zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

Do dnia 31 marca 2008 r. Portugalia zapewnia, aby warunki ustanowione w Załączniku do niniejszej decyzji były spełnione w odniesieniu do podatnego drewna, kory i roślin, które mają być przemieszczane wewnątrz wyznaczonych obszarów w Portugalii, zdefiniowanych zgodnie z art. 5, lub poza nie, zarówno do innych obszarów w Portugalii, jak i do pozostałych państw członkowskich.

Do dnia 15 lutego 2006 r. Portugalia przedstawia zaktualizowany średniookresowy plan zwalczania w zakresie kontroli rozprzestrzeniania się węgorka sosnowca w celu jego zwalczenia. Plan ten zawiera szczegółowe informacje na temat gospodarowania wewnątrz wyznaczonego obszaru gatunkami drzew znanymi z wysokiej podatności na węgorka sosnowca w warunkach panujących w Portugalii. Plan ten zostanie poddany przeglądowi do dnia 30 kwietnia 2007 r. i do dnia 30 marca 2008 r.

Państwa członkowskie prowadzą corocznie urzędowe badania dotyczące występowania węgorka sosnowca, obejmujące podatne drewno, korę i rośliny pochodzące z ich terytoriów w celu ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek dowody porażenia przez węgorka sosnowca.

Nie naruszając art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, do dnia 15 grudnia 2006 r. i 15 grudnia 2007 r. powiadamia się pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wynikach tych badań.

Portugalia ustanawia obszary, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, oraz wyznacza obszary (zwane dalej „wyznaczonymi obszarami”) składające się z części, o których wiadomo, że węgorek sosnowiec tam występuje, oraz części uznanej za strefę buforową otaczającą pierwszą część na szerokości co najmniej 20 km, biorąc pod uwagę wyniki badań, o których mowa w art. 4.

Komisja opracowuje wykaz „obszarów”, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, i przekazuje taki wykaz Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin oraz państwom członkowskim. Obszary w Portugalii nieumieszczone we wspomnianym wykazie uznaje się za wyznaczone obszary.

Wspomniany wykaz jest aktualizowany zgodnie z wynikami badań, o których mowa w art. 4 akapit pierwszy, i ustaleniami zgłoszonymi na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE.

ZAŁĄCZNIK

Do celów art. 2 powinny być spełnione następujące warunki:

Bez uszczerbku dla przepisów określonych w pkt 2, w przypadku przemieszczania z wyznaczonych obszarów na obszary w Portugalii inne niż wyznaczone obszary lub do pozostałych państw członkowskich:

podatnym roślinom towarzyszy paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 92/105/EWG (1), po:

—	poddaniu roślin urzędowej kontroli i stwierdzeniu, że są one wolne od oznak i objawów porażenia przez węgorka sosnowca, oraz

—	stwierdzeniu braku objawów występowania węgorka sosnowca w miejscu produkcji lub jego bezpośrednim sąsiedztwie od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacji;

podatnemu drewnu i oddzielonej korze, innemu niż drewno w postaci:

—	wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

—	skrzyń, klatek lub bębnów,

—	palet, palet skrzyniowych lub innych platform załadunkowych,

—	drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników,

ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni, towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w pkt 1 lit. a) powyżej, po poddaniu drewna lub oddzielonej kory właściwej obróbce termicznej przy minimalnej temperaturze rdzenia drewna wynoszącej 56 °C przez 30 minut w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

podatnemu drewnu w formie wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych towarzyszy wspomniany wyżej paszport roślin, po poddaniu właściwemu zabiegowi fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

podatne drewno w formie drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych oraz wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

—	jest okorowane,

—	jest wolne od chodników larwalnych o średnicy większej niż 3 mm,

—	posiada wilgotność osiągniętą w procesie produkcji, wyrażoną w procentach suchej masy mniejszą niż 20 %;

podatne drewno w formie skrzyń, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich bez względu na to, czy są w danej chwili używane do transportu wszelkiego rodzaju przedmiotów, jest poddane właściwej obróbce termicznej przy minimalnej temperaturze rdzenia drewna wynoszącej 56 oC przez 30 minut, obróbce ciśnieniowej (impregnacji) lub fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca, a także oznakowane urzędowo zatwierdzonym znakiem potwierdzajacym zabieg umożliwiający identyfikację miejsc i osób przeprowadzających zabieg lub paszport roślin zaświadczający, że środki te zostały podjęte.

W przypadkach przemieszczania wewnątrz wyznaczonych obszarów w Portugalii:

podatne rośliny:

—

uprawiane w miejscach produkcji, w których – lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie – nie zaobserwowano objawów występowania węgorka sosnowca, od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, i uznane podczas urzędowych inspekcji za wolne od oznak i objawów występowania węgorka sosnowca posiadają wspomniany paszport roślin, jeżeli są przemieszczane z miejsca produkcji,

—

uprawiane w miejscach produkcji, w których – lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie – zaobserwowano objawy występowania węgorka sosnowca, od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, lub uznane za porażone przez węgorka sosnowca nie są przemieszczane z miejsca produkcji i są niszczone przez spalenie,

—

uprawiane w miejscach takich, jak lasy lub publiczne bądź prywatne ogrody, które uznano za porażone przez węgorka sosnowca lub wykazujące jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, bądź znajdujące się na terenach rekultywowanych:

—	jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, wycinane są w tym okresie,

—	jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, wycinane są natychmiast, oraz

—	jeżeli znajdują się w części wyznaczonego obszaru uznanego za strefę buforową zgodnie z przepisami art. 5, poddane są badaniu na obecność węgorka sosnowca. Jeżeli badania potwierdzają występowanie organizmu, zasięg wyznaczonych obszarów jest odpowiednio zmieniany;

w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

uzyskane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych, bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, jest przed dniem 2 kwietnia:

—	niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednich miejscach, lub

—

przemieszczone pod urzędową kontrolą do:

—	zakładu przetwórczego w celu rozdrobnienia i utylizacji w tym zakładzie, lub

—	zakładu przemysłowego w celu wykorzystania jako paliwo drzewne w tym zakładzie; lub

—

zakładu przetwórczego, gdzie drewno jest:

—	poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

—	rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca.

ii)

uzyskane z drzew innych niż wymienione w ppkt i) poddaje się urzędowym badaniom na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca oraz szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego celem dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne lub w drodze odstępstwa przemieszczone pod urzedową kontrolą na obszary Portugalii inne niż wyznaczone, do zatwierdzonych zakładów przetwórczych, zgłoszonych Komisji, gdzie – w okresie między dniem 1 listopada a dniem 1 kwietnia – uzyskane z niego drewno lub wióry są:

—	w przypadku wiórów, wykorzystane do celów przemysłowych w zatwierdzonym zakładzie przetwórczym, lub

—

w przypadku drewna:

—	poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut; dalsze przemieszczanie drewna poddanego obróbce termicznej może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub

—	rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca; dalsze przemieszczanie drewna poddanego fumigacji może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub

—	rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych w tym zakładzie, lub

—

przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:

—	poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

—	rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca, lub

—	rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych;

w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

otrzymane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej jest:

—	natychmiast niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednim miejscu, lub

—

natychmiast okorowane w odpowiednich miejscach poza lasem, zanim zostanie przemieszczone pod urzędową kontrolą do miejsc składowania, gdzie drewno jest poddane zabiegowi przy użyciu odpowiedniego insektycydu lub jest przechowywane w odpowiednich i zatwierdzonych warunkach mokrego przechowywania dostępnych przynajmniej podczas wspomnianego okresu, w celu dalszego przemieszczenia do zakładu przemysłowego, gdzie drewno jest:

—	natychmiast rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub

—	natychmiast wykorzystane jako paliwo opałowe w tym zakładzie, lub

—	natychmiast poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

—	natychmiast rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

ii)

otrzymane z drzew innych niż drzewa, o których mowa w ppkt i), jest natychmiast okorowane w miejscu ścięcia lub w jego najbliższym sąsiedztwie, oraz jest:

—

poddane urzędowemu badaniu na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego do dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne, lub

—

przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:

—	rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub

—	poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

—	rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

podatna kora jest:

—	niszczona przez spalenie lub wykorzystana jako paliwo w przemysłowym zakładzie przetwórczym, lub

—	poddana obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę 56 °C przez 30 minut w całej korze, lub

—	poddana fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ona wolna od żywych osobników węgorka sosnowca;

podatne drewno w formie odpadów powstałych w trakcie wyrębu jest spalane w odpowiednich miejscach pod urzędową kontrolą:

—	w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, w tym okresie, lub

—	w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, natychmiast;

podatne drewno w formie odpadów powstałych podczas jego przetwarzania jest natychmiast spalane w odpowiednich miejscach pod urzędową kontrolą, wykorzystane jako paliwo drzewne w zakładzie przetwórczym lub poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

podatne drewno w formie skrzyń do pakowania, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych lub innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

—	jest okorowane,

—	jest wolne od chodników larwalnych o średnicy większej niż 3 mm,

—	posiada wilgotność, osiągniętą w procesie produkcji, wyrażoną w procentach suchej masy, mniejszą niż 20 %.

(1) Dz.U. L 4 z 8.1.1993, str. 22. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2005/17/WE (Dz.U. L 57 z 3.3.2005, str. 23).