30.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 283/55

(1)

W piśmie zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 19 grudnia 2008 r. Republika Federalna Niemiec (zwana dalej „Niemcami”) zwróciła się o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE dotyczących prawa do odliczenia, na który to środek uprzednio zezwolono decyzją 2004/817/WE (2) na mocy obowiązującej wówczas szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (3).

(2)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Niemcy. Pismem z dnia 9 czerwca 2009 r. Komisja zawiadomiła Niemcy, że posiada wszystkie informacje, które uważa za konieczne do rozpatrzenia wniosku.

(3)

Przedmiotowy środek stanowiący odstępstwo ma na celu całkowite wyłączenie z prawa do odliczenia podatku VAT nałożonego na towary i usługi, w przypadku gdy te towary i usługi wykorzystywane są w ponad 90 % do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub ogólnie do celów innych niż prowadzenie przedsiębiorstwa.

(4)

Przedmiotowy środek stanowi odstępstwo od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE ustanawiającego jako ogólną zasadę prawo do odliczenia i ma na celu uproszczenie poboru VAT. Jedynie w nieznacznym stopniu wpływa on na kwotę podatku należnego na końcowym etapie konsumpcji.

(5)

Stan prawny i faktyczny uzasadniający obecne zastosowanie przedmiotowego środka upraszczającego nie zmienił się i zachodzi w dalszym ciągu. W związku z tym Niemcy powinny uzyskać zgodę na stosowanie środka upraszczającego w kolejnym okresie, który powinien jednak zostać ograniczony w celu umożliwienia oceny środka.

(6)

Niniejsze odstępstwo nie będzie miało negatywnego wpływu na zasoby własne Wspólnoty z tytułu VAT,