6.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 180/1

(1)

Stosowanie przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (2) (zwanych dalej „przepisami wykonawczymi”) uwidoczniła pewne trudności praktyczne. Aby zapewnić posłom możliwość wykonywania powierzonych im zadań we właściwy sposób, konieczne jest zatem wprowadzenie zmian do przepisów wykonawczych.

(2)

Wszyscy posłowie powinni mieć prawo do pełnego zwrotu kosztów leczenia w przypadku poważnej choroby, a członkowie ich rodzin powinni korzystać z takiej samej opieki zdrowotnej, bez względu na datę choroby. Właściwe zatem wydaje się, aby odpowiednie zmienione przepisy dotyczące ubezpieczenia zdrowotnego posłów weszły w życie z dniem 14 lipca 2009 r.

(3)

Posłowie poprzednich kadencji mieli prawo do zwrotu niektórych dodatkowych kosztów związanych z podróżą do i z jednego z miejsc pracy Parlamentu podczas tygodni, w których nie przewidziano oficjalnej działalności parlamentarnej. Biorąc pod uwagę, że obecność posłów w Parlamencie podczas takich tygodni może być czasami konieczna (taka sytuacja miała miejsce w czasie przygotowań do przesłuchań kandydatów na komisarzy), słuszne wydaje się utrzymanie tej praktyki od dnia 1 stycznia 2010 r.

(4)

Niektóre przepisy dotyczące podróży odnoszą się do rocznych kwot, z tytułu których posłowie mogą ubiegać się o zwrot poniesionych kosztów. Różne traktowanie posłów w zależności jedynie od daty podróży nie wydaje się właściwe, dlatego zmiany w przepisach przyjęte przez Prezydium w ciągu 2010 r. powinny obowiązywać od dnia 1 stycznia 2010 r. Odnosi się to również do ograniczonego prawa do diety pobytowej dla posłów, którzy są w Parlamencie w tygodniach przeznaczonych na zewnętrzne działania parlamentarne.

(5)

Zwiększona kwota dodatku na koszty pomocy parlamentarnej uwzględnia zarówno waloryzację wynagrodzeń urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich z dniem 1 lipca 2009 r., określoną w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 1296/2009 (3), jak i wzrost środków uzgodniony w budżecie korygującym Unii Europejskiej nr 1/2010 na rok budżetowy 2010. Mając na uwadze, że zwiększenie środków w budżecie korygującym powinno mieć skutek natychmiastowy, nowa kwota dodatku na koszty pomocy parlamentarnej powinna obowiązywać od dnia 1 maja 2010 r.

(6)

Na posiedzeniu w dniu 11 listopada 2009 r. Prezydium podjęło decyzję o umożliwieniu posłom przenoszenia części dodatku na koszty pomocy parlamentarnej, w wysokości nieprzekraczającej kwoty miesięcznej dodatku, tak aby ułatwić posłom zarządzanie dostępnymi sumami. Właściwe wydaje się, aby zmiany weszły w życie z dniem 14 lipca 2009 r.

(7)

Jedną z głównych trudności napotkanych przez posłów było obciążenie administracyjne ze względu na niektóre postanowienia przepisów wykonawczych, w szczególności w odniesieniu do dokumentów, które należy przedstawić w przypadku niektórych rodzajów umów zawieranych z osobistym personelem posłów. W celu jak najszybszego zmniejszenia tego obciążenia odpowiednie zmiany powinny wejść w życie z dniem 14 lipca 2009 r. Na posiedzeniu w dniu 23 listopada 2009 r. Prezydium podjęło decyzję o możliwości wykorzystania zaliczek wypłacanych przez Parlament w związku z umową o pracę na pokrycie kosztów krótkich podróży asystentów krajowych, do maksymalnej kwoty 100 EUR miesięcznie. Z uwagi na to iż celem proponowanej zmiany jest również ograniczenie obciążenia administracyjnego posłów, powinna ona obowiązywać od dnia 1 stycznia 2010 r.

(8)

Ogólnie rzecz ujmując, posłowie nie mogą ubiegać się o zwrot kosztów związanych z umowami o pracę lub świadczenie usług zawartymi z niektórymi członkami rodziny. Niemniej członkowie rodziny, którzy pracowali na stanowisku asystenta posła na dzień 1 lipca 2008 r. i których umowy zostały zarejestrowane we właściwych działach do tego dnia, mogli kontynuować pracę na stanowisko w trakcie przyszłej kadencji. W praktyce wymóg rejestracji doprowadził do wykluczenia wielu długoletnich umów o pracę. W związku z tym należałoby go uchylić, tak aby wszystkie umowy o pracę zakładające opłacanie składek socjalnych, które obowiązywały w dniu 1 lipca 2008 r., były traktowane jednakowo. Biorąc pod uwagę, że wspomniana zmiana dotyczy stosunków pracy sprzed wejścia w życie przepisów wykonawczych, powinna ona obowiązywać od dnia 14 lipca 2009 r.,

1)

W art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

2)

W art. 10 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„2a.   Za zwykłe koszty podróży uznaje się również koszty podróży poniesione przez przewodniczących komisji i podkomisji udających się na posiedzenia Rady.”.

3)

W art. 13 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2.   W drodze odstępstwa od ust. 1, w przypadku podróży samochodem, poseł składa oświadczenie, w którym wskazuje numer rejestracyjny samochodu, którym odbył podróż oraz, w przypadku podróży na terenie państwa członkowskiego, w którym został wybrany, przemierzoną odległość oraz miejsca wyjazdu i przyjazdu lub, w przypadku pozostałych podróży, liczbę kilometrów, jaką wskazywał licznik przed rozpoczęciem podróży i po jej zakończeniu. W przypadku podróży dłuższej niż 800 km do oświadczenia tego należy załączyć dokumenty pozwalające określić datę podróży (np. rachunek za paliwo dotyczący transakcji dokonanej w miejscu wyjazdu lub podczas podróży, pokwitowanie opłaty za autostradę albo umowę lub rachunek za wypożyczenie samochodu).

W przypadku podróży między Brukselą a Strasburgiem należy zawsze przedstawiać dokumenty poświadczające pozwalające potwierdzić datę podróży.

3.   Koszty imiennych abonamentów lub kart uprawniających do zniżek na przejazdy mogą być zwracane w formie zaliczki. Zaliczka będzie rozliczana po upływie terminu ważności abonamentu lub karty.”.

4)

W art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

5)

Artykuł 15 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 15

Kwoty zwrotu

Koszty podróży są zwracane na podstawie rzeczywiście poniesionych kosztów do wysokości:

6)

W art. 17 ust. 4–7 otrzymują brzmienie:

„4.   W momencie rozpoczęcia wykonywania mandatu lub przy zmianie miejsca zamieszkania poseł jest informowany o lotnisku i stacji kolejowej oraz o najbardziej bezpośrednich, czyli najkrótszych trasach, które będą wykorzystywane na potrzeby stosowania niniejszych przepisów.

5.   Poseł może zawsze, przedstawiając uzasadnienie, zaproponować na piśmie właściwemu wydziałowi inną trasę, dzięki której można zyskać na czasie lub wygodzie w zasadniczym stopniu, bez wzrostu kosztów podróży o więcej niż 20 %. Jeżeli trasa ta zostanie zatwierdzona, zastępuje ona trasę najbardziej bezpośrednią określoną zgodnie z ust. 3.

Jeżeli trasa nie została przyjęta lub jeżeli zaproponowana przez posła trasa wiąże się ze zwiększeniem kosztów podróży o więcej niż 20 %, sprawę przekazuje się sekretarzowi generalnemu, który przed podjęciem decyzji może zasięgnąć opinii kwestorów.

6.   W przypadku przerwania podróży zwrotu kosztów dokonuje się od ostatniego miejsca podjęcia podróży. Przerwanie podróży oznacza każdą przerwę w podróży posła do jednego z miejsc pracy Parlamentu lub miejsca oficjalnego posiedzenia bądź z tych miejsc, trwającą dłużej niż jedną noc, z wyłączeniem sobót i niedziel oraz dni ustawowo wolnych od pracy.

7.   Jeżeli punkt wyjazdowy lub docelowy nie odpowiada miejscu zamieszkania lub stolicy kraju, w którym poseł został wybrany, koszty podróży są zwracane do wysokości kosztów, jakie poniósłby poseł, jeżeli odbywałby podróż z miejsca zamieszkania lub do tego miejsca, podróżując po najbardziej bezpośredniej, tj. najkrótszej trasie.

8.   W przypadku podróży między dwoma miejscami pracy lub posiedzenia ust. 3 i 7 stosuje się odpowiednio.

9.   Ceny stosowane dla potrzeb niniejszych przepisów wykonawczych są uaktualniane dwa razy w roku, w maju i listopadzie.”.

7)

W art. 19 wprowadza się następujące zmiany:

8)

W art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Kwoty są obliczane na podstawie długości najkrótszej trasy, wyjazdowej lub powrotnej, między centrum miasta w miejscu zamieszkania posła a docelową infrastrukturą w miejscu posiedzenia.

Jeżeli w przypadku podróży pociągiem parametry obliczeniowe są nieznane lub trudne do stwierdzenia, stosuje się parametry odpowiadające podróży samochodem.”;

9)

Artykuł 21 ust. 1 lit. d) otrzymuje brzmienie:

10)

W art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

11)

W art. 23 akapit otrzymuje numer „1” oraz dodaje się ustępy w brzmieniu:

„2.   Koszty podróży na terenie aglomeracji miejskiej przy użyciu transportu publicznego (w tym taksówek) zwraca się na podstawie dokumentów poświadczających typowych dla wykorzystanych środków transportu. Kwotę zwrotu przelicza się, dzieląc ją przez należną kwotę przypadającą na jeden kilometr w przypadku podróży samochodem, i odejmuje od liczby kilometrów, o której mowa w ust. 1 lit. b).

3.   W przypadku gdy poseł, którego miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 17 ust. 2 znajduje się w innym państwie członkowskim niż to, w którym został wybrany, podróżuje między tym miejscem zamieszkania a swoim państwem członkowskim w ramach wykonywania swego mandatu, podróże te uznaje się za podróże po terytorium państwa członkowskiego, w którym poseł został wybrany, do celów ustępu 1 lit. a) i lit. b).”.

12)

W art. 24 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W tygodniach przeznaczonych na zewnętrzne działania parlamentarne posłowie mają prawo do otrzymywania diety dziennej za okres nieprzekraczający trzech dni, chyba że dieta ta jest wypłacana zgodnie z lit. a) i b) oraz z wyjątkiem wystąpienia szczególnych okoliczności przedstawionych w decyzji Prezydium z dnia 19 października 2009 r.”.

13)

W art. 33 wprowadza się następujące zmiany:

14)

Artikuł 36 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6.   eżeli wymagają tego okoliczności, Parlament może – w ramach umowy o pracę i na wniosek posła – wypłacać zaliczki z tytułu płatności, o których mowa w ust. 4 i 5.

Zaliczki te mogą zostać również wykorzystane na pokrycie kosztów krótkich podróży asystentów krajowych. W takim przypadku zaliczki te wypłacane są ryczałtowo, a ich maksymalna kwota wynosi 100 EUR miesięcznie na asystenta. Gdyby poniesione koszty przekroczyły kwotę ryczałtu, upoważniony płatnik przedstawia raz na kwartał dokumenty potwierdzające poniesione wydatki. W wyjątkowych przypadkach dokumenty te można zastąpić oświadczeniem.

Upoważniony płatnik pozostaje w pełni odpowiedzialny za rozliczenie tych zaliczek, które następuje zgodnie z niniejszymi przepisami wykonawczymi i właściwym prawem krajowym.”.

15)

W art. 41 wprowadza się następujące zmiany:

16)

Artikuł 42 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 42

Wydatki nadzwyczajne

Jeżeli asystent krajowy zatrudniony na podstawie umowy o pracę jest nieobecny przez okres dłuższy niż trzy miesiące z powodu urlopu macierzyńskiego lub poważnej choroby, to możliwe jest pokrycie części kosztów związanych z jego zastąpieniem, począwszy od trzeciego miesiąca nieobecności, nieobjętej świadczeniami wypłacanymi pracownikowi przez krajowy system ubezpieczeń społecznych i przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 33 ust. 4. Upoważniony płatnik składa we właściwym wydziale podpisany przez posła wniosek o pokrycie tych kosztów.”.

17)

W art. 44 wprowadza się następujące zmiany:

18)

W art. 78 wprowadza się następujące zmiany:

a)

artykuł 1 ust. 1 lit. a), ust. 13, ust. 15 lit. a) i ust. 18 lit. b), które stosuje się od dnia 14 lipca 2009 r.;

b)

artykuł 1 ust. 4 lit. a) (w zakresie, w jakim odnosi się do art. 14 lit. a) przepisów wykonawczych), ust. 10 lit. a) i b) (w zakresie, w jakim odnosi się do art. 22 ust. 2a i 2c przepisów wykonawczych), ust. 11 (w zakresie, w jakim odnosi się do art. 23 ust. 2 przepisów wykonawczych), ust. 12, 14 i 16, które stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.