28.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 382/1

DECYZJA KOMISJI

z dnia 22 grudnia 2006 r.

przyznająca odstępstwo Niemcom zgodnie z dyrektywą Rady 91/676/EWG dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 7075)

(jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(2006/1013/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (1), w szczególności jej załącznik III pkt 2 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Jeśli ilości nawozu naturalnego, które państwo członkowskie zamierza stosować w przeliczeniu na hektar rocznie, różnią się od ilości określonej w załączniku III pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze i jego lit. a) do dyrektywy 91/676/EWG, muszą one być ustalone tak, by nie stanowiły przeszkody w realizacji celów określonych w art. 1 wymienionej dyrektywy i muszą być uzasadnione na podstawie obiektywnych kryteriów, na przykład tak jak w omawianym przypadku, długich okresów wegetacji i upraw o wysokim poborze azotu.

(2)	Niemcy złożyły wniosek do Komisji o przyznanie odstępstwa na mocy załącznika III pkt 2 akapit trzeci do dyrektywy 91/676/EWG.

(3)

Odstępstwo to dotyczy zamiaru zezwolenia przez Niemcy na stosowanie na hektar rocznie 230 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych na intensywnie wykorzystywanych użytkach zielonych należących do określonych gospodarstw rolnych. Stosowanie azotu z odchodów zwierzęcych w przypadku roślin uprawnych we wspomnianych gospodarstwach nie przekroczyłoby jednak poziomu 170 kg azotu na hektar rocznie.

(4)

Szacuje się, że niniejsze odstępstwo potencjalnie dotyczy około 13 500 gospodarstw, 500 000 hektarów i 11 600 ton azotu rocznie, odpowiadających odpowiednio 2,4 % wszystkich gospodarstw, 2,9 % wszystkich użytków rolnych i 0,7 % całkowitej ilości azotu z odchodów zwierzęcych. Gospodarstwa znajdują się przede wszystkim w Bawarii (Oberbayern), Badenii-Wirtembergii (Tubingen), Dolnej Saksonii (Luneburg, Weser-Ems) i Szlezwiku-Holsztynie.

(5)	Niemcy przyjęły prawodawstwo wprowadzające w życie dyrektywę 91/676/EWG, rozporządzenie w sprawie nawozów z dnia 10 stycznia 2006 r., ostatnio zmienione dnia 27 września 2006 r., mające również zastosowanie do odstępstwa, o przyznanie którego złożono wniosek.

(6)

Dane dotyczące jakości wody przedstawione przez Niemcy w trzecim sprawozdaniu z wdrażania dyrektywy dotyczącej azotanów w latach 2000–2003 oraz wraz z wnioskiem o przyznanie odstępstwa wskazują na spadek stężenia azotu w wodach powierzchniowych w 83 % stacji monitorujących a w przypadku 9 % stacji monitorujących poziom utrzymuje się na stałym poziomie w porównaniu do lat 1991-1994. W odniesieniu do wód gruntowych, system monitorowania ustanowiony w celu oceny wdrażania dyrektywy 91/676/WE wykazuje, że stężenie azotu spadło w 50 % stacji monitorujących a utrzymało się na stałym poziomie w około 15 % stacji monitorujących.

(7)	Liczba zwierząt spadła, w szczególności w odniesieniu do liczebności bydła (o 25 %). Dawka azotu z nawozu naturalnego na hektar rocznie spadła o 11 % w okresie miedzy latami 1991-1993 a 2002-2004; nadwyżka azotu zmniejszyła się ze 120 kg do 101 kg na hektar w tym samym okresie.

(8)	Zgodnie z art. 3 ust. 5 dyrektywy 91/676/EWG Niemcy realizują program działań na całym swoim terytorium.

(9)	Dodatkowe dokumenty przedłożone przez Niemcy w notyfikacji pokazują, że proponowana ilość 230 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych w przeliczeniu na hektar rocznie jest uzasadniona na podstawie obiektywnych kryteriów takich jak długie okresy wegetacji i uprawy o wysokim poborze azotu.

(10)	Po przeanalizowaniu wniosku Niemiec Komisja stwierdza, że proponowana w przeliczeniu na hektar rocznie ilość 230 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych nie będzie stanowiła przeszkody w realizacji celów dyrektywy 91/676/EWG, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych ściśle określonych warunków.

(11)	Niniejszą decyzję stosuje się w powiązaniu z obecnym programem działań obowiązującym na lata 2006-2009.

(12)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na podstawie art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Odstępstwo, o przyznanie którego Niemcy złożyły wniosek pismem z dnia 1 lutego 2006 r. w celu zezwolenia na stosowanie większej ilości odchodów zwierzęcych od ilości określonej w załączniku III pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze i jego lit. a) do dyrektywy 91/676/EWG, przyznaje się z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)	„hodowle bydła” oznaczają gospodarstwa rolne, na które przypadają więcej niż trzy sztuki zwierząt gospodarskich, z których dwie trzecie stanowi bydło,

b)	„intensywnie wykorzystywane użytki zielone” oznaczają grunty będące trwałymi lub krótkotrwałymi użytkami zielonymi (krótkotrwałe użytki zielone zakładane są zwykle na okres krótszy niż cztery lata) koszonymi co najmniej cztery razy w roku, lub koszonymi trzykrotnie i stanowiącymi pastwisko.

Artykuł 3

Zakres

Niniejsza decyzja ma zastosowanie na zasadzie indywidualnej i z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 4, 5 i 6 w odniesieniu do gospodarstw hodowlanych i jest ograniczona do intensywnie wykorzystywanych użytków zielonych.

Artykuł 4

Roczne zezwolenia i zobowiązania

1. Rolnicy, którzy chcą skorzystać z odstępstwa, co roku przedstawiają właściwym organom wniosek o przyznanie odstępstwa.

2. Wraz z corocznym wnioskiem określonym w ust. 1 rolnicy zobowiązują się na piśmie do spełnienia warunków określonych w art. 5 i 6.

3. Właściwe organy zapewniają objęcie wszystkich wniosków o przyznanie odstępstwa kontrolą administracyjną. Jeżeli kontrola wniosków, o których mowa w ust. 1, przeprowadzona przez władze krajowe, wykazuje, że warunki określone w art. 5 i 6 nie zostały spełnione, wnioskodawca zostaje o tym poinformowany. W takim przypadku wniosek zostaje odrzucony.

Artykuł 5

Stosowanie nawozu naturalnego i innych nawozów

1. Ilość odchodów zwierzęcych (w tym odchody pochodzące bezpośrednio od zwierząt) stosowana każdego roku na intensywnie wykorzystywanych użytkach zielonych w hodowlach bydła, nie przekracza ilości nawozu naturalnego zawierającej 230 kg azotu na hektar, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 2 do 9.

2. Całkowita dawka azotu jest zgodna z zapotrzebowaniem na składniki pokarmowe poszczególnych roślin uprawnych oraz uwzględnia zawartość tej substancji w glebie.

3. Każde gospodarstwo posiada swój plan nawożenia opisujący płodozmian na użytkach rolnych i planowane stosowanie nawozu naturalnego oraz nawozów azotowych i fosforanowych. Plan ten jest dostępny w gospodarstwie najpóźniej od dnia 1 lutego każdego roku.

Plan nawożenia zawiera:

a)	liczbę zwierząt gospodarskich, opis systemu magazynowania i przechowywania wraz z pojemnością dostępną do celów przechowywania nawozu naturalnego,

b)	wyliczenie ilości azotu pochodzącego z nawozu naturalnego (minus straty poniesione podczas magazynowania i przechowywania) oraz fosforu wyprodukowanego w gospodarstwie,

c)	płodozmian oraz powierzchnię intensywnie wykorzystywanych użytków zielonych i każdej uprawy wraz ze szkicową mapką określającą położenie poszczególnych pól,

d)	przewidywalne wymagania upraw w zakresie azotu i fosforu,

e)	ilość i rodzaj nawozu dostarczonego poza gospodarstwo lub do gospodarstwa,

f)	udział azotu pochodzącego z mineralizacji netto materii organicznej w glebie, określenie zawartości azotu w glebie na początku okresu wegetacji oraz udział azotu z pozostałości upraw i upraw strączkowych,

g)	stosowane ilości azotu i fosforu pochodzącego z nawozu naturalnego w podziale na poszczególne pola (działki gospodarstwa jednolite pod względem upraw i typu gleby),

h)	stosowane ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozów chemicznych i innych nawozów w podziale na poszczególne pola.

W celu zapewnienia spójności między planami a faktycznymi praktykami rolniczymi plany zostają poddane przeglądowi nie później niż w ciągu siedmiu dni po wprowadzeniu jakichkolwiek zmian w praktykach rolniczych.

4. Każde gospodarstwo przygotowuje swój rejestr nawożenia. Jest on każdego roku przedkładany właściwemu organowi.

5. Każde gospodarstwo rolne, które korzysta z indywidualnego odstępstwa, zgadza się na objęcie kontrolą stosowania, o którym mowa w art. 4 ust. 1, planu i rejestru nawożenia.

6. W każdym gospodarstwie, które korzysta z indywidualnego odstępstwa, co najmniej raz na cztery lata przeprowadza się analizę gleby pod kątem zawartości azotu i fosforu w odniesieniu do każdego obszaru gospodarstwa jednolitego pod względem płodozmianu i cech gleby. Wymagana jest co najmniej jedna analiza na każde 5 hektarów użytków w gospodarstwie.

7. Nadwyżka fosforanów w gospodarstwie w poprzednim roku, obliczona zgodnie z procedurą ustanowioną w sekcjach 5 i 6 rozporządzenia w sprawie nawozów z dnia 10 stycznia 2006 r., nie przekracza 20 kg na hektar.

8. Nie rozrzuca się nawozu naturalnego w okresie jesiennym przed uprawą trawy.

9. Do rozrzucania nawozu wykorzystuje się techniki niskiej emisji.

Artykuł 6

Gospodarowanie gruntami

Rolnicy korzystający z indywidualnego odstępstwa w odniesieniu do intensywnie wykorzystywanych użytków zielonych stosują następujące środki:

a)	Krótkotrwałe użytki zielone należy zaorać na wiosnę.

b)	Intensywnie wykorzystywane użytki zielone nie obejmują roślin strączkowych ani innych roślin wiążących azot atmosferyczny. Jednakże nie dotyczy to koniczyny w użytkach zielonych, na których jej zawartość wynosi mniej niż 50 %.

Artykuł 7

Inne środki

Niemcy zapewniają, że stosowanie odstępstwa odbywa się bez uszczerbku dla środków niezbędnych do osiągnięcia zgodności z pozostałym prawodawstwem Wspólnoty w dziedzinie ochrony środowiska.

Artykuł 8

Monitorowanie

1. Właściwy organ sporządza i co roku aktualizuje mapy określające odsetek gospodarstw rolnych, odsetek zwierząt gospodarskich oraz odsetek gruntów rolnych objętych indywidualnym odstępstwem w każdym landzie. Mapy te są co roku przekazywane Komisji, po raz pierwszy do końca 2007 r.

2. Aby ocenić wpływ odstępstwa na jakość wody ustanawia się i prowadzi sieć monitorowania w celu pobierania próbek wód powierzchniowych i gruntowych. W tym celu, sieć monitorowania wód gruntowych ustanowioną w celu monitorowania zanieczyszczeń rolniczych oraz sieć monitorowania wód powierzchniowych wzmacnia się w miejscach, gdzie co najmniej 3 % wszystkich gospodarstw rolnych korzysta z indywidualnego odstępstwa.

3. Badania i analiza składników pokarmowych dostarczają danych na temat miejscowego użytkowania gruntów, systemu płodozmianu i praktyk rolniczych w gospodarstwach korzystających z indywidualnych odstępstw. Dane te mogą zostać wykorzystane w modelowych obliczeniach wielkości wypłukiwanych azotanów i strat fosforu z intensywnie wykorzystywanych użytków zielonych, gdzie stosuje się do 230 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych na hektar rocznie.

4. Miejsca monitorowania wyznacza się w zlewniach wody z obszarów, gdzie dominuje działalność rolnicza, aby dostarczyć danych na temat stężenia azotu w wodzie glebowej i odpowiednio jego strat wraz z wodą odprowadzaną ze strefy korzeniowej do wód gruntowych oraz strat azotu poprzez odpływ powierzchniowy i podpowierzchniowy, zarówno w warunkach przyznanego odstępstwa, jak i bez takiego odstępstwa.

Artykuł 9

Kontrole

1. Właściwy organ krajowy przeprowadza kontrole administracyjne wszystkich gospodarstw korzystających z indywidualnego odstępstwa w celu oceny zgodności z maksymalną ilością 230 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych na hektar rocznie, z przepisami dotyczącymi nawożenia azotem i fosforem oraz z warunkami użytkowania gruntów.

2. W oparciu o analizę ryzyka, wyniki kontroli z poprzednich lat i wyniki ogólnych kontroli wyrywkowych dotyczących prawodawstwa wprowadzającego w życie dyrektywę 91/676/EWG opracowuje się program inspekcji w terenie. Inspekcje w terenie przeprowadza się w co najmniej 3 % gospodarstw rolnych korzystających z indywidualnego odstępstwa w odniesieniu do warunków ustanowionych w art. 5 i 6.

Artykuł 10

Sprawozdawczość

1. Każdego roku właściwy organ przekazuje Komisji wyniki monitorowania wraz ze zwięzłym sprawozdaniem dotyczącym zmian jakości wody i praktyki oceniania. Sprawozdanie dostarcza informacje, jak przeprowadza się ocenę wprowadzenia w życie warunków odstępstwa poprzez kontrole na poziomie gospodarstw i zawiera informacje na temat gospodarstw niespełniających warunków na podstawie kontroli administracyjnych i kontroli w terenie. Pierwsze sprawozdanie należy przedłożyć do czerwca 2008 r. a następnie do czerwca każdego kolejnego roku.

2. Komisja uwzględni uzyskane w ten sposób wyniki podczas rozpatrywania ewentualnego nowego wniosku o przyznanie odstępstwa.

Artykuł 11

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się w powiązaniu z programem działań Niemiec (rozporządzenie w sprawie nawozów z dnia 10 stycznia 2006 r. zmienione rozporządzeniem w sprawie nawozów z dnia 27 września 2006 r.) przyjętym na lata 2006-2009.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 375 z 31.12.1991, str. 1.