4.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/5

(1)

W dniu 30 czerwca 2009 r. Komisja otrzymała skargę dotyczącą przywozu suchego glukonianu sodu („GS”) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”), złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego przez Europejską Radę ds. Przemysłu Chemicznego (European Chemical Industry Council – CEFIC) („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących większą część, w tym przypadku ponad 50 % łącznej unijnej produkcji suchego glukonianu sodu.

(2)

Wspomniana skarga zawierała dowody prima facie świadczące o dumpingu i wynikającej z niego istotnej szkodzie, które uznano za wystarczające do wszczęcia postępowania antydumpingowego.

(3)

Postępowanie wszczęto dnia 11 sierpnia 2009 r., publikując zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(4)

Komisja oficjalnie zawiadomiła producentów eksportujących w Chinach, importerów, przedsiębiorstwa handlowe, użytkowników, zainteresowane stowarzyszenia, jak również władze Chin i unijnych producentów skarżących o wszczęciu postępowania. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(5)

Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(6)

Aby umożliwić producentom eksportującym złożenie wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) lub o indywidualne traktowanie („IT”), gdyby wyrazili oni takie życzenie, Komisja przesłała formularze wniosków zainteresowanym producentom eksportującym oraz władzom Chin. Jeden producent eksportujący złożył wniosek o MET na mocy art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, a inny producent eksportujący, wraz z dwoma przedsiębiorstwami powiązanymi, złożył wniosek o IT na mocy art. 9 ust. 5 tego samego rozporządzenia.

(7)

Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w Chinach i importerów w Unii, Komisja zaznaczyła w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że może zastosować kontrolę wyrywkową zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(8)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący w Chinach i unijni importerzy zostali poproszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, podstawowych informacji na temat swojej działalności związanej z produktem objętym postępowaniem w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.).

(9)

Biorąc pod uwagę ograniczoną liczbę odpowiedzi wyrażających gotowość do wzięcia udziału w kontroli wyrywkowej, zdecydowano, że nie jest ona konieczna dla chińskich producentów eksportujących ani dla importerów w Unii.

(10)

Kwestionariusze wysłano do wszystkich przedsiębiorstw w Chinach i importerów w Unii, którzy wyrazili gotowość do wzięcia udziału w kontroli wyrywkowej, do producentów unijnych oraz do wszystkich znanych importerów i użytkowników w Unii. Odpowiedzi otrzymano od dwóch producentów eksportujących lub grup producentów eksportujących w Chinach, od dwóch producentów w Unii oraz czterech importerów/użytkowników.

(11)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów wstępnego określenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii, a następnie złożyła wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

(12)

Biorąc pod uwagę potrzebę ustanowienia wartości normalnej dla producentów eksportujących w Chinach, co do których istnieje możliwość, że nie zostanie im przyznane MET, przeprowadzono weryfikację w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z kraju analogicznego, którym w tym przypadku były Stany Zjednoczone, w siedzibie następującego przedsiębiorstwa:

(13)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(14)

Produktem objętym postępowaniem jest suchy glukonian sodu pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), o numerze CUS (Customs Union and Statistics) 0023277-9 i numerze rejestru CAS (Chemical Abstracts Service) 527-07-1, obecnie objęty kodem CN ex 2918 16 00.

(15)

Suchy glukonian sodu stosuje się głównie w budownictwie jako środek spowalniający tężenie i poprawiający plastyczność betonu oraz w innych dziedzinach przemysłu do powierzchniowej obróbki metali (usuwanie rdzy, tlenków i tłuszczu), a także do czyszczenia butelek i urządzeń przemysłowych. Produkt ten może być również stosowany w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym.

(16)

Dochodzenie wykazało, że suchy glukonian sodu produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł Unii, suchy glukonian sodu produkowany i sprzedawany na rynku krajowym w USA, które wybrano jako kraj analogiczny, suchy glukonian sodu produkowany i sprzedawany na rynku krajowym w Chinach i suchy glukonian sodu produkowany w Chinach i sprzedawany w Unii mają w zasadzie te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne.

(17)

Produkty te uznaje się zatem tymczasowo za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(18)

Na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, w dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym przywozu z Chin, normalną wartość należy ustalić zgodnie z ust. 1–6 wyżej wymienionego artykułu w odniesieniu do producentów eksportujących, wobec których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(19)

W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji, kryteria MET są podsumowane poniżej:

(20)

Po rozpoczęciu postępowania jeden chiński producent eksportujący, Shandong Kaison Biochemical Co., Ltd, zwrócił się o przyznanie MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i odpowiedział w wyznaczonym terminie na pytania zawarte w formularzu wniosku o MET.

(21)

Przedsiębiorstwo wykazało, że spełnia kryteria ustanowione w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego i może otrzymać MET.

(22)

Na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, dla krajów, których dotyczy ten artykuł, ustalana jest ogólnokrajowa stawka celna, z wyjątkiem przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają wszystkie kryteria przyznawania traktowania indywidualnego określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(23)

W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji, kryteria te są podsumowane poniżej:

(24)

Po rozpoczęciu postępowania jeden chiński producent eksportujący, Qingdao Kehai Biochemistry Co., Ltd, zwrócił się o przyznanie IT na mocy art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i odpowiedział w wyznaczonym terminie na pytania zawarte w formularzu wniosku o IT.

(25)

Na podstawie dostępnych informacji stwierdzono, że chiński producent eksportujący spełnia wszystkie kryteria IT określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(26)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego w gospodarkach będących w okresie transformacji wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, ustala się na podstawie ceny lub wartości skonstruowanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej („kraj analogiczny”).

(27)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania jako odpowiedni kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej dla Chin wskazano USA. Komisja zwróciła się do wszystkich zainteresowanych stron o ustosunkowanie się do tej propozycji.

(28)

Od zainteresowanych stron nie otrzymano żadnych komentarzy.

(29)

Poza UE suchy glukonian sodu produkuje się w zaledwie kilku krajach, mianowicie w USA, Chinach i Korei Południowej. W związku z tym jedyną alternatywą dla USA była Korea Południowa. Komisja skontaktowała się ze znanymi przedsiębiorstwami produkującymi suchy glukonian sodu w Korei Południowej, jednak nie otrzymała od nich odpowiedzi.

(30)

Producent w USA w pełni współpracował podczas dochodzenia, przesyłając wypełniony kwestionariusz i zgadzając się na wizytę weryfikacyjną.

(31)

Komisja stwierdziła, że USA spełniają kryteria odpowiedniego kraju analogicznego, ponieważ ilości sprzedawane na ich rynku były wystarczające oraz panowała na nim znacząca konkurencja zarówno między produktami krajowymi, jak i z przywozem z innych krajów, tzn. z Chin, Włoch i Francji. Ponadto w USA produkt objęty postępowaniem nie był obłożony cłem antydumpingowym.

(32)

W związku z tym stwierdza się tymczasowo, że USA są odpowiednim krajem analogicznym zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(33)

W przypadku przedsiębiorstwa, któremu przyznano MET, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, Komisja zbadała w pierwszej kolejności, czy wielkość krajowej sprzedaży suchego glukonianu sodu niezależnym klientom była reprezentatywna w OD, tzn. czy całkowita wartość takiej sprzedaży stanowiła przynajmniej 5 % wielkości chińskiej sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii.

(34)

Następnie Komisja określiła, które typy produktu sprzedawane na rynku krajowym przez przedsiębiorstwo odnotowujące reprezentatywną wielkość sprzedaży krajowej były identyczne lub bezpośrednio porównywalne z typami sprzedawanymi na wywóz do Unii.

(35)

W odniesieniu do każdego typu sprzedawanego przez producenta eksportującego na swoim rynku krajowym i uznanego za bezpośrednio porównywalny z typem suchego glukonianu sodu sprzedawanym na wywóz do Unii ustalono, czy sprzedaż krajowa była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Krajową sprzedaż danego typu produktu uznano za wystarczająco reprezentatywną, jeśli całkowita wielkość sprzedaży krajowej tego typu produktu klientom niezależnym w OD stanowiła co najmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży na wywóz do Unii porównywalnego typu produktu.

(36)

Komisja zbadała następnie, czy krajową sprzedaż suchego glukonianu sodu sprzedawanego na rynku krajowym w ilościach reprezentatywnych można było uznać za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W tym celu dla każdego typu produktu ustalono odsetek krajowej sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem.

(37)

Gdy wielkość sprzedaży danego typu produktu, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej kosztom produkcji lub od nich wyższej, przekraczała 80 % ogólnej wielkości sprzedaży tego typu, a średnia ważona ceny tego typu była równa kosztom produkcji lub od nich wyższa, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej. Cenę tę obliczano jako średnią ważoną cen sprzedaży krajowej ogółem tego typu produktu, dokonanej w OD, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem czy nie.

(38)

Gdy wielkość sprzedaży z zyskiem danego typu produktu stanowiła 80 % lub mniej łącznej wielkości sprzedaży danego typu, lub gdy średnia ważona cena danego typu była niższa niż koszty produkcji, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem wyłącznie danego typu.

(39)

Ponieważ w toku dochodzenia ustalono, że sprzedaż krajowa była reprezentatywna i dokonywano jej w zwykłym obrocie handlowym, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej wszystkich transakcji w okresie objętym dochodzeniem.

(40)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla Chin określono na podstawie zweryfikowanych informacji uzyskanych od współpracującego producenta w kraju analogicznym. Stwierdzono, że krajowa sprzedaż produktu podobnego dokonywana przez producenta z USA jest reprezentatywna w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem wywożonego do Unii przez jedynego współpracującego producenta eksportującego w Chinach.

(41)

Sprawdzono również, czy sprzedaż krajowa mogłaby zostać uznana za sprzedaż dokonywaną w zwykłym obrocie handlowym poprzez ustalenie odsetka sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom. W związku z tym wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej danego typu produktu, obliczonej jako średnia ważona cena krajowej sprzedaży ogółem w OD.

(42)

Cała sprzedaż eksportowa produktu objętego postępowaniem dokonywana przez producentów eksportujących realizowana była bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów w Unii, dlatego cenę eksportową ustalono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen rzeczywiście płaconych lub należnych.

(43)

Porównania wartości normalnej z ceną eksportową dokonano na podstawie ceny ex-factory.

(44)

Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dla wszystkich przedsiębiorstw objętych dochodzeniem (współpracujących producentów eksportujących i producenta w kraju analogicznym), tam gdzie było to stosowne i uzasadnione, uwzględniono różnice w kosztach transportu, przewozu drogą morską i ubezpieczenia, a także w opodatkowaniu pośrednim, opłatach bankowych, kosztach pakowania, kredytu i prowizji.

(45)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu dla przedsiębiorstwa, któremu przyznano MET, określono na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową.

(46)

Dla przedsiębiorstwa, któremu przyznano IT, średnią ważoną wartość normalną określoną dla kraju analogicznego porównano ze średnią ważoną ceną eksportową do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(47)

Tymczasowy średni ważony margines dumpingu, wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem wynosi:

(48)

W odniesieniu do wszystkich innych chińskich eksporterów Komisja ustaliła najpierw poziom współpracy. Całkowitą wielkość wywozu wskazaną w odpowiedziach na kwestionariusz współpracujących producentów eksportujących porównano z całkowitą wielkością przywozu z Chin, obliczoną na podstawie statystyk Eurostatu dotyczących przywozu.

(49)

Ponieważ poziom współpracy był niski, tzn. wyniósł 56 %, i z braku odpowiednich danych Eurostatu (obejmowały one inne drogie produkty, których precyzyjne odliczenie było niemożliwe), ogólnokrajowy margines dumpingu obliczono na podstawie danych ze skargi zaktualizowanych w odniesieniu do OD.

(50)

Na tej podstawie ogólnokrajowy poziom dumpingu został tymczasowo ustalony na poziomie 79,2 % ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(51)

Współpracujące grupy przemysłowe Jungbunzlauer (JBL) i Roquette Frères (RF) reprezentowały 100 % produkcji unijnej.

(52)

Z tego względu uznaje się je za przemysł Unii („PU”) w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(53)

Ponieważ PU stanowi tylko dwóch producentów, wszystkie dane liczbowe odnoszące się do szczególnie chronionych danych musiały być zindeksowane lub podane w formie zakresu, aby zachować ich poufność.

(54)

Konsumpcję unijną ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu Unii na rynku wspólnotowym powiększonej o wielkość przywozu do Unii, zgodnie z danymi Eurostatu. Ponieważ te ostatnie dane obejmują nie tylko produkt objęty postępowaniem, ale także niektóre inne produkty poza glukonianem sodu, dane Eurostatu zostały odpowiednio skorygowane po to, aby oszacować rozsądną wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem do Unii.

(55)

W latach 2005–2007 konsumpcja na rynku Unii wzrosła o 12 %. Później, do OD, zmniejszyła się ona o 21 %, spadając poniżej poziomu z 2005 r. Ogółem w badanym okresie konsumpcja spadła o 8 %.

Tabela 1

(56)

Wielkość przywozu z Chin znacznie wzrosła, z ok. 2 300 ton w 2005 r. do ok. 4 000 ton w OD, tzn. o 77 %, osiągając szczyt (ok. 5 300 ton) w 2008 r. Odpowiadający jej chiński udział w rynku wzrósł prawie dwukrotnie, z 12,8 % w 2005 r. do 24,8 % w OD. Należy zauważyć, że udział w rynku przywozu z Chin wynosił 28,6 % w 2008 r., tuż przed OD, a w OD spadł do 24,8 %.

Tabela 2

(57)

W 2005 r. średnia cena przywozu z Chin wynosiła 482 EUR za tonę. Ceny stale rosły, aż osiągnęły 524 EUR za tonę w 2008 r., a następnie spadły w OD do 502 EUR za tonę. Ogółem w badanym okresie ceny wzrosły o 4 %.

Tabela 3

(58)

W celu przeanalizowania podcięcia cenowego porównano średnie ważone ceny sprzedaży poszczególnych typów produktu, wytwarzanego przez PU, niepowiązanym klientom na rynku Unii, skorygowane do poziomu ex-works, do odpowiadających im średnich ważonych cen rozpatrywanego przywozu, ustalonych na podstawie CIF z odpowiednią korektą uwzględniającą opłaty celne i koszty ponoszone po przywozie. Porównania dokonano po odliczeniu rabatów i zniżek.

(59)

Na podstawie powyższej metodyki różnica między powyższymi cenami, wyrażona jako procent średniej ważonej ceny PU (ex-works), wykazała margines podcięcia cenowego wynoszący od 13 % do 29 %, przy czym wyższą wartość przypisano niewspółpracującym producentom eksportującym.

(60)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, badanie wpływu przywozu po cenach dumpingowych na PU obejmowało ocenę wszystkich czynników gospodarczych, które miały wpływ na stan PU w badanym okresie.

(61)

W latach 2005–2007 moce produkcyjne wzrosły o 4 % i pozostały na tym samym poziomie do końca badanego okresu.

(62)

W latach 2005–2007 produkcja produktu objętego postępowaniem wzrosła, a w okresie poprzedzającym OD zaczęła spadać. Ogółem w badanym okresie produkcja zmniejszyła się o 12 %. Łączna produkcja w OD wynosiła od 30 000 do 40 000 ton.

(63)

W związku ze spadkiem wielkości produkcji, w badanym okresie wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyło się o 15 %.

Tabela 4

(64)

Osiągnięta przez PU wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem niezależnym klientom na rynku Unii pozostawała na zbliżonym poziomie w latach 2005–2007, a następnie spadła o 13 punktów procentowych. W badanym okresie wielkość sprzedaży spadła o 21 %.

(65)

W badanym okresie udział w rynku PU zmniejszył się z 74,9 % w 2005 r. do 64,7 % w OD.

(66)

W badanym okresie średnie ceny sprzedaży niepowiązanym klientom na rynku Unii spadły o 12 %. W latach 2006–2008 średnia cena sprzedaży pozostawała na zbliżonym poziomie, ale później spadła o 9 % w OD.

Tabela 5

(67)

W badanym okresie zapasy zmalały o 37 %. Pod koniec OD poziom zapasów wynosił od 1 000 do 5 000 ton.

Tabela 6

(68)

W badanym okresie sprzedaż produktu podobnego na rynku Unii dokonywana przez PU była rentowna, jednak rentowność gwałtownie spadła w okresie od 2005 r. do OD.

(69)

Inwestycje były kontynuowane w latach 2005–2007, zmniejszyły się w 2006 r., a dramatycznie spadły w 2008 r. i w OD. W badanym okresie inwestycje zmniejszyły się o 76 %.

(70)

Podobną tendencję zaobserwowano w przypadku zwrotu z inwestycji w produkcję i sprzedaż produktu objętego postępowaniem: był on stały w latach 2005–2007, a zmniejszył się w 2008 r. i w OD.

(71)

Podobnie jak inne wskaźniki finansowe, przepływy pieniężne generowane przez PU w badanym okresie zmniejszyły się o 51 %.

Tabela 7

(72)

W latach 2005–2007 zatrudnienie nieznacznie wzrosło, a następnie spadło w 2008 r. i w OD. W badanym okresie zatrudnienie spadło o 13 %.

(73)

W 2006 r. płace spadły o 6 %, następnie w 2007 r. wróciły do poziomu z 2005 r., a w 2008 r. i w OD wzrosły. W badanym okresie płace wzrosły o 10 %.

(74)

W badanym okresie wydajność na pracownika pozostała stała, a zwiększyła się o 1 % od 2005 r. do OD.

Tabela 8

(75)

W badanym okresie konsumpcja unijna spadła o 9 %, natomiast wielkość sprzedaży PU spadła o 21 %. W badanym okresie doprowadziło to do zmniejszenia się udziału PU w rynku o 10 punktów procentowych.

(76)

Marginesy dumpingu dla Chin, określone powyżej w sekcji dotyczącej dumpingu, są znaczne. Biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu po cenach dumpingowych, wpływ marginesu dumpingu nie może być uznany za nieznaczny.

(77)

W badanym okresie większość wskaźników szkody dotyczących PU uległa pogorszeniu. Wskaźniki dotyczące wyników finansowych PU, w tym zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne i rentowność, również wykazywały tendencje spadkowe w badanym okresie.

(78)

Dochodzenie wykazało również, że w OD przywóz z Chin po niskich cenach doprowadził do podcięcia cenowego cen przemysłu Unii sięgającego 29 %. PU borykał się w związku z tym ze spadkiem wielkości sprzedaży oraz udziału w rynku.

(79)

W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(80)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych suchego glukonianu sodu pochodzącego z Chin wyrządził szkodę PU w takim stopniu, iż można ją sklasyfikować jako istotną. Oprócz przywozu po cenach dumpingowych zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę PU, aby sprawdzić, czy nie przypisano temu przywozowi ewentualnej szkody spowodowanej innymi czynnikami.

(81)

W badanym okresie wielkość przywozu z Chin po niskich cenach dumpingowych wzrosła o 77 %, co w tym samym okresie spowodowało wzrost udziału przywozu z Chin w rynku Unii o 94 %. Na tle ogólnej sytuacji zaobserwowanej w badanym okresie zmniejszenie przywozu z Chin w okresie od 2008 r. do OD, w tym zmniejszenie udziału w rynku, nie może być uznane za znaczne.

(82)

Ten wzrost przywozu z Chin w badanym okresie zbiegł się ze znacznym spadkiem większości wskaźników szkody dotyczących PU. PU odnotował spadek sprzedaży na rynku Unii, zarówno pod względem jej wielkości, jak i wartości, którego wynikiem w badanym okresie było zmniejszenie się udziału w rynku o 10 punktów procentowych, jak wspomniano powyżej (motyw 65). Podcięcie cenowe przez chiński przywóz po cenach dumpingowych uniemożliwiło PU utrzymanie jego poziomu cen na rynku Unii. Doprowadziło to do znacznego spadku rentowności, poniżej poziomu, który umożliwiałby dokonywanie koniecznych inwestycji.

(83)

W związku z tym uznaje się tymczasowo, że przywóz po niskich cenach dumpingowych z Chin, który w badanym okresie w sposób znaczący podciął ceny PU, odegrał decydującą rolę w wyrządzeniu przemysłowi Unii szkody, która znalazła odzwierciedlenie w jego niekorzystnej sytuacji finansowej oraz w pogorszeniu się innych wskaźników szkody w OD, jak również w utracie udziału w rynku.

(84)

W badanym okresie przywóz z państw trzecich nieobjętych niniejszym dochodzeniem zmniejszył się o 23 %, czego wynikiem było zmniejszenie się udziału w rynku w badanym okresie o dwa punkty procentowe. W badanym okresie ceny tego przywozu zwiększyły się o 102 %.

(85)

Zmiany wielkości przywozu z innych państw trzecich i jego cen w badanym okresie kształtowały się w sposób następujący:

Tabela 9

(86)

W badanym okresie wielkość przywozu z innych państw trzecich zmniejszyła się o 23 %, a ceny w tym samym okresie podwoiły się. Ceny przywozu z innych państw trzecich znacznie przewyższały ceny sprzedaży PU w całym badanym okresie. Na tej podstawie stwierdza się tymczasowo, że przywóz z innych państw trzecich nie narusza związku przyczynowego między ustalonym dumpingiem a istotną szkodą wyrządzoną PU przez przywóz po cenach dumpingowych z Chin.

(87)

W badanym okresie sprzedaż eksportowa przez PU zmniejszyła się o 10 %, a ceny wzrosły o 8 %.

(88)

W związku z powyższym uznaje się, że sprzedaż eksportowa PU do innych państw trzecich nie mogła naruszyć związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych z Chin a spowodowaną przez niego istotną szkodą.

(89)

W badanym okresie użytek własny przez PU zwiększył się o 56 %, na co wskazuje poniższa tabela:

Tabela 10

(90)

Należy jednak zauważyć, że PU nadal dysponował nadwyżką mocy w wysokości od 10 000 do 20 000 ton. Oznacza to, że przejście na użytek własny można uznać za biznesową reakcję na przywóz po cenach dumpingowych z Chin, ponieważ w związku z niskim poziomem cen glukonianu sodu produkcja produktów przetworzonych może być bardziej opłacalna. Fakt, że w zakresie produkcji glukonianu sodu nadal istnieje znaczna nadwyżka mocy produkcyjnych wskazuje na to, że celem PU nie jest całkowite przestawienie produkcji na produkty przetworzone i że produkcję produktów przetworzonych można uznać za środek wprowadzony w obronie przed przywozem po cenach dumpingowych.

(91)

W związku z tym uznaje się, że wzrost własnego użytku nie narusza związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych z Chin a istotną szkodą poniesioną przez PU.

(92)

Należy zauważyć, że w badanym okresie konsumpcja w UE zmniejszyła się o 9 %, co można uznać za konsekwencję stałego pogarszania się w tym czasie koniunktury gospodarczej. Zbadano zatem, czy spadek konsumpcji mógł mieć wpływ na szkodę, jaką poniósł PU.

(93)

Jednak w tym samym okresie wielkość sprzedaży PU spadła w znacznie większym stopniu, tzn. o 21 %, podczas gdy chiński przywóz zwiększył się o 77 %. Tę samą tendencję można zaobserwować w odniesieniu do udziału w rynku. Strata udziału PU w rynku wyniosła około 10 punktów procentowych, natomiast chiński przywóz niemal podwoił swój udział: w 2005 r. wynosił on 12,8 %, a w OD 24,9 %.

(94)

W związku z powyższym uznaje się tymczasowo, że sam spadek konsumpcji w UE nie może być uznany za fakt naruszający związek przyczynowy między przywozem po cenach dumpingowych z Chin a wyrządzoną przez niego istotną szkodą dla PU.

(95)

Powyższa analiza wykazała, że w badanym okresie miał miejsce znaczny wzrost wielkości i udziału w rynku przywozu po cenach dumpingowych pochodzącego z Chin oraz że nastąpiło podcięcie cenowe. Wzrost udziału w rynku przywozu po niskich cenach z Chin zbiegł się w czasie ze spadkiem udziału w rynku PU, co wraz z wymuszaniem obniżenia cen spowodowało pogorszenie się sytuacji PU w badanym okresie. Z drugiej strony, analiza innych czynników, które mogły spowodować szkodę dla PU, ujawniła, że żaden z nich nie mógł mieć znacznego ujemnego wpływu.

(96)

Na podstawie powyższej analizy, w której we właściwy sposób odróżniono i oddzielono skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację PU od szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych, stwierdza się tymczasowo, że przywóz z Chin spowodował istotną szkodę dla PU w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(97)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja sprawdziła, czy pomimo sformułowania wniosku o szkodliwym dumpingu istniały jakiekolwiek nieodparte powody, aby stwierdzić, że przyjęcie środków antydumpingowych w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii. Interes Unii określono na podstawie szacunkowej oceny różnych interesów cząstkowych, tj. interesu PU, interesu importerów i interesu użytkowników produktu objętego postępowaniem.

(98)

Jak opisano powyżej, z powodu przywozu po cenach dumpingowych doszło do szkody, która przybrała formę znacznego spadku wielkości sprzedaży i cen, co z kolei spowodowało pogorszenie się sytuacji PU. Oczekuje się, że w następstwie nałożenia ceł antydumpingowych ilość i ceny suchego glukonianu sodu sprzedawanego przez PU wzrosną, umożliwiając PU osiągnięcie zadowalającego poziomu rentowności.

(99)

Uważa się, że wprowadzenie środków przyczyni się do przywrócenia uczciwej konkurencji na rynku. Należy zauważyć, że spadek zysków PU jest spowodowany trudnościami w konkurowaniu z przywozem po niskich cenach dumpingowych pochodzącym z Chin. W wyniku wprowadzenia środków antydumpingowych PU będzie prawdopodobnie w stanie odzyskać przynajmniej część utraconego udziału w rynku, co z kolei korzystnie wpłynie na jego rentowność.

(100)

Jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie środki, sytuacja PU prawdopodobnie ulegnie dalszemu pogorszeniu. Spadek cen wywołany przez przywóz po cenach dumpingowych będzie nadal udaremniać wszelkie wysiłki podejmowane przez PU w celu odzyskania wystarczającego poziomu rentowności. W dłuższej perspektywie niewprowadzenie środków zagroziłoby istnieniu PU.

(101)

Podsumowując, należy oczekiwać, że dzięki wprowadzeniu środków przemysł Unii uzyska możliwość poprawy sytuacji, w jakiej znalazł się w wyniku wyrządzającego szkodę dumpingu, stwierdzonego w niniejszym dochodzeniu.

(102)

Kwestionariusze przesłano pięciu importerom. Żaden z nich nie współpracował w trakcie dochodzenia.

(103)

W związku z tym tymczasowo stwierdza się, że wpływ środków antydumpingowych na importerów/przedsiębiorstwa handlowe, jeśli jakiś wystąpi, najprawdopodobniej nie będzie miał dla nich istotnego znaczenia.

(104)

Kwestionariusze wysłano do 23 użytkowników. Jednak tylko czterech użytkowników współpracowało w trakcie dochodzenia, a tylko trzech z nich użytkowało i importowało produkt objęty postępowaniem bezpośrednio z Chin. Bezpośredni przywóz dokonywany przez tych trzech współpracujących użytkowników stanowił tylko 10 % całkowitego przywozu suchego glukonianu sodu z Chin w OD. Czwarty współpracujący użytkownik nie używał przywożonego z Chin produktu objętego dochodzeniem.

(105)

Ci czterej użytkownicy, zlokalizowani w Niemczech, Francji i Zjednoczonym Królestwie, prowadzą działalność w sektorze chemicznym, produkując szeroką gamę produktów; w niektórych z tych produktów glukonian sodu stosowany jest jako surowiec. Średnio, glukonian sodu nie stanowi istotnej części kosztu nakładów. Ogólnie, zakładając, że podwyżki cen nie mogą być przenoszone na klienta końcowego, maksymalny skutek proponowanego cła antydumpingowego oszacowano jako bardzo niski. Należy również zauważyć, że obroty tych przedsiębiorstw z produktów, w których stosuje się glukonian sodu, stanowiły mniej niż 5 % ich obrotów ogółem.

(106)

W związku z powyższym tymczasowo stwierdza się na podstawie otrzymanych informacji, że wpływ środków antydumpingowych na użytkowników, jeśli jakiś wystąpi, najprawdopodobniej nie będzie miał dla nich istotnego znaczenia.

(107)

W związku z powyższym tymczasowo stwierdza się, że nie istnieją istotne powody przemawiające przeciwko nałożeniu ceł antydumpingowych w obecnym przypadku.

(108)

Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz po cenach dumpingowych.

(109)

W celu ustalenia poziomu tych środków wzięto pod uwagę ustalone marginesy dumpingu, a także kwotę cła niezbędną do likwidacji szkody ponoszonej przez PU.

(110)

Przy obliczaniu poziomu opłat celnych niezbędnych do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę, uznano, że środki powinny umożliwić PU pokrycie kosztów produkcji oraz osiągnięcie ze sprzedaży produktu podobnego w Unii takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy dla tego rodzaju przemysłu w takim sektorze w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz po cenach dumpingowych. Za rozsądny uznano margines zysku producentów przed opodatkowaniem podany w skardze i wykorzystano go do tych celów.

(111)

Na tej podstawie obliczono cenę produktu podobnego niewyrządzającą szkody PU. Niewyrządzającą szkody cenę otrzymano przez dodanie wyżej wspomnianego marginesu zysku do kosztów produkcji.

(112)

Niezbędną podwyżkę cen ustalono następnie na podstawie porównania skorygowanej średniej ważonej ceny importowej, ustalonej dla obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającą szkody ceną produktu podobnego sprzedawanego przez PU na rynku Unii. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone w postaci odsetek całkowitej wartości importowej CIF.

(113)

W celu obliczenia ogólnokrajowego poziomu usuwającego szkodę stosowanego w odniesieniu do wszystkich innych producentów eksportujących w Chinach, należy przypomnieć, że poziom współpracy był niski. Ogólnokrajowy margines dumpingu obliczono zatem na podstawie danych ze skargi zaktualizowanych w odniesieniu do OD.

(114)

W świetle powyższych wniosków i zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, stwierdza się, iż tymczasowe środki antydumpingowe powinny zostać wprowadzone w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Chin na poziomie niższego z marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła.

(115)

Proponuje się następujące cła antydumpingowe:

(116)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z kraju, którego dotyczy postępowanie, i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwa, tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego aktu prawnego, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i do ich produktów stosowane są stawki dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(117)

Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (3) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W stosownych przypadkach rozporządzenie będzie odpowiednio zmieniane poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(118)

Aby zapewnić właściwe wprowadzanie ceł antydumpingowych, poziom cła rezydualnego nie powinien mieć zastosowania wyłącznie do niewspółpracujących producentów eksportujących, lecz również do tych producentów, którzy nie dokonywali wywozu do Unii w OD.

(119)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w stawkach celnych, uważa się, że w tym przypadku potrzebne są specjalne środki, aby zapewnić odpowiednie stosowanie ceł antydumpingowych. Te specjalne środki obejmują:

(120)

Przedstawienie organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rezydualnemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich innych przedsiębiorstw.

(121)

Jeżeli wywóz dokonywany przez przedsiębiorstwa korzystające z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu danych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań, może zostać wszczęte dochodzenie dotyczące obchodzenia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(122)

Aby zapewnić dobre zarządzanie, należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł antydumpingowych dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkiego ostatecznego cła,