ZAŁĄCZNIK

Wytyczne dotyczące jednolitych zintegrowanych wieloletnich krajowych planów kontroli określonych w art. 41 rozporządzenia (WE) nr 882/2004

Spis treści

1.	Cel wytycznych

2.	Określenia

3.	Wskazówki dotyczące wymogów prawnych odnoszących się do krajowych planów kontroli

3.1.	Krajowe plany kontroli

3.2.	Ogólne wymogi dotyczące krajowych planów kontroli

3.3.	Strategiczne cele krajowych planów kontroli

3.4.	Ustalanie kategorii ryzyka

3.5.	Wyznaczenie właściwych organów

3.6.	Ogólna organizacja i zarządzanie

3.7.	Systemy kontroli i koordynacja działań

3.8.	Przekazanie zadań organom kontrolnym

3.9.	Spełnienie kryteriów operacyjnych

3.10.

Szkolenie pracowników przeprowadzających kontrole urzędowe

3.11.

Udokumentowane procedury

3.12.

Operacyjne plany awaryjne

3.13.

Organizacja współpracy i wzajemnej pomocy

3.14.

Dostosowanie krajowych planów kontroli

4.	Wskazówki dotyczące formatu jednolitych zintegrowanych wieloletnich krajowych planów kontroli

4.1.

Tytuł

4.2.	Punkt kontaktowy w państwie członkowskim

4.3.	Treść planu

4.3.1.

Ogólne krajowe cele strategiczne

4.3.2.

Wyznaczenie właściwych organów, krajowych referencyjnych laboratoriów i delegowanych organów kontrolnych

4.3.3.

Organizacja kontroli urzędowych i zarządzanie nimi przez właściwe organy

4.3.4.

Plany awaryjne i wzajemna pomoc

4.3.5.

Ustalenie dotyczące audytu właściwych organów

4.3.6.

Środki mające na celu zapewnienie spełnienia kryteriów operacyjnych rozporządzenia (WE) nr 882/2004

4.3.7.

Przegląd i dostosowanie krajowych planów kontroli

5.	Wskazówki dotyczące zakresu jednolitych zintegrowanych wieloletnich krajowych planów kontroli

1.   CEL WYTYCZNYCH

Niniejsze wytyczne mają służyć jako pomoc państwom członkowskim w sporządzeniu jednolitego zintegrowanego wieloletniego krajowego planu kontroli przewidzianego w art. 41 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 („krajowego planu kontroli”). Dostarczają one wskazówek na temat wymogów dotyczących krajowych planów kontroli przedstawionych w art. 42 ust. 2 tego rozporządzenia.

2.   OKREŚLENIA

2.1.   Do celów niniejszych wytycznych stosują się określenia ustanowione w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, art. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 oraz innym właściwym wspólnotowym ustawodawstwie.

W szczególności, należy zwrócić uwagę na następujące określenia ustanowione w tychże rozporządzeniach:

a)

„prawo żywnościowe” oznacza przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne regulujące sprawy żywności w ogólności, a ich bezpieczeństwo w szczególności, zarówno na poziomie Wspólnoty, jak i na poziomie krajowym; definicja ta obejmuje każdy etap produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności oraz paszy produkowanej dla zwierząt hodowlanych lub używanej do żywienia zwierząt hodowlanych (art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002);

b)

„prawo paszowe” oznacza przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne regulujące sprawy paszy w ogólności, a ich bezpieczeństwo w szczególności, zarówno na poziomie Wspólnoty, jak i na poziomie krajowym; definicja ta obejmuje wszystkie etapy produkcji, przetwarzania i dystrybucji paszy oraz używanie paszy. (Artykuł 2 pkt 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 882/2004);

c)	„kontrola urzędowa” oznacza każdą formę kontroli, jaką właściwy organ Wspólnoty wykonuje w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt. (Artykuł 2 pkt 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 882/2004);

d)

„właściwy organ” oznacza centralny organ w danym państwie członkowskim odpowiedzialny za organizację kontroli urzędowych lub wszelki inny organ, któremu przyznano takie uprawnienia; określenie to obejmuje również, w stosownych przypadkach, odpowiedni organ państwa trzeciego. (Artykuł 2 pkt 4 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 882/2004). W odniesieniu do zdrowia roślin „właściwy organ” obejmuje również „jeden organ”, o którym mowa w art. 1 ust. 4 dyrektywy 2000/29/WE, oraz „urzędowe organy odpowiedzialne”, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. g) tejże dyrektywy. W odniesieniu do produkcji ekologicznej produktów rolnych objętej rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2092/91 (1)„właściwy organ” obejmuje „organ” wyznaczony do odbioru powiadomień przewidzianych w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 oraz organ wyznaczony do zatwierdzania i nadzoru prywatnych podmiotów, jak przewidziano w art. 9 ust. 4 tego rozporządzenia;

e)

„organ kontrolny” oznacza niezależną stronę trzecią, której właściwy organ przekazał pewne zadania kontrolne (art. 2 pkt 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 882/2004). W odniesieniu do zdrowia roślin „organ kontrolny” obejmuje „osoby prawne” z przekazanymi zadaniami, jak określono w art. 2 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2000/29/WE. W odniesieniu do produkcji ekologicznej produktów rolnych objętej rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2092/91 „organ kontrolny” obejmuje „zatwierdzone podmioty prywatne”, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91;

f)	„plan kontroli” oznacza ustanowiony przez właściwy organ opis zawierający ogólne informacje na temat struktury i organizacji jego systemu kontroli urzędowej (art. 2 pkt 20 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 882/2004);

g)	„ryzyko” oznacza funkcję prawdopodobieństwa zaistnienia negatywnego skutku dla zdrowia oraz dotkliwość takiego skutku w następstwie zagrożenia (art. 3 pkt 9 rozporządzenia (WE) nr 178/2002); W odniesieniu do zdrowia roślin „ryzyko” należy interpretować zgodnie z dyrektywą 2000/29/WE.

2.2.   Oprócz określeń wymienionych w pkt 2.1., do celów niniejszych wytycznych stosują się następujące określenia:

a)

„koordynacja” oznacza wszelkie działanie(a) podejmowane w celu zapewnienia, że właściwe organy będą planować i wykonywać swoje urzędowe kontrole w sposób spójny i jednolity, aby skutecznie przyczynić się do realizacji wspólnego celu, jakim jest osiągnięcie skutecznego wykonania krajowego planu kontroli oraz prawa wspólnotowego;

b)

„łańcuch produkcji” oznacza pełny łańcuch produkcji zawierający w sobie wszystkie „etapy produkcji, przetwarzania i dystrybucji” określone w art. 3 pkt 16 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, w tym, w stosownym przypadku, wszystkie etapy łańcucha nieżywnościowego związanego z produkcją zwierzęcą i roślinną;

c)	„etap produkcji” oznacza dowolny etap w łańcuchu produkcji w odniesieniu do danego towaru, w tym importu, od pierwotnej produkcji, włącznie, do przetwarzania, wytwarzania, magazynowania, transportu, dystrybucji, sprzedaży lub dostawy do końcowego konsumenta, włącznie;

d)	„sektor” oznacza pełny łańcuch produkcji w odniesieniu do określonego towaru lub grupy towarów, który może obejmować działania co najmniej jednego właściwego organu.

3.   WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE WYMOGÓW PRAWNYCH ODNOŚNIE DO JEDNOLITYCH ZINTEGROWANYCH KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

Uwaga dotycząca odniesień do ustawodawstwa wspólnotowego

W niniejszych wytycznych odniesienie do aktu wspólnotowego oznacza, o ile nie wskazano przeciwnego zamiaru, odniesienie do tego aktu w wersji ostatnio zmienionej.

3.1.   KRAJOWE PLANY KONTROLI

3.1.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 41 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi:

3.1.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

3.1.2.1.   Zakres krajowych planów kontroli

Krajowe plany kontroli powinny obejmować cały ustawodawczy zakres rozporządzenia (WE) nr 882/2004, w tym zdrowie roślin, na tyle, na ile jest to przewidziane w art. 27a dyrektywy 2000/29/WE. Należy zwrócić uwagę, że w odniesieniu do prawa paszowego i żywnościowego oraz ustawodawstwa dotyczącego zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt wymagane jest, aby krajowe plany kontroli obejmowały wszystkie kontrole urzędowe odnoszące się do całego właściwego ustawodawstwa wspólnotowego, a nie tylko te, które odnoszą się do higieny i bezpieczeństwa paszy i żywności.

Dlatego, w odniesieniu do kontroli urzędowych dotyczących paszy i żywności, krajowe plany kontroli powinny obejmować całe prawo paszowe i żywnościowe, w tym, na przykład, higienę paszy i żywności, materiały stykające się z żywnością, genetycznie modyfikowane organizmy (GMO), poddawanie napromieniowaniu (2), wymogi prawa paszowego i żywnościowego dotyczące jakości i składu, etykietowanie, aspekty żywieniowe, rolnictwo ekologiczne, produkty rolne i środki spożywcze będące gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (3) oraz ochronę oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (4). W odniesieniu do zdrowia zwierząt powinny być również ujęte wszelkie choroby i zagadnienia regulowane przez prawo wspólnotowe.

Krajowe plany kontroli powinny obejmować wszystkie właściwe towary: żywność, paszę oraz towary nieżywnościowe pochodzenia zarówno zwierzęcego, jak i roślinnego, w tym zwierzęce produkty uboczne, oraz wszystkie etapy produkcji (w tym, w stosownym przypadku, import, pierwotną produkcję, przetwarzanie, wytwarzanie, aż do magazynowania, transportu, dystrybucji i sprzedaży lub dostawy do końcowego konsumenta, włącznie). W odniesieniu do zdrowia roślin wszystkie kontrole wymagane na podstawie dyrektywy 2000/29/WE powinny być ujęte w krajowych planach kontroli.

Patrz sekcja 5 w celu dalszego wyjaśnienia w sprawie zakresu krajowych planów kontroli.

3.1.2.2.   Zastosowanie do zdrowia roślin

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że art. 41–46 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 mają stosować się do zdrowia roślin. Jednakże informacje wymagane na mocy art. 42 ust. 2 lit. f)–k) tego rozporządzenia odwołują się do przepisów rozporządzenia, które nie stosują się do zdrowia roślin.

Należy również zwrócić uwagę, że jak przewidziano w art. 42 ust. 2 lit. f), h), i) oraz k) rozporządzenia (WE) nr 882/2004, dyrektywa 2000/29/WE ma odpowiadające im lub równorzędne przepisy w odniesieniu do zdrowia roślin. Odwołać się do:

—	art. 42 ust. 2 lit. f) – przekazanie zadań organom kontrolnym, dla którego wskazówki przedstawiono w sekcji 3.8. niniejszych wytycznych;

—	art. 42 ust. 2 lit. h) – szkolenie pracowników prowadzących kontrole urzędowe, dla którego wskazówki przedstawiono w sekcji 3.10. niniejszych wytycznych;

—	art. 42 ust. 2 lit. i) – udokumentowane procedury, dla których wskazówki przedstawiono w sekcji 3.11. niniejszych wytycznych;

—	art. 42 ust. 2 lit. k) – organizacja współpracy i wzajemnej pomocy, dla której wskazówki przedstawiono w sekcji 3.13. niniejszych wytycznych.

Informacje dotyczące ustaleń mających na celu spełnienie tych wymogów w odniesieniu do dyrektywy 2000/29 powinny być ujęte w krajowych planach kontroli.

Te wytyczne dotyczące wymogów art. 42 ust. 2 lit. c), d) i e) zawierają pewne dodatkowe odnośniki do przepisów rozporządzenia (WE) nr 882/2004, które nie stosują się do zdrowia roślin. Gdy uwzględnia się te wymogi, nie jest konieczne stosowanie tamtych aspektów tych wytycznych do zdrowia roślin. Na przykład wytyczne w sekcji 3.6. odnoszą się do audytów właściwych organów wymaganych przez art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, które nie stosują się do zdrowia roślin. Jednakże jeżeli państwa członkowskie przeprowadzają takie audyty lub stosują inne przepisy wytycznych w stosunku do kontroli urzędowych w odniesieniu do zdrowia roślin, mogą one podawać te informacje w swoim opisie swojego systemu kontroli dotyczącego zdrowia roślin na zasadzie dobrowolnej.

3.1.2.3.   Jednolite zintegrowane wieloletnie krajowe plany kontroli

Artykuł 41 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi, że każde państwo członkowskie ma sporządzić jednolity zintegrowany wieloletni krajowy plan kontroli. Te krajowe plany kontroli stosują się do kontroli urzędowych przeprowadzanych przez wszystkie właściwe organy na wszystkich poziomach (centralnym, regionalnym i lokalnym) stosownie do krajowych przepisów regulujących dotyczących kontroli urzędowych.

W przypadku państw członkowskich ze zdecentralizowanymi administracjami krajowy plan kontroli powinien opisywać, w jaki sposób zapewniona jest koordynacja między różnymi administracjami, tak aby osiągnąć jednolity zintegrowany krajowy plan kontroli.

Proste sporządzenie indywidualnych planów właściwych organów lub planów sektorowych, które nie uwzględnia integracji i koordynacji kontroli urzędowych wewnątrz i między właściwymi organami lub sektorami, w odniesieniu do powiązanych kontroli urzędowych, nie spełnia wymogu dotyczącego jednolitego zintegrowanego wieloletniego krajowego planu kontroli.

Właściwe organy powinny opracować odpowiednie systemy dla zintegrowanego planowania, rozwoju i koordynacji działań dotyczących krajowych planów kontroli. Proces ten powinien obejmować wprowadzenie przepisów regulujących dla przekazywania jednolitego krajowego planu kontroli do Komisji oraz ustalenie jednego punktu kontaktowego w państwie członkowskim dla komunikacji dotyczących krajowego planu kontroli.

Sporządzając jednolity krajowy plan kontroli, państwa członkowskie powinny zapewnić, że podczas jego wykonywania dowody zgodności zostaną zebrane, zachowane i udostępnione każdemu organowi zajmującemu się przeprowadzaniem audytów oraz, na żądanie, Komisji, w celu sprawdzenia skuteczności jego wykonania. Dowody takie powinny obejmować spisane procedury, dokumentacje i zapisy kontroli urzędowych.

3.1.2.4.   Okresowość (długość cyklu planowania)

Okres ważności/czas trwania krajowego planu kontroli jest sprawą pozostającą do rozstrzygnięcia przez państwo członkowskie i może być ustalony tak, aby odpowiadał innym krajowym działaniom związanym z planowaniem, takim jak cykl budżetowy. Powody wybrania określonego czasu trwania powinny być skrótowo podane w krajowym planie kontroli.

Aby krajowy plan kontroli był wieloletni, proponuje się, ażeby obejmował on minimalny okres trzech lat. Mając na uwadze trudność planowania z góry w ewoluującym środowisku, proponuje się, aby okres pojedynczego cyklu planowania nie przekraczał pięciu lat.

Niepewności i ograniczenia dyktują poziom szczegółowości kontroli urzędowych, które mogą być określone w każdym roku planu. W szczególności może zaistnieć konieczność tymczasowego ustalenia celów/zadań operacyjnych dla kontroli urzędowych na późniejsze lata krajowego planu kontroli i bieżącej ich aktualizacji w połączeniu ze sporządzeniem rocznego sprawozdania wymaganego na podstawie art. 44 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004. W tym względzie należy odwołać się do przepisów dotyczących dostosowania lub zmiany krajowego planu kontroli, jak przewidziano w art. 42 ust. 3 tego rozporządzenia.

3.2.   OGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

3.2.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.2.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Wymagane jest, aby krajowe plany kontroli zawierały ogólne informacje o strukturze i organizacji systemów kontroli urzędowych w państwach członkowskich, obejmujące wszystkie sektory i wszystkie etapy łańcucha produkcji paszy i żywności, zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt oraz, zgodnie z art. 27a dyrektywy 2000/29/WE, zdrowia roślin. Choć krajowe plany kontroli mają charakter ogólny, wymagane jest, aby zawierały informacje na temat szczegółowych zagadnień przewidzianych w art. 42 ust. 2 lit. a)–k) rozporządzenia (WE) nr 882/2004. Wskazówki dotyczące tych szczegółowych zagadnień zamieszczono w sekcjach 3.3.–3.13. niniejszych wytycznych. Ponadto sekcja 3.14. tych wytycznych zawiera wskazówki dotyczące dostosowań krajowych planów kontroli.

Szczegółowe plany kontroli, przewidziane na podstawie innego właściwego ustawodawstwa wspólnotowego, nie są zastępowane przez krajowe plany kontroli. Jednakże krajowe plany kontroli powinny włączać planowanie i wykonanie takich szczegółowych planów kontroli w ogólne krajowe plany kontroli. Ogólny opis struktury i organizacji systemu kontroli urzędowych dla każdej spośród określonych dziedzin powinien być ujęty w krajowych planach kontroli; opis ten może zawierać odsyłacze do szczegółowych planów kontroli.

3.3.   STRATEGICZNE CELE KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

3.3.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.3.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Biorąc pod uwagę, że głównym celem rozporządzenia (WE) nr 882/2004 jest zapewnienie skutecznego stosowania prawa paszowego i żywnościowego oraz reguł dotyczących zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt i zdrowia roślin, zgodnie z art. 27a dyrektywy 2000/29/WE, oraz ogólne zobowiązanie państw członkowskich do stosowania prawa wspólnotowego, państwa członkowskie powinny opracować odpowiednie cele i strategie dla osiągnięcia tego celu. Te cele i strategie powinny tworzyć podstawę i być zwięźle określone w jednolitym zintegrowanym wieloletnim krajowym planie kontroli.

Strategia przyjęta przez państwo członkowskie może wiązać się ze skoncentrowaniem lub ustaleniem priorytetów kontroli urzędowych albo przydzieleniem środków na pewne działania lub na pewnych etapach łańcucha produkcji. Tam, gdzie ma to miejsce, taką koncentrację lub priorytety oraz ich powody należy podać w krajowym planie kontroli.

3.4.   USTALANIE KATEGORII RYZYKA

3.4.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.4.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Biorąc pod uwagę, że w odniesieniu do prawa paszowego i żywnościowego oraz zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 wymaga, aby kontrole urzędowe były przeprowadzane na podstawie ryzyka z odpowiednią częstotliwością, krajowe plany kontroli powinny podawać kategorie ryzyka, jeśli takie są, przydzielone do różnorodnych działań podlegających kontrolom urzędowym.

Należy zwrócić uwagę, że art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 nie stosuje się do zdrowia roślin. Jednak w przypadku gdy państwa członkowskie przydzielają pewne kategorie ryzyka dla przeprowadzania kontroli urzędowych na podstawie dyrektywy 2000/29/WE, w krajowych planach kontroli należy podać opis kategorii ryzyka zastosowanych do tych celów.

W krajowym planie kontroli można zamieścić krótki opis procesu ustalania kategorii ryzyka stosowanego przez państwo członkowskie, jeśli jest to pożądane. Informacje te mogą być w przyszłości przydatne do opracowania wytycznych dotyczących ustalania priorytetów opartych o ryzyko oraz procedur najskuteczniejszych kontroli urzędowych, zgodnie z art. 43 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

3.5.   WYZNACZENIE WŁAŚCIWYCH ORGANÓW

3.5.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.5.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Krajowe plany kontroli powinny dawać wyczerpujący przegląd struktury i zadań właściwych organów.

Krajowy plan kontroli powinien:

a)

określać organizacje lub, gdzie to stosowne, kategorie organizacji, które są wyznaczone jako właściwe organy odpowiedzialne za kontrole urzędowe; powinny być określone wszystkie właściwe organy lub, gdzie to stosowne, kategoria właściwego organu, na wszystkich poziomach (centralnym, regionalnym i lokalnym), podobnie jak wszystkie organy kontrolne, którym przekazane zostały zadania kontroli urzędowej w odniesieniu do zdrowia roślin;

b)	opisywać przydzielenie zadań związanych z kontrolami urzędowymi oraz odpowiedzialności dla całego łańcucha produkcji paszy i żywności oraz dla zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt i zdrowia roślin;

c)	wskazywać środki (patrz wskazówki w akapicie czwartym tej sekcji) dostępne dla właściwych organów;

d)	wymieniać krajowe referencyjne laboratoria wyznaczone zgodnie z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, dziedziny, dla których są one wyznaczone jako odpowiedzialne, oraz właściwy organ odpowiedzialny za laboratorium.

Informacje wymienione w pkt a)–d) mogą być zilustrowane w formie zintegrowanego organigramu na poziomie krajowym przedstawiającego właściwe organy i ich odnośne zadania oraz odpowiedzialności.

Opis środków dostępnych dla właściwych organów powinien obejmować zasoby ludzkie oraz pomocnicze urządzenia i usługi, takie jak, odpowiednio, specjalistyczne systemy informatyczne oraz urządzenia i usługi laboratoryjne, diagnostyczne, badawcze i szkoleniowe. Zasoby ludzkie powinny być opisane poprzez określenie stanowisk pełnoetatowych lub stanowisk będących ich „odpowiednikami”. Dostępne urządzenia i usługi mogą być określone ilościowo poprzez poziom usługi, zdolność laboratorium i zakres czynności analitycznych oraz, w stosownym wypadku, na poziomie krajowym lub regionalnym można podać informacje dotyczące ilości właściwych organów wspólnie korzystających z tych urządzeń.

Nie jest wymagane, aby w planie zamieszczony był pełny wykaz oficjalnych laboratoriów wyznaczonych do przeprowadzania analizy próbek pobranych podczas kontroli urzędowych, lecz powinien on być utrzymywany przez właściwy urząd i udostępniony do wspólnotowych audytów i kontroli.

Uwzględniając ten wymóg, państwa członkowskie powinny ująć organizacje równoważne właściwym organom zgodnie z art. 1 ust. 4 oraz art. 2 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2000/29/WE i art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91.

3.6.   OGÓLNA ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

3.6.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.6.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Artykuł 42 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 przewiduje, że krajowy plan kontroli ma zawierać ogólny opis organizacji i struktury każdej organizacji wyznaczonej jako właściwy organ na wszystkich poziomach z uwzględnieniem szczegółowych wymogów rozporządzenia (WE) nr 882/2004, gdzie stosowne. Można podać ogólny opis dla tej samej kategorii właściwych organów na poziomie regionalnym i/lub lokalnym, gdy organizacja i struktura właściwych organów jest zasadniczo taka sama. Krajowy plan kontroli powinien opisywać, jak kontrole urzędowe, w tym kontrole przywozów, są zorganizowane i zarządzane na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym.

Do celu sporządzenia krajowego planu kontroli opisy organizacji i zarządzania kontrolami urzędowymi mogą być podane w pozycjach: prawo paszowe i żywnościowe, prawo zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt i zdrowia roślin.

3.6.2.1.   Krajowe plany kontroli powinny zawierać ogólny opis:

a)	organizacji właściwych organów;

b)	hierarchicznych relacji oraz ustaleń dotyczących składania sprawozdań w obrębie i między właściwymi organami, oraz z organami kontrolnymi;

c)

przepisów regulujących dotyczących sprawdzania w celu zapewnienia jakości, bezstronności, jednolitości i skuteczności kontroli urzędowych na wszystkich poziomach w obrębie i między właściwymi organami, w tym również między wszystkimi regionalnymi i/lub lokalnymi organami, zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

d)	odnośnie do zdrowia roślin, kompetencji prawnych i administracyjnych, które właściwe organy i organy kontrolne posiadają w celu wykonania obowiązującego ustawodawstwa (odnośnie do innych dziedzin kwestia ta jest omówiona w sekcji 3.9.);

e)	procedury wyznaczania laboratoriów do analizy próbek pobranych podczas kontroli urzędowych oraz przepisów regulujących mających na celu zapewnienie, że takie laboratoria będą spełniać normy europejskie określone w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 i działać zgodnie z nimi;

f)	przepisów regulujących mających na celu zapewnienie, że krajowe laboratoria referencyjne wyznaczone zgodnie z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 będą spełniać i działać zgodnie z wymogami art. 33 tego rozporządzenia.

Krajowy plan kontroli powinien opisywać, jak audyty właściwych organów, mające na celu zapewnienie skuteczności i odpowiedniości kontroli urzędowych, zgodnie z art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, są zorganizowane i zarządzane na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym.

3.6.2.2.   Krajowe plany kontroli powinny zawierać opis istniejących przepisów regulujących:

a)	dotyczących wewnętrznych lub zewnętrznych audytów właściwych organów;

b)	mających na celu zapewnienie, że właściwe organy będą podejmować odpowiednie środki w świetle wyników audytów wymienionych w pkt a);

c)	mających na celu zapewnienie, że audyty wymienione w pkt a) podlegają niezależnej kontroli i są przeprowadzane w sposób przejrzysty.

Te przepisy regulujące powinny uwzględniać wytyczne ustanawiające kryteria przeprowadzania audytów określone w decyzji Komisji 2006/677/WE.

3.7.   SYSTEMY KONTROLI I KOORDYNACJA DZIAŁAŃ

3.7.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.7.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

3.7.2.1.   Organizacja kontroli urzędowych.

3.7.2.1.1.   Organizacja systemów kontroli urzędowych powinna uwzględniać:

a)	potrzebę ustalenia charakteru, częstotliwości, czasu i punktu kontroli urzędowej w celu zwiększenia do maksimum zgodności z prawem paszowym i żywnościowym, prawem zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt i zdrowia roślin;

b)	rolę ustalenia priorytetów w określaniu równowagi między zadaniami i środkami;

c)	szczegółowe krajowe plany lub programy kontroli przewidziane przez ustawodawstwo wspólnotowe;

d)	wszelkie szczegółowe krajowe plany kontroli lub zwalczania chorób;

e)	wszelkie istotne kategorie ryzyka.

3.7.2.1.2.   Krajowy plan kontroli powinien opisywać:

a)

urzędowe systemy kontroli stosowane do różnych sektorów, w szczególności: (i) urzędowe metody i techniki kontroli, takie jak monitorowanie, nadzór, sprawdzanie, audyt, kontrola, pobieranie próbek i analiza z uwzględnieniem wymogów art. 10 i 11 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, oraz gdzie i kiedy takie urzędowe metody i techniki kontroli są stosowane; (ii) częstotliwość lub, odpowiednio, kryteria ustalania częstotliwości i charakteru kontroli urzędowych; (iii) zakres i działanie kontroli urzędowych przywozów wszelkiej paszy i żywności, zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego;

b)	sposób, w jaki kategorie ryzyka, o których mowa w sekcji 3.4.1., są skutecznie zastosowane do docelowych kontroli urzędowych;

c)

sposób, w jaki przepisy regulujące dotyczące kontroli urzędowych dla horyzontalnie stosującego się ustawodawstwa wspólnotowego oraz szczegółowe plany kontroli, o których mowa w sekcji 3.2.2., są włączone w kontrole urzędowe stosujące się do każdego odpowiedniego sektora lub podsektora; gdy w grę wchodzi więcej niż jeden sektor lub podsektor, powinny zostać ustanowione „powiązania” między różnymi sektorami lub podsektorami.

3.7.2.2.   Koordynacja i współpraca

Powinny być wprowadzone przepisy regulujące w celu zapewnienia skutecznej koordynacji działań i współpracy wewnątrz właściwych organów i między nimi, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii, z którymi wiąże się wspólne działanie lub współpraca między różnymi służbami wewnątrz właściwego organu lub między różnymi właściwymi organami. Te przepisy regulujące powinny także przyczyniać się do zapewnienia jakości, bezstronności, jednolitości i skuteczności kontroli urzędowych. W szczególności należy dostarczyć informacji na temat ogólnych środków służących do zarządzania stosunkami między różnymi właściwymi organami odpowiedzialnymi za różne podsektory lub różne etapy łańcucha produkcji oraz na temat przepisów regulujących mających na celu zapewnienie sprawnej i skutecznej współpracy tam, gdzie kompetencje są nadane lub dzielone z regionalnymi i/lub lokalnymi właściwymi organami.

Krajowe plany kontroli powinny opisywać:

a)

przygotowania mające na celu zapewnienie skutecznej i sprawnej współpracy i koordynacji działań wewnątrz właściwego organu, między dwoma lub większą ilością właściwych organów zaangażowanych w tym samym sektorze, w szczególności gdy państwo członkowskie nadaje kompetencje do przeprowadzania kontroli urzędowych organowi innemu niż centralny właściwy organ – między odpowiednimi centralnymi, regionalnymi i lokalnymi organami, jak określono w art. 4 ust. 3 i art. 5 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 oraz art. 2 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2000/29/WE; na przykład, formalne przygotowania dotyczące koordynacji działań i zapewnienia jednolitości kontroli urzędowych, takie jak spotkania, wspólne komitety i grupy łącznikowe oraz wymogi dotyczące wspólnych ustaleń lub działań;

b)	wspólne inicjatywy w sprawie szkolenia pracowników biorących udział w kontrolach urzędowych, w zakresie, na przykład, technicznych umiejętności, nadzoru służb kontroli, zarządzania jakością i przeprowadzania audytów, jeśli stosowne;

c)	wspólny dostęp do urządzeń laboratoryjnych i diagnostycznych, jeśli stosowne;

d)	zarządzanie wspólnymi krajowymi bazami danych i wykorzystywanie ich, jeśli stosowne;

e)

dziedziny, w których koordynacja i komunikacja między właściwymi organami jest ważną sprawą, w tym: (i) wprowadzone środki służące zapewnieniu skutecznego prowadzenia takiego działania, tak aby nie nastąpiło zakłócenie w kontrolach urzędowych; (ii) sposób, w jaki niezbędne informacje są wymieniane między właściwymi organami w celu zapewnienia ciągłości i jednolitości kontroli urzędowych oraz umożliwienia skutecznego działania systemów identyfikowalności.

3.8.   PRZEKAZANIE ZADAŃ ORGANOM KONTROLNYM

3.8.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin, jeżeli chodzi o odpowiedzialne organy urzędowe wyznaczone na podstawie art. 2 ust. 1 lit. g) tejże dyrektywy.

3.8.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Krajowe plany kontroli powinny, w stosownych przypadkach:

a)	określać właściwe organy, które przekazują zadania związane z kontrolami urzędowymi organom kontrolnym;

b)	wymieniać określone zadania przekazane każdej kategorii organów kontrolnych;

c)

opisywać wprowadzone przepisy regulujące służące zapewnieniu, że przekazujące właściwe organy i organy kontrolne spełniają, w stosownych przypadkach, wymogi: (i) art. 5 ust. 2 lit. b), c), d) i f) oraz art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004; (ii) załącznika II, rozdział II, pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004; (iii) art. 2 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2000/29/WE w odniesieniu do zdrowia roślin; (iv) art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 w odniesieniu do rolnictwa ekologicznego; (v) art. 15 rozporządzenia (WE) nr 509/2006 w odniesieniu do produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami; (vi) art. 11 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 w odniesieniu do ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.

Gdy te same zadania związane z kontrolami urzędowymi są przekazane kilku organom kontrolnym, przekazanie takich zadań może, do celów krajowego planu kontroli, być opisane w odniesieniu do kategorii organów kontrolnych.

Gdy wybrana jest ta opcja, odpowiednie właściwe organy powinny prowadzić wyczerpujący i aktualny wykaz organów kontrolnych, którym przekazywane są zadania kontroli urzędowych i udostępniać ten wykaz do audytów i kontroli.

3.9.   SPEŁNIENIE KRYTERIÓW OPERACYJNYCH

3.9.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

3.9.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Wymogu tego nie stosuje się do kontroli urzędowych odnoszących się do zdrowia roślin. Krajowe plany kontroli powinny opisywać metody zastosowane w celu zapewnienia, że organizacje wyznaczone jako właściwe organy będą skutecznie spełniać wymogi art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

W szczególności krajowe plany kontroli powinny opisywać wprowadzone przepisy regulujące mające na celu zapewnienie, w odniesieniu do wszystkich właściwych organów, aby:

a)	skuteczne i odpowiednie kontrole urzędowe były stosowane na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji zwierząt, żywności, paszy i roślin oraz używania paszy, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

b)

wprowadzone były środki w celu zapewnienia, żeby pracownicy przeprowadzający kontrole urzędowe byli wolni od jakiegokolwiek konfliktu interesów, który mógłby niekorzystnie wpłynąć na obiektywność i niezależność lub zagrozić ich profesjonalnej ocenie oraz w celu rozwiązania każdego potencjalnego konfliktu interesów, jaki może powstać, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

c)	wprowadzone były środki w celu zapewnienia, żeby, gdy kontrole urzędowe prowadzą zewnętrzni lub kontraktowi pracownicy, mieli oni taki sam stopień niezależności i odpowiedzialności w wykonywaniu swoich obowiązków związanych z kontrolami urzędowymi, co pracownicy zatrudnieni na stałe;

d)

wszystkie właściwe organy posiadały wystarczające moce laboratoryjne do badań oraz dostateczną ilość odpowiednio wykwalifikowanych i doświadczonych pracowników lub miały dostęp do takich mocy i pracowników, tak aby kontrole urzędowe i obowiązki związane z kontrolami urzędowymi mogły być przeprowadzane sprawnie i efektywnie, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

e)	wszystkie właściwe organy miały odpowiednie i właściwie utrzymywane pomoce i sprzęt w celu zapewnienia, żeby pracownicy mogli prowadzać kontrole urzędowe sprawnie i efektywnie, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

f)

istniały odpowiednie kompetencje prawne do przeprowadzania kontroli urzędowych, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. e) i uwzględniając wymogi art. 8 ust. 2 oraz art. 54 i 55 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, w tym również uprawnienie do wejścia do pomieszczeń, skontrolowania zwierząt, roślin, produktów, zapisów lub innych dokumentów, w tym także systemów komputerowych, pobrania próbek oraz podjęcia odpowiednich działań w przypadku podejrzenia lub wykrycia niezgodności, w tym również nałożenia skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji;

g)	istniały przygotowane plany awaryjne i właściwe organy były przygotowane do wprowadzenia takich planów w razie nagłego wypadku, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

h)	podmioty gospodarcze zajmujące się paszą i żywnością były zobowiązane do poddania się kontroli przeprowadzonej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 oraz udzielenia pomocy pracownikom właściwego organu w wypełnieniu ich zadań, jak wymaga art. 4 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

3.10.   SZKOLENIE PRACOWNIKÓW PRZEPROWADZAJĄCYCH KONTROLE URZĘDOWE

3.10.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin, w odniesieniu do wymogów art. 2 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2000/29/WE oraz pkt 1 i 2 załącznika do dyrektywy Komisji 98/22/WE (5).

3.10.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

W odniesieniu do prawa paszowego i żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt, krajowe plany kontroli powinny opisywać wprowadzone systemy lub przepisy regulujące mające na celu zapewnienie, że pracownicy przeprowadzający kontrole urzędowe przejdą lub przeszli szkolenie, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Dla wszystkich sektorów, w tym również zdrowia roślin, krajowe plany kontroli powinny również opisywać przepisy regulujące służące zapewnieniu, że wszyscy pracownicy przeprowadzający kontrole urzędowe będą posiadać niezbędne kwalifikacje, wyszkolenie i kompetencje do przeprowadzania takich kontroli w sposób efektywny.

W odniesieniu do zdrowia roślin krajowe plany kontroli powinny w szczególności opisywać, w jaki sposób są spełniane wymogi art. 2 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2000/29/WE oraz pkt 1 i 2 załącznika do dyrektywy 98/22/WE.

Krajowe plany kontroli powinny, dla wszystkich sektorów, przedstawiać wprowadzone systemy lub przepisy regulujące służące do:

a)	rozpoznawania potrzeb w zakresie szkolenia pracowników przeprowadzających kontrole urzędowe;

b)	dostarczania i oceny takiego szkolenia;

c)	dokumentowania takiego szkolenia do celów audytu.

Dokumentacja takiego szkolenia przez właściwe organy powinna zawierać zapisy przedmiotu i poziomu szkolenia, liczbę dni szkolenia oraz liczbę uczestników. Zapisy te powinny być utrzymywane w stanie aktualnym i dostępnym do audytów i kontroli.

Przepisy regulujące dotyczące przekazywania zadań związanych z kontrolami urzędowymi organom kontrolnym powinny zapewniać, że pracownicy takich organów kontrolnych będą mieć niezbędne wyszkolenie, kwalifikacje i kompetencje do wykonywania tych zadań w sposób efektywny (patrz również wskazówka w sekcji 3.8.2.).

3.11.   UDOKUMENTOWANE PROCEDURY

3.11.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin, w odniesieniu do wymogów pkt 1 lit. a) i b) załącznika do dyrektywy 98/22/WE.

3.11.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

W odniesieniu do prawa paszowego i żywnościowego oraz zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt krajowy plan kontroli powinien opisywać wprowadzone systemy lub przepisy regulujące mające na celu skuteczne spełnianie wymogów art. 8 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 odnośnie do udokumentowanych procedur oraz art. 9 tego rozporządzenia odnośnie do sprawozdań o kontrolach urzędowych.

W odniesieniu do zdrowia roślin krajowe plany kontroli powinny w szczególności opisywać wprowadzone systemy lub przepisy regulujące mające na celu zapewnienie skutecznego wykonania pkt 1 lit. a) i b) załącznika do dyrektywy 98/22/WE.

3.11.2.1.   Dla wszystkich sektorów krajowe plany kontroli powinny opisywać wprowadzone systemy lub przepisy regulujące, mające na celu zapewnienie, że:

a)	odpowiednie udokumentowane procedury będą łatwo dostępne dla: (i) wszystkich pracowników przeprowadzających kontrole urzędowe; (ii) zainteresowanych właściwych organów; (iii) centralnego właściwego organu; (iv) każdego organu biorącego udział w przeprowadzaniu audytów; (v) Komisji na jej wniosek.

b)	udokumentowane procedury będą przeglądane i aktualizowane w odpowiednich odstępach czasu.

Wyczerpujący wykaz lub indeks udokumentowanych procedur powinien być utrzymywany przez właściwy organ i być dostępny do audytów i kontroli.

3.11.2.2.   Dla wszystkich sektorów krajowe plany kontroli powinny opisywać wprowadzone systemy lub przepisy regulujące dotyczące rejestrowania przeprowadzania i wyniku kontroli urzędowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, dokumentowania takich rejestrów oraz zapewnienia, że rejestry takie będą łatwo dostępne dla:

a)	wszystkich pracowników przeprowadzających te kontrole urzędowe;

b)	zainteresowanego właściwego organu;

c)	centralnego właściwego organu;

d)	każdego organu biorącego udział w przeprowadzaniu audytów;

e)	Komisji na jej wniosek.

3.12.   OPERACYJNE PLANY AWARYJNE

3.12.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. j) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

3.12.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Wymogu tego nie stosuje się do kontroli urzędowych odnoszących się do zdrowia roślin.

3.12.2.1.   Sekcja ta stosuje się w szczególności do planów awaryjnych wymienionych w art. 4 ust. 2 lit. f) i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, lecz należy również odwołać się do innych planów awaryjnych wymaganych na podstawie właściwego ustawodawstwa wspólnotowego, takiego jak:

a)	dyrektywa Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń (6);

b)	dyrektywa Rady 2003/85/WE z dnia 29 września w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylająca dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG oraz zmieniająca dyrektywę 92/46/EWG (7);

c)	dyrektywa Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzająca ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (8).

3.12.2.2.   Krajowe plany kontroli powinny:

a)	wskazywać każdy z sektorów, dla którego przygotowane są szczegółowe plany awaryjne;

b)	podawać zakres każdego takiego planu awaryjnego;

c)	w odniesieniu do każdego takiego planu awaryjnego określać organ lub organy odpowiedzialne za ich sporządzenie i utrzymywanie;

d)	opisywać wprowadzony system lub przepisy regulujące dotyczące rozpowszechniania planów awaryjnych oraz odpowiedniego szkolenia dotyczącego ich wprowadzania w życie.

Jednakże nie jest konieczne dołączanie kopii poszczególnych planów awaryjnych.

W stosownym wypadku te przepisy regulujące mogą być opisane przy użyciu organigramu lub tabeli bądź innego łatwego do przedstawienia formatu.

3.13.   ORGANIZACJA WSPÓŁPRACY I WZAJEMNEJ POMOCY

3.13.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 2 lit. k) rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi o:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin w odniesieniu do wymogów art. 12 ust. 4 akapit drugi, art. 13c ust. 2 lit. c), art. 16 ust. 1 oraz art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE.

3.13.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

3.13.2.1.   W odniesieniu do prawa paszowego i żywnościowego krajowe plany kontroli powinny:

a)	opisywać wprowadzone ogólne przepisy regulujące mające na celu zapewnienie spełnienia wymogów art. 34–39 rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

b)	określać wyznaczony organ lub organy łącznikowe i ich odpowiednie obszary odpowiedzialności lub kompetencji.

3.13.2.2.   W odniesieniu do zdrowia zwierząt (ustawodawstwa weterynaryjnego i zootechnicznego) krajowe plany kontroli powinny opisywać wprowadzone ogólne przepisy regulujące mające na celu zapewnienie spełnienia wymogów dyrektywy Rady 89/608/EWG (9).

3.13.2.3.   W odniesieniu do zdrowia roślin krajowe plany kontroli powinny opisywać wprowadzone przepisy regulujące mające na celu spełnienie wymogów art. 12 ust. 4 akapit drugi, art. 13c ust. 2 lit. c) oraz art. 16 ust. 1 i ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE.

3.14.   DOSTOSOWANIE KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

3.14.1.   WŁAŚCIWE USTAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

Artykuł 42 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stanowi:

Artykuł 27a dyrektywy 2000/29/WE stanowi, że ten przepis rozporządzenia (WE) nr 882/2004 stosuje się również do zdrowia roślin.

3.14.2.   WSKAZÓWKI/OKREŚLENIE WYMOGU

Przypomina się państwom członkowskim o ich zobowiązaniu do rozpatrzenia dostosowań krajowego planu kontroli podczas jego wykonywania, w świetle czynników przedstawionych w art. 42 ust. 3, art. 44 ust. 5 i art. 45 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, oraz włączenia wszelkich późniejszych dostosowań do rocznego sprawozdania określonego w art. 44 ust. 1 tego rozporządzenia.

Krajowy plan kontroli powinien więc opisywać:

a)	proces przeglądu działania krajowego planu kontroli, który powinien odbywać się co roku na potrzeby rocznego sprawozdania o wykonaniu krajowego planu kontroli;

b)	w jaki sposób wynik audytów krajowych właściwych organów wymaganych na podstawie art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 zostanie wprowadzony do tego procesu.

4.   WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE FORMATU JEDNOLITYCH ZINTEGROWANYCH WIELOLETNICH KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

Aby mieć jednolite i wszechstronne podejście do organizacji i wykonywania kontroli urzędowych, jednolity zintegrowany wieloletni krajowy plan kontroli powinien być przedstawiony zgodnie z następującym formatem.

4.1.   TYTUŁ

Jednolite zintegrowane wieloletnie krajowe plany kontroli przedstawione przez … (państwo członkowskie) na okres od … do … (okres obowiązywania planu).

4.2.   PUNKT KONTAKTOWY W PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM: (DLA KOMUNIKACJI W SPRAWIE PLANU)

Punkt kontaktowy: (może to być jednostka lub biuro wyznaczonej administracji a niekoniecznie wyznaczony indywidualny urzędnik)
Adres:
Adres e-mail:
Telefon:
Faks:

4.3.   TREŚĆ PLANU

4.3.1.

OGÓLNE KRAJOWE CELE STRATEGICZNE

4.3.2.

WYZNACZENIE WŁAŚCIWYCH ORGANÓW, KRAJOWYCH REFERENCYJNYCH LABORATORIÓW I ORGANÓW KONTROLNYCH

4.3.3.

ORGANIZACJA KONTROLI URZĘDOWYCH I ZARZĄDZANIE NIMI PRZEZ WŁAŚCIWE ORGANY

4.3.4.

PLANY AWARYJNE I WZAJEMNA POMOC

4.3.5.

USTALENIE DOTYCZĄCE AUDYTU WŁAŚCIWYCH ORGANÓW

4.3.6.

ŚRODKI MAJĄCE NA CELU ZAPEWNIENIE SPEŁNIENIA KRYTERIÓW OPERACYJNYCH ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 882/2004

4.3.7.

PRZEGLĄD I DOSTOSOWANIE KRAJOWEGO PLANU KONTROLI

4.3.1.   OGÓLNE KRAJOWE CELE STRATEGICZNE

Wskazówki referencyjne:	Sekcja 3.1.	Krajowe plany kontroli
	Sekcja 3.3.	Strategiczne cele krajowego planu kontroli

Wykaz strategicznych celów, np.

Cel 1

Cel 2

Cel 3 itd.

4.3.2.   WYZNACZENIE WŁAŚCIWYCH ORGANÓW, KRAJOWYCH REFERENCYJNYCH LABORATORIÓW I DELEGOWANYCH ORGANÓW KONTROLNYCH

Wskazówki referencyjne:	Sekcja 3.5.	Wyznaczenie właściwych organów
	Sekcja 3.8.	Przekazanie zadań organom kontrolnym

Wyznaczone właściwe organy (określenie, struktura i organizacja na zasadzie krajowej)

Podać w ogólnym zarysie:

—	dziedziny kompetencji/zakres odpowiedzialności

—	kanały składania sprawozdań i komunikacji

Do opisania struktury, odpowiedzialności, kanałów składania sprawozdań lub komunikacji itp. można posłużyć się schematami organizacyjnymi lub tabelami itd.

Przekazanie zadań kontroli urzędowych organom kontrolnym.

Odpowiedzialny właściwy organ	Organy kontrolne lub, w stosownym przypadku, kategoria organów kontrolnych	Przekazane zadania kontroli urzędowych

Opisać przepisy regulujące mające na celu zapewnienie spełnienia wymogów ustawodawczych dotyczących przekazania zadań kontrolnych organom kontrolnym.

Krajowe laboratoria referencyjne: (10)

Wymogu tego nie stosuje się do kontroli urzędowych odnoszących się do zdrowia roślin.

Krajowe referencyjne laboratoria	Odpowiedzialny właściwy organ	Wyznaczone działania analityczne

Opisać systemy kontroli lub zarządzania jakością stosowane w każdym krajowym referencyjnym laboratorium.

Opisać przepisy regulujące dotyczące planowania i prowadzenia badań biegłości/prób pierścieniowych oraz program badań biegłości/prób pierścieniowych w czasie trwania krajowego planu kontroli, stosownie do sytuacji.

Opisać przepisy regulujące mające na celu zapewnienie, że krajowe laboratoria referencyjne wyznaczone zgodnie z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 będą spełniać i działać zgodnie z wymogami art. 33 tego rozporządzenia.

4.3.3.   ORGANIZACJA KONTROLI URZĘDOWYCH I ZARZĄDZANIE NIMI PRZEZ WŁAŚCIWE ORGANY

Wskazówki referencyjne:	Sekcja 3.2.	Ogólne wymogi dotyczące krajowych planów kontroli
	Sekcja 3.4.	Ustalanie kategorii ryzyka
	Sekcja 3.6.	Ogólna organizacja i zarządzanie
	Sekcja 3.7.	Systemy kontroli i koordynacja działań
	Sekcja 3.9.	Spełnienie kryteriów operacyjnych
	Sekcja 3.10.	Szkolenie pracowników przeprowadzających kontrole urzędowe
	Sekcja 3.11.	Udokumentowane procedury

Właściwy organ (wypełnić indywidualnie dla każdego wyznaczonego właściwego organu; jednakże dane te mogą być scalone na poziomie krajowym lub regionalnym dla tej samej kategorii regionalnych lub lokalnych właściwych organów).

Opisać:

—	wewnętrzną organizację i strukturę w ogólnych kategoriach

—	zasoby ludzkie dostępne do celu przeprowadzania kontroli urzędowych (równoważniki pełnych etatów)

—	środki wspierające działania związane z kontrolami urzędowymi — urządzenia laboratoryjne — inne środki/infrastrukturę

stosownie do przypadku.

Informacje o właściwych organach można przedstawić według sektorów (Żywność/Pasza/Zdrowie zwierząt/Dobrostan zwierząt/Zdrowie roślin) na przykład w następujący sposób:

Sektor (tzn. odpowiednio, Żywność/Pasza/Zdrowie zwierząt/Dobrostan zwierząt/Zdrowie roślin)

Centralne właściwe organy (CWO)

Właściwy organ CWO1

Właściwy organ CWO2

Itd.

Regionalne (np. federalne/wojewódzkie) właściwe organy (RWO)

Właściwy organ RWO 1, 2, 3… i/lub

Właściwy organ „kategoria RWO 1, 2, 3…”

Itd.

Lokalne (np. okręgowe/miejskie właściwe organy (LWO)

Właściwy organ LWO 1 lub kategoria 1

Właściwy organ LWO 2 lub kategoria 2

Itd.

Laboratoria (inne niż krajowe referencyjne laboratoria):

Opisać procedury dotyczące:

—	wyznaczania laboratoriów

—	zapewnienia spełnienia wymogów, które stosują się do urzędowych laboratoriów

Systemy kontroli (według sektorów, w tym, w stosownym przypadku, porozumienia horyzontalne)

Dla każdego z poniższych sektorów opisać:

—	używane metody i techniki kontroli oraz gdzie i kiedy są stosowane

—	priorytety kontroli, rozdzielanie środków oraz jak odnoszą się one do kategorii ryzyka

—	sprawdzanie planowanych ustaleń, w tym ustaleń dotyczących składania sprawozdań

—	ustalenia dotyczące stosowania horyzontalnego ustawodawstwa między różnymi sektorami/podsektorami

—	jak szczegółowe plany lub programy kontroli wymagane przez wspólnotowe ustawodawstwo są, w stosownych przypadkach, włączane do systemów kontroli dotyczących odpowiednich sektorów lub podsektorów

1.	System kontroli dla prawa żywnościowego

2.	System kontroli dla prawa paszowego

3.	System kontroli dla prawa zdrowia zwierząt

4.	System kontroli dla prawa dobrostanu zwierząt

5.	System kontroli dla prawa zdrowia roślin

W odniesieniu do systemów kontroli opisać środki służące do:

—	zarządzania koordynacją między właściwymi organami o powiązanych z sobą obowiązkach

—	zapewnienia sprawnej i efektywnej współpracy zarówno wewnątrz, jak i między właściwymi organami

—	zapewnienia, że uwzględnione będą wszystkie dziedziny, w których wymagana jest koordynacja i współpraca zarówno wewnątrz, jak i między właściwymi organami

Wymogi dotyczące szkolenia (Można ująć je, odpowiednio, dla każdego właściwego organu lub dla kategorii właściwych organów, gdy są równorzędne systemy. W odpowiednim przypadku, ustalenia dotyczące szkolenia można opisać dla określonych sektorów.)

Opisać przepisy regulujące dotyczące:

—	ustalania potrzeb w zakresie szkolenia

—	realizacji planu(-ów) szkolenia

—	rejestracji i oceny szkolenia

4.3.4.   PLANY AWARYJNE I WZAJEMNA POMOC

Wskazówki referencyjne:	Sekcja 3.12.	Operacyjne plany awaryjne
	Sekcja 3.13.	Organizacja współpracy i wzajemnej pomocy

Sekcję tę należy wypełnić według kraju

Plany awaryjne: (nie dotyczy zdrowia roślin)

Opisać:

—	sektory/tematy/dziedziny, w których istnieją plany awaryjne

—	zakres każdego planu awaryjnego

—	odpowiedzialny właściwy organ lub organy

—	ustalenia dotyczące rozpowszechniania i szkolenia w celu zapewnienia skutecznego wykonania, w tym ćwiczenia symulacyjne

Ustalenia dotyczące wzajemnej pomocy:

Organ/organy łącznikowe	Dziedzina odpowiedzialności

4.3.5.   PRZEPISY REGULUJĄCE DOTYCZĄCE AUDYTU WŁAŚCIWYCH ORGANÓW (NIE DOTYCZY ZDROWIA ROŚLIN)

Wskazówki referencyjne:

Sekcja 3.6.

Ogólna organizacja i zarządzanie

Opisać przepisy regulujące dotyczące:

—	wewnętrznych lub zewnętrznych audytów właściwych organów, w tym częstotliwość i charakter audytów

—	zapewnienia, że właściwe organy podejmą odpowiednie środki w świetle wyników tych audytów

—	zapewnienia, że te audyty będą podlegać niezależnej kontroli i będą przeprowadzane w sposób przejrzysty

4.3.6.   ŚRODKI MAJĄCE NA CELU ZAPEWNIENIE SPEŁNIENIA KRYTERIÓW OPERACYJNYCH ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 882/2004 (NIE STOSUJE SIĘ DO ZDROWIA ZWIERZĄT)

Wskazówki referencyjne:	Sekcja 3.9.	Spełnienie kryteriów operacyjnych
	Sekcja 3.11.	Udokumentowane procedury

Opisać przepisy regulujące mające na celu zapewnienie:

—	bezstronności, jakości i jednolitości kontroli urzędowych

—	żeby pracownicy byli wolni od konfliktu interesów

—	należytych zdolności laboratoryjnych

—	wystarczającej liczby odpowiednio wykwalifikowanych i doświadczonych pracowników

—	odpowiednich urządzeń i sprzętu

—	odpowiednich kompetencji prawnych

—	żeby podmioty gospodarcze zajmujące się żywnością i paszą współpracowały z pracownikami przeprowadzającymi kontrole urzędowe

—	żeby były dostępne udokumentowane procedury

—	żeby prowadzone były zapisy

4.3.7.   PRZEGLĄD I DOSTOSOWANIE KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

Wskazówki referencyjne:

Sekcja 3.14.

Dostosowanie krajowych planów kontroli

Opisać proces przeglądu działania jednolitego zintegrowanego wieloletniego krajowego planu kontroli.

5.   WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE ZAKRESU JEDNOLITYCH ZINTEGROWANYCH WIELOLETNICH KRAJOWYCH PLANÓW KONTROLI

W krajowym planie kontroli powinny być uwzględnione przepisy regulujące dotyczące wszelkich kontroli urzędowych wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 882/2004. W poniższych tabelach wskazano zakres ustawodawstwa/tematów, które należy uwzględnić w planie. Nie jest i w zamierzeniu nie ma to być wyczerpujący wykaz wszystkich istotnych tematów ustawodawczych. Przy sporządzaniu krajowego planu kontroli należy wziąć pod uwagę wymagania zarówno ustawodawstwa pierwotnego, jak i środków wykonawczych.

PRAWO ZDROWIA ZWIERZĄT OBEJMUJE

Żywe zwierzęta	Akwakulturę Bydło Konie Owce i kozy Świnie Drób i jaja wylęgowe Zwierzęta domowe Inne, np. zwierzęta dzikie
Nasienie, jaja i zarodki	Bydło Konie Owce i kozy Świnie
Choroby zwierzęce	Środki kontroli — określone choroby — przepisy ogólne Zwalczanie i monitorowanie System powiadamiania o chorobach zwierząt Animo/Traces Przemieszczanie i identyfikowalność zwierząt Wspólnotowe referencyjne laboratoria
Zwierzęce produkty uboczne
Identyfikacja zwierząt	Bydło Konie Owce i kozy Świnie Zwierzęta domowe
Kontrole przywozów	Odpowiednio, wszystkie powyższe kategorie

PRAWO DOBROSTANU ZWIERZĄT OBEJMUJE

Dobrostan w gospodarstwie hodowlanym
Dobrostan w czasie transportu
Dobrostan przy uboju

PRAWO ZDROWIA ROŚLIN OBEJMUJE

Szkodliwe organizmy (w rozumieniu dyrektywy Rady 2000/29/WE)

Środki kontroli wymagane na podstawie dyrektywy Rady 2000/29/WE

PRAWO ŻYWNOŚCIOWE I PASZOWE OBEJMUJE

Ogólne prawo żywnościowe i paszowe	Odpowiedzialności i procedury podmiotów Kontrole urzędowe Identyfikowalność System wczesnego ostrzegania Kontrole przywozów
Etykietowanie żywności i żywienie	Ogólne etykietowanie żywności Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne Określanie wartości odżywczej Naturalne wody mineralne Suplementy żywności Dodatek witamin i minerałów Żywność specjalnego przeznaczenia żywnościowego (dietetyczne środki spożywcze) Żywność przeznaczona dla niemowląt i małych dzieci Środki spożywcze do redukcji wagi Specjalne środki spożywcze (żywność dietetyczna specjalnego przeznaczenia medycznego)
Higiena (wszystkie rodzaje żywności)	Higiena żywności (ogólnie wszystkie sektory i towary) — pierwotna produkcja — przetwórstwo — produkcji — magazynowanie — dystrybucja — transport — sprzedaż detaliczna Pobieranie próbek i analiza Certyfikacja placówek
Bezpieczeństwo biologiczne	Salmonella i choroby przenoszone z żywnością Higiena żywności (żywność pochodzenia zwierzęcego) — mięso/mięsne produkty/preparaty itp. (w tym mięso z drobiu) — dziczyzna/produkty/preparaty itp. — mleko i produkty mleczne — jaja i produkty jajeczne — ryby/produkty rybne — akwakultura — mięczaki dwuklapkowe — inne produkty TSE Zwierzęce produkty uboczne (również zagadnienie zdrowia zwierząt)
Bezpieczeństwo chemiczne	Dodatki do środków spożywczych Aromaty do środków spożywczych Nowa żywność Zanieczyszczenia Pozostałości — produkty lecznicze — pestycydy Hormony/zakazane substancje w produktach pochodzenia zwierzęcego Pobieranie próbek i analiza Materiały stykające się z żywnością
Wspólnotowe referencyjne laboratoria	Laboratoria do analizy zarówno chemicznej, jak i biologicznej
Poddawanie promieniowaniu jonizującemu	Dyrektywa 1999/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
Biotechnologia	Genetycznie modyfikowana żywność i pasza Genetycznie modyfikowane rośliny i nasiona
Inne prawo żywnościowe	Rolnictwo ekologiczne Produkty rolne i środki spożywcze będące gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami Geograficzne wskazania i oznaczenia pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych
Oszukańcze praktyki	Na przykład fałszywe lub wprowadzające w błąd etykietowanie, oświadczenia o jakości lub składzie Na przykład fałszowanie żywności lub paszy
Żywienie zwierząt	Materiały paszowe Etykietowanie żywności Niektóre produkty stosowane w żywieniu zwierząt – „bioproteiny” (dyrektywa Rady 82/471/EWG (11)) Dodatki do pasz Mieszanki paszowe (w tym karma dla zwierząt domowych) Karma dla zwierząt do specjalnych celów żywienia Pasze lecznicze Niepożądane substancje Metody pobierania próbek i analizy Zakazane substancje Higiena paszy

---

(1)  Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1.

(2)  Dyrektywa 1999/2 WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego (Dz.U. L 66 z 13.3.1999, str. 16).

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 1).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 510 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12).

(5)  Dz.U. L 126 z 28.4.1998, str. 26.

(6)  Dz.U. L 316 z 1.12.2001, str. 5.

(7)  Dz.U. L 306 z 22.11.2003, str. 1.

(8)  Dz.U. L 62 z 15.3.1993, str. 69.

(9)  Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 34.

(10)  Krajowe laboratoria referencyjne nie są określone przez prawo zdrowia roślin.

(11)  Dyrektywa Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotycząca niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt (Dz.U. L 213 z 21.7.1982, str. 8).