16.12.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 320/1 |
REZOLUCJA RADY
z dnia 21 listopada 2008 r.
w sprawie europejskiej strategii na rzecz wielojęzyczności
(2008/C 320/01)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
POWOŁUJĄC SIĘ NA:
1. |
rezolucję Rady z dnia 14 lutego 2002 r. w sprawie wspierania różnorodności językowej i nauki języków obcych (1); podkreślono w niej, że znajomość języków obcych jest jedną z podstawowych umiejętności, które powinien posiadać każdy obywatel, aby móc faktycznie uczestniczyć w europejskim społeczeństwie wiedzy, a zatem sprzyja ona zarówno integracji, jak i spójności społecznej; |
2. |
konkluzje Rady Europejskiej obradującej w Barcelonie w dniach 15 i 16 marca 2002 r., w których to konkluzjach wezwano do dalszych działań służących lepszemu opanowywaniu umiejętności podstawowych, w szczególności przez nauczanie wszystkich dzieci od najmłodszych lat dwóch języków obcych (2); |
3. |
decyzję nr 1983/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego (2008) (3); |
4. |
konkluzje Rady z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie europejskiego wskaźnika kompetencji językowych (4), w których to konkluzjach ponownie stwierdzono, że umiejętność posługiwania się językami obcymi nie tylko sprzyja wzajemnemu zrozumieniu między narodami, lecz także jest podstawowym warunkiem mobilności pracowników i przyczynia się do wzrostu konkurencyjności gospodarki Unii Europejskiej; |
5. |
konkluzje Rady z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie planu prac w dziedzinie kultury na lata 2008–2010 (5), w których to konkluzjach podkreślono kulturowy aspekt wielojęzyczności, a zwłaszcza jej rolę w dostępie do kultury i jej wpływ na kreatywność; |
6. |
konkluzje Rady z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie kompetencji międzykulturowych, w których to konkluzjach uznaje się rolę nauki języków i rolę przekładu w zdobywaniu kompetencji międzykulturowych; |
7. |
konkluzje Rady z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie wielojęzyczności, w których m.in. wezwano Komisję do opracowania do końca 2008 roku wniosków dotyczących kompleksowych ram działania na rzecz wielojęzyczności; |
PRZYJMUJĄC Z ZADOWOLENIEM:
— |
komunikat Komisji z dnia 18 września 2008 r. pt. „Wielojęzyczność: atut dla Europy i wspólne zobowiązanie” (6); |
PRZYJMUJĄC DO WIADOMOŚCI:
— |
zieloną księgę Komisji z dnia 3 lipca 2008 r. pt. „Migracja i mobilność: wyzwania i szanse dla wspólnotowych systemów edukacyjnych” (7); |
oraz uwzględniając prace przeprowadzone na spotkaniu poświęconym wielojęzyczności, które odbyło się w Paryżu dnia 26 września 2008 r.
UWAŻA, ŻE:
— |
różnorodność językowa i kulturowa jest nieodłączoną częścią europejskiej tożsamości, a zarazem wspólnym dziedzictwem, bogactwem i atutem Europy oraz wyzwaniem dla niej; |
— |
wielojęzyczność jest ważnym przekrojowym zagadnieniem, które dotyczy sfery społecznej, kulturalnej, gospodarczej, a zatem także oświatowej; |
— |
promowanie rzadszych języków europejskich w istotny sposób służy wielojęzyczności; |
— |
pozostaje jeszcze wiele do zrobienia, by promować naukę języków obcych i docenić kulturową wartość różnorodności językowej na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia, a równocześnie upowszechniać informacje o wielości języków europejskich i ich znaczeniu w świecie; |
— |
wielojęzyczność ma również szczególne znaczenie w promowaniu różnorodności kulturowej, m.in. w dziedzinie mediów i treści on-line, oraz w pogłębianiu dialogu międzykulturowego w obrębie samej Europy i dialogu z innym regionami świata; szczególną rolę odgrywa tu przekład, ponieważ tworzy pomosty między językami i kulturami oraz zapewnia szeroki dostęp do dzieł i myśli; |
— |
różnorodność językowa w Europie wnosi dodatkowy wkład w rozwój stosunków gospodarczych i kulturalnych między Unią Europejską a resztą świata; |
— |
wielojęzyczność przyczynia się do rozwoju kreatywności, gdyż otwiera dostęp do innych sposobów myślenia, interpretowania świata i przedstawiania wyobrażeń; |
ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, ABY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI I Z PEŁNYM POSZANOWANIEM ZASADY POMOCNICZOŚCI:
1. Promowały wielojęzyczność jako sposób pogłębiania spójności społecznej, zacieśniania dialogu międzykulturowego i umacniania struktur europejskich
a) |
propagowały w społeczeństwie — zwłaszcza wśród młodzieży w szkołach o profilu zarówno ogólnym, jak i zawodowym — wiedzę o korzyściach wynikających z różnorodności językowej i nauki języków; |
b) |
umożliwiały migrantom, zwłaszcza młodzieży, naukę języka państwa przyjmującego, gdyż od niej zależy skuteczna integracja i znalezienie pracy, a równocześnie okazywały szacunek ich językom rodzimym. |
2. Doskonaliły uczenie się języków przez całe życie
a) |
starały się zapewniać młodzieży — od najmłodszych lat, poprzez szkolnictwo ogólne aż do szkolnictwa zawodowego i wyższego — zróżnicowaną ofertę i wysoką jakość nauczania języków i wiedzy o kulturze, tak by młodzież ta mogła opanować przynajmniej dwa języki obce i dzięki temu łatwiej odnajdywała się w społeczeństwie opartym na wiedzy; |
b) |
czyniły wysiłki, by ułatwiać powszechne nabywanie i regularne uzupełnianie umiejętności językowych w ramach uczenia się formalnego, nieformalnego i pozaformalnego; |
c) |
starały się poszerzać wachlarz języków nauczanych na różnych poziomach edukacji — w tym proponować uznane, a mniej powszechnie używane języki — by uczniowie mogli dokonywać wyboru według takich kryteriów, jak osobiste zainteresowania lub uwarunkowania geograficzne; |
d) |
zachęcały do uczenia się i popularyzacji języków europejskich nowatorskimi środkami — takimi jak: cyfrowe technologie komunikacyjne i uczenie się na odległość — oraz metodami opartymi np. na wzajemnym rozumieniu się ludzi mówiącymi pokrewnymi językami; |
e) |
propagowały ocenianie zdobywanej wiedzy przy użyciu uznanych narzędzi, takich jak europejski system opisu kształcenia językowego Rady Europy oraz paszport językowy Europass, a w stosownych przypadkach europejski wskaźnik kompetencji językowych; |
f) |
szczególną uwagę poświęcały doskonaleniu zawodowemu nauczycieli języków i podwyższaniu kompetencji językowych wszystkich nauczycieli, aby promować nauczanie przedmiotów pozajęzykowych w językach obcych (zintegrowane kształcenie przedmiotowo-językowe — CLIL); |
g) |
ułatwiały wyjazdy i wymianę nauczycieli języków w Europie, tak by jak najwięcej spośród nich mogło spędzić pewien czas w kraju, w którym mówi się nauczanym przez nich językiem; |
h) |
korzystały z programu „Uczenie się przez całe życie” i odnośnych programów krajowych, by dać wszystkim grupom docelowym — zwłaszcza szkolącej się młodzieży oraz nauczycielom — szansę wyjazdu, który może pomóc im w doskonaleniu kompetencji językowych, oraz z inicjatyw, takich jak Europejski Znak Innowacyjności w Zakresie Nauczania Języków Obcych, służących opracowywaniu materiałów do nauki języków. |
3. Bardziej propagowały wielojęzyczność jako czynnik sprzyjający konkurencyjności gospodarki europejskiej oraz zwiększający mobilność obywateli i ich szanse na znalezienie pracy
a) |
wspierały nauczanie i uczenie się wielu różnorodnych języków, tak by pomóc przedsiębiorstwom, a szczególnie MŚP, zyskać większy dostęp do rynków całego świata — zwłaszcza do rynków wschodzących; |
b) |
zachęcały do większego uwzględniania umiejętności językowych w rozwoju kariery pracowników, zwłaszcza w małych i średnich przedsiębiorstwach; |
c) |
w stosownych przypadkach korzystały z europejskich funduszy strukturalnych, by zapewnić specjalistyczne kursy językowe w ramach doskonalenia zawodowego i kształcenia dorosłych; |
d) |
doceniły i zaczęły wykorzystywać kompetencje językowe obywateli napływowych jako sposób pogłębiania dialogu międzykulturowego oraz zwiększania konkurencyjności gospodarczej. |
4. Propagowały różnorodność językową i dialog międzykulturowy przez większe wspieranie przekładu, tak by ułatwiać obieg dzieł oraz upowszechnianie myśli i wiedzy w Europie i na świecie
A. |
w ramach istniejących polityk i programów:
|
B. |
zapoczątkowały dyskusję o tym, czy celowy, a na dłuższą metę czy wykonalny jest specjalny program wspierania przekładu, będący na miarę odnośnych wyzwań kulturowych, technologicznych i zawodowych. |
5. Promowały języki Unii Europejskiej w świecie
a) |
zacieśniały współpracę między państwami członkowskimi oraz między ich instytucjami kulturalnymi lub innymi placówkami reprezentującymi je w krajach trzecich oraz propagowały partnerstwa językowe i dialog międzykulturowy z krajami trzecimi; |
b) |
jak najlepiej wykorzystywały potencjał języków europejskich dla rozwoju dialogu gospodarczego i kulturalnego z resztą świata oraz dla zwiększania roli UE na arenie międzynarodowej; |
c) |
pogłębiały współpracę zarówno z organizacjami krajowymi, jak i międzynarodowymi — zwłaszcza z Radą Europy i UNESCO — aktywnymi w dziedzinie nauczania języków oraz różnorodności językowej i kulturowej. |
ZWRACA SIĘ DO KOMISJI, BY:
1. |
wspierała państwa członkowskie w dążeniu do celów określonych w niniejszej rezolucji i by w tym celu wykorzystywała wszystkie możliwości, jakie daje europejska współpraca w dziedzinie edukacji, kultury i innych odnośnych dziedzinach; |
2. |
w kontekście nowych ram kompleksowego działania na rzecz wielojęzyczności oraz w zakresie swoich kompetencji przyjęła środki mające na celu należyte uwzględnienie językowych potrzeb obywateli i instytucji oraz położyła przy tym szczególny nacisk na:
|
3. |
do połowy 2011 roku sporządziła we współpracy z państwami członkowskimi sprawozdanie na temat realizacji niniejszej rezolucji i podkreśliła w nim szczególnie przykłady dobrych rozwiązań; |
4. |
okresowo weryfikowała sytuację pod względem umiejętności językowych w Europie, opierając się zwłaszcza na wszelkich badaniach prowadzonych w państwach członkowskich, na europejskim systemie opisu kształcenia językowego, a w stosownych przypadkach, na europejskim wskaźniku kompetencji językowych. |
(2) Dok. SN 100/02, pkt 44, s. 19.
(3) Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s. 44.
(4) Dz.U. C 172 z 25.7.2006, s. 1.
(6) Dok. 13253/08 + ADD 1 + ADD 2 + ADD 3.
(7) Dok. 11631/08 + ADD 1 (COM (2008) 423 wersja ostateczna).