14.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 335/50

(1)

W dniu 31 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/255/WPZiB.

(2)

Należy wprowadzić decyzję 2013/255/WPZiB ustanawiającą wyłączenia pozwalające państwom członkowskim na wspieranie działań prowadzonych przez Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w celu wyeliminowania broni chemicznej w Syrii zgodnie z ust. 10 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) nr 2118 (2013).

(3)

Należy również zastosować ograniczenia w handlu towarami stanowiącymi dziedzictwo kulturowe Syrii, które nielegalnie wywieziono z Syrii, w celu przyspieszenia bezpiecznego zwrotu tych towarów.

(4)

Wyłączenie, na mocy decyzji 2013/255/WPZiB od zamrożenia aktywów ze względów humanitarnych –, by ułatwić dostarczanie pomocy humanitarnej do Syrii oraz uniknąć jednocześnie ryzyka wykorzystania odblokowanych środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezgodnie z ich przeznaczeniem. W tym kontekście należy odblokować środki finansowe dla ONZ celem dostarczenia pomocy na terytorium Syrii zgodnie z Planem pomocy humanitarnej dla Syrii (SHARP).

(5)

Ponadto, niezbędne jest dodanie wyłączenia na podstawie zamrożenia aktywów, celem zezwolenia na płatność dokonaną przez instytucję finansową nieobjętą wskazaniem, należną w związku z konkretną umową handlową w celu dostarczania zapasów leków, żywności, udzielania schronienia, zapewnienia systemu sanitarnego lub higieny do użytku ludności cywilnej, lub na rzecz tej instytucji.

(6)

Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki.

(7)

Decyzję 2013/255/WPZiB należy odpowiednio zmienić,

1)

w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, transportu lub eksportu niektórych rodzajów sprzętu, towarów i technologii, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji lub do produkcji i konserwacji produktów, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji, ani do zapewniania związanej z tym pomocy technicznej lub finansowej, w przypadku gdy państwo członkowskie stwierdzi indywidualnie w każdym przypadku, że są one przeznaczone do celów związanych z:

2)

w art. 3 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przywozu lub transportu broni chemicznej lub materiałów z nią związanych z Syrii lub pochodzących z Syrii, realizowanymi zgodnie z ust. 10 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 2118(2013) oraz odnośnymi decyzjami Rady Wykonawczej OPCW), zgodnie z celami konwencji o broni chemicznej.”;

3)

dodaje się następujący artykuł:

„Artykuł 13a

W dniu 9 maja 2011 r. lub po tej dacie zabrania się przywozu, wywozu, przenoszenia lub świadczenia związanych usług brokerskich w odniesieniu do dóbr kultury i innych przedmiotów o znaczeniu archeologicznym, historycznym, kulturowym, o wyjątkowym znaczeniu naukowym i religijnym, gdy takie dobra i przedmioty zostały nielegalnie wywiezione z Syrii lub gdy istnieją uzasadnione podejrzenia, że taki wywóz był nielegalny. Zakazu tego nie stosuje się, jeśli zostanie udowodnione, że przedmioty o znaczeniu kulturowym są bezpiecznie zwracane ich prawowitym właścicielom w Syrii.

Unia podejmuje działania konieczne do określenia odpowiednich przedmiotów, które mają być objęte zakresem niniejszego artykułu.”;

4)

w art. 28 ust. 3 lit. e) otrzymuje brzmienie:

5)

w art. 28 ust. 3 dodaje się literę:

6)

w art. 28 dodaje się ustęp:

„12.   Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do przekazywania przez Commercial Bank of Syria lub za jego pośrednictwem środków finansowych lub zasobów gospodarczych otrzymanych spoza terytorium Unii i zamrożonych po dniu jego wskazania, lub przekazywania przez Commercial Bank of Syria lub za jego pośrednictwem środków finansowych lub zasobów gospodarczych otrzymanych spoza terytorium Unii i po dniu jego wskazania, w przypadku, gdy przekazywanie to związane jest z płatnością dokonaną przez instytucję finansową nieobjętą wskazaniem, należną w związku z konkretną umową handlową w celu dostarczania zapasów leków, żywności, udzielania schronienia, zapewnienia systemu sanitarnego lub higieny do użytku ludności cywilnej, pod warunkiem, że odpowiednie państwo członkowskie ustali w każdym indywidualnym przypadku, że płatność ta nie będzie bezpośrednio lub pośrednio odbierana przez osobę lub podmiot, o którym mowa w ust. 1.”.