ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 594/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (zwany dalej „USiS”), został podpisany w Luksemburgu dnia 16 czerwca 2008 r.

(2)

Dnia 16 czerwca 2008 r. Rada zawarła Umowę przejściową w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (1) (zwaną dalej „umową przejściową”), przewidującą wcześniejsze wejście w życie postanowień USiS dotyczących handlu i kwestii związanych z handlem. Umowa przejściowa wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniego instrumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

(3)

Należy ustanowić procedury stosowania niektórych postanowień umowy przejściowej. Ponieważ postanowienia dotyczące handlu i kwestii związanych z handlem zawarte w obu aktach są w dużej mierze identyczne, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie także do wdrażania USiS, po jego wejściu życie.

(4)

USiS oraz umowa przejściowa przewidują, że produkty rybactwa pochodzące z Bośni i Hercegowiny mogą być przywożone do Wspólnoty po obniżonych stawkach celnych, w ramach wyznaczonych kontyngentów taryfowych. W związku z tym konieczne jest ustanowienie przepisów regulujących zarządzanie tymi kontyngentami taryfowymi.

(5)

W przypadkach, w których konieczne jest przyjęcie środków ochrony handlu, środki te powinny być przyjmowane zgodnie z ogólnie obowiązującymi przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3285/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (2), rozporządzenia Rady (EWG) nr 2603/69 z dnia 20 grudnia 1969 r. ustanawiającego wspólne reguły wywozu (3), rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (4) lub, w odpowiednich przypadkach, rozporządzenia Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (5).

(6)

W przypadkach, w których państwo członkowskie poinformuje Komisję o potencjalnych nadużyciach finansowych lub braku współpracy administracyjnej, zastosowanie mają właściwe przepisy wspólnotowe, w szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (6).

(7)	We wdrażaniu właściwych przepisów niniejszego rozporządzenia Komisję powinien wspomagać Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony rozporządzeniem Rady (WE) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (7).

(8)	Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (8),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia określone procedury przyjmowania szczegółowych zasad wdrażania niektórych postanowień Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (zwanego dalej „USiS”) oraz Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem (zwanej dalej „umową przejściową”).

Artykuł 2

Przywileje w zakresie produktów rybnych i produktów rybactwa

Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wdrożenia art. 13 ust. 1 umowy przejściowej, a następnie art. 28 ust. 4 USiS dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz produktów rybnych i produktów rybactwa zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 12 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Obniżenie ceł

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2, preferencyjne stawki celne zaokrągla się w dół, do pierwszego miejsca po przecinku.

2.   W przypadku gdy preferencyjna stawka celna wyliczona zgodnie z ust. 1 ma jedną z poniższych wartości, preferencyjna stawka uznawana jest za całkowite zwolnienie z cła:

a)	1 % lub mniej w przypadku ceł ad valorem; lub

b)	1 EUR lub mniej w przypadku indywidualnej kwoty konkretnych opłat celnych.

Artykuł 4

Dostosowania techniczne

Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, które muszą zostać wprowadzone w konsekwencji zmian w kodach Nomenklatury Scalonej lub poddziałach TARIC albo zmian wynikających z zawarcia nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymian listów i innych aktów między Wspólnotą a Bośnią i Hercegowiną, przyjmowane są zgodnie z procedurą zarządzająca określoną w art. 12 ust. 2.

Artykuł 5

Ogólna klauzula ochronna

Bez uszczerbku dla art. 7, w przypadku gdy Wspólnota musi zastosować środek przewidziany w art. 24 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 USiS, środek ten przyjmowany jest zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 3285/94, chyba że art. 24 umowy przejściowej, a następnie art. 39 USiS, stanowią inaczej.

Artykuł 6

Klauzula niedoboru

Bez uszczerbku dla art. 7, w przypadku gdy Wspólnota musi zastosować środek przewidziany w art. 25 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 40 USIS, środek ten przyjmowany jest zgodnie z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu (EWG) nr 2603/69.

Artykuł 7

Sytuacje wyjątkowe i krytyczne

W przypadku wystąpienia wyjątkowej, krytycznej sytuacji w rozumieniu art. 24 ust. 5 lit. b) i art. 25 ust. 4 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 ust. 5 lit. b) i art. 40 ust. 4 USiS, Komisja może podjąć natychmiastowe środki przewidziane w art. 24 i 25 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 i 40 USiS.

W przypadku otrzymania wniosku w tej sprawie od państwa członkowskiego Komisja rozstrzyga go w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku.

Komisja powiadamia Radę o swojej decyzji.

Każde państwo członkowskie może przekazać decyzję Komisji do Rady w terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania zawiadomienia o danej decyzji.

W terminie dwóch miesięcy Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną, podjąć odmienną decyzję.

Artykuł 8

Klauzula ochronna dotycząca produktów rolnych i produktów rybactwa

1.   Bez uszczerbku dla procedur przewidzianych w art. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, jeżeli Komisja potrzebuje podjąć środki ochronne przewidziane w art. 24 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 USiS, dotyczące produktów rolnych i produktów rybactwa, Komisja – na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy – decyduje o niezbędnych środkach, w odpowiednich przypadkach po skorzystaniu z procedury przekazania przewidzianej w art. 24 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – art. 39 USiS.

Jeżeli Komisja otrzyma wniosek we tej sprawie od państwa członkowskiego, rozstrzyga ten wniosek:

a)	w terminie trzech dni roboczych od otrzymania wniosku, jeżeli procedura przekazania przewidziana w art. 24 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 USiS, nie ma zastosowania; lub

b)

w terminie trzech dni od zakończenia trzydziestodniowego okresu, o którym mowa w art. 24 ust. 5 lit. a) umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 ust. 5 lit. a) USiS, jeżeli procedura przekazania przewidziana w art. 24 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 USiS, ma zastosowanie.

Komisja powiadamia Radę o podjętych środkach.

2.   Każde państwo członkowskie może przekazać środki podjęte na mocy ust. 1 do rozpatrzenia przez Radę, w terminie trzech dni roboczych od dnia, w którym zostały one zgłoszone. Rada zbiera się bezzwłocznie. Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną, zmienić lub uchylić powyższe środki w terminie jednego miesiąca od daty przekazania ich Radzie.

Artykuł 9

Dumping i dotacje

W przypadku praktyki, która powoduje konieczność zastosowania przez Wspólnotę środków przewidzianych w art. 23 ust. 2 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 38 ust. 2 USiS, wprowadzane są środki antydumpingowe i wyrównawcze, zgodnie z przepisami ustanowionymi odpowiednio w rozporządzeniu (WE) nr 384/96 lub rozporządzeniu (WE) nr 2026/97.

Artykuł 10

Konkurencja

1.   W przypadku praktyki mogącej uzasadniać zastosowanie przez Wspólnotę środków przewidzianych w art. 36 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 71 USiS, Komisja, po zbadania sprawy, z własnej inicjatywy, lub na wniosek państwa członkowskiego, decyduje, czy praktyka ta jest zgodna z wymienioną umową.

W przypadku pomocy przyjmowane są środki przewidziane w art. 36 ust. 10 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 71 ust. 10 USiS, zgodnie z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 2026/97, a w innych przypadkach – zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 133 Traktatu.

2.   W przypadku praktyki mogącej spowodować zastosowanie przez Wspólnotę wobec Bośni i Hercegowiny środków na podstawie art. 36 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – na podstawie art. 71 USiS, Komisja, po zbadaniu sprawy, decyduje, czy dana praktyka jest zgodna z zasadami ustanowionymi w umowie przejściowej, a w późniejszym okresie – w USiS. W razie potrzeby Komisja podejmuje odpowiednie decyzje w oparciu o kryteria wynikające z zastosowania art. 81, 82 i 87 Traktatu.

Artykuł 11

Nadużycia finansowe lub brak współpracy administracyjnej

W przypadku ustalenia przez Komisję, na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie, lub z własnej inicjatywy, że doszło do wypełnienia warunków ustanowionych w art. 29 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 44 USiS, Komisja niezwłocznie:

a)	informuje Radę; oraz

b)	zawiadamia o swoich ustaleniach Komitet Przejściowy, a w późniejszym okresie – Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia, podając przy tym obiektywne informacje, oraz podejmuje konsultacje z Komitetem Przejściowym, a w późniejszym okresie – z Komitetem Stabilizacji i Stowarzyszenia.

Komisja publikuje wszystkie zawiadomienia na mocy art. 29 ust. 5 umowy przejściowej, a następnie art. 44 ust. 5 USiS, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Komisja może zdecydować, zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 12 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o czasowym zawieszeniu właściwych preferencji dotyczących produktów, zgodnie z art. 29 ust. 4 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 44 ust. 4 USiS.

Artykuł 12

Komitet

1.   Komisja wspierana jest przez Komitet Kodeksu Celnego powołany na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

2.   W przypadku odwołania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3.   W przypadku odwołania do niniejszego ustępu stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Artykuł 13

Zgłoszenie

Komisja, występując w imieniu Wspólnoty, odpowiada za zgłoszenia do Komitetu Przejściowego, a w późniejszym okresie – odpowiednio do Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia lub Komitetu Stowarzyszenia, wymagane zgodnie z umową przejściową lub USiS.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.