26.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 138/59 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 24 maja 2011 r.
ustanawiająca indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów pelagicznych na wodach zachodnich północno-wschodniego Atlantyku
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 3415)
(Jedynie teksty w języku angielskim, duńskim, estońskim, francuskim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim i portugalskim autentyczne)
(2011/310/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 95,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Połowy stad śledzia, makreli, ostroboka, sardeli i błękitka (zwane dalej „połowami pelagicznymi”) na wodach UE obszarów ICES V–IX (zwanych dalej „wodami zachodnimi”) są objęte środkami ochrony i kontroli przewidzianymi między innymi w:
|
(2) |
Wyładunki ilości przekraczających 10 ton śledzia, makreli i ostroboka złowionych na obszarach ICES I–X, XII i XIV oraz na wodach UE obszaru CECAF podlegają procedurom ustanowionym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1542/2007 (5). |
(3) |
Zasadniczo działania związane z połowami pelagicznymi na wodach zachodnich, w tym wyładowywanie i przeładowywanie gatunków pelagicznych, podlegają środkom kontroli ustanowionym na mocy rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. |
(4) |
Aby na szczeblu Unii zapewnić jednolite i skuteczne stosowanie przedmiotowych środków ochrony i kontroli, należy ustanowić indywidualny program kontroli i inspekcji obejmujący Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Hiszpanię, Francję, Łotwę, Litwę, Niderlandy, Polskę, Portugalię i Zjednoczone Królestwo. |
(5) |
Taki indywidualny program kontroli i inspekcji należy ustanowić na okres od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji do dnia 31 grudnia 2012 r. |
(6) |
Program ten powinien obejmować ogólne zasady działań w zakresie kontroli i inspekcji przeprowadzanych przez właściwe organy przedmiotowych państw członkowskich. W ramach tych zasad należy ustalić wartości odniesienia dla intensywności działań w zakresie kontroli i inspekcji, jak również priorytety i procedury kontroli i inspekcji. Zainteresowane państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki zgodnie z tymi wspólnymi zasadami. |
(7) |
Jeżeli znaczna część połowów pelagicznych jest wywożona do państw trzecich, należy rozszerzyć działania w zakresie kontroli i inspekcji, tak aby objęły one cały łańcuch dystrybucji, w tym wymianę handlową. |
(8) |
Wspólne działania państw członkowskich w zakresie inspekcji i nadzoru należy prowadzić – w stosownych przypadkach – zgodnie ze wspólnym planem rozmieszczenia ustalonym przez Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa (CFCA) na podstawie art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 768/2005 (6). |
(9) |
Państwa członkowskie realizujące indywidualny program kontroli i inspekcji powinny – w miarę możliwości – poddawać jego rezultaty okresowej ocenie przez CFCA. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji ustalono w porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi. |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Przedmiot
W niniejszej decyzji ustanawia się indywidualny program kontroli i inspekcji, którego celem jest zapewnienie jednolitej i skutecznej realizacji środków ochrony i kontroli dotyczących połowów pelagicznych na wodach zachodnich.
Artykuł 2
Zakres stosowania
1. Indywidualny program kontroli i inspekcji obejmuje:
a) |
całość działalności połowowej prowadzonej przez statki rybackie w odniesieniu do gatunków pelagicznych na wodach zachodnich, w tym ich wyładunki i przeładunki; |
b) |
wszelkie działania podejmowane wobec gatunków pelagicznych złowionych na wodach zachodnich po ich wyładowaniu, w tym ważenie, wprowadzanie do obrotu, mrożenie, przetwarzanie, przechowywanie, przejmowanie, przewóz, przywóz i wywóz. |
2. Indywidualny program kontroli i inspekcji stosuje się od momentu jego wejścia w życie aż do dnia 31 grudnia 2012 r.
3. Indywidualny program kontroli i inspekcji wdrażany jest w Danii, Niemczech, Estonii, Irlandii, Hiszpanii, Francji, na Litwie, Łotwie, w Niderlandach, Polsce, Portugalii i Zjednoczonym Królestwie.
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszej decyzji przyjmuje się następujące definicje:
a) |
„gatunki pelagiczne” oznaczają śledzia, makrelę, ostroboka, sardelę i błękitka; |
b) |
„połowy pelagiczne” oznaczają połowy stad śledzia, makreli, ostroboka, sardeli i błękitka; |
c) |
„wody zachodnie” oznaczają wody UE obszarów ICES V–IX; |
d) |
„przywóz” oznacza przywóz zdefiniowany w art. 2 pkt 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (7); |
e) |
„wywóz” oznacza wywóz zdefiniowany w art. 2 pkt 13 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. |
Artykuł 4
Wspólne zasady i środki krajowe
1. Wspólne zasady dotyczące indywidualnego programu kontroli i inspekcji, w szczególności cele, priorytety i procedury oraz wartości odniesienia dla inspekcji określone są w załączniku I.
2. Środki dotyczące wdrożenia indywidualnego programu kontroli i inspekcji, przyjęte przez państwa członkowskie na podstawie art. 95 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009, regulują kwestie wymienione w załączniku II.
Artykuł 5
Współpraca między państwami członkowskimi i z państwami trzecimi
1. Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 3, współpracują ze sobą na rzecz wdrożenia programu kontroli i inspekcji.
2. Wszystkie pozostałe państwa członkowskie współpracują z państwami członkowskimi, o których mowa w art. 2 ust. 3, oraz z właściwymi organami państw trzecich na rzecz wdrożenia indywidualnego programu kontroli i inspekcji.
3. Jeżeli państwa członkowskie współpracują w ramach rozdziału III rozporządzenia (WE) nr 768/2005, możliwe jest wdrożenie całości indywidualnych programów kontroli i inspekcji lub ich części, w drodze wspólnego planu rozmieszczenia przyjętego przez Wspólnotową Agencję Kontroli Rybołówstwa („CFCA”).
Artykuł 6
Wspólne działania w zakresie inspekcji i nadzoru
1. Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 3, podejmują wspólne działania w zakresie inspekcji i nadzoru – o ile to konieczne – w ramach rozdziału III rozporządzenia (WE) nr 768/2005.
2. Do celów wspólnych działań w zakresie inspekcji i nadzoru zainteresowane państwa członkowskie:
a) |
dopilnowują, aby inspektorzy z innych zainteresowanych państw członkowskich zostali zaproszeni do uczestnictwa we wspólnych działaniach w zakresie inspekcji i nadzoru; |
b) |
ustanawiają wspólne procedury operacyjne mające zastosowanie do statków nadzorujących. |
3. We wspomnianych wspólnych działaniach w zakresie inspekcji i nadzoru mogą uczestniczyć urzędnicy Komisji i inspektorzy wspólnotowi.
Artykuł 7
Informacje
1. Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 3, przekazują Komisji i CFCA – przy pomocy środków komunikacji elektronicznej oraz do 10. dnia każdego kwartału – następujące informacje dotyczące poprzedniego kwartału:
a) |
działania przeprowadzone w zakresie kontroli i inspekcji; |
b) |
wszystkie stwierdzone przypadki naruszenia przepisów, przy czym dla każdego przypadku określa się:
|
c) |
aktualny stan działań prowadzonych w następstwie wykrytego naruszenia przepisów. |
2. Naruszenie przepisów figuruje w każdym kolejnym sprawozdaniu do czasu zakończenia działań na mocy przepisów prawnych danego państwa członkowskiego. W każdym kolejnym sprawozdaniu:
a) |
określa się aktualny stan sprawy (np. sprawa w toku, złożono odwołanie, postępowanie wyjaśniające nadal w toku); oraz |
b) |
szczegółowo opisuje się wszelkie nałożone kary (np. wysokość grzywien, wartość zarekwirowanych ryb lub narzędzi, udzielenie pisemnego ostrzeżenia). |
3. W przypadku niepodjęcia żadnych działań w następstwie stwierdzonego naruszenia przepisów należy wyjaśnić ten fakt w sprawozdaniu.
Artykuł 8
Ocena
Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 3, przesyłają Komisji i CFCA – do dnia 31 marca 2013 r. – sprawozdanie z oceny dotyczące działań w zakresie kontroli i inspekcji przeprowadzonych na mocy przedmiotowego indywidualnego programu kontroli i inspekcji.
Artykuł 9
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Królestwa Niderlandów, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 maja 2011 r.
W imieniu Komisji
Maria DAMANAKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Dz.U. L 348 z 31.12.2010, s. 17.
(3) Dz.U. L 344 z 20.12.2008, s. 6.
(4) Dz.U. L 24 z 27.1.2011, s. 1.
(5) Dz.U. L 337 z 21.12.2007, s. 56.
(6) Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1.
(7) Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
WSPÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE INDYWIDUALNEGO PROGRAMU KONTROLI I INSPEKCJI
1. CEL
Ogólnym celem indywidualnego programu kontroli i inspekcji jest weryfikacja przestrzegania obowiązującego prawodawstwa dotyczącego:
a) |
ograniczeń ilościowych dotyczących połowów i wszelkich warunków szczegółowych z nimi związanych, w tym monitorowania wykorzystania kwot; |
b) |
dokumentacji wymaganej przez prawodawstwo obowiązujące w odniesieniu do połowów pelagicznych, w szczególności wiarygodności zapisanych i raportowanych informacji; |
c) |
procedur w zakresie wyładunku i ważenia; |
d) |
przeładunków; |
e) |
zakazu selekcji jakościowej przewidzianego w art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1288/2009 z dnia 27 listopada 2009 r. ustanawiającego przejściowe środki techniczne na okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. (1) oraz wszelkich przypadków zaniechania wyładunku gatunków pelagicznych złowionych podczas operacji połowowej zgodnie z art. 90 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. |
2. STRATEGIA
Państwa członkowskie dokonują kontroli i inspekcji połowów i wszystkich związanych z nimi działań statków rybackich oraz innych podmiotów gospodarczych w ramach całego łańcucha na podstawie zarządzania ryzykiem zdefiniowanego w art. 4 pkt 18 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.
Inspekcje przeprowadzane po wyładunku lub przeładunku służą w szczególności jako uzupełniający mechanizm kontroli krzyżowej pozwalający ocenić wiarygodność zapisanych i raportowanych informacji o połowach i wyładunkach.
3. PRIORYTETY
Różne kategorie narzędzi są objęte różnymi poziomami priorytetowości zgodnie z rocznym planem połowowym. W związku z tym każde państwo członkowskie określa indywidualne priorytety na podstawie zarządzania ryzykiem.
4. ZADANIA W ZAKRESIE MONITOROWANIA
Wszystkie rejsy połowowe prowadzone przez upoważnione statki rybackie wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (VMS) są monitorowane w czasie rzeczywistym, a informacje o nich są porównywane z dokumentacją z zakresu deklaracji wyładunkowych, przeładunkowych, sprzedaży i przejęcia, a także ze wszelkimi sprawozdaniami z inspekcji i nadzoru.
Wszystkie operacje wyładunku, sprzedaży, przywozu i wywozu są monitorowane.
5. DOCELOWE WARTOŚCI ODNIESIENIA DLA INSPEKCJI
Nie później niż jeden miesiąc od wejścia w życie niniejszej decyzji w odniesieniu do 2011 r. oraz do dnia 1 stycznia 2012 r. w odniesieniu do 2012 r. państwa członkowskie – w stosownych przypadkach – określają dodatkowe docelowe wartości odniesienia dla inspekcji na podstawie zarządzania ryzykiem w rozumieniu art. 4 pkt 18 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009:
Miejsce inspekcji |
Wartość odniesienia |
||||||
Inspekcja na morzu |
Wartość odniesienia ustalana po szczegółowym przeanalizowaniu działalności połowowej w każdym obszarze. Jako wartości odniesienia dla morza należy podać liczbę dni patrolowania wód zachodnich, z możliwością ustalenia odrębnej wartości odniesienia dla dni patrolowania określonych stref. W oparciu o zarządzanie ryzykiem poszczególne inspekcje będą planowane pod kątem:
|
||||||
Wyładunek |
Przynajmniej 10 % liczby wyładunków przekraczających 10 ton śledzia, makreli i ostroboka w wyznaczonych portach poddawane jest pełnej inspekcji. Przynajmniej 15 % ilości śledzia, makreli i ostroboka wyładowywanych w wyznaczonych portach poddawane jest pełnej inspekcji. Wybór wyładunków poddawanych inspekcji opiera się na analizie ryzyka. W oparciu o zarządzanie ryzykiem poszczególne inspekcje będą planowane pod kątem:
Wartości odniesienia dotyczące wyładunków sardeli i błękitka należy ustalić na podstawie szczegółowej analizy działalności wyładunkowej w poszczególnych obszarach. |
||||||
Przeładunek |
Na podstawie zarządzania ryzykiem co najmniej 5 % liczby przeładunków podlega inspekcji. |
||||||
Pierwsza sprzedaż |
Przynajmniej 10 % przypadków pierwszej sprzedaży śledzia, makreli i ostroboka w wyznaczonych portach poddawane jest pełnej inspekcji; wartość odniesienia powinna opierać się na analizie ryzyka. Przynajmniej 15 % ilości śledzia, makreli i ostroboka sprzedanych w wyznaczonych portach poddawane jest pełnej inspekcji; wartość odniesienia powinna opierać się na analizie ryzyka. |
||||||
Przywóz/wywóz |
Jeżeli państwa członkowskie posiadają informacje o przywozie/wywozie, poddają one inspekcji co najmniej 5 % przywożonych/wywożonych ilości – na podstawie zarządzania ryzykiem. |
||||||
Nadzór powietrzny |
Wartości odniesienia ustala się po szczegółowym przeanalizowaniu działalności połowowej prowadzonej w poszczególnych obszarach, z uwzględnieniem dostępnych zasobów, którymi dysponują państwa członkowskie. |
6. PROCEDURY
6.1. Ogólne zadania w ramach inspekcji
Inspektorzy weryfikują i odnotowują w swoim sprawozdaniu następujące informacje:
a) |
szczegółowe informacje na temat tożsamości osób uczestniczących w działaniach będących przedmiotem inspekcji; |
b) |
licencje połowowe i upoważnienia do połowów; |
c) |
wszelkie stosowne dokumenty; |
d) |
szczegółowa weryfikacja złowionych gatunków i ich ilości zgodnie z obowiązującym prawodawstwem unijnym. |
W sprawozdaniach z inspekcji odnotowuje się wszelkie istotne ustalenia z inspekcji przeprowadzonych na morzu, w portach lub w dowolnym innym obiekcie danego podmiotu gospodarczego.
Ustalenia te porównuje się starannie z informacjami przekazanymi inspektorom przez inne właściwe organy, w tym z informacjami pochodzącymi z satelitarnego systemu monitorowania statków (VMS), informacjami pochodzącymi z elektronicznego systemu rejestrowania i przekazywania informacji (ERS) i wykazem upoważnionych statków.
6.2. Zadania w ramach inspekcji w zakresie nadzoru powietrznego
Inspektorzy odnotowują dane uzyskane w trakcie nadzoru powietrznego w celu dokonania kontroli krzyżowych, a w szczególności porównują przypadki stwierdzenia obecności statków rybackich z informacjami pochodzącymi z systemu VMS i ERS oraz wykazami upoważnionych statków.
6.3. Zadania w ramach inspekcji na morzu
Jeżeli na statku rybackim lub statku przetwórni lub statku transportowym znajduje się jeden gatunek pelagiczny lub więcej, inspektorzy zawsze sprawdzają gatunki i ilości ryb zatrzymanych na burcie i porównują je z ilościami zapisanymi w odpowiedniej dokumentacji znajdującej się na statku.
Inspektorzy regularnie sprawdzają:
— |
czy statki rybackie posiadają upoważnienie do prowadzenia danych połowów pelagicznych, |
— |
czy statki rybackie są wyposażone w działający satelitarny system monitorowania statków (VMS), |
— |
czy w dzienniku połowowym właściwie odnotowuje się odpowiednie informacje, |
— |
zgodność narzędzi połowowych znajdujących się na statku z odpowiednimi wymogami, |
— |
rysunki statku, w szczególności pod kątem możliwości wyładowywania ryb poniżej linii wodnej, |
— |
obecność urządzeń umożliwiających automatyczną selekcję, |
— |
fizyczne ilości gatunków pelagicznych na statku oraz ich postać. |
6.4. Zadania w ramach inspekcji wyładunku
Inspektorzy regularnie sprawdzają:
— |
czy statki rybackie posiadają upoważnienie do prowadzenia danych połowów pelagicznych, |
— |
czy wysłano uprzednie zgłoszenie przybycia w celu wyładunku i czy zawiera ono poprawne informacje dotyczące połowu znajdującego się na statku, |
— |
w stosownych przypadkach – czy na wyładunek gatunków pelagicznych uzyskano pozwolenie właściwych organów, |
— |
czy statki rybackie są wyposażone w działający satelitarny system monitorowania statków (VMS) i elektroniczny system rejestrowania i przekazywania informacji (ERS), |
— |
czy w dzienniku połowowym właściwie odnotowuje się odpowiednie informacje oraz czy arkusze z tego dziennika są przesyłane we właściwym terminie, |
— |
w przypadku statków rybackich biorących udział w transporcie i przetwarzaniu gatunków pelagicznych – czy na statku znajduje się odpowiednia i właściwie uzupełniona dokumentacja, |
— |
gatunki i fizyczne ilości gatunków pelagicznych znajdujące się na statku, |
— |
czy w stosownych przypadkach spełniane są wymogi w zakresie ważenia, |
— |
czy narzędzia połowowe znajdujące się na statku są zgodne z upoważnieniem do połowów oraz z obowiązującymi środkami technicznymi. |
6.5. Zadania w ramach inspekcji przeładunku
Inspektorzy regularnie sprawdzają:
— |
czy statki rybackie posiadają upoważnienie do prowadzenia danych połowów pelagicznych, |
— |
w przypadku przeładunków w porcie – czy wysłano uprzednie zgłoszenie przybycia do portu i czy zawiera ono poprawne informacje dotyczące przeładunku, |
— |
czy statki, które chcą dokonać przeładunku, uzyskały uprzednie upoważnienie, |
— |
czy sprawdzono gatunki i ilości objęte uprzednim zgłoszeniem w celu przeładunku, |
— |
czy na statku znajduje się odpowiednia i właściwie uzupełniona dokumentacja, w tym deklaracja przeładunkowa. |
6.6. Zadania w ramach inspekcji przewozu, wprowadzania do obrotu i przejmowania
Inspektorzy regularnie sprawdzają gatunki i ich ilości oraz statek, który je złowił, oraz porównują te informacje z deklaracją wyładunkową i dziennikiem połowowym w celu ustalenia:
— |
w odniesieniu do przewozu – w szczególności czy istnieje odpowiednia i właściwie uzupełniona dokumentacja, |
— |
w odniesieniu do wprowadzania do obrotu – czy istnieje odpowiednia i właściwie uzupełniona dokumentacja, |
— |
w odniesieniu do przejmowania – czy istnieje odpowiednia i właściwie uzupełniona dokumentacja. |
ZAŁĄCZNIK II
MINIMALNY ZAKRES ŚRODKÓW PRZYJĘTYCH PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4 UST. 2
Krajowe środki określają między innymi:
1. ŚRODKI KONTROLI
— |
Zasoby ludzkie Liczba kontrolerów na lądzie i na morzu oraz okresy i strefy ich rozmieszczenia. |
— |
Środki techniczne Liczba statków i samolotów patrolowych oraz okresy i strefy ich rozmieszczenia. |
— |
Środki finansowe Środki z budżetu przeznaczone na rozmieszczenie zasobów ludzkich oraz statków i samolotów patrolowych. |
2. WYZNACZANIE PORTÓW
Wykaz wyznaczonych portów wymagany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1542/2007.
3. PROCEDURY WAŻENIA
Stosowane systemy są zgodne z ustanowionymi przepisami, w szczególności z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1542/2007 w zakresie procedur ważenia i urządzeń ważących.
4. PLANY POŁOWOWE
Szczegółowe informacje na temat wszelkich istniejących systemów przydzielania kwot oraz systemów monitorowania i kontroli wykorzystania kwot.
5. MONITOROWANIE
Szczegółowe informacje na temat systemu monitorowania działalności połowowej, wyładunków, przeładunków, wprowadzania do obrotu oraz przywozu/wywozu gatunków pelagicznych.
6. PROTOKOŁY Z INSPEKCJI
Szczegółowe protokoły dotyczące wszystkich działań w zakresie inspekcji.
7. WYTYCZNE
Wytyczne dla inspektorów, organizacji producentów i rybaków.
8. PROTOKOŁY DOTYCZĄCE WYMIANY INFORMACJI
Protokoły dotyczące wymiany informacji z właściwymi organami wyznaczonymi przez pozostałe państwa członkowskie jako organy odpowiedzialne za indywidualny program kontroli i inspekcji.