24.10.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 281/3 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1041/2008
z dnia 23 października 2008 r.
w sprawie zasad przyznawania pomocy dla wywozu wołowiny i cielęciny, które mogą korzystać ze szczególnych regulacji przywozowych w Kanadzie
(Wersja skodyfikowana)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 172 ust. 2 w powiązaniu z art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2051/96 z dnia 25 października 1996 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady przyznawania pomocy w odniesieniu do wywozu wołowiny i cielęciny, które mogą korzystać ze szczególnych regulacji przywozowych w Kanadzie i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1445/95 (2) zostało znacząco zmienione (3). W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości należy je więc ujednolicić. |
(2) |
Zgodnie z Porozumieniem zawartym na zakończenie negocjacji między Wspólnotą Europejską a Kanadą na mocy art. XXIV:6 GATT, określonego w załączniku IV do decyzji Rady 95/591/WE z dnia 22 grudnia 1995 r. dotyczącej wniosków z wyników negocjacji z niektórymi państwami trzecimi na mocy art. XXIV:6 GATT i innych związanych z tym kwestii (4) (Stany Zjednoczone i Kanada), subsydia wywozowe do świeżej, chłodzonej lub mrożonej wołowiny i cielęciny przeznaczonej dla Kanady ograniczone są do 5 000 ton rocznie. |
(3) |
Zarządzanie tym porozumieniem powinno być oparte o wnioski o wydanie szczególnych wspólnotowych pozwoleń na wywóz zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 382/2008 z dnia 21 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny (wersja przekształcona) (5). Ponadto należy opracować formularz świadectwa tożsamości dla kanadyjskich organów celnych. Niezbędne jest określenie rodzaju tych świadectw tożsamości i procedury ich wykorzystywania. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania w odniesieniu do wywozu do Kanady 5 000 ton wołowiny i cielęciny w roku kalendarzowym, pochodzącej ze Wspólnoty, świeżej, schłodzonej lub mrożonej, kwalifikującej się do szczególnego traktowania.
2. Mięso określone w ust. 1 musi spełniać ustanowione przez Kanadę wymagania dotyczące ochrony zdrowia i pochodzić od zwierząt poddanych ubojowi nie wcześniej niż z dwumiesięcznym wyprzedzeniem w stosunku do wywozowej odprawy celnej.
Artykuł 2
Podczas dokonywania wywozowej odprawy celnej wydawane jest na żądanie wnioskującego świadectwo tożsamości określone w art. 3, po przedstawieniu pozwolenia na wywóz wystawionego zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 382/2008 i świadectwa weterynaryjnego wykazującego datę uboju zwierząt, od których pochodzi wywożone mięso.
Artykuł 3
1. Świadectwo tożsamości jest sporządzane, w co najmniej jednym egzemplarzu, na formularzu odpowiadającym wzorowi zamieszczonemu w załączniku I.
Świadectwo drukowane jest w języku angielskim na białym papierze o wymiarach 210 × 297 mm. Każde świadectwo posiada indywidualny numer seryjny nadawany przez urząd celny określony w art. 4.
Wywożące państwo członkowskie może wymagać, by wszelkie świadectwa stosowane na jego terytorium były wydrukowane w jednym z jego języków urzędowych, jak również w języku angielskim.
2. Kopie opatrzone są tym samym numerem seryjnym co oryginał. Wszelkie dane szczegółowe wprowadzane do oryginału i kopii są pisane na maszynie, lub, jeżeli wprowadzane są ręcznie, drukowane są atramentem i wielkimi literami.
Artykuł 4
1. Świadectwo tożsamości i jego kopie są wystawiane przez urząd celny, w którym następuje wywozowa odprawa celna mięsa.
2. Urząd celny określony w art. 1 poświadcza we właściwej sekcji oryginał świadectwa i przekazuje świadectwo zainteresowanym stronom, zatrzymując kopię.
Artykuł 5
Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu sprawdzenia pochodzenia i rodzaju produktów, dla których wystawiane są świadectwa tożsamości.
Artykuł 6
Rozporządzenie (WE) nr 2051/96 traci moc.
Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.
Artykuł 7
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 23 października 2008 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 274 z 26.10.1996, s. 18.
(3) Zob. załącznik II.
(4) Dz.U. L 334 z 30.12.1995, s. 25.
(5) Dz.U. L 115 z 29.4.2008, s. 10.
ZAŁĄCZNIK I
Świadectwo tożsamości, o którym mowa w art. 3
ZAŁĄCZNIK II
Uchylone rozporządzenie ze zmianą
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2051/96 |
|
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2333/96 |
jedynie artykuł pierwszy |
ZAŁĄCZNIK III
Tabela korelacji
Rozporządzenie (WE) nr 2051/96 |
Niniejsze rozporządzenie |
Artykuły 1–5 |
Artykuły 1–5 |
Artykuł 6 |
— |
— |
Artykuł 6 |
Artykuł 7 |
Artykuł 7 |
Załącznik |
Załącznik I |
— |
Załącznik II |
— |
Załącznik III |