14.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 153/26

(1)

Na mocy dyrektywy 2003/99/WE państwa członkowskie zapewniają, że monitorowanie dostarcza porównywalnych danych na temat występowania oporności odzwierzęcych czynników chorobotwórczych na środki przeciwdrobnoustrojowe oraz, w zakresie w jakim stanowią one zagrożenie dla zdrowia publicznego, innych czynników.

(2)

Podczas warsztatów FAO/OIE/WHO z 2003 r. poświęconych ocenie naukowej stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych nie u ludzi oraz oporności przeciwdrobnoustrojowej stwierdzono, że istnieją niezbite dowody na negatywne konsekwencje dla zdrowia ludzkiego wynikające z opornych organizmów powstałych na wskutek stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych nie u ludzi: nasilone występowanie infekcji, zwiększona liczba niepowodzeń w przeprowadzanym leczeniu (w niektórych przypadkach – zgon) oraz większy stopień ciężkości objawów klinicznych, jak to zostało udowodnione np. w przypadku infekcji ludzi salmonellą oporną na fluorochinolon. Zostało udowodnione, że ilość i sposób stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych nie u ludzi ma wpływ na występowanie opornych bakterii u zwierząt oraz w żywności, a w związku z tym na narażenie ludzi na takie oporne bakterie (wspólne warsztaty eksperckie FAO/OIE/WHO, 2003 r.). Jednak należy zauważyć, że najwięcej problemów w medycynie związanych z opornością jest spowodowanych stosowaniem przez ludzi oraz przedawkowywaniem środków przeciwdrobnoustrojowych w celu terapii i profilaktyki (Parlament Europejski, październik 2006 r.).

(3)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) podaje we „Wspólnotowym sprawozdaniu zbiorczym w sprawie tendencji w chorobach odzwierzęcych i ich źródeł, odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe oraz ognisk chorobowych przenoszonych przez żywność w Unii Europejskiej w 2005 r. (2)”, że względnie duża proporcja izolatów Campylobacter oraz Salmonella pochodzących od zwierząt i z żywności była oporna na środki przeciwdrobnoustrojowe, powszechnie stosowane w leczeniu chorób u ludzi. Infekcje przenoszone przez żywność, spowodowane tego typu opornymi bakteriami, stwarzają szczególne ryzyko dla ludzi z powodu możliwości niepowodzenia leczenia.

(4)

Panel naukowy ds. zagrożeń biologicznych oraz panel naukowy ds. zdrowia i dobrostanu zwierząt EFSA przyjął opinię na temat „Przeglądu wspólnotowego sprawozdania zbiorczego w sprawie tendencji w chorobach odzwierzęcych, odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w Unii Europejskiej w 2004 r. (3)” podczas posiedzeń w dniach 7 i 8 września 2006 r. W odniesieniu do testów na oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe w opinii zwrócono uwagę na to, jak ważne jest dostarczanie szczegółowych informacji o Salmonella serowar dla każdego izolatu oraz zharmonizowanie punktów krytycznych stosowanych w ocenie oporności i sprawozdawczości.

(5)

Dnia 20 lutego 2007 r. grupa zadaniowa EFSA ds. zbierania danych na temat chorób odzwierzęcych przyjęła „Sprawozdanie wraz z propozycją zharmonizowanego systemu monitorowania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w odniesieniu do Salmonella u ptactwa domowego (Gallus gallus), indyków i świń oraz Campylobacter jejuni i C. coli w odniesieniu do brojlerów” (4). Sprawozdanie zawiera zalecenia w sprawie zharmonizowanego systemu monitorowania oraz zharmonizowanej metodologii w odniesieniu do badania podatności.

(6)

W świetle rosnącego zagrożenia dla zdrowia publicznego wynikającego z oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe oraz dowodów na to, że stosowane antybiotyków ma wpływ na takie zagrożenie, należy zbierać we wszystkich państwach członkowskich porównywalne informacje na temat występowania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w odzwierzęcych czynnikach chorobotwórczych w drodze wdrożenia art. 7 dyrektywy 2003/99/WE. Wdrożenie to powinno przebiegać w oparciu o propozycję grupy zadaniowej EFSA oraz nie powinno stanowić uszczerbku dla przyszłych zasad wdrożenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,