25.11.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/17 |
DECYZJA RADY
z dnia 15 listopada 2004 r.
w sprawie zakończenia procedury konsultacji z Republiką Togijską na mocy art. 96 Porozumienia z Cotonou
(2004/793/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając Porozumienie o partnerstwie AKP–WE podpisane w Cotonou dnia 23 czerwca 2000 r. (1), („Porozumienie z Cotonou”), w szczególności jej art. 96,
uwzględniając porozumienie wewnętrzne dotyczące środków, jakie należy przedsięwziąć i procedur, według których należy postępować w zastosowaniu Porozumienia o partnerstwie AKP–WE (2), w szczególności jego art. 3,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Istotne postanowienia Porozumienia z Cotonou ujęte w art. 9 zostały pogwałcone przez rząd Republiki Togijskiej. |
(2) |
Zgodnie z art. 96 Porozumienia z Cotonou 14 kwietnia 2004 r. podjęto konsultacje z krajami AKP i Republiką Togijską, przy których okazji władze Togo podjęły specjalne zobowiązania mające rozwiązać problemy przedstawione przez Unię Europejską i mające wprowadzić w życie te zobowiązania podczas trzymiesięcznego okresu gruntownych rozmów. |
(3) |
Po upływie tego okresu wydaje się, że niektóre wyżej wspomniane zobowiązania dały początek konkretnym inicjatywom; niemniej jednak pozostają jeszcze do wdrożenia środki najbardziej istotne w stosunku do zasadniczych elementów Porozumienia z Cotonou, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Konsultacje wszczęte z Republiką Togijską zgodnie z art. 96 ust. 2 lit. a) Porozumienia z Cotonou są zakończone.
Artykuł 2
Środki wyszczególnione w projekcie pisma zamieszczonego w Załączniku przyjęte są na mocy właściwych środków przewidzianych w art. 96 ust. 2 lit. c) Porozumienia z Cotonou.
Artykuł 3
Decyzja dotycząca wystosowania do rządu togijskiego pisma Rady i Komisji z dnia 14 grudnia 1998 r. zostaje uchylona.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej przyjęcia. Zostaje ona opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Decyzja jest ważna dwadzieścia cztery miesiące począwszy od daty jej przyjęcia przez Radę. Będzie ona poddawana przeglądowi co najmniej co trzy miesiące.
Sporządzono w Brukseli, dnia 15 listopada 2004 r.
W imieniu Rady
M. VAN DER HOEVEN
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.
(2) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 376.
ZAŁĄCZNIK
DO WIADOMOŚCI PREMIERA, SZEFA RZĄDU REPUBLIKI TOGIJSKIEJ
Szanowny Panie Premierze,
Unia Europejska przywiązuje duże znaczenie do postanowień art. 9 Porozumienia z Cotonou. Poszanowanie praw człowieka i zasady demokracji i państwa prawnego, na których opiera się partnerstwo AKP–UE, stanowią zasadnicze elementy tego porozumienia, a zatem również podstawę naszych stosunków.
Unia uznała, iż obecna sytuacja polityczna w Togo charakteryzuje się zastojem oraz że deficyt demokracji i słabe poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności nadal stanowią pogwałcenie istotnych postanowień ujętych w art. 9 Porozumienia.
W świetle tego artykułu i sytuacji politycznego zastoju w Togo, w dniu 30 marca 2004 r. Unia podjęła decyzję o podjęciu konsultacji na mocy art. 96 Porozumienia celem dogłębnego zbadania sytuacji i, w poszczególnych przypadkach, uzdrowienia jej.
Konsultacje te odbyły się w Brukseli 14 kwietnia 2004 r. Przy tej okazji poruszono wiele zasadniczych kwestii i miał Pan sposobność przedstawić punkt widzenia władz togijskich oraz analizę sytuacji tych władz. Unia Europejska z zadowoleniem odnotowała fakt, że strona togijska podjęła pewne zobowiązania i wskazała pozytywne elementy dla utrwalenia demokratycznej tendencji i zasad państwa prawa w kraju.
Uzgodniono również, że gruntowne rozmowy dotyczące różnych kwestii poruszonych we wstępnym okresie trzech miesięcy będą odbywały się w Togo oraz że pod koniec tego okresu dokonana zostanie ocena stanu faktycznego.
Te prowadzone regularnie gruntowne rozmowy opierają się na wykazie środków, jakie należy przedsięwziąć w celu realizacji uzgodnionych zobowiązań.
Z tego zestawienia wynika, że władze togijskie podjęły godne uwagi inicjatywy. Odnotowano zwłaszcza, że:
— |
władze zorganizowały spotkania informacyjne z prefektami i siłami porządkowymi celem uwrażliwienia na różne aspekty praw człowieka i podstawowych wolności. Władze rozprowadziły materiały instruktażowe i pisma okólne przypominające o istniejących dyrektywach i przepisach. Zdołano odnotować kilka pozytywnych rezultatów potwierdzonych przez opozycję, |
— |
władze poinstruowały sędziów, by wszystkie tymczasowo aresztowane osoby, w których przypadku zamknięto śledztwo, zostały osądzone w najbliższym czasie. To wezwanie do przyspieszenia pozwoliło na przygotowanie w 214 przypadkach postępowań sądowych, w tym pewnej liczby spraw dotyczących więźniów uznanych za politycznych. Rząd zagwarantował adwokatom dostęp do klientów w okresie dochodzenia przygotowawczego. W sierpniu wskutek złagodzenia kary oraz zwolnienia tymczasowego, zwolniono blisko 500 więźniów, |
— |
dostęp do mediów państwowych, do niedawna zarezerwowany dla rządu i partii rządzącej, wyjąwszy czas kampanii wyborczej, został rozszerzony w ostatnich tygodniach o partie opozycyjne, mimo iż nie jest on jeszcze zrównoważony, |
— |
rząd zapoczątkował reformę Narodowej Komisji Praw Człowieka i Wysokiego Urzędu ds. Sektora Audiowizualnego i Komunikacji, |
— |
Zgromadzenie Narodowe przyjęło dnia 24 sierpnia nowy Kodeks Prasy, |
— |
przy wsparciu ze strony Programu Narodów Zjednoczonych na rzecz rozwoju przygotowano raport zawierający ocenę systemu sądowego, |
— |
rząd nadal prowadzi działania w dziedzinie decentralizacji i w tej kwestii przyjął ostatnio dokument polityczny, |
— |
pierwsze spotkanie z tradycyjną opozycją odbyło się 25 sierpnia, w celu ustanowienia przejrzystych ram strukturalnych narodowego dialogu. |
Nie ulega wątpliwości, że te inicjatywy przyczyniły się do umocnienia poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w Waszym kraju. Niemniej jednak mocno niepokoją pewne aspekty, w szczególności w zakresie odbudowy demokracji.
W tym kontekście Unia Europejska w szczególności oczekuje podjęcia konkretnych niżej określonych środków, które będą zgodne ze zobowiązaniami umieszczonymi w Załączniku do Załącznika:
— |
zdefiniowania przejrzystych ram strukturalnych narodowego dialogu zgodnego ze zobowiązaniem nr 1.1, |
— |
w związku z tym dialogiem – rewizji ram wyborczych gwarantujących przejrzysty i demokratyczny przebieg wyborów zgodnie ze zobowiązaniem nr 1.3, |
— |
zdefiniowania ram prawnych systemu finansowania partii politycznych zgodnie ze zobowiązaniem nr 1.4, |
— |
zorganizowania głosowania podczas wyborów legislacyjnych i lokalnych zgodnie ze zobowiązaniami nr 1.5 i 1.6, |
— |
dalszego przeprowadzania decentralizacji stosownie do zobowiązania nr 1.7, |
— |
dalszego podejmowania starań w zakresie uregulowania kwestii więźniów politycznych i, w poszczególnych przypadkach, ich uwolnienia, jak określono w zobowiązaniu nr 2.2, |
— |
rewizji mandatów i statutów Narodowej Komisji Praw Człowieka i Wysokiego Urzędu ds. Sektora Audiowizualnego i Komunikacji zgodnie ze zobowiązaniami nr 2.5 i 3.6, |
— |
dalszego przeprowadzania reformy sektora prawnego i sądowego zgodnie z zaleceniami diagnostycznego raportu sporządzonego przez PNUD. |
Unia Europejska przywiązuje również duże znaczenie do dalszego prowadzenia i wzmożenia już podjętych działań w ramach zobowiązań nr 1.2, 1.4, 2.1, 2.3, 2.4, 2.6, 3.2, 3.3, 3.4 i 3.5.
W następstwie konsultacji, uznając zobowiązania zrealizowane na tym etapie i biorąc pod uwagę ważne działania, jakie należy jeszcze podjąć, postanowiono uchwalić odpowiednie niżej wymienione środki na mocy art. 96 ust. 2 lit. c) Porozumienia z Cotonou:
1) |
wdrażanie projektów finansowych na podstawie salda szóstego i siódmego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), mających na celu zaspokojenie potrzeb ludności, a także wspierających respektowanie istotnych postanowień Porozumienia z Cotonou, a mianowicie: poszanowanie praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa jest nadal kontynuowane. Ponadto zostanie wprowadzony narodowy program działań decentralizacyjnych w zakresie gospodarki środowiskiem, jak również Konwencja o wzajemnych zobowiązaniach na rzecz funduszy Stabex 1990–1994; |
2) |
wsparcie dla instytucji umożliwiające wdrażanie środków dotyczących wypełniania zobowiązań zawartych w ramach konsultacji może być udzielone na podstawie salda szóstego i siódmego EFR. Z tego tytułu Komisja przystąpi m.in. do uchwalenia decyzji o finansowaniu programu „czwartego powszechnego spisu ludności i warunków mieszkaniowych”; |
3) |
zawiadomienie o przyznaniu środków z tytułu dziewiątego EFR-u nastąpi, gdy tylko ramy wyborcze gwarantujące przejrzysty i demokratyczny przebieg wyborów, możliwe do zaakceptowania przez wszystkie partie oraz termin wyborów legislacyjnych zostaną ustalone. Od tego momentu rozpocznie się planowanie wykorzystania zasobów pieniężnych; |
4) |
według notyfikacji dziewiątego EFR-u wsparcie dla przygotowania wyborów będzie mogło zostać przydzielone, pod warunkiem że zostaną wypełnione wyżej określone warunki ram wyborczych; |
5) |
po przeprowadzeniu wolnych i prawidłowych wyborów legislacyjnych, współpraca z Unią Europejską zostanie ponownie w pełni wznowiona wraz z wejściem w życie dziewiątego EFR-u i Konwencji o wzajemnych zobowiązaniach na rzecz funduszy Stabex 1995–1999; |
6) |
wkłady odnośnie do projektów regionalnych zostaną rozpatrzone odrębnie; |
7) |
powyższe nie dotyczy działań o charakterze humanitarnym, współpracy handlowej i uprzywilejowań w dziedzinach związanych z handlem. |
Prezydencja Unii Europejskiej wspólnie z Komisją Europejską przeprowadzi okresowe przeglądy, o okresowości nieprzekraczającej sześciu miesięcy.
Unia Europejska będzie przez okres dwudziestu czterech miesięcy bacznie śledzić rozwój sytuacji w Togo, a intensywny dialog polityczny z Waszym rządem zostanie podtrzymany w celu upewnienia się co do kierunku działań już podjętych w zakresie przywrócenia demokracji i państwa prawa, a także co do dalszych wzmożonych wysiłków w zakresie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności.
W przypadku przyspieszenia procesu wdrażania zobowiązań podjętych przez władze togijskie lub, przeciwnie, w przypadku przerwania tego procesu, Unia Europejska zastrzega sobie prawo do zmiany odpowiednich środków.
Zechce Pan przyjąć, Panie Premierze, wyrazy naszego szacunku.
Sporządzono w Brukseli, dnia 15 listopada 2004 r.
W imieniu Komisji
W imieniu Rady
ZAŁĄCZNIK DO ZAŁĄCZNIKA
LISTA ZOBOWIĄZAŃ PODJĘTYCH PRZEZ REPUBLIKĘ TOGIJSKĄ
Rząd Republiki Togijskiej podjął następujące zobowiązania wobec Unii Europejskiej w ramach konsultacji prowadzonych w zastosowaniu art. 96 Porozumienia z Cotonou.
Zobowiązanie nr 1.1:
Bezzwłoczna zapowiedź otwartego i wiarygodnego wznowienia dialogu narodowego z tradycjonalistyczną opozycją i ludnością cywilną w przejrzystych ramach strukturalnych w celu zapewnienia pełnego poszanowania zasad demokracji.
Zobowiązanie nr 1.2:
Zobowiązanie bezzwłocznego zagwarantowania swobodnego działania wszelkich partii politycznych, niezagrożonego żadnymi aktami nękania, zastraszania lub cenzury.
Zobowiązanie nr 1.3:
Zobowiązanie przystąpienia w terminie sześciu miesięcy zgodnie z Umową ramową z Lomé do rewizji ram wyborczych gwarantujących przejrzysty i demokratyczny przebieg wyborów, do zaakceptowania przez wszystkie partie.
Zobowiązanie nr 1.4:
Zobowiązanie zagwarantowania wszystkim ugrupowaniom politycznym równego dostępu do publicznych mediów i ustanowienia wyważonego systemu dostępu do państwowych funduszy przeznaczonych na finansowanie partii politycznych.
Zobowiązanie nr 1.5:
Zobowiązanie zorganizowania możliwie najszybciej nowych wyborów legislacyjnych – w przejrzystych warunkach i z dopuszczeniem udziału obserwatorów międzynarodowych na wszystkich etapach procesu wyborczego – w ramach przewidzianych w wyżej wymienionym zobowiązaniu 1.3.
Zobowiązanie nr 1.6:
Zobowiązanie zorganizowania w terminie 12 miesięcy wyborów do władz lokalnych – w przejrzystych warunkach i z dopuszczeniem udziału obserwatorów na wszystkich etapach procesu wyborczego.
Zobowiązanie nr 1.7:
Zobowiązanie ustanowienia w terminie 12 miesięcy warunków koniecznych, by wybrane demokratycznie zgromadzenia gminne dysponowały mandatem i środkami koniecznymi do zapewnienia skutecznego działania administracji lokalnej, demokratycznie uznanej za wiarygodną.
Zobowiązanie nr 2.1:
Zobowiązanie zagwarantowania stałego niestosowania egzekucji pozasądowych, tortur i innych nieludzkich i poniżających aktów na terytorium Togo, a także odpowiedniego przeszkolenia kadr sił porządkowych i systemu sądowego.
Zobowiązanie nr 2.2:
Zobowiązanie uwolnienia wszystkich więźniów politycznych przetrzymywanych otwarcie z racji ich opozycyjnych poglądów politycznych, wyrażania krytycznych uwag pod adresem rządu lub z innych powodów nieuzasadniających zatrzymania. Lista uwięzionych, których dotyczy to zobowiązanie, powinna zostać sporządzona przy współpracy z jedną lub kilkoma organizacjami pozarządowymi uznanymi, kompetentnymi w tym zakresie i zaakceptowanymi przez wszystkie partie. To zobowiązanie powinno zostać wypełnione w terminie nieprzekraczającym sześciu tygodni.
Zobowiązanie nr 2.3:
Zobowiązanie przekazania prokuraturze w terminie trzech miesięcy wszystkich akt dotyczących osób tymczasowo aresztowanych lub tymczasowo pozostających na wolności, z zamiarem wyjaśnienia tych przypadków zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi.
Zobowiązanie nr 2.4:
Zobowiązanie, przed zakończeniem konsultacji, umożliwienia obrońcom, pozarządowym organizacjom humanitarnym i organizacjom praw człowieka wolnego dostępu, w towarzystwie wybranego przez nich lekarza, do uwięzionych, bez względu na miejsce pobytu tych ostatnich (więzienia, posterunki żandarmerii, policji itp.) dla stwierdzenia niestosowania tortur i innych nieludzkich praktyk.
Zobowiązanie nr 2.5:
Zobowiązanie dokonania w terminie dziewięciu miesięcy rewizji mandatu i statutu Komisji Narodowej Praw Człowieka w celu zagwarantowania rzeczywistej niezawisłości tej ostatniej względem władz administracyjnych.
Zobowiązanie nr 2.6:
Zobowiązanie ścigania, za pomocą środków prawnych lub dyscyplinarnych, prawdziwych sprawców pozasądowych egzekucji, aktów tortur i nieludzkiego, poniżającego traktowania. To zobowiązanie winno również obejmować nowelizację odpowiednich tekstów prawnych i normatywnych, w przypadkach, gdy jest to konieczne.
Zobowiązanie nr 2.7:
Zobowiązanie zapewnienia za pomocą odpowiednich środków, które zostaną określone później, bezstronnego i niezależnego od władzy wykonawczej funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Przed zakończeniem konsultacji oczekuje się diagnozy sytuacji, która umożliwi sporządzenie planu działania.
Zobowiązanie nr 3.1:
Zobowiązanie dokonania w terminie sześciu miesięcy rewizji kodeksu prasy i komunikacji, tak by osiągnąć stan rzeczy zgodny z międzynarodowymi kryteriami. W szczególności oczekuje się, aby kary więzienia za przestępstwa „zniesławienia i uwłaczania czci”, obecnie przewidziane w kodeksie prasy, zostały zniesione.
Zobowiązanie nr 3.2:
Zobowiązanie bezzwłocznego zagwarantowania mediom, organizacjom pozarządowym i społeczeństwu całkowitego zaniechania nękania, cenzury czy zastraszania.
Zobowiązanie nr 3.3:
Zobowiązanie bezzwłocznego zagwarantowania wszystkim uczestnikom sceny politycznej, społeczeństwu i każdemu obywatelowi prawa do wolności słowa, publicznego uczestnictwa w zgromadzeniach i pacyfistycznych manifestacjach na całym terytorium państwa, przy całkowitym zaniechaniu nękania, cenzury lub zastraszania.
Zobowiązanie nr 3.4:
Zobowiązanie zagwarantowania wszystkim uczestnikom sceny politycznej i społeczeństwu prawa do swobodnego poruszania się przynależnego im jako obywatelom i w ramach pełnienia funkcji politycznych lub reprezentowania społeczeństwa.
Zobowiązanie nr 3.5:
Zobowiązanie zagwarantowania każdemu obywatelowi przed zakończeniem konsultacji wolnego dostępu do informacji dostarczanych przez media, w tym do stron internetowych partii opozycyjnych, organizacji pozarządowych itp.
Zobowiązanie nr 3.6:
Zobowiązanie poddania rewizji w terminie 6 miesięcy mandatu i statutu Wysokiego Urzędu ds. Sektora Audiowizualnego i Komunikacji w celu zagwarantowania jego rzeczywistej niezależności względem władz administracyjnych i wszystkich sił politycznych.
Zobowiązanie nr 4.1:
Zobowiązanie dostarczenia instancjom Unii Europejskiej raportów w dniach 1 czerwca i 1 lipca 2004 r. odnośnie do postępu osiągniętego w różnych dziedzinach będących tematem rozmów i odnośnie do wykonania podjętych zobowiązań.
Zobowiązanie nr 4.2:
Gotowość uczestnictwa władz togijskich w rozmowach na miejscu i ułatwiania ewentualnych misji urzędników Komisji i prezydencji w Togo w ramach rozpoczętego dialogu.