22.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 82/10

(1)

W 1991 r. Rada nałożyła rozporządzeniem (EWG) nr 3433/91 (2) ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 16,9 % na przywóz zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, pochodzących, między innymi, z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) („produkt objęty dochodzeniem”).

(2)

W 1995 r. rozporządzeniem Rady (WE) nr 1006/95 (3) pierwotne cło ad valorem zostało zastąpione cłem specyficznym w wysokości 0,065 ECU za zapalniczkę.

(3)

W następstwie dochodzenia, wszczętego zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 („rozporządzenie podstawowe”), wyżej wspomniane środki zostały rozszerzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 192/1999 (4) na: 1) przywóz kieszonkowych zapalniczek gazowych jednorazowych, działających na krzemień, wysyłanych lub pochodzących z Tajwanu; i 2) przywóz niektórych zapalniczek do wielokrotnego napełniania pochodzących z ChRL lub wysyłanych lub pochodzących z Tajwanu o wartości za sztukę niższej niż 0,15 EUR na granicy Wspólnoty, przed ocleniem.

(4)

W 2001 r. rozporządzeniem (WE) nr 1824/2001 (5) Rada potwierdziła ostateczne cła antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1006/95, rozszerzone rozporządzeniem (WE) nr 192/1999 („obowiązujące środki”) zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(5)

W 2007 r. rozporządzeniem (WE) nr 1458/2007 (6) („rozporządzenie pierwotne”) Rada potwierdziła ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1824/2001 na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Środki te będą dalej zwane „środkami pierwotnymi”, a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków rozporządzeniem pierwotnym, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(6)

W dniu 12 grudnia 2012 r. (7) Komisja opublikowała zawiadomienie o wygaśnięciu środków antydumpingowych.

(7)

Wraz z wygaśnięciem środków w dniu 13 grudnia 2012 r. zaprzestano rejestracji, w drodze rozporządzenia Komisji (UE) nr 1192/2012 (8), przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, wysyłanych z Wietnamu, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Wietnamu (zob. również motyw 14).

(8)

W dniu 17 kwietnia 2012 r. Komisja otrzymała wniosek złożony na podstawie art. 13 ust. 3 oraz art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego („wniosek”) o zbadanie możliwego obchodzenia środków antydumpingowych wprowadzonych w odniesieniu do przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, pochodzących z ChRL, oraz objęcie rejestracją przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, wysyłanych z Socjalistycznej Republiki Wietnamu („Wietnam”), zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Wietnamu.

(9)

Wniosek został złożony przez przedsiębiorstwo Société BIC, unijnego producenta zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień.

(10)

Wniosek zawierał wystarczające dowody prima facie, że środki pierwotne były obchodzone poprzez działalność montażową w Wietnamie.

(11)

We wniosku wykazano, że po wprowadzeniu środków pierwotnych nastąpiła istotna zmiana struktury handlu w zakresie wywozu z ChRL i Wietnamu do Unii, która nie ma racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia poza wprowadzeniem środków pierwotnych. Ta zmiana struktury handlu wynikała rzekomo z dokonywania montażu zapalniczek w Wietnamie przy użyciu części pochodzących z ChRL.

(12)

Ponadto z dowodów prima facie wynika, że skutki naprawcze środków pierwotnych zostały osłabione zarówno pod względem zarówno ilości, jak i ceny. Dowody wskazują w szczególności, że zwiększenie przywozu z Wietnamu nastąpiło po cenach niższych od ceny niewyrządzającej szkody, ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.

(13)

Ponadto istniały również wystarczające dowody prima facie na to, że ceny zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, wysyłanych z Wietnamu były dumpingowe w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej podczas pierwotnego dochodzenia.

(14)

Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody prima facie pozwalające na wszczęcie dochodzenia zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie rozporządzeniem Komisji (UE) nr 548/2012 (9) („rozporządzenie wszczynające”). Na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, w drodze rozporządzenia wszczynającego, nakazała również organom celnym rejestrowanie przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, wysyłanych z Wietnamu, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Wietnamu.

(15)

Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu dochodzenia władze ChRL i Wietnamu, producentów eksportujących w tych państwach oraz zainteresowanych importerów unijnych i Société BIC (wnioskodawcę) – unijnego producenta reprezentującego ponad 75 % produkcji zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, w Unii Europejskiej.

(16)

Kwestionariusz przesłano do 70 producentów eksportujących w ChRL i 15 producentów eksportujących w Wietnamie, o których Komisja dowiedziała się z wniosku. Kwestionariusze wysłano również do wymienionych we wniosku 59 importerów w Unii. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym. Wszystkie strony poinformowano, że brak współpracy może spowodować zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego oraz oparcie ustaleń na dostępnych faktach.

(17)

Ośmiu z 15 znanych producentów eksportujących w Wietnamie zgłosiło się, jeden z nich stwierdził, że nie chce być uznawany za zainteresowaną stronę, ponieważ nie produkował produktu objętego dochodzeniem i nie dokonywał wywozu do Unii.

(18)

Następujących siedem przedsiębiorstw przedstawiło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a w ich siedzibach przeprowadzono następnie wizyty weryfikacyjne:

(19)

Żaden ze znanych producentów eksportujących w ChRL nie zgłosił się ani nie dostarczył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(20)

W odniesieniu do importerów – ośmiu z nich przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a sześć przedsiębiorstw zgłosiło się i stwierdziło, że nie chcą być uznawane za zainteresowane strony, ponieważ nie dokonywały przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień („produktu objętego dochodzeniem”), z Wietnamu do Unii. Pozostałe znane przedsiębiorstwa nie zgłosiły się.

(21)

Po wszczęciu dochodzenia dwóch importerów złożyło wnioski o przesłuchanie, które odbyło się we wrześniu 2012 r. Wskazani importerzy przedstawili również swoje uwagi na piśmie. W tych uwagach zakwestionowano podstawy wszczęcia dochodzenia w odniesieniu do zakresu produktu, wielkości przywozu, ekonomicznego uzasadnienia zmian w strukturze handlu, powodów stojących za złożeniem wniosku oraz sytuacji finansowej producenta unijnego, który przedłożył wniosek. Zdaniem dwóch importerów nie było wystarczających powodów do wszczęcia dochodzenia.

(22)

Komisja przedstawiła szczegółową odpowiedź na te uwagi i umożliwiła stronom wyrażenie opinii. Komisja wyjaśniła, dlaczego jej zdaniem wniosek zawierał wystarczające dowody prima facie uzasadniające wszczęcie dochodzenia. Opinie przedstawione przez wymienionych dwóch importerów nie wykazały braku wystarczających dowodów prima facie uzasadniających wszczęcie dochodzenia.

(23)

Okres objęty dochodzeniem trwał od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 marca 2012 r. („OD”). Dane dotyczące OD zgromadzono w celu zbadania między innymi domniemanej zmiany w strukturze handlu. Za okres sprawozdawczy od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2012 r. („OS”) zgromadzono bardziej szczegółowe dane w celu zbadania ewentualnego osłabienia skutków naprawczych środków i występowania dumpingu.

(24)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocenę występowania obchodzenia środków przeprowadzono, poddając kolejno analizie: ewentualne zmiany w strukturze handlu między ChRL, Wietnamem a Unią; wynikanie tej zmiany z praktyki, procesu lub prac niemających wystarczających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem; istnienie dowodów szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła pod względem cen lub ilości produktu objętego dochodzeniem; istnienie dowodów występowania dumpingu w odniesieniu do wartości normalnych uprzednio ustalonych w dochodzeniu pierwotnym, w razie potrzeby zgodnie z art. 2 rozporządzenia podstawowego.

(25)

Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak produkt zdefiniowany w dochodzeniu pierwotnym: zapalniczki kieszonkowe gazowe jednorazowe, działające na krzemień, obecnie objęte kodem CN ex 9613 10 00 i pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”).

(26)

Dochodzeniem objęty jest taki sam produkt, jak ten określony w poprzednim motywie, ale wysyłany z Wietnamu, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Wietnamu, objęty obecnie tym samym kodem CN co produkt objęty postępowaniem („produkt objęty dochodzeniem”).

(27)

Dochodzenie wykazało, że zapalniczki kieszonkowe gazowe jednorazowe, działające na krzemień, zgodne z powyższą definicją, wywożone z ChRL do Unii oraz zapalniczki kieszonkowe gazowe jednorazowe, działające na krzemień, wysyłane z Wietnamu do Unii mają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz te same zastosowania, a zatem są uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(28)

Jak wskazano w motywie 18, siedem przedsiębiorstw przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. W OS łączna wielkość zgłoszonej sprzedaży zapalniczek do Unii zgodnie z wymienionymi odpowiedziami reprezentowała ponad 100 % łącznego zgłoszonego przywozu zapalniczek do Unii zgodnie z bazą danych Eurostatu Comext. Pomimo tego, że informacje dotyczące wielkości sprzedaży w odpowiedziach zostały uznane za niewiarygodne, jak wyjaśniono w poniższym motywie 29, stwierdzono, że jest to jednak pewna wskazówka na temat wysokiego poziomu współpracy oraz reprezentatywności przedsiębiorstw objętych dochodzeniem.

(29)

Podczas wizyt weryfikacyjnych przeprowadzonych na terenie siedmiu wietnamskich producentów eksportujących stwierdzono, że każdy z nich przedstawił informacje, które nie mogą zostać uznane za wiarygodne do celów ustaleń istotnych dla dochodzenia. W szczególności ustalono, że te siedem przedsiębiorstw podało błędną wielkość produkcji, przywozu części do zapalniczek i łącznej sprzedaży. Stwierdzono także, że część działalności odnoszącej się do produktu objętego dochodzeniem nie była ujęta w oficjalnych rachunkach oraz że niektóre rodzaje działalności montażowej były prowadzone przez nieoficjalnych podwykonawców. Ponadto pewne ilości przywozu części z ChRL nie zostały zgłoszone lub były błędnie podane, a część sprzedaży nie była księgowana na rachunkach przedsiębiorstw. W konsekwencji niemożliwe było wiarygodne określenie, w szczególności, łącznej produkcji i łącznej wielkości sprzedaży przedsiębiorstw objętych postępowaniem ani uzgodnienie rzeczywistych cen sprzedaży produktu objętego dochodzeniem i kosztów dotyczących podstawowych surowców, takich jak gaz, z danymi przedstawionymi w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(30)

Mając na uwadze sytuację określoną w motywie 29, producenci eksportujący zostali poinformowani, że zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego zamierzano oprzeć ustalenia i wnioski z dochodzenia na podstawie najlepszych dostępnych faktów. Stronom umożliwiono przedstawienie opinii oraz złożenie wyjaśnień ustnych, jeżeli przedłożyły odpowiedni wniosek. Każda strona otrzymała indywidualne pismo wskazujące konkretne i szczegółowe ustalenia, które doprowadziły do wniosku, że przedstawione dane nie mogły być uważane za wiarygodne i nie nadawały się do ustalenia faktów niezbędnych dla dochodzenia.

(31)

Dwóch producentów eksportujących nie przedstawiło uwag w sprawie zamiaru stosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego. Pozostałych pięciu producentów eksportujących, obejmujących dwa indywidualne przedsiębiorstwa i jedną grupę trzech przedsiębiorstw, złożyło wnioski o przesłuchania, które rozpatrzono pozytywnie, a przesłuchania przeprowadzono w listopadzie 2012 r. Wskazani producenci eksportujący złożyli również swoje uwagi na piśmie. Zakwestionowali oni zamiar Komisji dotyczący nieuwzględnienia danych, które zostały przez nich przedstawione, oraz ewentualnego stwierdzenia występowania obchodzenia środków na podstawie najlepszych dostępnych faktów.

(32)

Czterech producentów eksportujących nie zakwestionowało tego, że przedstawione przez nich informacje nie były pełne lub wiarygodne, i uznało rozbieżności na swoich rachunkach, a także fakt, że nie wszystkie operacje zostały ujawnione lub zapisane w księgach. Jednak stwierdzili oni, że różnice dotyczyły wyłącznie ich sprzedaży krajowej i nie miały żadnego wpływu na sprzedaż eksportową. Jedna ze stron utrzymywała, że jej księgi uległy zniszczeniu w wyniku pożaru, co wyjaśnia braki w dostępnych informacjach. Wskazani producenci twierdzili również, że ilość gazu zawarta w zapalniczkach została błędnie oszacowana przez Komisję i dlatego ustalenia dotyczące wielkości produkcji nie były prawidłowe. Jedno przedsiębiorstwo wskazało, że rozbieżności w konsumpcji gazu wynikają z zamierzonego wypuszczania gazu z zapalniczek w cieplejszych miesiącach. Strony te nie mogły jednak przedstawić żadnych uzasadnionych dowodów na poparcie swoich stwierdzeń.

(33)

Wymienione przedsiębiorstwa twierdziły również, że w pełni współpracowały i nie zataiły żadnych informacji dotyczących ich działalności. Przyznały, że ich odpowiedzi nie były pełne, lecz zdecydowanie zaprzeczyły, że przedłożyły nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje. Ich zdaniem same nieujawnione i niemożliwe do zweryfikowania dane nie stanowią dowodu obchodzenia środków, a Komisja nie wykazała, na podstawie dowodów, obchodzenia środków.

(34)

Chociaż przedsiębiorstwa te nie przedłożyły pełnych i prawidłowych danych dotyczących ich działalności, Komisja wykorzystała alternatywne metody, takie jak konsumpcja surowców, aby powiązać podstawowe dane przedstawione w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu z informacjami przedłożonymi i uzyskanymi podczas wizyt weryfikacyjnych na miejscu. Te alternatywne metody, nawet jeżeli były one oczywiście mniej dokładne od rzeczywistych danych, wykazały, że przedłożone informacje nie były wiarygodne. Przykładowo dane dotyczące wielkości produkcji wykazały, iż zgłoszona przez przedsiębiorstwa wielkość produkcji nie odpowiadała konsumpcji surowców.

(35)

Komisja uważa, że brak wiarygodnych rejestrów danych, zatajenie informacji istotnych dla dochodzenia oraz przedłożenie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji doprowadziły do uznania tych danych za niewiarygodne w wyniku procesu weryfikacyjnego.

(36)

W świetle powyższych faktów ustalenia dotyczące przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, z Wietnamu do Unii musiały zostać dokonane na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W konsekwencji, aby zapewnić prawidłowy przebieg dochodzenia pomimo nieprzedłożenia wymaganych informacji przez strony, Komisja zastąpiła niemożliwe do zweryfikowania dane przedstawione przez producentów wietnamskich innymi dostępnymi danymi, takimi jak dane z bazy Eurostatu Comtext, w celu określenia całkowitej wielkości przywozu z Wietnamu do Unii, oraz dane dotyczące kosztów przedstawione we wniosku do ustalenia udziału części z Chin (zob. poniższy motyw 50).

(37)

Chińscy producenci eksportujący nie współpracowali. W związku z powyższym ustalenia w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem do Unii i wywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, z ChRL do Wietnamu musiały opierać się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Przedstawione we wniosku dane statystyczne ONZ Comtrade wykorzystano do określenia łącznej wielkości wywozu z ChRL do Wietnamu.

(38)

Przywóz produktu objętego postępowaniem z ChRL zmniejszył się w 1991 r., gdy środki zostały wprowadzone po raz pierwszy. Przywóz utrzymywał się na niskim poziomie w całym okresie kolejnych zmian i rozszerzeń środków w latach 1995, 1999, 2001 i 2007.

(39)

Przywóz zapalniczek z ChRL między dniem 1 stycznia 2008 r. a dniem 31 marca 2012 r. był zasadniczo stabilny pod względem wielkości i wynosił około 50 mln sztuk w 2008 i 2009 r., 70 mln sztuk w 2010 r. oraz 60 mln sztuk w 2011 r. i OS. Jednakże przywóz ten obejmował tylko zapalniczki do wielokrotnego napełniania i piezoelektryczne, które nie były objęte środkami.

(40)

Przywóz produktu objętego dochodzeniem z Wietnamu wzrastał na przestrzeni lat. O ile w 1997 r. produkt objęty dochodzeniem nie był praktycznie w ogóle przywożony z Wietnamu do Unii, od 2007 r. nastąpił szybki wzrost wielkości przywozu produktu objętego dochodzeniem.

(41)

W OS przywóz z Wietnamu reprezentował 84 % łącznego przywozu do Unii.

Przywóz zapalniczek jednorazowych z Wietnamu do Unii w % łącznego przywozu

(42)

Części do zapalniczek działających na krzemień były wywożone z ChRL do Wietnamu podczas OD. Wietnam jest najważniejszym państwem przeznaczenia dla wywozu części do zapalniczek, działających na krzemień, z ChRL. Zgodnie z danymi statystycznymi przedłożonymi we wniosku wywóz części do zapalniczek z ChRL do Wietnamu wzrósł znacząco od 1999 r. W 1999 r. wywóz części do zapalniczek z ChRL do Wietnamu był na poziomie niższym niż 3 % łącznego wywozu, natomiast w 2010 r. Wietnam stał się pierwszym państwem przeznaczenia dla wywozu części do zapalniczek z udziałem wynoszącym 26 % przywozu. Pod względem wielkości odpowiada to wzrostowi z mniej niż 50 mln do 200 mln gotowych zapalniczek.

(43)

Jako że informacje przedstawione przez producentów wietnamskich nie mogły zostać uwzględnione, niemożliwe było uzyskanie wiarygodnych danych na temat poziomu rzeczywistej produkcji zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień.

(44)

Ogólny spadek wywozu z ChRL do Unii i równoległy wzrost wywozu z Wietnamu do Unii od 2007 r. oraz znaczący wzrost wywozu części do zapalniczek z ChRL do Wietnamu od 1999 r. stanowiły zmianę struktury handlu między ChRL i Wietnamem, z jednej strony, a Unią, z drugiej strony.

(45)

Art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zawiera wymóg, zgodnie z którym zmiana struktury handlu powinna wynikać z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem. Praktyka, proces lub prace obejmują m.in. montaż części w ramach działalności montażowej w państwie trzecim. W tym celu istnienie działalności montażowej ustala się zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(46)

Jak wskazano powyżej, brak wiarygodnych rejestrów danych i zatajenie informacji istotnych dla dochodzenia doprowadziły do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego. Ustalenie, czy działalność montażowa w Wietnamie mogła być uznana za obchodzenie środków, musiało być oparte na dostępnych faktach.

(47)

W toku dochodzenia ustalono, że obchodzenie środków wynika z działalności montażowej w przedsiębiorstwach wietnamskich, które prowadzą działalność w ścisłej współpracy z przedsiębiorstwami zarejestrowanymi w ChRL i Hongkongu. Większość spółpracujących wietnamsckich producentów jest własnością przedsiębiorstw z Chin i Hongkongu. Również zarząd przedsiębiorstw wietnamskich składa się w dużym stopniu z chińskich pracowników, którzy pracowali wcześniej dla producentów zapalniczek w ChRL.

(48)

Wietnamscy producenci dokonują przywozu części do zapalniczek z ChRL za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw zarejestrowanych w Hongkongu. Niektórzy wietnamscy producenci prowadzą działalność w ramach umów o przetwarzanie ze zleceniodawcami z Chin lub Hongkongu. Na podstawie tych umów chiński zleceniodawca dostarcza części do zapalniczek i tworzywo sztuczne przedsiębiorstwu wietnamskiemu oraz sprzedaje gotowe zapalniczki. Nawet jeżeli nie zawarto takich umów o przetwarzanie, zapalniczki produkowane w Wietnamie są zazwyczaj sprzedawane przedsiębiorstwom w Hongkongu, które są odpowiedzialne za stosunki handlowe z importerami w Unii.

(49)

Z uwagi na niewiarygodność informacji przedstawionych przez producentów wietnamskich niemożliwe było ustalenie, czy wymogi dotyczące progów procentowych określone w art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego są spełnione. Niemożliwe było zweryfikowanie, czy części do zapalniczek pochodzące z ChRL stanowią więcej czy też mniej niż 60 % łącznej wartości gotowych zapalniczek oraz czy wartość dodana do sprowadzonych części była wyższa czy też niższa od 25 % kosztów produkcji.

(50)

Wobec braku wiarygodnych informacji od producentów wietnamskich ustalenia muszą być dokonane na podstawie dostępnych faktów. Informacje przedstawione we wniosku wskazują, iż części do zapalniczek pochodzące z ChRL stanowią między 60 % a 70 % łącznej wartości oraz że wartość dodana do sprowadzonych części odpowiada 12 % kosztów produkcji. Wskazane wartości zostały ustalone na podstawie porównywalnych kosztów produkcji producenta zlokalizowanego w ChRL. Te obliczenia są uważane za prawidłowe i odzwierciedlające podział kosztów w Wietnamie, ponieważ stosowane części do zapalniczek i surowce są takie same w ChRL i w Wietnamie. Wszelkie dostosowania ze względu na niższe koszty lokalne w Wietnamie doprowadziłyby do jeszcze większego udziału chińskiej wartości dodanej w gotowych zapalniczkach.

(51)

W ramach dochodzenia nie ujawniono żadnej innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia dla działalności montażowej poza unikaniem środków pierwotnych wprowadzonych wobec produktu objętego postępowaniem. Producenci wietnamscy stwierdzili, że przyczyną przeniesienia produkcji były niższe koszty pracy w Wietnamie, ale to stwierdzenie nie zostało uzasadnione. W każdym razie ogólna różnica kosztów pracy nie stanowiłaby wyjaśnienia dla przeniesienia do Wietnamu produkcji konkretnego sektora (zapalniczek), podczas gdy produkcja w innych sektorach, na przykład w sektorze części do zapalniczek, nadal ma miejsce w ChRL.

(52)

Ponieważ istnienie szkody zostało omówione w rozporządzeniu pierwotnym, zakres obecnego dochodzenia obejmuje ocenę tego, czy środki naprawcze obowiązujących ceł są osłabiane pod względem cen lub ilości produktu podobnego

(53)

W celu przeprowadzenia oceny, czy przywożony produkt objęty dochodzeniem osłabił pod względem ilości i cen skutki naprawcze środków pierwotnych wprowadzonych względem przywozu produktu objętego postępowaniem, wykorzystano bazę danych Eurostatu Comext jako najlepsze dostępne dane dotyczące ilości i cen w odniesieniu do przywozu z Wietnamu. Ustalone w ten sposób ceny porównano z poziomem usuwającym szkodę określonym dla producentów unijnych w motywie 63 rozporządzenia (WE) nr 1006/95.

(54)

Wzrost przywozu z Wietnamu do Unii z 0,6 % przywozu unijnego w 1998 r. do 80 % w 2008 r. (początek OD) i do 84 % przywozu unijnego w OS (koniec OD) – zob. tabela w pkt 2.4 –- został uznany za znaczący pod względem ilości. W tym samym okresie przywóz z ChRL do Unii zmniejszył się znacząco z 30 % do 10 % udziału w łącznym przywozie.

(55)

Porównanie poziomu usuwającego szkodę określonego w dochodzeniu pierwotnym ze średnią ważoną ceną eksportową zgłoszonego wietnamskiego wywozu wykazało istotne zaniżenie cen. W związku z tym stwierdzono, że skutki naprawcze cła, jak wskazano w rozporządzeniu pierwotnym, zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny.

(56)

Ponadto zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieją dowody na istnienie dumpingu, poprzez porównanie wartości normalnej uprzednio ustalonej w dochodzeniu pierwotnym z cenami eksportowymi w Wietnamie.

(57)

W rozporządzeniu pierwotnym wartość normalna została ustalona na podstawie cen w Brazylii, którą w ramach tamtego dochodzenia uznano za odpowiednie państwo o gospodarce rynkowej, analogiczne do ChRL.

(58)

Ceny eksportowe w Wietnamie zostały ustalone na podstawie dostępnych faktów, tj. średniej ceny eksportowej zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, stosowanej podczas OS, według bazy danych Eurostatu Comext. Wykorzystanie dostępnych faktów było spowodowane przedstawieniem przez wietnamskich producentów niewiarygodnych informacji na temat produktu objętego dochodzeniem.

(59)

Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wprowadzono dostosowania dotyczące różnic w zakresie kosztów transportu, ubezpieczenia i pakowania. Zważywszy, że nie uzyskano wiarygodnych informacji od producentów w Wietnamie i w ChRL, dostosowania musiały zostać określone na podstawie najlepszych dostępnych faktów. W związku z powyższym dostosowania dotyczące wymienionych kosztów oparto na wartości procentowej obliczonej jako stosunek całkowitych kosztów transportu, ubezpieczenia i pakowania do wartości sprzedaży do Unii na warunkach dostawy CIF, podanej przez współpracujących chińskich producentów eksportujących w dochodzeniu pierwotnym.

(60)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego dumping obliczono poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w rozporządzeniu pierwotnym i odpowiadających średnich ważonych cen eksportowych zgłoszonego wietnamskiego wywozu w OS dotyczącym obecnego dochodzenia – zgodnie z bazą danych Comext – wyrażonych jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(61)

Porównanie średniej ważonej wartości normalnej i średnich ważonych cen eksportowych, po dostosowaniach wyjaśnionych w powyższym motywie 59, wykazało istnienie znaczącego dumpingu.

(62)

Po ujawnieniu ustaleń grupa zainteresowanych podmiotów, złożona z wietnamskich producentów i unijnych importerów, pomimo przyznania, iż przedmiotowe środki bezpośrednio ich nie dotyczą, zgłosiła uwagi do ustaleń z dochodzenia. Podmioty te twierdziły, że nie zostały przedstawione świadomie żadne błędne informacje, że Komisja nie znalazła bezpośrednich dowodów na obchodzenie środków i że nie można było osiągnąć skutków naprawczych poprzez retroaktywne nałożenie środków, na co dowodem było nieprzedłużenie środków pierwotnych w stosunku do ChRL. Według nich nieprzedłużenie środków pierwotnych w stosunku do ChRL oparte było na ustaleniach dotyczących tego samego okresu, co stwierdzenie, że praktyki obchodzenia osłabiają skutki naprawcze środków pierwotnych. Kwestionowały one ponadto zamierzone skutki rozszerzenia środków, które wygasły w grudniu 2012 r., i jego celowość ze względu na interes Unii. Rozszerzenie środków nie przyniosłoby ich zdaniem korzyści przemysłowi unijnemu i zaszkodziłoby jedynie unijnym importerom.

(63)

Po przedstawieniu i przyjęciu ważnego wniosku o wszczęcie dochodzenia dotyczącego obchodzenia środków Komisja ma prawny obowiązek przeprowadzić w tej sprawie szczegółowe dochodzenie i, jeśli to uzasadnione, podjąć odpowiednie działania. W tym przypadku stwierdzono, że spełnione były wszystkie zawarte w art. 13 rozporządzenia podstawowego warunki do stwierdzenia, że obchodzenie środków miało miejsce. W związku z powyższym należało w odpowiedni sposób rozszerzyć te środki na przywóz z Wietnamu.

(64)

Oceniając, czy praktyki obchodzenia środków osłabiają skutki naprawcze środków pierwotnych, Komisja musi opierać swoją analizę na rozwoju sytuacji po nałożeniu tych środków i bierze pod uwagę ustalenia z pierwotnego dochodzenia, na podstawie których określono skutki naprawcze. Ocena potrzeby wszczęcia przeglądu wygaśnięcia jest natomiast dokonywana w oparciu o prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia w przyszłości dumpingu i szkody, na podstawie ustaleń dotyczących innego okresu. Dlatego też w przeciwieństwie do tego, co twierdziły zainteresowane strony, te dwa ustalenia nie dotyczą tego samego okresu. Odnośnie do twierdzenia, że skutki rozszerzenia środków odczuliby tylko importerzy unijni, a nie byłoby korzyści dla przemysłu unijnego, zgodność nałożenia środków z interesem Unii potwierdzona została w dochodzeniu pierwotnym. Zgodnie z art. 13 rozporządzenia pierwotnego rozszerzenie skutków naprawczych środków pierwotnych przeciwko praktyce obchodzenia środków jest w tym względzie uzasadnione dopóty, dopóki obowiązują środki pierwotne. Celem rozszerzenia środków nie jest w każdym razie karanie stron, ale skorygowanie zakłócających rynek unijny skutków obchodzącego obowiązujące środki przywozu towarów po cenach dumpingowych z Wietnamu, poprzez wprowadzenie równych warunków konkurencji w odniesieniu do cen i ilości takiego przywozu. W każdym przypadku twierdzenie, iż rozszerzenie środków będzie miało skutki jedynie dla importerów, nie jest poparte żadnymi dowodami ani analizą.

(65)

Inna zainteresowana strona, importer, przekazała uwagi na temat dochodzenia, twierdząc, że nie została poinformowana o wszczęciu dochodzenia w sprawie obchodzenia środków. W tym względzie należy zauważyć, że strona ta nie była Komisji znana przed wszczęciem dochodzenia i że zawiadomienie o wszczęciu zostało podane do wiadomości publicznej poprzez opublikowanie w Dzienniku Urzędowym.

(66)

Zgłosił się jeszcze inny importer, który oświadczył, że w ciągu sześciu miesięcy przedstawi dowody świadczące o tym, że dokonywany przez niego przywóz zapalniczek nie stanowił obchodzenia środków. Komisja zwraca uwagę na fakt, że wszystkie zainteresowane strony wezwane zostały w zawiadomieniu o wszczęciu do przedstawienia dowodów w trakcie dochodzenia (zob. w szczególności motywy 10, 19 i 20 oraz art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 548/2012). Komisja musi zakończyć dochodzenie w ustawowym terminie 9 miesięcy i dlatego nie może na obecnym etapie przyjmować dodatkowych dokumentów.

(67)

Uwzględniając powyższe fakty, stwierdzono, że ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, pochodzących z ChRL, było obchodzone poprzez działalność montażową w Wietnamie, w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego.

(68)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego środki pierwotne wprowadzone wobec przywozu produktu objętego postępowaniem powinny zostać rozszerzone na przywóz produktu objętego dochodzeniem, tj. tego samego produktu, lecz wysyłanego z Wietnamu, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Wietnamu.

(69)

Wobec braku współpracy w toku niniejszego dochodzenia środki, które mają zostać rozszerzone, to środki określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1458/2007, tj. ostateczne cło antydumpingowe wynoszące 0,065 EUR za zapalniczkę.

(70)

Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wwożonych do Unii, objętych rejestracją wprowadzoną rozporządzeniem wszczynającym, cło należy pobierać od tego zarejestrowanego przywozu zapalniczek kieszonkowych gazowych jednorazowych, działających na krzemień, wysyłanych z Wietnamu. Mając na uwadze, że środki pierwotne wygasły w dniu 13 grudnia 2012 r., a rejestrację zakończono w tym samym dniu, pobór ceł zostanie przeprowadzony tylko do wymienionej daty.

(71)

Siedem przedsiębiorstw z Wietnamu, które przesłały odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, złożyło wnioski o przyznanie zwolnienia z ewentualnych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(72)

Ustalono, że wymienione siedem przedsiębiorstw przekazało informacje nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd. Zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia podstawowego przedsiębiorstwa te zostały poinformowane o zamiarze odrzucenia przedstawionych przez nie informacji i otrzymały możliwość przedstawienia dalszych wyjaśnień w wyznaczonym terminie.

(73)

Dalsze wyjaśnienia złożone przez te przedsiębiorstwa nie doprowadziły do zmiany wniosków. W związku z tym, zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, ustalenia w odniesieniu do tych przedsiębiorstw oparto na dostępnych faktach.

(74)

Zważywszy na rodzaj nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji, jak wskazano powyżej, można było, zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, nie przyznać zwolnień, o które wniosło wymienione siedem przedsiębiorstw.

(75)

Zainteresowane strony zostały poinformowane o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz zaproszone do przedstawienia swoich uwag. Uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone. Żaden z przedstawionych argumentów nie doprowadził do zmiany ustaleń,