30.10.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 285/1


DECYZJA RADY

z dnia 19 października 2010 r.

dotycząca zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem

(2010/655/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 196 ust. 2 i art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Unia Europejska jest stroną Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem, zatwierdzonej decyzją Rady 93/550/EWG (2) (zwanej dalej „umową lizbońską”).

(2)

Hiszpania i Maroko nie ratyfikowały umowy lizbońskiej w związku ze sporem politycznym dotyczącym granic w Saharze Zachodniej. Spór ten został już rozstrzygnięty protokołem dodatkowym do umowy lizbońskiej, który zmienia jej art. 3 lit. c).

(3)

W związku z przyjęciem w dniu 12 grudnia 2008 r. decyzji Rady dotyczącej podpisania, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem, protokół dodatkowy został podpisany w imieniu Wspólnoty w dniu 25 marca 2009 r.

(4)

Protokół dodatkowy do umowy lizbońskiej podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez strony.

(5)

Unia Europejska powinna zatem zawrzeć protokół dodatkowy do umowy lizbońskiej.

(6)

Unia Europejska i państwa członkowskie będące stronami umowy lizbońskiej powinny podjąć starania w celu – w miarę możliwości – jednoczesnego złożenia instrumentów ratyfikujących, przyjmujących lub zatwierdzających protokół dodatkowy.

(7)

W następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony w dniu 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska przesłała rządowi Portugalii powiadomienie o tym, że Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem.

Tekst protokołu dodatkowego dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

1.   Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób upoważnionych do złożenia, w imieniu Unii, rządowi Portugalii, który przyjmuje funkcję depozytariusza, instrumentu zatwierdzającego zgodnie z art. 3 ust. 1 protokołu dodatkowego, aby wyrazić zgodę Unii na związanie się tym protokołem.

2.   Unia i państwa członkowskie będące stronami umowy lizbońskiej podejmują starania w celu – w miarę możliwości – jednoczesnego złożenia instrumentów ratyfikujących, przyjmujących lub zatwierdzających protokół dodatkowy.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Data wejścia w życie protokołu dodatkowego zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 października 2010 r.

W imieniu Rady

D. REYNDERS

Przewodniczący


(1)  Zgoda z dnia 9 marca 2010 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Dz.U. L 267 z 28.10.1993, s. 20.


TŁUMACZENIE

PROTOKÓŁ DODATKOWY

do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem

Republika Portugalska, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Królestwo Marokańskie i Wspólnota Europejska, zwane dalej „stronami”,

ŚWIADOME konieczności chronienia środowiska ogólnie, a środowiska morskiego w szczególności,

UZNAJĄC, że zanieczyszczenie północno-wschodniego Oceanu Atlantyckiego przez węglowodory i inne substancje szkodliwe może zagrażać środowisku morskiemu oraz interesom państw nadbrzeżnych,

UWZGLĘDNIAJĄC konieczność ułatwienia szybkiego wejścia w życie Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem sporządzonej w Lizbonie w dniu 17 października 1990 r., zwanej dalej „umową lizbońską”,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zmiana umowy lizbońskiej

Artykuł 3 lit. c) Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem, sporządzonej w Lizbonie w dniu 17 października 1990 r. („umowa lizbońska”) otrzymuje brzmienie:

„c)

na południe, do południowej granicy wód podlegających władzy lub jurysdykcji którejkolwiek ze stron.”.

Artykuł 2

Związek pomiędzy umową lizbońską a protokołem dodatkowym

Niniejszy protokół zmienia umowę lizbońską zgodnie z postanowieniami poprzedniego artykułu, a w odniesieniu do stron niniejszego protokołu umowa i protokół dodatkowy muszą być interpretowane i stosowane jako jeden instrument.

Artykuł 3

Zgoda na związanie się protokołem oraz wejście w życie

1.   Niniejszy protokół zostaje przedłożony stronom do ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, a odnośne instrumenty zostają złożone Rządowi Republiki Portugalskiej.

2.   Niniejszy protokół wchodzi w życie w dniu otrzymania przez Rząd Republiki Portugalskiej ostatecznego instrumentu ratyfikującego, przyjmującego lub zatwierdzającego.

3.   Żadna strona nie może wyrazić zgody na związanie jej niniejszym protokołem, o ile nie zgodziła się uprzednio lub równocześnie na związanie jej umową lizbońską zgodnie z postanowieniami art. 22.

4.   Po wejściu w życie niniejszego protokołu każde przystąpienie do umowy lizbońskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 23 i 24 oznacza jednocześnie zgodę na związanie się niniejszym protokołem, strony są bowiem związane umową lizbońską zmienioną art. 1 niniejszego protokołu.

Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, podpisują niniejszy protokół.

Sporządzono w Lizbonie dnia dwudziestego maja 2008 roku, w języku arabskim, hiszpańskim, francuskim i portugalskim, przy czym w przypadku rozbieżności autentyczna jest wersja w języku francuskim.

W IMIENIU REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ

W IMIENIU KRÓLESTWA HISZPANII

W IMIENIU REPUBLIKI FRANCUSKIEJ

W IMIENIU KRÓLESTWA MAROKAŃSKIEGO

W IMIENIU WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ