17.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 338/102

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 13 grudnia 2013 r.

w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 8667)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2013/764/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie Rady 2001/89/WE (3) wprowadzono minimalne unijne środki zwalczania klasycznego pomoru świń, w tym środki, które należy podjąć w przypadku pojawienia się ogniska tej choroby. Środki te obejmują sporządzone przez państwa członkowskie plany zwalczania klasycznego pomoru świń w populacji zdziczałych świń i szczepień interwencyjnych zdziczałych świń w określonych warunkach.

(2)

Środki przewidziane w dyrektywie 2001/89/WE zostały wdrożone decyzją Komisji 2008/855/WE (4), która została przyjęta w związku z pojawieniem się klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich. W decyzji tej ustanowiono środki kontroli choroby dotyczące klasycznego pomoru świń na obszarach należących do tych państw członkowskich, na których choroba ta występuje u zdziczałych świń, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby na inne obszary Unii. W załączniku do tej decyzji wyszczególniono państwa członkowskie lub ich obszary, których dotyczą wspomniane środki.

(3)

Decyzja 2008/855/WE była kilkakrotnie zmieniana w związku z rozwojem sytuacji epidemiologicznej klasycznego pomoru świń w Unii. W ostatnich latach sytuacja epidemiologiczna tej choroby znacznie się w Unii poprawiła i obecnie można wskazać jedynie kilka obszarów, które borykają się z określonymi problemami związanymi z konkretnymi, najczęstszymi ryzykami związanymi z klasycznym pomorem świń.

(4)

Ujęcie w jednym wykazie obszarów w państwach członkowskich, na których sytuacja epidemiologiczna klasycznego pomoru świń w gospodarstwach utrzymujących świnie jest ogólnie korzystna, jest odpowiednim rozwiązaniem. Również sytuacja w populacji dzikich świń ulega poprawie.

(5)

Ze względu na ryzyko należy co do zasady zabronić przemieszczania żywych świń i nasienia, komórek jajowych oraz zarodków świń z wymienionych obszarów, jako że przemieszczanie żywych świń i nasienia, komórek jajowych oraz zarodków świń z zakażonych obszarów lub z obszarów o niepewnej sytuacji epidemiologicznej stwarza większe ryzyko niż przemieszczanie świeżej wieprzowiny oraz wyrobów mięsnych i produktów mięsnych składających się z mięsa wieprzowego lub je zawierających. Należy jednak określić warunki, których wypełnienie umożliwiałoby – na zasadzie odstępstwa – wysyłkę żywych świń do rzeźni lub gospodarstw położonych poza wymienionymi obszarami na terenie tego samego państwa członkowskiego.

(6)

Dodatkowo – w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się klasycznego pomoru świń na inne obszary Unii – należy zapewnić, aby wysyłka świeżej wieprzowiny oraz wyrobów mięsnych i produktów mięsnych, które składają się z wieprzowiny pochodzącej z gospodarstw położonych na wymienionych obszarach lub które zawierają taką wieprzowinę, podlegała określonym warunkom. W szczególności wieprzowina, wyroby mięsne i produkty mięsne, których nie uzyskano ze świń trzymanych w gospodarstwach spełniających określone dodatkowe warunki dotyczące zapobiegania klasycznemu pomorowi świń ani nie poddano obróbce eliminującej ryzyko klasycznego pomoru świń zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 2002/99/WE (5), powinny być uzyskiwane, poddawane obróbce, transportowane oraz składowane w odrębnym miejscu lub różnym czasie niż produkty, które nie spełniają tych samych warunków, oraz być specjalnie oznakowane w sposób, którego nie można pomylić ze znakiem identyfikacyjnym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) oraz ze znakiem jakości zdrowotnej dla świeżej wieprzowiny określonym w rozporządzeniu (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (7).

(7)

Zgodnie z art. 5 dyrektywy 2002/99/WE należy również określić pewne wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych przy wysyłce wieprzowiny, a także wyrobów mięsnych i produktów mięsnych, które zawierają wieprzowinę pochodzącą z gospodarstw położonych na wymienionych obszarach lub które składają się z takiej wieprzowiny i które poddano obróbce zgodnie z wymogami art. 4 dyrektywy 2002/99/WE.

(8)

Decyzja 2008/855/WE była kilkakrotnie zmieniana. Należy zatem uchylić tę decyzję i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

Niniejsza decyzja ustanawia określone środki kontroli klasycznego pomoru świń, które mają być stosowane w państwach członkowskich lub na stanowiących ich część obszarach, określonych w załączniku („przedmiotowe państwa członkowskie”).

Niniejszą decyzję stosuje się bez uszczerbku dla planów zwalczania klasycznego pomoru świń oraz planów szczepień interwencyjnych przeciw tej chorobie zatwierdzonych przez Komisję zgodnie z dyrektywą 2001/89/WE.

Artykuł 2

Zakaz wysyłki żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku do pozostałych państw członkowskich

1.   Przedmiotowe państwo członkowskie dopilnowuje, aby żywe świnie z obszarów wymienionych w załączniku nie były wysyłane do pozostałych państw członkowskich lub do pozostałych obszarów leżących na terytorium tego państwa członkowskiego, nieujętych w załączniku.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 przedmiotowe państwo członkowskie może udzielić zezwolenia na wysyłkę żywych świń z gospodarstw położonych w obrębie obszarów wymienionych w załączniku na inne obszary leżące na terytorium tegoż państwa członkowskiego, o ile ogólna sytuacja epidemiologiczna klasycznego pomoru świń na obszarach wymienionych w załączniku jest korzystna i:

a)

świnie są przemieszczane bezpośrednio do rzeźni w celu natychmiastowego uboju; lub

b)

świnie były trzymane w gospodarstwach spełniających warunki określone w art. 4 lit. a).

Artykuł 3

Zakaz wysyłki nasienia, komórek jajowych i zarodków świń z obszarów wymienionych w załączniku do pozostałych państw członkowskich

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby z ich terytorium nie wysyłano do pozostałych państw członkowskich przesyłek zawierających:

a)

nasienie świń, chyba że nasienie to pochodzi od świń trzymanych w punkcie pobierania nasienia, o którym mowa w art. 3 lit. a) dyrektywy Rady 90/429/EWG (8) i który jest położony poza obszarami wymienionymi w załączniku do niniejszej decyzji;

b)

komórki jajowe i zarodki świń, chyba że te komórki jajowe i zarodki pochodzą od świń trzymanych w gospodarstwach położonych poza obszarami wymienionymi w załączniku.

Artykuł 4

Wysyłka świeżej wieprzowiny i niektórych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych z obszarów wymienionych w załączniku

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby przesyłki świeżej wieprzowiny oraz wyrobów mięsnych i produktów mięsnych, które składają się z wieprzowiny pochodzącej z gospodarstw położonych na obszarach wymienionych w załączniku lub które zawierają taką wieprzowinę, były wysyłane do innych państw członkowskich, tylko jeżeli:

a)

przedmiotowe świnie trzymano w gospodarstwach:

—

w których przez ostatnie 12 miesięcy nie odnotowano dowodów na obecność klasycznego pomoru świń i które znajdują się poza okręgami zapowietrzonymi lub okręgami zagrożonymi, ustanowionymi zgodnie z dyrektywą 2001/89/WE,

—

w których świnie przebywały przez przynajmniej 90 dni i do których przez okres 30 dni bezpośrednio poprzedzających wysyłkę do rzeźni nie wprowadzono żadnych żywych świń,

—

które realizują program bezpieczeństwa biologicznego zatwierdzony przez właściwy organ,

—

które przynajmniej dwa razy w roku poddawane są kontroli przeprowadzanej przez właściwe organy, która musi:

(i)

być zgodna z wytycznymi określonymi w rozdziale III załącznika do decyzji 2002/106/WE (9);

(ii)

obejmować badanie kliniczne zgodne z procedurami kontroli i procedurami pobierania próbek określonymi w rozdziale IV część A załącznika do decyzji 2002/106/WE;

(iii)

badać skuteczność zastosowania środków określonych w art. 15 ust. 2 lit. b) tiret drugie oraz tiret od czwartego do siódmego dyrektywy 2001/89/WE, oraz

—

które podlegają planowi nadzoru klasycznego pomoru świń wdrożonemu przez właściwy organ zgodnie z procedurami pobierania próbek ustanowionymi w rozdziale IV część F pkt 2 załącznika do decyzji Komisji 2002/106/WE oraz badaniu laboratoryjnemu z wynikiem ujemnym, przeprowadzonemu co najmniej trzy miesiące przed przemieszczeniem do rzeźni, lub

—

które podlegają planowi nadzoru klasycznego pomoru świń wdrożonemu przez właściwy organ zgodnie z procedurami pobierania próbek ustanowionymi w rozdziale IV część F pkt 2 załącznika do decyzji Komisji 2002/106/WE oraz badaniu laboratoryjnemu z wynikiem ujemnym, przeprowadzonemu co najmniej rok przed przemieszczeniem do rzeźni, przy czym przed wydaniem zezwolenia na wysyłkę świń do rzeźni urzędowy lekarz weterynarii przeprowadził badanie kliniczne w kierunku klasycznego pomoru świń zgodnie z procedurami kontroli i procedurami pobierania próbek ustanowionymi w rozdziale IV część D pkt 1 i 3 załącznika do decyzji Komisji 2002/106/WE;

albo

b)

przedmiotowa wieprzowina oraz przedmiotowe wyroby mięsne i produkty mięsne:

—

są produkowane i przetwarzane zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/99/WE,

—

podlegają certyfikacji weterynaryjnej zgodnie z art. 5 dyrektywy 2002/99/WE,

—

są zaopatrzone we właściwe, wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym świadectwo zdrowia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 599/2004 (10) i do którego części II dodaje się, co następuje:

„Wyrób spełnia wymogi decyzji wykonawczej Komisji 2013/764/UE z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich.”

Artykuł 5

Specjalne znaki jakości zdrowotnej i wymogi w zakresie wydawania świadectw dla świeżego mięsa oraz wyrobów mięsnych i produktów mięsnych składających się z wieprzowiny innej niż wymieniona w art. 4 lub zawierających taką wieprzowinę

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby świeże mięso oraz wyroby i produkty mięsne składające się z wieprzowiny innej niż wymieniona w art. 4 lub zawierające taką wieprzowinę były oznaczone specjalnym znakiem jakości zdrowotnej, który nie może być owalny i którego nie można pomylić:

a)

ze znakiem identyfikacyjnym dla wyrobów mięsnych i produktów mięsnych składających się z wieprzowiny lub ją zawierających, określonym w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, oraz

b)

ze znakiem jakości zdrowotnej dla świeżej wieprzowiny określonym w rozdziale III sekcja I załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004.

Artykuł 6

Wymogi dotyczące gospodarstw i pojazdów transportowych na obszarach wymienionych w załączniku

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby:

a)

przepisy art. 15 ust. 2 lit. b) tiret drugie oraz tiret od czwartego do siódmego dyrektywy 2001/89/WE były stosowane w gospodarstwach utrzymujących świnie, położonych w obrębie obszarów wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji;

b)

pojazdy, których użyto do transportu świń trzymanych w gospodarstwach położonych w obrębie obszarów wymienionych w załączniku, były po każdej operacji natychmiast czyszczone i dezynfekowane oraz aby przewoźnik przedstawiał dowód takiego czyszczenia i takiej dezynfekcji.

Artykuł 7

Wymogi informacyjne wobec przedmiotowych państw członkowskich

Przedmiotowe państwa członkowskie informują Komisję i inne państwa członkowskie, na forum Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o wynikach nadzoru nad klasycznym pomorem świń przeprowadzonego na obszarach wymienionych w załączniku, jak przewidziano w planach zwalczania klasycznego pomoru świń lub w planach szczepień interwencyjnych przeciw tej chorobie zatwierdzonych przez Komisję, o których mowa w art. 1 akapit drugi.

Artykuł 8

Zgodność

Państwa członkowskie zmieniają środki stosowane w handlu, tak aby były one zgodne z niniejszą decyzją, i niezwłocznie w odpowiedni sposób publikują informację o przyjętych środkach.

Państwa członkowskie informują o tym niezwłocznie Komisję.

Artykuł 9

Uchylenie

Decyzja 2008/855/WE traci moc.

Artykuł 10

Zastosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł 11

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

Tonio BORG

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)  Dyrektywa Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń (Dz.U. L 316 z 1.12.2001, s. 5).

(4)  Decyzja Komisji 2008/855/WE z dnia 3 października 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 19).

(5)  Dyrektywa Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiająca przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11).

(6)  Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).

(7)  Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206).

(8)  Dyrektywa Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiająca warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem trzody chlewnej oraz w przywozie (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 62).

(9)  Decyzja Komisji 2002/106/WE z dnia 1 lutego 2002 r. zatwierdzająca Podręcznik diagnostyczny ustanawiający procedury diagnostyczne, metody pobierania próbek oraz kryteria oceny wyników badań laboratoryjnych w celu potwierdzenia klasycznego pomoru świń (Dz.U. L 39 z 9.2.2002, s. 71).

(10)  Rozporządzenie Komisji (WE) 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczące przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 44).

ZAŁĄCZNIK

1.   Bułgaria

Całe terytorium Bułgarii.

2.   Chorwacja

Terytorium komitatów karlowackiego, sisacko-moslawińskiego, brodzko-posawskiego i vukowarsko-srijemskiego.

3.   Łotwa

W powiecie Alūksnes – gminy Pededzes i Liepnas.

W powiecie Rēzeknes – gminy Pušas, Mākoņkalna i Kaunatas.

W powiecie Daugavpils – gminy Dubnas, Višķu, Ambeļu, Biķernieku, Maļinovas, Naujenes, Tabores, Vecsalienas, Salienas, Skrudalienas, Demenes i Laucesas.

W powiecie Balvu – gminy Vīksnas, Kubuļu, Balvu, Bērzkalnes, Lazdulejas, Briežuciema, Vectilžas, Tilžas, Krišjāņu i Bērzpils.

W powiecie Rugāju – gminy Rugāju i Lazdukalna. W powiecie Viļakas – gminy Žiguru, Vecumu, Kupravas, Susāju, Medņevas i Šķilbēnu.

W powiecie Baltinavas – gmina Baltinavas.

W powiecie Kārsavas – gminy Salnavas, Malnavas, Goliševas, Mērdzenes i Mežvidu. W powiecie Ciblas – gminy Pušmucovas, Līdumnieku, Ciblas, Zvirgzdenes i Blontu.

W powiecie Ludzas – gminy Ņukšu, Briģu, Isnaudas, Nirzas, Pildas, Rundēnu i Istras.

W powiecie Zilupes – gminy Zaļesjes, Lauderu i Pasienes.

W powiecie Dagdas – gminy Andzeļu, Ezernieku, Šķaunes, Svariņu, Bērziņu, Ķepovas, Asūnes, Dagdas, Konstantinovas i Andrupenes.

W powiecie Aglonas – gminy Kastuļinas, Grāveru, Šķeltovas i Aglonas.

W powiecie Krāslavas – gminy Aulejas, Kombuļu, Skaistas, Robežnieku, Indras, Piedrujas, Kalniešu, Krāslavas, Kaplavas, Ūdrīšu i Izvaltas.

4.   Rumunia

Całe terytorium Rumunii.