1.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 57/18

(1)

Pismem z dnia 27 listopada 2001 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 3 grudnia 2001 r., władze Włoch powiadomiły Komisję o szczególnych przepisach przyjętych w odniesieniu do sektora transportu zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu WE na mocy uchwały nr 6 podjętej przez autonomiczną prowincję Trento w dniu 13 grudnia 1999 r. (zwanej dalej uchwałą Rady Prowincji nr 6/99). Powiadomienie zostało zarejestrowane w Sekretariacie Generalnym Komisji Europejskiej pod numerem N 833/01.

(2)

Ponieważ powiadomienie było niekompletne, Komisja, w piśmie D(02) 1665 z dnia 1 lutego 2002 r., zażądała dodatkowych informacji. Odpowiedź przesłano pismem z dnia 5 kwietnia 2002 r. W dniu 11 marca 2002 r. odbyło się spotkanie pomiędzy przedstawicielami Komisji i autonomicznej prowincji Trento. W dniu 12 kwietnia 2002 r. Komisja przekazała władzom włoskim pismo z prośbą o dalsze informacje. Odpowiedź na zawartą tam prośbę otrzymano w piśmie z dnia 17 maja 2002 r., zarejestrowanym w dniu 28 maja 2002 r. pod nr SG A/5459. W dniu 30 maja 2002 r. odbyło się drugie spotkanie pomiędzy przedstawicielami Komisji i autonomicznej prowincji Trento.

(3)

W dniu 24 lipca 2002 r. Komisja przyjęła pozytywną decyzję (2) w odniesieniu do większości środków objętych uchwałą Rady Prowincji nr 6/99 „Szczególne przepisy dla sektora transportu” (3), mających stanowić zachętę do wykorzystywania w obrocie towarowym alternatywnych sposobów transportu zamiast transportu samochodowego. Jednak w sprawie jednego ze środków objętych programem wszczęto postępowanie wyjaśniające, a mianowicie w sprawie pomocy inwestycyjnej przeznaczonej na zakup wagonów kolejowych oraz nowego lub wyremontowanego taboru, zarejestrowanej pod numerem C 52/02.

(4)

Decyzja Komisji w sprawie wszczęcia postępowania z dniem 24 lipca 2002 r. została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4). Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag.

(5)

Włochy przedstawiły Komisji swoje uwagi w piśmie z dnia 4 września 2002 r. Komisja nie otrzymała żadnych uwag od zainteresowanych stron.

(6)

Nowy program pomocy, który miał na celu promocję transportu kombinowanego na terenie autonomicznej prowincji Trento, został podany do publicznej wiadomości przez władze Włoch w dniu 7 lutego 2003 r. pod tytułem „Program pomocy na rzecz wspierania transportu kombinowanego”. Przedmiotowy program pomocy został zarejestrowany pod numerem N 64/03 i zatwierdzony decyzją Komisji z dnia 1 października 2003 r. (5).

(7)

Dalsze wyjaśnienia zostały przesłane przez autonomiczną prowincję Trento w dniu 8 kwietnia 2005 r. oraz przez Stałe Przedstawicielstwo Włoch przy Unii Europejskiej pismem zarejestrowanym w dniu 13 czerwca 2005 r.

(8)

Środek pomocy, wobec którego wszczęto postępowanie wyjaśniające dotyczył pomocy inwestycyjnej przeznaczonej na zakup wagonów kolejowych oraz nowego lub wyremontowanego taboru, nie wysunięto natomiast żadnych zastrzeżeń do pozostałych środków objętych ogólnym programem, mających stanowić zachętę do wykorzystywania w obrocie towarowym zamiast transportu samochodowego alternatywnych sposobów transportu.

(9)

Celem ogólnego programu jest zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko, wywieranego przez transport drogowy, poprzez wspieranie zakupu środków transportu wyposażonych w rozwiązania technologiczne, które ograniczają zanieczyszczenie środowiska i które przewyższają wymagane normy ekologiczne. W ramach programu udzielana jest pomoc małym i średnim przedsiębiorstwom oraz konsorcjom działającym w sektorze transportu drogowego na rzecz stron trzecich, które wykonują czynności związane z transportem kombinowanym lub czynności związane z transportem kolejowym lub lądowym, a jednocześnie w jakikolwiek sposób powiązane z kombinowanym transportem kolejowym lub przewozem towarów czy pasażerów.

(10)

Środek, wobec którego wszczęto postępowanie wyjaśniające, przewidywał udzielanie pomocy małym i średnim przedsiębiorstwom działającym na terenie autonomicznej prowincji Trento w wysokości do 25 % wartości zakupu wagonów kolejowych i nowego lub wyremontowanego taboru (art. 3 ust. 2 lit. e) uchwały Rady Prowincji nr 6/99).

(11)

Decyzja Komisji w sprawie wszczęcia postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 Traktatu oraz zwrócenia się z prośbą o wyjaśnienia do władz włoskich była wynikiem wstępnej analizy notyfikowanego programu.

(12)

Wyrażono w szczególności zastrzeżenia w odniesieniu do zgodności przedmiotowego środka z art. 4 ust. 2 i 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (6), które pozwala na udzielenie małym i średnim przedsiębiorstwom pomocy inwestycyjnej z przeznaczeniem na zakup wagonów kolejowych w wysokości do 15 % w przypadku małych i 7,5 % w przypadku średnich przedsiębiorstw.

(13)

Komisja miała wątpliwości na ile zgłoszona intensywność pomocy (w wysokości 25 %) jest zgodna z maksymalną intensywnością pomocy określoną na mocy art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 70/2001. Niezgodność z pułapami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 70/2001 była jedynym powodem, dla którego wszczęto postępowanie wyjaśniające.

(14)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag od zainteresowanych stron.

(15)

Pismem z dnia 4 września 2004 r. władze Włoch, za pośrednictwem swego Stałego Przedstawicielstwa, poinformowały o swoim zamiarze udzielenia pomocy dla małych przedsiębiorstw w wysokości do 15 % oraz dla średnich przedsiębiorstw w wysokości do 7,5 % kosztów przeznaczonych na zakup wagonów kolejowych oraz nowego lub wyremontowanego taboru.

(16)

Władze Włoch zamierzały skumulować tę kwotę pomocy ze sfinansowaniem 25 % kosztów poniesionych na leasing, amortyzację lub wynajem specjalnych obniżonych wagonów kolejowych mających służyć w transporcie kombinowanym z udziałem kierowcy przez maksymalny okres 3 lat.

(17)

Przedsiębiorstwa korzystające z pomocy byłyby w dalszym ciągu odpowiedzialne za część wydatków niepokrywaną ze środków pomocy publicznej. Prowincja Trento zwróciłaby się do beneficjentów z prośbą o zadbanie o to, by opłaty przez nie pobierane zostały podane do publicznej wiadomości oraz aby nie były w żaden sposób dyskryminujące, tzn., aby były jednakowe dla wszystkich użytkowników na wszystkich odcinkach trasy.

(18)

Właściwe organy stwierdziły, że z uwagi na brak odpowiednich struktur dla transportu intermodalnego, prowincja Trento ma zamiar sfinansować wszelkie inicjatywy przedsiębiorstw mające na celu zapewnienie obniżonych wagonów kolejowych rozpatrując wnioski w kolejności chronologicznej, aż do wyczerpania funduszy przeznaczonych na ten cel. Na wypadek gdyby fundusze okazały się niewystarczające, prowincja zastrzegła sobie jednak prawo do ogłoszenia publicznego przetargu na pomoc, w którym pierwszeństwo zostanie przyznane tym działaniom, które będą wiązały się z najwyższą dzienną częstotliwością przeładunków w ramach transportu kombinowanego na wagony opuszczające punkty przeładunkowe znajdujące się na terenie prowincji Trento.

(19)

Należy jednak zwrócić uwagę, że ten ostatni środek nie był uwzględniony we wstępnym powiadomieniu. Ponadto, w dniu 8 kwietnia 2005 r. autonomiczna prowincja Trento potwierdziła, że środek ten nie został nigdy wykorzystany i że nie zamierzano go wykorzystywać w przyszłości.

(20)

Zgodnie z art. 87 ust. 1 Traktatu WE, wszelka pomoc przyznawana przez państwo członkowskie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji, jest niezgodna ze wspólnym rynkiem w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi, chyba że Traktat stanowi inaczej.

(21)

W ramach proponowanego środka wybrani beneficjenci (małe i średnie przedsiębiorstwa działające na terenie autonomicznej prowincji Trento) otrzymywałyby od państwa dopłaty do kosztów inwestycyjnych związanych z zakupem wagonów kolejowych oraz taboru, podczas gdy inne przedsiębiorstwa krajowe lub z innych państw członkowskich, działające w tym samym sektorze, nie otrzymywałyby takich dopłat. Środek wzmacnia zatem konkurencyjność beneficjentów w stosunku do podmiotów działających na rynku wewnątrzwspólnotowym.

(22)

W świetle powyższego, Komisja uznaje, że zgłoszony środek pomocy stanowi pomoc w znaczeniu art. 87 ust. 1 i w związku z tym jest zasadniczo zabroniony.

(23)

Po wszczęciu postępowania wyjaśniającego władze Włoch wyraziły zgodę na zmniejszenie planowanej intensywności pomocy z wysokości 25 % kwot przeznaczonych na zakup wagonów kolejowych i nowego lub wyremontowanego taboru do wysokości 15 % w przypadku małych przedsiębiorstw i 7,5 % w przypadku średnich przedsiębiorstw. Środek pomocy odnosi się wyłącznie do pomocy udzielanej małym i średnim przedsiębiorstwom.

(24)

Z tego względu środek pomocy można uznać za zgodny z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 70/2001.

(25)

W świetle powyższych ustaleń Komisja oświadcza zatem, że przedmiotowy środek pomocy jest zgodny z Traktatem WE.