26.7.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 194/6

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 (2) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 85 % na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „Chiny”) w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw innych niż te wymienione w art. 1 ust. 2 i w załączniku 1 do tego rozporządzenia. Środki te będą dalej zwane „obowiązującymi środkami”, a dochodzenie, które doprowadziło do nałożenia środków rozporządzeniem pierwotnym, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

W następstwie dochodzenia pierwotnego Komisja – na podstawie posiadanych dowodów – stwierdziła obchodzenie środków antydumpingowych nałożonych na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z ChRL („produkt objęty postępowaniem”) poprzez przeładunek w Malezji.

(3)

Z dowodów prima facie posiadanych przez Komisję wynika, że w następstwie nałożenia obowiązujących środków nastąpiła istotna zmiana w strukturze handlu obejmującego wywóz z ChRL i Malezji do Unii, której przyczyną wydaje się nałożenie obowiązujących środków. Nie było innej wystarczającej racjonalnej przyczyny lub uzasadnienia tej zmiany niż nałożenie obowiązujących środków.

(4)

Ponadto z dowodów wynika, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Dowody wskazują, że zwiększenie przywozu z Malezji nastąpiło po cenach niższych od ceny niewyrządzającej szkody ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.

(5)

Ponadto istnieją dowody, że ceny niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji są cenami dumpingowymi w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej dla produktu podobnego w trakcie dochodzenia pierwotnego.

(6)

Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody prima facie pozwalające na wszczęcie dochodzenia zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie z urzędu rozporządzeniem (UE) nr 966/2010 (3) („rozporządzenie wszczynające”). Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, w drodze rozporządzenia wszczynającego, nakazała również organom celnym rejestrowanie przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji.

(7)

Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu dochodzenia władze ChRL i Malezji, producentów eksportujących i przedsiębiorstwa handlowe w tych krajach oraz znanych zainteresowanych importerów unijnych i przedstawicieli przemysłu unijnego. Kwestionariusze rozesłano do producentów/eksporterów w ChRL i Malezji, którzy są znani Komisji lub którzy zgłosili się w terminie określonym w motywie 19 rozporządzenia wszczynającego. Kwestionariusze wysłano również do importerów unijnych. Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia swojego stanowiska na piśmie i złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym.

(8)

Zgłosiło się dziewiętnastu producentów eksportujących z Malezji, trzy grupy producentów eksportujących z Chin oraz trzech niepowiązanych importerów unijnych. Kilka innych przedsiębiorstw skontaktowało się z Komisją, lecz stwierdziło, że nie zajmują się produkcją lub wywozem produktu objętego dochodzeniem.

(9)

Następujące przedsiębiorstwa przedstawiły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a w ich siedzibach przeprowadzono następnie wizyty weryfikacyjne (z wyjątkiem przedsiębiorstwa Menara Kerjaya Fasteners Sdn. Bhd, TR Formac Sdn. Bhd. i Excel Fastener Manufacturing Sdn. Bhd):

Producenci eksportujący z Malezji:

(10)

Okres objęty dochodzeniem trwał od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 września 2010 r. (OD). Dane za OD zgromadzono w celu zbadania między innymi domniemanej zmiany w strukturze handlu. Za okres od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r. zgromadzono bardziej szczegółowe dane w celu zbadania ewentualnego osłabienia skutków naprawczych obowiązujących środków i występowania dumpingu.

(11)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocenę występowania obchodzenia przeprowadzono, poddając kolejno analizie: ewentualne zmiany w strukturze handlu między państwami trzecimi a Unią; wynikanie tej zmiany z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem; istnienie dowodów szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła pod względem cen lub ilości produktu podobnego; istnienie dowodów występowania dumpingu w odniesieniu do wartości normalnych uprzednio ustalonych dla produktu podobnego, w razie potrzeby zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia podstawowego.

(12)

Produkt objęty postępowaniem został określony w ramach dochodzenia pierwotnego jako niektóre elementy złączne z żeliwa lub stali, inne niż ze stali nierdzewnej, tj. wkręty do drewna (z wyłączeniem wkrętów do podkładów), wkręty samogwintujące, inne wkręty i śruby z główką (nawet z nakrętkami lub podkładkami, ale z wyłączeniem wkrętów toczonych ze sztab, prętów, profili lub drutu, o pełnym przekroju, o grubości trzpienia nieprzekraczającej 6 mm oraz z wyłączeniem wkrętów i śrub do mocowania kolejowych, torowych materiałów konstrukcyjnych) oraz podkładki pochodzące z ChRL, objęte kodami CN 7318 12 90, 7318 14 91, 7318 14 99, 7318 15 59, 7318 15 69, 7318 15 81, 7318 15 89, ex 7318 15 90, ex 7318 21 00 i ex 7318 22 00.

(13)

Produkt objęty dochodzeniem jest taki sam jak produkt określony w motywie 12, lecz wysyłany z Malezji, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Malezji.

(14)

Dochodzenie wykazało, że elementy złączne z żeliwa lub stali, zgodne z powyższą definicją, wywożone z ChRL do Unii oraz elementy złączne z żeliwa lub stali wysyłane z Malezji do Unii posiadają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz te same zastosowania, a zatem należy je uważać za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(15)

Jak wskazano w motywie 9, współpracę podjęło dziewiętnastu producentów eksportujących z Malezji i trzech producentów eksportujących z Chin poprzez przesyłanie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(16)

Po przedstawieniu odpowiedzi na kwestionariusz jedno malezyjskie przedsiębiorstwo poinformowało Komisję o zaprzestaniu swojej działalności i w związku z tym wycofało się ze współpracy.

(17)

W przypadku kilku innych malezyjskich przedsiębiorstw za uzasadnione uznano zastosowanie art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego z powodów wyjaśnionych poniżej w motywach 32–60.

(18)

Współpracujący malezyjscy producenci eksportujący stanowią 55 % całkowitego malezyjskiego wywozu do Unii produktu objętego dochodzeniem w OD, zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych COMEXT. Całkowitą wielkość wywozu określono w oparciu o bazę danych COMEXT.

(19)

W Chinach poziom współpracy producentów/eksporterów był niski, ponieważ jedynie trzech eksporterów/producentów przedstawiło odpowiedzi na kwestionariusz. Ponadto żadne z tych przedsiębiorstw nie dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii lub Malezji. W związku z tym na podstawie informacji przedstawionych przez współpracujące strony nie można było w uzasadniony sposób określić wielkości wywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL.

(20)

W związku z powyższym ustalenia w odniesieniu do przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali do Unii i wywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL do Malezji musiały częściowo opierać się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Do określenia całkowitej wielkości przywozu z ChRL do Unii wykorzystano dane pochodzące z bazy danych COMEXT. Chińskie i malezyjskie statystyki krajowe wykorzystano do określenia całkowitej wielkości wywozu z ChRL do Malezji. Dane zestawiono również ze szczegółowymi danymi na temat przywozu i wywozu dostarczonymi przez malezyjskie organy celne.

(21)

Wielkość przywozu zarejestrowana w malezyjskich i chińskich statystykach objęła większą grupę produktów niż produkt objęty postępowaniem lub produkt objęty dochodzeniem. W świetle danych zawartych w bazie COMEXT i zweryfikowanych danych dotyczących chińskich i malezyjskich producentów elementów złącznych można było jednak ustalić, że znaczną część tej wielkości przywozu stanowił produkt objęty postępowaniem. Dane te można było zatem wykorzystać do ustalenia wszelkich zmian w strukturze handlu, można je było również zestawić z innymi danymi, takimi jak dane dostarczone przez współpracujących producentów eksportujących i importerów.

(22)

Przywóz produktu objętego postępowaniem z Chin do Unii gwałtownie spadł w następstwie nałożenia pierwotnych środków w styczniu 2009 r.

(23)

Z drugiej strony łączna wielkość przywozu produktu objętego dochodzeniem z Malezji do Unii znacznie wzrosła w latach 2009 i 2010. Z danych zawartych w bazie COMEXT oraz z danych dotyczących wywozu dostarczonych przez współpracujące przedsiębiorstwa wynika, że wywóz z Malezji do Unii wzrósł w tych latach, chociaż w poprzednich latach pozostawał na stabilnym poziomie.

(24)

W tabeli 1 przedstawiono wielkość przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z ChRL i z Malezji do Unii od czasu nałożenia środków w 2009 r.:

Tabela 1

Zmiana wielkości przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali do Unii od czasu nałożenia środków

(25)

Z przedstawionych powyżej danych wyraźnie wynika, że od 2009 r. eksporterzy malezyjscy osiągali znacznie lepsze wyniki sprzedaży pod względem wielkości, a w pewnym stopniu nawet zastąpili eksporterów chińskich na rynku unijnym. Od czasu nałożenia środków nastąpił znaczący spadek chińskiego przywozu do Unii (94 %).

(26)

W tym samym okresie można zaobserwować gwałtowny wzrost wywozu elementów złącznych z ChRL do Malezji: wywóz wzrósł od względnie nieznacznej wielkości w 2008 r. (8 829 ton) do 89 471 ton w okresie objętym dochodzeniem.

Tabela 2

Przywóz elementów złącznych z Chin do Malezji od 2008 r.

(27)

W celu ustalenia tendencji przepływów handlowych niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chin do Malezji uwzględniono zarówno statystyki malezyjskie, jak i chińskie. Oba zbiory danych są dostępne jedynie na wyższym poziomie grupy produktów niż produkt objęty postępowaniem. W świetle danych zawartych w bazie COMEXT i zweryfikowanych danych dotyczących chińskich i malezyjskich producentów elementów złącznych ustalono, że znaczną część stanowił produkt objęty postępowaniem, a więc można było uwzględnić te dane.

(28)

Zmiana całkowitej wielkości produkcji współpracujących producentów w Malezji pozostawała dość stabilna przed nałożeniem środków w 2009 r. Od tego czasu malezyjscy producenci znacznie jednak zwiększyli produkcję.

Tabela 3

Produkcja produktu objętego dochodzeniem współpracujących przedsiębiorstw w Malezji

(29)

Ogólny spadek chińskiego wywozu do Unii od 2009 r. i równoległy wzrost wywozu z Malezji oraz wywozu z ChRL do Malezji po nałożeniu środków pierwotnych stanowią zmianę struktury handlu między wymienionymi wyżej krajami z jednej strony a Unią z drugiej strony.

(30)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zawiera wymóg, zgodnie z którym zmiana struktury handlu powinna wynikać z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem. Praktyka, proces lub praca obejmują między innymi wysyłkę produktu objętego środkiem za pośrednictwem państw trzecich i montaż części poprzez ich składanie w Unii lub państwie trzecim. W tym celu fakt prowadzenia działalności montażowej ustala się zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(31)

W wyniku dochodzenia ustalono, że niektórzy importerzy w Unii zaopatrywali się w elementy złączne chińskiego pochodzenia u malezyjskich eksporterów, którzy nie podjęli współpracy w ramach przedmiotowego dochodzenia. Informacje te zestawiono z malezyjskimi handlowymi bazami danych, które wskazywały, że co najmniej część elementów złącznych wywożonych przez te niewspółpracujące przedsiębiorstwa rzeczywiście została wyprodukowana w ChRL.

(32)

Dodatkowo, jak szczegółowo opisano w motywach 52–58 poniżej, ustalono, że niektórzy współpracujący producenci malezyjscy dostarczyli wprowadzające w błąd informacje, szczególnie w odniesieniu do związków z chińskimi przedsiębiorstwami, przywozu wyrobów gotowych z Chin i pochodzenia wywozu produktu objętego dochodzeniem do Unii. Ustalono, że niektóre z nich wywożą do Unii elementy złączne z żeliwa lub stali pochodzące z Chin. Potwierdzają to również ustalenia dotyczące zmiany struktury handlu, które opisano powyżej w motywie 29.

(33)

W 2009 r. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) rozpoczął dochodzenie w sprawie domniemanego przeładunku tego samego produktu w Malezji. Ponadto w wyniku dochodzenia okazało się, że władze malezyjskie w tym samym czasie przeprowadziły dochodzenia w sprawie domniemanych praktyk związanych z obchodzeniem środków i stwierdziły, że kilka przedsiębiorstw, głównie przedsiębiorstw handlowych, dopuściło się oszustwa przez fałszowanie informacji dotyczących pochodzenia niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali przywożonych z ChRL do Malezji przy powrotnym wywozie produktu.

(34)

Przeładunek produktów pochodzenia chińskiego w Malezji został zatem potwierdzony.

(35)

Jedno przedsiębiorstwo objęte dochodzeniem nie produkowało elementów złącznych z surowców (np. z walcówki), lecz wykańczało elementy złączne z półfabrykatów (tj. z walcówki, która została pocięta i zaopatrzona w główkę, lecz nie została jeszcze nagwintowana, poddana obróbce termicznej lub powleczona). Jednak to przedsiębiorstwo nie prowadziło wywozu w OD. Inne przedsiębiorstwo produkowało elementy złączne głównie z walcówki, ale także z półfabrykatów. W przypadku tego przedsiębiorstwa stwierdzono, że obchodzenie nie miało miejsca w świetle przepisów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, co bardziej szczegółowo opisano w motywach 62 i 63 poniżej.

(36)

W trakcie dochodzenia nie wyszły na jaw żadne racjonalne przyczyny lub ekonomiczne uzasadnienie przeładunku inne niż unikanie obowiązujących środków nałożonych na niektóre elementy złączne z żeliwa lub stali pochodzące z ChRL. Nie znaleziono żadnych elementów innych niż cło, które można by uznać za rekompensatę kosztów przeładunku, zwłaszcza w odniesieniu do transportu i ponownego załadunku, produktu objętego postępowaniem z ChRL do Malezji.

(37)

W celu przeprowadzenia oceny, czy przywożone produkty osłabiły pod względem ilości i cen skutki naprawcze obowiązujących środków nałożonych na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z ChRL wykorzystano zweryfikowane dane od współpracujących producentów eksportujących i dane zawarte w bazie COMEXT jako najlepsze dostępne dane dotyczące ilości i cen w odniesieniu do wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa niewspółpracujące. Ustalone w ten sposób ceny porównano z poziomem usuwającym szkodę ustalonym dla producentów unijnych w motywie 226 rozporządzenia pierwotnego.

(38)

Wzrost przywozu z Malezji uznano za znaczny w ujęciu ilościowym. Szacowana konsumpcja w Unii w OD daje podobne wskazanie, jeśli chodzi o znaczenie tego przywozu. Porównanie poziomu usuwającego szkodę określonego w rozporządzeniu pierwotnym oraz średniej ważonej ceny eksportowej pokazało znaczne zaniżanie cen. W związku z tym stwierdzono, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny.

(39)

Ponadto zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istnieją dowody dumpingu w odniesieniu do wartości normalnej uprzednio ustalonej dla produktów podobnych.

(40)

W rozporządzeniu pierwotnym wartość normalna została ustalona na podstawie cen występujących w Indiach, które w ramach tamtego dochodzenia uznano za odpowiednie państwo o gospodarce rynkowej analogiczne w odniesieniu do ChRL. Uznano za właściwe zastosowanie normalnej wartości uprzednio ustalonej zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(41)

Znaczną część malezyjskiego wywozu realizowali niewspółpracujący eksporterzy lub współpracujący eksporterzy, którzy przekazali informacje wprowadzające w błąd. Z tego powodu postanowiono ustalić ceny eksportowe wywozu z Malezji w oparciu o dostępne fakty, tj. średnią cenę wywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali w OD zawartą w bazie COMEXT.

(42)

Aby zapewnić obiektywne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, uwzględniono należycie, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dokonano również odpowiednich dostosowań w odniesieniu do różnic w podatkach pośrednich oraz kosztach transportu i ubezpieczenia w oparciu o średnie koszty współpracujących producentów/eksporterów malezyjskich w OD.

(43)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego, dumping obliczono poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w rozporządzeniu pierwotnym i średnich ważonych cen eksportowych w OD wyrażonych jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(44)

Porównanie średniej ważonej wartości normalnej i ustalonych w ten sposób średnich ważonych cen eksportowych wykazało istnienie dumpingu.

(45)

Uwzględniając powyższe fakty, stwierdzono, że ostateczne cła antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z ChRL były, poprzez przeładunek w Malezji, przedmiotem obchodzenia, o którym mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(46)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego obowiązujące środki nałożone na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL powinny zatem zostać rozszerzone na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Malezji zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji.

(47)

W szczególności, wobec niskiego poziomu współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących, rozszerzenie powinno dotyczyć środka określonego w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 91/2009 w odniesieniu do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”, a mianowicie ostatecznego cła antydumpingowego mającego zastosowanie do ceny netto na granicy Unii przed ocleniem, wynoszącego 85 %.

(48)

Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wprowadzonych do Unii na podstawie rejestracji wymaganej rozporządzeniem wszczynającym, cło należy pobierać od przywozu zarejestrowanych niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji.

(49)

Dziewiętnaście przedsiębiorstw z Malezji, które przesłały odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, złożyło wnioski o przyznanie zwolnienia z możliwych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(50)

Zgodnie z wyjaśnieniami w motywie 16 jedno z tych przedsiębiorstw zakończyło później współpracę i wycofało wniosek o zwolnienie.

(51)

Zgodnie z ustaleniami dwa przedsiębiorstwa nie dokonywały wywozu przedmiotowego produktu w OD i nie ma możliwości wyciągnięcia wniosków dotyczących charakteru ich działalności. W związku z tym na obecnym etapie nie można udzielić im zwolnienia. Jeśli jednak warunki określone w art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostaną spełnione po rozszerzeniu obowiązujących środków antydumpingowych, obydwa przedsiębiorstwa mogą złożyć wniosek o przeprowadzenie przeglądu ich sytuacji.

(52)

Wobec braku wniosku o rejestrację ze strony przemysłu unijnego, jedno z tych przedsiębiorstw wyraziło wątpliwość, czy dotrzymano warunków art. 14 ust. 5 zdanie drugie rozporządzenia podstawowego, kiedy rozporządzeniem wszczynającym wprowadzono rejestrację przywozu. Jednak w tym przypadku chodziło o dochodzenie dotyczące obchodzenia środków wszczęte przez Komisję z urzędu na podstawie art. 13 ust. 3 w związku z art. 14 ust. 5 zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego. W związku z tym art. 14 ust. 5 zdanie drugie nie ma w tym przypadku zastosowania. Każda inna interpretacja spowodowałaby utratę skuteczności faktu, że zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja może wszczynać z urzędu dochodzenie dotyczące obchodzenia środków.

(53)

To samo przedsiębiorstwo twierdziło również, że konsultacja z Komitetem Doradczym, określona w art. 14 ust. 5 zdanie pierwsze rozporządzenia podstawowego, nie miała miejsca. Jednak zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja wszczęła dochodzenie po konsultacji z Komitetem Doradczym, nawet jeżeli nie wskazano tego faktu wyraźnie w rozporządzeniu wszczynającym.

(54)

Ustalono, że siedem przedsiębiorstw przekazało informacje nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd. Zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia podstawowego przedsiębiorstwa te zostały poinformowane o zamiarze odrzucenia przedstawionych przez nie informacji i otrzymały możliwość przedstawienia dalszych wyjaśnień w wyznaczonym terminie.

(55)

Dalsze wyjaśnienia przedstawione przez te przedsiębiorstwa nie miały charakteru, który pozwalałby zmienić wniosek, że wprowadziły one w błąd Komisję podczas dochodzenia. W związku z tym, zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, ustalenia w odniesieniu do tych przedsiębiorstw oparto na dostępnych faktach.

(56)

Uznano, że dwa spośród siedmiu przedsiębiorstw ukryły przywóz wyrobów gotowych z ChRL. Jedno z tych przedsiębiorstw sfałszowało również faktury. Z przedsiębiorstwem tym jest najwyraźniej powiązane inne przedsiębiorstwo w Malezji produkujące i eksportujące elementy złączne, które złożyło wniosek o zwolnienie.

(57)

Ustalono, że dwa kolejne przedsiębiorstwa ukryły związki z chińskim producentem niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali.

(58)

Ponadto ustalono, że dwa inne przedsiębiorstwa ukryły wzajemne powiązanie, nie mając mocy produkcyjnych do produkowania eksportowanych ilości, oraz utrudniały dochodzenie, nie dostarczając niezbędnych informacji.

(59)

W świetle ustaleń dotyczących zmiany w strukturze handlu i praktyk przeładunku, jak opisano w motywach 22–34 powyżej, a także uwzględniając charakter wprowadzających w błąd informacji, jak opisano w motywach 56–58 powyżej, nie można było udzielić zwolnień, o które wnioskowało wspomniane siedem przedsiębiorstw, zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(60)

Jedno przedsiębiorstwo nie udostępniło żadnych pomieszczeń do produkcji elementów złącznych i odmówiło dostępu do swoich ksiąg. Ponadto znaleziono dowód na przeprowadzanie przeładunku w OD. W związku z tym nie można było udzielić zwolnienia zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(61)

Uznano, że pozostałych ośmiu malezyjskich producentów eksportujących nie brało udziału w praktykach związanych z obchodzeniem, a więc można im udzielić zwolnienia.

(62)

Jedno z tych ośmiu przedsiębiorstw zostało utworzone przez swoją chińską spółkę dominującą, która jest przedmiotem obowiązujących środków, już po ich nałożeniu. Chińska spółka dominująca stopniowo przeniosła część swojego parku maszynowego do Malezji w celu obsługi rynku UE za pośrednictwem Malezji. Na etapie rozruchu przedsiębiorstwo produkowało niektóre elementy złączne z półproduktów, które były dostarczane przez jego chińską spółkę dominującą do wykończenia. Na późniejszym etapie, ale nadal w OD, kiedy przeniesiono więcej maszyn, przedsiębiorstwo zaczęło produkować elementy złączne z surowca w postaci walcówki stalowej również dostarczanego przez chińską spółkę dominującą.

(63)

Początkowo stwierdzono, że należy odmówić udzielenia zwolnienia temu przedsiębiorstwu. Jednak w świetle komentarzy otrzymanych po ujawnieniu, między innymi w odniesieniu do wartości dodawanej do produktów w Malezji, stwierdzono, że przedsiębiorstwo nie obchodziło środków. W związku z tym można mu udzielić zwolnienia.

(64)

Kolejne z tych ośmiu przedsiębiorstw jest również powiązane z przedsiębiorstwem w ChRL, które jest przedmiotem środków pierwotnych. To malezyjskie przedsiębiorstwo zostało jednak założone w 1998 r. przez tajskich właścicieli, którzy dopiero na późniejszym etapie, lecz jeszcze przed wejściem w życie środków wobec ChRL, powołali spółkę zależną w ChRL. Nie ma dowodów, że powiązanie to powstało lub było wykorzystywane w celu obchodzenia istniejących środków dotyczących przywozu z ChRL w rozumieniu art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(65)

Uznaje się, że w tym przypadku konieczne jest wprowadzenie specjalnych środków w celu zapewnienia właściwego stosowania takich zwolnień. Środki specjalne polegają na wymogu przedstawienia organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej zgodnej z wymogami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rozszerzonemu cłu antydumpingowemu.

(66)

Od innych producentów, którzy nie ujawnili się w ramach niniejszego postępowania i nie eksportowali produktu objętego dochodzeniem w OD i którzy zamierzają złożyć wniosek o zwolnienie z rozszerzonego cła antydumpingowego zgodnie z art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, będzie wymagane wypełnienie kwestionariusza w celu umożliwienia Komisji przeprowadzenia oceny takiego wniosku. Komisja zwykle przeprowadza także wizytę weryfikacyjną na miejscu. O ile warunki określone w art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego są spełnione, można przyznać zwolnienie.

(67)

W przypadku przyznania zwolnienia Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, przedstawia wniosek dotyczący odpowiedniej zmiany niniejszego rozporządzenia. Następnie wszelkie przyznane zwolnienia będą monitorowane w celu zapewnienia zgodności z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(68)

Zainteresowane strony zostały poinformowane o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz zaproszone do przedstawienia swoich uwag. Uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone. Z wyjątkiem uwag otrzymanych od przedsiębiorstwa, o którym mowa w motywach 62 i 63 powyżej, żaden z przedstawionych argumentów nie doprowadził do zmiany ostatecznych ustaleń,

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: N-105 04/92

1049 Brussels

Belgia

Faks +32 22956505.