ZAŁĄCZNIK

WSPARCIE UE DLA WDRAŻANIA REZOLUCJI RADY BEZPIECZEŃSTWA ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH NR 1540 (2004)

1.   Opis

W dniu 28 kwietnia 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła jednogłośnie rezolucję nr 1540 stanowiącą pierwszy dokument międzynarodowy, który zajmuje się – w sposób zintegrowany i wszechstronny – bronią masowego rażenia, sposobami jej dostarczania i powiązanymi z nią materiałami. Wszystkie państwa członkowskie UE wyraziły zdecydowane poparcie dla tego dokumentu dotyczącego nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia. Zgodnie z tą rezolucją ustanowiony został Komitet Rady Bezpieczeństwa, któremu powierzono zadanie składania Radzie Bezpieczeństwa sprawozdań dotyczących wykonania rezolucji, sporządzanych na podstawie sprawozdań krajowych. Sprawozdania krajowe powinny określać działania, które państwa podjęły lub zamierzają podjąć w celu wykonania rezolucji.

UE podjęła wobec państw trzecich działania dyplomatyczne w celu zachęcenia ich do składania sprawozdań krajowych przewidzianych w rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004). W rezolucji tej przyznaje się, że niektóre państwa mogą potrzebować pomocy przy wykonywaniu jej postanowień. W związku z tym pomoc techniczna i wymiana doświadczeń nabytych podczas opracowywania sprawozdań krajowych i przyjmowania środków służących wykonaniu rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) może bezpośrednio przyczynić się do zapewnienia powszechniejszego wypełniania obowiązku składania sprawozdań przewidzianego w tej rezolucji oraz do jej faktycznego wdrożenia.

W dniu 27 kwietnia 2006 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła jednogłośnie rezolucję RB ONZ nr 1673 (2006), w której przewidziano, że Komitet 1540 powinien zwiększyć wysiłki na rzecz upowszechniania pełnego wykonania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) poprzez program działań, pomoc, wsparcie i współpracę. W sprawozdaniu z kwietnia 2006 r. Komitet 1540 stwierdził, że ze względu na fakt, iż sześćdziesiąt dwa państwa, które mają jeszcze przedstawić swoje pierwsze sprawozdanie krajowe oraz pięćdziesiąt pięć państw, które takie sprawozdanie już przedłożyły, musi jeszcze dostarczyć dodatkowych informacji i wyjaśnień, znajduje się w trzech regionach geograficznych (Afryka, Karaiby i Południowy Pacyfik), jak również ze względu na fakt, że luki w sprawozdaniach krajowych są charakterystyczne dla poszczególnych regionów, działania mające na celu udzielenie pomocy państwom w spełnianiu wymogów wynikających z rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) powinny skoncentrować się na regionach i obszarach, w których zauważono istnienie szczególnych potrzeb.

2.   Opis projektów

Celem projektów wspierających wdrożenie rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) jest skoncentrowanie się na trzech jego aspektach: zwiększeniu świadomości w zakresie wymogów i zobowiązań wynikających z tej rezolucji, przyczynianiu się do zwiększania możliwości administracji krajowych w trzech docelowych regionach (Afryka, Ameryka Łacińska i Karaiby, Azja–Pacyfik) w zakresie opracowywania sprawozdań krajowych na temat wykonania tej rezolucji oraz wymianie doświadczeń nabytych podczas podejmowania działań krajowych koniecznych do wdrożenia tej rezolucji.

Projekty powinny uwzględniać wnioski i zalecenia wynikające ze sprawozdania Komitetu Rady Bezpieczeństwa ustanowionego zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1540 (2004), zwłaszcza w odniesieniu do potrzeb poszczególnych regionów i braków w zakresie wykonania tej rezolucji, jak również, w stosownych przypadkach, potrzeb niektórych państw w zakresie pomocy technicznej. Za wstępny warunek udzielenia wsparcia przez UE uznaje się oficjalną deklarację wyrażającą zainteresowanie przyjęciem pomocy w jednym z regionów docelowych, złożoną w Komitecie Rady Bezpieczeństwa.

Projekt dotyczący Azji–Pacyfiku

Projekt ten polega przede wszystkim na zorganizowaniu działania pomocowego w formie seminarium, służącego zwiększeniu świadomości w zakresie zobowiązań wynikających z rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004); projekt ten przyczyni się do zwiększenia możliwości administracji krajowych w zakresie wykonania tej rezolucji w państwach docelowych. Skutkiem seminarium może być określenie zapotrzebowania na pomoc, której będzie można udzielić w ramach przyszłych inicjatyw UE w dziedzinie pomocy technicznej. Projekt ten skierowany jest w głównej mierze do decydentów politycznych z państw beneficjentów. Program działań pomocowych powinien odzwierciedlać różnice regionalne w zakresie wdrażania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) i uwzględniać ogólne cele wspólnego działania.

Chiny zgłosiły Komitetowi Rady Bezpieczeństwa zainteresowanie przeprowadzeniem u siebie jeszcze w pierwszej połowie 2006 r. seminarium na szczeblu regionalnym na temat wykonania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) ze szczególnym uwzględnieniem problematyki kontroli eksportu.

Projekt dotyczący Afryki

Projekt ten polega przede wszystkim na zorganizowaniu działania pomocowego w formie seminarium, służącego zwiększaniu świadomości w zakresie zobowiązań wynikających z rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004); projekt ten przyczyni się do zwiększenia możliwości administracji krajowych w zakresie wykonania tej rezolucji w państwach docelowych. Skutkiem seminarium może być określenie zapotrzebowania na pomoc, której będzie można udzielić w ramach przyszłych inicjatyw UE w dziedzinie pomocy technicznej. Projekt ten skierowany jest w głównej mierze do decydentów politycznych z państw beneficjentów. Program działań pomocowych powinien odzwierciedlać różnice regionalne w zakresie wdrażania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) i uwzględniać ogólne cele wspólnego działania.

Ghana przyjęła propozycję Komitetu Rady Bezpieczeństwa dotyczącą przeprowadzenia, najwcześniej pod koniec 2006 roku, seminarium na szczeblu regionalnym na temat wdrażania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).

Projekt dotyczący Ameryki Łacińskiej i Karaibów

Projekt ten polega przede wszystkim na zorganizowaniu działania pomocowego w formie seminarium, służącego zwiększaniu świadomości w zakresie zobowiązań wynikających z rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004); projekt ten przyczyni się do zwiększenia możliwości administracji krajowych w zakresie wykonania tej rezolucji w państwach docelowych. Skutkiem seminarium może być określenie zapotrzebowania na pomoc, której będzie można udzielić w ramach przyszłych inicjatyw UE w dziedzinie pomocy technicznej. Projekt ten skierowany jest w głównej mierze do decydentów politycznych z państw beneficjentów. Program działań pomocowych powinien odzwierciedlać różnice regionalne w zakresie wdrażania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) i uwzględniać ogólne cele wspólnego działania.

Peru wyraziło zainteresowanie zorganizowaniem, przed końcem 2006 r., seminarium na szczeblu regionalnym na temat wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004).

Wyniki projektu:

—	zwiększenie świadomości wśród państw i regionów docelowych w zakresie ich zobowiązań wynikających z rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004) oraz możliwości uzyskania pomocy technicznej,

—	przyczynienie się do zwiększenia możliwości administracji krajowych w państwach i regionach docelowych w zakresie opracowywania sprawozdań na temat wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004),

—	sprawozdanie podsumowujące efekty działań pomocowych, np. seminaria oraz ocena zapotrzebowania na pomoc techniczną.

3.   Czas trwania

Całkowity szacowany czas trwania projektów wynosi 24 miesiące.

4.   Beneficjenci

Beneficjentami seminarium są w pierwszym rzędzie państwa znajdujące się w trzech regionach docelowych, które nie przedstawiły sprawozdań krajowych na temat wykonania rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004). Projektami powinny również zostać objęte te państwa, które wypełniły obowiązek składania sprawozdań wynikający z rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004), ale nie dostarczyły dodatkowych informacji lub wyjaśnień, o które zwrócił się Komitet Rady Bezpieczeństwa.

Ostatecznego wyboru beneficjentów dokona prezydencja wspierana przez Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela za pośrednictwem osobistego przedstawiciela ds. nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia, działając na wniosek instytucji realizującej i zgodnie z art. 2 ust. 3 niniejszego wspólnego działania.

Do udziału w realizacji projektu zostaną zaproszeni zarówno potencjalni darczyńcy dostarczający pomoc techniczną na szczeblu regionalnym i ponadregionalnym, jak również odpowiednie organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne.

5.   Instytucja realizująca

Techniczna realizacja projektów w ramach koordynacji politycznej prowadzonej przez Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela za pośrednictwem osobistego przedstawiciela ds. nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia zostanie powierzona Sekretariatowi ONZ (Departament ds. Rozbrojenia). Sekretariat Generalny ONZ (DdR) podpisze umowę o pomocy krajowej dla państwa przyjmującego z państwem, które zostanie wybrane jako państwo przyjmujące. Państwo przyjmujące będzie uczestniczyć w realizacji projektu. Zamawianie towarów, prac lub usług przez Sekretariat ONZ (DdR) w państwie przyjmującym w ramach niniejszego wspólnego działania będzie prowadzone zgodnie z odpowiednimi zasadami i procedurami ONZ, określonymi dokładnie w umowie dotyczącej wkładu finansowego UE zawartej z Sekretariatem ONZ (Departament ds. Rozbrojenia).

6.   Szacowana wysokość wkładu finansowego UE

Projekty są współfinansowane przez UE i innych darczyńców. UE powinna skoncentrować się na wydatkach związanych z udziałem państw docelowych w seminariach, na kosztach organizacji konferencji i zaproszenia ekspertów. Wydatki poniesione przez odpowiednie organizacje regionalne i subregionalne również mogą być pokrywane, w zakresie, w jakim są bezpośrednio związane z udziałem w działaniach lub z organizowaniem działań w ramach projektu. Sekretariat ONZ (Departament ds. Rozbrojenia) będzie odpowiedzialny za ogólną koordynację wkładów wniesionych przez innych darczyńców, którzy finansować będą pozostałe koszty projektów. Niektórzy darczyńcy mogą wspierać realizację projektu bezpośrednio na rzecz państwa przyjmującego. Szacowany ogólny koszt wkładu UE w wykonanie projektów w regionie Azji–Pacyfiku, Afryki oraz Ameryki Łacińskiej i Karaibów wynosi 195 000 EUR. Przenoszenie wkładów pomiędzy projektami jest dozwolone, jeżeli uzasadniają je szczególne wymogi danych regionów.

Dodatkowo uwzględniono rezerwę budżetową w wysokości około 3 % kwalifikujących się kosztów (dla kwoty całkowitej 3 395 EUR) na nieprzewidziane wydatki.

7.   Finansowa kwota referencyjna na pokrycie kosztów projektów.

Całkowity koszt projektów wynosi 195 000 EUR.