uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

Niniejsza dyrektywa dotyczy jakości wód zasiedlonych przez skorupiaki i odnosi się do wód przybrzeżnych i słonawych wyznaczonych przez Państwa Członkowskie jako wymagające ochrony lub poprawy w celu umożliwienia życia i wzrostu skorupiakom (mięczakom, małżom i ślimakom), przyczyniając się w ten sposób do wysokiej jakości produktów ze skorupiaków spożywanych bezpośrednio przez ludzi.

Parametry dla wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie są podane w załączniku I.

1. Dla wód wyznaczonych, Państwa Członkowskie ustalają wartości parametrów wymienionych w załączniku I, o ile wartości te występują w kolumnie G lub I. Są one zgodne z umieszczonymi w tych kolumnach komentarzami.

2. Państwa Członkowskie nie ustalają wartości mniej restryktywnych niż podane w kolumnie I załącznika I, lecz powinny zachęcać do przestrzegania wartości z kolumny G, biorąc pod uwagę zasadę określoną w art. 8.

3. W odniesieniu do zrzutów ścieków mieszczących się w parametrach określonych jako „substancje organofluorowcowane” i „metale”, normy emisji, przewidziane przez Państwa Członkowskie zgodnie z dyrektywą 2006/11/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty (6) stosuje się jednocześnie z wymaganiami jakościowymi i innymi zobowiązaniami, które wynikają z niniejszej dyrektywy, w szczególności zobowiązaniami odnoszącymi się do pobierania próbek.

1. Państwa Członkowskie wyznaczają wody zasiedlone przez skorupiaki i mogą następnie wyznaczać dodatkowe wody.

2. Państwa Członkowskie mogą rewidować wyznaczenie niektórych wód, w szczególności w wyniku pojawienia się czynników nieprzewidzianych w czasie wyznaczenia, biorąc pod uwagę zasadę określoną w art. 8.

Państwa Członkowskie tworzą programy w celu redukcji zanieczyszczeń i zapewnienia, że wyznaczone wody odpowiadają, w ciągu sześciu lat od wyznaczenia zgodnie z art. 4, zarówno warunkom ustanowionym przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i komentarzom znajdującym się w kolumnach G oraz I załącznika I.

1. W celach wykonania art. 5, wody wyznaczone uważa się za odpowiadające przepisom niniejszej dyrektywy, jeśli ich próbki pobierane z minimalną podaną w załączniku I częstotliwością w tym samym miejscu i w ciągu 12 miesięcy wykazują, że odpowiadają one zarówno wartościom ustanowionym przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i komentarzom z kolumn G oraz I załącznika I, dla:

Jeśli zgodnie z art. 7 ust. 2 częstotliwość pobierania próbek na wszystkie parametry podane w załączniku I, z wyjątkiem „substancji organofluorowcowanych” i „metali”, jest niższa od podanej w załączniku I, wszystkie próbki musza odpowiadać wartościom i komentarzom, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

2. Przy obliczaniu procentów zawartości przewidzianych w ust. 1 nie bierze się pod uwagę przypadków nierespektowania wartości ustanowionych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, lub komentarzy zawartych w kolumnach G oraz I załącznika I, jeśli są one wynikiem katastrofy.

1. Operacje pobierania próbek o minimalnej częstotliwości podanej w załączniku I są prowadzone przez właściwe organy Państw Członkowskich.

2. Jeśli właściwy organ stwierdzi, że jakość wód wyznaczonych jest znacznie wyższa od wynikającej z zastosowania wartości ustanowionych zgodnie z art. 3 i komentarzami z kolumn G oraz I załącznika I, częstotliwość pobierania próbek może ulec obniżeniu. W razie braku zanieczyszczeń lub niewystępowania ryzyka pogorszenia jakości wód, właściwy organ może uznać pobieranie próbek za zbędne.

3. Jeśli w wyniku pobierania próbek okaże się, że wartość ustanowiona zgodnie z art. 3 lub komentarze z kolumn G oraz I załącznika I nie są respektowane, właściwy organ określa, czy jest to wynikiem przypadku, zjawiska przyrodniczego, czy też zanieczyszczenia, a następnie przyjmuje odpowiednie środki.

4. Dokładne miejsce pobierania próbek, odległość między nim a najbliżej położonym punktem zrzucania zanieczyszczeń oraz głębokość, z której próbki są pobierane określa właściwy organ Państwa Członkowskiego głównie na podstawie lokalnych warunków środowiskowych.

5. W załączniku I wymieniono referencyjne metody analizy, stosowane do obliczania wartości wchodzących w grę parametrów. Laboratoria stosujące inne metody zapewniają, że uzyskane wyniki są równoważne lub porównywalne z określonymi w załączniku I.

Wprowadzanie w życie środków podejmowanych zgodnie z niniejszą dyrektywą nie może w żadnym przypadku bezpośrednio lub pośrednio prowadzić do wzrostu zanieczyszczeń wód przybrzeżnych i półsłonych.

Państwa Członkowskie mogą w dowolnym czasie ustanowić bardziej restrykcyjne wartości dla wód wyznaczonych od sformułowanych w niniejszej dyrektywie. Mogą też wydać przepisy dotyczące parametrów innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie.

Kiedy Państwo Członkowskie rozważa wyznaczenie na hodowle skorupiaków wód położonych w bezpośrednim sąsiedztwie granicy z innym Państwem Członkowskim, państwa te konsultują się ze sobą w celu określenia stref wodnych, do których będzie miała zastosowanie niniejsza dyrektywa i wyciągnięcia konsekwencji wynikających ze wspólnych wymagań jakościowych, które to konsekwencje będą ustalone przez każde z zainteresowanych państw po przeprowadzeniu formalnych konsultacji. W obradach tych może uczestniczyć Komisja.

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od niniejszej dyrektywy w razie wyjątkowych warunków pogodowych lub geograficznych.

Zmiany niezbędne przy dostosowywaniu do postępu technicznego i naukowego wartości G parametrów oraz wymienionych w załączniku I metod analizy są przyjmowane przez komitet powołany art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/44/WE i zgodnie z procedurą określoną w jej art. 13 ust. 2.

1. W celu zastosowania niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie dostarczają Komisji informacji dotyczących:

2. Zastosowanie przepisów art. 11 przez Państwo Członkowskie wymaga niezwłocznego zawiadomienia o tym Komisji z podaniem przyczyn oraz przewidywanych terminów.

3. Ogólnie, Państwa Członkowskie dostarczają Komisji, na jej uzasadniony wniosek, wszelkich informacji koniecznych do stosowania niniejszej dyrektywy.

Co trzy lata, a po raz pierwszy na lata 1993-1995 włącznie, Państwa Członkowskie przekazują Komisji informacje dotyczące wykonywania niniejszej dyrektywy w formie sprawozdania sektorowego, które obejmuje również inne stosowne dyrektywy wspólnotowe. Sprawozdanie to jest sporządzane na podstawie kwestionariusza lub szkicu opracowanego przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/692/EWG Rady z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania w sprawie wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (7). Kwestionariusz lub szkic jest przesyłany Państwom Członkowskim sześć miesięcy przed rozpoczęciem się okresu objętego sprawozdaniem. Sprawozdanie jest przesyłane Komisji w ciągu dziewięciu miesięcy od zakończenia trzyletniego okresu objętego sprawozdaniem.

Komisja publikuje sprawozdanie wspólnotowe w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa wewnętrznego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Dyrektywa 79/923/EWG zostaje uchylona, bez naruszenia zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa wewnętrznego dyrektyw, określonych w załączniku II, część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 12 października 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 30 listopada 2006 r.

ZAŁĄCZNIK I

JAKOŚĆ WÓD PRZEZNACZONYCH DO HODOWLI SKORUPIAKÓW

Parametr

Referencyjne metody analizy

Minimalna częstotliwość pobierania próbek i wykonywania pomiarów

jednostka pH.

7-9

—	Elektrometria Zmierzone na miejscu podczas pobierania próbki.

Kwartalnie.

Temperatura, oC.

Zrzut wpływający na wody zasiedlone przez skorupiaki nie może powodować wzrostu temperatury wód o więcej niż 2 oC w stosunku do temperatury wód niepodlegających wpływowi zrzutu.

—	Termometria Zmierzone na miejscu podczas pobierania próbki.

Kwartalnie.

Zabarwienie (po filtracji), mg PT/l.

Zrzut do wód zasiedlonych przez skorupiaki nie może powodować zmiany koloru wód po filtracji przekraczającej o 10 mg PT/l względem wód, na które zrzut nie wpłynął.

—	Filtracja przez membranę 0,45 μm Metoda fotometryczna z zastosowaniem skali platynowo kobaltowej.

Kwartalnie.

Zawiesina ciał stałych, mg/l.

Zrzut do wód zasiedlonych przez skorupiaki nie może powodować zwiększenia zawartości zawiesiny ciał stałych przekraczającej o 30 % zawartości w wodach, na które zrzut nie wpłynął.

—	Filtracja przez membranę 0,45 μm, suszenie przy 105 oC i ważenie.

—	Odwirowywanie (przez przynajmniej 5 minut przy średnim przyspieszeniu 2 800-3 200 g), suszenie przy 105 oC i ważenie.

Kwartalnie.

Zasolenie, ‰

12-38 ‰

≤ 40 ‰

Zrzut do wód zasiedlonych przez skorupiaki nie może powodować zwiększenia ich zasolenia przekraczającego o 10 % zasolenia wód, na które zrzut nie wpłynął.

Konduktometria.

Co miesiąc.

Tlen rozpuszczony-nasycenie

≥ 80 %.

≥ 70 % (wartość średnia)

Jeśli jeden z pomiarów wykazuje wartość niższą od 70 %, należy pomiary powtórzyć.

Poszczególny pomiar nie może wykazać wartości mniejszej od 60 %, chyba że nie powoduje to szkodliwych skutków dla rozwoju kolonii skorupiaków.

metoda Winklera.

metoda elektrochemiczna.

Co miesiąc, z przynajmniej jedną próbką reprezentatywną dla warunków niskotlenowych w dniu pobierania próbek. Jeśli jednak podejrzewane są duże zmiany dzienne, należy pobierać przynajmniej dwie próbki w ciągu jednego dnia.

Węglowodory pochodzenia naftowego.

Węglowodory nie mogą występować w wodach zasiedlonych przez skorupiaki w takich ilościach, aby:

—	wytwarzać na powierzchni wody widoczną warstwę ani tworzyć osad na skorupiaku,

—	szkodliwie oddziaływać na skorupiaki.

Kontrola wizualna.

Kwartalnie.

Substancje organofluoro-wcowane.

Stężenie każdej z substancji w mięsie skorupiaka wymaga ograniczenia tak, aby zgodnie z art. 1 jakość produktów ze skorupiaka pozostawała wysoka.

Stężenie każdej z substancji obecnych w wodzie zasiedlonej przez skorupiaki lub w mięsie skorupiaka nie może osiągać ani przekraczać poziomu wywierającego szkodliwy wpływ na skorupiaka i jego larwy.

Chromatografia gazowa po ekstrakcji odpowiednimi rozpuszczalnikami i oczyszczaniu.

Co pół roku.

Metale

Stężenie każdej z substancji w mięsie skorupiaka wymaga ograniczenia, tak aby zgodnie z art. 1 jakość produktów ze skorupiaka pozostawała wysoka.

Stężenie każdej z substancji obecnych w wodzie zasiedlonej przez skorupiaki lub w mięsie skorupiaka nie może przekraczać poziomu powodującego szkodliwy wpływ na skorupiaka i jego larwy.

Należy brać pod uwagę synergię oddziaływania tych metali.

Spektrometria z absorpcją atomową, w razie potrzeby poprzedzona stężeniem i/lub ekstrakcją.

Co pół roku.

Srebro

(Ag)

Arsen

(As)

Kadm

(Cd)

Chrom

(Cr)

Miedź

(Cu)

Rtęć

(Hg)

Nikiel

(Ni)

Ołów

(Pb)

Cynk

(Zn)

mg/l

10.

Bakterie kałowe/100 ml

≤ 300 w mięsie skorupiaka i płynie międzyskorupowym skorupiaka

Metoda rozcieńczania z fermentacją w podłożach ciekłych, w przynajmniej trzech próbówkach i w trzech rozcieńczeniach. Subkulturowanie próbówek z wynikiem pozytywnym używając ośrodka potwierdzającego. Zliczanie zgodnie z MPN (liczbą najbardziej prawdopodobną). Temperatura inkubacji 44 ± 0,5 °C

Kwartalnie.

11.

Substancje wpływające na smak skorupiaka.

Stężenie niższe od dolnego może negatywnie wpłynąć na smak skorupiaka.

Organoleptyczne (smakowe) badanie skorupiaka przy przewidywaniu obecności jednej z tych substancji.

12.

Saxitoksyny (wytwarzane przez wiciowce).

Skróty:

G	=	wskaźnikowe
Ι	=	obowiązujące

ZAŁĄCZNIK III

TABELA KORELACJI

Dyrektywa 79/923/EWG	Niniejsza dyrektywa
Art. 1	Art. 1
Art. 2	Art. 2
Art. 3	Art. 3
Art. 4 ust. 1 i 2	Art. 4 ust. 1
Art. 4 ust. 3	Art. 4 ust. 2
Art. 5	Art. 5
Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy zdanie wprowadzające	Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy zdanie wprowadzające
Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy tiret pierwsze	Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy litera a)
Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy tiret drugie	Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy litera b)
Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy tiret trzecie	Art. 6 ust. 1 akapit pierwszy litera c)
Art. 6 ust. 1 akapit drugi	Art. 6 ust. 1 akapit drugi
Art. 6 ust. 2	Art. 6 ust. 2
Art. 7	Art. 7
Art. 8	Art. 8
Art. 9	Art. 9
Art. 10	Art. 10
Art. 11	Art. 11
Art. 12	Art. 12
Art. 13 akapit pierwszy zdanie wprowadzające	Art. 13 ust. 1 zdanie wprowadzające
Art. 13 akapit pierwszy tiret pierwsze	Art. 13 ust. 1 lit. a)
Art. 13 akapit pierwszy tiret drugie	Art. 13 ust. 1 lit. b)
Art. 13 akapit pierwszy tiret trzecie	Art. 13 ust. 1 lit. c)
Art. 13 akapit drugi	Art. 13 ust. 2
Art. 13 akapit trzeci	Art. 13 ust. 3
Art. 14	Art. 14
Art. 15 ust. 1	—
Art. 15 ust. 2	Art. 15
—	Art. 16
—	Art. 17
Art. 16	Art. 18
Załącznik	Załącznik I
—	Załącznik II
—	Załącznik III

Dyrektywa	Termin przeniesienia
79/923/EWG	6 listopada 1981
91/692/EWG	1 stycznia 1993