7.11.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 297/1 |
ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) NR 1071/2013
z dnia 24 września 2013 r.
dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)
(EBC/2013/33)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 5,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2531/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące stosowania stop rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny (2), w szczególności art. 6 ust. 4,
uwzględniając opinię Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 25/2009 z dnia 19 grudnia 2008 r. dotyczące bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2008/32) (3) zostało w znacznym stopniu zmienione. Ponieważ konieczna jest kolejna nowelizacja tego rozporządzenia, zwłaszcza w świetle rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (4), powinno ono zostać przekształcone z uwagi na wymogi przejrzystości. |
(2) |
W celu realizacji swoich zadań Europejski System Banków Centralnych (ESBC) wymaga sporządzenia skonsolidowanego bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (MIF). Jego głównym celem jest dostarczenie Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) pełnego statystycznego obrazu rozwoju zjawisk monetarnych w państwach członkowskich, których walutą jest euro (dalej zwanych „państwami członkowski strefy euro”), traktowanych jako jeden obszar gospodarczy. Statystyka ta obejmuje zagregowane aktywa i pasywa w postaci stanów i transakcji; są one zbierane w sposób regularny od całego i jednorodnego sektora MIF oraz od populacji sprawozdawczej. Dane statystyczne o wymaganym stopniu szczegółowości są również niezbędne do zapewnienia nieprzerwanej użyteczności analitycznej agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji. |
(3) |
Na mocy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz na warunkach ustanowionych w Statucie Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) EBC jest zobowiązany do wydawania rozporządzeń w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ESBC, określonych w Statucie ESBC, a w niektórych przypadkach wynikających z przepisów określonych przez Radę zgodnie z postanowieniami art. 129 ust. 4 Traktatu. |
(4) |
Artykuł 5 ust. 1 Statutu ESBC zobowiązuje EBC do zbierania, z pomocą krajowych banków centralnych (KBC), od właściwych władz krajowych lub bezpośrednio od podmiotów gospodarczych, informacji statystycznych, które są niezbędne do realizacji zadań ESBC. Artykuł 5 ust. 2 Statutu ESBC stanowi, że KBC wykonują, w miarę możliwości, zadania określone w art. 5 ust. 1. |
(5) |
Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje EBC do określenia rzeczywistej populacji sprawozdawczej mieszczącej się w granicach referencyjnej populacji sprawozdawczej i uprawnia go do pełnego lub częściowego zwolnienia określonych kategorii podmiotów sprawozdających z wypełniania wymogów sprawozdawczości statystycznej. Artykuł 6 ust. 4 umożliwia EBC przyjmowanie rozporządzeń określających warunki wykonywania uprawnienia do weryfikowania lub obowiązkowego zbierania informacji statystycznych. |
(6) |
Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiedniej organizacji w dziedzinie statystyki oraz pełnej współpracy z ESBC w celu zapewnienia realizacji obowiązków wynikających z art. 5 Statutu ESBC. |
(7) |
Zbieranie przez KBC od rzeczywistej populacji sprawozdawczej informacji statystycznych niezbędnych do wypełnienia wymogów statystycznych EBC może być częścią szerszych ram sprawozdawczości ustanowionych przez KBC samodzielnie na podstawie prawa Unii, prawa krajowego lub utrwalonych praktyk i służących również innym celom statystycznym, pod warunkiem że nie jest zagrożone wypełnienie wymogów statystycznych EBC. Może to również doprowadzić do zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych. Dla zachowania przejrzystości w tych przypadkach zasadne jest informowanie podmiotów sprawozdających o tym, że dane zbierane są dla innych celów statystycznych. W określonych przypadkach EBC może uznać informacje zebrane dla innych celów statystycznych za wystarczające do realizacji swoich wymogów. |
(8) |
Wymogi statystyczne są najbardziej szczegółowe w przypadku, gdy partnerzy transakcji są częścią sektora posiadającego pieniądz. Dane szczegółowe wymagane są dla: a) depozytów w podziale na podsektory i terminy, a następnie w podziale walutowym na potrzeby pogłębionej analizy zmian komponentów walutowych szerokiego pieniądza M3 oraz dla usprawnienia analizy substytucyjności między komponentami M3 w walutach obcych a komponentami w euro; b) kredytów i pożyczek w podziale na podsektory, terminy pierwotne, cel, termin przeszacowania stopy procentowej i waluty, ze względu na znaczenie tych informacji dla analizy zjawisk monetarnych; c) pozycji wobec pozostałych MIF w zakresie niezbędnym dla saldowania wzajemnych zobowiązań i należności MIF lub wyliczania podstawy rezerwy obowiązkowej; d) pozycji wobec rezydentów spoza strefy euro (zagranicy) dla „depozytów z terminem pierwotnym powyżej dwóch lat”, „depozytów z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat” oraz „operacji z przyrzeczeniem odkupu” w celu wyliczenia podstawy rezerwy obowiązkowej, w stosunku do której stosowany jest dodatni współczynnik; e) pozycji wobec zagranicy dla depozytów ogółem w celu wyliczenia pozycji zagranicznych; f) depozytów oraz kredytów i pożyczek z terminem pierwotnym do jednego roku/powyżej jednego roku wobec zagranicy dla celów bilansu płatniczego i rachunków finansowych. |
(9) |
Na potrzeby zbierania informacji statystycznych dotyczących portfeli papierów wartościowych MIF, zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1011/2012 z dnia 17 października 2012 r. w sprawie statystyki inwestycji w papiery wartościowe (EBC/2012/24) (5), KBC przekazują z częstotliwością kwartalną dane zgodnie z metodą „papier po papierze”. KBC mogą połączyć realizację wymogów sprawozdawczych określonych na mocy niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (UE) nr 1011/2012 (EBC/2012/24), w przypadku gdy może się to przyczynić do zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych instytucji kredytowych. KBC mogą zezwolić funduszom rynku pieniężnego (FRP) na przekazywanie informacji statystycznych zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1073/2013 z dnia 18 października 2013 r. w sprawie statystyki aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych (EBC/2013/38) (6), co pozwoli na zmniejszenie obciążenia sprawozdawczego jednostek zarządzających funduszami. |
(10) |
Transakcje finansowe wyliczane są przez EBC jako różnica stanów na ostatni dzień kolejnych miesięcy sprawozdawczych, skorygowana o zmiany wynikające z działania czynników nietransakcyjnych. Wymogi kierowane do podmiotów sprawozdających nie obejmują zmian kursowych, wyliczanych przez EBC, lub przez KBC w porozumieniu z EBC, ze stanów przekazywanych „waluta po walucie” przez podmioty sprawozdające, oraz korekt z tytułu reklasyfikacji, zbieranych samodzielnie przez KBC na podstawie różnych dostępnych źródeł informacji. |
(11) |
Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 2531/98 uprawnia EBC do wydawania rozporządzeń lub decyzji zwalniających instytucje z wymogu utrzymywania rezerwy obowiązkowej, określenia przesłanek dla wyłączenia lub odliczenia od podstawy rezerwy zobowiązań wobec innych instytucji oraz do ustalenia zróżnicowanego współczynnika rezerwy dla poszczególnych pozycji pasywów. Na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2531/98 EBC ma prawo zbierania informacji niezbędnych do stosowania wymogów w zakresie utrzymywania rezerwy obowiązkowej oraz prawo do weryfikowania dokładności i jakości informacji, które instytucje przekazują w celu wykazania zgodności z wymogami w zakresie rezerwy obowiązkowej. W celu zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych wskazane jest, aby informacje statystyczne dotyczące bilansu miesięcznego były wykorzystywane do regularnego wyliczania podstawy rezerwy dla instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej EBC, zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 1745/2003 z dnia 12 września 2003 r. dotyczącym stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/2003/9) (7). |
(12) |
Konieczne jest określenie szczegółowych procedur stosowanych w przypadku połączenia instytucji kredytowych w celu wyjaśnienia obowiązków tych instytucji w odniesieniu do wymogu utrzymywania rezerwy obowiązkowej. |
(13) |
EBC wymaga przekazywania informacji dotyczących działalności sekurytyzacyjnej MIF na potrzeby analizy sytuacji kredytowej w strefie euro. Informacje takie są również uzupełnieniem danych przekazywanych na mocy rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1075/2013 z dnia 18 października 2013 r. dotyczącego danych statystycznych w zakresie aktywów i pasywów podmiotów sekurytyzacyjnych (EBC/2013/40) (8). |
(14) |
Pomimo tego, że rozporządzenia przyjmowane przez EBC na mocy art. 34 ust. 1 Statutu ESBC nie przyznają praw i nie nakładają obowiązków na państwa członkowskie, których walutą nie jest euro (dalej zwane „państwami członkowskimi spoza strefy euro”), art. 5 Statutu ESBC stosuje się zarówno do państw członkowskich strefy euro, jak i państw członkowskich spoza strefy euro. Motyw 17 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 powołuje się na to, że art. 5 Statutu ESBC, łącznie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, zobowiązuje państwa członkowskie spoza strefy euro do zaprojektowania i wdrożenia na poziomie krajowym wszelkich środków uznanych przez nie za właściwe w celu zbierania informacji statystycznych niezbędnych do wypełniania wymogów ESBC w zakresie sprawozdawczości statystycznej oraz zapewnienia terminowych przygotowań w dziedzinie statystyki do uzyskania statusu państw członkowskich strefy euro. |
(15) |
Zastosowanie powinny mieć wymogi ochrony i wykorzystania poufnych informacji statystycznych, określone w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2533/98. |
(16) |
Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 przyznaje EBC prawo do nakładania sankcji na podmioty sprawozdające, które nie stosują się do wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych rozporządzeniami lub decyzjami EBC, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Definicje
Użyte w niniejszym rozporządzeniu określenia oznaczają:
a) „monetarna instytucja finansowa (MIF)”– podmiot będący rezydentem należący do jednego z poniższych sektorów:
a) |
instytucje przyjmujące depozyty:
|
b) |
fundusze rynku pieniężnego (FRP) zdefiniowane w art. 2; |
b) „podmiot sprawozdający” oraz „rezydent”– podmiot sprawozdający i rezydenta w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98;
c) „właściwy KBC”– KBC państwa członkowskiego strefy euro, którego rezydentem jest MIF;
d) „podmiot sekurytyzacyjny (PS)”– podmiot sekurytyzacyjny w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1075/2013 (EBC/2013/40);
e) „sekurytyzacja”– transakcję, która jest: a) sekurytyzacją tradycyjną w rozumieniu art. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013; lub b) sekurytyzacją w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1075/2013 (EBC/2013/40), polegającą na zbyciu sekurytyzowanych kredytów i pożyczek na rzecz podmiotu sekurytyzacyjnego;
f) „instytucja pieniądza elektronicznego” oraz „pieniądz elektroniczny”– instytucję pieniądza elektronicznego i pieniądz elektroniczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE (10);
g) „odpis z tytułu częściowej utraty wartości”– bezpośrednie obniżenie wartości bilansowej kredytu i pożyczki wynikające ze spadku jego wartości;
h) „odpis z tytułu całkowitej utraty wartości”– usunięcie całkowitej wartości bilansowej kredytu i pożyczki powodujące usunięcie tego aktywa z bilansu;
i) „administrator”– MIF, która zarządza sekurytyzowanymi lub przeniesionymi w inny sposób kredytami i pożyczkami poprzez obsługę spłat kapitału i odsetek;
j) „zbycie kredytu i pożyczki”– ekonomiczne przeniesienie przez podmiot sprawozdający kredytu i pożyczki lub puli kredytów i pożyczek na cesjonariusza, dokonane poprzez przeniesienie własności lub subpartycypację;
k) „nabycie kredytu i pożyczki”– ekonomiczne przeniesienie przez cedenta kredytu i pożyczki lub puli kredytów i pożyczek na podmiot sprawozdający, dokonane poprzez przeniesienie własności lub subpartycypację;
l) „operacje z podmiotami w tej samej grupie kapitałowej”– pozycje pomiędzy instytucjami przyjmującymi depozyty będącymi rezydentami strefy euro, które należą do tej samej grupy obejmującej jednostkę dominującą i wszystkich członków grupy, będących rezydentami strefy euro, podlegających jej bezpośredniej lub pośredniej kontroli;
m) „instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego”– małe MIF, którym udzielono wyłączeń określonych w art. 9 ust. 1;
n) „wyksięgowanie”– usunięcie całości lub części kredytu i pożyczki ze stanu przekazywanego zgodnie z załącznikiem I część 2 i 3, w tym usunięcie spowodowane zastosowaniem wyłączenia, o którym mowa w art. 9 ust. 4.
Artykuł 2
Identyfikacja FRP
Za FRP uznaje się przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania spełniające wszystkie poniższe kryteria:
a) |
ich celem inwestycyjnym jest utrzymywanie kapitału funduszu i osiąganie stopy zwrotu zgodnej z oprocentowaniem instrumentów rynku pieniężnego; |
b) |
inwestują w instrumenty rynku pieniężnego, które spełniają kryteria instrumentów rynku pieniężnego określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (11), lub depozyty przyjmowane przez instytucje kredytowe, albo gwarantują dokonywanie oceny płynności i wyceny portfela, w który inwestują, na ekwiwalentnych zasadach; |
c) |
zapewniają, aby instrumenty rynku pieniężnego, w które inwestują, były instrumentami wysokiej jakości, zgodnie z ustaleniami jednostki zarządzającej funduszami. Jakość instrumentu rynku pieniężnego oceniana jest między innymi na podstawie poniższych kryteriów:
|
d) |
zapewniają, aby ich portfel posiadał średni ważony termin do wykupu nie dłuższy niż sześć miesięcy oraz średni ważony termin pierwotny nie dłuższy niż 12 miesięcy (zgodnie z załącznikiem I część 1 pkt 2); |
e) |
podają dzienną wartość aktywów netto (WAN) i cenę swoich udziałów/jednostek uczestnictwa oraz dzienną wartość nabycia i wykupu udziałów/jednostek uczestnictwa; |
f) |
ograniczają inwestycje w papiery wartościowe do papierów z terminem pozostającym do wykupu nie dłuższym niż dwa lata, pod warunkiem że termin pozostający do kolejnej zmiany stopy procentowej jest krótszy lub równy 397 dniom, przy czym dla papierów o zmiennym oprocentowaniu stopa ta powinna zmienić się na stopę lub indeks instrumentu rynku pieniężnego; |
g) |
ograniczają inwestycje w inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania do jednostek spełniających kryteria definicji FRP; |
h) |
nie zajmują bezpośrednio lub pośrednio pozycji w udziałach kapitałowych lub towarach, w tym poprzez instrument pochodne, i wykorzystują instrumenty pochodne wyłącznie zgodnie ze strategią inwestycyjną rynku pieniężnego. Instrumenty pochodne powodujące powstanie ekspozycji w walutach obcych mogą być wykorzystywane jedynie do zabezpieczenia pozycji. Inwestycje w papiery wartościowe w walucie innej niż bazowa są dopuszczalne, pod warunkiem że pozycja walutowa zostanie w pełni zabezpieczona; |
i) |
posiadają stałą albo zmienną wartość aktywów netto (WAN). |
Artykuł 3
Rzeczywista populacja sprawozdawcza
1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza obejmuje MIF będące rezydentami państw członkowskich strefy euro (zgodnie z załącznikiem II część 1).
2. MIF należące do rzeczywistej populacji sprawozdawczej podlegają wymogom przekazywania pełnej sprawozdawczości statystycznej, chyba że podlegają wyłączeniu na mocy art. 9.
3. Instytucje spełniające kryteria definicji MIF są objęte niniejszym rozporządzeniem, nawet jeśli są wyłączone z zakresu rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
4. Dla celów zbierania informacji statystycznych dotyczących statusu rezydenta posiadaczy udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP, zgodnie z postanowieniami załącznika I część 2 pkt 5.7, do rzeczywistej populacji sprawozdawczej zalicza się również pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych („PIPF”), z zastrzeżeniem wyłączeń określonych w art. 9 ust. 2 lit. c). Na potrzeby niniejszego rozporządzenia KBC mogą sporządzić i prowadzić listę PIPF będących częścią rzeczywistej populacji sprawozdawczej, zgodnie z zasadami określonymi w załączniku I część 2 pkt 5.7.
Artykuł 4
Lista MIF dla celów statystycznych
1. Zarząd EBC sporządza i prowadzi listę MIF dla celów statystycznych, z uwzględnieniem wymogów dotyczących częstotliwości i terminów wynikających z jej wykorzystywania w kontekście systemu rezerwy obowiązkowej EBC. Lista MIF dla celów statystycznych zawiera informację, czy dana instytucja podlega wymogowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej EBC. Na potrzeby statystyki lista MIF powinna być aktualna, dokładna, w miarę możliwości ujednolicona oraz wystarczająco stabilna.
2. EBC i KBC udostępniają podmiotom sprawozdającym listę MIF dla celów statystycznych oraz jej aktualizacje w odpowiedni sposób, w tym drogą elektroniczną, przez internet lub – na wniosek podmiotów sprawozdających – w formie papierowej.
3. Lista MIF dla celów statystycznych ma charakter wyłącznie informacyjny. Jeżeli jednak ostatnia dostępna wersja listy jest nieprawidłowa, EBC nie nakłada sankcji na podmioty, które nie wypełniły właściwie wymogów sprawozdawczości statystycznej w zakresie, w jakim korzystały one z nieprawidłowej listy w dobrej wierze.
Artykuł 5
Wymogi sprawozdawczości statystycznej
1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje KBC państwa członkowskiego, w którym MIF jest rezydentem: a) stany bilansowe na koniec miesiąca z częstotliwością miesięczną oraz b) zagregowane korekty z tytułu zmiany wyceny z częstotliwością miesięczną. Zagregowane korekty z tytułu zmiany wyceny dotyczą odpisów z tytułu całkowitej lub częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek oraz aktualizacji wyceny papierów wartościowych. Dane szczegółowe dotyczące niektórych pozycji bilansowych przekazywane są z częstotliwością kwartalną lub roczną. KBC mogą zbierać dane kwartalne z częstotliwością miesięczną, jeśli ułatwi to proces produkcji danych. Wymagane informacje statystyczne zostały określone w załączniku I.
2. KBC mogą zbierać wymagane informacje statystyczne dotyczące papierów wartościowych emitowanych i posiadanych przez MIF zgodnie z metodą „papier po papierze”, w zakresie umożliwiającym wyliczenie danych, o których mowa w ust. 1, zgodnie z wymogami minimum określonymi w załączniku IV.
3. MIF przekazują zgodnie z wymogami minimum, określonymi w załączniku I część 4 tabela 1 A, miesięczne korekty z tytułu zmiany wyceny dla wszystkich danych wymaganych przez EBC. KBC mogą zbierać dane dodatkowe nieobjęte wymogami minimum. Dane dodatkowe mogą dotyczyć podziałów zaznaczonych w tabeli 1A, innych niż „wymogi minimum”.
4. EBC może prosić o przekazanie wyjaśnień na temat „reklasyfikacji i innych korekt” zebranych przez KBC.
5. EBC może nałożyć sankcje na podmioty sprawozdające, które nie przestrzegają wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z decyzją EBC/2010/10 z dnia 19 sierpnia 2010 r. dotyczącą nieprzestrzegania wymogów w zakresie sprawozdawczości statystycznej (12).
Artykuł 6
Dodatkowe wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji lub przeniesienia kredytów i pożyczek
MIF przekazują:
a) |
wartość netto kredytów i pożyczek zsekurytyzowanych i przeniesionych w inny sposób w okresie sprawozdawczym zgodnie z załącznikiem I część 5 sekcja 2; |
b) |
stan na koniec okresu i transakcje finansowe, z wyjątkiem zbycia i nabycia kredytów i pożyczek, w danym okresie w odniesieniu do zsekurytyzowanych i wyksięgowanych kredytów i pożyczek, dla których MIF jest administratorem sekurytyzacji, na koniec okresu, zgodnie z załącznikiem I część 5 sekcja 3. KBC mogą określić taki wymóg sprawozdawczy w odniesieniu do wszystkich kredytów i pożyczek wyksięgowanych i obsługiwanych przez MIF, które zostały zsekurytyzowane lub przeniesione w inny sposób; |
c) |
stan wszystkich kredytów i pożyczek, dla których MIF jest administratorem sekurytyzacji, na koniec kwartału, zgodnie z załącznikiem I część 5 sekcja 4; |
d) |
w przypadku stosowania międzynarodowego standardu rachunkowości 39 (MSR 39), międzynarodowego standardu sprawozdawczości finansowej 9 (MSSF 9) lub podobnych krajowych standardów rachunkowości, stan zsekurytyzowanych i niewyksięgowanych kredytów i pożyczek na koniec okresu, zgodnie z załącznikiem I część 5 sekcja 5. |
Artykuł 7
Terminy przekazywania danych
1. W celu dotrzymania terminów określonych poniżej, z uwzględnieniem terminów przekazywania danych na potrzeby systemu rezerwy obowiązkowej EBC, KBC ustalają terminy przekazywania danych przez podmioty sprawozdające i informują te podmioty o tych terminach.
2. Statystyka miesięczna przekazywana jest do EBC przez KBC do końca piętnastego dnia roboczego po zakończeniu miesiąca, którego dotyczy.
3. Statystyka kwartalna przekazywana jest do EBC przez KBC do końca dwudziestego ósmego dnia roboczego po zakończeniu kwartału, którego dotyczy.
Artykuł 8
Standardy rachunkowości na potrzeby sprawozdawczości statystycznej
1. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, standardy rachunkowości stosowane przez MIF na potrzeby sprawozdawczości określonej niniejszym rozporządzeniem zostały określone w drodze wdrożenia dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i pozostałych instytucji finansowych (13), jak również we wszelkich innych właściwych standardach międzynarodowych.
2. Depozyty oraz kredyty i pożyczki wykazuje się w wartości kapitału na koniec miesiąca. Wykazywaną kwotę pomniejsza się o odpisy z tytułu całkowitej i częściowej utraty wartości, ustalone zgodnie z przyjętymi praktykami. Depozyty oraz kredyty i pożyczki nie podlegają saldowaniu względem jakichkolwiek innych aktywów lub pasywów.
3. Z zastrzeżeniem przyjętych praktyk rachunkowości oraz zasad saldowania obowiązujących w państwach członkowskich strefy euro, dla celów statystycznych wszystkie aktywa i pasywa wykazuje się w ujęciu brutto.
4. KBC mogą zezwolić na wykazywanie kredytów i pożyczek, na które utworzono rezerwę celową, w ujęciu netto oraz na wykazywanie skupionych kredytów i pożyczek według ceny nabycia, pod warunkiem że taka praktyka jest stosowana przez wszystkie krajowe podmioty sprawozdające.
Artykuł 9
Wyłączenia
1. Małym MIF mogą być przyznawane wyłączenia, zgodnie z poniższymi zasadami:
a) |
KBC mogą udzielać wyłączeń małym MIF, pod warunkiem że ich łączny udział w krajowej sumie bilansowej MIF, wyrażonej jako stan, nie przekracza 5 %; |
b) |
w przypadku instytucji kredytowych wyłączenia określone w lit. a) skutkują zmniejszeniem wymogów sprawozdawczości statystycznej, których dane wyłączenie dotyczy, z zastrzeżeniem wymogu naliczania rezerwy obowiązkowej określonego w załączniku III; |
c) |
jeżeli w stosunku do małych MIF ma zastosowanie wyłączenie określone w lit. a), KBC zbierają, co najmniej, wartość sumy bilansowej z częstotliwością przynajmniej roczną, co pozwoli na monitorowanie udziału małych MIF w krajowym bilansie MIF; |
d) |
z zastrzeżeniem lit. a), KBC mogą przyznawać wyłączenia instytucjom kredytowym niekorzystającym z postanowień lit. a) i b), tym samym zmniejszając wymogi sprawozdawczości do tych określonych w załączniku I część 6, pod warunkiem że ich łączny udział w krajowej sumie bilansowej MIF, wyrażonej jako stan, nie przekracza 10 % ani też 1 % w bilansie MIF strefy euro; |
e) |
KBC sprawdzają wypełnienie warunków określonych w lit. a) i d) w terminach umożliwiających ewentualne udzielenie lub cofnięcie wyłączenia z mocą obowiązującą od początku roku; |
f) |
małe MIF mogą nie skorzystać z wyłączeń i przekazywać pełną sprawozdawczość. |
2. KBC mogą przyznawać wyłączenia małym FRP, zgodnie z poniższymi zasadami:
a) |
KBC mogą zwolnić FRP z wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych w art. 5 ust. 1, pod warunkiem przekazywania przez FRP danych bilansowych zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 1073/2013 (EBC/2013/38), z zastrzeżeniem poniższych wymogów:
|
b) |
KBC mogą również przyznawać wyłączenia FRP w odniesieniu do następujących wymogów sprawozdawczości statystycznej:
|
c) |
KBC mogą przyznawać wyłączenia w odniesieniu do wymogów sprawozdawczości statystycznej dotyczących struktury geograficznej posiadaczy udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP:
|
3. MIF mogą być przyznawane wyłączenia w odniesieniu do przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny, zgodnie z poniższymi zasadami:
a) |
z zastrzeżeniem ust. 1, KBC mogą udzielać wyłączeń FRP w odniesieniu do przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny, zwalniając FRP ze wszystkich wymogów przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny; |
b) |
KBC mogą udzielać wyłączeń w zakresie częstotliwości i terminów przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych oraz wymagać przekazywania tych danych z częstotliwością kwartalną, w tych samych terminach, w jakich przekazywane są kwartalne dane dotyczące stanów, z zastrzeżeniem następujących wymogów:
|
c) |
KBC mogą udzielać wyłączeń w zakresie przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych, jak również mogą całkowicie zwolnić z takiego obowiązku instytucje kredytowe przekazujące stany miesięczne papierów wartościowych metodą „papier po papierze”, z zastrzeżeniem poniższych wymogów:
|
4. MIF mogą być przyznawane wyłączenia w odniesieniu do sprawozdawczości statystycznej dotyczącej kredytów i pożyczek zbywanych w procesie sekurytyzacji.
MIF stosujące międzynarodowy standard rachunkowości 39 (MSR 39), międzynarodowy standard sprawozdawczości finansowej 9 (MSSF 9) lub podobne krajowe standardy rachunkowości mogą uzyskać od właściwego KBC zwolnienie z obowiązku przekazywania stanów, wymaganych na podstawie załącznika I część 2 i 3, wszelkich kredytów i pożyczek zbywanych w procesie sekurytyzacji zgodnie z praktykami krajowymi, o ile praktyki te są stosowane przez wszystkie MIF będące rezydentami.
5. MIF mogą być przyznawane wyłączenia w odniesieniu do niektórych kwartalnych pozycji z państwami członkowskimi spoza strefy euro.
W przypadku gdy dane zebrane na wyższym poziomie agregacji wskazują, że pozycje z partnerami będącymi rezydentami któregokolwiek państwa członkowskiego spoza strefy euro lub pozycje w walucie państwa członkowskiego spoza strefy euro nie mają istotnego znaczenia, KBC może odstąpić od nakładania wymogu sprawozdawczego w odniesieniu do takich pozycji. KBC powiadamia podlegające mu podmioty sprawozdające o każdej takiej decyzji.
Artykuł 10
Wymogi minimum i krajowa organizacja sprawozdawczości
1. Podmioty sprawozdające spełniają wymogi sprawozdawczości statystycznej, którym podlegają zgodnie z określonymi w załączniku IV wymogami minimum w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.
2. KBC definiują i wdrażają zasady sprawozdawczości, które mają być stosowane przez rzeczywistą populację sprawozdawczą zgodnie z wymogami krajowymi. KBC zapewniają, aby te zasady sprawozdawczości pozwalały na pozyskiwanie wymaganych informacji statystycznych oraz umożliwiały dokładne sprawdzenie zgodności z określonymi w załączniku IV wymogami minimum w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.
Artykuł 11
Połączenia, podziały i przekształcenia
W przypadku połączenia, podziału lub innego rodzaju przekształcenia mogącego wpłynąć na realizację obowiązków statystycznych, podmiot sprawozdający uczestniczący w tym procesie informuje właściwy KBC – po ogłoszeniu zamiaru przeprowadzenia takiej operacji i z rozsądnym wyprzedzeniem przed jej przeprowadzeniem – o planowanych procedurach mających na celu spełnienie wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 12
Wykorzystanie przekazanych informacji dla celów rezerwy obowiązkowej
1. Informacje statystyczne przekazywane przez instytucje kredytowe zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są wykorzystywane przez każdą instytucję kredytową do naliczania swojej podstawy rezerwy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9). W szczególności każda instytucja kredytowa wykorzystuje te informacje do potwierdzenia, że wypełnia wymóg utrzymywania rezerwy obowiązujący w trakcie okresu utrzymywania rezerwy.
2. Dane dotyczące podstawy rezerwy dla instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego za trzy okresy utrzymywania rezerwy opierają się na danych na koniec kwartału zebranych przez KBC w terminie 28 dni roboczych po zakończeniu kwartału, którego dane dotyczą.
3. W przypadku wystąpienia sprzeczności przepisy specjalne dotyczące stosowania systemu rezerwy obowiązkowej EBC, określone w załączniku III, mają pierwszeństwo przed przepisami rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).
4. Aby ułatwić EBC oraz instytucjom kredytowym zarządzanie płynnością, wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej należy potwierdzać najpóźniej pierwszego dnia okresu utrzymywania rezerwy; jednak w wyjątkowych przypadkach może zaistnieć potrzeba złożenia przez instytucje kredytowe korekt do podstawy rezerwy lub wymogu utrzymywania rezerwy, które zostały uprzednio potwierdzone. Procedury dotyczące potwierdzania lub uznawania wymogu utrzymywania rezerwy nie naruszają obowiązku podmiotów sprawozdających dotyczącego przekazywania w każdym przypadku prawidłowych informacji statystycznych oraz niezwłocznego korygowania niepoprawnych informacji statystycznych, które podmioty te już przekazały.
Artykuł 13
Weryfikacja i obowiązkowe zbieranie danych
Uprawnienie do weryfikowania lub zbierania danych, które podmioty sprawozdające przekazują zgodnie z wymogami sprawozdawczości statystycznej określonymi w niniejszym rozporządzeniu, jest wykonywane przez KBC bez uszczerbku dla uprawnień EBC w tym zakresie. Uprawnienie to KBC wykonują w szczególności wówczas, gdy instytucja zaliczona do rzeczywistej populacji sprawozdawczej nie przestrzega określonych w załączniku IV wymogów minimum w zakresie przekazywania, dokładności, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.
Artykuł 14
Pierwsze sprawozdanie
1. Pierwsze sprawozdanie zgodne z postanowieniami niniejszego rozporządzenia dotyczy danych za grudzień 2014 r.
2. Pierwsze sprawozdanie zgodne z postanowieniami niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do pozycji określonych w załączniku I część 3 tabela 3 dla państw członkowskich strefy euro dotyczy danych za pierwszy kwartał po dacie przyjęcia euro.
3. Pierwsze sprawozdanie zgodne z postanowieniami niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do pozycji określonych w załączniku I część 3 tabele 3 i 4 dla państw członkowskich spoza strefy euro, dotyczy danych za pierwszy kwartał po dacie przystąpienia do Unii. Jeżeli właściwy KBC podejmie decyzję o niewymaganiu przekazywania nieistotnych danych za pierwszy kwartał po dacie przystąpienia państwa członkowskiego lub państw członkowskich do Unii, wówczas obowiązek składania sprawozdań rozpoczyna się 12 miesięcy po poinformowaniu podmiotów sprawozdających przez KBC o wymogu przekazywania takich danych.
Artykuł 15
Utrata mocy obowiązującej
1. Z dniem 1 stycznia 2013 r. traci moc rozporządzenie (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32).
2. Odniesienia do uchylonego rozporządzenia należy rozumieć jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywać zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku VI.
Artykuł 16
Przepis końcowy
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 24 września 2013 r.
W imieniu Rady Prezesów EBC
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.
(2) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 1.
(3) Dz.U. L 15 z 20.1.2009, s. 14.
(4) Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1.
(5) Dz.U. L 305 z 1.11.2012, s. 6.
(6) Zob. s. 73 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(7) Dz.U. L 250 z 2.10.2003, s. 10.
(8) Zob. s. 107 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(9) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.
(10) Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7.
(11) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.
(12) Dz.U. L 226 z 28.8.2010, s. 48.
(13) Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
MONETARNE INSTYTUCJE FINANSOWE I WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ
Wprowadzenie
System statystyczny państw członkowskich, których walutą jest euro (zwanych dalej „państwami członkowskimi strefy euro”), obejmujący bilans sektora monetarnych instytucji finansowych (MIF), składa się z dwóch poniższych elementów:
a) |
listy MIF dla celów statystycznych (w sprawie identyfikacji niektórych MIF zob. część 1); oraz |
b) |
wykazu informacji statystycznych przekazywanych przez te MIF z częstotliwością miesięczną, kwartalną i roczną (zob. część 2, 3, 4, 5, 6 i 7). |
W celu uzyskania pełnych informacji o bilansach MIF konieczne jest nałożenie pewnych wymogów sprawozdawczości statystycznej na fundusze inwestycyjne niebędące funduszami rynku pieniężnego (FI) oraz pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (zwane dalej „PIPF”), w kontekście działalności finansowej dotyczącej udziałów/jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego (FRP). Te informacje statystyczne zbierane są przez krajowe banki centralne (KBC) od MIF oraz od FI i PIPF w zakresie określonym w części 2 oraz zgodnie z krajowymi rozwiązaniami opartymi na zharmonizowanych definicjach i klasyfikacjach określonych w art. 1 i załączniku II.
Pieniądz obejmuje banknoty i monety w obiegu oraz inne zobowiązania monetarne MIF (depozyty i inne instrumenty finansowe będące bliskimi substytutami depozytów). Czynniki kreacji pieniądza obejmują wszystkie pozostałe pozycje w bilansie MIF. EBC sporządza również dane o transakcjach finansowych wyliczone ze stanów oraz z innych danych, w tym korekt z tytułu zmiany wyceny, przekazywanych przez MIF (zob. część 5).
Podsumowanie informacji statystycznych wymaganych przez EBC znajduje się w części 8.
CZĘŚĆ 1
Identyfikacja niektórych MIF
SEKCJA 1
Identyfikacja niektórych MIF w oparciu o zasady substytucyjności depozytów
1.1. |
Instytucje finansowe niebędące instytucjami kredytowymi, które emitują instrumenty finansowe będące bliskimi substytutami depozytów, są uznawane za MIF, pod warunkiem że spełniają kryteria definicji MIF pod pozostałymi względami. Klasyfikacja ta oparta jest o kryteria substytucyjności depozytów (tj. czy zobowiązania uznawane są za depozyty), które są ustalane na podstawie płynności tych instrumentów, w połączeniu z ich właściwościami w zakresie przenaszalności, wymienialności, pewności i zbywalności, oraz z uwzględnieniem, w miarę potrzeb, okresu ich emisji. Kryteria substytucyjności depozytów stosowane są również w celu ustalenia, czy zobowiązania należy uznać za depozyty, chyba że istnieje odrębna kategoria dla takich zobowiązań. |
1.2. |
Dla celów określenia substytucyjności depozytów oraz uznania zobowiązań za depozyty:
|
SEKCJA 2
Kryteria identyfikacji FRP
Na potrzeby art. 2:
a) |
za instrument rynku pieniężnego uznaje się instrument o wysokiej jakości kredytowej, jeżeli każda uznana agencja ratingowa oceniająca taki instrument przyznała mu jeden z dwóch najwyższych istniejących ratingów dla kredytu krótkoterminowego albo, jeśli instrument nie posiada ratingu, to ekwiwalentem jest ocena jakości przyznana przez towarzystwo funduszy w procesie ratingu wewnętrznego. W przypadku gdy uznana agencja ratingowa dzieli swój najwyższy krótkoterminowy rating na dwie kategorie, wówczas te dwie oceny należy uznać za jedną i tym samym najwyższą dostępną oceną; |
b) |
fundusz rynku pieniężnego może, jako wyjątek od wymogu określonego w pkt a), posiadać instrumenty wyemitowane przez państwo klasy co najmniej inwestycyjnej, gdzie „instrumenty wyemitowane przez państwo” oznaczają instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane lub gwarantowane przez władze centralne, regionalne lub lokalne albo bank centralny państwa członkowskiego, EBC, Unię albo Europejski Bank Inwestycyjny; |
c) |
przy obliczaniu średniego ważonego terminu do wykupu dla papierów wartościowych, w tym strukturyzowanych instrumentów finansowych, wyliczenie terminu opiera się na długości terminu pozostającego do prawnego wykupu instrumentu. Jednakże jeśli instrument finansowy ma wbudowaną opcję sprzedaży, to zamiast terminu pozostałego do wykupu można użyć daty realizacji opcji sprzedaży, ale tylko wówczas, gdy spełnione zostaną wszystkie poniższe warunki:
|
d) |
przy obliczaniu średniego ważonego terminu do wykupu i średniego ważonego terminu pierwotnego należy uwzględnić wpływ finansowych instrumentów pochodnych, depozytów oraz technik efektywnego zarządzania portfelem; |
e) |
„średni ważony termin pierwotny” oznacza ważoną miarę długości życia wszystkich papierów wartościowych w portfelu funduszu, odzwierciedlającą względny portfel każdego instrumentu, przy założeniu, że termin instrumentu o zmiennym oprocentowaniu oznacza czas pozostający do kolejnej zmiany stopy procentowej na oprocentowanie rynku pieniężnego, a nie czas pozostający do wypłaty kapitału z tytułu papieru wartościowego. W praktyce średni ważony termin do wykupu stosowany jest do pomiaru wrażliwości FRP na zmieniające się oprocentowanie rynku pieniężnego; |
f) |
„średni ważony termin do wykupu” oznacza średni ważony termin pozostający do wykupu każdego papieru wartościowego w portfelu funduszu, co oznacza termin pozostający do wypłaty całości kapitału bez względu na odsetki i bez dyskontowania. W przeciwieństwie do średniego ważonego terminu pierwotnego, wyliczenie średniego ważonego terminu do wykupu dla papierów wartościowych o zmiennym oprocentowaniu oraz strukturyzowanych instrumentów finansowych nie pozwala na wykorzystanie terminów zmiany stopy procentowej, i wykorzystuje jedynie ostateczny wskazany termin zapadalności papieru wartościowego. Średni ważony termin do wykupu stosowany jest do pomiaru ryzyka kredytowego, jako że im dłuższy jest termin zwrotu kapitału, tym wyższe ryzyko kredytowe. Średni ważony termin do wykupu wykorzystywany jest również do pomiaru ryzyka płynności; |
g) |
„instrumenty rynku pieniężnego” oznaczają instrumenty, które są zwykle przedmiotem obrotu na rynku pieniężnym, są płynne oraz których wartość może być dokładnie ustalona w dowolnym czasie; |
h) |
„towarzystwo funduszy inwestycyjnych” oznacza spółkę, której podstawowa działalność polega na zarządzaniu portfelem FRP. |
CZĘŚĆ 2
Dane bilansowe (stany miesięczne)
W celu sporządzania agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji, EBC wymaga zgodnie z tabelą 1 następujących danych:
1. Kategorie instrumentów
a) Pasywa
Wymagane kategorie instrumentów to: pieniądz gotówkowy w obiegu, depozyty, wyemitowane udziały/jednostki uczestnictwa w FRP, wyemitowane dłużne papiery wartościowe, kapitał i rezerwy oraz pozostałe pasywa. W celu odróżnienia zobowiązań monetarnych od niemonetarnych, depozyty są dodatkowo podzielone na depozyty bieżące, terminowe, z terminem wypowiedzenia oraz operacje z przyrzeczeniem odkupu. Definicje znajdują się w załączniku II.
b) Aktywa
Wymagane kategorie instrumentów to: gotówka w kasie, kredyty i pożyczki, dłużne papiery wartościowe, udziały kapitałowe, udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, aktywa trwałe oraz pozostałe aktywa. Definicje znajdują się w załączniku II.
2. Podział według terminów pierwotnych
W przypadkach gdy instrumenty finansowe nie są w pełni porównywalne między rynkami, przedziały terminów pierwotnych stanowią substytut informacji szczegółowych o instrumencie.
a) Pasywa
Granice przedziałów terminów pierwotnych lub terminów wypowiedzenia wynoszą: dla depozytów terminowych – jeden rok i dwa lata od dnia zawarcia umowy; dla depozytów z terminem wypowiedzenia – trzy miesiące i dwa lata. Operacje z przyrzeczeniem odkupu nie są dzielone według terminów, ponieważ są one zazwyczaj instrumentami krótkoterminowymi (z terminem zwykle krótszym niż trzy miesiące od dnia zawarcia umowy). Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez MIF wykazuje się w podziale na jednoroczne i dwuletnie. Nie wymaga się podziału terminowego udziałów/jednostek uczestnictwa emitowanych przez FRP.
b) Aktywa
Granice przedziałów terminowych wynoszą: dla kredytów i pożyczek MIF udzielonych rezydentom (innym niż MIF) strefy euro wykazywanych w podziale według podsektorów, oraz dla kredytów i pożyczek MIF udzielonych gospodarstwom domowym w podziale według przeznaczenia – jeden rok i pięć lat; dla portfela dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez inne MIF będące rezydentami strefy euro – jeden rok i dwa lata, aby umożliwić wyliczenie salda wzajemnych zobowiązań MIF z tytułu tych instrumentów na potrzeby agregatów monetarnych.
3. Podział według przeznaczenia oraz osobna identyfikacja kredytów i pożyczek dla przedsiębiorców indywidualnych
Kredyty i pożyczki dla gospodarstw domowych i instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych podlegają podziałowi szczegółowemu według przeznaczenia (kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne, na nieruchomości mieszkaniowe, pozostałe kredyty i pożyczki). W kategorii „pozostałe kredyty i pożyczki” osobno wykazuje się kredyty i pożyczki dla przedsiębiorców indywidualnych (zob. definicje kategorii instrumentów w załączniku II część 2 oraz definicje sektorów w załączniku II część 3). KBC mogą znieść wymóg osobnego wykazywania kredytów i pożyczek dla przedsiębiorców indywidualnych, jeśli takie kredyty i pożyczki stanowią mniej niż 5 % wszystkich kredytów i pożyczek udzielonych gospodarstwom domowym danego państwa członkowskiego strefy euro.
4. Struktura walutowa
Dla pozycji bilansu, które mogą być wykorzystane do sporządzania agregatów monetarnych, należy osobno wykazywać pozycje w euro, aby umożliwić EBC wyliczenie agregatów monetarnych wyrażonych we wszystkich walutach łącznie lub jedynie w euro.
5. Podział według sektorów oraz struktura geograficzna partnerów operacji
5.1. |
Do wyliczenia agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji niezbędne jest zidentyfikowanie partnerów operacji będących rezydentami strefy euro, którzy tworzą sektor posiadający pieniądz. W tym celu, zgodnie ze znowelizowanym europejskim systemem rachunków (dalej zwanym „ESA 2010”), wprowadzonym na mocy rozporządzenia (UE) nr 549/2013 (zob. załącznik II część 3), partnerzy operacji z sektorów innych niż MIF wykazywani są w podziale na: sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13), przy czym depozyty ogółem wykazuje się odrębnie dla instytucji rządowych na szczeblu centralnym (S.1311), oraz pozostałe sektory będące rezydentami. W celu wyliczenia miesięcznych agregatów monetarnych i czynników ich kreacji w podziale według sektorów, pozostałe sektory będące rezydentami dzieli się dalej na następujące podsektory: fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124), pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych + pomocnicze instytucje finansowe + instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127), instytucje ubezpieczeniowe (S.128), fundusze emerytalno-rentowe (S.129), przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11) oraz gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15). Dodatkowo w ramach połączonych sektorów (S.125 + S.126 + S.127) rozróżnia się partnerów operacji będących podmiotami sekurytyzacyjnymi oraz partnerów centralnych (CCP). W sprawie przedsiębiorców indywidualnych – zob. sekcja 3. Na potrzeby systemu rezerwy obowiązkowej EBC depozyty ogółem oraz „depozyty z terminem pierwotnym powyżej dwóch lat”, „depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat” oraz „operacje z przyrzeczeniem odkupu” wykazuje się dodatkowo w podziale na instytucje kredytowe, pozostałe MIF oraz instytucje rządowe na szczeblu centralnym. |
5.2. |
W celu pogłębienia analizy polityki kredytowania i finansowania w sektorze bankowym oraz lepszego monitorowania działalności międzybankowej, depozyty ogółem oraz kredyty i pożyczki ogółem wykazuje się dodatkowo w podziale na banki centralne (S.121) i instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego (S.122) oraz banki i instytucje niebankowe z zagranicy. |
5.3. |
W celu umożliwienia identyfikacji wzajemnych powiązań pomiędzy instytucjami kredytowymi należącymi do tej samej grupy kapitałowej (krajowymi i będącymi rezydentami innych państw członkowskich strefy euro) operacje z podmiotami w tej samej grupie kapitałowej wykazuje się dodatkowo w podziale na kredyty i pożyczki oraz depozyty (pozycje i transakcje) pomiędzy instytucjami przyjmującymi depozyty, z wyjątkiem banku centralnego (S.122). |
5.4. |
W celu umożliwienia pogłębionej analizy wzajemnych powiązań pomiędzy państwem i bankami, portfel dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do jednego roku, w podziale walutowym, wykazuje się dodatkowo dla sektora instytucji rządowych i samorządowych (S.13). |
5.5. |
Niektóre depozyty/kredyty i pożyczki wynikające z operacji z przyrzeczeniem odkupu lub podobnych operacji przeprowadzanych z pozostałymi instytucjami pośrednictwa finansowego (S.125) + pomocniczymi instytucjami finansowymi (S.126) + instytucjami finansowymi typu i udzielającymi pożyczek (S.127) mogą dotyczyć transakcji z partnerami centralnymi. Partner centralny to jednostka, która zgodnie z przepisami prawa pośredniczy między partnerami transakcji w przypadku umów podlegających obrotowi na rynkach finansowych, stając się kupującym dla każdego sprzedającego i sprzedającym dla każdego kupującego. Ponieważ takie transakcje są często substytutami transakcji dwustronnych między MIF, w kategorii „operacje z przyrzeczeniem odkupu” wykazuje się dodatkowo transakcje zawarte z tymi partnerami. Podobnie w kategorii aktywów „kredyty i pożyczki” dodatkowo wykazuje się operacje z przyrzeczeniem odkupu zawarte z tymi partnerami. |
5.6. |
Osobno wykazuje się krajowych partnerów transakcji oraz innych, niż krajowi partnerów transakcji ze strefy euro we wszystkich podziałach statystycznych. Identyfikacji sektorowej lub instytucjonalnej partnerów transakcji będących rezydentami strefy euro dokonuje się na podstawie list prowadzonych przez EBC dla celów statystycznych oraz instrukcji EBC pt. „Monetary, financial institutions and markets statistics sector manual: Guidance for the statistical classification of customers”, pozostającej w najszerszym możliwie zakresie w zgodzie z zasadami klasyfikacji określonymi w ESA 2010. Nie jest wymagana struktura geograficzna partnerów transakcji spoza strefy euro. |
5.7. |
Udziały/jednostki uczestnictwa w FRP wyemitowane przez MIF będące rezydentami państw członkowskich strefy euro wykazywane są przez podmioty sprawozdające co najmniej w podziale na: sprzedane instytucjom krajowym/innym, niż krajowe instytucjom strefy euro/instytucjom z zagranicy, aby umożliwić identyfikację portfela rezydentów spoza strefy euro. KBC mogą również pozyskiwać niezbędne informacje statystyczne z danych zebranych na mocy rozporządzenia (UE) nr 1011/2012 (EBC/2012/24), w zakresie, w jakim dane takie są dostępne w terminach zgodnych z art. 7 niniejszego rozporządzenia oraz zgodne z wymogami minimum określonymi w załączniku IV.
|
CZĘŚĆ 3
Dane bilansowe (stany kwartalne)
W celu dokonania bardziej szczegółowej analizy zjawisk pieniężnych oraz dla innych celów statystycznych EBC określa następujące wymogi w odniesieniu do kluczowych pozycji bilansu:
1. |
Podział według podsektorów, terminów pierwotnych oraz zabezpieczenia hipotecznego kredytów i pożyczek dla instytucji innych niż MIF będących rezydentami strefy euro (zob. tabela 2). Jest to wymagane na potrzeby monitorowania pełnej struktury sektorowej i terminowej łącznego finansowania (kredyty i pożyczki oraz papiery wartościowe) przez MIF sektora posiadającego pieniądz. Dla przedsiębiorstw niefinansowych i gospodarstw domowych wymagane są dodatkowo pozycje „w tym”, identyfikujące kredyty zabezpieczone hipoteką. W odniesieniu do kredytów i pożyczek w euro z terminem pierwotnym powyżej jednego roku i powyżej dwóch lat, udzielonych przedsiębiorstwom niefinansowym i gospodarstwom domowym, wymagane są dodatkowo pozycje „w tym” identyfikujące terminy zapadalności i terminy przeszacowania stopy procentowej (zob. tabela 2). Termin przeszacowania stopy procentowej oznacza przewidzianą w obowiązującej umowie kredytowej zmianę oprocentowania kredytu/pożyczki. Kredyty i pożyczki, dla których oprocentowanie zmieni się, to m.in. kredyty i pożyczki, których oprocentowanie jest okresowo aktualizowane wraz ze zmianami indeksu (np. Euribor), kredyty i pożyczki, których oprocentowanie podlega bieżącej aktualizacji (oprocentowanie zmienne) oraz kredyty i pożyczki, dla których decyzja o aktualizacji oprocentowania jest podejmowana przez MIF. |
2. |
Podział zobowiązań MIF z tytułu depozytów wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych (z wyjątkiem instytucji rządowych na szczeblu centralnym) państw członkowskich strefy euro na podsektory (zob. tabela 2). Jest to wymóg uzupełniający do sprawozdawczości miesięcznej. |
3. |
Podział sektorowy pozycji z partnerami spoza strefy euro (zob. tabela 2). W przypadku gdy nie można zastosować ESA 2010, klasyfikacja sektorowa zgodna jest z systemem rachunków narodowych (dalej zwanym „SNA 2008”). |
4. |
Wykazywanie pozycji bilansowych „instrumenty pochodne”, „odsetki od kredytów i pożyczek” oraz „odsetki od depozytów” w ramach pozostałych aktywów i pozostałych pasywów (zob. tabela 2). Podział ten wymagany jest dla zwiększenia spójności pomiędzy statystykami. |
5. |
Struktura geograficzna, w tym pozycje względem Europejskiego Banku Inwestycyjnego i europejskiego mechanizmu stabilności (zob. tabela 3). Podział ten wymagany jest dla bardziej szczegółowej analizy zjawisk pieniężnych, a także dla realizacji wymogów przejściowych i kontroli jakości danych. |
6. |
Podział sektorowy transakcji depozytowych oraz kredytowych zawartych z partnerami z innych państw członkowskich strefy euro (zob. tabela 3). Podział ten wymagany jest do oceny pozycji sektorów MIF poszczególnych państw członkowskich strefy euro względem pozostałych państw członkowskich strefy euro. |
7. |
Struktura walutowa (zob. tabela 4). Podział ten niezbędny jest do wyliczenia transakcji dla agregatów monetarnych i czynników ich kreacji, skorygowanych o zmiany kursowe, w przypadku gdy agregaty te zawierają wszystkie waluty łącznie. |
CZĘŚĆ 4
Przekazywanie korekt z tytułu zmiany wyceny dla wyliczania transakcji
W celu wyliczenia transakcji dla agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji EBC wymaga przekazywania korekt z tytułu zmian wyceny dotyczących odpisów z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek oraz zmian wyceny papierów wartościowych:
1. Odpisy z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek
Przekazywane korekty z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek pozwalają EBC na zestawienie transakcji finansowych ze stanów przekazanych za dwa następujące po sobie okresy sprawozdawcze. Korekty odzwierciedlają zmiany w stanach kredytów i pożyczek, przekazywanych zgodnie z częścią 2 i 3, które wynikają z zastosowania odpisów z tytułu utraty ich wartości, w tym odpisu całej pozostającej do spłaty kwoty kredytu/pożyczki. Korekty powinny również odzwierciedlać zmiany w rezerwach celowych, jeżeli dany KBC wykazuje stany bilansowe w ujęciu netto. Korekty z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek obejmują również odpisy dokonane w przypadku sprzedaży kredytu lub przeniesienia kredytu na rzecz strony trzeciej, jeśli możliwa jest identyfikacja takich operacji.
Wymogi minimum w zakresie przekazywania korekt z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek określone są w tabeli 1A.
2. Zmiana wyceny papierów wartościowych
Korekty z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych odnoszą się do zmian wyceny papierów wartościowych wynikających ze zmian cen, po których księguje się papiery wartościowe lub przeprowadza transakcje w papierach wartościowych. Korekty z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych obejmują występujące w określonym czasie zmiany wartości stanów bilansowych na koniec okresu spowodowane zmianami wartości referencyjne, według której papiery wartościowe zostały zaksięgowane, tj. potencjalne zyski/straty. Mogą one obejmować również zmiany wyceny powstające w wyniku transakcji w papierach wartościowych, tj. zrealizowane zyski/straty.
Wymogi minimum dotyczące zmiany wyceny papierów wartościowych określone są w tabeli 1A.
Dla pasywnej strony bilansu nie określa się wymogów sprawozdawczych minimum. Jeżeli jednak praktyki w zakresie wyceny stosowane przez podmioty sprawozdające w odniesieniu do wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych powodują zmiany stanów na koniec okresu, wówczas KBC mogą zbierać dane dotyczące takich zmian. Takie dane przekazywane są jako „pozostałe korekty z tytułu zmiany wyceny”.
CZĘŚĆ 5
Wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek
1. Wymogi ogólne
Dane przekazywane są zgodnie z art. 8 ust. 2, tam gdzie to właściwe z uwzględnieniem postanowień art. 8 ust. 4. Wszystkie dane przekazuje się w podziale według siedziby i podsektora dłużnika, zgodnie z tytułami kolumn w tabeli 5. Kredyty i pożyczki zbywane w fazie przygotowania portfela do sekurytyzacji są traktowane jako zsekurytyzowane.
2. Wymogi przekazywania danych dotyczących sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek w ujęciu netto
2.1. |
Na potrzeby art. 6 lit. a) MIF wyliczają pozycje z tabeli 5 część 1 i 2, jako transakcje netto z tytułu sekurytyzacji lub innych form zbycia kredytów i pożyczek w danym okresie pomniejszone o kredyty i pożyczki nabyte w tym okresie. Powyższe wyliczenie nie obejmuje kredytów i pożyczek przeniesionych na lub nabytych od innego krajowego MIF, kredytów i pożyczek, których przeniesienie wynika z połączenia, przejęcia lub podziału z udziałem podmiotu sprawozdającego i innego krajowego MIF. Wyliczenie obejmuje kredyty i pożyczki przeniesione na lub nabyte od MIF niebędących rezydentami. |
2.2. |
Pozycje określone w pkt 3.1 wykazywane są w tabeli 5 część 1 i 2 w następujący sposób:
|
2.3. |
Pozycje w tabeli 5 część 1 podlegają dalszemu podziałowi z częstotliwością miesięczną ze względu na partnerów transakcji przeniesienia kredytów i pożyczek, w tym podmioty sekurytyzacyjne będące rezydentami strefy euro oraz pozostałych partnerów transakcji. Bardziej szczegółowe podziały według terminów pierwotnych i przeznaczenia kredytu/pożyczki wymagane są z częstotliwością kwartalną dla niektórych pozycji określonych w tabeli 5b). |
3. Wymogi przekazywania administrowanych kredytów zsekurytyzowanych i wyksięgowanych
3.1. |
MIF przekazują następujące dane o kredytach i pożyczkach zsekurytyzowanych i wyksięgowanych, dla których MIF jest administratorem, zgodnie z tabelą 5 część 3:
|
3.2. |
W odniesieniu do pkt 3.1b) KBC mogą w zamian wymagać od MIF przekazywania transakcji netto z tytułu zbycia i nabycia kredytów i pożyczek, dla których MIF jest administratorem, aby umożliwić wyliczenie przez KBC transakcji finansowych, o których mowa w pkt 3.1b). |
3.3. |
KBC mogą zwolnić podmioty sprawozdające z wymogów określonych w pkt 3.1b) w przypadku gdy transakcje netto zbierane w tabeli 5 część 1.1 spełniają cel określony w pkt 3.2, tj. gdy zgodnie z praktyką krajową MIF jest administratorem zsekurytyzowanych i wyksięgowanych kredytów i pożyczek. KBC zapewnią zgodność tych transakcji netto z celem wyliczania transakcji finansowych nie obejmujących zbycia i nabycia kredytów i pożyczek, określonym w pkt 3.1b). KBC mogą poprosić MIF o przekazywanie dodatkowych informacji w celu dokonania niezbędnych korekt. |
3.4. |
KBC mogą rozszerzyć wymogi sprawozdawczości statystycznej, określone w niniejszym punkcie, na wszystkie wyksięgowane kredyty i pożyczki administrowane przez MIF, które zostały zsekurytyzowane lub przeniesione w inny sposób. W takim przypadku KBC powiadomią MIF o wymogach sprawozdawczości statystycznej wynikających z tabeli 5 część 3. |
4. Wymogi przekazywania stanów kredytów i pożyczek administrowanych w procesie sekurytyzacji
4.1. |
MIF przekazują kwartalne dane o wszystkich kredytach i pożyczkach administrowanych w procesie sekurytyzacji zgodnie z tabelą 5 część 4 bez względu na to, czy administrowane kredyty i pożyczki lub właściwe im uprawnienia administratora są wykazywane w bilansie podmiotu sprawozdającego. |
4.2. |
W przypadku kredytów i pożyczek administrowanych dla podmiotu sekurytyzacyjnego będącego rezydentem innego państwa członkowskiego strefy euro MIF przekazują dalsze szczegółowe podziały, agregując administrowane kredyty i pożyczki osobno dla każdego państwa członkowskiego, w którym podmiot sekurytyzacyjny jest rezydentem. |
4.3. |
KBC mogą zbierać dane określone w art. 6 lit. b), lub ich część, według metody „podmiot (sekurytyzacyjny) po podmiocie” od MIF będących rezydentami i administratorami sekurytyzowanych kredytów i pożyczek. Jeżeli KBC uzna, że dane określone w pkt 4.4 i podziały określone w pkt 4.2 mogą być zbierane według metody „podmiot (sekurytyzacyjny) po podmiocie”, KBC powiadamia MIF czy i w jakim zakresie sprawozdawczość, o której mowa w pkt 4.1 i 4.2, będzie wymagana. |
5. Wymogi sprawozdawczości statystycznej dla MIF stosujących MSR 39, MSSF 9 lub podobne krajowe standardy rachunkowości
5.1. |
MIF stosujące MSR 39, MSSF 9 lub podobne krajowe standardy rachunkowości przekazują stany na koniec miesiąca dla kredytów i pożyczek zbytych w procesie sekurytyzacji, które nie podlegają wyksięgowaniu, zgodnie z tabelą 5 część 5. |
5.2. |
MIF, którym przysługuje wyłączenie na mocy art. 9 ust. 6, przekazują stany na koniec kwartału dla kredytów i pożyczek zbytych w procesie sekurytyzacji, które podlegają wyksięgowaniu, ale są nadal wykazywane w sprawozdaniach finansowych, zgodnie z tabelą 5 część 5. |
CZĘŚĆ 6
Sprawozdawczość uproszczona dla małych instytucji kredytowych
Instytucje kredytowe, którym przysługują wyłączenia określone w art. 9 ust. 1 lit. d), mogą zostać zwolnione z poniższych wymogów sprawozdawczych:
1. |
Struktura walutowa określona w części 2 sekcja 4. |
2. |
Odrębne wykazywanie:
|
3. |
Podział według sektorów określony w części 3 pkt 3. |
4. |
Struktura geograficzna określona w części 3 pkt 4. |
5. |
Struktura walutowa określona w części 3 pkt 5. |
Dodatkowo te instytucje kredytowe mogą wypełniać wymogi sprawozdawczości statystycznej, określone w częściach 2, 5 i 6, przekazując dane z częstotliwością kwartalną, w terminach sprawozdawczości kwartalnej określonych w art. 7 ust. 3.
CZĘŚĆ 7
Podsumowanie
Przegląd podziałów na potrzeby zagregowanego bilansu sektora MIF (1)
KATEGORIE INSTRUMENTÓW I TERMINÓW |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
POZYCJE BILANSU |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
AKTYWA |
PASYWA |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
PARTNERZY TRANSAKCJI I PRZEZNACZENIE KREDYTÓW I POŻYCZEK |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
AKTYWA |
PASYWA |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
WALUTY |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(1) Podziały dla danych miesięcznych wyróżnione są wytłuszczonym drukiem, dla danych kwartalnych nie posiadają wyróżnienia.
(2) Miesięczny podział według terminów pierwotnych dotyczy wyłącznie kredytów i pożyczek dla głównych sektorów krajowych, z wyjątkiem MIF i sektora instytucji rządowych i samorządowych państw członkowskich strefy euro. Właściwe podziały według terminów pierwotnych dla kredytów i pożyczek udzielonych sektorowi instytucji rządowych i samorządowych, z wyjątkiem instytucji rządowych na szczeblu centralnym, państw członkowskich strefy euro wykazuje się z częstotliwością kwartalną.
(3) Miesięczny podział według terminów pierwotnych dotyczy wyłącznie portfeli papierów wartościowych wyemitowanych przez MIF będące rezydentami strefy euro. Kwartalne dane dotyczące portfeli papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje niemonetarne będące rezydentami strefy euro wykazywane są w podziale „do jednego roku” i „powyżej jednego roku”.
(4) Tylko pozycje z zagranicą.
(5) Przekazywanie danych dla pozycji „depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat” jest dobrowolne do odwołania.
(6) Miesięczny podział według podsektorów jest wymagany dla kredytów i pożyczek oraz depozytów.
(7) Dla kredytów i pożyczek szczegółowy podział według przeznaczenia dotyczy podsektora S.14 + S.15. Dodatkowo, dla ograniczonej liczby instrumentów, dalsze podziały wymagane są dla niektórych podsektorów: „w tym: partnerzy centralni” oraz „w tym: podmioty sekurytyzacyjne” dla podsektora S.125; „w tym: przedsiębiorcy indywidualni” dla kredytów i pożyczek udzielonych instytucjom podsektora S.14; „w tym: z zabezpieczeniem hipotecznym” dla kredytów i pożyczek udzielonych instytucjom podsektora S.11 oraz S.14 + S.15 (wyłącznie wymogi kwartalne).
(8) Podział kwartalny według waluty poszczególnych państw członkowskich wymagany jest tylko dla wybranych pozycji.
ZAŁĄCZNIK II
ZASADY KONSOLIDACJI I DEFINICJE
CZĘŚĆ 1
Konsolidacja dla celów statystycznych w ramach tego samego państwa członkowskiego
1. |
W każdym państwie członkowskim, którego walutą jest euro (dalej zwanym „państwem członkowskim strefy euro”), populacja sprawozdawcza obejmuje MIF umieszczone na liście MIF prowadzonej dla celów statystycznych oraz będące rezydentami na terytorium państw członkowskich strefy euro (1). Są to:
Instytucje zlokalizowane w centrach finansowych znajdujących się w „rajach podatkowych” traktuje się ze statystycznego punktu widzenia jako rezydentów terytoriów, na których te centra się znajdują. |
2. |
Dla celów statystycznych MIF konsolidują działalność wszystkich swoich jednostek (instytucji zarejestrowanych lub centrali lub oddziałów) z siedzibą na terytorium tego samego państwa członkowskiego. Dla celów statystycznych nie zezwala się na konsolidację wykraczającą poza granice krajowe.
|
CZĘŚĆ 2
Definicje kategorii instrumentów
1. |
Poniższa tabela przedstawia szczegółowy typowy opis kategorii instrumentów, które krajowe banki centralne (KBC) przekładają na kategorie stosowane na szczeblu krajowym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Tabela nie jest listą pojedynczych instrumentów finansowych, a opisy nie są wyczerpujące. Definicje odnoszą się do ESA 2010. |
2. |
Termin pierwotny, tj. termin określony w chwili emisji, oznacza ustalony okres życia instrumentu finansowego, przed upływem którego nie może on być wykupiony (np. dłużne papiery wartościowe) lub może być wykupiony jedynie z zastrzeżeniem poniesienia określonej kary (np. niektóre rodzaje depozytów). Termin wypowiedzenia oznacza okres pomiędzy złożeniem przez posiadacza zawiadomienia o zamiarze wykupienia instrumentu a dniem otrzymania przez niego zezwolenia na zamianę instrumentu na gotówkę bez ponoszenia kary. Instrumenty finansowe klasyfikuje się do kategorii „z terminem wypowiedzenia” jedynie wtedy, gdy dla instrumentu nie uzgodniono określonego terminu. |
3. |
Zobowiązania finansowe można podzielić w zależności od tego, czy są one zbywalne, czy niezbywalne. Zobowiązanie jest zbywalne, gdy jego własność może być bezzwłocznie przeniesiona z jednej jednostki na inną poprzez dostawę lub indos lub kompensatę (jak w przypadku finansowych instrumentów pochodnych). Podczas gdy każdy instrument finansowy może być potencjalnie przedmiotem obrotu, to instrumenty zbywalne przeznaczone są do obrotu na zorganizowanych giełdach albo rynkach pozagiełdowych, chociaż istnienie rzeczywistego obrotu nie jest warunkiem zbywalności. Tabela Kategorie instrumentów KATEGORIE AKTYWÓW
KATEGORIE PASYWÓW
|
CZĘŚĆ 3
Definicje sektorów
Standard klasyfikacji sektorowej określa ESA 2010. Poniższa tabela zawiera szczegółowy standard opisowy sektorów, który KBC przenoszą na kategorie krajowe zgodnie w niniejszym rozporządzeniem. Partnerów transakcji z siedzibą w strefie euro identyfikuje się według sektora zgodnie z listami prowadzonymi przez Europejski Bank Centralny (EBC) dla celów statystycznych oraz wskazówkami EBC dotyczącymi statystycznej klasyfikacji partnerów transakcji zawartych w instrukcji pt. „Monetary financial institutions and markets statistics sector manual: Guidance for the statistical classification of customers”. Instytucje kredytowe mające siedzibę poza strefą euro nazywane są „bankami”, a nie MIF. Podobnie termin „instytucje niemonetarne” odnosi się jedynie do państw członkowskich. W odniesieniu do państw członkowskich, których walutą nie jest euro, stosowany jest termin „instytucje niebankowe”.
Tabela
Definicje sektorów
Sektor |
Definicja |
MIF |
Zob. art. 1 |
Sektor instytucji rządowych i samorządowych |
Sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13) składa się z jednostek instytucjonalnych będących producentami nierynkowymi, których produkcja globalna przeznaczona jest na spożycie indywidualne i ogólnospołeczne, finansowanych z obowiązkowych płatności dokonywanych przez jednostki należące do pozostałych sektorów, a także z jednostek instytucjonalnych, których podstawową działalnością jest redystrybucja dochodu i bogactwa narodowego (ESA 2010, par. 2.111–2.113) |
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym |
Podsektor ten (S.1311) obejmuje wszystkie ministerstwa i inne instytucje centralne, których kompetencje obejmują zwykle całe terytorium ekonomiczne, z wyjątkiem zarządzania funduszami zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, par. 2.114) |
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym |
Podsektor ten (S.1312) obejmuje te rodzaje administracji publicznej, które są odrębnymi jednostkami instytucjonalnymi, spełniającymi pewne funkcje instytucji rządowych i samorządowych, z wyjątkiem zarządzania funduszami zabezpieczenia społecznego, na poziomie poniżej szczebla centralnego, a powyżej jednostek instytucjonalnych istniejących na szczeblu lokalnym (ESA 2010, par. 2.115) |
Instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym |
Podsektor ten (S.1313) obejmuje te rodzaje administracji publicznej, których kompetencje rozciągają się tylko na lokalne części terytorium ekonomicznego, z wyjątkiem lokalnych oddziałów funduszy zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, par. 2.116) |
Fundusze zabezpieczenia społecznego |
Podsektor funduszy zabezpieczenia społecznego (S.1314) obejmuje centralne, regionalne i lokalne jednostki instytucjonalne, których podstawową działalnością jest zabezpieczenie świadczeń społecznych i które spełniają oba z wymienionych poniżej kryteriów: a) z mocy prawa lub na podstawie odpowiednich regulacji, określone grupy ludności są zobowiązane do uczestnictwa w systemie lub do opłaty składek; oraz b) sektor instytucji rządowych i samorządowych jest odpowiedzialny za zarządzanie instytucją w odniesieniu do rozliczania lub zatwierdzania składek i świadczeń, niezależnie od jego roli jako ciała nadzorującego lub pracodawcy (ESA 2010, par. 2.117) |
Fundusze inwestycyjne niebędące FRP |
FI określone w rozporządzeniu (UE) nr [1073] (EBC/2013/38). Podsektor ten składa się z wszystkich systemów zbiorowego inwestowania, z wyjątkiem FRP, które inwestują w aktywa finansowe lub niefinansowe, pod warunkiem że celem jest inwestowanie kapitału zebranego od ludności |
Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych + pomocnicze instytucje finansowe + instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek |
Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (S.125) obejmują wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe realizowane poprzez zaciąganie zobowiązań w formach innych niż gotówka, depozyty (lub bliskie substytuty depozytów), udziały/jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, bądź związanych z ubezpieczeniami, emeryturami i rentami oraz standaryzowanymi programami gwarancyjnymi od jednostek instytucjonalnych (ESA 2010, par. 2.86–2.94) Podsektor pomocniczych instytucji finansowych (S.126) obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawowa działalność jest ściśle związana z pośrednictwem finansowym, ale same nie są instytucjami pośrednictwa finansowego. Podsektor ten obejmuje również centrale, których wszystkie lub większość jednostek zależnych są przedsiębiorstwami niefinansowymi (ESA 2010, par. 2.95–2.97) Podsektor instytucji finansowych typu captive i udzielających pożyczek (S.127) składa się ze wszystkich finansowych instytucji i jednostek typu przedsiębiorstwo, których działalność nie polega ani na pośrednictwie finansowym, ani na pomocniczych usługach finansowych, a większość ich aktywów i zobowiązań nie jest przedmiotem transakcji na otwartych rynkach. Podsektor ten obejmuje spółki holdingowe, które mają pakiety kontrolne grupy jednostek zależnych, a ich główną działalnością jest posiadanie tej grupy bez świadczenia innych usług na rzecz przedsiębiorstw, w których posiadają udziały, tzn. jednostki te nie administrują innymi jednostkami ani nimi nie zarządzają (ESA 2010, par. 2.98–2.99) |
Instytucje ubezpieczeniowe |
Podsektor instytucji ubezpieczeniowych (S. 128) obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem przede wszystkim w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji (ESA 2010, par. 2.100–2.104) |
Fundusze emerytalno-rentowe |
Podsektor funduszy emerytalno-rentowych (S. 129) obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem społecznym i dla zaspokojenia potrzeb osób ubezpieczonych (ubezpieczenia społeczne). Fundusze emerytalno-rentowe w formie systemów ubezpieczeń społecznych zapewniają dochody po zakończeniu aktywności zawodowej, a często także świadczenia z tytułu śmierci i niepełnosprawności (ESA 2010, par. 2.105–2.110) |
Przedsiębiorstwa niefinansowe |
Sektor przedsiębiorstw niefinansowych (S.11) obejmuje samodzielne jednostki instytucjonalne posiadające osobowość prawną i będące producentami rynkowymi, których podstawową działalnością jest produkcja wyrobów i usług niefinansowych. Do sektora przedsiębiorstw niefinansowych należą także niefinansowe jednostki typu przedsiębiorstwo (ESA 2010, par. 2.45–2.54) |
Gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych |
Sektor gospodarstw domowych (S.14) składa się z osób lub grup osób będących konsumentami oraz przedsiębiorcami produkującymi rynkowe wyroby oraz usługi niefinansowe i finansowe (producenci rynkowi), pod warunkiem że produkcja wyrobów i usług nie odbywa się w ramach odrębnych podmiotów traktowanych jako jednostki typu przedsiębiorstwo. Sektor ten obejmuje również osoby lub grupy osób, które są producentami wyrobów i usług niefinansowych przeznaczonych wyłącznie na własne cele finalne (ESA 2010, par. 2.118–2.128) Sektor instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych (S.15) obejmuje odrębne instytucje niekomercyjne posiadające osobowość prawną, działające na rzecz gospodarstw domowych i będące prywatnymi producentami nierynkowymi. Ich podstawowe przychody pochodzą z dobrowolnych wpłat pieniężnych lub wkładów w naturze od gospodarstw domowych jako konsumentów, z płatności dokonywanych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych oraz z dochodów z tytułu własności (ESA 2010, par. 2.129–2.130) |
Przedsiębiorcy indywidualni (podkategoria „gospodarstw domowych”) |
Przedsiębiorcy indywidualni nie posiadający odrębnego statusu prawnego, inni niż utworzeni jako jednostki typu przedsiębiorstwo, będący producentami rynkowymi (ESA 2010, par. 2.119d) |
(1) W tabelach niniejszego załącznika EBC jest klasyfikowany jako MIF będąca rezydentem kraju, w którym EBC jest fizycznie zlokalizowany.
(2) Jednostki zależne stanowią oddzielne, posiadające osobowość prawną podmioty, w których inny podmiot posiada udział większościowy lub pełny, podczas gdy oddziałami są podmioty nieposiadające osobowości prawnej (bez odrębnej podmiotowości prawnej) będące w całości własnością jednostki dominującej.
ZAŁĄCZNIK III
STOSOWANIE WYMOGÓW W ZAKRESIE REZERWY OBOWIĄZKOWEJ ORAZ POWIĄZANE PRZEPISY SZCZEGÓLNE
CZĘŚĆ 1
Wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej w stosunku do instytucji kredytowych – zasady ogólne
1. |
Komórki w tabeli 1 załącznika I oznaczone „*” wykorzystywane są do naliczania podstawy rezerwy. W przypadku dłużnych papierów wartościowych instytucje kredytowe albo przedstawiają dowody na faktyczną kwotę zobowiązań wyłączonych z podstawy naliczania rezerwy, albo stosują standardowe odliczenia w wysokości określonej stawki procentowej, określone przez Europejski Bank Centralny (EBC). Komórki wyróżnione wzorem są wypełniane jedynie przez instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy. |
2. |
Kolumna „w tym: instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i krajowe banki centralne (KBC)” nie obejmuje zobowiązań podmiotów sprawozdających wobec instytucji wymienionych jako zwolnione z obowiązku utrzymywania rezerwy EBC, tj. instytucji zwolnionych z przyczyn innych niż prowadzenie działań reorganizacyjnych. Instytucje tymczasowo zwolnione z obowiązku utrzymywania rezerwy ze względu na prowadzenie działań reorganizacyjnych traktuje się jako instytucje podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, a w związku z tym zobowiązania wobec tych instytucji wykazywane są w kolumnie „w tym instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i KBC”. W kolumnie tej mieszczą się również zobowiązania wobec instytucji, które nie są zobowiązane do utrzymywania rezerwy w Europejskim Systemie Banków Centralnych w związku ze stosowaniem odliczeń ryczałtowych. |
3. |
Instytucje przekazujące pełną sprawozdawczość mogą również wykazywać pozycje wobec „MIF innych niż instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i KBC” zamiast wobec „MIF” i „instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i KBC”, pod warunkiem że nie prowadzi to do utraty danych szczegółowych oraz że pozostanie to bez wpływu na pozycje w komórkach niewyróżnionych wzorem. Ponadto w zależności od krajowych systemów zbierania danych oraz z zastrzeżeniem pełnej zgodności z definicjami i zasadami klasyfikacji na potrzeby bilansu MIF określonymi w niniejszym rozporządzeniu instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy mogą alternatywnie przekazywać dane niezbędne do wyliczenia podstawy rezerwy, z wyjątkiem danych dotyczących instrumentów zbywalnych, zgodnie z poniższą tabelą, pod warunkiem że pozostanie to bez wpływu na pozycje w komórkach niewyróżnionych wzorem w tabeli 1 załącznika I. |
4. |
Instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego muszą jako minimum przekazywać dane kwartalne niezbędne do wyliczenia podstawy rezerwy zgodnie z poniższą tabelą. |
5. |
W celu przekazywania danych zgodnie z poniższą tabelą należy zapewnić ścisłą zgodność z tabelą 1 załącznika I.
|
CZĘŚĆ 2
Przepisy szczególne
SEKCJA 1
Sprawozdawczość statystyczna na bazie zagregowanej instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy EBC jako grupy
1.1. |
Z zastrzeżeniem wypełnienia warunków określonych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) Zarząd EBC może zezwolić instytucjom kredytowym objętym wymogiem utrzymywania rezerwy na przekazywanie zagregowanej sprawozdawczości statystycznej jako grupie działającej na terytorium danego państwa członkowskiego. Na liście MIF prowadzonej przez EBC wszystkie instytucje grupy wymienione są oddzielnie. |
1.2. |
Jeżeli instytucje kredytowe otrzymały pozwolenie na utrzymywanie rezerwy obowiązkowej przez pośrednika na mocy art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) i nie przysługuje im możliwość składania sprawozdawczości grupowej, określonej w niniejszej sekcji, właściwy KBC może zezwolić pośrednikowi na przekazywanie zagregowanej sprawozdawczości statystycznej (innej niż w przypadku podstawy rezerwy) w imieniu instytucji kredytowych. Na liście MIF prowadzonej przez EBC wszystkie instytucje grupy wymienione są oddzielnie. |
1.3. |
Jeżeli grupa instytucji kredytowych składa się wyłącznie z instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego, wówczas wymaga się od niej przekazywania jedynie uproszczonej sprawozdawczości określonej dla tych instytucji. W przeciwnym razie grupę jako całość obejmują wymogi określone dla podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość. |
SEKCJA 2
Rezerwa obowiązkowa w przypadku połączenia z udziałem instytucji kredytowych
2.1. |
Na potrzeby niniejszego załącznika określenia „połączenie”, „instytucje łączące się” i „instytucja przejmująca” mają znaczenie określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9). |
2.2. |
Dla okresu utrzymywania rezerwy, w którym następuje połączenie, naliczana jest rezerwa dla instytucji przejmującej i wymóg ten jest realizowany w sposób określony w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9). |
2.3. |
Dla następnych okresów utrzymywania rezerwy rezerwa dla instytucji przejmującej wyliczana jest w oparciu o podstawę rezerwy oraz informacje statystyczne wykazywane zgodnie z zasadami określonymi w poniższej tabeli. W przeciwnym razie stosuje się zwykłe zasady przekazywania sprawozdawczości statystycznej i naliczania rezerwy obowiązkowej, określone w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9). |
2.4. |
Bez uszczerbku dla zobowiązań wymienionych w poprzednich punktach właściwy KBC może zezwolić instytucji przejmującej na realizację jej zobowiązań w zakresie przekazywania informacji statystycznych w ramach procedur tymczasowych, na przykład przekazywanie oddzielnych formularzy dla każdej z łączących się instytucji w ciągu kilku okresów po połączeniu. Okres obowiązywania takiego zwolnienia ze standardowych wymogów sprawozdawczych powinien być jak najbardziej ograniczony i nie przekroczyć sześciu miesięcy po przeprowadzeniu połączenia. Zwolnienie takie pozostaje bez wpływu na zobowiązanie instytucji przejmującej do wypełnienia jej obowiązków sprawozdawczych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz, w stosownych przypadkach, jej zobowiązanie do przyjęcia obowiązków sprawozdawczych łączących się instytucji zgodnie z niniejszym załącznikiem. Tabela Wymogi szczególne dotyczące naliczania rezerwy obowiązkowej dla instytucji kredytowych uczestniczących w połączeniu (1)
|
(1) Niniejsza tabela przedstawia szczegóły bardziej skomplikowanych procedur stosowanych w konkretnych przypadkach. W przypadkach nieprzedstawionych w tabeli stosuje się standardowe zasady sprawozdawczości statystycznej oraz naliczania rezerwy obowiązkowej określonych w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).
ZAŁĄCZNIK IV
WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ
W celu realizacji wymogów statystycznych Europejskiego Banku Centralnego (EBC) podmioty sprawozdające zobowiązane są do przestrzegania następujących wymogów minimum.
1. |
Wymogi minimum w zakresie przekazywania danych:
|
2. |
Wymogi minimum w zakresie dokładności:
|
3. |
Wymogi minimum w zakresie zgodności metodologicznej:
|
4. |
Wymogi minimum w zakresie wprowadzania korekt: Należy przestrzegać zasad i procedur w zakresie trybu wprowadzania korekt określonych przez EBC i właściwy KBC. Do korekt innych niż korekty standardowe należy dołączać noty wyjaśniające. |
ZAŁĄCZNIK V
ROZPORZĄDZENIA UCHYLONE I ICH KOLEJNE NOWELIZACJE
|
Rozporządzenie (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32) |
|
Rozporządzenie (UE) nr 883/2011 |
ZAŁĄCZNIK VI
TABELA KORELACJI
Rozporządzenie (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32) |
Niniejsze rozporządzenie |
Artykuł 1a |
Artykuł 2 |
Artykuł 2 |
Artykuł 3 |
Artykuł 3 |
Artykuł 4 |
Artykuł 4 |
Artykuł 5 |
Artykuł 5 |
Artykuł 6 |
Artykuł 6 |
Artykuł 7 |
Artykuł 7 |
Artykuł 8 |
Artykuł 8 |
Artykuł 9 |
Artykuł 9 |
Artykuł 10 |
Artykuł 10 |
Artykuł 11 |
Artykuł 11 |
Artykuł 12 |
Artykuł 12 |
Artykuł 13 |
Artykuł 13 |
Artykuł 14 |
Artykuł 14 |
Artykuł 15 |
Artykuł 15 |
Artykuł 16 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.2a |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.3 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.2b |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.4 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.3 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.5 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.4 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.6 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.5 |
Załącznik I, część 2, sekcja 5.7 |
— |
Załącznik I, część 3, sekcja 4 |
Załącznik I, część 3, sekcja 4 |
Załącznik I, część 3, sekcja 5 |
Załącznik I, część 3, sekcja 5 |
Załącznik I, część 3, sekcja 6 |
Załącznik I, część 3, sekcja 6 |
Załącznik I, część 3, sekcja 7 |
Załącznik I, część 4 |
— |
Załącznik I, część 5 |
Załącznik I, część 4 |
Załącznik I, część 6 |
Załącznik I, część 7 |
Załącznik I, część 8 |
Załącznik I, część 5 |
Załącznik I, część 6 |
Załącznik I, część 7 |