1.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 335/42


DECYZJA RADY

z dnia 13 listopada 2006 r.

zmieniająca decyzję 2004/793/WE w sprawie zakończenia procedury konsultacji z Republiką Togijską na mocy art. 96 Umowy z Kotonu

(2006/863/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1) ze zmianami wprowadzonymi w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. (2), w szczególności jej art. 96,

uwzględniając Umowę wewnętrzną między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie przyjęcia środków i ustanowienia procedur w celu wykonania Umowy o Partnerstwie AKP–WE (3), w szczególności jej art. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Rady 2004/793/WE z dnia 15 listopada 2004 r. (4) w sprawie zakończenia procedury konsultacji z Republiką Togijską na mocy art. 96 Umowy z Kotonu przewiduje okres 24 miesięcy, począwszy od daty jej przyjęcia, na monitorowania realizacji właściwych środków.

(2)

Kryzys polityczny, jaki nastąpił w 2005 r. po śmierci prezydenta Gnassingbe Eyadema, stanowił wydarzenie nieprzewidziane, które uniemożliwiło planową realizację zobowiązań podjętych przez rząd Republiki Togijskiej i tym samym nie pozwoliło na realizację wyznaczonych celów, w szczególności przeprowadzenie wcześniejszych wyborów parlamentarnych, w zaplanowanych terminach.

(3)

Pod koniec okresu monitorowania zostały zrealizowane liczne zobowiązania, podjęto także konkretne działania zmierzające do realizacji najistotniejszych z pozostałych zobowiązań. Jednakże wciąż konieczne jest wprowadzenie w życie kilku ważnych środków dotyczących istotnych elementów Umowy z Kotonu,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Okres obowiązywania decyzji 2004/793/WE w sprawie zakończenia procedury konsultacji z Republiką Togijską na mocy art. 96 Umowy z Kotonu zostaje przedłużony o 12 miesięcy, do dnia 15 listopada 2007 r. Podlega ona regularnemu przeglądowi co sześć miesięcy.

Artykuł 2

Środki przyjęte w decyzji 2004/793/WE jako właściwe środki w rozumieniu art. 96 ust. 2 lit. c) Umowy z Kotonu zostają dostosowane zgodnie z projektem listu znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 listopada 2006 r.

W imieniu Rady

E. TUOMIOJA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.

(2)  Dz.U. L 287 z 28.10.2005, str. 4.

(3)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 376.

(4)  Dz.U. L 349 z 25.11.2004, str. 17.


ZAŁĄCZNIK

Do premiera, szefa rządu Republiki Togijskiej

Szanowny Panie Premierze,

Unia Europejska przywiązuje dużą wagę do postanowień art. 9 Umowy z Kotonu. Poszanowanie praw człowieka, zasad demokracji i praworządności, na których opiera się partnerstwo AKP–UE, stanowią zasadnicze elementy tej umowy, a zatem również podstawę naszych stosunków.

W 2004 r. Unia Europejska uznała, iż sytuacja polityczna w Togo stanowi naruszenie tych podstawowych elementów i w kwietniu 2004 r. przystąpiła do konsultacji na mocy art. 96 Umowy, w trakcie których rząd Republiki Togijskiej podjął 22 zobowiązania. Wnioski przyjęte na zakończenie tych konsultacji zostały przekazane szefowi rządu w poprzednim liście z dnia 15 listopada 2004 r.

Właściwe środki przewidują 24-miesięczny okres monitorowania, którego koniec przypada na dzień 14 listopada 2006 r. Wyznaczony okres był okazją do pogłębionego dialogu politycznego, miały wtedy miejsce między innymi wspólne misje obserwacyjne, przeprowadzone przez Radę i Komisję w lipcu 2005 r., marcu 2006 r. i w październiku 2006 r.

Obserwacja realizacji podjętych zobowiązań pozwala stwierdzić wyraźną poprawę sytuacji pod koniec 2004 r., po czym w 2005 r., w wyniku zamieszek po śmierci prezydenta Eyadema, nastąpiło pogorszenie sytuacji. Od czerwca 2005 r. realizowana jest polityka otwarcia i – jak pokazują to raporty – ogólna sytuacja uległa znacznej i trwałej poprawie, czego wyrazem jest zawarte ostatnio ogólne porozumienie polityczne, za co wyrażamy uznanie dla władz i wszystkich togijskich uczestników procesu.

Wśród najważniejszych inicjatyw, jakie zostały podjęte w ramach realizacji wspomnianych 22 zobowiązań, wymienić należy:

podjęcie prawdziwego wielostronnego dialogu politycznego w Togo, który był okazją do przedyskutowania wszystkich spornych punktów w ramach otwartego porządku obrad. Dialog ten zakończył się podpisaniem dnia 20 sierpnia 2006 r. przez wszystkie strony ogólnego porozumienia politycznego. Podpisane porozumienie ma stać się podstawą do trwałego pojednania narodowego, a jego zakres wykracza poza zakres zobowiązań przyjętych wobec Unii Europejskiej. Oprócz kwestii ordynacji wyborczej i braku karania sprawców przestępstw, porozumienie dotyczy także kwestii kontynuacji reform konstytucyjnych i reform dotyczących sił zbrojnych,

utworzenie rządu jedności narodowej, w skład którego wchodzą członkowie opozycji, w ramach realizacji porozumienia z dnia 20 sierpnia,

zobowiązanie do przygotowania wyborów parlamentarnych, zapowiedzianych przez niezależną krajową komisję wyborczą (CENI) na czerwiec 2007 r.,

wprowadzenie w życie postanowień nowego prawa prasowego, wysiłki podjęte w kierunku bardziej wyważonego relacjonowania aktualnych wydarzeń przez media państwowe i pierwsza zmiana składu Wysokiej Władzy ds. Mediów Audiowizualnych i Komunikacji,

przyjęcie programu reform wymiaru sprawiedliwości, uwolnienie więźniów politycznych zatrzymanych w trakcie zamieszek w 2005 r. i polepszenie warunków w więzieniach,

podpisanie dnia 10 lipca 2006 r. protokołu z Wysokim Komisarzem Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka dotyczącego otwarcia biura w Lomé, którego zadaniem będzie udzielanie wsparcia rządowi i obserwacja przestrzegania praw człowieka w Togo.

Wyrażamy również uznanie dla podjęcia inicjatyw wykraczających poza ścisły zakres 22 podjętych zobowiązań. Chodzi tu o kwestię reformy sił zbrojnych, której głównym założeniem jest oddzielenie zadań obrony zewnętrznej od bezpieczeństwa wewnętrznego oraz kwestię uchodźców, w przypadku których najważniejsze jest zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.

Nie ma wątpliwości, że wszystkie podejmowane działania przyczynią się do przywrócenia demokracji i poszanowania praw człowieka oraz do realizacji przyjętych zobowiązań.

W związku z odbudowaniem zaufania w relacjach pomiędzy Unią Europejską i Togo oczekujemy od Republiki Togijskiej prowadzenia pogłębionego dialogu dotyczącego następujących kwestii:

konsolidacji dotychczasowych postępów, które powinny uzyskać potwierdzenie w trakcie następnych wyborów,

wprowadzenia w życie przyjętej przez wszystkie partie i określonej w ogólnym porozumieniu politycznym nowej ordynacji wyborczej, pozwalającej na zorganizowanie wolnych i przejrzystych wyborów parlamentarnych,

określenia ram prawnych dotyczących zasad finansowania partii politycznych,

kontynuacji procesu decentralizacji,

rozwiązania problemu braku karania sprawców przestępstw, w tym powołanie komisji śledczej i komisji pojednania narodowego, przewidzianych w ust. 2.2 i 2.4 ogólnego porozumienia politycznego, oraz zagwarantowanie poszanowania praw człowieka, jak zostało to określone w zobowiązaniu 2.1,

zmiany statutu Krajowej Komisji Praw Człowieka i zmiany ustalania jej składu, a także otwarcia w Lomé biura Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka.

Biorąc pod uwagę postępy dotychczas poczynione w Togo i wszelkie działania, jakie należy jeszcze podjąć, Unia Europejska zdecydowała o przedłużeniu okresu monitorowania określonego w decyzji z dnia 15 listopada 2004 r. do 36 miesięcy w celu umożliwienia władzom togijskim wywiązania się ze wszystkich podjętych zobowiązań. Przy udziale Prezydencji Rady Unii Europejskiej i Komisji przeprowadzane będą regularne przeglądy z częstotliwością nie mniejszą niż co 6 miesięcy.

W celu wspierania trwającego procesu reform, Unia Europejska pragnie przyjąć właściwe środki.

W związku z tym, kwoty pozostałe z 6. i 7. EFR zostaną wykorzystane zgodnie z celami określonymi we właściwych środkach celem wsparcia organizacji wyborów parlamentarnych, finansowania programu współpracy technicznej, który ma pomóc między innymi w realizacji 22 zobowiązań, wsparcia realizacji programu reform wymiaru sprawiedliwości i kampanii społecznej na temat praw człowieka, jak również celem sfinansowania programu społecznego wymagającego znacznych nakładów pracy.

Ponieważ określone zostały ramowe warunki przeprowadzenia wyborów i określono ich termin, możliwe jest natychmiastowe przystąpienie do notyfikacji i wdrożenia 9. EFR, a także ram wzajemnych zobowiązań w odniesieniu do funduszu STABEX 1995–1999.

Z wyrazami szacunku,

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Rady

W imieniu Komisji