Decyzja Komisji

z dnia 30 czerwca 2003 r.

ustanawiająca środki przejściowe w zakresie kontroli przemieszczania zwierząt z gatunków podatnych na pryszczycę

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2003/483/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego [1], ostatnio zmienionej dyrektywą 2002/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [2], w szczególności jej art. 10 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja Komisji 2001/327/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. dotycząca ograniczeń w odniesieniu do przemieszczania zwierząt z gatunków podatnych na pryszczycę i uchylająca decyzję 2001/263/WE [3], ostatnio zmieniona decyzją 2002/1004/WE [4], obowiązuje do dnia 30 czerwca 2003 r.

(2) Komisja przedstawiła propozycję zmiany dyrektywy Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami [5], ostatnio zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 [6]; propozycja ta została przyjęta przez Radę w czerwcu 2003 r., a zmienione przepisy zaczną być stosowane nie wcześniej niż od dnia 1 lipca 2004 r.

(3) Warunki opieki nad zwierzętami w czasie transportu w obrębie Wspólnoty zostały ustanowione w dyrektywie Rady 91/628/EWG z dnia 19 listopada 1991 r. wsprawie ochrony zwierząt podczas transportu i zmieniającej dyrektywy 90/425/EWG i 91/496/EWG [7], ostatnio zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 806/2003.

(4) Niektóre przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczące kryteriów wspólnotowych dla miejsc postoju oraz zmieniające plan trasy określony w Załączniku do dyrektywy 91/628/EWG [8], ostatnio zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 1040/2003 [9], stosuje się nie wcześniej niż od dnia 1 lipca 2004 r.

(5) Decyzja Komisji 93/444/EWG z dnia 2 lipca 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad regulujących handel wewnątrzwspólnotowy niektórymi żywymi zwierzętami i produktami przeznaczonymi na wywóz do państw trzecich [10] stawia wymóg zapewnienia przez Państwa Członkowskie, żeby takim zwierzętom towarzyszyło świadectwo weterynaryjne celem przeprowadzenia uboju danych gatunków.

(6) Dla dobra zwartości prawodawstwa wspólnotowego niektóre określenia ustanowione w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną [11], ostatnio zmienionej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1226/2002 [12] oraz dyrektywą Rady 91/628/EWG, stosuje się w niniejszej decyzji.

(7) Niezbedne jest ustanowienie środków przejściowych dla kontrolowania przemieszczania owiec i kóz oraz wykorzystania punktów postojowych, do chwili wprowadzenia poprawek do dyrektywy Rady 91/68/WE i rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/97.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

SEKCJA 1 PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. Celem niniejszego aktu jest ustanowienie środków przejściowych dla wzmożenia kontroli dotyczącej przemieszczania zwierząt z gatunków podatnych na pryszczycę.

2. Niniejszą decyzję stosuje się bez uszczerbku dla dyrektyw 64/432/EWG, 91/68/EWG i 91/628/EWG, decyzji 93/444/EWG oraz rozporządzenia (WE) nr 1255/97.

Artykuł 2

Definicje

1. Dla celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) definicja zatwierdzonego "centrum gromadzenia" w art. 2 ust. 2 lit. o) dyrektywy 64/432/EWG;

b) określenie zatwierdzonego "przedstawiciela" w art. 2 ust. 2 lit. q) dyrektywy 64/432/EWG;

c) określenie "punktu postojowego" w art. 2 ust. 2 lit. c) dyrektywy 91/628/EWG.

2. Stosuje się także następujące definicje:

a) "centrum gromadzenia" oznacza teren, na którym zwierzęta pochodzące z różnych gospodarstw są grupowane razem celem utworzenia partii do wysłania oraz przemieszczania wewnątrz kraju;

b) "gospodarstwo pochodzenia" oznacza obszar, na którym zwierzęta przeszły okres pobytu zgodnie z niniejszą decyzją;

c) "okres pobytu" oznacza nieprzerwaną fizyczną obecność w gospodarstwie pochodzenia w okresie ustanowionym niniejszą decyzją, lub od urodzenia w przypadku zwierząt młodszych niż wynosi okres pobytu, włącznie z niezbędnym urzędowym rejestrem takiej obecności wymaganej przez ustawodawstwo wspólnotowe;

d) "okres zatrzymania" oznacza okres pobytu, w czasie którego żadne zwierzę parzystokopytne nie zostało wprowadzone do gospodarstwa w oparciu o warunki mniej ścisłe niż określone niniejszą decyzją.

SEKCJA 2 WZMOŻENIE KONTROLI DOTYCZĄCEJ PRZEMIESZCZANIA OWIEC I KÓZ

Artykuł 3

Warunki wysyłania owiec i kóz w celach hodowli, tuczu i uboju

1. Owce i kozy przeznaczone do hodowli, tuczu i uboju nie są wysyłane do innego Państwa Członkowskiego, chyba że:

a) ich pobyt w gospodarstwach pochodzenia był ciągły, to znaczy trwał co najmniej 30 dni, albo przebywały od urodzenia, w przypadku zwierząt młodszych niż 30 dni życia;

b) pochodzą z gospodarstwa, do którego nie wprowadzono żadnych owiec ani kóz w ciągu 21 dni poprzedzających dzień wysłania;

c) pochodzą z gospodarstwa, do którego nie wprowadzono żadnych zwierząt parzystokopytnych importowanych z trzeciego kraju w ciągu 30 dni poprzedzających dzień wysłania.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) i c) Państwa Członkowskie mogą zatwierdzać wysyłkę zwierząt do innego Państwa Członkowskiego, jeżeli wprowadzone zwierzęta, o których mowa w tych punktach, zostały całkowicie odizolowane od wszystkich zwierząt w gospodarstwie.

Artykuł 4

Warunki wysyłania owiec i kóz przeznaczonych do hodowli, tuczu i uboju

1. Owce i kozy przeznaczone do hodowli, tuczu i uboju nie przebywają poza swoimi gospodarstwami pochodzenia dłużej niż sześć dni, przed ostatnim zatwierdzeniem do sprzedaży do końcowego miejsca przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim, jak wskazano w świadectwie zdrowia.

W przypadku transportu morskiego limit czasowy wynoszący sześć dni jest przedłużony o okres podróży morskiej.

2. Po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia zwierzęta, o których mowa w ust. 1, zostają przekazane bezpośrednio do końcowego miejsca przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim.

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 zwierzęta, o których mowa w ust. 1, mogą po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia oraz przed przybyciem do końcowego miejsca przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim przechodzić tranzytem przez tylko jedno zatwierdzone centrum gromadzenia albo, w przypadku zwierząt przeznaczonych do uboju, przez tereny zatwierdzonych przedstawicieli, które muszą być usytuowane w Państwie Członkowskim pochodzenia.

W celu zatwierdzenia do obrotu handlowego owiec i kóz zatwierdzone centrum musi spełniać wymagania zgodnie z art. 11, z wyjątkiem ust. 1 lit. e) zdanie pierwsze dyrektywy 64/432/EWG.

4. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1, w żadnym czasie pomiędzy opuszczeniem gospodarstwa pochodzenia a ich przybyciem do końcowego miejsca przeznaczenia:

a) nie wchodzą w kontakt ze zwierzętami parzystokopytnymi innymi niż te, które posiadają co najmniej ten sam status zdrowia;

b) nie narażają statusu zdrowia zwierząt parzystokopytnych nieprzeznaczonych do obrotu handlowego.

5. Owce i kozy przeznaczone do uboju zostają zabrane bezpośrednio do ubojni w Państwie Członkowskim przeznaczenia, gdzie muszą zostać poddane ubojowi tak szybko jak to tylko możliwe, ale przynajmniej w ciągu 72 godzin od przybycia.

Artykuł 5

Odstępstwa

1. W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 1 lit. a) owce i kozy przeznaczone do uboju mogą podlegać zasadom obrotu handlowego po upływie okresu pobytu tylko 21 dni.

2. W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 1 lit. b) i c) oraz bez uszczerbku dla ust. 1, owce i kozy przeznaczone do uboju mogą zostać wysłane bez zakończenia okresu zatrzymania, z gospodarstwa pochodzenia bezpośrednio do ubojni w innym Państwie Członkowskim w celu dokonania bezzwłocznego uboju, nie podlegając czynnościom identyfikacji ani obowiązkowi przechodzenia przez punkt postojowy.

3. W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 2 i 3 oraz bez uszczerbku dla art. 4 ust. 1, owce i kozy przeznaczone do uboju mogą, po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia, przejść przez jedno dodatkowe centrum gromadzenia pod następującymi warunkami alternatywnymi:

a) albo zwierzęta te przed przejściem przez zatwierdzone centrum gromadzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, zostaną poddane jednej dodatkowej czynności gromadzenia w Państwie Członkowskim pochodzenia pod następującymi warunkami:

i) po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia zwierzęta przechodzą przez wyłącznie jedno centrum gromadzenia pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii, który dopuszcza w tym samym czasie wyłącznie zwierzęta co najmniej o tym samym statusie zdrowia; oraz

ii) bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego identyfikacji owiec i kóz najpóźniej w tym centrum gromadzenia zwierzęta są indywidualnie oznakowane w sposób umożliwiający określenie w każdym przypadku gospodarstwa pochodzenia; oraz

iii) zwierzęta te z dołączonym dokumentem urzędowym zostają przetransportowane z tego centrum gromadzenia do zatwierdzonego centrum gromadzenia usytuowanego w Państwie Członkowskim pochodzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, w celu zatwierdzenia i wysłania bezpośrednio do ubojni w Państwie Członkowskim przeznaczenia;

albo

b) zwierzęta te mogą, po wysłaniu z Państwa Członkowskiego pochodzenia, przejść tranzytem przez jedno dodatkowe centrum gromadzenia, przed wysłaniem do ubojni w Państwie Członkowskim przeznaczenia pod następującymi warunkami:

i) albo dodatkowe zatwierdzone centrum gromadzenia jest usytuowane w Państwie Członkowskim przeznaczenia, z którego zwierzęta muszą zostać usunięte bezpośrednio do ubojni i poddane ubojowi w ciągu pięciu dni od przybycia do centrum gromadzenia, za co odpowiedzialność ponosi urzędowy lekarz weterynarii; lub

ii) dodatkowe zatwierdzone centrum gromadzenia jest usytuowane w Państwie Członkowskim tranzytu, z którego zwierzęta zostają wysłane bezpośrednio do ubojni w Państwie Członkowskim przeznaczenia wskazanym na świadectwie zdrowia.

4. Centralne właściwe organy dwóch sąsiadujących Państw Członkowskich mogą udzielać sobie wzajemnie ogólnych lub ograniczonych zezwoleń celem wprowadzenia owiec i kóz przeznaczonych do uboju nieodpowiadających warunkom w ust. 1–3 lub w art. 3 ust. 1 lit. a) i b) z zastrzeżeniem, że zwierzęta są transportowane zgodnie z warunkami co najmniej tak ścisłymi jak następujące:

a) zwierzęta pochodzą i zostały przywiezione z gospodarstw usytuowanych na terytorium Państwa Członkowskiego oficjalnie uznanego jako państwo wolne od owczej i koziej brucelozy zgodnie z sekcją II rozdziału 1 załącznika A do dyrektywy 91/68/EWG, i które nie zgłaszało przypadków wścieklizny ani wąglika w ciągu ostatnich 30 dni przed załadunkiem; i

b) zwierzęta są indywidualnie oznakowane w sposób umożliwiający określenie w każdym przypadku gospodarstwa pochodzenia podczas kontroli celem zatwierdzenia przez urzędowego lekarza weterynarii, w zatwierdzonym centrum gromadzenia usytuowanym w Państwie Członkowskim pochodzenia; i

c) zwierzęta są transportowane drogą lądową zgodnie z ust. 2 punkt 48 rozdział VII załącznika do dyrektywy 91/628/EWG bezpośrednio do wyznaczonej ubojni w celu dokonania natychmiastowego uboju bez wchodzenia w kontakt z innymi zwierzętami parzystokopytnymi oraz bez tranzytu przez trzecie Państwo Członkowskie; i

d) numer zezwolenia, o którym mowa w zdaniu wprowadzającym niniejszego ustępu, jest podany w świadectwie zdrowia zwierząt, towarzyszącym zwierzętom do miejsca przeznaczenia.

Artykuł 6

Zatwierdzenie warunków dla owiec i kóz w handlu wewnątrzwspólnotowym

1. Owce i kozy przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego są poddawane kontroli przez urzędowego lekarza weterynarii w ciągu 24 godzin od załadunku.

2. Kontrola zdrowia w celu wydania świadectwa zdrowia, włącznie z dodatkowymi gwarancjami, dla zwierząt przeznaczonych do wysłania, o których mowa w ust. 1, jest przeprowadzana w gospodarstwie pochodzenia lub w centrum gromadzenia lub na terenach zatwierdzonych przedstawicieli.

3. Świadectwo zdrowia zwierząt towarzyszące zwierzętom jest zgodne z właściwym wzorem przewidzianym w załączniku E do dyrektywy 91/68/WE, który dodatkowo zawiera następujące wyrazy:

"Zwierzęta spełniające warunki przewidziane w decyzji Komisji 2003/483/WE."

4. Dla owiec i kóz przeznaczonych do uboju, przechodzących przez zatwierdzone centrum gromadzenia zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. b) ppkt ii), urzędowy lekarz weterynarii odpowiedzialny za zatwierdzone centrum gromadzenia w Państwie Członkowskim tranzytu, dostarcza dokument zatwierdzający do Państwa Członkowskiego przeznaczenia przez wydanie drugiego świadectwa zdrowia odpowiadającego Modelowi 1, ustanowionemu w załączniku E do dyrektywy 91/68/EWG, uzupełniając go wymaganymi danymi z oryginalnego świadectwa (świadectw) zdrowia i dołączając jego oficjalnie potwierdzoną kopię. W takim przypadku połączona ważność tych świadectw nie przekracza 10 dni.

5. Właściwe organy weterynaryjne informują z wyprzedzeniem o transporcie zwierząt, o którym mowa w ust. 1, podając miejsce pochodzenia transportu centralnym właściwym organom weterynaryjnym w Państwie Członkowskim przeznaczenia i w każdym Państwie Członkowskim tranzytu. Zgłoszenie przesyła się nie później niż w dniu wysłania transportu.

SEKCJA 3 WZMOŻENIE KONTROLI DOTYCZĄCEJ PRZEMIESZCZANIA ZWIERZĄT PODATNYCH NA PRYSZCZYCĘ PRZEZ PUNKTY POSTOJOWE

Artykuł 7

Przemieszczanie zwierząt przez punkty postojowe

1. Gatunki zwierząt podatnych na pryszczycę zatwierdzone do wewnątrz-wspólnotowego obrotu handlowego nie zostają przeprowadzone przez punkty postojowe zatwierdzone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1255/97.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, przemieszczanie przez punkty postojowe może zostać zatwierdzone dla wewnątrzwspólnotowego handlu bydłem i trzodą chlewną zgodnie z warunkami ustanowionymi w dyrektywie 64/432/EWG, włącznie z dodatkowymi gwarancjami z zastrzeżeniem, że w przypadku zwierząt przeznaczonych do uboju zakończenie okresu pobytu wynoszącego co najmniej 21 dni w poszczególnym gospodarstwie przed wysłaniem zwierząt z tego gospodarstwa albo bezpośrednio, albo tranzytem przez wyłącznie jedno zatwierdzone centrum gromadzenia, jest oparte na następującym dodatkowym potwierdzeniu:

"Zwierzęta spełniające warunki przewidziane w decyzji Komisji 2003/483/WE."

3. W drodze odstępstwa od ust. 1, przemieszczanie przez punkty postojowe może zostać zatwierdzone dla wewnątrzwspólnotowego handlu owcami i kozami zgodnie z dodatkowymi warunkami ustanowionymi w art. 3, lub w przypadku zwierząt przeznaczonych do uboju zgodnie z dodatkowymi warunkami ustanowionymi w art. 4 ust. 3 i art. 5 ust. 1.

4. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2, bydło i trzoda chlewna z towarzyszącymi dokumentami świadectwa zdrowia zwierząt przeznaczonych do uboju, zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji 93/444/EWG oraz dyrektywy 64/432/EWG, może podczas wysyłania do kraju trzeciego przejść tranzytem przez punkt postojowy.

5. W drodze odstępstwa od ust. 1, zwierzęta przywożone zgodnie z odnośnymi przepisami prawodawstwa wspólnotowego, mogą podczas wysyłania do miejsca przeznaczenia przejść tranzytem przez punkt postojowy.

Artykuł 8

Wymagane warunki w czasie przechodzenia zwierząt przez punkty postojowe

1. Gdy zwierzęta z gatunków podatnych na pryszczycę przechodzą przez punkt postojowy, warunki ustanowione w ust. 2, 3 i 4 spełnia się przed rozpoczęciem transportu.

2. Wysyłający jest zobowiązany przedstawić dowody oraz złożyć deklarację na piśmie do certyfikujących organów weterynaryjnych o podjęciu właściwego postępowania w celu zapewnienia, że punkt postojowy w obrębie Wspólnoty otrzymuje w tym samym czasie wyłącznie zwierzęta tego samego gatunku i kategorii, o tym samym statusie zdrowia, włącznie z dodatkowymi gwarancjami przewidzianymi w przepisach prawodawstwa wspólnotowego odnośnie do wymienionych gatunków.

3. Plan trasy musi być uzupełniony deklaracją wysyłającego, o której mowa w ust. 2.

4. Zgłoszenie punktu postojowego wskazanego w planie trasy towarzyszącemu wysyłce zwierząt, musi być przekazane w ciągu 24 godzin od chwili wyjścia transportu przez certyfikujące organy weterynaryjne do centralnych organów weterynaryjnych w Państwie Członkowskim przeznaczenia oraz w Państwie Członkowskim tranzytu.

Artykuł 9

Wymagane do spełnienia warunki na punktach postojowych

1. W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/97, Państwa Członkowskie mogą zatwierdzić jako punkty postojowe te obszary zatwierdzonych centrów gromadzenia z zastrzeżeniem, że obszary te są zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1255/97 oraz niniejszą decyzją w czasie całego okresu funkcjonowania jako punkty postojowe.

2. Zwierzęta mogą przebywać w tym samym czasie w punktach postojowych wyłącznie wtedy, jeżeli posiadają ten sam status zdrowia, włącznie ze wszystkimi gwarancjami przewidzianymi w odnośnych przepisach ustawodawstwa wspólnotowego oraz należą do kategorii i gatunków zwierząt, dla których punkt postojowy został zatwierdzony.

3. Przedstawiciel odpowiedzialny za punkt postojowy przekazuje właściwym organom w ciągu jednego dnia roboczego po wysłaniu zwierząt, informację ustanowioną w punkcie C.7 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1255/97.

4. Przed przyjęciem zwierząt, w punkcie postojowym:

a) rozpoczyna się czynności czyszczenia i dezynfekcji, jednak nie później niż 24 godziny po wyjściu wszystkich zwierząt dotąd trzymanych; oraz

b) nie wprowadza się zwierząt, dopóki nie zostaną zakończone czynności czyszczenia i dezynfekcji, zgodnie z wymaganiami urzędowego lekarza weterynarii.

SEKCJA 4 PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 10

Transpozycja

Państwa Członkowskie zmienią środki stosowane w handlu w sposób umożliwiający ich dostosowanie do przepisów objętych niniejszą decyzją i właściwie opublikują przyjęte środki, o czym niezwłocznie powiadomią Komisję.

Artykuł 11

Wejście w życie i stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r.

Artykuł 12

Odbiorcy

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 czerwca 2003 r.

W imieniu Komisji

David Byrne

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29.

[2] Dz.U. L 315 z 19.11.2002, str. 14.

[3] Dz.U. L 115 z 25.4.2001, str. 12.

[4] Dz.U. L 394 z 24.12.2002, str. 108.

[5] Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 19.

[6] Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 7.

[7] Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 17.

[8] Dz.U. L 174 z 2.7.1997, str. 1.

[9] Dz.U. L 151 z 19.6.2003, str. 21.

[10] Dz.U. L 208 z 19.8.1993, str. 21.

[11] Dz.U. L 121 z 29.7.1964, str. 1977/64.

[12] Dz.U. L 179 z 9.7.2002, str. 13.

--------------------------------------------------