myśl art. 11 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub gdy wystąpi o to większość członków komitetu określona w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Jeżeli procedurę pisemną stosuje się w innych okolicznościach, w których komitet omawiał projekt środka, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub wystąpi o to zwykła większość członków komitetu. Jeżeli procedurę pisemną stosuje się w innych okolicznościach, w których komitet nie omawiał projektu środka, procedura ta zostaje zamknięta bez rozstrzygnięcia, gdy w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego on sam tak zdecyduje lub wystąpi o to przynajmniej jedna czwarta członków komitetu.

6.   Komitet może rozpatrywać wszelkie sprawy odnoszące się do stosowania niniejszego rozporządzenia, zgłaszane przez Komisję lub we wniosku przez państwo członkowskie. Państwa członkowskie mogą żądać informacji oraz wymieniać poglądy na forum komitetu lub w bezpośredniej relacji z Komisją.

12)

art. 19 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie mogą ujawniać żadnych informacji uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w stosunku do których osoba przekazująca wnioskowała o poufność, bez wyraźnego zezwolenia tej osoby. Wymiana informacji między Komisją a państwami członkowskimi lub dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub jej państwa członkowskie nie są ujawniane, z wyjątkiem przypadku gdy niniejsze rozporządzenie wyraźnie to przewiduje.”;

13)

art. 20 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4.   Ostateczne ujawnienia należy składać w formie pisemnej. Sporządza się je z zastrzeżeniem ochrony informacji poufnych, tak szybko jak to możliwe, zwykle nie później niż jeden miesiąc przed wszczęciem procedur określonych w art. 9. W przypadku gdy Komisja nie jest w stanie ujawnić niektórych faktów lub okoliczności w danym terminie, robi to niezwłocznie po jego upływie. Ujawnienie nie przesądza o żadnej dalszej decyzji, która może zostać podjęta przez Komisję, ale w przypadku gdy decyzja taka będzie oparta na innych faktach i ustaleniach, są one niezwłocznie ujawniane.

5.   Oświadczenia złożone po dokonaniu ostatecznego ujawnienia uwzględnia się wyłącznie w przypadku, gdy zostaną one przekazane w terminie określonym przez Komisję dla każdego przypadku, co najmniej dziesięciodniowym, przy należytym uwzględnieniu pilności sprawy. Wyznaczony termin może być krótszy, jeżeli konieczne jest dokonanie dodatkowego ostatecznego ujawnienia.”;

14)

art. 21 ust. 4, 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„4.   Strony działające zgodnie z ust. 2 mogą przedstawić uwagi na temat zastosowania wszelkich ceł tymczasowych. Takie uwagi należy dostarczyć w ciągu 25 dni od daty wprowadzenia tych środków, jeżeli mają zostać uwzględnione; uwagi lub ich odpowiednie streszczenia udostępnia się innym stronom, które mają prawo się do nich odnieść.

5.   Komisja bada odpowiednio przekazane informacje oraz określa, do jakiego stopnia są one reprezentatywne, a wyniki tej analizy wraz z ich oceną przekazuje komitetowi jako część projektu środka przedstawianego zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia. Poglądy wyrażone na forum komitetu Komisja uwzględnia na zasadach określonych w rozporządzeniu (UE) nr 182/2011.

6.   Strony działające zgodnie z ust. 2 mogą wystąpić z wnioskiem o udostępnienie faktów i ustaleń, w oparciu o które mają zostać podjęte ostateczne decyzje. Informacje te udostępnia się w możliwym zakresie, bez uszczerbku dla dalszych decyzji podejmowanych przez Komisję.”;

15)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 22a

Sprawozdanie

1.   Z poszanowaniem zasad ochrony informacji poufnych w rozumieniu art. 19 Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie roczne na temat stosowania i wykonywania niniejszego rozporządzenia. Wsprawozdaniu ujmuje informacje o stosowaniu środków tymczasowych i ostatecznych, o zakończeniu postępowań bez wprowadzania środków, ponownych postępowań, przeglądów i wizyt weryfikacyjnych oraz o działalności różnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania niniejszego rozporządzenia i wypełniania wynikających z niego obowiązków.

2.   W ciągu miesiąca od przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaprosić Komisję na specjalnie zwołane posiedzenie swojej przedmiotowo właściwej komisji, aby Komisja przedstawiła i objaśniła wszelkie kwestie związane z wykonywaniem niniejszego rozporządzenia.

3.   Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty jego przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.”.

a)

dopilnuje, aby zmiana została zaproponowana w odpowiednim terminie, nienaruszającym terminów określonych w rozporządzeniach podstawowych i zapewniającym Komisji odpowiedni czas na wszczęcie ewentualnie koniecznej procedury ujawniania informacji i należytą weryfikację propozycji, a komitetowi – na analizę projektu proponowanego zmienionego środka;

b)

dopilnuje, aby proponowana zmiana była spójna z rozporządzeniami podstawowymi w jego wykładni dokonanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej i z odnośnymi zobowiązaniami międzynarodowymi;

c)

dostarczy pisemne uzasadnienie, w którym wskaże – co najmniej – jak proponowana zmiana odnosi się do rozporządzeń podstawowych i do podstawowych faktów ustalonych w postępowaniu, ale może też podać wszelkie inne, jego zdaniem właściwe argumenty.