1.12.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 315/27 |
DECYZJA RADY 2005/852/WPZiB
z dnia 29 listopada 2005 r.
w sprawie zniszczenia ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej (SALW) oraz amunicji do tych rodzajów broni na Ukrainie
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając wspólne działanie Rady 2002/589/WPZiB z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie wkładu Unii Europejskiej w zwalczanie destabilizującego gromadzenia i rozpowszechniania ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej (1), w szczególności jego art. 4, w związku z art. 23 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Ukraina posiadała w przeszłości znaczny wojskowy kompleks przemysłowy, trzeci co do wielkości na świecie arsenał broni jądrowej oraz była bazą strategicznych rezerw broni i amunicji ZSRR. |
(2) |
Według niektórych szacunków na Ukrainie znajduje się aż 7 milionów sztuk ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej (SALW) oraz 2 miliony ton amunicji, z których znaczna część pochodzi z czasów ostatnich wojen światowych. Te duże ilości SALW i amunicji stanowią nie tylko ogromną nadwyżkę w stosunku do aktualnej liczebności sił zbrojnych Ukrainy, lecz również zawierają wiele niezdatnych do użycia i niebezpiecznych sztuk amunicji. |
(3) |
Plan działania UE–Ukraina, który został przyjęty przez Radę Współpracy UE–Ukraina w dniu 21 lutego 2005 r., wzywa obie strony do wspólnego przeciwstawienia się zagrożeniom dla bezpieczeństwa, zdrowia publicznego i środowiska naturalnego związanym z ukraińskimi składami starej amunicji, m.in. min przeciwpiechotnych. |
(4) |
Agencja NATO ds. Zabezpieczenia Technicznego i Zaopatrzenia (NAMSA), w ramach Funduszu Powierniczego Partnerstwa dla Pokoju (PdP), zarządza dwunastoletnim projektem, który ma być realizowany w czterech fazach i którego celem jest zniszczenie nadwyżki wynoszącej 1,5 miliona sztuk SALW oraz 133 000 ton amunicji konwencjonalnej. |
(5) |
Unia Europejska jest zdania, że wkład finansowy w realizację pierwszej fazy projektu pomógłby Ukrainie zmniejszyć ryzyko związane ze zgromadzoną dużą ilością SALW i amunicji, jak również dostosować poziom SALW i amunicji do aktualnej liczebności jej sił zbrojnych. |
(6) |
W dniu 18 maja 2005 r. parlament Ukrainy ratyfikował Konwencję o zakazie używania, magazynowania, produkcji i transferu min przeciwpiechotnych i o ich zniszczeniu (Konwencję ottawską). |
(7) |
Unia Europejska zamierza w związku z tym zaoferować Ukrainie wsparcie finansowe zgodnie z przepisami tytułu II wspólnego działania 2002/589/WPZiB. Zapewniona zostanie odpowiednia widoczność tego wsparcia finansowego poprzez, między innymi, stosowne środki przedsięwzięte przez NAMSA, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
1. Unia Europejska wspiera niszczenie ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej (SALW) oraz amunicji do tych rodzajów broni na Ukrainie.
2. W tym celu Unia Europejska udziela Agencji NATO ds. Zabezpieczenia Technicznego i Zaopatrzenia (NAMSA) wsparcia finansowego podczas realizacji pierwszej fazy dwunastoletniego projektu mającego na celu pozbawienie cech użytkowych 400 000 sztuk SALW, 15 000 ton uzbrojenia konwencjonalnego oraz 1 000 sztuk przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych (MANPAD).
3. Wkład Unii Europejskiej przeznaczony jest na sfinansowanie:
— |
zakupu i instalacji systemu zmniejszenia zanieczyszczeń do pieca do spalania odpadów wybuchowych, |
— |
pozbawienia broni cech użytkowych, |
— |
zakupu dwóch pieców do topienia broni, |
— |
zakupu i instalacji zdalnie sterowanych pił taśmowych do cięcia amunicji zawierającej materiały wybuchowe, |
— |
zakupu prasy hydraulicznej, |
— |
do 7 % bezpośrednich kosztów projektu. |
4. NAMSA zleca dostawę, instalację i rozruch eksploatacyjny niezbędnego sprzętu służącego do pozbawiania uzbrojenia cech użytkowych i innego wyposażenia podmiotom komercyjnym lub rządowym z Państw Członkowskich UE i Ukrainy, a także podobnym podmiotom mającym siedzibę w państwach NATO lub podmiotom spełniającym wymagania określone w polityce Funduszu Powierniczego Partnerstwa dla Pokoju (PdP). Umowy na dostawy sprzętu przewidują, w razie konieczności, szkolenia dla ukraińskiego personelu obsługującego ten sprzęt, organizowane na Ukrainie albo w państwie, w którym sprzęt ten jest nabywany.
Artykuł 2
1. Finansowa kwota referencyjna na realizację działań, o których mowa w art. 1 ust. 3, wynosi 1 000 000 EUR i zostanie sfinansowana z budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok 2006.
2. Do celów realizacji działań, o których mowa w art. 1 ust. 3, Komisja zawiera z NAMSA umowę o finansowaniu określającą warunki korzystania z wkładu Unii Europejskiej, który przyjmuje formę dotacji. Umowa o finansowaniu, która ma być zawarta, przewiduje, że NAMSA zapewnia widoczność wkładu Unii Europejskiej, stosownie do jego wielkości.
3. Komisja nadzoruje właściwe wykorzystanie wkładu finansowego UE, o którym mowa w niniejszym artykule. W tym celu Komisji powierza się kontrolę i ocenę aspektów finansowych wdrożenia niniejszej decyzji, o których mowa w niniejszym artykule.
4. Zarządzanie określonymi w ust. 1 wydatkami finansowanymi z budżetu ogólnego Unii Europejskiej podlega procedurom i zasadom wspólnotowym mającym zastosowanie w sprawach budżetowych, z zastrzeżeniem, że finansowanie wstępne nie pozostaje własnością Wspólnoty.
Artykuł 3
Prezydencja, wspierana przez Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZiB, jest odpowiedzialna za wdrożenie niniejszej decyzji, z czego przekazuje Radzie sprawozdania. Komisja jest w pełni włączana w wykonywanie tych zadań i, w szczególności, dostarcza informacji dotyczących realizacji aspektów finansowych. Informacje te opierają się na sprawozdaniach okresowych dostarczanych przez NAMSA na podstawie zawartej z Komisją umowy, o której mowa w art. 2 ust. 2.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja staje się skuteczna w dniu jej przyjęcia. Wygasa ona po upływie dwunastu miesięcy od zawarcia między Komisją a NAMSA umowy o finansowaniu.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli, dnia 29 listopada 2005 r.
W imieniu Rady
A. JOHNSON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 191 z 19.7.2002, str. 1.