21.5.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 125/40 |
DECYZJA RADY
z dnia 19 stycznia 2010 r.
w sprawie istnienia nadmiernego deficytu we Włoszech
(2010/286/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 6 w związku z art. 126 ust. 13 oraz art. 136,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając uwagi przedstawione przez Włochy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 126 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej państwa członkowskie unikają nadmiernego deficytu budżetowego. |
(2) |
Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy. |
(3) |
Procedura dotycząca nadmiernego deficytu określona w art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (1) (które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu), przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Rozporządzenie (WE) nr 1467/97 wprowadza również przepisy służące wdrażaniu art. 104 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Załączony do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Protokół w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury dotyczącej nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień tego Protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2009 (2). |
(4) |
Przeprowadzona w 2005 r. reforma Paktu na rzecz stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej. W szczególności jej celem było zapewnienie, by na wszystkich etapach procedury dotyczącej nadmiernego deficytu w pełni uwzględniano kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zapewnia ramy wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej. |
(5) |
Art. 104 ust. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, nałożył na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Wziąwszy pod uwagę swoje sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 104 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Komisja uznała, że we Włoszech istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 11 listopada 2009 r. Komisja przedstawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Włoch (3). |
(6) |
Art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że Rada po dokonaniu ogólnej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, powinna rozważyć ewentualne uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Włoch ogólna ocena prowadzi do wniosków przedstawionych w niniejszej decyzji. |
(7) |
Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Włoch w październiku 2009 r., planuje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych we Włoszech wyniesie w 2009 r. 5,3 % PKB, a zatem przekroczy wartość referencyjną ustaloną na poziomie 3 % PKB i nie osiągnie bliskiego jej poziomu. Planowane przekroczenie wartości referencyjnej może zostać uznane za przekroczenie mające charakter wyjątkowy w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. Wynika ono w szczególności ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. W prognozie służb Komisji z jesieni 2009 r. przewiduje się spadek realnego PKB we Włoszech o 4,7 % w 2009 r., po spadku o 1 % w roku 2008. W roku 2010 r. przewiduje się umiarkowane ożywienie gospodarcze, które przyspieszy w 2011 r. Ponadto planowane przekroczenie wartości referencyjnej nie może zostać uznane za tymczasowe, ponieważ w 2010 r. przewiduje się dalszy wzrost deficytu, a w 2011 r. – przy założeniu niezmiennego kursu polityki – jego nieznaczny spadek. Oczekuje się, że podjęte w ramach kolejnych pakietów środków naprawczych uznaniowe działania (ukierunkowane na wspieranie osób najmniej zarabiających i głównych sektorów przemysłu), mające stanowić odpowiedź na kryzys zgodnie z Europejskim planem naprawy gospodarczej, nie wpłyną w znaczący sposób na saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych, ponieważ według władz Włoch są w pełni finansowane głównie przez przesunięcia dostępnych środków. Przewidziane w Traktacie kryterium dotyczące deficytu nie jest spełnione. |
(8) |
Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Włoch w październiku 2009 r. dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych znacznie przewyższał wartość referencyjną wynoszącą 60 % PKB już przed rozpoczęciem trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej, i planuje się, że jego wartość w 2009 r. wyniesie 115,1 % PKB. W prognozie służb Komisji z jesieni 2009 r. przewiduje się dalszy wzrost relacji długu do PKB, do poziomu 117,8 % w 2011 r. Nie można uznać, że relacja długu do PKB zmniejsza się dostatecznie i zbliża się do wartości referencyjnej w zadowalającym tempie w rozumieniu Traktatu i Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. Przewidziane w Traktacie kryterium dotyczące długu nie jest spełnione. |
(9) |
Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 „istotne czynniki” mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wyłącznie wtedy, gdy spełniony jest podwójny warunek: deficyt pozostaje bliski wartości referencyjnej oraz przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Włoch ten podwójny warunek nie jest spełniony. Dlatego też istotne czynniki nie zostały uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Z ogólnej oceny wynika, że we Włoszech istnieje nadmierny deficyt.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 stycznia 2010 r.
W imieniu Rady
E. SALGADO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.
(2) Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 1.
(3) Wszystkie dokumenty związane z procedurą dotyczącą nadmiernego deficytu we Włoszech dostępne są na następującej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/economy_finance/netstartsearch/pdfsearch/pdf.cfm?mode =_m2