„Włochy

Alkohol etylowy, który ma zostać poddany skażeniu, musi wykazywać zawartość alkoholu etylowego nie mniejszą niż 83 % objętości i moc nie mniejszą niż 90 % objętości, zmierzoną alkoholomierzem zgodnym z przepisami WE. Na hektolitr bezwodnego alkoholu etylowego dodaje się:

a)	125 gramów tiofenu;

b)	0,8 grama benzoesanu denaturującego;

c)	3 gramy czerwieni kwasowej CI 24 (barwnik czerwony), roztwór 25 % stężenia wagowego;

d)	2 litry metyloetyloketonu.

W celu zapewnienia całkowitej rozpuszczalności wszystkich składników mieszanka musi być przygotowywana w alkoholu etylowym o zawartości alkoholu poniżej 96 % obj., zmierzonej alkoholomierzem zgodnym z przepisami WE.

Skażanie odbywa się dzięki substancjom wymienionym w lit. a), b) i d). Tiofen i benzoesan denaturujący zmieniają właściwości organoleptyczne produktu tak, że nie nadaje się on do konsumpcji przez człowieka, a wyeliminowanie etyloetyloketonu, którego punkt wrzenia osiąga 79,6 °C i jest tym samym zbliżony do alkoholu etylowego (78,9 °C), jest trudne i bardzo kosztowne. Okoliczności te ułatwiają prowadzenie kontroli przez organa finansowe w celu stwierdzenia możliwego nadużycia.

Czerwień kwasowa CI nadaje produktowi charakterystyczne czerwone zabarwienie, co sprawia, że przeznaczenie produktu jest natychmiast rozpoznawalne.”.