22.12.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/22

(1)

Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, ma przyjąć środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

(2)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1) przewidziano obowiązek ustanawiania środków regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenie działalności połowowej w sposób zrównoważony z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, a w szczególności sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również w świetle każdej porady regionalnych komitetów doradczych.

(3)

Obowiązkiem Rady jest przyjęcie środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów w podziale na łowiska lub grupy łowisk, w tym, w stosownych przypadkach, pewnych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, żeby zapewnić każdemu z państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.

(4)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, biorąc pod uwagę aspekty biologiczne i społeczno-ekonomiczne, oraz przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania sektorów rybołówstwa – jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z Komitetem Doradczym ds. Rybołówstwa i Akwakultury oraz opinii właściwych regionalnych komitetów doradczych.

(5)

Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie ochrony osiadłych i daleko migrujących stad ryb i zarządzania nimi z 1995 r. (2) oraz szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) dotyczących zarządzania połowami dalekomorskimi z 2008 r., zgodnie z którymi, w szczególności, organ regulacyjny powinien zachować dużą ostrożność w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako powód odroczenia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.

(6)

Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz STECF wskazują, że większość stad głębinowych poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową. ICES zaleca ponadto, by nie udzielać zezwoleń na ukierunkowane połowy gardłosza atlantyckiego we wszystkich rejonach oraz w odniesieniu do niektórych stad molwy niebieskiej i morlesza bogara.

(7)

Jeżeli chodzi o rekiny głębinowe, główne gatunki handlowe uznaje się za przetrzebione, w związku z czym nie należy prowadzić ukierunkowanych połowów tych gatunków.

(8)

Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębinowych, w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (3) ustalane są na dwuletnie okresy. Jednakże ustanawia się wyjątek dla stad argentyny wielkiej oraz molwy niebieskiej, dla których uprawnienia do połowów zależą od wyniku negocjacji rocznych z Norwegią. Uprawnienia do połowów dla tych stad powinno się ustalać w innym właściwym rozporządzeniu ustanawiającym uprawnienia do połowów.

(9)

Z myślą o uproszczeniu, TAC dla molwy niebieskiej, o których samodzielnie decyduje Unia, powinny być regulowane w tym samym instrumencie prawnym. W związku z tym do rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na wodach międzynarodowych dla niektórych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji i porozumień międzynarodowych, należy dodać TAC dla molwy niebieskiej w międzynarodowych wodach strefy II, III i IV wraz z TAC dla molwy niebieskiej w międzynarodowych wodach strefy XII.

(10)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającym dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (4) zasoby, które są przedmiotem różnych środków, o których w nim mowa, powinny być zidentyfikowane. TAC przezornościowe należy stosować w odniesieniu do zasobów, dla których nie istnieje żadna ocena naukowa w zakresie możliwości połowowych w odniesieniu do roku, w którym TAC mają być wyznaczone; we wszystkich innych przypadkach powinno się stosować TAC analityczne. W świetle opinii ICES i STECF odnośnie do stad głębinowych, w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do stad, dla których nie jest dostępna naukowa ocena odpowiednich uprawnień do połowów, należy zastosować TAC przezornościowy.

(11)

W świetle opinii naukowych biologiczna dystrybucja niektórych stad buławika czarnego nie zawsze odpowiada obszarom TAC w niniejszym rozporządzeniu. Aby ułatwić zrównoważone wykorzystywanie tych stad, należy dopuścić większą elastyczność między obszarem TAC Vb, VI, VII, z jednej strony, a obszarem TAC VIII, IX, X, XII i XIV, z drugiej strony.

(12)

Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2013 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

a)

„statek UE” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b)

„wody UE” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

c)

„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego stada ryb;

d)

„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

e)

„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego z państw.

a)

obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 (5);

b)

obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 (6).

a)

wymian dokonywanych na podstawie art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b)

odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na mocy art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (7) lub na mocy art. 10 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (8);

c)

dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d)

ilości zatrzymanych na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e)

potrąceń dokonywanych na mocy art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.