UMOWA

między Unią Europejską a Kanadą ustanawiająca ramy udziału Kanady w operacjach zarządzania kryzysami prowadzonych przez Unię Europejską

UNIA EUROPEJSKA,

z jednej strony, i

KANADA,

z drugiej strony,

zwane dalej „Stronami”,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Unia Europejska (UE) może zadecydować o podjęciu działania w dziedzinie zarządzania kryzysami.

(2)	Rada Europejska w Sewilli w dniach 21 i 22 czerwca 2002 r. roku ustaliła sposoby prowadzenia konsultacji i współpracy pomiędzy Unią Europejską a Kanadą w zakresie zarządzania kryzysami.

(3)

Unia Europejska zdecyduje, czy państwa trzecie zostaną zaproszone do udziału w operacji zarządzania kryzysami prowadzonej przez UE. Kanada może przyjąć zaproszenie Unii Europejskiej i zaoferować swój udział. W takim przypadku Unia Europejska zadecyduje w sprawie przyjęcia proponowanego udziału Kanady.

(4)	Jeżeli Unia Europejska zadecyduje o podjęciu wojskowej operacji zarządzania kryzysami przy wykorzystaniu aktywów i potencjału NATO, Kanada może wyrazić swój zasadniczy zamiar uczestniczenia w operacji.

(5)	Ogólne warunki udziału Kanady w prowadzonych przez UE operacjach zarządzania kryzysami powinny być ustalone w umowie ustanawiającej zasady ogólne takiego potencjalnego przyszłego udziału, a nie definiowane na podstawie indywidualnych przypadków dla każdej poszczególnej operacji.

(6)	Umowa taka powinna być bez uszczerbku dla autonomii podejmowania decyzji przez Unię Europejską oraz nie powinna przesądzać o indywidualnym charakterze decyzji Kanady dotyczącej udziału w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

SEKCJA I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Decyzje odnoszące się do udziału

1.   Po podjęciu przez Unię Europejską decyzji o zaproszeniu Kanady do udziału w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami oraz po podjęciu przez Kanadę zasadniczej decyzji o udziale Kanada przekazuje Unii Europejskiej informacje w sprawie proponowanego wkładu.

2.   Jeżeli Unia Europejska zdecydowała się podjąć wojskową operację zarządzania kryzysami przy wykorzystaniu aktywów i potencjału NATO, Kanada informuje Unię Europejską o zamiarze uczestniczenia w operacji, a następnie udziela informacji o swoim proponowanym wkładzie.

3.   Ocena wkładu Kanady dokonywana przez Unię Europejską jest prowadzona w konsultacji z Kanadą.

4.   Unia Europejska zawiadamia listownie Kanadę w odpowiednim czasie o wyniku oceny w celu zagwarantowania udziału Kanady zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł 2

Ramy współpracy

1.   Kanada włącza się do wspólnego działania, na mocy którego Rada Unii Europejskiej decyduje o prowadzeniu przez UE operacji zarządzania kryzysami oraz do wszelkich wspólnych działań lub decyzji, na mocy których Rada Unii Europejskiej postanawia zmienić lub rozszerzyć mandat prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy i wszelkimi wymaganymi uzgodnieniami wykonawczymi.

2.   Udział Kanady w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami odbywa się bez naruszenia autonomii podejmowania decyzji przez Unię Europejską.

Artykuł 3

Status personelu i sił zbrojnych

1.   Status personelu oddelegowanego do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami lub sił zbrojnych wysłanych do wsparcia prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami przez Kanadę podlega umowie w sprawie statusu misji/sił zbrojnych, jeżeli została ona zawarta, zawartej między Unią Europejską i państwem (państwami), w którym operacja jest prowadzona.

2.   Status personelu przydzielonego do sztabów lub grup dowodzenia usytuowanych poza państwem (państwami), w którym prowadzona jest przez UE operacja zarządzania kryzysami, podlega ustaleniom między organami właściwymi dla odnośnych sztabów i grup dowodzenia a właściwymi organami Kanady.

3.   Bez uszczerbku dla umowy w sprawie statusu misji/sił zbrojnych, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, Kanada sprawuje jurysdykcję nad swoim personelem uczestniczącym w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami.

4.   Bez uszczerbku dla umowy w sprawie statusu misji/sił zbrojnych, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, Kanada jest odpowiedzialna za wszelkie roszczenia związane z udziałem w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami pochodzące od lub dotyczące któregokolwiek członka jej personelu.

5.   W przypadku śmierci, obrażeń ciała, strat lub szkód wyrządzonych osobom fizycznym lub prawnym z państwa (państw), w którym prowadzona jest operacja, Kanada, z chwilą ustalenia jej odpowiedzialności, wypłaci odszkodowanie zgodnie z warunkami przewidzianymi w umowie w sprawie statusu misji/sił zbrojnych, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, jeżeli została ona zawarta.

6.   Kanada zobowiązuje się do wydania oświadczenia w kwestii zrzeczenia się roszczeń wobec któregokolwiek z Państw uczestniczących w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami, w której bierze udział Kanada, oraz do uczynienia tego przy podpisaniu niniejszej umowy. Wzór takiego oświadczenia jest zawarty w załączniku I do niniejszej umowy.

7.   Unia Europejska zobowiązuje się zagwarantować, że Państwa Członkowskie wydadzą oświadczenie w kwestii odstąpienia od roszczeń wobec Kanady w czasie jej udziału w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami oraz do uczynienia tego przy podpisywaniu niniejszej umowy. Wzór takiego oświadczenia jest zawarty w załączniku I do niniejszej umowy.

Artykuł 4

Informacje niejawne

1.   Kanada gwarantuje przestrzeganie przez personel kanadyjski podczas obchodzenia się z informacjami niejawnymi UE w kontekście prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami podstawowych zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa określonych w przepisach Rady Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa, zawartych w decyzji Rady 2001/264/WE (1). Kanada gwarantuje również przestrzeganie przez personel kanadyjski dalszych wytycznych dotyczących informacji niejawnych UE wydanych przez właściwe organy, w tym dowódcę operacji UE, w kontekście prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami lub przez szefa misji UE w kontekście prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami, bez uszczerbku dla artykułu 6 ustęp 2 i artykułu 10 ustęp 2.

2.   Jeżeli UE otrzyma od Kanady informacje niejawne, informacje te obejmuje się stopniem ochrony właściwym dla klauzuli, którą są one oznaczone, oraz równoważnym z normami ustalonymi w przepisach dotyczących informacji niejawnych UE.

3.   W przypadkach gdy UE i Kanada zawarły umowę w sprawie procedur bezpieczeństwa dotyczących wymiany informacji niejawnych, jej postanowienia stosuje się w kontekście prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysami.

SEKCJA II

POSTANOWIENIA W SPRAWIE UDZIAŁU W CYWILNYCH OPERACJACH ZARZĄDZANIA KRYZYSAMI

Artykuł 5

Personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami

1.   Kanada gwarantuje, że jej personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami wykonuje swoją misję zgodnie z:

a)	wspólnym działaniem i późniejszymi zmianami, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 niniejszej umowy;

b)	planem operacji;

c)	środkami wykonawczymi.

2.   Kanada informuje w odpowiednim terminie szefa misji prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami i Sekretariat Generalny Rady Unii Europejskiej o wszelkich zmianach co do jej wkładu w prowadzoną przez UE cywilną operację zarządzania kryzysami.

3.   Personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami przechodzi badania lekarskie i szczepienia uznane za konieczne przez właściwy organ kanadyjski oraz uzyskuje zaświadczenie lekarskie stwierdzające zdolność do pełnienia obowiązków wystawione przez właściwy organ z Kanady. Personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami przedstawia kopię takiego zaświadczenia.

Artykuł 6

Struktura dowodzenia

1.   Personel oddelegowany przez Kanadę wykonuje swoje obowiązki i postępuje, mając na uwadze wyłącznie interesy prowadzonej przez UE operacji cywilnej zarządzania kryzysami, bez uszczerbku dla ustępu 2.

2.   Cały personel podlega w pełni swoim władzom krajowym.

3.   Władze krajowe dokonują przeniesienia kontroli operacyjnej na szefa misji prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami, który sprawuje tę władzę poprzez hierarchiczną strukturę dowodzenia i kontroli.

4.   Szef misji dowodzi prowadzoną przez UE cywilną operacją zarządzania kryzysami i odpowiada za jej bieżące zarządzanie.

5.   Zgodnie z instrumentami prawnymi, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 niniejszej umowy, Kanada ma takie same prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją, jak Państwa Członkowskie Unii Europejskiej biorące udział w operacji.

6.   Szef misji prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami odpowiedzialny jest za kontrolę dyscyplinarną sprawowaną nad personelem prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami. W razie konieczności postępowanie dyscyplinarne jest podejmowane przez odpowiedni organ krajowy.

7.   W celu reprezentowania swojego narodowego kontyngentu w operacji Kanada wyznacza Punkt Kontaktowy Kontyngentu Narodowego (NPC). W sprawach krajowych mających wpływ na daną operację NPC podlega szefowi misji prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami oraz odpowiada za bieżącą dyscyplinę kontyngentu.

8.   Decyzja w sprawie zakończenia operacji jest podejmowana przez Unię Europejską po konsultacji z Kanadą, pod warunkiem że w dniu podjęcia decyzji o zakończeniu operacji Kanada nadal wnosi wkład w prowadzoną przez UE cywilną operację zarządzania kryzysami.

Artykuł 7

Finansowanie

Kanada przyjmuje na siebie wszelkie koszty związane z udziałem w operacji, pominąwszy koszty podlegające wspólnemu finansowaniu, jak wyszczególniono w budżecie operacyjnym operacji. Procedura ta nie stanowi uszczerbku dla artykułu 8.

Artykuł 8

Wkład do budżetu operacyjnego

1.   Kanada wnosi wkład w finansowanie budżetu operacyjnego prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami, z zastrzeżeniem ustępu 3.

2.   Wkład finansowy Kanady do budżetu operacyjnego równy jest niższej spośród następujących kwot:

a)	tej części kwoty referencyjnej, która jest proporcjonalna do stosunku jej dochodu narodowego brutto (DNB) do sumy DNB wszystkich państw wnoszących wkład do budżetu operacyjnego operacji; lub

b)	tej części kwoty referencyjnej dla budżetu operacyjnego, która jest proporcjonalna do stosunku liczby personelu uczestniczącego w operacji do całkowitej liczby personelu wszystkich państw uczestniczących w operacji.

3.   Unia Europejska zasadniczo zwalnia Kanadę z wkładów finansowych do prowadzonych przez UE poszczególnych cywilnych operacji zarządzania kryzysami, gdy Unia Europejska uzna, że udział Kanady w operacji stanowi znaczący wkład, który jest istotny dla operacji.

4.   W stosownych przypadkach szef misji prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami i odpowiednie służby administracyjne Kanady zawierają porozumienie w sprawie praktycznych sposobów dokonywania płatności odnoszących się do wkładu Kanady do budżetu operacyjnego prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysami. Porozumienie to zawiera między innymi postanowienia dotyczące:

a)	wysokości kwoty;

b)	ustaleń w sprawie wnoszenia wkładu finansowego;

c)	procedury audytu.

5.   Nie naruszając ust. 1 i 2, Kanada nie wnosi żadnego wkładu w finansowanie diet dziennych wypłacanych personelowi Państw Członkowskich Unii Europejskiej.

SEKCJA III

POSTANOWIENIA W SPRAWIE UDZIAŁU W WOJSKOWYCH OPERACJACH ZARZĄDZANIA KRYZYSAMI

Artykuł 9

Udział w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami

1.   Kanada gwarantuje, że jej siły zbrojne i personel uczestniczący w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami wykonuje swoją misję zgodnie z:

a)	wspólnym działaniem i późniejszymi zmianami, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 niniejszej umowy;

b)	planem operacji;

c)	środkami wykonawczymi.

2.   Kanada informuje w odpowiednim terminie dowódcę prowadzonej przez UE operacji o wszelkich zmianach dotyczących jej udziału w operacji.

Artykuł 10

Struktura dowodzenia

1.   Personel oddelegowany przez Kanadę wykonuje swoje obowiązki i postępuje, mając na uwadze wyłącznie interesy prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami, bez uszczerbku dla postanowień ustępu 2.

2.   Wszyscy członkowie sił zbrojnych i personelu uczestniczącego w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami podlegają w pełni swoim władzom krajowym.

3.   Władze krajowe przekazują dowodzenie operacyjne i taktyczne lub kontrolę swoich sił zbrojnych i personelu dowódcy prowadzonej przez UE operacji. Dowódca prowadzonej przez UE operacji ma uprawnienia do delegowania swojej władzy.

4.   Zgodnie z instrumentami prawnymi, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 niniejszej umowy, Kanada ma takie same prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją, jak Państwa Członkowskie Unii Europejskiej biorące udział w operacji.

5.   Dowódca operacji prowadzonej przez UE może w każdej chwili, po przeprowadzeniu konsultacji z Kanadą, wnioskować o wycofanie wkładu Kanady.

6.   W celu reprezentowania swojego narodowego kontyngentu w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami Kanada mianuje Starszego Przedstawiciela Wojskowego (SMR). SMR konsultuje się z dowódcą sił zbrojnych UE we wszystkich sprawach mających wpływ na operację oraz jest odpowiedzialny za bieżącą dyscyplinę kontyngentu.

Artykuł 11

Finansowanie

Bez uszczerbku dla artykułu 12, Kanada przyjmuje na siebie wszelkie koszty związane ze swoim udziałem w operacji, pominąwszy koszty podlegające wspólnemu finansowaniu, jak określono w instrumentach prawnych, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 niniejszej umowy, a także w decyzji Rady 2004/197/WPZiB z dnia 23 lutego 2004 r. ustanawiającej mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji UE mających wpływ na kwestie wojskowe i obronne (2).

Artykuł 12

Wkład w koszty wspólne

1.   Kanada wnosi wkład w finansowanie kosztów wspólnych prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysami, z zastrzeżeniem ustępu 3.

2.   Wkład finansowy Kanady w koszty wspólne równy jest niższej spośród następujących kwot:

a)	tej części kwoty referencyjnej dla kosztów wspólnych, która jest proporcjonalna do stosunku jej DNB do sumy DNB wszystkich Państw wnoszących wkład do kosztów wspólnych operacji; lub

b)	tej części kwoty referencyjnej dla kosztów wspólnych, która jest proporcjonalna do stosunku liczby personelu uczestniczącego w operacji do całkowitej liczby personelu wszystkich Państw uczestniczących w operacji.

Przy wyliczaniu kwoty z ustępu 2 litera b), jeżeli Kanada wysyła jedynie personel do sztabu operacji lub sztabu sił zbrojnych, bierze się pod uwagę stosunek jej personelu do całkowitej liczby odpowiedniego personelu sztabu. W pozostałych przypadkach bierze się pod uwagę stosunek całkowitej liczby personelu wysłanego przez Kanadę do całkowitej liczby personelu operacji.

3.   Unia Europejska zasadniczo zwalnia Kanadę z wkładów finansowych do kosztów wspólnych prowadzonej przez UE danej wojskowej operacji zarządzania kryzysami, gdy Unia Europejska uznaje, że udział Kanady w operacji zapewnia znaczny wkład w aktywa lub potencjał, które są istotne dla operacji.

4.   W stosownych przypadkach podpisuje się porozumienie między zarządcą, o którym mowa w decyzji Rady 2004/197/WPZiB z dnia 23 lutego 2004 r. ustanawiającej mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji UE mających wpływ na kwestie wojskowe i obronne, a właściwymi organami administracyjnymi Kanady. Porozumienie to zawiera między innymi postanowienia dotyczące:

a)	wysokości kwoty;

b)	ustaleń w sprawie wnoszenia wkładu finansowego;

c)	procedury audytu.

SEKCJA IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 13

Porozumienia wykonawcze do niniejszej umowy

Bez uszczerbku dla postanowień art. 8 ust. 4 i art. 12 ust. 4, wszelkie niezbędne uzgodnienia techniczne i administracyjne służące wykonaniu niniejszej umowy zawierane są między Sekretarzem Generalnym Rady Unii Europejskiej/Wysokim Przedstawicielem ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa a odpowiednimi organami Kanady.

Artykuł 14

Nieprzestrzeganie obowiązków

Jeżeli jedna ze Stron nie przestrzega swoich obowiązków wyszczególnionych w niniejszej umowie, druga Strona ma prawo do rozwiązania niniejszej umowy z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Artykuł 15

Rozstrzyganie sporów

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej umowy rozstrzygane są na drodze dyplomatycznej między Stronami.

Artykuł 16

Wejście w życie

1.   Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca po wzajemnym notyfikowaniu sobie przez Strony zakończenia niezbędnych procedur wewnętrznych.

2.   Niniejsza umowa podlega przeglądowi nie później niż dnia 1 czerwca 2008 r., a następnie co najmniej raz na trzy lata.

3.   Zmiany do niniejszej umowy mogą być wprowadzane w formie pisemnej na zasadzie wzajemnego porozumienia między Stronami.

4.   Strona może wypowiedzieć niniejszą umowę poprzez złożenie drugiej Stronie pisemnego wypowiedzenia. Tego rodzaju wypowiedzenie jest skuteczne po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez drugą stronę.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy, należycie upoważnieni do tego, złożyli swoje podpisy pod niniejszą umową.

---

(1)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją 2004/194/WE (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 48).

(2)  Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 68. Decyzja zmieniona decyzją 2005/68/WPZiB (Dz.U. L 27 z 29.1.2005, str. 59).