26.3.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 80/15 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 24 marca 2011 r.
zmieniająca decyzję 2010/221/UE w odniesieniu do zatwierdzania środków krajowych zapobiegających wprowadzaniu herpeswirusa 1 μνar u ostryg (OsHV-1 μνar) na niektórych obszarach Irlandii i Zjednoczonego Królestwa
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 1825)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/187/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (1), w szczególności jej art. 43 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W decyzji Komisji 2010/221/UE z dnia 15 kwietnia 2010 r. zatwierdzającej krajowe środki w zakresie ograniczenia wpływu niektórych chorób zwierząt akwakultury i dzikich zwierząt wodnych zgodnie z art. 43 dyrektywy Rady 2006/88/WE (2) zezwala się, by niektóre państwa członkowskie stosowały ograniczenia w odniesieniu do wprowadzania do obrotu i przywożenia tych zwierząt w celu zapobiegania wprowadzeniu niektórych chorób na ich terytorium, pod warunkiem że państwa te wykazały, że one lub ich wyznaczone obszary są wolne od tych chorób lub że ustanowiły program zwalczania w celu uwolnienia się od tych chorób. |
(2) |
Od 2008 r. na niektórych obszarach Irlandii, Francji i Zjednoczonego Królestwa wzrosła śmiertelność ostryg pacyficznych (Crassostrea gigas). Badania epidemiologiczne przeprowadzone w 2009 r. sugerowały, że do wymienionej podwyższonej śmiertelności w dużym stopniu przyczynił się nowo odkryty szczep herpeswirusa 1 u ostryg (OsHV-1), a mianowicie OsHV-1 μνar. |
(3) |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 175/2010 z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2006/88/WE w zakresie środków mających na celu zwalczanie podwyższonej śmiertelności ostryg z gatunku Crassostrea gigas w związku z wykryciem herpeswirusa 1 μνar u ostryg (OsHV-1 μνar) (3) przyjęto, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się wirusa OsHV-1 μνar. Rozporządzeniem tym wprowadzono środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się choroby i stosuje się ono do dnia 30 kwietnia 2011 r. |
(4) |
Dnia 27 października 2010 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął naukową opinię na temat przypadków podwyższonej śmiertelności ostryg pacyficznych z gatunku Crassostrea gigas (4) (opinia EFSA). W opinii tej EFSA doszedł do wniosku, że wirus OsHV-1, zarówno szczep odniesienia, jak i nowa odmiana μ (μνar) herpeswirusa u ostryg, łączy się z wysokim poziomem śmiertelności jaj i młodych osobników ostryg pacyficznych oraz że dostępne dowody sugerują, że infekcje wywołane wirusem OsHV-1 są koniecznym powodem, który może jednak okazać się niewystarczający, ponieważ inne czynniki okazują się istotne. W swojej opinii ESFA dalej stwierdza, że wirus OsHV-1 μνar wydaje się dominującym szczepem wirusów w ogniskach podwyższonej śmiertelności w latach 2008–2010, chociaż nie jest jasne, czy jest to skutkiem większej zjadliwości czy innych czynników epidemiologicznych. |
(5) |
W 2010 r. Irlandia, Hiszpania, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo ustanowiły programy wczesnego wykrywania wirusa OsHV-1 μνar i zastosowały właściwe ograniczenia przemieszczania ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 175/2010. Wyniki nadzoru podjętego przez wymienione państwa członkowskie w ramach wspomnianych programów sugerują, że niektóre części Unii są wolne od wirusa OsHV-1 μνar. |
(6) |
Irlandia i Zjednoczone Królestwo przedłożyły Komisji do zatwierdzenia programy nadzoru zgodnie z dyrektywą 2006/88/WE (programy nadzoru). Programy nadzoru mają na celu wykazanie, że obszary, na których nie wykryto wirusa OsHV-1 μνar, są od niego wolne, oraz zapobieżenie wprowadzeniu go na te obszary. |
(7) |
W ramach programów nadzoru Irlandia i Zjednoczone Królestwo będą stosować podstawowe środki bezpieczeństwa biologicznego przeciwko wirusowi OsHV-1 μνar równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie 2006/88/WE oraz prowadzić nadzór ukierunkowany. Ponadto zastosują ograniczenia przemieszczania ostryg pacyficznych do obszarów objętych programami nadzoru. |
(8) |
Ograniczenia przemieszczania określone w programach nadzoru odnoszą się jedynie do ostryg pacyficznych przeznaczonych do obszarów hodowli lub do obszarów przejściowych oraz do zakładów wysyłkowych, zakładów oczyszczania i innych podobnych zakładów, które nie posiadają systemu oczyszczania ścieków ograniczającego ryzyko przeniesienia chorób do wód naturalnych do poziomu możliwego do przyjęcia. |
(9) |
Wnioski zawarte w opinii EFSA oraz dane epidemiologiczne z 2010 r. wskazują, że rozprzestrzenienie się wirusa OsHV-1 μνar na obszary wolne od niego może spowodować wzrost śmiertelności i wynikające z tego wysokie straty dla sektora ostryg pacyficznych. |
(10) |
Stosowne jest zatem zastosowanie ograniczeń przemieszczania ostryg pacyficznych na obszary objęte programami nadzoru, aby zapobiec wprowadzeniu wirusa OsHV-1 μνar na te obszary. Ze względu na przejrzystość i upraszczanie prawa unijnego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1251/2008 z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażającym dyrektywę Rady 2006/88/WE w zakresie warunków oraz wymagań certyfikacji w odniesieniu do wprowadzania do obrotu i przywożenia do Wspólnoty zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz ustanawiającego wykaz gatunków-wektorów (5) należy uwzględnić odpowiednie wymogi dotyczące wprowadzania do obrotu. |
(11) |
Należy zatem zatwierdzić programy nadzoru. |
(12) |
Ponieważ choroba wywoływana wirusem OsHV-1 μνar jest ciągle nową chorobą, w odniesieniu do której istnieje jeszcze wiele niepewności, ograniczenia przemieszczania określone w programach nadzoru zatwierdzonych niniejszą decyzją, ich stosowność i konieczność należy powtórnie ocenić w odpowiednim czasie. W związku z tym wymogi dotyczące wprowadzania do obrotu określone w niniejszej decyzji powinny stosować się jedynie przez określony czas. Ponadto Irlandia i Zjednoczone Królestwo powinny przekazywać Komisji roczne sprawozdania z działania ograniczeń przemieszczania i podjętego nadzoru. |
(13) |
Wszelkie podejrzenie wystąpienia wirusa OsHV-1 μνar na obszarach objętych programami nadzoru należy zbadać; w tym czasie, celem ochrony pozostałych państw członkowskich posiadających zatwierdzone krajowe środki w odniesieniu do wirusa OsHV-1 μνar, powinny mieć zastosowanie niektóre ograniczenia przemieszczania ustanowione w dyrektywie 2006/88/WE. Ponadto w celu ułatwienia ponownej oceny zatwierdzonych środków krajowych należy informować Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszelkim późniejszym potwierdzeniu występowania choroby. |
(14) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/221/UE. |
(15) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2010/221/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 Przedmiot i zakres zastosowania Niniejszą decyzją zatwierdza się krajowe środki państw członkowskich wymienionych w załącznikach I, II i III w zakresie ograniczania wpływu i rozprzestrzeniania się niektórych chorób zwierząt akwakultury i dzikich zwierząt wodnych zgodnie z art. 43 ust. 2 dyrektywy 2006/88/WE.”; |
2) |
dodaje się art. 3a w brzmieniu: „Artykuł 3a Zatwierdzanie krajowych programów nadzoru w odniesieniu do herpeswirusa 1 μνar (OsHV-1 μνar) u ostryg 1. Zatwierdza się programy nadzoru dotyczące herpeswirusa 1 μνar (OsHV-1 μνar) przyjęte przez państwa członkowskie wymienione w drugiej kolumnie tabeli znajdującej się w załączniku III w odniesieniu do obszarów wymienionych w czwartej kolumnie tej samej tabeli (programy nadzoru). 2. Do dnia 30 kwietnia 2013 r. państwa członkowskie wymienione w tabeli w załączniku III mogą wymagać, aby przesyłki wprowadzane na obszar wymieniony w kolumnie czwartej wymienionego załącznika spełniały następujące wymagania:
|
3) |
art. 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Sprawozdawczość 1. Najpóźniej do dnia 30 kwietnia każdego roku państwa członkowskie wymienione w załącznikach I i II przedkładają Komisji sprawozdanie dotyczące zatwierdzonych środków krajowych, o których mowa w art. 2 i 3. 2. Najpóźniej do dnia 31 grudnia każdego roku państwa członkowskie wymienione w załączniku III przedkładają Komisji sprawozdanie dotyczące zatwierdzonych środków krajowych, o których mowa w art. 3a. 3. Sprawozdania wymienione w ust. 1 i 2 zawierają przynajmniej następujące aktualne informacje:
|
4) |
dodaje się art. 5a w brzmieniu: „Artykuł 5a Podejrzenie i wykrycie herpeswirusa 1 μνar (OsHV-1 μνar) na obszarach objętych programami nadzoru 1. Jeżeli państwo członkowskie wymienione w załączniku III podejrzewa występowanie wirusa OsHV-1 μνar na obszarze wymienionym w kolumnie czwartej wymienionego załącznika, to państwo członkowskie podejmuje środki przynajmniej równoważne środkom określonym w art. 28, art. 29 ust. 2, 3 i 4 oraz art. 30 dyrektywy 2006/88/WE. 2. Jeżeli w toku dochodzenia epizootycznego zostanie potwierdzone wykrycie wirusa OsHV-1 μνar na obszarach, o których mowa w ust. 1, dane państwo członkowskie powiadamia o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie, a także powiadamia o wszelkich środkach podjętych w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby.”; |
5) |
dodaje się nowy załącznik III, którego tekst znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji. |
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 maja 2011 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2011 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14.
(2) Dz.U. L 98 z 20.4.2010, s. 7.
(3) Dz.U. L 52 z 3.3.2010, s. 1.
(4) EFSA Journal 2010; 8(11):1894.
(5) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 41.
(6) Dz.U. L 63 z 7.3.2009, s. 15.”;
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK III
Państwa członkowskie i obszary posiadające programy nadzoru w odniesieniu do herpeswirusa 1 μνar (OsHV-1 μνar) u ostryg i zatwierdzone do podjęcia krajowe środki zwalczania choroby zgodnie z art. 43 ust. 2 dyrektywy 2006/88/WE
Choroba |
Państwo członkowskie |
Kod |
Zasięg geograficzny obszaru z zatwierdzonymi środkami krajowymi (państwa członkowskie, strefy i enklawy) |
Herpeswirus 1 μνar (OsHV-1 μνar) u ostryg |
Irlandia |
IE |
Enklawa 1: zatoki Sheephaven i Gweedore. Enklawa 2: zatoka Gweebara. Enklawa 3: zatoki Drumcliff, Killala, Broadhaven i Blacksod. Enklawa 4: zatoki Ballinakill i Streamstown. Enklawa 5: zatoki Bertraghboy i Galway. Enklawa 6: ujście Shannon oraz zatoki Poulnasharry, Askeaton i Ballylongford. Enklawa 7: zatoka Kenmare. Enklawa 8: zatoka Dunmanus. Enklawa 9: zatoki Kinsale i Oysterhaven. |
Zjednoczone Królestwo |
UK |
Całe terytorium Wielkiej Brytanii z wyjątkiem zatoki Whitestable w hrabstwie Kent. Całe terytorium Irlandii Północnej z wyjątkiem zatoki Killough, Lough Foyle i Carlington Lough.” |